نقوش مینیاتوری
سنگ نگاره های ماقبل تاریخی شهر اراک
سنگ نگاره های ماقبل تاریخی مشرف به شهر اراک طی اطلاع رسانی که جناب آقای رضا مرادی ، از اساتید محترم مراکز دانشگاهی شهرستان اراک به نگارنده داشتند، قرار شد راس ساعت 8 صبح ، با تفاق ایشان ودیگر دوستان، دیداری از سنگ نگاره هایی که آنان حین کوهنوردی در اطراف اراک کشف کرده بودند داشته باشیم . طبق وعده سرقرار حاضر شدیم، گروه مجهز به لباس و ادوات کوهنوردی بودند، همه از روحیه ای با نشاط و توام با صلابت برخورداربودند. قرار بود امروز بار دیگر به عمق تاریخ سفر کنیم ، سفری که در حین آن احساس غربت و تنهایی نمی کردیم و هرچه بیشتر سیر می کردیم و جلو می رفتیم ، بیشتراحساس قرابت و نزدیکی داشتیم . در این سفر، گذر زمان و صعب العبوربودن راه را هرگز احساس نمی کردیم. می بایست مسافت 5 کیلومتر راه را پیاده برویم ، آنهم بعضاً در دامنه های سنگلاخ کوه هایی با سنگ های نوک تیز. مباحث چون و چرایی ایجاد سنگ نگاره ها در حین پیمایش راه مطرح شد و هرکس از زوایه ای به این چون وچراهای پر رمز و راز می پرداخت، اسطوره های کهن ، هنر ، تاریخ ، فرهنگ ، اعتقادات و... هنوز مباحث نظری گروه به پایان نرسیده بود که بردیوارهای سنگی کوه های کم ارتفاع تقریباً مشرف به شهر اراک رسیدیم و چندین قدم جلوتربه اولین نمونه های نقوش حکاکی شده (Petroglyphs) برخورد کردیم . اولین نقشی که دیدیم نقش یک بزکوهی در حال جست زدن بود. در نگاه نخست به راحتی می شد روحیه ی نگارگر ، سن نگارگر، تجریدی،انتزاعی وحتی چون و چرایی هایی را که دوستان بر آنها مباحث طولانی داشتند دریافت . هنریعنی زبان سخن گفتن با انسان های صاحب احساس ، برای همه زمان ها و همه مکان ها. سنگ نگاره ها یا هنرهای صخره ای تنها هنری هستندکه حد و مرز ندارند و تمام ملل فارغ از نژاد ، زبان ، فرهنگ و حتی محیط های اقلیمی متفاوت از یک رویکرد یک نواخت پیروی کرده اند، تا جایی که انسان از دیدن این همه شباهت های ظاهری وپیامی، متحیر می شود. آثاری هنری که مقید به مکانی خاص نیستند، هزاران کیلومتر فاصله دارند و حتی افراد هنرمند از وجود یکدیگر خبر ندارند ولی چنان بر سنگ های سخت هنرهای شگفت انگیز مانندهم آفریده اند که باور آن برای انسان های دقیق هم بسیار دشوار است. نگارنده درکنار دوستان خوبم اقایان مرادی و عابدی درخفای این هنر ژرف، راز و رمزهای شگفت انگیزی نهفته است ( استیلیزاسیون Abstruse ) که برای پی بردن به آنها سالیان متمادی تحقیق و پژوهش لازم است . این هنر در جای جای این کره خاکی زبان گویای بشریت بوده که بواسطه چند خط ساده اطلاعات انبوهی انتقال می داده است ، اصلی که در هیچک یک از هنرهای شناخته شده بشری با ...
