عوارض کلرفنیرآمین
کلرفنیرامین CHLORPHENIRAMINE
موارد مصرف: كلرفنيرآمين در درمان‌علامتي رينيت آلرژيك فصلي يا دايمي،رينيت وازوموتور و التهاب آلرژيك‌ملتحمه ناشي از استنشاق مواد آلرژن و ياخوردن آنها، كهير و كهير غول‌آسا، وبه‌عنوان داروي كمكي در شوك‌آنافيلاكتيك به‌كار مي‌رود. مكانيسم اثر: اثر ضد آلرژيك آن ناشي ازمهار گيرنده‌هاي H1هيستاميني است.همچنين داراي آثار آنتي‌كلينرژيك است. فارماكوكينتيك: بخوبي از راه خوراكي جذب‌مي‌شود. متابوليسم آن كبدي است و از كليه‌دفع مي‌شود. نيمه عمر كلرفنيرامين 15 ـ 12ساعت است. زمان لازم براي شروع اثر ازراه خوراكي 60 ـ 15 دقيقه است. هشدارها: 1 ـ احتمال خشك شدن دهان وافزايش بيماريهاي دهان و دندان با مصرف‌طولاني مدت آنتي‌هيستامين‌ها وجود دارد. 2 ـ در صرع، هيپرتروفي پروستات واحتباس ادرار، گلوكوم و بيماريهاي كبد بااحتياط مصرف گردد. عوارض جانبي: عارضه شايع آن‌خواب‌آلودگي است. اين دارو مي‌تواندعوارض آنتي‌كلينرژيك مثل خشكي دهان‌و تاري ديد را همراه داشته باشد. تداخل‌هاي دارويي: مصرف همزمان اين‌دارو با مضعف‌هاي CNS ممكن است اثرات‌مضعف اين دارو را افزايش دهد. استفاده‌همزمان آن با داروهاي آنتي‌كلينرژيك‌اثرات جانبي اين دارو را تشديد مي‌كند.مصرف همزمان داروهاي سمي براي‌گوش مانند ساليسيلات‌ها و وانكومايسين‌با اين دارو ممكن است اثر سمي آن را برگوش، از جمله وزوز گوش و سرگيجه رابپوشاند. نكات قابل توصيه: 1 ـ بمنظور كاهش‌تحريك گوارشي همراه با غذا، آب يا شيرمصرف گردد. 2 ـ در صورت بروز خواب‌آلودگي از انجام‌كارهايي كه نياز به تمركز حواس دارندخودداري گردد. مقدار مصرف تزريقي: طي 1 دقيقه به‌طور آهسته مقدار 20 ـ 10 ميلي‌گرم تزريق وريدي مي‌گردد. خوراكي: بزرگسالان: به‌عنوان ضد هيستامين، 4ميلي‌گرم هر 6 ـ 4 ساعت برحسب نيازاستفاده مي‌گردد. حداكثر مقدار مصرف24mg/day است. كودكان: در كودكان زير يكسال توصيه‌نمي‌گردد. در كودكان 2 ـ 1 سال 1mg/day، 5 ـ 2 سال 1 ميلي‌گرم هر 6 ـ 4 ساعت تا حداكثر 6mg/day و دركودكان 12 ـ 6 سال 2 ميلي‌گرم هر 6 ـ 4 تا ساعت حداكثر 12mg/day مصرف‌مي‌گردد. اشكال دارويي: Tablet: 4mg Injection: 10mg / ml
درمورد درمان سرفه بیشتر بدانیم
