وام گلیم بافی
9- مشاغل خانگي (گليم بافي)
گليم بافي گليم بافي يكي از شاخه هاي قاليبافي مي باشد. زيرانداز به وسيله تار و پود (بدون مرحله بافت) را گليم بافي مي گويند. در گليم بافي از طرح هاي مختلف محلي استفاده مي شود. تفاوت بين گليم بافي و قاليبافي با گبه بافي در اين است كه در قاليبافي و گبه بافي از گره هاي رنگي «بافت» بكار مي رود اما در گليم بافي استفاده نمي شود (فقط داراي تار و پود مي باشد) فعاليت هايي كه جهت بافتن گليم صورت مي گيرد عبارتست از: ابتدا مرحله چله كشي صورت مي گيرد يعني پشم را به صورت عمودي از بالا به پايين وصل كرده (كه در اصطلاح به تار شهرت يافته است) سپس بوسيله كرك ها و يا پشم هاي رنگي مرحله اجراي «پود زير» و «پود رو» صورت مي گيرد. الزامات يا مقدمات مورد نياز جهت راه اندازي شغل: طي كردن دوره آموزشي به مدت يك ماه و فراهم آوردن ابزار و وسايل كار و مواد اوليه همچون كرك، پشم هاي رنگي، دار قاليبافي (چهار قطعه چوب كه به صورت چهار گوش به هم وصل شده)، شانه قاليبافي، قيچي، نقشه. ويژگي هاي متصدي شغل: طي كردن دوره آموزشي به مدت يك ماه (170 ساعت) و داشتن علاقه و پشتكار. نيازمندي هاي آموزشي شغل: 1- آشنايي مقدماتي با ابزار كار به صورت تئوري و به مدت 2 ساعت؛ 2- آموزش چله كشي به صورت عملي و به مدت 8 ساعت؛ 3- آموزش زدن پودهاي زير و رو به صورت عملي و به مدت 20 ساعت؛ 4- آموزش شانه زدن به صورت عملي و به مدت 10 ساعت؛ 5- آموزش رفوگري به صورت عملي و به مدت 10 ساعت؛ 6- بافت گليم از ابتدا تا انتها به صورت عملي و به مدت 10 ساعت؛ برآورد تعداد فرصت هاي شغلي جديد: در شغل فوق امكان ايجاد مشاغل جديد وجود ندارد. بررسي قابليت افزايش ظرفيت شغلي: گليم از آن دسته زيراندازهايي است كه در روستاها و بخصوص عشاير مورداستفاده بسياري قرار مي گيرد (چـون سبـك وزن بـوده و به راحـتي قابـل جابجـايي مي باشد)، بنابراين پيش بيني مي شود تعداد 50 كارگاه با ظرفيت 250 نفر راه اندازي شود (هر كارگاه 5 نفر). برآورد مدت زمان مورد نياز جهت راه اندازي شغل: بعد از طي كردن دوره آموزشي به مدت يك ماه و تهيه امكانات مورد نياز مي توان شغل فوق را راه اندازي نمود. برآورد هزينه راه اندازي شغل: رديف امكانات مورد نياز سرمايه ثابت سرمايه درگردش قيمت 1 نخها و پشمهاي رنگي * 000/000/3 2 دار قاليبافي ، شانه قاليبافي ، قيچي ، نقشه * 000/000/1 3 كرايه مكاني به مساحت 12متر * 000/000/15 4 مزد افراد ( هر نفر 000/500 ريال ماهانه ) * 000/000/30 5 هزينه هاي پيش بيني نشده « تورم ساليانه » * 000/000/1 جمع (برآورد هزينه در سال ۱۳۸۲) 000/000/50 نتايج حاصل از راه اندازي شغل: 1- نتايج اقتصادي شامل بهبود شرايط اقتصادي خانواده و كاهش ...