مینیاتور ایرانی
مینیاتور ایرانیواژه ی مینیاتور که مخفف شده ی کلمه ی فرانسوی مینی موم ناتورال و به معنی طبیعت‌کوچک و ظریف است و در نیمه ی اول قرن اخیر و حدودا از دوره ی قاجاریان وارد زبان‌فارسی شده، اصولا به هر نوع پدیده ی هنری ظریف (به هر شیوه یی که ساخته شده باشد) اطلاق میشود و در ایران برای شناسایی نوعی نقاشی که دارای سابقه و قدمتی بسیار طولانی است به کار می‌رود. این هنر که به اعتقاد اکثر محققان در ایران تولد یافته، بعد به چین راه برده و از دوره ی‌مغولها به صورتی تقریبا تکمیل تر به ایران برگشته و هنرمندان ایرانی تلاش بی شائبه یی‌‌را صرف تکمیل و توسعه ی آن کرده‌اند از جمله هنرهائی است که قابلیت به تصویر‌درآوردن تمامی طبیعت را در قالبی کوچک دارد. اما نباید چنین پنداشت چونمقیاس‌تصاویر در مینیاتور سازی بسیار کوچک است، بنابراین تنها بخش کوچکی از طبیعت را‌میتوان در این تابلوها تصویر نمود، یا چون الهام بخش مینیاتوریست طبیعت است، وی ناچار‌میباشد فقط مناظری از طبیعت را ترسیم کند. بلکه کوشش در ایجاد و القای هر چه بیشتر‌زیبایی و تفهیم آن صفت ویژه یی است که مینیاتور سازی را از سایر انواع نگارگری ایران‌جدا می‌کند و مینیاتوریست هنرمندی است که آنچه را خود می‌اندیشد یا می‌پندارد که‌‌بیننده علاقمند به دیدن آن است تجسم می‌بخشد و به هیچوجه تابع مقررات و قوانین حاکم‌‌بر فضای نقاشی نیست. مینیاتورهای امروز ایران، همان نقاشی کلاسیک اروپا (سبک امیرسیونیسم و به دنبال آن‌شیوه های مدرن نقاشی اروپائی) است و هر چند گروهی نوشته اند که به هنگام ظهور اسلام، ایرانیان در هنر نقاشی دارای سنتی کهن بوده‌اند. اما هیچ سند معتبری که این ادعا را ثابت‌‌کند در دست نیست و اصولا این گونه اظهار نظر کردن بیشتر منطبق بر واقعیت است که‌‌مکاتب مینیاتورهای ایرانی، از قرون بعد از اسلام آغاز شده و در قرون اولیی بعد از ظهور‌اسلام، هنر ایران با ابتکاراتی در خط‌وط عربی تداوم یافته و بهترین نسخه های قرآن کریم را‌هنرمندان مبتکر ایرانی نوشته اند و به تزئین و تذهیب مصحف شریف پرداخته اند و طلاکاری حواشی و سر لوحه ی قرآن و طرحهای اسلیمی و ختایی و گردش‌های ترکیب بندی آنها را به شیوه ی مخصوصی که امروزه آنرا استیلیزه می‌نامیم ابداع کردند و در ادامه ی این ابداع و ابتکار، نقاشی بر اساس متن کتب و نوشته ها نیز رواج یافت که مینیاتورهای مکتب بغداد‌سر آغاز آن است. مکتب ...
نقاشی اسب مینیاتوری : نقاشی مینیاتوری اسب ها اسبها اسبان نگارگری نگارگر توسط امیر رضا فقیهی نقاش
نقاشی اسب مینیاتوری : نقاشی مینیاتوری اسب ها اسبها اسبان نگارگری نگارگر ( توسط امیر رضا فقیهی نقاش مینیاتوریست ) رهایی - آکرولیک - ابعاد 70 * 100 سانتیمتر - پایان کار فروردین 1389 نقاشی اسب مینیاتوری : اثر بالا به مدت زمان حدود پنج ماه به طول انجامید . البته شبی حدود دو ساعت کاربرد . طراحی بدن اسب در مینیاتور معمولاً کشیده تر و پاها و گردن آن نیز از اسب طبیعی بلند تر می باشد . و قسمت مهم پرداز هایی است که جهت نشان دادن سایه ها و فرو رفتگی ها و بر آمدگی های بدن اسب بکار می رود که در نهایت عضله های اسب را بروز می دهد و موهای روی بدن اسب در این میان رویت خواهد شد . در این اثر میلیون ها پرداز با نوک قلم شماره صفر و یک بکار رفته است ، و یال و موهای اسب که در مینیاتور معمولا ریزه کاری مو ها را نیز نمایش می دهند . نکته بعدی در این اثر قلم گیری می باشد .