طرحی برای لینو
گزارش صعود آقاي كاظم فريديان به K2
تيتر : k2 ... جایگاه نامهای جاویدان متن خبر : گزارش صعود K2 کمتر از دویست نفردومین قله جهان را صعود کرده اند . قله ای با شیب بیشتر از اورست و صعودی دشوارتر , هوایی متغیر و با تاریخی حماسی. کوهی وحشی و رام نشدنی. K2کوهیست برای تحصیل نامی جاودان در سال 1954 آشیل کامپونی و لینو لاسونی از کشور ایتالیا یکمین گروه موفق از صعود کنندگانی بودند که برای دستیابی به قله این کوه تلاش می کردند. مبارزه ای فنی , صعود از سنگ , برفهای پر شیب , و یخ در مسیر آبروزی یاد آوری می کند که مسیر نورمال K2مسیر نورمالی نیست. 103 نفر یال آبروزی را صعود کرده اند. ملاقات افراد گروه دراسلام آباد و پرواز به اسکاردو (ویا شاید دوروز راندن در بزرگراه قره قروم) و سپس با خودروهای 4WD به Shigar-Dassu-Askole و در شش روز رسیدن به بیس کمپ K2برنامه را شروع می کند. بیس کمپ در گوشه جنوبی قله و در ارتفاع 5000 متردر انتهای یخچال گودوین آستین . دو ساعت فاصله در پشت دیواره های یخی کوتاه و بعد بیس کمپ پیشرفته در ارتفاع 5400 متر. کمپ یک در ارتفاع 6000 متری با شیبی ملایم از برف و بر روی یک قسمت سنگی. کاملن بی دفاع در مقابل باد و طوفان هایی که چهره جنوبی را مورد تهاجم قرار می دهند. بعد از کمپ یک , قسمت فنی و دشوار مسیر شروع می شود . مشکل ترین قسمت درست در زیر کمپ دو عبور از یک شکاف سنگی است شبیه صعود از دودکش یک ساختمان قدیمی. کمپ دو یک خراش بر روی یخ است بالای گرده سنگی که چند متر پایین تر آنرا صعود کرده ایم و در ارتفاع 6760 متر قرار دارد . بالای کمپ دو یک قسمت کوتاه دست به سنگ ازسنگهای پیرامیتی سیاه رنگ قرار دارد. و بعد از آن یک سراشیبی . کمپ سه در بالای یک سراک یخی و در یک سراشیبی یخی بدون هیچ حمایتی در ارتفاع 7450 متری قرار دارد. وجود طناب ثابت حداقل در هوای نامناسب کمک بسیار بزرگی به حساب می آید ولی از آن خبری نیست. درادامه , مسیر از روی یک شانه برفی عبور می کند و اولین خطر آن طوفان و بهمن هایی است که از اینجا فرو می ریزند و همچنین در هوای مه آلود پیدا کردن راه در این قسمت غیر ممکن است. مگر به وسیله GPS و یا رد زنی دقیق همراه با نصب پرچمهای متعدد . بعد از این قسمت در ارتفاع 8000 متری محل کمپ چهار است. روز قله , خطرناکترین روزدر تمام دوره صعود است . یال به یک دیواره ختم می شود و فقط از یک دهلیز برف گرفته و پر یخ راهی برای صعود باز است . گلوله های یخی و پودر برف زوجی برای آزار صعود کنندگان , دست از سر آنها بر نمی دارند . یک طناب پنج میلی متری به طول دویست متر برای نصب در اینجا همراه داشته باشید. بعد از عبورازاین قسمت وقتی به برگشت فکرمی کنید متوجه می شوید که کار عاقلانه ای انجام داده اید. بعد از این برآمدگی قله به سادگی ...
تاریخچه جام جهانی فوتبال
تاریخچه جام جهانی فوتبال جام جهانی فوتبال که مهم‌ترین رویداد ورزشی جهان به حساب می‌آید، از سال 1930 و هر 4 سال یک بار برگزار می‌شود. با آنکه فدراسیون جهانی فوتبال- فیفا- در سال 1904 تاسیس شد اما نخستین جام جهانی 26 سال بعد برگزار شد. فیفا در 28 مه سال 1928 در نشست سالانه خود در آمستردام خبر از برگزاری تورنمنتی داد که تیم فوتبال تمام اعضای این فدراسیون می‌توانستند در آن شرکت کنند. اولین دیدار بین دو تیم ملی فوتبال در سال 1872 و بین تیم‌های انگلستان و اسکاتلند انجام گرفت اما در آن سال‌ها فوتبال خارج از بریتانیای کبیر بعد زیادی نداشت. پس از افزایش محبوبیت فوتبال در آغاز قرن بیستم، این ورزش در المپیک‌های تابستانی 1900 و 1904 و المپیک میانی 1906 به عنوان ورزش ناظر (بدون اهدای مدال) شرکت کرد. در المپیک تابستانی 1908 بالاخره فوتبال یکی از ورزش‌های رسمی گشت. مسابقات فوتبال در آن سال توسط «انجمن فوتبال» (فدراسیون فوتبال در انگلستان) برگزار می‌شدند و تنها بازیگران آماتور در آن شرکت داشتند و گاها بیشتر یک نمایش بود تا یک مسابقه. تیم ملی آماتورهای فوتبال انگلستان هم در المپیک 1908 و هم در المپیک 1912 فاتح مسابقات شد. با توجه به این‌که مسابقات فوتبال المپیک تنها بین تیم‌های آماتور برگزار می‌شد، مسابقات «نشان سر توماس لیپتون» توسط «سر توماس لیپتون» در 1909 و در تورین برگزار شدند. این مسابقات معمولا به عنوان اولین تورنمنت جدی جهانی شناخته می‌شوند و اکثر باشگاه‌های خوب جهان از ایتالیا، آلمان و سوئیس در آنها شرکت داشتند. تیم وست آکلند، تیمی آماتور از روستایی در شمال شرق انگلستان، فاتح این مسابقات شد. وست آکلند در مسابقات بعدی در 1911 نیز قهرمان شد و بر طبق قوانین بازی‌ها، نشان سر توماس را تا ابد به خانه برد. در 1914 فیفا توافق کرد که مسابقات المپیک را به عنوان «مسابقات قهرمانی فوتبال آماتورها» به رسمیت بشناسد و مسئولیت برگزاری آن را به عهده بگیرد. این باعث شد که مسابقات فوتبال المپیک تابستانی به اولین تورنمنت فوتبال بین‌قاره‌ای بدل شود. اروگوئه قهرمان این مسابقات شد و در سال 1928 نیز مدال طلا را کسب کرد. در 28 می 1928 پس از طرحی که رئیس وقت فیفا،ژول ریمه، طراحی کرده بود، تصمیم گرفته شد که فیفا تورنمنت بین‌المللی خود را به پا کند. با توجه به این‌که اروگوئه صاحب مدال طلای دو المپیک قبلی بود و با توجه به این‌که در سال 1930 جشن صدمین سالگرد استقلالش را می‌گرفت، میزبانی به این کشور سپرده شد. اولین جام جهانی رسمی المپیک تابستانی 1932 در لوس آنجلس برگزار شد و به علت عدم محبوبیت فوتبال در آن کشور، این ورزش در برنامه بازی‌ها ...