در مورد درمان سرفه بیشتر بدانیم یکی از رایج ترین موارد مراجعهٔ بیماران به داروخانه ، درمان سرفه می باشد . داروسازتان به خوبی می تواند به شما در کنترل وبهبود سرفه مشاوره دهد. بسیاری از بیماران بی توجه از کنار سرفه ، بعنوان یکی از نشانه های عفونت دستگاه تنفسی فوقانی می گذرند. در صورتیکه بعضی سرفه ها ی آزار دهنده ممکن است مدتها به طول انجامد وحتی سرفه های شدید ممکن است بیمار را به خطر اندازد . مردم اکثراً در درمان سرفه به شنیده ها ودیده های خود عمل می کنند در صورتیکه درمان یک سرفه کاملاً پیچیده ونیازمند به استفاده از مراقبتهای دارویی وبالینی است که می تواند اختصاصاً توسط داروساز پیشنهاد شود . سرفه معمولاً به همراه تظاهرات دیگری بروز می یابد که از شکل خفیفی که خود به خود بهبود می یابد شروع شده و حتی ممکن است آنقدر شدید باشد که زندگی را تهدید کند . درجات و شدت سرفه به نسبت نوع بیمار یا وخامت بیماری متفاوت است . درمان مؤثر سرفه شامل از بین بردن علت اساسی و همزمان با آن تشخیص ارتباط سرفه با سلامت عمومی شخص می باشد. سرفه را جدی بگیریم : صرفنظر از جنبه آزار دهنده سرفه ، معمولاً سرفه ها بعنوان یک مکانیسم حفاظتی برای بیرون راندن مواد مزاحم چسبیده به دستگاه تنفسی به شمار می آید . در عین حال سرفه می تواند یک مشکل جدی برای سلامتی باشد و موجب صدمات شدیدی به ویژه در افراد بیمار و ضعیف شود. سرفه کنترل نشده و شدید می تواند : · زخم ها یا شکافهای ناشی از جراحی را تشدید کند. · عمل وسایل پزشکی که در بدن جایگذاری شده (مثل سوندها – شنت ها و...)را مختل کند. · موجب ایجاد درد در عضلات درگیر در سرفه کردن شود. چون این عضلات بیش از حد به کار گرفته می شوند و در نتیجه بهبودی بیمار همراه با درد باشد. · موجب بی اختیاری در دفع ادرار یا مدفوع شود که منجر به مشکلات عصبی می شود. · موجب به هم ریختن ساختار بدن شود( آسیب دنده ها ، آسیب به ماهیچه های شکم ، پاره شدن سیاهرگهای مقعد ، بینی و زیر ملتحمه ، ، آسیب به طحال ، فتق شکمی یاریوی ، تداخل عمل مثانه ومیزراه ، آمفی زم ، مشکلات ریوی) · منجربه مشکلات عصبی مثل سردرد ، گیجی ، کاهش فشار خون ، کاهش هوشیاری ، ضربه مغزی ، آریتمی ، افزایش فشار خون عروقی ، کاهش برون ده قلب ،افزایش فعالیت عصب واگ، بلوک قلبی شود. درمان: درمان سرفه باید با هدف تحرک نایژه ها و بیرون آمدن ترشحات و نیز به حداقل رساندن تحریکات غیر عادی گیرنده های سرفه از طریق دور کردن محرک ها انجام شود . قبلاً این اعتقاد وجود داشت که نباید جلوی سرفه های خلط دار را گرفت چون سرفه به بیرون آمدن خلط کمک می کند ...