همانطور که مشاهده می شود فشار قلمو در خطوطی که در محیط اسب کشیده شده است با یکدیگر متفاوت است . مثلاً در نقاط فرو رفته و یا بر آمده ضخامت خطی که توسط قلمو کشیده می شود ضخیم تر می باشد البته این یک قانون نیست . ( توسط امیر رضا فقیهی نقاش مینیاتوریست ) در نهایت خیلی زمان برد ولی بد نشد . نقاشی اسب مینیاتوری : منبع و ماخذ این صفحه: نمونه هایی از نقاشی مینیاتور مینیاتوری اسب اسبها اسبان اسب ها horse horses persian persia iran irani در آلبوم پیکاساوب گوگل در سایت گوگل amir-reza-faghihi
موزه قرآن و کتابت
موضوع : تاریخی، مجموعه ای از قرآن مجید و نسخ خطی و قطعاتی از آثار خوشنویسان بنام ایران وضعیت: فعال وابستگی: سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری کشور سال تاسیس: 1380 ساعت بازدید: 20-8 روزهای تعطیل: ایام سوگواری رسمی بهای بلیط داخلی: 3000 ریال بهای بلیط خارجی: 3000 ریال نشانی: تبریز، خیابان دارائی، میدان صاحب الامر،بنای صاحب الامر تلفن: 5252733-0411 معرفی موزه: بنای مسجد شاه تهماسب صفوی معروف به مسجد صاحب الامر در شرق میدان صاحب آباد در قلب شهر تبریز در کنار مهران رود قرار دارد. این بنای تاریخی یک گنبد و دو مناره بلند دارد و در ابتدا مسجد ویژه شاه تهماسب اول صفوی بود که در سال 1045 ه.ق به وسیله سپاهیان سلطان مراد چهارم- امپراطور عثمانی- تخریب شد. کاتب چلبی در کتاب جهان نما ضمن بحث از تبریز می نویسد «در قسمت شرقی میدان صاحب آباد متصل به جامع سلطان حسن، مسجد مزین دیگری وجود داشت که چون بنایش از شاه تهماسب بود عساکر عثمانی جابه جا خرابش کردند.» از زمان شاه تهماسب تنها دو طاق مرمری نقش دار در مدخل های دهلیز و اندرون بقعه باقی مانده است. حجاری های زیبایی از نقوش گل و بوته، اسلیمی و ختایی از جمله تزئینات معماری این بنا ست. سنگ نبشته مرمرینی هم در کنار یکی از طاق های آن نصب شده است. در بالای طاق دیگر سوره «الجن» به خط علاء الدین خوشنویس معروف زمان شاه تهماسب صفوی آمده است. این مسجد پس از عقب نشینی عثمانیان در زمان شاه سلطان حسین صفوی توسط وزیر آذربایجان- میرزا محمد ابراهیم- بازسازی شد. زلزله سال 1193 ه.ق که شهر تبریز را در هم کوبید و هزاران کشته بر جای نهاد، این بنای عظیم را نیز ویران ساخت. در سال 1266 ه.ق، میرزا علی اکبر خان، مترجم کنسولگری روس که مرد ثروتمندی بود به آیینه بندی قسمتی از بقعه و دهلیز و تعمیرات آن اقدام کرد و صحن و مدرسه کنونی را احداث و موقوفاتی برای آن ها تعیین نمود، این صحن و مدرسه در بدو تاسیس «مدرسه اکبریه» نام داشت ولی بعدها «صحن صاحب الامر» خوانده شد. با توجه به قداست این بنا پس از انجام تغییرات لازم این مکان به عنوان موزه قران و کتابت در نظر گرفته شد. در این موزه مجموعه نفیسی از نسخ قران مجید مربوط به ادوار مختلف تاریخ و قطعات زیبایی از آثار خوشنویسان بنام ایران به نمایش گذاشته شده است. علاوه بر این نسخ خطی، انواع قلمدان های مقوایی مذهب دارای نقوش مینیاتوری و روکش لاکی، همچنین انواع پلاک های فلزی منقوش به منقوش به ادعیه و اوراد، ظروف چینی- سفالی- برنجی مزین به آیات قرانی و بسیاری از آثار و تصاویر بزرگان دینی در این موزه به نمایش در آمده اند، در موزه قرآن و کتابت نسخه هایی از قرآن مجید به خط ائمه و خوشنویسان ...
