کتاب دست ساخته های چرمی
چرم و انواع آن
چرم و انواع آن چرم جنسی است که در دباغی پوست خام جانوران، به ویژه گاو به‌دست می‌آید. فرآیند دباغی، پوست فسادپذیر را به یک ماده‌ی طبیعی پایدار، دایمی و انعطاف‌پذیر برای کاربردهای گوناگون تبدیل می‌کند. چرم در تلفیق با چوب، پایه‌ی فناوری باستانیان را شکل می‌داده است. صنعت چرم و صنعت خز با هم متفاوت‌اند. این تفاوت از اهمیت مواد خام مورد استفاده در هر کدام پیداست. مواد خام مورد استفاده در صنعت چرم، محصولات فرعی صنعت گوشت هستند؛ در حالی که گوشت ارزش بیشتری از پوست دارد. مواد خامی که در صنعت خز به کار گرفته می‌شوند، ارزش بیشتری از گوشت دارند و به همین خاطر گوشت به عنوان یک محصول جانبی تلقی می‌شود. تاکسیدرمی اجازه‌ی استفاده از پوست حیوانات را به انسان می‌دهد، البته مهمتر از پوست‌شان، سر و بخشی از پشت آن‌هاست. پوست‌ها و پوست‌های خام در ساخت چسب و ژلاتین هم کاربرد دارند. انواع چرم تعدادی راه وجود دارد که در نتیجه‌ی آنها، پوست جانور به یک ماده‌ی انعطاف‌پذیر و محکم به نام چرم ساخته می‌شود. چرم گیاهی از تانن (از ریشه‌ی tanning به معنای دباغی) و سایر عناصری که در سبزیجات، پوست درخت، و مانند اینها یافت می‌شوند، تهیه می‌شود. این نوع چرم، انعطاف‌پذیر بوده و رنگ آن قهوه‌ای‌ست که میزان رنگش به ترکیب شیمیایی و رنگ پوست بازمی‌گردد. چرم گیاهی در آب پایدار نیست؛ بی‌رنگ می‌شود و اگر پس از خیس شدن، خشکش کنید، چروک گشته و از انعطاف‌پذیری و نرمی‌اش کاسته خواهد شد. در آب گرم، شدت چروک شدنش بیش‌تر است و تقریباً شبیه ژلاتین می‌شود. علاوه بر اینکه سفت شده و احتمالاً شکننده هم می‌گردد. چرم جوشانده نمونه‌ای است از چرمی که با قرار گرفتن در آب داغ، شناور شده و سفت می‌شود. این اتفاق در موم جوشانده و مواد شبیه هم رخ می‌دهد. در تاریخ گهگاه پس از عمل سفت کردنش، از آن در زره‌ها و هم‌چنین در اتصال کتاب‌ها هم استفاده می‌شده است. این نوع چرم، تنها نوع چرم است که در حکاکی و قالب‌گیری چرم می‌تواند مناسب باشد. چرم کرومی که در ۱۸۵۸ اختراع شد، از کرومیوم سولفات و دیگر نمک‌های کرومیوم دباغی می‌شود. چرم آلدهیدی با استفاده از ترکیبات گلوتارآلدهید یا اکسازولیدین دباغی می‌شود. چرم ترکیبی به کمک بسپارهای آروماتیک مثل گونه‌هایی از نوولاک و نرادول ساخته و دباغی می‌شود. چرم آلومی که با نمک آلومینیوم در ترکیب با چسبنده‌های گوناگون و منابع پروتئینی مانند فلوئور، زرده‌ی تخم مرغ و غیره دباغی می‌شود. پوسته خام با ایجاد تراش‌های نازک روی پوست، شناور ساختنش در لیمو، و کشیدنش در موقعی که خشک شده است درست می‌شود. ...