آنتی هیستامین ها ( Antihistamines )
آنتی هیستامینها داروهایی هستند که در کنترل و توقف علائمی مانند خارش چشمها ، خارش پوست ، کهیر ، عطسه و آبریزش بینی که ناشی از عوامل و ترکیبات مواد حساسیت زا ( آلرژن ) هستند دخالت می نمایند . آنتی هیستامینها موجب خنثی نمودن اثر هیستامینها در بدن می گردند . بطوریکه این ترکیبات مانع از باند شدن هیستامین با گیرنده های مربوطه شده و از فعالیت آنها جلوگیری می کنند . هیستامینها ترکیبات شیمیایی هستند که توسط ماست سلها در بدندر زمان بروز یک واکنش آلرژیکدر زمان واکنش به یک ترومای مکانیکی پوستدر پاسخ به گزش حشرات یا سایر محرکها تولید می شوند .بایستی توجه داشت که وجود هیستامینها در بدن نه تنهالازم بلکه حیاتی نیز می باشد و اموری چون هشیاری و بیداری و توجه در فرد بعهده هیستامینها است که با توقف فعالیتشان این اعمال نیز ممکن است دچار اختلال شده و زندگی فرد را در معرض خطر قرار دهد . بنابراین بایستی از مصرف بی رویه و نیز غیر ضروری آنتی هیستامینها اجتناب نمود ولی در موقع نیاز به اندازه کافی مصرف نمود .حداقل ۲ نوع گیرنده برای هیستامینها وجود دارد : گیرنده H1 : به فعالیتهای معمولی و کلاسیک هیستامین از قبیل خارش مربوط می شود . این گیرنده ها به مقادیر زیادی در دستگاه عصبی مرکزی وجود دارند و سطح بیداری را تامین می کنند . انقباض عضله صاف ( نایژه ها و روده ) نیز با دخالت گیرنده H1 صورت می گیرد .گیرنده H2 : مربوط به اعمال ویژه هیستامینها از قبیل ترشح اسید معده است که توسط آنتی هیستامینهایH1 مهار نمی شوند .در پوست گیرنده های H2,H1 وجود دارد و هیستامین در ایجاد افزایش نفوذ پذیری عروق (تشکیل Wheal) و نیز اتساع عروقی (سرخی پوست Redness) –دخالت می کند و این موجب می شود تا پوست از نظر فیزیویولوژیک تغییراتی را پیدا کند که سبب رشد قارچ ها در پوست می شود,و برای درمان قارچ ها لازم است آلرژی نیز کنترل شود زیرا امکان دارد عود مجدد با عدم کنترل آلرژی ایجاد شود. - اولین آنتی هیستامین H2 که در انگلستان جواز گرفت سایمتیدین بود. - علی رغم وجود گیرنده های H2 در عروق پوست، مصرف سایمتیدین و دیگر آنتاگونیستهای گیرنده H2 بتنهایی یا در ترکیب با آنتی هیستامینهای H1 در کنترل و درمان کهیر نقشی ندارند. - هیستامین واسطه مهمی در ایجاد واکنشهای موضعی بصورت افزایش نفوذ پذیری عروقی، اتساع عروق و خارش محسوب می گردد و مطلوب آن است که آنتی هیستامینها از نظر بالینی قبل از رها شدن هیستامین مورد استفاده قرار گیرند تا گیرنده های H1 توسط آنتی هیستامین اشغال شود و دیگر در دسترس هیستامین قرار نگیرد. - صرف نظر از آنتی بیوتیکهای وسیع الطیف آنتی هیستامینها احتمالا بیشترین داروهای سیستمیک ...
ده نکته درباره قرص سرماخوردگی بزرگسالان
ده نکته درباره قرص سرماخوردگی بزرگسالان قرص سرماخوردگی بزرگسالان به دلیل دارا بودن کلرفنیرامین می تواند، سبب خواب آلودگی شود، بنابراین توصیه می شود از رانندگی و فعالیت‌هایی که نیاز به دقت زیاد دارد تا چند ساعت پس از مصرف دارو، خودداری کنید. ۱) نام آشناترین دارویی که این روزها مصرف آن نیز زیادتر شده، قرص سرماخوردگی بزرگسالان یا همان Adult Cold است. ۲) قرص ادالت کولد ترکیبی است از سه داروی استامینوفن، فنیل افرین و کلرفنیرامین. ۳) استامینوفن که ضد تب و کاهنده درد است، فنیل افرین نیز نوعی ترکیب ضد احتقان بینی است و کلرفنیرامین نیز ضد حساسیت است. ۴) از قرص ادالت کولد در درمان علایم سرماخوردگی و آنفلوانزا، سینوزیت و آلرژی استفاده می شود. ۵) میزان