صنایع دستی همدان
پوستین دوزی در گذشته پوستین دوزی از مهمترین مشاغلی بوده که در شهر و روستا وجود داشته است و پوستین دوزان پوست گوسفند و بره را پس از پاکیزه ساختن آن و بدون تراشیدن پشم آن با استفاده از مواد اولیه ساده ایی همانند آرد جو ، زاج و مازوج بصورت پوستین و یا زیرانداز در می آورده اند ، هم اکنون هم در بعضی از روستاهای استان عده معدودی از روستاییان مبادرت به این امر می کنند . اما به علت گرانی بیش از حد پوست هر روز تعداداین افراد کاسته می شوند.سنگ برخورداری استان از معادن سنگ های مختلف از جمله گرانیت ، کوارتز ، فلدسپا ، میکا و … در استان و همچنین وجود کارگاههای ساخت انواع تندیسهای سنگی ، حکاکی بر روی سنگ ، حجاری ، تراش و مات کاری روی سنگ ، تراش سنگها ی قیمتی و نیمه قیمتی همینطور آثار تاریخی بر جای مانده از پیشینیان چون گنج نامه ، شیر سنگی و … که می توان به عنوان پیشینه این هنر در استان از آنها یاد کردتابلوفرش بافت تابلوهای نفیس با طرحهایی از مناظر ، تصویر شخصیتها ، اماکن تاریخی ، فرهنگی با استفاده از الیاف پشم مرغوب و ابریشم الوان توسط هنرمندان قالیباف که در اکثر نقاط استان بخصوص شهرستانهی ملایر ، همدان و کبودرآهنگ رواج دارد .مروار بافی بافت انواع سبد های زیبا از چوب مروار که بیشتر در شهرستان ملایر رواج دارد . چوب مروار در مزارع برخی از روستاها کشت می شود . نوع چوب مروار این مناطق از بهترین نوع ، بدون شاخه های اضافی و گره می باشد . محصولات تولیدی شامل انواع سبد ، گلدان ، مبلمان ، میز و صندلی و دهها نمونه دیگر است .سبد بافی بافت انواع سبد برای ظروف و گلدانها که بسیار ظریف با استفاده از ساقه گندم به شکل هنرمندانه ای صورت می پذیرد .ساز سنتی ساخت انواع سازهای سنتی از قبیل سه تار ، سنتور ، دف و … از چوب های مخصوص به روش سنتی می باشد که بیشترین کارگاهها در شهرستان همدان و تعدادی نیز در سایر شهرستانهای استان وجود دارد . کاشی کتیبه (هفت رنگ) این نوع کاشی که به روش سنتی با طرحها و نقوش بسیار زیبا تولید می شود، برای دیوارها و بقاع متبرکه ، مساجد ، اماکن زیارتی ، سر درب ادارات ، اماکن فرهنگی و … استفاده می شود. تولید این نوع کاشی در شهر همدان و لالجین رواج دارد .منبت کاری روی چوب تابلو هایی از برش های بسیار ظریف از چوب انجام و سپس آیات قرآنی ، شعر و… به خط نسخ ، نستعلیق و شکسته با حاشیه هایی زیبا کنار هم قرار گرفته و تابلو هایی نفیس مشبک را تشکیل می دهند . این هنر در اکثر نقاط استان متداول است .معرق چوب تولیدات این هنر از کنار هم قرار دادن برش های بسیار ظریف و نازک از انواع چوبهای تزئینی ، صدف ، عاج و … در قالب طرحها ...
