مرغ بومی
پرورش مرغ بومی
پرورش طیور به وی‍ژه مرغ بومی از گذشته‌های دور در ایران رایج بوده است. خانواده‌های روستایی وعشایری، با نگهداری تعدادی مرغ و خروس، آنها را پرورش می دادند و با استفاده از گوشت، تخم و پر آنها، بخشی از نیازهای افراد خانواده را برطرف می كردند. همچنین مقدار اضافی مرغ و تخم مرغ تولیدی را به شهرها برده و می فروختند.امروزه نیز در بیش تر روستاهای كشور با كم ترین هزینه وامكانات، پرورش مرغ بومی به صورت گله‌های كوچك انجام میشود. هرچند این گله‌ها معمولا به علل بهداشتی، تغذیه ای و ژنتیكی تولید و بازده كمی دارند و نقش آنها در اقتصاد و تغذیه روستاییان محدود می باشد. خوشبختانه با توجه و عنایت خاصی كه وزارت جهاد كشاورزی به امر حفظ و اصلاح نژادهای بومی داشته است، مراكز پشتیبانی، اصلاح نژاد و ترویج مرغهای بومی، زیر نظر معاونت بهبود تولیدات دامی جهاد كشاورزی، در مناطق مختلف كشور راه اندازی گردیده و در حال حاضر بیش از دو دهه از فعالیت این مراكز می گذرد. این مراكز علاوه بر حفظ و افزایش كیفی منابع بومی، به تولید و توزیع جوجه‌های یكروزه بومی و تخم‌مرغ نطفه دار بومی می پردازند. از این رهگذر افزون بر رونق دیگر بار تولید و پرورش مرغهای بومی، به امر اشتغال زایی، بهبود وضع اقتصادی و تغذیه‌ای در روستا نیز كمك میشود. با تهیه جوجه‌های بومی از این مراكز و با آموختن روش های درست پرورش مرغ بومی، می توان این كار را به صورت پیشه ای درآمد زا در مناطق روستایی و عشایری كشور، گسترش و رونق داد.دلایل اهمیت پرورش و نگهداری مرغ بومی در روستاها-حفظ ذخایر پر ارزش ژنتیكی مرغهای بومی، بهبود تغذیه روستاییان، ایجاد اشتغال و بهبود در آمد آنان. - كاهش بخشی از نیاز كشور به مواد خوراكی طیور مثل ذرت، سویا، گندم، جو و... كه از خارج تأمین میشود. - مرغ بومی در برابر شرایط نامساعد زیستی و بیماری‌ها مقاومت بیشتری دارد.- نگهداری مرغ بومی، با كم ترین هزینه و تنها با مصرف باقیمانده سفره و ضایعات كشاورزی میسر است. - تولیدات طیور بومی به عنوان محصول ارگانیك (كه بدون استفاده از دارو پرورش یافته اند) در میان مصرف كنندگان مقبولیت بیشتری دارد. - مزیت پرورش مرغ بومی در بستر، نسبت به نگهداری در قفس بیشتر است. - گوشت مرغ و تخم مرغ دارای ارزش غذایی زیادی بوده وتأمین كننده پروتیین حیوانی روستاییان می باشد.- تهیه محل و جایگاه برای پرورش مرغ، برای روستاییان بسیار آسان تر از فراهم كردن محل و جایگاه برای پرورش دیگر حیوانات اهلی می باشد.- در شرایط زندگی عشایری كه اغلب یخچال وجود ندارد، نگهداری تخم مرغ بسیار ساده تر از سایر منابع پروتئینی است. ...
پرورش مرغ بومی (پاسخ به وحید عزیز )
دوست خوبم از اینکه بهم سر زدی ازت ممنونم.... در مورد سوالی که داشتی ترجیه دادم جوابتو توی وبلاگم بذارم که هم تو وهم بقیه علاقه مندان به کار توی این زمینه ها بتونن ازش استفاده کنن..... قبل از هر چیز من باید خدمتت عرض کنم که 3 دوره با سرمایه گذاری و نگهداری خودم شروع به پرورش مرغ بومی کردم.... پرورش مرغ بومی نیاز به تاسیسات و جایگاههای پیشرفته و مدرن ندارد و با حداقل امکانات میشه یه دوره موفق رو پشت سر گذاشت..... این گونه به خاطر حفظ کردن خوی وحشی و طبیعی خود مانند نژادهای گوشتی و تخمگذار زیاد حساس به شرایط استاندارد نیست. اما به خاطر سود آوری و مقرون به صرفه بودن باید برخی موارد رو لحاظ کرد و توجه و دقت بیشتری به پرورش داشت. معمولا سن تخمگذاری این گونه 6 ماه به بالاست که با توجه به نوع نژاد مرغ های بومی ایرانی متفاوت است. اگر می خواهید سود خوبی در یک دوره داشته باشید باید حتما حداقل یک سوم جوجه ها رو در سن یک تا دو ماهگی به روستاییان بفروشید.... به خاطر اینکه نگهداری خروس های این گونه ها مقرون به صرفه نمی باشد سعی کنید در سنین پایین قبل از اینکه کسی پی به جنسیت اونها ببره اونها رو وارد بازار کنید که البته این کار منوط به اینه که خودتون بتونید اونها رو تشخیص بدین و این کار بدون تجربه و مهارت پرورش و مطالعات جنسی طیور ممکن نیست. هزینه جیره این گونه ها کمتر از یک چهارم مرغ گوشتی می باشد..... تو پست های بعدی خصوصیات انواع مرغ های بومی ایران رو براتون میذارم....
