سنگ دوزي روي روميزي
جالق ساسان
نویسنده؟شهریار رییسی جالق......بلوچستان........ 1. سوزن‌دوزي بلوچ: سوزن‌دوزي عبارتست از كارهاي دست‌دوزي كه تنها با مدد دستان توانا و فكر خلاق هنرمندان بر عرصة پارچه جاودان مي‌گردد، و آنچه برجاي مي‌ماند تنها حاصل ذوق، سليقه، ابتكار و استعداد قابل تحسين هنرمندان اين وادي است اين هنر در بلوچستان پيشينه‌اي دراز دارد و مي‌توان آن را عصارة درد و دلهاي زنانه و بازتاب خاطرات تلخ و شيرين قومي در طول تاريخ برشمرد كه خود آميزه‌اي ذهني از آهنگ و ريتم حركت دستها گرديده است و منجر به پديد آمدن آثاري جاودان و جاودانه بر تار و پودي سرد و بي‌روح مي‌گردد.انواع محصولات سوزن‌دوزي عبارتند از: روميزي، سجاده، كوسن، روتختي، جانماز، سفره عقد، پرده، آباژور، اشارپ، پشتي و ... از جمله عمده‌ترين مراكز سوزن‌دوزي استان مي‌توان به: زابلی ُاسپكه، بمپور، نكوچ در ايرانشهر، پيپ، مته سنگ، چانف در نيكشهر، روستاهاي ايرندگان و مارندگان در خاش، جالق، سوران، گُشت، كله‌گان در سراوان و همچنين در شهرستان زاهدان اشاره نمود. 2. خامه‌دوزي سيستان (خامك‌دوزي): اين نوع سوزن‌دوزي، خاص منطقه سيستان است كه نقوش آن توسط نخ ابريشمي يا پنبه‌اي كه معمولاً به رنگ سفيد است بر روي پارچة پنبه‌اي يا كتاني دوخته مي‌شود. نقوش با توجه به نوع دوختشان حالت برجسته‌اي بر روي پارچه دارند كه اين حالت موجب زيبايي پارچه مي‌گردد. كاربرد خامه‌دوزي بر روي لباس، جانماز، روميزي، كوسن و عرقچين مي‌باشد. 3. سكه‌دوزي: در گذشته‌اي نه چندان دور هنر سكه‌دوزي در خانواده بلوچ نقش صندوق پس‌انداز را داشته است به اين صورت كه زنان هنرمند بلوچ در مواقع گشاده‌دستي و رفاه، مازاد درآمد خانواده را تبديل به سكه كرده و از آن در سكه‌دوزي استفاده مي‌نمودند و در مواقعي كه خانواده دچار تنگدستي مي‌شده از سكه‌هاي پس‌انداز شده، كمك مي‌گرفتند. امروزه اين هنر، به عنوان تزئين روية رختخواب پيچ و تزئينات ديواركوب توليد و به بازار عرضه مي‌شود ۴-سفال: سفالگري هنر و صنعت ظريف و حساسي است كه از شرق سرچشمه مي‌گيرد و آميزه‌اي از دقت نظر و تيزبيني و زيبايي پرستي شرقي. سفالگري را مي‌توان نخستين هنر سنتي نام برد كه از نياكان و ادوار گذشته به ارث رسيده است با توجه به ظروف سفالين كشف شده در نواحي دهانه غلامان و روستاي دامن مي‌توان قدمت سفال را در اين منطقه 2 هزار سال قبل از ميلاد رقم زد. زنان بلوچ با استفاده از خاك رس اطراف محل سكونتشان به ساخت ظروف مي‌پردازند و براي زيبايي آن نقوشي را كه سينه به سينه ...