ثبت نام رشته های صنایع دستی در ترم بهار آغاز شد
ثبت نام رشته های آموزش صنایع دستی در ترم بهار آغاز شد برای آقایان و خانم ها محل ثبت نام متقاضیان : اداره میراث فرهنگی . صنایع دستی و گردشگری شهرستان تاکستان واقع در بلوار امام (ره) تلفن تماس 35248485 -35232222 محل برگزاری کلاس های آموزش صنایع دستی : بلوار امام (ره) بالاتر از ترمینال قزوین - مجتمع ادارات - طبقه همکف حل اختلاف - مرکز آموزش صنایع دستی تاکستان ******************************مدارک لازم برای ثبت نام : 1 قطعه عکس 4*3 جدید و باحجاب " برای بانوان محترم " کپی شناسنامه از تمام صفحات + کپی کارت ملی پشت رو مبلغ واریزی شهریه برای یک ترم در رشته های :معرق کاری ، منبت کاری ، سفالگری ، گلیم بافی ، رودوزیهای سنتی الحاقی ، باتیک ، تذهیب ، چرم دوزی ، گیوه دوزی، گره چيني و قلمزنی مهلت ثبت نام : 20 اسفندماه لغایت 20 فروردين ماه 94نشانی برای ثبت نام علاقمندان : اداره میراث فرهنگی . صنایع دستی و گردشگری شهرستان تاکستان واقع در بلوار حضرت امام خمینی (ره) مابین شهرداری و اداره پست تماس تلفنی داخل استان 35248485 - 35232222متقاضیان می توانند با تماس تلفنی ثبت نام نمایند ************مرکز صنایع دستی ضیاءآباد : میدان امام (ره) کوچه دانش جنب دارالقرآن ساختمان قدیم آموزش و پرورش
صنایع دستی:قاهان قالیبافی (1)
صنایع دستی:قاهان<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> قالیبافی (1) قم و کاشان و روستاهای اطراف آن یکی از مراکز عمده قالیبافی بوده وهست . در این شهرها تعداد زیادی کارگاه وجود داشت که کار تولید قالی در کارگاهها و خانه ها بعهده داشتند . قم یکی از مراکز عمده تهیه وسایل مورد نیاز قالیبافی برای قالیبان خود از شهر کاشان بوده است و بحرانهای زیاد اقتصادی تأثیر در کار قالی بافی نگذاشته. تعداد رنگهای انتخاب شده در قالیهای قم و کاشان بسته به نوع طرح متفاوت است و از چند عدد تا چند ده رنگ در طرحهای معمول و حتی چند صد نوع رنگ در طرحهای ویژه متغیر است. گره قالیهای قم فارسی بوده.ماده اصلی برای تهیه رنگهای فرشهای قم گیاهی بوده اما در سالیان اخیر بدلیل افزایش شدید قیمت مواد اولیه گیاهی کاربرد آن بسیار کاهش یافته و وتعدادی خاصی از تولید کنندگان از مواد اولیه گیاهی برای رنگ ها استفاده می کنند . بقیه تولید کنندگان به استفاده از رنگهای شیمیایی رو آورده اند. در روستاهای اطراف قم نیز کم و بیش دارهای قالی وجود دارد. روی این دارها قالی و قالیچه‌ها طرح شاه عباسی و سایر طرحها بافته میشود. رنگهای بکاررفته در آنها عموماً نباتی بوده و بیشتر از روناس، قارا، اسپرک، گنده یا گندل، پوست گردو، پوست انار و چند گیاه دیگر استفاده به عمل میآید. قالیهای قاهان ریز بافت و دوپوده است. و بیشتر نقشهای مورد استفاده و وسایل مورد نیاز توسط صاحبان کارگاههای قمی از کاشان تهیه می شد. نقش قالی کاشان شکسته است و شاید از چندین سال پیش تابحال همچنین ثابت مانده است. رنگهای آن از بهترین رنگهای طبیعی انتخاب میشود و همچنین رنگها کاملاً زنده و شاداب است. چند سالی است که تولید قالی در قاهان کاهش یافته است . هرچند جهاد سازندگی کلاس های آموزش برای بروز کردن بافت قالی گذاشت و برای تولید بیشتر وام با بهره کم اعطا کرد. لیکن خانم ها برای تولید رقبت چندانی نشان نمی دهند . بنده احساس میکنم یکی از دلایل کار بافت قالی در گذشته توسط خانم ها و دختران کمک به اقتصاد خانواده بوده است . که امروزه با رشد اقتصاد در خانواده ها توسط مردان ، و تولید قالی با دستگاه ماشینی کار دستی تقریبا رو به توقف میرود . به هر صورت ما برای جلب توجه شما عزیزان به این موارد میپردازم(معرفی قالی باف ، وظایف قالیباف، ابزار و وسایل قالی باف،شرایط ارتقاء شغل، ویژگی های شخصیتی . معرفی قالی باف قالی باف درجه 2 کسی است که تاریخچه فرش ، مواد اولیه فرش بافی ، اصطلاحات رایج در فرش ، انواع دستگاه قالی بافی ، انواع نقشه قالی و ابزار بافت را بشناسد و از عهده چله کشی ، کوجی ...
