شعر در مورد اميدواري

  • سخنان بزرگان در مورد آرزو و امید 1

    به اميد شانس نشستن، همان و در بستر مرگ خوابيدن، همان.((مثل آلماني)) كسي كه به اميد شانس زنده باشد، سالها قبل مرده است.((مثل فرانسوي)) از دست دادن اميدي پوچ و محال، خود موفقيت و پيشرفتي بزرگ است.((ويليام شكسپير)) آرزو كردن شرط نيست، شرط تحقق آرزو است.((لئوناردو داوينچي)) تجربه نشان داده است شوق و حرارت مدير بيش از شايستگي او مؤثر بوده است.((؟)) اميد در زندگاني بشر به همان ميزان اهميت دارد كه بال براي پرندگان.((ويكتور هوگو)) خوشبختي بر سه ستون استوار است : فراموش كردن گذشته، غنيمت شمردن حال و اميدوار بودن به آينده.((موريس مترلينگ)) اگر مي خواهي خوشبخت باشي، جز آنچه برايت مهياست آرزو مكن.((لارشفو كولد)) شجاعت مانند عشق از اميد تغذيه مي كند.((ناپلئون بناپارت)) بدون داشتن يك آرزو، هيچ تغييري به وجود نمي آيد.((كارل سند برگ)) آرزومند آن مباش كه چيزي جز آنچه هستي باشي، بكوش در كمال آنچه هستي باشي.((سنت فرانسيس دي سلز)) نا اميدي، نخستين گامي است كه شخص، به سوي گور بر مي دارد.((ناپلئون بناپارت)) آنگاه كه اميد مي ميرد، ترس زاده مي شود.((بالتازار گراسيان)) از ديروز بياموز، براي امروز زندگي كن و به فردا اميد داشته باش.((آلبرت انيشتين)) كسي كه پا را از مرز زندگي عادي فراتر مي نهد، آرزويي بزرگ در دل دارد.((جان ماكسول)) رمز برخورداري از نگرش خوب، داشتن شوق به تغيير است.((جان ماكسول)) بدون شور و اشتياق هرگز كار بزرگي صورت خارجي پيدا نكرده است.((رالف والدو امرسون وقتي اشتياق وجود داشته باشد، مردم مي توانند در هر كاري موفق شوند.((چارلز شواب)) بعد از آنكه جرقه اشتياق در وجودتان زده شد، تنها كاري كه برايتان باقي مي ماند اين است كه اين آتش را شعله ور نگه داريد.((جان ماكسول)) اشتياق واگيردار است. در حضور مشتاقان نمي توانيد خنثي و بي تفاوت باقي بمانيد.((دنيس وِيتلي)) آينده متعلق به كساني است كه در آرزوي آن هستند و به آن ايمان دارند.((مصطفي كمال پاشا)) اگر آب و زمين را چنانكه بايد پاك نگهداريد، خورشيدِ آسمان با شوق و صفا بر آن خواهد تافت.((گوته)) ارزش انسان به داشته هايش نيست، به چيزي است كه آرزوي به دست آوردنش را دارد.((جبران خليل جبران)) آن كه در آرزوي ديدن زيبايي هاي جهان هستي عزم سفر كند، زماني به گمشده خويش دست خواهد يافت كه آن را در بطن خود پرورده باشد.((رالف والدو امرسون)) بيچاره ترين انسان در دنيا، فرد بينايي است كه فاقد يك چشم انداز آرماني است.((هلن كلر)) قدرت تسلط بر احساسات، تصورات و آرزوهاي خويش از بزرگترين قدرتهايي است كه هر فرد بايد در خود به وجود ...