مصرف آن در بزرگسالان دو قرص هر چهار تا شش ساعت است. در کودکان نیز یک قرص هر چهار ساعت استفاده می شود. در بزرگسالان نباید روزانه بیشتر از ۱۲ قرص و در کودکان بیشتر از ۶ قرص مصرف شود. ۶) اگر بخواهیم شیوه اثر قرص سرماخوردگی بزرگسالان را در بدن بررسی کنیم باید به ساز و کار هر سه جزء آن بپردازیم. جزء استامینوفنی این قرص با مهار سنتز پروستاگلاندین ها موجب کاهش تب می شود. کلرفنیرامین با تاثیر بر عروق خونی، دستگاه گوارش و دستگاه تنفس از طریق رقابت با هیستامین، پاسخ حساسیتی را از طریق مهار کردن هیستامین کاهش می دهد و فنیل افرین نیز سبب انقباض سریع و طولانی مدت شریانچه ها شده و در نتیجه موجب کاهش ترشح مایعات و احتقان مخاطی می شود. ۷) تحریک پذیری، گیجی و خواب آلودگی از مهمترین عوارض مصرف این دارو به شمار می رود. ۸) این دارو با داروهایی همچون فنی توئین، ریفامپین، کاربامازپین تداخل دارویی دارد، بنابراین در صورت مصرف هر کدام از این داروها به پزشکتان اطلاع دهید تا میزان کمتری دارو تجویز کند. ۹) این قرص به دلیل دارا بودن کلرفنیرامین می تواند سبب خواب آلودگی شود، بنابراین توصیه می شود از رانندگی و فعالیت هایی که نیاز به دقت زیاد دارد تا چند ساعت پس از مصرف دارو خودداری کنید. ۱۰) بیماران مبتلا به پرفشاری خون و بیماری های قلبی به ویژه بیماری های عروق قلب و نارسایی قلبی و کسانی که دچار تنگی نفس شده اند باید با مشورت پزشک و با احتیاط از این دارو استفاده کنند، زیرا این قرص دارای منقبض کننده های عروقی است و با تنگ کردن عروق موجب تشدید بیماری های قلبی می شود.
دارو شناسی
متوکاربامول Relaximol رده درمانی: شل کننده عضلانی از گروه کاربامات‌ها.داروی کمکی در اختلالات دردناک حاد عضلانی اسکلتی، کمردرد و کزاز-مکانیسم اثرمتوکاربامول به‌طور عمده برروی سیستم عصبی مرکزی اثر کرده و به‌طور مستقیم بر روی عضلات اسکلتی اثرنمی‌کند. اثر شل‌کنندگی عضلاتی این داروممکن است ناشی از تضعیف CNSباشد.عوارض جانبیآلرژی، تضعیف سیستم عصبی، سرگیجه، خواب آلودگی، ضعف، تشنج، کاهش تعداد ضریان قلب و وابستگی روانی به دارو.اشكال دارويي :Injection: 1000 mg/10 mlTablet: 500 mgتداخل هاي دارویي:مصرف همزمان متوكاربامول با داروهاي مضعف CNS باعث تشديد اثرات دارو مي شود.نكات قابل توصيه: براي سهولت مصرف ميتوان قرص را خرد كرده و با غذا يا مايعات مخلوط كرد. .....................................................................................................................دگزامتازون (به انگلیسی: Dexamethasone)رده درمانی: کورتیکواستروئید .اشکال دارویی: آمپول، قرص، قطره، شربت، پمادعملکرد: کاهش التهاب، تضعیف سیستم ایمنیدگزا متازون یا آنطور که بعضا گفته میشود دگزا، یکی از داروهایی است که در اشکال مختلف خود (شربت، قرص، قطره، آمپول و پماد و محلولها) یکی از پرکاربردترین داروهاست و در نتیجه ابهامات و سوالات هم پیرامون آن زیاد است.معرفی:دگزامتازون یک دارو از دسته کورتیکو استروئید هاست. از داروهای معروف دیگر در این دسته میتوان به بتامتازون – کورتیزون – پردنیزولون و هیدروکورتیزون اشاره کرد. کورتیکو استروئیدها یا همان کورتون ها داراری اثرات گسترده ای در قسمتهای مختلف بدن هستند که این اثرات گسترده همانطور که می توانند در درمان طیف زیادی از بیماریها مفید باشند، می توانند عوارض جانبی زیادی هم به جا بگذارند.سوالات رایج:۱- دگزامتازون چه تاثیری در اشتها و چاق کردن دارد؟