ورنی هنری فراموش شده
"ورنی" نوعی دست بافت زیبا و پشمین یا ابریشمی است كه به عنوان زیر انداز و در پاره‌ای از مناطق به عنوان رو انداز یا تزیین آلاچیق بكار میرود.ورنی به گلیم فرش نما، شبه قالی و گلیم عشایری معروف است. جنس ورنی گاه تلفیقی از ابریشم یا پشم است و بر روی دار بصورت عمودی بدون نقشه و بصورت ذهنی توسط زنان و دختران عشایر و مناطق روستایی بافته می شود. تولید ورنی بیشتر در فصل قشلاق ایل انجام میشود كه عشایر فرصت كافی برای استراحت و سكونت در یك منطقه را دارند. در گذشته عشایر "دشت مغان"، "گرمادوز" و "ارسباران" پشم حاصل از دام هایشان را با دوك‌های معمولی می‌ریسیدند و به روش ابتدایی رنگ ریزی می كردند و آن را برای بافت ورنی آماده می‌ساختند. "فرشته حیدری "، مربی ورنی بافی در "آذربایجان شرقی" در خصوص ورنی بافی می گوید: "مواد اولیه برای تهیه ورنی،پشم، پنبه، كنف و موی حیوانات است. ورنی گاه به صورت پیچ بافی و جناغی است و عموما از طرحهای هندسی استفاده میشود." نوع و شكل ورنی ممكن است در ایلات و عشایر گوناگون متفاوت باشد، زیرا این صنعت ابتدا توسط عشایر تولید شده است. هم اكنون نیز ایل‌های بختیاری، بلوچ و قشقایی از ورنی استفاده می‌كنند. به روش بافت ورنی "پودچینی " می‌گویند كه بر اساس پیچش خاص نخ "خامه " به دور نخ‌های "تار" بافته میشود. این بافته را در كرمان "شیریكیپیچ" می گویند و در استان‌های شمال غرب ایران به "ورنی" معروف است . حیدری در مورد مشكلات ورنی بافی می‌گوید: "بافت ورنی بسیار سخت است و هم چنین جزء رشته‌های منسوخ شده به حسابمی‌آید. عمده‌ترین مشكل ورنی ، جمع شدن كنارهای (شیرازه ) آن است. بافت این قسمت از ورنی ، از سخت‌ترین قسمت های بافت محسوب میشود كه باید در تهیه آن بسیار دقت شود." ورنی بدون نقشه بافته میشود و چون در بافت آن از گره استفاده نمی‌شود جزو انواع گلیم به حساب میآید و از لحاظ شكلظاهری به قالی شباهت دارد. حیدری ادامه می‌دهد: " برای رفع این مشكل باید از گره قرضی یا تار قرضی استفاده شود. این هنر همراه با گلیم بافی در دست احیا است ." قدمت این هنر به طور كامل مشخص نیست اما صاحب نظران قدمت آن را به چند صد سال پیش تخمین می‌زنند. موردابعاد ورنی می‌گوید: "ورنی در اندازه و ابعاد مختلف و با توجه به نیاز بازار تولید و عرضه میشود. تا دهه‌های اخیر عشایر دشت مغان از ورنی بهعنوان زیر انداز، رو انداز و تزیین آلاچیق ها استفاده می‌كردند." ظرافت و لطافت بافت طرح و نقشهای متنوع و زیبایی ورنی هر هنر دوستی را مجذوب خود می‌كند. نوع بافت ورنی با ابریشم ، از ظرافت و زیبایی خاصی برخوردار است و از نظر وزن سبك تر و كم حجم ...