پرورش مرغ بومی
پرورش مرغ بومی مقدمه پرورش طیور به وی‍ژه مرغ بومی از گذشته‌های دور در ایران رایج بوده است. خانواده‌های روستایی وعشایری، با نگهداری تعدادی مرغ و خروس، آنها را پرورش می دادند و با استفاده از گوشت، تخم و پر آنها، بخشی از نیازهای افراد خانواده را برطرف می كردند. همچنین مقدار اضافی مرغ و تخم مرغ تولیدی را به شهرها برده و می فروختند. امروزه نیز در بیش تر روستاهای كشور با كم ترین هزینه وامكانات، پرورش مرغ بومی به صورت گله‌های كوچك انجام میشود. هرچند این گله‌ها معمولا به علل بهداشتی، تغذیه ای و ژنتیكی تولید و بازده كمی دارند و نقش آنها در اقتصاد و تغذیه روستاییان محدود می باشد. خوشبختانه با توجه و عنایت خاصی كه وزارت جهاد كشاورزی به امر حفظ و اصلاح نژادهای بومی داشته است، مراكز پشتیبانی، اصلاح نژاد و ترویج مرغهای بومی، زیر نظر معاونت بهبود تولیدات دامی جهاد كشاورزی، در مناطق مختلف كشور راه اندازی گردیده و در حال حاضر بیش از دو دهه از فعالیت این مراكز می گذرد. این مراكز علاوه بر حفظ و افزایش كیفی منابع بومی، به تولید و توزیع جوجه‌های یكروزه بومی و تخم‌مرغ نطفه دار بومی می پردازند. از این رهگذر افزون بر رونق دیگر بار تولید و پرورش مرغهای بومی، به امر اشتغال زایی، بهبود وضع اقتصادی و تغذیه‌ای در روستا نیز كمك میشود. با تهیه جوجه‌های بومی از این مراكز و با آموختن روش های درست پرورش مرغ بومی، می توان این كار را به صورت پیشه ای درآمد زا در مناطق روستایی و عشایری كشور، گسترش و رونق داد. دلایل اهمیت پرورش و نگهداری مرغ بومی در روستاها -حفظ ذخایر پر ارزش ژنتیكی مرغهای بومی، بهبود تغذیه روستاییان، ایجاد اشتغال و بهبود در آمد آنان. - كاهش بخشی از نیاز كشور به مواد خوراكی طیور مثل ذرت، سویا، گندم، جو و... كه از خارج تأمین میشود. - مرغ بومی در برابر شرایط نامساعد زیستی و بیماری‌ها مقاومت بیشتری دارد. - نگهداری مرغ بومی، با كم ترین هزینه و تنها با مصرف باقیمانده سفره و ضایعات كشاورزی میسر است. - تولیدات طیور بومی به عنوان محصول ارگانیك (كه بدون استفاده از دارو پرورش یافته اند) در میان مصرف كنندگان مقبولیت بیشتری دارد. - مزیت پرورش مرغ بومی در بستر، نسبت به نگهداری در قفس بیشتر است. - گوشت مرغ و تخم مرغ دارای ارزش غذایی زیادی بوده وتأمین كننده پروتیین حیوانی روستاییان می باشد. - تهیه محل و جایگاه برای پرورش مرغ، برای روستاییان بسیار آسان تر از فراهم كردن محل و جایگاه برای پرورش دیگر حیوانات اهلی می باشد. - در شرایط زندگی عشایری كه اغلب یخچال وجود ندارد، نگهداری تخم مرغ بسیار ساده تر از سایر منابع ...
