شعر درباره تهمت
تهمت ناروا
تهمت ناروا وقتی که تهمت می گذارند در جیب های بی گناهت یک آسمان قطران و نفرت می بارد از چشم سیاهت چه راحت می زنید تهمت -گناهستدلم از رنج تهمت ها سیاهستیکی می گفت با من ای (شب افروز)دودنیایت تباه اندر تباهستاز او پرسیدم آخر مشکلم چیستبجز این دل که چون یوسف به چاهستنکردمن مگر کاردلم را که بر آنهم خداوندم گواهستنه شرک دارم نه مغرورم نه فاسقکه این سه بر بزرگان سد راهستنمی ترسم دگر از حرف مردم خداوندم پناه بی پناهستاگر هم خاطری رنجیده از مندل بیچاره ی من عذر خواهست تکیه بر دیوار کردم خاک بر پشتم نشست دوستی با هر که کردم عاقبت قلبم شکست
غیبت نکنیم
غیبت و دروغ از گناهان کبیره است و کسی که اینها را ترک نمیکند در واقع پایه اعتقاد او به توحید و معاد سست است؛ وگرنه چنانچه کسی معتقد باشد که همه چیز بشر در اختیار خداست و او با اندک اشارهای میتواند انسان را از هستی ساقط کند و نیز به همه کارها و گفتارهای وی آگاهی دارد و همه را ضبط میکند. همچنین در روز معاد به همه این اعمال رسیدگی میکند و سر مویی از قلم نمیافتد و برای گناهکاران واهل غیبت و دروغ عقوبت شدید آماده کرده است و... باز چگونه جرأت بر غیبت و دروغ پیدا میکند؟! در روایتی آمده است:غیبت از زنا بدتر است و وقتی علتش را از امام معصوم(ع) سؤال میکنند، میفرماید: چون آدم زناکار با توبه بخشیده میشود؛ ولی آدمی که غیبت میکند تا رضایت آن شخص غیبت شده را فراهم نکند توبه او پذیرفته نمیشود؛ مگر در جایی که اگر بخواهد رضایت طرف را حاصل کند، فساد بیشتری مثل خونریزی پیش آید که در این صورت لازم نیست به طرف بگوید؛ بلکه باید برای آن شخص طلب مغفرت کند. همچنین در حدیثی آمده است:«آدمی که غیبت میکند اگر با توبه و حاصل کردن رضایت صاحب غیبت بمیرد، آخرین کسی است که وارد بهشت میشود و اگر بدون توبه بمیرد اولین کسی است که داخل جهنم میشود». برای پرهیز از غیبت، باید راهکارهای زیر به دقت عمل شود: الف. شناخت ریشههای غیبت و مبارزه با آنها: ابتدا باید ریشههای غیبت را بشناسید، سپس با آنها مبارزه کنید. امام صادق(ع) میفرمایند که ریشه غیبت ده گونه میباشد که ما به تعدادی از آنها اشاره میکنیم: 1. شفای غضب، شخص به خشم می‌آید و به وسیله غیبت خشم خود را فرو مینشاند در واقع خشم او را به غیبت سوق میدهد. 2. همیاری با دیگران؛ یعنی عدهای مشغول غیبت باشند و ما به هر دلیلی آنان را کمک میکنیم. 3. تهمت:این مورد حداقل میتواند دو معنا داشته باشد: یکم این که شخصی به ما تهمت زند و ما هم غیبت او را بکنیم ؛ مثلاً بگوییم:«اگر فلانی این عیب و آن عیب را نداشت به ما تهمت نمیزد». دوم:این که ما میخواهیم به شخصی تهمت بزنیم، ولی اوّل با غیبت، جاده را صاف میکنیم؛ مثلاً میگوییم: «فلانی چنین حرف زشتی را زد. اصلاً او آدم بد زبان و کینهتوزی است». 4. سوء ظن، 5. حسد، 6. سخریه پس باید ابتدا غیبت را ریشهیابی کنید، سپس با شیوههای مناسب، ریشه غیبت را از بین ببرید. ب. تفکر در آیات و روایات مذمت غیبت:باید هر روز این آیات و روایات را به قصد پندگیری مطالعه کنید. هرگز گذرا و بی تأمل نگذرید؛ ...