مینیاتور
مینیاتوردر لغت به معنی کوچکتر نشان دادن است. این کلمه در اصل یک لغت خارجی است و نیمه ی اول قرن حاضر در زبان فارسی امروز مصطلح گردید که در معنای واقعی، به مینیاتورهای ایرانی یا کشورهای دیگر منحصر نمی شود؛ بلکه هر شیئ هنری ظریف و ریز که به هر سبک و شیوه ای ساخته شده باشد، مینیاتور نامیده می شود. در حال حاضر در ایران به نقاشی های ایرانی، چه قدیم وچه جدید، که از سبک و روش اروپایی پیروی نکرده و دارای خصوصیات نقاشی سنتی باشد، مینیاتور گفته می شود و این موضوع به صورت یک غلط مصطلح پذیرفته شده است. در نقاشی های مینیاتور، تصاویر، شباهتی با عالم واقعی ندارند. حجم و سایه روشن هم به کار نمی رود و قوانین مناظر و مرایا رعایت نمی شود. مناظر نزدیک، در قسمت پایین نقاشی و مناظر دور در قسمت بالای آن به تصویر در آمده است. تمام چهره ها به صورت "سه ربع" دیده می شوند و حدود آن را از بناگوش تا حدقه ی چشم مقابل است. البته گاهی هم چهره ها به صورت نیم رخ و به ندرت از پشت سر، تصویر شده است. هنرمند به کشیدن پیکرهای انسانی تاکید چندانی ندارد، بلکه علاقه ی او بیش از هر چیز به کشیدن لباس های فاخر بر تن شخصیت های تصویری خود است و گاهی برای نشان دادن شکل خاص پوشاک، دست و پا را می پوشاند، حتی گاه قامت را بلند تر نشان می دهد تا بهره گیری از امتیاز قبای بلند، مُیسر شود. با بررسی نقاشی های بدست آمده از ادوار مختلف، می بینیم که در ابتدا، تفاوت زیادی بین جامه ی مرد و زن دیده نمی شود. تا این که در زمان شاه عباس صفوی قباهای بلند و گشاد، جای خود را به نیم تنه های کوتاه چین دار می دهد. این قباها که بلندی آنها تا بالای زانو می رسید، غالباً با پوست، لبه دوزی می شد و روی آن کمربند می بستند. در این ایام، شالی به لباس زنها اضافه شد که روی شانه می انداختند و گوشه ی آن را مانند روسری روی سر می کشیدند. در دوره های مختلف، مهمترین تغییرات در شکل کلاهها و دستارها پدید آمد. در عهد مغولها، از کلاههای ناقوسی شکل فلزی استفاده می شد و در زمان تیموریان شکل کلاهها اندکی تغییر یافت. با روی کار آمدن سلسله ی صفویه، قزلباش (کلاه) به صورت میله ای بلند درآمد که دستار به دور آن پیچیده می شد. در زمان شاه عباس شکل این کلاه نیز تغییر یافت و کلاه جدیدی جای آن را گرفت. این کلاه جدید از جلو و پشت، نوک تیز بود و حاشیه ی آن با پوست لبه دوزی می شد. به طور کلی می توان گفت که کلاه معمولی و دستار در همه ی دوره های نقاشی (مینیاتور) مورد استفاده قرار گرفته است. در بعضی از ادوار، جلوی دستارها را با شاخه های گل و یا پرهای رنگی تزئین می کردند و پارچه هایی که دستارها از آن ساخته می شد، خود نیز از تزئینات ...
فهرست نقاشی چینی از نیلوفر آبی لوتوس آب رنگ مینیاتوری آبرنگ آبرنگی نگارگری نگارگرانه مینیاتور
فهرست نقاشی چینی از نیلوفر آبی لوتوس آب رنگ مینیاتوری آبرنگ آبرنگی نگارگری نگارگرانه مینیاتور نقش نقاشی نقوش نگارگر نگارگری چین چینی آبرنگ آبرنگی آب رنگ آب رنگی گل نیلوفر آبی گلهای نیلوفری نیلوفران نیلوفرانه گلبرگ گل ساقه ریشه آب برکه رود خانه رودخانه نی زار نیزار علف ها علوفه علفها علفی پرنده پرنده ها پرندگان آب زی آبزی مرغ آبی مرغ های آبی مرغان آبی مرغانه مرغی مرغابی ها مرغابیها مرغابیان اردک اردکی اردی اردکها اردکان اردکانه شنا شنای اردکی شناگر شناور شناگری شناوری شنایی بلبل قناری گنجشک مرغک ماهیخورک ساحل ساحلی زوج جفت نر و ماده زوجه زوجی جفتی همسر همسری همسران همسرانه Chinese Paintings Lotus Flower Meanings The Chinese have always loved Chinese lotus flower paintings. These flowers are thought of as being like a gentleperson, who keeps themselves clean, alive and healthy in a dirty environment. Essentially the Chinese lotus flower represents creative power and purity amid adverse surroundings. It is also a symbol of the seventh month, summer. In China, there are many poems about the lotus flower, often describing how they come out of the dirty mud under the water and yet retain their pureness, freshness and beauty An Old Chinese Poem: "The leaves break the bandage of the green stem, stretch themselves and form a green pool with untidy edges. Now the flower comes from out of the vast surface of the water, just like a