پرورش مرغ وجوجه به شکل سنتی
پرورش طیور به وی‍ژه مرغ بومی از گذشته‌های دور در ایران رایج بوده است. خانواده‌های روستایی وعشایری، با نگهداری تعدادی مرغ و خروس، آنها را پرورش می دادند و با استفاده از گوشت، تخم و پر آنها، بخشی از نیازهای افراد خانواده را برطرف می کردند. همچنین مقدار اضافی مرغ و تخم مرغ تولیدی را به شهرها برده و می فروختند. امروزه نیز در بیش تر روستاهای کشور با کم ترین هزینه وامکانات، پرورش مرغ بومی به صورت گله‌های کوچک انجام میشود. هرچند این گله‌ها معمولا به علل بهداشتی، تغذیه ای و ژنتیکی تولید و بازده کمی دارند و نقش آنها در اقتصاد و تغذیه روستاییان محدود می باشد. خوشبختانه با توجه و عنایت خاصی که وزارت جهاد کشاورزی به امر حفظ و اصلاح نژادهای بومی داشته است، مراکز پشتیبانی، اصلاح نژاد و ترویج مرغهای بومی، زیر نظر معاونت بهبود تولیدات دامی جهاد کشاورزی، در مناطق مختلف کشور راه اندازی گردیده و در حال حاضر بیش از دو دهه از فعالیت این مراکز می گذرد. این مراکز علاوه بر حفظ و افزایش کیفی منابع بومی، به تولید و توزیع جوجه‌های یکروزه بومی و تخم‌مرغ نطفه دار بومی می پردازند. از این رهگذر افزون بر رونق دیگر بار تولید و پرورش مرغهای بومی، به امر اشتغال زایی، بهبود وضع اقتصادی و تغذیه‌ای در روستا نیز کمک میشود. با تهیه جوجه‌های بومی از این مراکز و با آموختن روش های درست پرورش مرغ بومی، می توان این کار را به صورت پیشه ای درآمد زا در مناطق روستایی و عشایری کشور، گسترش و رونق داد. دلایل اهمیت پرورش و نگهداری مرغ بومی در روستاها -حفظ ذخایر پر ارزش ژنتیکی مرغهای بومی، بهبود تغذیه روستاییان، ایجاد اشتغال و بهبود در آمد آنان. - کاهش بخشی از نیاز کشور به مواد خوراکی طیور مثل ذرت، سویا، گندم، جو و… که از خارج تأمین میشود. - مرغ بومی در برابر شرایط نامساعد زیستی و بیماری‌ها مقاومت بیشتری دارد. - نگهداری مرغ بومی، با کم ترین هزینه و تنها با مصرف باقیمانده سفره و ضایعات کشاورزی میسر است. - تولیدات طیور بومی به عنوان محصول ارگانیک (که بدون استفاده از دارو پرورش یافته اند) در میان مصرف کنندگان مقبولیت بیشتری دارد. - مزیت پرورش مرغ بومی در بستر، نسبت به نگهداری در قفس بیشتر است. - گوشت مرغ و تخم مرغ دارای ارزش غذایی زیادی بوده وتأمین کننده پروتیین حیوانی روستاییان می باشد. - تهیه محل و جایگاه برای پرورش مرغ، برای روستاییان بسیار آسان تر از فراهم کردن محل و جایگاه برای پرورش دیگر حیوانات اهلی می باشد. - در شرایط زندگی عشایری که اغلب یخچال وجود ندارد، نگهداری تخم مرغ بسیار ساده تر از سایر منابع پروتئینی است. (تخم ...
پرورش مرغ های محلی(بومی)وتولید جوجه
مرکزرسمی طیور وپرندگان تدوين كننده: عرفان مقیمی مقدمه پرورش طيور به وي‍ژه مرغ بومي از گذشته‌هاي دور در ايران رايج بوده است. خانواده‌هاي روستايي وعشايري، با نگهداري تعدادي مرغ و خروس، آنها را پرورش مي دادند و با استفاده از گوشت، تخم و پر آنها، بخشي از نيازهاي افراد خانواده را برطرف مي كردند. همچنين مقدار اضافي مرغ و تخم مرغ توليدي را به شهرها برده و مي فروختند. امروزه نيز در بيش تر روستاهاي كشور با كم ترين هزينه وامكانات، پرورش مرغ بومي به صورت گله‌هاي كوچك انجام مي‌شود. هرچند اين گله‌ها معمولا به علل بهداشتي، تغذيه اي و ژنتيكي توليد و بازده كمي دارند و نقش آنها در اقتصاد و تغذيه روستاييان محدود مي باشد. خوشبختانه با توجه و عنايت خاصي كه وزارت جهاد كشاورزي به امر حفظ و اصلاح نژادهاي بومي داشته است، مراكز پشتيباني، اصلاح نژاد و ترويج مرغ‌هاي بومي، زير نظر معاونت بهبود توليدات دامي جهاد كشاورزي، در مناطق مختلف كشور راه اندازي گرديده و در حال حاضر بيش از دو دهه از