پاسخ: دگزامتازون اشتها را زیاد میکند. علاوه بر آن از طریق ایجاد تورم در بدن شما را چاق میکند. در حقیقت یکی از عوارض استفاده زیاد از کورتون ها ایجاد تورم تدریجی در بدن و افزایش میزان چربی است که باعث پف کردن فرد شده و یا علامتی به نام Moon face یا ماه رخ! (یعنی گرد و پف کرده شدن صورت) می شود. در نتیجه بیمار احساس میکند که چاق و قوی بنیه شده است. اماحقیقت این است که تمام کورتون ها در استفاده مکرر باعث تحلیل رفتن عضلات وپوکی استخوان می شوند.در حقیقت دگزا متازون بدن شما را رسما به یک پفک تبدیل میکند.۲-من هر وقت سرما می خورم تا دگزا نزنم خوب نمیشوم. چرا؟پاسخ: اثر دگزامتازون در سرماخوردگیهای رایج بیشتر علامتی است. یعنی باعث سرکوب واکنشهای ایمنی میشود و در نتیجه علائم بیماری را میپوشاند. این قضیه در سرماخوردگی های ویروسی چندان اشکالی ...
آنتی هیستامین ها ( Antihistamines )
آنتی هیستامینها موجب خنثی نمودن اثر هیستامینها در بدن می گردند . بطوریکه این ترکیبات مانع از باند شدن هیستامین با گیرنده های مربوطه شده و از فعالیت آنها جلوگیری می کنند . هیستامینها ترکیبات شیمیایی هستند که توسط ماست سلها در بدن در زمان بروز یک واکنش آلرژیک در زمان واکنش به یک ترومای مکانیکی پوست در پاسخ به گزش حشرات یا سایر محرکها تولید می شوند . بایستی توجه داشت که وجود هیستامینها در بدن نه تنهالازم بلکه حیاتی نیز می باشد و اموری چون هشیاری و بیداری و توجه در فرد بعهده هیستامینها است که با توقف فعالیتشان این اعمال نیز ممکن است دچار اختلال شده و زندگی فرد را در معرض خطر قرار دهد . بنابراین بایستی از مصرف بی رویه و نیز غیر ضروری آنتی هیستامینها اجتناب نمود ولی در موقع نیاز به اندازه کافی مصرف نمود .حداقل ۲ نوع گیرنده برای هیستامینها وجود دارد : گیرنده H1 : به فعالیتهای معمولی و کلاسیک هیستامین از قبیل خارش مربوط می شود . این گیرنده ها به مقادیر زیادی در دستگاه عصبی مرکزی وجود دارند و سطح بیداری را تامین می کنند . انقباض عضله صاف ( نایژه ها و روده ) نیز با دخالت گیرنده H1 صورت می گیرد . گیرنده H2 : مربوط به اعمال ویژه هیستامینها از قبیل ترشح اسید معده است که توسط آنتی هیستامینهایH1 مهار نمی شوند . در پوست گیرنده های H2,H1 وجود دارد و هیستامین در ایجاد افزایش نفوذ پذیری عروق (تشکیل Wheal) و نیز اتساع عروقی (سرخی پوست Redness) –دخالت می کند و این موجب می شود تا پوست از نظر فیزیویولوژیک تغییراتی را پیدا کند که سبب رشد قارچ ها در پوست می شود,و برای درمان قارچ ها لازم است آلرژی نیز کنترل شود زیرا امکان دارد عود مجدد با عدم کنترل آلرژی ایجاد شود. - اولین آنتی هیستامین H2 که در انگلستان جواز گرفت سایمتیدین بود. - علی رغم وجود گیرنده های H2 در عروق پوست، مصرف سایمتیدین و دیگر آنتاگونیستهای گیرنده H2 بتنهایی یا در ترکیب با آنتی هیستامینهای H1 در کنترل و درمان کهیر نقشی ندارند. - هیستامین واسطه مهمی در ایجاد واکنشهای موضعی بصورت افزایش نفوذ پذیری عروقی، اتساع عروق و خارش محسوب می گردد و مطلوب آن است که آنتی هیستامینها از نظر بالینی قبل از رها شدن هیستامین مورد استفاده قرار گیرند تا گیرنده های H1 توسط آنتی هیستامین اشغال شود و دیگر در دسترس هیستامین قرار نگیرد. - صرف نظر از آنتی بیوتیکهای وسیع الطیف آنتی هیستامینها احتمالا بیشترین داروهای سیستمیک مورد استفاده در بیماریهای پوستی محسوب می شوند. آنتی هیستامین ها در تب یونجه (Hay Fever ) (رینیت آلرژیک فصلی) آلرژیهای دائمی بینی خارش و راشهای خارش دار نظیر کهیر گزش حشرات مورداستفاده ...