very beautiful woman coming gracefully from her bath" Chinese poets also use lotus flowers to inspire people to continue striving through difficulties and to show their best part to the outside world, no matter how bad the circumstances may be. This is understood as being just like the lotus flower, bringing beauty and light from the murky darkness at the bottom of the pond Another symbolic characteristic of the Chinese lotus flower leads from the observation that the plant's stalk is easy to bend in two, but is very hard to break because of its many strong sinuous fibres. Poets use this to represent a close unbreakable relationship between two lovers or the members within a family, showing that no matter how far away they might live nothing can really separate them in heart In Buddhism the lotus flower symbolizes faithfulness. The golden lotus that is mentioned in Buddhist sutras has two meanings, one is the symbol for the achievement of enlightenment and the other points towards a real flower which is beyond our normal perception The influence of a lotus flower in Chinese paintings is to open us up to beauty and light. A good Chinese lotus flower painting can act as a reminder of the miracle of beauty, light and life. This reminder, communicated on an emotional level, is said to aid both spiritual and practical understanding of Tao, the world and our place in it
عکس های موزه آستانه مقدسه حرم حضرت معصومه در قم با معرفی اجمالی. بخش دوم Qom Image
در یکی از پست های قبلی وبلاگ عکس قم، عکس هایی از موزه آستانه مقدسه به همراه معرفی اجمالی سه زبانه پرداختم. چون این پست مورد استقبال دوستان قرار گرفت. در این پست علاوه بر عکس های بیشتر به معرفی بیشتر این موزه خواهم پرداخت. در ابتدا مجددا از لطف استاد رحیمی تنها مدیریت محترم انجمن عکاسان قم و آقای بهزاد یوسف زاده مدیر محترم موزه آستانه که با بزرگواری برای گرفتن عکس های این مجموعه با من همکاری کردند، کمال تشکر و قدردانی را دارم. مطالب برگرفته از بروشور راهنمای موزه آستانه مقدسه. قرآن های نفیس خطیسابقه آرایش نسخه های خطی در ایران احتمالا به دوران ساسانی باز میگردد. مانویان نیز در عرصه کتاب آرایی بسیار پیشرفت کرده بودند این سنت ساسانی و مانوی پس از ظهور اسلام تا چند قرن پایدار ماند و مسلمانان که از همان آغاز برای کتابت و تزیین قرآن کریم اهمیت خاصی قائل بودند، دستاورهای فرهنگ های مختلف در این زمینه را مطابق با هدف و خواست خود به کار گرفتند. آنان در ابتدا نسخه های قرآن را با طرح های هندسی ساده می آراستند. ولی دیری نگذشت که استفاده از نقوش پر تفصیل در آرایش سر لوح، سر سوره ها و حاشیه صفحات قرآن معمول شد. از سوی دیگر گرایش به ترجمه و نگارش متون علمی تاریخی در دوران خلفای عباسی ضرورت مصور سازی کتاب ها را پیش آورد. استفاده از کاغذ به جای پوست برای کتابت راه بسط و اعتلای هنر کتاب آرایی را هموارتر کرد. ایرانیان در زمینه تحول فنون کتاب آرایی سهم عمده ای داشتند. اما اوج تکامل این هنر در ایران به سده های هشتم تا یازدهم مربوط میشود. هنر کتاب آرایی از قبل از خوشنویسی، تذهیب، تشعیر، جدول کشی، جلد سازی و غیره از دیگر عوامل آرایش نسخه خطی به شمار میرفتند. از این رو در کارگاه های کتاب سازی، همکاری نزدیکی بین خطاطان نقاشان، مذهبان، وراقان، قطاعان و صحافان وجود داشت. فرمانروایان علاقه مند به هنر و ادب با تأسیس کارگاه های کتاب سازی نقش موثری در این تحول داشتند. ولی بدون شک هنرمندان بودند که با ذوق و ابتکارشان به تدریج با استفاده از اصول زیبایی شناختی، آذینگری کتاب را کامل کردند. پیروی از این اصول به اجزای مختلف کتاب، از جلد و سرلوحه تا صفحات متن و تصویر، وحدت بخشید. هدف مشترک استادان خطاط و نقاش مذهب و مجلد، نیل به آن زیبایی متعالی بود که نه تنها چشم ها را بنوازد، بلکه دل ها را نیز روشن سازد. در بخش قرآن های خطی موزه، مجموعه کم نظیری از قرآن های خطی دوره های مختلف تاریخی وجود دارد که مربوط به دوران خلافت خلفای عباسی، آل بویه، سلجوقی، ایلخانی، تیموری، صفوی و قاجاری است. این قرآن ها به خط کوفی، نسخ، ثلث، محقق، ریحان و نستعلیق ...