بررسی صنعت ورنی بافی در شهرستان اهر
ورنی یکی از زیراندازهای سنتی منطقه آذربایجان می باشد که در منطقه اهر و ارسباران به صورت وسیعی توسط زنان عشایر بافته می شود. اهر نیوز: هنر ورنی بافی، بومی آذربایجان بوده و هنوز دارای رونق و خواستار فراوان است. ورنی عمدتاً در قشلاق عشایر کوچ رو که حجم کاری کمتری دارند توسط زنان و دختران بافته می شود. به همین سبب بیشتر نقوش و رنگ آمیزی ورنی ها بافته شده در میان عشایر کاملاً متاثر از فرهنگ، باور و روحیات آنها و در میان روستائیان، متشکل از موتیفهای روستایی، ثابت و شناخته شده است که در قالب نقشه های شکسته و هندسی متصور می شود.تاریخچه ورنیورنی عمدتا در منطقه قره داغ شامل شهرستانهای اهر و کلیبر توسط عشایر و برخی روستائیان منطقه و منطقه مغان شامل شهرستانهای گرمی، بیله سوار مغان، پارس آباد مغان، خیاو (مشگین شهر) بافته می شود. خاستگاه اصلی این صنعت منطقه عشایری آذربایجان بوده که از آنجا به دیگر مناطق گسترش یافته است. گلیم یک رو یا ورنی در جمهوری آذربایجان و شمال شرق ترکیه به نام سوماک یا سومه می نامند. محل اصلی تولید ورنی منطقه قره باغ آذربایجان شوروی بوده که براثر روابط و علقه های فرهنگی عشیره یی و ترددهایی که در دو کناره رودخانه ارس انجام پذیرفته بتدریج تولید ورنی ابتدا در منطقه ارسباران و سپس در بین ایلات و عشایر دشت مغان رایج گردیده است.در حال حاضر تولید ورنی در سطح جهانی منحصر به ایران بوده و در ایران هم فقط در مناطق فوق الذکر وجود دارد. ویژگی تولید، عمل اقتباس یا مشابه سازی نظیر بسیاری از زیراندازهای دیگر از قبیل قالی و گلیم و… را در سایر نقاط ایران و جهان دشوار و حتی غیر ممکن می سازد. ورنی های تولیدی آذربایجان معمولا در زمینه رنگهای لاکی، سرمه ای، کرم، سفید، پیازی و آبی روشن با نقش حیوانات در وسط و حاشیه تولید می گردد.محصول ورنی به عنوان نوعی زیرانداز، مفرش یا وسیله حمل اسباب و اثاث منزل عمدتا در منطقه کوچ و استقرار عشایر شاهسون مغان در آذربایجان و برخی نواحی پیرامونی و مرتبط با جمعیت و جوامع مستقر در این نواحی تداوم و تکوین یافته است.ورنی Varni و معرفی محصول ورنیورنی یا سوماک، شاخص ترین صنعت دستی عشایر آذربایجان، نوعی گلیم یک رو یا گلیم فرش نما و بدون پرز است که به سبک پود پیچی یعنی گذراندن پود اصلی از تار و پیچش نخ به دور نخ های تار شکل گرفته و نقش می پذیرد. ورنی نه فرش است نه گلیم. بلکه نوعی زیرانداز است که هم سادگی و سبکی گلیم را دارد و هم ظرافت و زیبایی قالی را، ورنی به دلیل عدم استفاده از گره در بافت آن جزو گلیم و از جهت طرح، نقشه و شکل ظاهری آن مشابه قالی به نظر می آید.اجزا تشکیل دهنده ورنیورنی از ...