  • شعر زیبا

    گاهی گمان نمی كني ولی می شود گاهی نمی شود، كه نمی شود گاهی هزار دوره دعا بي اجابت است گاهی نگفته قرعه به نام تو می شود گاهی گدای گدايی و بخت با تو یار نيست گاهی تمام شهر گداي تو می شود

  • شعــر زیبا درباره پروردگــار

    هر نفس آواز عشق مي رسد از چپ و راست      ما به چمن مي رويم عزم تماشا که راست نوبت خانه گذشت نوبت بستان رسيد                صبح سعادت دميد وقت وصال و لقاست اي شه صاحب قران خيز ز خواب گران                 مرکب دولت بران نوبت وصل آن ماست طبل وفا کوفتند راه سما روفتند                         عيش شما نقد شد نسيه فردا کجاست روم برآورد دست زنگي شب را شکست             عالم بالا و پست پرلمعان و صفاست اي خنک آن را که او رست از اين رنگ و بو           زانک جز اين رنگ و بو در دل و جان رنگ هاست اي خنک آن جان و دل کو رهد از آب و گل            گر چه در اين آب و گل دستگه کيمياست                                                                                                  مولانا

  • شعر زیبا(طبیب اصفهانی )

    غمت در نهانخانه دل نشیند               به نازی که لیلی به محمل نشیند مرنجان دلم را که این مرغ وحشی        ز بامی که برخاست، مشکل نشیند خلد گر به پا خاری، آسان برآرم            چه سازم به خاری که در دل نشیند به دنبال محمل چنان زار گریم              که از گریه‌ام ناقه در گل نشیند پی ناقه‌اش رفتم آهسته، ترسم          غباری به دامان محمل نشیند به دنبال محمل، سبکتر قدم زن            مبادا غباری به محمل نشیند عجب نیست خندد اگر گل به سروی      که در این چمن، پای در گل نشیند  بنازم به بزم محبت که آنجا                   گدایی به شاهی، مقابل نشیند                                 طبیب از طلب در دو گیتی میاسا           کسی چون میان دو منزل نشیند                                                                                    شاعر :طبیب اصفهانی

  • مزاري شعر ناتمام

    مزاري شعر ناتمام منبع : وحدت محفل ادبي شب شعر تحت عنوان، « شعر ناتمام » به مناسبت سيزدهمين سالگرد شهادت استاد شهيد عبدالعلي مزاري شب گذشته در کابل برگزارگرديد.اين مراسم که از طرف انجمن دانشجويي حزب وحدت اسلامي افغانستان در تالار آرزو برگزار گرديده بود، علاوه برشاعران و فرهنگيان، دانشجويان دانشکده ادبيات دانشگاه کابل، شماري از شخصيتهاي سياسي، وزرا، و نمايندگان مجلس شوراي اسلامي نيز حضورداشتند.در ابتداي محفل استاد خليلي معاون رئيس جمهور و رهبر حزب وحدت اسلامي افغانستان طي سخنان کوتاهي اقدام دانشجويان دربرگزاري اين محفل را مورد ستايش قرار داده و برگزاري چنين محافل را از بايسته هاي شرايط روز کشور دانست.استاد خليلي برضرورت نهادينه سازي اهداف و آرمان هاي عدالتخواهانه رهبر شهيد با استفاده از شعر و ادبيات تاکيد ورزيده ابراز اميدواري کرد که همه اقشار در راستاي عزت و سربلندي کشور، وحدت و برادري مردم افغانستان گام برداشتنه و بسوي کاميابي ملت افغانستان به پيش برويم.سپس در بخش اول برنامه، شاعران کشور ابراهيم اميني، عبدالشکور نظري، راضيه عظيمي، امام يعقوب يسنا استاد دانشگاه البيروني، محمود حکيمي، محمد علي اديب، محمود جعفري، نفسيه نصيب، سميع دره يي، ولي پس ياوري، سيد عاصف حسيني و کامبخش نيکويي سروده هاي خويش را به خوانش گرفتند.پس از آن خواهر خردسال فاطمه انصاري شعر « زينب کوچولو» سروده محمد حسين محمدي را ديکلمه کرد.آنگاه سيد ضياء قاسمي کتاب « تبر و باغ گل سرخ » مجموعه سوگ سروده ها در رثاي رهبر شهيد مزاري را به بررسي گرفته و در مورد جريان شعري که با تاثر از شخصيت و شهادت استاد مزاري بوجود آمده است صحبت نمود.پس از آن آقاي محب بارش، استاد ادبيات دانشگاه کابل سخنان کوتاهي ايراد کرد و استاد مزاري را مظهر جوانمردي وفتوت وعياري که شاخصه و گنجينه خاص سرزمين خراسان تاريخي است توصيف نمود. دربخش دوم برنامه زهرا حسيني، فاطمه فروزان، شفيق سحر، فاطمه اسماعيلي و حميده بهار اشعار وسروده هاي ديگر شاعران درباره رهبر شهيد را ديکلمه نمودند.درپايان محفل لوح هاي تقدير و ياد بود از طرف انجمن دانشجويي حزب وحدت اسلامي افغانستان به اين شاعران ،توسط آقاي واعظي شهرستاني مشاور رئيس جمهور، احمد ضيا رفعت استاد دانشگاه کابل، استاد يونس طغيان ساکايي و محب بارش اهدا گرديد.