فعاليت اين مراكز مي گذرد. اين مراكز علاوه بر حفظ و افزايش كيفي منابع بومي، به توليد و توزيع جوجه‌هاي يكروزه بومي و تخم‌مرغ نطفه دار بومي مي پردازند. از اين رهگذر افزون بر رونق ديگر بار توليد و پرورش مرغ‌هاي بومي، به امر اشتغال زايي، بهبود وضع اقتصادي و تغذيه‌اي در روستا نيز كمك مي‌شود. با تهيه جوجه‌هاي بومي از اين مراكز و با آموختن روش هاي درست پرورش مرغ بومي، مي توان اين كار را به صورت پيشه اي درآمد زا در مناطق روستايي و عشايري كشور، گسترش و رونق داد. دلايل اهميت پرورش و نگهداري مرغ بومي در روستاها -حفظ ذخاير پر ارزش ژنتيكي مرغ‌هاي بومي، بهبود تغذيه روستاييان، ايجاد اشتغال و بهبود در آمد آنان. - كاهش بخشي از نياز كشور به مواد خوراكي طيور مثل ذرت، سويا، گندم، جو و... كه از خارج تأمين مي‌شود. - مرغ بومي در برابر شرايط نامساعد زيستي و بيماري‌ها مقاومت بيشتري دارد. - نگهداري مرغ بومي، با كم ترين هزينه و تنها با مصرف باقيمانده سفره و ضايعات كشاورزي ميسر است. - توليدات طيور بومي به عنوان محصول ارگانيك (كه بدون استفاده از دارو پرورش يافته اند) در ميان مصرف كنندگان مقبوليت بيشتري دارد. - مزيت پرورش مرغ بومي در بستر، نسبت به نگهداري در قفس بيشتر است. - گوشت مرغ و تخم مرغ داراي ارزش غذايي زيادي بوده وتأمين كننده پروتيين حيواني روستاييان مي باشد. - تهيه محل و جايگاه براي پرورش مرغ، براي روستاييان بسيار آسان تر از فراهم كردن محل و جايگاه براي پرورش ديگر حيوانات اهلي مي باشد. در شرايط زندگي عشايري كه اغلب يخچال وجود ندارد، نگهداري ...
قیمت به روز مرغ بومی تخمگذار
برای آگاهی از قیمت به روز مرغ بومی تخمگذار با ماتماس حاصل فرمایید. از نظر ظاهري، مرغ تخم گذار، سرحال، قوي پر تحرك و بسيار پرخور است. به تدريج كه ميزان تخم گذاري زياد مي‌شود، رنگدانه‌هاي بدن، رو به كاهش مي گذارد. جوجه‌هاي نژاد تخم گذار از 4 تا 6 ماهگي به تخم مي‌آيند. به علاوه، جوجه خروس هاي اين نژاد هم زودتر به بازار مصرف مي رسند. جهت خرید و سفارش همچنین دریافت هرگونه اطلاعات بیشتر با ما تماس بگیرید. عرضه کننده : حاجی جعفری شماره تماس : 09186965348 ایمیل : [email protected]
معرفی نژاد های مرغ بومی ایرانی ( نژاد لاری )
نژاد ایرانی است که منسوب به شهر لار در استان فارس است و از لحاظ فرم بدن شبیه نژاد مالای و نژاد کورنیش است. برخی از کارشناسان معتقدند که دریانوردان انگلیسی هنگام توقف در خلیج فارس تعدادی از مرغهای مالای را به ساکنین بندری فروختند واین نژاد از اعقاب مرغ های مزبور در ناحیه لار تشکیل شده است. پراکندگی : گونه های خالص این نژاد را بطور خالص می توان در تهران و خراسان و اردبیل یافت. تعداد کمی از این نژاد در لار و چابهار و کنارک وجود دارد که برای جنگ انداختن نگهداری می شود. خالص ترین نوع این نژاد در اردبیل پرورش داده می شود. خصوصیات ظاهری: بدن بلند وکشیده سینه پهن عمیق و پرگوشت می باشد. بالها محکم و به بدن چسبیده است. گونه های اصیل زرد مایل به قهوه ای بوده وزن مرغ بالغ یک ساله سه تا چهار کیلو گرم و در خروسها حدود چهار تا پنج کیلو گرم است. خصوصیات نژادی : سن تخمگذاری دراین نژاد هفت یا هشت ماهگی بوده و بطورکلی وزن تخم مرغ کم بوده و حدود 50گرم است. رنگ پوسته تخم مرغ کرم تا قهوهای پر رنگ است. مقدار تخمگذاری سالیانه حدود 80 تا100 عدد است. معمولا دو تا سه بار در سال کرچ می شود. کرچی بیشتر در اوایل پاییز رخ میدهد اما در خرداد نیز کرچی دیده شده. از نظر حس مادری نژاد خوبی محسوب میشود.میزان جوجه درآوری در این نژاد پایین می باشد. برای هر چهار مرغ یک خروس در گله نگهداری میشود. کونه های مرغ لاری : مرغ لاری دارای چند گونه قرمز- قهوهای – گل باقلی و سفید است.