ورنی‌بافی؛ هنر منحصر به فرد عشایر ارسباران
اهر - خبرگزاری مهر: ورنی بافی، صنعت بومی خطه آذربایجان بوده و هنوز در میان زنان و دختران منطقه به ویژه در ارسباران به عنوان هنری ارزنده و والا دارای رونق و خواستار فراوان است. به گزارش خبرنگار مهر، 85 درصد عشایر آذربایجان شرقی به کار بافت ورنی مشغول هستند اما این هنر اصیل و بومی بیشتر در بین عشایر و برخی روستاهای منطقه ارسباران رواج داشته بطوریکه بیش از 20 هزار نفر از جمعیت منطقه به تولید ورنی اشتغال داشته و امرار معاش خود را از تولید ورنی تامین می کنند. "ورنی" محصولی است میان گلیم و فرش که همچون سایر گلیم ها بصورت ذهنی و بدون نقشه از پیش تهیه شده به وسیله زنان و دختران عشایر و روستائیان منطقه ارسباران بافته می شود. تار و پود این فرش همانند قالی از نخ های پنبه ای، پشمی و ابریشمی فراهم شده و گاهی برای چله کشی از پشم گوسفند هم که در منطقه بصورت فراوان وجود دارد استفاده می شود. "ورنی" در میان عشایر شاهسون و روستاهای کلیبر، خداآفرین، هوراند و روستاهای بخش مرکزی از رونق قابل توجهی برخوردار بوده و در حال حاضر کشور ما تنها صادرکننده این محصول است. این محصول هم بر روی دار افقی و هم بر روی دار عمودی بافته می شود که در داخل چادر و خانه های روستائیان و عشایر مستقر می شود. نقشه ورنی نشانگر اعتقادات، آداب و رسوم و باورهای مردم این منطقه است و بیشتر در بافت آن از تخیلات ذهنی و شکل حیوانات و پرندگان استفاده می شود و معمولاً برای رنگ بندی ورنی از رنگهای لاکی، کرم، آبی روشن، سفید و پیازی استفاده شده و در ابعاد مختلف و به بازار عرضه می شود. در مناطق وسیعی از ارسباران (اهر، کلیبر، هوراند و ورزقان، آبش احمد و خداآفرین ) ورنی بافی رواج داشته و مردم منطقه معمولاً مواد اولیه خود را از دلالان بومی و غیربومی گرفته و ورنی بافته شده را به صاحب مواد اولیه تحویل داده و فقط دستمزد دریافت می کنند. منطقه ارسباران با جمعیتی بالغ بر 400 هزار نفر در شمال شرق آذربایجان شرقی واقع شده و شهرهای اهر، کلیبر و ورزقان را شامل می شود. ورنی بافی، بومی آذربایجان بوده و هنوز دارای رونق و خواستار فراوان است. ورنی عمدتاً در قشلاق عشایر کوچ رو که حجم کاری کمتری دارند توسط زنان و دختران بافته می شود. به همین سبب بیشتر نقوش و رنگ آمیزی ورنی ها بافته شده در میان عشایر کاملاً متاثر از فرهنگ، باور و روحیات آنها و در میان روستائیان، متشکل از موتیفهای روستایی، ثابت و شناخته شده است که در قالب نقشه های شکسته و هندسی متصور می شود. خاستگاه اصلی این صنعت منطقه عشایری آذربایجان بوده که از آنجا به دیگر مناطق گسترش یافته است. ورنی ارسباران محصولی مناسب برای صادرات غیرنفتی ...