درمان سرفه
سرفه کنترل نشده و شدید می تواند : · زخم ها یا شکافهای ناشی از جراحی را تشدید کند. · عمل وسایل پزشکی که در بدن جایگذاری شده (مثل سوندها – شنت ها و...)را مختل کند. · موجب ایجاد درد در عضلات درگیر در سرفه کردن شود. چون این عضلات بیش از حد به کار گرفته می شوند و در نتیجه بهبودی بیمار همراه با درد باشد. · موجب بی اختیاری در دفع ادرار یا مدفوع شود که منجر به مشکلات عصبی می شود. · موجب به هم ریختن ساختار بدن شود( آسیب دنده ها ، آسیب به ماهیچه های شکم ، پاره شدن سیاهرگهای مقعد ، بینی و زیر ملتحمه ، ، آسیب به طحال ، فتق شکمی یاریوی ، تداخل عمل مثانه ومیزراه ، آمفی زم ، مشکلات ریوی) · منجربه مشکلات عصبی مثل سردرد ، گیجی ، کاهش فشار خون ، کاهش هوشیاری ، ضربه مغزی ، آریتمی ، افزایش فشار خون عروقی ، کاهش برون ده قلب ،افزایش فعالیت عصب واگ، بلوک قلبی شود. درمان: درمان سرفه باید با هدف تحرک نایژه ها و بیرون آمدن ترشحات و نیز به حداقل رساندن تحریکات غیر عادی گیرنده های سرفه از طریق دور کردن محرک ها انجام شود . قبلاً این اعتقاد وجود داشت که نباید جلوی سرفه های خلط دار را گرفت چون سرفه به بیرون آمدن خلط کمک می کند و فقط باید جلوی سرفه های خشک را گرفت . ولی امروز خیلی به آن عمل نمی شود . چون کم کردن دفعات سرفه ، حتی در سرفه خلط دار ، در بسیاری موارد می تواند موجب استراحت عضلات درگیر در سرفه وتسهیل بازسازی این عضلات گردد. روش های پذیرفته شده برای درمان سرفه شامل استفاده از : *تسکین دهنده ها : مثل آب ( از طریق نوشیدن مایعات ویا استفاده از دستگاه بخور ) لیمو – آب نبات – عسل – منتول – کامفر یا شربت ساده قند ، از طریق پوشاندن پرده های مخاطی و گیرنده های سرفه نزدیک حنجره ، موجب جلوگیری از تحریک گیرنده های مسیر های هوایی می شوند . این مواد در نقاط دور تر از حنجره تأثیری ندارند. *بی حس کننده ها : شامل قرص های مکیدنی، غرغره ها یا اسپری های حاوی بنزوکایین – لیدوکایین – بنزیل الکل ویا بی حس کننده های فنلی. (شربت های آنتی هیستامین مثل دیفین هدرامین نیز خاصیت بی حسی موضعی دارند و با چند دقیقه غرغره در گلو می توانند کمی باعث تسکین شوند.) این مواد نیز در مناطق دورتر از حنجره تاثیر ندارند.عوارض جانبی آنها شامل بی حسی دهان – بهم خوردن معده – اسهال – کاهش اشتها و افزایش حساسیت می باشد. *خلط آورها (اکسپکتورانت ها) : ترکیبات حاوی گایا فنزین یا خلط آورهای گیاهی _ (اکثراً عصاره آویشن یا برگ پیچک ) از طریق رقیق کردن موکوس و افزایش حجم خلط باعث تخلیه ترشحات می شوند *آنتی هیستامین ها : این مواد موجب خشک شدن ترشحات می ...