عذاب تهمت زدن به دیگران
عذاب تهمت زدن به دیگران بهترین وبدترین افراد بر اساس روایات حضرت عبدالرحمن بن غنم از رسول الله روایت نقل می کند که : نبی اکرم ارشاد فرمودند بهترین بندگان خدا کسانی هستند که از دید نشان الله تعالی به یاد بیاید .و بدّترین انسان ها کسانی هستند که جاسوسی می کنند و کسانی که دو نفر را از هم جدا می کنند و کسانی که تلاش می کنند تا مسلمانی را به گناه یا پریشانی مبتلا بکنند . ( منتخب احادیث صفحه 606 ) حضرت ابو الدرداء می فرماید رسول الله فرمودند کسی که برای بدنام کردن مسلمانی حرفی می زند خرابی را بیان می کند که در آن مسلمان وجود ندارد الله تعالی او را در آتش زندان می کند تا زمانی که حرف خود را ثابت نماید . ( منتخب احادیث صفحه 608 ) حضرت انس می فرماید رسول الله ( ص ) فرمودند هر کس مسلمانی را بیازارد او مرا آزار داده وهر کس مرا آزار بدهد گویا الله تعالی را آزار داده است یعنی الله تعالی را نارا ض کرده است . ( منتخب احادیث صفحه 610 ) عذاب تهمت زدن به مسلمان حضرت علی رضی الله عنه روایت می کند هر آن شخصی که مرد یا زن مسلمانی را بنا بر فقر وتنگدستی اش ذلیل وحقیر بداند خداوند اورادر روز قیامت در اجتماع جمیع خلایق ذلیل ورسوا می گرداند . هر شخصی که مرد یا زن مسلمانی را مورد تهمت قرار می دهد واو را به آن چنان عیبی منسوب می کند که در او نیست در روز قیامت اورا تا آن وقت بر تپّه ای از شعله های آتش می ایستانند که آن شخص خودش را تکذیب کند . ( مروارید های پراکنده صفحه ی 47 ) تعریف لغوی تهمت بهتان و تهمت عبارتست از اینکه انسان در حق غیر به چیزی که راضی نیست دروغ بگوید به عبارت دیگر چیزی را به دروغ به دیگری نسبت دهد و شخصی که مرتکب گناه و عمل زشتی نشده به انجام آن متهم کند و یا عیب و نقصی را که در او نیست به او بچسباند و فرقی نیست که این نسبت دروغ در حضور او باشد یا در غیاب. بهتان و تهمت از گناهان کبیره است و در قرآن مجید به شدت از آن نهی، و عذاب شدیدی برای آن ذکر گردیده که به آن اشاره خواهد شد. بدترین نوع دروغ در حقیقت بهتان بدترین نوع دروغ است و چنانچه اتهام شخص در غیاب وی باشد غیبت هم بشمار می‌آید و انسان در واقع مرتکب دو گناه شده است یکی دورغ و دیگری غیبت و بزرگترین ظلم در حق برادر مؤمن آنست که او را متهم به ارتکاب گناهی کنی که هرگز آنرا انجام نداده است. بهتان باصطلاح همین برچسب زدن به این و آن است که متاسفانه همواره در جوامع بشری مطرح بوده و امروزه نیز بزرگترین ابزار دشمنان و مخالفان است. آثار سوء اجتماعی تهمت نتیجه ...