صنایع دستی استان سیستان و بلوچستان
معرفي رشته‌هاي صنايع دستي بومي معرفي رشته‌هاي صنايع دستي بومي استان سيستان و بلوچستان *معرفي رشته‌هاي صنايع دستي رايج در شهرستانهاي استان سيستان و بلوچستان 1. سوزن‌دوزي بلوچ:سوزن‌دوزي عبارتست از كارهاي دست‌دوزي كه تنها با مدد دستان توانا و فكر خلاق هنرمندان بر عرصة پارچه جاودان مي‌گردد، و آنچه برجاي مي‌ماند تنها حاصل ذوق، سليقه، ابتكار و استعداد قابل تحسين هنرمندان اين وادي است اين هنر در بلوچستان پيشينه‌اي دراز دارد و مي‌توان آن را عصارة درد و دلهاي زنانه و بازتاب خاطرات تلخ و شيرين قومي در طول تاريخ برشمرد كه خود آميزه‌اي ذهني از آهنگ و ريتم حركت دستها گرديده است و منجر به پديد آمدن آثاري جاودان و جاودانه بر تار و پودي سرد و بي‌روح مي‌گردد.انواع محصولات سوزن‌دوزي عبارتند از:روميزي، سجاده، كوسن، روتختي، جانماز، سفره عقد، پرده، آباژور، اشارپ، پشتي و ... از جمله عمده‌ترين مراكز سوزن‌دوزي استان مي‌توان به:اسپكه، بمپور، نكوچ در ايرانشهر، پيپ، مته سنگ، چانف در نيكشهر، روستاهاي ايرندگان و مارندگان در خاش، جالق، سوران، گُشت، كله‌گان در سراوان و همچنين در شهرستان زاهدان اشاره نمود. 2. خامه‌دوزي سيستان (خامك‌دوزي): اين نوع سوزن‌دوزي، خاص منطقه سيستان است كه نقوش آن توسط نخ ابريشمي يا پنبه‌اي كه معمولاً به رنگ سفيد است بر روي پارچة پنبه‌اي يا كتاني دوخته مي‌شود. نقوش با توجه به نوع دوختشان حالت برجسته‌اي بر روي پارچه دارند كه اين حالت موجب زيبايي پارچه مي‌گردد. كاربرد خامه‌دوزي بر روي لباس، جانماز، روميزي، كوسن و عرقچين مي‌باشد. 3. سكه‌دوزي:در گذشته‌اي نه چندان دور هنر سكه‌دوزي در خانواده بلوچ نقش صندوق پس‌انداز را داشته است به اين صورت كه زنان هنرمند بلوچ در مواقع گشاده‌دستي و رفاه، مازاد درآمد خانواده را تبديل به سكه كرده و از آن در سكه‌دوزي استفاده مي‌نمودند و در مواقعي كه خانواده دچار تنگدستي مي‌شده از سكه‌هاي پس‌انداز شده، كمك مي‌گرفتند. امروزه اين هنر، به عنوان تزئين روية رختخواب پيچ و تزئينات ديواركوب توليد و به بازار عرضه مي‌شود. 4. سفال:سفالگري هنر و صنعت ظريف و حساسي است كه از شرق سرچشمه مي‌گيرد و آميزه‌اي از دقت نظر و تيزبيني و زيبايي پرستي شرقي. سفالگري را مي‌توان نخستين هنر سنتي نام برد كه از نياكان و ادوار گذشته به ارث رسيده است با توجه به ظروف سفالين كشف شده در نواحي دهانه غلامان و روستاي دامن مي‌توان ...
کتیبه دوزی
از بررسي كتيبه‌هاي تخت جمشيد و شواهد و مدارك به دست آمده از دوره هخامنشيان، مي‌توان دريافت كه اين هنر از سابقه ديرينه‌اي برخوردار بوده و از اين دوخت به منظور تزئين البسه، درفش‌ها و ساير پارچه‌هاي اين دوران استفاده شده است.در دوران پادشاهان هخامنشي و همچنين در دورانهاي قبل از آن نيز الصاق قطعات طلا براي زينت لباس مرسوم و متداول بوده است. تئوفيلاكت در وصف لباس هرمز چهارم (از پادشاهان ايراني) مي‌نويسد: تاج زرين مرصع به جواهر بر سر داشت پرتو زبرجدهاي آن كه از مرواريد غلطان محصور بود چشم را خيره مي‌كرد و گهرهايي كه برروي آن قرار داشت. شاهنشاه شلواري زربفت پوشيده بود كه آن را با دست گلابتون دوزي كرده بودند و بهايي گزاف داشت به طور كلي جامه او تا حدي كه شكوه سلطنت و ميل خودنمايي، اقتضا مي‌كرد داراي بهاي كلان بود. بعد از اسلام گلابتون دوزي در نقاط بيشتري از ايران رواج پيدا كرد به ويژه از قرن دوم در خدمت آرايش و تزئين پرده خانه خدا قرار گرفت. هنرمندان