آنتی هیستامین ها
H1 بلاکر ها : Cetirizine ( تجاری این دارو Letizen ) / نسل دو آنتی هیستامین ها / 5 ؛ 10 قرص و شربت 5 میلی گرمی / رینیت فصلی - رینیت آلرژیک پایدار – کهیر مزمن *** / اثرات خاصی روی CNS و کولینرژیک ندارد . لذا در افرادی که نباید خواب آلودگی داشته باشند و یا از داروهای مؤثر بر روی مغز استفاده می کنند ؛ می توان استفاده کرد . Chlorpheniramine / 4 ؛ 8 ؛ میلی گرمی قرص و شربت 2 میلی گرمی و آمپول 10 میلی گرمی / رینیت و حساسیت ** / این دارو را باید با احتیاط زیاد با داروهایی که اثراتی روی CNS دارند و با عث خواب آلودگی می شوند ؛ مصرف کرد . از عوارض این دارو ؛ خشکی دهان است که می توان از آدامس و یا شستشوی مکرر دهان بهره جست . این دارو به همراه داروهایی که مهار کننده ی منو آمین اکسیداز هستند نباید استفاده شود . این داروها اثرات آنتی کولینرژیک را طولانی می کنند . ( آنتی هیستامین ها ؛ هالوپریدول ؛ فنوتیازین ها ؛ ضد افسردگی ها ؛ خواص آنتی کولینرژیکی دارند ) . از عوارض این دارو هیپوتانسیون است . این دارو را معمولاً زیر 6 سال نمی دهیم . Clemastine / 1 میلی گرم قرص و 2 میلی گرم آمپول / رینیت ؛ علائم آلرژی ؛ کهیر و آنژیوادم ** / این دارو به همراه داروهایی که مهار کننده ی منو آمین اکسیداز هستند نباید استفاده شود . از عوارض این دارو ؛ خشکی دهان است که می توان از آدامس و یا شستشوی مکرر دهان بهره جست . در مدت زمانی که از این دارو استفاده می شود با احتیاط زیاد و با فاصله باید از داروهایی که مضعف سیستم اعصاب مرکزی هستند استفاده کرد و نباید هم زمان با این داروها استفاده شود . این دارو را معمولاً زیر 6 سال نمی دهیم . Cyproheptadine / 4 میلی گرم قرص / آلرژی خارش و کهیر * / این دارو را معمولاً زیر 2 سال نمیدهیم . این دارو ممکن است خشکی دهان بدهد . Diphenhydramine / 25 میلی گرم قرص و کپسول ؛ 12.5 میلی گرم الیگزیر و 50 میلی گرم آمپول/ رینیت آلرژیک ؛ آلرژی به واکنش های محصولات خون و پلاسما ** / این دارو را معمولاً زیر 2 سال نمیدهیم . Fexofenadine / نسل دو آنتی هیستامین ها / 60 ؛ 120 ؛ 180 قرص / رینیت آلرژیک فصلی ؛ کهیر مزمن ایدیوپاتیک ؛ در کودکان زیر 6 سال نمی دهیم ***( نام تجاری = Sed off 60 میلی گرمی ) این داروباید با غذا خورده شود . Telfast : مصرف در رنیت آلرژیک و کهیر مزمن ؛ سریع الاثر ؛ تداوم 24 ساعته ؛ یکبار درروز ؛ بدون خواب آلودگی – قرص های 120 و 180 میلی گرمی ( تجاری – وارداتی ) *** Fexigra : همان Fexofenadine است / Tablet / قرص های 120 و 180 میلی گرمی – با اثر بخشی فوق العاده در بهبود آلرژی های فصلی و درمان ضایعات آلرژیک پوستی همچون کهیرهای مزمن بدون عوارض قلبی و قابل استفاده از سن 6 سالگی به بالا . Hydroxyzine / 10 و 25قرص و 10 شربت / کهیر و خارش ** / این دارو را می توان ...