صنعت گليم‌بافي افتخار استان اردبيل
جام جم آنلاين: استاندار اردبيل گفت: صنعت دستي گليم افتخار استان است و بايد براي شناسايي اين صنعت در سطح ملي و بين المللي تلاش کنيم. به گزارش ايرنا، در آيين افتتاح نمايشگاه دايمي صنايع دستي شهر عنبران نمين افزود: براي حمايت از توسعه صنايع دستي استان بويژه بخش عنبران نمين که مرکز توليد گليم در استان است، برنامه هاي ويژه اي اجرا مي شود.وي ايجاد نمايشگاه عرضه گليم در دو منطقه شورابيل اردبيل و بقعه شيخ صفي الدين اردبيلي را از جمله اين برنامه ها برشمرد و گفت: در کنار محصولات توليدي استان از جمله عسل، گليم عنبران هم به سهولت در دسترس گردشگران قرار خواهد گرفت.وي افزود: مسوولان دستگاههاي اجرايي استان نيز بايد از محصولات صنايع دستي و گليم براي هديه دادن استفاده کنند.وي در اين آيين نسبت به بررسي ريشه اي وضعيت معيشتي بافندگان گليم منطقه عنبران در جلسات آتي شوراي اداري شهرستان نمين قول مساعد داد.وي افزود: در سال آينده مناطق آسيب پذير و محروم استان را در اولويت قرار مي دهيم.وي همچنين از ايجاد يک رديف اعتباري براي پرداخت وام به بافندگان، توليد کنندگان و صاحبان تعاونيهاي مسند بافي در عنبران توسط صندوق مهررضا(ع) و سازمان تعاون تا نوروز امسال خبر داد.رييس سازمان ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري استان اردبيل هم در اين آيين گفت: در سالهاي اخير صنايع دستي استان جاني تازه يافته و به عنوان يک صنعت مدرن عرضه مي شود.مسعود علويان صدر افزود: گليم يکي از هنرهايي است که با هنرمندي گليم بافان و نقوش بسيار زيبا در جهان مطرح است.وي گفت: تشکلها و اتحاديه هاي صنايع دستي عنبران براي توليد محصولات، حضور در بازارهاي منطقه اي و عرضه گليم توليدي خود نياز به حمايت مسوولان استاني دارند.فرماندار نمين نيز در اين همايش گفت: به رغم وجود قابليتهاي فراوان هنري و صنايع دستي 50 درصد از جمعيت بخش عنبران زير پوشش نهادهاي حمايتي قرار دارند.براي احداث و راه اندازي نمايشگاه دايمي صنايع دستي شهر عنبران در زيربناي 800 متر مربع شامل غرفه هاي ورک شاپ، کارگاهاهاي عملي و بخش هاي نمايشگاهي و اداري پنج ميليارد ريال هزينه شده است
ظرفيتهاي هنري ورني بافي آذربايجان شرقي ...
ورنی بافی یکی از شاخص ترین رشته های صنایع دستی آذربایجان شرقی بوده و بیش از 20هزار نفر در زمینه تولید و فروش ورنی استان مشغول بکار هستند .ورنی ، دست بافته ای است که از لحاظ تکنیک بافت بین گلیم و قالی قرار می گیرد بدین صورت که مانند گلیم یا قالی بر روی دار عمودی یا افقی بافته می شود و دارای پود ضخیم است .کارشناسان میراث فرهنگی و صنایع دستی استان می گویند این دستبافته در عین سادگی و سبکی گلیم مثل قالی نیز ظرافت خاص هنری دارد و به دلیل استفاده از گره پرزدار در بافت آن جزو گلیم و از لحاظ طرح ، نقشه و شکل ظاهری مشابه قالی به نظر می آید .اعلم الهدی کارشناس فرهنگی در شهرستان اهر با اشاره به ظرفیتهای هنری ورنی بافی می گوید : در بررسی طرح و نقشه ورنی ها گاه به تصویری از زندگی عشایری بر می خوریم که اجزای آن هر یک در گوشه ای از این منظره به حیات رمزگونه خود در قالب باورها و اعتقادات بافندگان می پردازند .وی می افزاید : بافت ورنی در بین عشایر ساکن در منطقه قره داغ بویژه اهر ، هوراند ، هریس ،کلیبر ، ورزقان ، خداآفرین و آبش احمد رواج دارد و با رونق بازار خرید و فروش و صادرات این محصول عرضه و تقاضای انواع آن بویژه در نوع ابریشمی ، کیفیت بافت و رنگرزی این زیر اندازها نیز تا حدودی ارتقا یافته است و بخشی از تولیدات امروزی در کارگاههای خانگی و تحت کنترل کار فرمایان و کارشناسان انجام می گیرد .فرشادبه آفرین مسئول حفظ و احیای صنایع دستی و سنتی آذربایجان شرقی نیز می گوید : نقوش زیبای ورنی ، موتیفهای ثابتی هستند که در میان حاشیه محصور شده اند و هیچ اتصال بصری بین اجزاء یافت نمی شود .