شوش و شوشتر موظف به تهيه 12 تخته روپوش حجرالاسود در طول سال بودند جنس اين پرده‌ها از مخمل مشكي بوده و از چند هنر رودوزي سنتي به عنوان تزئين روي آنها استفاده مي‌شد كه عبارتند از: كتيبه دوزي، شمسه دوزي، كمند دوزي، گلابتون دوزي، ده يك دوزي و معمولا در اين پرده‌ها از نخ‌هاي گلابتون با طلاي عياردار استفاده مي‌شد و هنرمندان همه ساله سعي بر به كاربردن نفاست بيشتري بوده اند. تا سده دهم هجري كار تزئين روي پرده خانه خدا به عهده هنرمندان ايراني بوده ولي از آن دوره به بعد تهيه اين پرده‌ها به عهده كشورهاي ديگر چون عثماني، مصر و ساير كشورهاي اسلامي‌گذاشته شد.» اين هنر در دوران صفويه از رونق خوبي برخوردار بوده و از اين هنر به منظور دوخت و تزئين به روي البسه، پرده‌ها، تابلوهاي تزئين و ... استفاده مي‌شد. «در اين دوره موادي كه به كار مي‌برند ابريشم رنگي و نخ فلزي بود كه روي پارچه‌هاي رنگين ابريشمي‌كار مي‌كردند. بيشتر آنها را روي ديوان‌ها و تخت‌ها مي‌انداختند. اين روتختي‌ها از بافت پهن بود كه حاشيه آن را گلابتون دوزي كرده بودند. در جنوب ايران، چون يزد، كاشان، اصفهان، شيراز بيشتر گلابتون دوزي براي رو تختي، سوزني حمام، جانمازي (سجاده) مورد استفاده بوده است كه به صورت زنجيري بافته مي‌شده». همچنين اين هنر در دورانهاي افشاريه، زنديه و قاجاريه با كاربردهاي مختلف مورد استفاده قرار مي‌گرفت. مناطق و مراكز توليد گلابتون دوزي كه زردوزي نيز گفته مي‌شود در نقاط مختلف ايران به «كم دوزي»، «گلدوزي»، «برودري دوزي» و «كمان دوزي» شهرت داشته و همانطور كه گفته شد در گذشته ...
معرفي رشته‌هاي صنايع دستي رايج در شهرستانهاي
. خامه‌دوزي سيستان (خامك‌دوزي): اين نوع سوزن‌دوزي، خاص منطقه سيستان است كه نقوش آن توسط نخ ابريشمي يا پنبه‌اي كه معمولاً به رنگ سفيد است بر روي پارچة پنبه‌اي يا كتاني دوخته مي‌شود. نقوش با توجه به نوع دوختشان حالت برجسته‌اي بر روي پارچه دارند كه اين حالت موجب زيبايي پارچه مي‌گردد. كاربرد خامه‌دوزي بر روي لباس، جانماز، روميزي، كوسن و عرقچين مي‌باشد. 3. سكه‌دوزي: در گذشته‌اي نه چندان دور هنر سكه‌دوزي در خانواده بلوچ نقش صندوق پس‌انداز را داشته است به اين صورت كه زنان هنرمند بلوچ در مواقع گشاده‌دستي و رفاه، مازاد درآمد خانواده را تبديل به سكه كرده و از آن در سكه‌دوزي استفاده مي‌نمودند و در مواقعي كه خانواده دچار تنگدستي مي‌شده از سكه‌هاي پس‌انداز شده، كمك مي‌گرفتند. امروزه اين هنر، به عنوان تزئين روية رختخواب پيچ و تزئينات ديواركوب توليد و به بازار عرضه مي‌شود. 4. سفال: سفالگري هنر و صنعت ظريف و حساسي است كه از شرق سرچشمه مي‌گيرد و آميزه‌اي از دقت نظر و تيزبيني و زيبايي پرستي شرقي. سفالگري را مي‌توان نخستين هنر سنتي نام برد كه از نياكان و ادوار گذشته به ارث رسيده است با توجه به ظروف سفالين كشف شده در نواحي دهانه غلامان و روستاي دامن مي‌توان قدمت سفال را در اين منطقه 2 هزار سال قبل از ميلاد رقم زد. زنان بلوچ با استفاده از خاك رس اطراف محل سكونتشان به ساخت ظروف مي‌پردازند و براي زيبايي آن نقوشي را كه سينه به سينه از مادر به فرزند رسيده مزين مي‌كنند پس از پخت ظروف سفالين به دليل نوع خاك بكار رفته در ساختشان بعد از پخت به رنگ قرمز در مي‌آيند كه خصوصيات فوق اين نوع سفال را از ساير سفالهاي مناطق ديگر ايران متمايز كرده است ساخت سفال در حال حاضر در مناطق كلپورگان سراوان و روستاي كوهك، سرباز، بصورت فعال و در مناطق هولنچكان، گلك، شاهي