در پاسخ به گناه تهمت زدن ناروا و قضاوت بيخردانه
اگر مسلماني خود را مسلمان مي داند بايد بداند و آگاه باشد كه باديده عقل خويش بنگرد نه با ديده ي گوش دقت كن اي كسي كه نماز مي خواني و روزه مي گيري اما به فروع دين اهميت نمي دهي در كنار همه مسائل ديني تنها به نماز و روزه ات اكتفا نكن و متن زير را بخوانيد تا بدانيد گناه تهمت ناروا زدن به ديگران چيست تا انشاالله هدايت يابي و روز محشر شرمنده نباشي چون فردا دير است . تهمت از نگاه اسلام: تهمت به چه معنيست ؟ تهمت يعني بدون اثبات ،سخني فردي بگويد برعليه فردي ديگر. امام صادق‌می‌فرماید: "تهمت زدن به بی‌گناه از کوه‌های عظیم نیز سنگین‌تر است". بسياري از انسانها بدون دليل خاصي تهمتي ميزنند بدون آنكه قادر به اثبات آن باشند . تهمت يعني حرفي كه اولا انسان درميان جمع بزند و دوما دليل كافي براي اثبات آن نداشته باشد. اتفاقا بهترين راه كشف مجهولات درباره يك فرد اينست كه از خود فرد پرسيده شودهمراه با ايجاد فضاي امن و پنهان از ديد ديگران . در روايات هم به اين تاكيد شده است كه نبايد به شنيده هاي مردم اكتفا كرد چون به نظر امام علي بين حق و باطل چهار انگشت فاصله است. عبدالرحمن بن غنم از رسول الله روایت نقل می کند که : نبی اکرم ارشاد فرمودند بهترین بندگان خدا کسانی هستند که بادیدن آنها ، الله تعالی، به یاد بیاید . و بدّترین انسان ها کسانی هستند که جاسوسی می کنند و کسانی که دو نفر را از هم جدا می کنند و کسانی که تلاش می کنند تا مسلمانی را به گناه یا پریشانی مبتلا بکنند . ب) تهمت چرا زده ميشود؟ 1)بعضي ها بخاطر جهالت به كسي تهمت ميزنند و آنرا بيان ميكنند بدون آنكه اثبات شده باشد. 2) بعضي ها عمدا به كسي تهمت ميزنند بدون اينكه اثبات كنند واين بيشتر كار حسود است . حضرت علی رضی الله عنه روایت می کند: هر آن شخصی که مرد یا زن مسلمانی را بنا بر فقر وتنگدستی اش ذلیل وحقیر بداند خداوند اورادر روز قیامت در اجتماع جمیع خلایق ذلیل ورسوا می گرداند . هر شخصی که مرد یا زن مسلمانی را مورد تهمت قرار می دهد و او را به آن چنان عیبی منسوب می کند که در او نیست در روز قیامت او را تا آن وقت بر تپّه ای از شعله های آتش می ایستانند که آن شخص خودش آنرا تکذیب کند . در قرآن هم به شدت در برابر تهمت موضع گيري شده است : عذاب اخروي تهمت زدن ناروا: ابو الدرداء می فرماید رسول الله فرمودند: کسی که برای بدنام کردن مسلمانی حرفی می زند خرابی را بیان می کند که در آن مسلمان وجود ندارد الله تعالی او را در آتش زندان می کند تا زمانی که حرف خود را ثابت نماید . درآخر اين نكته قابل تامل است كه: كسي كه تهمت ميزند بر بيگناهي آثار آن در همين دنيا هم خواهد ديد . امام صادق: هر گاه ...