کفش یکی از اولین ساخته های دست بشر
کفش، یکی از اولین ساخته های دست بشر تالیف: حسن آدوسی شواهد بسیاری وجود دارد که ثابت می کند یکی از نخستین چیزهایی که توسط نیاکان باستانی ما ساخته شده، پوششی برای پاها بوده است. نزدیک به 5000 سال پیش مصریها چیزهایی شبیه کفش ساخته بودند که به آنها پوشینه می گفتند. این پوشینه ها نه تنها برای حفاظت پاهایشان در برابر سنگهای تیز، شنهای داغ و زمینهای ناهموار اختراع شده بود بلکه طرز زندگی و طبقه اجتماعی آنها را نیز نشان می داد. کتیبه های به جا مانده از مصریان، ایرانیان، چینی ها و سایر تمدنهای باستانی همگی حاوی اشاراتی در مورد کفشهاست که نشان می دهد کفشها چه نقشی در تاریخ ایفا می کردند. کفشها در ادیان مختلف نیز جایگاهی برای خود داشتند. در انجیل و کتاب مقدس بارها نام کفش برده شده است. ابتدا که کفش توسط مصریان اختراع شد به آن سندلیوم می گفتند که همان صندل امروزی است. اما تفکرات مسیحی روی این نوع کفش تاثیر گذاشت. چون مسیحی ها اعتقاد داشتند کفش باید کاملا پوشیده باشد به همین دلیل کفشها در مغرب زمین به صورت روبسته درآمد. کفشها حتی تا زمان حاضر داستانهایی را می سازند که سینه به سینه به ما رسیده اند. داستانهای شگفت انگیز و سرگرم کننده ای چون پوتینهای هفت نفره، صندلهای بالدار مرکوری، دخترکی داخل پوتین و کفشهای سیندرلا. کفشها حتی در آداب و رسوم ملتها نیز نقش داشته و دارند. مثلا رسم دورانداختن کفش پس از ازدواج دو زوج. یا در قدیم پدر عروس در شب عروسی یک لنگه کفش عروس را به داماد می داد که نشانه آن بود که اختیار دخترش از این پس به دست اوست. اینها نشانه هایی است که بدانیم کفش از دیر باز چه اهمیتی در زندگی انسانها داشته است نکاتی در مورد کفش همانطور که می دانید پا قلب دوم انسان است. در پا بیشمار رگهای عصبی و نقاط حساس وجود دارد که نمایانگر سلامت بخشهایی از بدن است. پس با توجه به این نکته مراقبت از پا امری ضروریست. پاها انواع مختلفی دارند: 1- پاهای لاغر و کشیده 2- پاهایی که رویه دارند که به اصطلاح به آنها آز پا گفته می شود 3- پاهایی که کوچک اما چاق هستند 4- پاهایی که پنجه های پهن دارند با توجه به نکات بالا باید توجه داشته باشید که پای شما کدامیک از گزینه های بالاست و به تناسب آن برای خود کفش انتخاب کنید ولی به طور کلی نکات زیر در انتخاب کفش باید رعایت شود: 1- اولین و مهمترین نکته این است که پا باید در کفش کاملا احساس راحتی کند و از هیچ طرفی تحت فشار نباشد 2- کفشهای مردانه باید 5/1 تا 5/2 سانت و کفشهای زنانه برای خانمهای سبک وزن 3 سانت پاشنه داشته باشد (به علت استیل بدن خانمها که نقطه ثقل بدن آنها کمی مایل به عقب است). پاشنه کفش خانمهایی ...
جاسوزنی
جاسوزنی که در بالا دیدید خیلی ساده است شما عین شال گردن یک نوار پهن بلند با کامواهای اضافه ببافید و بعد بپیچید و در آخر بدوزید. مدل بعدی با استفاده از شیشه های کوچک دور ریختنی درست کنید که هم جا سنجاقی و هم جا سوزنی می شود. می توانید برای کلاهک سر آن به اینجا سر بزنید. این هم همان مدل با قوطی فلزی یا کنسروی
قدیمی ترین روستای تاریخ
سنگ نگاره های میمند میمند Maymand یکی از روستاهای صخره ای ایران و از توابع شهربابک کرمان می باشد. قدمت احداث این روستا به نظر کارشناسان به هزاره ی اول تا دوم ق.م. می رسد که دیدن آن را به علاقه مندان میراث گذشته پیشنهاد می کنیم. ورودی روستای دستکنده صخره ای میمند چیزی که برای ما مهمتر و کهن تر از دخمه های متعدد بود، وجود سنگ نگاره های نقاشی شده pictograph و حکاکی petroglyph شده در آنجا بود.