گور به صورت نيمه‌فعال است. از محصولات توليد شده توسط زنان بلوچ مي‌توان به كوزه، چليم، بشقاب، كاسه، قندان، سيني، گلدان، قوري، اسپند دودكن، خميردان، سرخميردان و ... اشاره نمود. 5. حصيربافي: حصيربافي در منطقه سيستان با گويش خولك‌بافي و در منطقه بلوچستان بلا گويش تگرد تلفظ مي‌شود. كه از نظر نوع مواد اوليه با هم تفاوت زيادي دارند. خولك‌بافي از ساقه‌هاي ني و تگرد از برگ درختان خرماي وحشي (داز) بافته مي‌شود. محصولات توليدي حصيربافي سيستان عبارتند از: پرده، سايه‌بان و مصارف دكوراتيو نيز دارند و از محصولات توليدي حصيربافي در مناطق بلوچستان مي‌توان به روپگ (جارو)، پَروند، سواس (نوعي كفش)، سمان (زيرانداز)، سفت ـ محلي (جانماز)، كچو (خورجين)، كپات (سبد كوچك) و ...
12- مشاغل خانگی (سوزن دوزی)
سوزن دوزي رودوزي پارچه از روزگاران گذشته، در قسمت هاي مختلف ايران رونق و رواجي شايسته داشته و در هر زماني از تاريخ، به نحوي پارچه هاي دستباف ساده با كمك نخ هاي رنگي و ابزار و وسايل ساده منقش مي شده است. در بقاياي كاخ تخت جمشيد و كاشي هاي مكشوفه در شوش، لباس هاي درباريان و محافظان به صورت برجسته مشخص شده است. بسياري از كارشناسان، برجستگي نقوش لباس ها را ناشي از تزئين آنها با گلدوزي دانسته اند. علاوه براين تعداد زيادي مجسمه سنگي كه از قسمت هاي مختلف ايران بدست آمده انسان هايي را با لباس هاي فاخر و تزئين شده نشان مي دهد كه تاحدودي مؤيد وجود نوعي رودوزي در ايران عصر هخامنشي است. قديمي ترين نمونه گلدوزي ايراني كه هم اينك موجود است، به دوره سلجوقيان تعلق دارد. در اين نمونه، تاثير طراحي با تكنيك چيني به خوبي مشهود است. پيشرفت رودوزي در ايران در عصر صفويه به اندازه اي سريع و همه جانبه بود كه نه تنها باعث قطع نفوذ هنر چيني شد، بلكه رقيب توليدات خود چيني ها نيز به حساب آمد. هم اينك عليرغم وجود انواع پارچه هاي نقش دار، گوشه هايي از كشورمان هنوز مركز توليد و تهيه گونه هايي از محصولات رودوزي شده است كه اغلب زنان و دختران باذوق، با صبر و حوصله اي در خور ستايش با استفاده از سوزن و نخ هاي رنگي ابريشم، الياف مصنوعي و نخ هايي با روكش فلزي بديعترين نقش ها را بر انواع پارچه مي دوزند. به همين دليل سوزن دوزي ايران، همانند ديگر رشته هاي صنايع دستي در موزه هاي كشور يافت مي شود. (مليحه پناهيان پور، 1370،16) شرح شغل: هنر سوزن دوزي را بر روي محصولاتي مانند سجاده، جا قرآني، پرده، رويه كوسن، روتختي، كلاهك آباژور، قاب عكس، سرويس هاي روميزي و... تكميل مي كنند. به همين دليل جهت افزايش كيفيت كار لازم است ظرافت و دقت بسياري بكار برده شود. فعاليت هاي انجام شده در اين كار عبارتست از: ابتدا الگوي مورد نظر را روي پارچه گذاشته و كاغذ كپي بين آن دو قرار داده و شكل را روي پارچه منتقل نموده سپس پارچه را بين كارگاه قرار داده و با نخ هاي رنگي شكل طراحي شده را مانند الگوي اصلي دوخته و تكميل مي كنند. دوخت هاي متفاوتي كه در سوزن دوزي به كار مي رود عبارتند از: شلال ساده، شلال پيچ، شلال مارپيچ، شلال مستقيم، بخيه ساده، بخيه تزئيني، دوخت بست، ساقه دوزي و طرح ساقه، توپري دوزي كوتاه و بلند و ... . الزامات يا مقدمات مورد نياز جهت راه اندازي شغل: وسايل كار سوزن دوزي عبارتست از: 1- پارچه مناسب با نوع دوخت (كتان، چلوار، تريكال، مخمل، ساتن و غيره)؛ 2- نخ (معمولاً از نخ دمسه و نخ عمامه اي استفاده مي شود)؛ 3- كارگاه: كارگاه وسيله اي است كه براي صاف كردن، كشيدن و از بين ...