  • بررسي و تحليليأس و اميد در اشعار قيصر امين پور

    بررسي وتحليل موضوع ياس و اميد در اشعار قيصر از طريق استنباط در اشعارش انجام گرفته، به شواهد مختلف شعري از جلوه هاي مختلف يأس و اميد و تعابيري که دراين راستا خلق شده، اشاره شده است. به نظر مي رسد قيصر تعابير و تصاويري که بر محور يأس و اميد آفريد،جز در مجموعه ي «گل ها همه آفتاب گردانند» و مخصوصا آخرين مجموعه1ي شعري او «دستور زبان عشق» که اندکي يأس و حزن و غم بر آن ها سايه انداخته است بقيه ي مجموعه ي اشعارش اغلب مملوّ از عشق، نشاط، شور و شوق زندگي و اميدبخشي است. کليد واژه : يأس ، اميد، شعر عصر انقلاب اسلامي ، قيصر امين پور * مقدّمه شعر، يکي از جدّي ترين گونه هاي ادبي، در ميان ساير انواع ادبي به شمار مي رود و اهميّت آن در عرصه ي ادبيات، آن گاه بيشتر آشکار مي شود که جامعه دچار دگرگوني هاي اجتماعي و سياسي شود. انقلاب اسلامي، آغاز دوره ي جديدي در عرصه ي شعر فارسي است. اين جنبش عظيم مردمي، همان گونه که بنيان هاي سياسي و اجتماعي جامعه ايران را دگرگون ساخت در سير شعر و شاعري نيز تحوّلي چشم گير پديد آورد. اين تحوّل، هم در مضامين و هم در به کارگيري شکل و ساختار نمايان است. از بين رفتن اختناق دوران پيش از انقلاب و آزادي قلم در عصر انقلاب، شعر فارسي را از سويي متوجّه مسائل سياسي و اجتماعي معاصر ساخت و از سويي ديگر متوجّه مضامين هستي شناسانه و ديني بر آمده از باورهاي انقلابي کرد. جنگ تحميلي نيز، کانون توجّه شاعران اين دوره است و تأثيري عميق بر شعر اين عصر مي گذارد. مطالعه و بررسي آثار شعري عصر انقلاب نشان مي دهد که تحوّل معنايي و مضموني در شعر اين دوره، اتّفاق افتاده است و اين تحوّل در ميزان بروز دو پديده ي متناقض يأس و اميد به عنوان يکي از جنبه هاي رواني و سرشتي انسان، تأثير گذاشته است. زمينه هاي يأس و اميد با جهان بيني و نوع نگاه انسان به زندگي در ارتباط است و تحت تأثير اين عوامل و شرايط سياسي،اجتماعي و فرهنگي شدت و ضعف مي گيرد و گاهي يکي بر ديگري غلبه مي کند. بررسي اين موضوع، صرف نظر از مسائل رواني شاعر، روشن گر وضع زمان و جامعه اي است که شاعر در آن زيسته است. لذا در اين تحقيق سعي شده است همراه با شناخت کافي از وضع سياسي، اجتماعي و فرهنگي و همچنين با آگاهي از نوع دغدغه هاي شاعر و چگونگي موضع گيريهايش نسبت به موضوع يأس و اميد، به بررسي و تحليل آثار شعري قيصر پرداخته شود. * کلياتي درباره ي مفهوم يأس و اميد اميد در لغت، در برگيرنده ي مفاهيمي چون؛ آرزو و آرمان، چشم داشت و انتظار، توقع، اعتماد و اطمينان مي باشد و يأس نيز به مفاهيمي چون نوميدشدن، نا اميدي، حرمان، خيبت، بيچارگي و بي نصيبي اشاره دارد. ...