وی می افزاید : از نکات مثبت و شاخص هنر ورنی بافی می توان به فراوانی نیروی کار و ماهر به عنوان بافنده ، وجود مواد اولیه در بازار داخلی و امکان تامین آن در بازارهای محلی ، سنتی و بومی بودن شیوه تولید ، تنوع رنگها ، نقش مایه ها و نقشه ها و نیز امکان تطبیق آن با سلایق بازارهای داخلی و خارجی را برشمرد.فرشاد به آفرین می افزاید با توجه به کاربردی و تزیئنی بودن ورنی ، بازار مصرف بسیار مناسبی در عرصه داخلی و خارجی وجود دارد که در صورت دستیابی به این بازارها قابلیت اشتغال مستقیم و غیر مستقیم هزاران نفر وجود داردکه می تواند صنایع قالیبافی و فرش استان درصد قابل توجهی از جمعیت منطقه را از منظر اشتغال و تامین درآمد به خود اختصاص دهد.خانم صونا نوروزی محقق دیگر در حوزه صنایع دستی استان نیز می گوید : هنر ورنی بافی قدمت همپای گلیم را ندارد و گستره جغرافیایی بافت ورنی محدود بوده و مختص مناطق روستایی و عشایری 2 استان آذربایجان شرقی و اردبیل می باشد .وی می افزاید : صادرات ورنی ...
فرش ترکمن ؛ اوج هنر و هویت ترکم
دارهای قالی بیشتر از نوع افقی و متحرک بوده و به همراه کوچ ایل جابجا می شود و در سالهای اخیر استفاده از دارهای عمودی نیز در این منطقه رونق یافته است. اکنون هنرپردازان این هنر دیرپا، پرپیشینه و دارای شهره جهانی با مشکلات فراوانی روبرو هستند و برای رفع مشکلاتشان خواستار حمایت ویژه متولیان امر هستند.جمعی از این هنرمندان این هنر دستی بر این باورند که مواد اولیه نامرغوب، نبود حمایت مالی، ساماندهی نشدن، بی توجهی به آموزش، آشنا نبودن به نیازهای بازار و برنامه نداشتن موجب شد تا فرش اصیل ترکمن رو به فراموشی رود و جایگاه واقعی اش را از دست دهد. این عده در گفتگو با خبرنگار مهر در گرگان، برپایی کارگاههای آموزشی، خرید تضمینی، بالا بردن کیفیت، شناسنامه دار کردن قالی، ترویج آموزش و اصول سنتی فرش بافی را در احیای دوباره قالی ترکمن ضروری می دانند.علاوه بر بازارهای داخلی، امیرنشینان خلیج فارس، کشورهای حاشیه خزر و برخی کشورهای اروپایی، خریداران فرش اصیل ترکمن را تشکیل می دهند. یک بافنده فرش از بندر ترکمن به خبرنگار مهر گفت: بافندگان این هنر اصیل برای تهیه چله و خامه محدودیت دارند و باید از آنها حمایت شود. مرجان جعفری که قالی بافی را از مادر مرحومش به یادگار دارد، افزود: اگر برای توسعه و احیای این هنر دستی و اصیل کاری صورت نگیرد، در آینده ای نزدیک از این هنر جز نام و نشان چیز دیگری باقی نخواهد ماند.وی اظهار داشت: مواد اولیه نامرغوب و بی کیفیت موجب شده تا فرش اصیل ترکمن جایگاه قبلی خود را از دست دهد که این امر نگران کننده است. بافنده دیگری از گنبدکاووس گفت: قالیبافی در اشتغال و درآمد زنان و دختران روستایی منطقه نقش اساسی دارد و برای رونق نیازمند متولی خاص است.شهلا ایگدی بیان داشت: هر روز شاهد جمع شدن دارهای قالی هستیم و باید برای حمایت از فعالان این عرصه برنامه ریزی جامعی شود. بانوی دیگری از بندرگز، کمبود وام، نبود حمایت مالی، دستمزد کم و بیمه نبودن را از مهمترین مشکلات فراروی ذکر کرد و گفت: برنامه جامع و اصولی برای حمایت از تولیدکنندگان این هنر ضروری است.کبری نعیمی افزود: اتحادیه تعاونی برای حمایت از بافندکان فرش باید گسترش یابد و مرکزی برای بهبود وضعیت قالیبافی در منطقه تشکیل شود. وی اظهار داشت: متاسفانه برخی افراد سودجو با صدور فرشهایی با کیفیت نامطلوب و تقلبی در سالهای گذشته بر جایگاه این هنر اصیل و سنتی تاثیر منفی گذاشته اند.به گفته این بانوی هنرمند، فرش باید بر اساس نیاز مصرف کنندگان تولید شود که ارتباط بیشتر بین تولید کننده و صادر کننده ضروری است. رئیس اداره بازرگانی گنبد کاووس گفت: اتحادیه تولیدکنندگان ...