در مورد درمان سرفه بیشتر بدانیم
یکی از رایج ترین موارد مراجعهٔ بیماران به داروخانه ، درمان سرفه می باشد . داروسازتان به خوبی می تواند به شما در کنترل وبهبود سرفه مشاوره دهد. بسیاری از بیماران بی توجه از کنار سرفه ، بعنوان یکی از نشانه های عفونت دستگاه تنفسی فوقانی می گذرند. در صورتیکه بعضی سرفه ها ی آزار دهنده ممکن است مدتها به طول انجامد وحتی سرفه های شدید ممکن است بیمار را به خطر اندازد . مردم اکثراً در درمان سرفه به شنیده ها ودیده های خود عمل می کنند در صورتیکه درمان یک سرفه کاملاً پیچیده ونیازمند به استفاده از مراقبتهای دارویی وبالینی است که می تواند اختصاصاً توسط داروساز پیشنهاد شود . سرفه معمولاً به همراه تظاهرات دیگری بروز می یابد که از شکل خفیفی که خود به خود بهبود می یابد شروع شده و حتی ممکن است آنقدر شدید باشد که زندگی را تهدید کند . درجات و شدت سرفه به نسبت نوع بیمار یا وخامت بیماری متفاوت است . درمان مؤثر سرفه شامل از بین بردن علت اساسی و همزمان با آن تشخیص ارتباط سرفه با سلامت عمومی شخص می باشد. سرفه را جدی بگیریم : صرفنظر از جنبه آزار دهنده سرفه ، معمولاً سرفه ها بعنوان یک مکانیسم حفاظتی برای بیرون راندن مواد مزاحم چسبیده به دستگاه تنفسی به شمار می آید . در عین حال سرفه می تواند یک مشکل جدی برای سلامتی باشد و موجب صدمات شدیدی به ویژه در افراد بیمار و ضعیف شود. سرفه کنترل نشده و شدید می تواند : · زخم ها یا شکافهای ناشی از جراحی را تشدید کند. · عمل وسایل پزشکی که در بدن جایگذاری شده (مثل سوندها – شنت ها و...)را مختل کند. · موجب ایجاد درد در عضلات درگیر در سرفه کردن شود. چون این عضلات بیش از حد به کار گرفته می شوند و در نتیجه بهبودی بیمار همراه با درد باشد. · موجب بی اختیاری در دفع ادرار یا مدفوع شود که منجر به مشکلات عصبی می شود. · موجب به هم ریختن ساختار بدن شود( آسیب دنده ها ، آسیب به ماهیچه های شکم ، پاره شدن سیاهرگهای مقعد ، بینی و زیر ملتحمه ، ، آسیب به طحال ، فتق شکمی یاریوی ، تداخل عمل مثانه ومیزراه ، آمفی زم ، مشکلات ریوی) · منجربه مشکلات عصبی مثل سردرد ، گیجی ، کاهش فشار خون ، کاهش هوشیاری ، ضربه مغزی ، آریتمی ، افزایش فشار خون عروقی ، کاهش برون ده قلب ،افزایش فعالیت عصب واگ، بلوک قلبی شود. درمان: درمان سرفه باید با هدف تحرک نایژه ها و بیرون آمدن ترشحات و نیز به حداقل رساندن تحریکات غیر عادی گیرنده های سرفه از طریق دور کردن محرک ها انجام شود . قبلاً این اعتقاد وجود داشت که نباید جلوی سرفه های خلط دار را گرفت چون سرفه به بیرون آمدن خلط کمک می کند و فقط باید جلوی سرفه های ...