چند شعر عاشقانه سعدی شیرازی
هزار جهد بکردم که سر عشق بپوشم نبود بر سر آتش میسرم که نجوشم به هوش بودم از اول که دل به کس نسپارمشمایل تو بدیدم نه صبر ماند و نه هوشم حکایتی ز دهانت به گوش جان من آمد دگر نصیحت مردم حکایتست به گوشم مگر تو روی بپوشی و فتنه بازنشانی که من قرار ندارم که دیده از تو بپوشم من رمیده دل آن به که در سماع نیایم که گر به پای درآیم به در برند به دوشم بیا به صلح من، امروز ،در کنار من امشب که دیده خواب نکردست، از انتظار تو دوشم مرا به هیچ بدادی و من هنوز بر آنم که از وجود تو مویی به عالمی نفروشم به زخم خورده حکایت کنم ز دست جراحت که تندرست ملامت کند چو من بخروشم مرا مگوی که سعدی طریق عشق رها کنسخن چه فایده گفتن چو پند میننیوشم شعری عاشقانه از سعدی : تو را نادیدن ما غم نباشد که در خیلت به از ما کم نباش من از دست تو در عالم نهم روی ولیکن چون تو در عالم نباشد عجب گر در چمن برپای خیزی که سرو راست پیشت خم نباشد مبادا در جهان دلتنگ رویی که رویت بیند و خرم نباشد من اول روز دانستم که این عهد که با من میکنی محکم نباشد که دانستم که هرگز سازگاری پری را با بنی آدم نباشد مکن یارا دلم مجروح مگذار که هیچم در جهان مرهم نباشد بیا تا جان شیرین در تو ریزم که بخل و دوستی با هم نباشد نخواهم بی تو یک دم زندگانی که طیب عیش بی همدم نباشد نظر گویند سعدی با که داری که غم با یار گفتن غم نباشد حدیث دوست با دشمن نگویی که هرگز مدعی محرم نباشد لطفا برای خواندن شعرهای انتخابی سعدی بر روی خط زیر کلیک نمایید http://shaereh.blogfa.com/post-141.aspx شعرهای زیبای سعدی شیرازی http://www.shaereh.blogfa.com/post-185.aspx
تفاوت اعاده حیثیت با تهمت و افترا
در عرف کشور ما مسئله اعاده حیثیت و تهمت و افترا تا مقدار بسیاری با هم آمیخته شده اند ولی می شود گفت این دو فرق اساسی با هم دارند که از جمله ان برای اثبات تهمت و افترا باید کسی بر علیه دیگری در محاکم ادعایی مانند کلاه برداری - سرقت و امثال آن را به صورت کذب مطرح کرده باشد و هدفش از این کار اضرار مادی یا معنوی باشد و طرف مقابل نیز با حکم دادگاه از اتهام واهی تبرئه شده باشد که در این صورت با استناد به حکم برائت علیه شکایت کننده شکایتی با عنوان تهمت و افترا به داداسرای صالح ارائه مینماید که مستند آن همان حکم برائت می باشد. اگرچه ثابت کردن سوء نیت در این مورد ضروری است . نکته قابل تامل در این زمینه رای وحدت رویه ای است که طبق آن اگر کسی بدون سوء نیت و بر اساس واقعیت اقدام به شکایت علیه کسی کند ولی به دلیل فقدان دلیل کافی به برائت متهم ختم شود این مورد از موارد تهمت و افترا خارج است زیرا کسی که مورد ظلم واقع شده حق طبیعی در شکایت دارد و حال که به علت فقدان دلیل کافی به نتیجه نرسیده است بی انصافی است که او مورد ظلم مجدد واقع شود. مسئله اعداه حیثیت به صورتی کاملا جدا از این موضوع است و تصریح شده است اگر کسی مورد اتهامی واقع شود و به او ضرر معنویی که همان رفتن آبروی او است برسد می تواند حکم برائت خود را برای اعاده حیثیت در نشریات رسمی یا محلی به چاپ برساند و حتی در مواردی که با اشتباه قاضی آبروریی از کسی رفته باشد این درج رد جرائد با هزینه دولت انجام میگیرد.ولی باتوجه به فرهنگ غلط غالب بر جامعه ما این کار بیشتر به ضرر وی می باشد زیرا در فرهنگ ما عرف شده که تا نباشد چیزکی مردم نگویند چیزها و اکثر اعتقاد به این امر دارند که وقتی پای کسی به دادگاه و زندان باز شد بی شک جرمی انجام داده است.