فروشندگان لوازم برق دراصفهان

اصفهان، شهر صنعت

New Page 1اصفهان، شهر صنعت نويسنده: مهندس ليلا پهلوان زاده(2)چکيده   شهراصفهان،به عنوان يکي ازمراکز فرهنگي و تاريخي کشور ايران، با تجربه پايتختي خود در چندين سلسله، همواره مهد هنرها،صنايع و تحوّلات فراواني بوده که منابع و کتب باقيمانده و همچنين متون مندرج در سفرنامه ها، گواهي براي مدعا هستند.صنايع دستي و کارگاهي، از قديم الأيام دراين شهر مرسوم بوده اند؛ صنايعي که درعهد صفويه و خصوصاً در زمان شاه عباس،رونقي فراوان يافتند و به اوج تکامل خود رسيدند. اما متأسفانه اين صنايع متنوع،همچون ريسمان بافي، زري بافي، اسلحه سازي، ساخت آلات مفرغي و... پس از سپري شدن دوران صفويه (از اواخر اين دوره) و در پي انتقال پايتخت از اصفهان به تهران در دوره قاجاريه و بسياري از عوامل ديگر همچون ورود اجناس خارجي و...، از رونق افتادند و روي به انحطاط و نيستي نهادند. با گذار زمان و شروع عصري جديد و همچنين فراهم شدن تقريبيِ زمينه هاي ايجاد صنايع کارخانه اي در اواخر دوران قاجار، نهادهايي نوين به عنوان مظاهر تجددگرايي به منصه ظهور رسيدند. کارخانه هاي صنعتي، به عنوان يکي از اين مظاهر(مظهر تکنولوژي و فناوري جديد) در شهرهاي مهم، نظيراصفهان، در مقياسي وسيع احداث شدند و به اين ترتيب، اين شهر به چهره اي نوين دست يافت که در اين نوشتار به توضيح جنبه هايي از اين موضوع مي پردازيم. مقدمه  در فرهنگ فارسي عميد، واژه «صنعت»، به مفهوم پيشينه، هنر، کار، و لغت «صنعتي»، به معنا و مفهوم «منسوب و مربوط به صنعت»، و آنچه مربوط به هنر و صنعت باشد، و نيز به معناي صانع و صنعتگر گفته شده است.[عميد، 1371] در مفهوم فوق، صنعت،به عنوان گونه اي هنر معرفي شده که به طرق مختلف، در اشياي صنعتي نمايان مي شود. براي مثال،عشق به زيبايي و جمال، در تمامي ادوار موضوع اصلي صنايع ايران بوده، يعني زيبايي و جمال طبيعت، ملاحظه گرديده و به طرح ها و نقشه هايي که بتوان آن جمال را به وسيله اشياي صنعتي نماياند، تبديل شده است. عقلا و انديشمندان گذشته، کمال مطلوب زندگاني عالي را در سه چيز دانسته اند: نيکي، راستي و زيبايي. صنعت نيز يکي از عوامل بيان زيبايي است و بنابراين، از عناصر اصلي زندگانيِ عالي و تمدن مي باشد؛ چراکه اين عناصر، تنها پايه هاي اصلي زيبايي اند تا تشکيل تمدني دهند که داراي دوام و بقا باشد.دراين خصوص، استعداد و پيشگامي ايران در دنياي صنعت، مورد تصديق همه علما و اهل فن است؛ چنانکه پروفسور پوپ مي گويد: «صنعت، اساسي ترين و مهمترين فعاليت قوم ايراني بوده و گرانبهاترين خدمت آنان به تمدن دنياست و تاريخ صنعت ايران، بسياري از مسائل تاريخ فرهنگ بشري را روشن مي سازد.»[ويلسن، ...