راهکارهاي ارتقاي صنايع دستي در آذربايجان غربي
آذربایجان غربی با وجود قومیت های مختلف ، ایلات و عشایر و روستاهای متعدد ، از صنایع دستی هنرمندانه و با ارزشی برخوردار است.دراین استان 60 رشته صنایع دستی بومی وجود دارد که فرش دستباف ، گلیم ، چوب ، سفال ، تذهیب و معرق از جمله مهمترین آنها هستند . در این میان هر یک از شهرهای استان به صنعت خاصی شهره هستند بطوریکه برخی از صنایع مانند قالی بافی و گلیم بافی و جاجیم بافی تقریبا در تمام نقاط استان رواج دارد. پولک دوزی یکی از هنرهای دستی زیبای شهرستان بوکان و مهاباد است و شاهین دژ و تکاب از نواحی عمده بافته های داری (قالی، گلیم، جاجیم و...) در استان محسوب می شود .همچنین نوعی قلاب دوزی شبیه آن چه در شمال کشور بویژه رشت جریان دارد در مهاباد نیز رایج است اما شباهتی بین تولیدات این 2 شهر وجود ندارد. بافتن برک (به طرز محلی)، بافتن شال کمر پشمی و باشلوق نیز از صنایع دستی شهر نقده محسوب می شوند.مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری آذربایجان غربی گفت: ارزش ریالی صادرات صنایع دستی این استان در سال گذشته 281 هزار و 234 دلار بوده است که اشیایی همچون مس، خاتم ، معرق چوب، مبلمان، منبت و خراطی از این استان صادر می‌شوند.آقای غنی زاده افزود: بیشترین میزان صادرات مربوط به صنعت مس و قلمزنی که ارزش ریالی صادرات این 2 قلم، 272 هزار و 16 دلار بوده است.عشایر استان آذربایجان غربی از دیر باز در زمینه تولید صنایع دستی اشتغال داشته اند. آنها باتوجه به نوع زندگی خود مجبور بودند وسایل زندگیشان را خود تولید نمایند. از بهترین صنایع دستی آنان باید به قالی، گلیم ، جاجیم، فرش، جوراب و کپن اشاره کرد که برخی از آنها شهرت جهانی دارند. بنا به گفته مسئولان تنها سه هزار کارگاه صنایع دستی در مناطق عشایری آذربایجان غربی فعالیت می کنند که این تعداد گارگاه صنایع دستی هم اکنون 25 درصد از صنایع دستی استان را تولید و روانه بازار مصرف می کنند.با وجود توانمندی بالایی که در استان در این عرصه وجود دارد برخی مشکلات در این حوزه موجب شده استان از تمام توان خود برای سود آوری در این زمینه بهره مند نباشد.کارشناسان صنایع دستی در استان معتقدند که بالا بودن قیمت تمام شده صنایع که به دلیل بالا بودن هزینه تولید است ، عدم حمایت از صنعتگران و هنرمندان فعال در این عرصه، استقبال نکردن مردم از خرید صنایع دستی داخلی، نبود رغبت در میان جوانان برای فعالیت در این حوزه با وجود اشتغالزایی مطلوب در آن، همه از جمله مشکلاتی است که دامنگیر این حوزه در آذربایجان غربی است.در این میان کارشناسان اقتصادی معتقدند که بیشترین حمایتی که می توان از صنعتگران در این حوزه کرد، تامین بازار ...