  • کاردرمانی در بیماران روانی مزمن

     نقش شعر در درمان بيماري‌هاي روحي و رواني «شعر در حقيقت واكنش عميق و روحي انسان به خلسه‌ها و لحظه‌هاي پرشوري است كه گه‌گاه دچار آن مي‌شويم. شعر، طريقي است كه به وسيله آن انسان در باورپذير كردن دنياي اسرارآميز درون و اطراف خود مي‌كوشد آن، آواز است، حسرت است، گريه است و گاهي يكي از اينهاست و گاهي تمامي اين احساسات را شامل مي‌شود.»«شعر، موجب بروز خصايص انساني در افراد مي‌شود. چرا كه شيره تجربيات، حالات خوش و ناخوش افراد مختلف را به ديگران منتقل مي‌كند. وزن و عبارات شعر خاصيتي دارد كه هيچ‌چيز ديگري را نمي‌توان جايگزين آن كرد.» «در حقيقت، شعر تنها ابزاري است كه به كمك آن مي‌توان ديگران را به خلوت و تنهايي خود راه داد. ساختار احساسي، عقلاني و جسماني شعر به گونه‌اي است كه با آن مي‌شود قلب انسان‌ها را لمس كرد و از احساسات آنها باخبر شد، در حقيقت خواندن شعر به معناي دوباره تجربه كردن اين تجربيات، توسط فردي است كه آنها را مي‌خواند. شعر در حقيقت، دريچه‌اي است ميان دو نفر يا افراد زيادي كه به هر جهت در اتاقي مبهم و كم‌نور زندگي مي‌كنند.»اين عبارات، در مقدمه كتاب شعردرماني دكتر لي دي از زبان افرادي كه از اين شيوه براي درمان استفاده كرده‌اند، آمده است. اغلب افرادي كه در گروه‌هاي شعردرماني شركت مي‌كنند، هرگز شعري نمي‌سرايند و يا اگر شعري مي‌گويند، شعر موفقي نيست، و همين امر گاهي سبب مي‌شود كه تصميم به ترك گروه بگيرند، اما در نهايت اين كار را نمي‌كنند.توضيح اين مطلب مهم است كه آنها نمي‌توانند شعر بنويسند، اما اين نياز را در خود احساس مي‌كنند كه به گروه‌هاي شعردرماني ملحق شوند، و در بحث‌ها و مكاشفه‌ها‌ي گروه شركت كنند. نكته مهم اين است كه اين جلسات، مثل كلاس‌هاي درسي، با نمره سر و كار ندارد و هيچ تصحيح و تغييري در كارهاي ارائه شده صورت نمي‌گيرد، مگر افراد شركت‌كننده خود علاقه‌مند به اجراي آن باشند.در حقيقت اين نشست‌ها جايي براي نقد و بررسي آثار ديگران نيست، هر چند كه به نوعي با ابراز عقايد و افكار مكاشفه ‌دروني و بيروني براي افراد شكل مي‌گيرد و در اصل كار متخصصان بعد از اين مرحله آغاز مي‌شود.در اين جلسات، هر بار يك شعر ارائه مي‌شود، و در بعضي مواقع مطابق با استانداردهايي كه تعيين شده ارائه هر شعر، با موزيك‌درماني همراه مي‌شود. غالباً، احساساتي كه در شعر وجود دارد يكي از عواملي است كه موجب تسخير گروه شركت‌كننده مي‌شود. اگر حس و حال افسردگي در جمع غالب بود، شعري با موضوع افسردگي، كمك‌كننده خواهد بود تا افراد گروه به تخليه انرژي‌هاي منفي خود بپردازند و احساس اميدواري و خوش‌بيني ...