قدمت این آثار به مراتب کهن تر از گمانه های احداث روستای میمند می باشد که در زیر به شرح هر کدام از آنها می پردازیم. نمای روستای صخره ای میمند درشب. عکاس: محمد ناصری فرد تاریخ : بهار 891- سنگ نگاره های نقاشی شده pictographs: سنگ نگاره های نقاشی شده اغلب در درون غارها یا شکاف کوه ها یافت می شود که از مضامین و دوره های تاریخی مختلفی برخوردارند، علت ماندگاری آنها از اعصار کهن تا کنون، دور دست و مخفی بودن شان در درون غارها یا به قول مردم محلی اشکفت ها بوده است. خوشبختانه در عرصه ی پژوهش های چندین ساله با کمک مردم موفق به کشف نمونه های متعددی از آنها در نقاط مختلف ایران شدیم که در آینده ی تاریخ ، هنر و فرهنگ ایران تاثیر گذارند. دور نمای اشکفت لاشکورگوییه میمند عکاس: محمد ناصری فرد تاریخ : بهار 89 رنگین نگاره های میمند در دل یک حفره ی عظیم که بر اثر عوامل طبیعی به وجود آمده ایجاد شده است که مردم محلی به آن اشکفت لاشکورگوییه می گویند.این محل در گذشته های بسیار دور مقدس بوده است و یکی از نشانه های تقدس آن وجود لیزی سنگی است که درآن ایام دور کارکردی آیینی و مقدس داشته است. آثار صیقلی شده ناشی از سایش بدن انسان های زیاد بر آن به راحتی هویداست. بیشترین کارکرد آن برای باروری بوده است. لازم به ذکر است که نگارنده در نقاط مختلفی از ایران، برای نخستین بار موفق به کشف و معرفی آن آثار شده است. نقش یک فنجان نما Cup Mark در شروع لیزی سنگی که از هزاره های قبل در آن عصاره گیاه مقدس هوم را می ریخته اند و تا به امروز به شکل ساده تر ادامه دارد. جالب این که مضمون یکی از رنگین نگاره ها صحنه زایش است و شاید بی ارتباط با این لیزی سنگی نباشد. صحنه زایش در رنگین نگاره میمند همگون نمونه مکشوفه در تیمره و پلاک معبد سرخدم کوهدشت لرستان تعداد آثارموجود دراینجا بیش از یکصد مورد است که در قالب سه رنگ قرمز، سیاه و نارنجی ایجاد شده است. بیشترین رنگ بکار رفته قرمز است. نکته ی منحصربفرد و بی بدیلی که در اینجا یافتیم وجود فنجان نماها Cup MarkS درقالب حکاکی و رنگین نگاره هایی درقالب نقطه نگاره ها است، ...
کاربرد چرم در دوران قبل از اسلام
انسان در همان روزهای اولیه ی سکونتش بر روی زمین به خواص و اهمیت پوست حیوانات پی برد وبه همین جهت ازآن برای مصارفی چون پوشاک ، کفش،زیر انداز و... بهره جست.اگرچه در ابتدا پوست را به صورت خام مورد استفاده قرار می داد ولی به مرور زمان به فن نگهداری و دباغی پوست و تبدیل آن به چرم پی بردند.در یک نقاشی دیواری متعلق به سطح(III)چتل هویوک از 5750 سال قبل از میلاد تصویر شکارگری در حال رقص ، با یک لُنگ ، در پوست پلنگ دیده می شود. نکته ی مهمی که با توجه به شواهد و قرائن موجود مانند اشیای بدست آمده از دوران قدیم و همچنینمجسمه ها ، نقش برجسته ها و نقاشی ها می توان به آن اشاره کرد ، استفاده از چرم به صورت روزمره بوده است به عبارتی دیگر چرم به طور دائم در زندگی انسان نقش داشته و به کار می رفتهاست. این کاربرد گاهی در پوشاک ، خصوصا در کفش شکارچیان و جنگجویان و گاهی برای افسار ویراق آلات حیوانات و زمانی نیز برای ساخت ظروف بوده است.آرتور اپهام پوپ در کتاب شاهکارهای هنر ایران ، در مورد بعضی از این ظروف اینگونه می نویسد: شکل ظرف های سفالین قدیم اغلب از شکل ظرف هایی که با مواد دیگر(چوب،چرم،حصیر)ساختهشده و بشر هزاران سال پیش از آن که سفال سازی را اختراع کند ، آن ها را به کار برده بود تقلیدمی شد.لیوان استوانه ای درست به شکل ظرف های چوبی است و گمیج گود از شکل ظروف چرمینتقلید شده است. ته کاسه شکل آن مانند کیسه ی چرمی است که از درون کوبیده می شد تا سختشود و رطوبت به آن اثر نکند. قسمت نقاشی شده دهانه آن شبیه درزی است که تسمه ی چرمیبه آن وصل می شد و آن را تنگ می کشیدند تا دهنه ی ظرف بسته شود. (تصویر گمیج گود)ادامه مطلب...