  • نخستين كتابشناسي شعر زنان ايران به کوشش مانا آقایی

    در "كتابشناسي شعر زنان ايران" هيچ نمونه اي از آثار شاعران زن ايراني ارائه نمي شود و هيچ گونه گزينشي نيز از ميان شاعران زن ايراني صورت نگرفته است چرا كه اين كتاب در واقع يك كتاب مرجع است و در تدوين چنين آثاري كه هدف آنها معرفي آثار شاعران نيست، نبايد دست به گزينش زد. "آقايي" با انتقاد از آنتولوژي هايي كه در سال هاي اخير در زمينه "شعر زنان" در ايران منتشر شده است، اظهار داشت: «متاسفانه جاي اكثريت زنان شاعر ايراني مقيم خارج از كشور در اين آثار خالي است.»او در اين باره گفت: «اين كه شاعران زن در گذشته مورد حذف و فراموشي سيستماتيك قرار مي گرفتند و رد پاي آنها حتي در تذكره هاي شاعران كم رنگ بود، عجيب به نظر نمي رسد اما اين كه چرا امروزه زنان شاعر مقيم ايران كه تهيه كننده اكثر اين آنتولوژي ها هستند و خود طعم تلخ تبعيض را چشيده اند، زنان شاعر خارج از كشور را مورد بي مهري مضاعف قرار مي دهند، نكته قابل تاملي است كه حتماً بايد به آن پرداخته شود.»اين شاعر اظهار اميدواري كرد كه در آينده شاهد آنتولوژي هاي كاملتري از اشعار زنان يا گزيده جداگانه اي از شعر زنان خارج از كشور باشيم.در زمينه شعر فارسي تا به امروز دو اثر كتاب شناسي منتشر شده است كه تاريخ چاپ كتاب اول كه "كتاب شناسي شعر نو در ايران" نوشته "ميمنت ميرصادقي" است، به سال 1353 برمي گردد. دومين كتاب شناسي، "فرهنگ كتابشناسي شعر شاعران-جاودانه ها" به كوشش "مهدي غفوري ساداتيه" در سه جلد منتشر شده است كه به گفته آقايي به رغم گستردگي كار و زحمت بسيار از كاستي هايي زيادي رنج مي برد."مانا آقايي" در پاسخ به اين سوال كه چرا اين كتاب شناسي تنها به شعر زنان ايراني اختصاص دارد و شعر مردان ايراني در آن در نظر گرفته نشده است، اظهار داشت: «تقسيم بندي شاعران به زن و مرد يك تقسيم بندي عرضي است و آن را به طور كلي قبول ندارم اما تقسيم بندي من در اين كتاب بر اساس معيارهاي جنسيتي به منظور جداسازي صرف زنان و مردان صورت نگرفته است.»او در اين باره توضيح داد: «هدف اصلي من نشان دادن حضور گسترده زنان در ادبيات ايران بعد از انقلاب اسلامي و روشن ساختن سهم آنها به عنوان پاره اي از واقعيت است كه حداقل تا همين اواخر در تاريخ ادبيات ايران ناديده گرفته مي شد يا در سايه نويسندگان مرد مانده بود.» "آقايي" با يادآوري اين نکته كه موضوع پايان نامه دكتراي او نيز به زنان داستان نويس ايران در دهه 1370 اختصاص داشته است، به خبرنگار سايت كتاب گفت: «اين موضوع را به اين دليل براي پايان نامه ام انتخاب كردم كه روي آوردن زنان از هر طبقه و گروه به نوشتن در دوره بعد از انقلاب اسلامي براي من به يك دغدغه ذهني تبديل شده بود. اين بود ...

  • تولد در ميان خون و آتش

    درباره شعر ايران در دوره معاصر و ارتباط آن با سياست تولد در ميان خون و آتش علي دهقان