مختصري درباره صنايع دستي در ايران
دمت و تاريخچه صنايع دستي را مي توان با خلقت بشر و براي رفع نيازها و حوائج شخصي و اساساً بقا، همزمان دانست. از نمونه هاي آن سنگ نبشه هاي داخل غارها، زيراندازها، سلاح ها، البسه ها، ظروف گلي و فلزي و...را مي توان نام برد. در ايران اين هنر- صنعت از قدمت و سابقه ي ديرينه اي برخوردار است و داراي پشتوانه اي غني ست که ريشه هاي عميق و مستحکم آن در تاريخ و تمدن کشور هويت فرهنگي و معرفت و معنويت، کمال خواهي، حق طلبي و خداجويي هنرمندان و صنعتگران گرانقدر در طول تاريخ بوده است.از مجموعه کتابهايي که از نويسندگان و باستان شناسان خارجي و ايراني بر جاي مانده اين چنين استفاده مي شود که در ايران همانند تمام نقاط دنيا پس از ظهور انسان بر روي کره زمين و هر جا که آب و هواي مساعد وجود داشت گروه هاي انساني توانستند زندگي سرگردان را ترک گفته و با شعور ابزارسازي دست به ايجاد تمدن جديد زده است. شيوه اين تحولات ارتباط مستقيم با انسان و محيط مسکوني او داشته است و حيات اجتماعي بشر ابتدايي با آغاز کشاورزي و دامداري و احداث مجتمع هاي مسکوني(ده يا شهر)کشف فلزات و ساخت ابزار فلزي نمونه هاي مشخصي از رشد و فعاليت هاي ذهني بشراست.مجموعه اين دستاوردها موجب تغيير در نحوه نگرش انسان بر جهان شده است و بر اين مبنا واقع گرايي هنري انسان جاي خود را به گرايش هاي آرماني در انواع هنر و صنعت داد که کمتر با واقعيت هاي عيني دنياي پيرامون منطبق بود. ماحصل اين کوشش انسان با گسترش شهرها و راهها و نيز تجارت بين کشورها رابطي شد بين گروه هاي انساني و عامل انتقال دهنده فرهنگ آنها. نويسندگاني چون آلفونس گابريل در کتاب جهان شرق دور و نيز در بيابان ايران تنها اطلاعات جامع و کاملي از هنرهاي ايران و تمدن مردماني به دست مي آورد که بي سر و صدا در حاشيه کوير زندگي مي کنند. نويسنده اي ديگر در کتاب معروف خود به نام راهي از ميان ايران شرقي اطلاعاتي در مورد زندگي مردم شرق ايران، شيوه تغذيه و ابزارآلات کشاورزي مي دهد و نشان مي دهد که ايرانيان وارث آيين و تمدني هستند که نياکان آنها براي به وجود آوردن آن مبارزات طولاني کرده اند و آنها نيز بايد بياموزند که چگونه آنها را حفظ نمايند و به نسل هاي بعد از خود انتقال دهند.بديهي است صنايع دستي ايران با قدمت و پيشينه اي کهن داراي شاخه هاي متعدد و از لحاظ مکاني داري گستردگي و وسعت چشمگيري است. صنايع دستي هرمزگان، صنايع دستي شمال و شمال شرق ايران و صنايع دستي اصفهان مهمترين گروه توليدات هنري ايران را شامل مي شوند. صنايع دستي هرمزگان صنايع دستي در استان هرمزگان همانند بسياري از نقاط ديگر کشورمان حالتي مکمل اقتصاد و کشاورزي را داشته ...
صنایع دستی بومی بلوچستان
معرفی صنایع دستی بلوچستان 1. سوزن‌دوزي بلوچ: سوزن‌دوزي عبارتست از كارهاي دست‌دوزي كه تنها با مدد دستان توانا و فكر خلاق هنرمندان بر عرصة پارچه جاودان مي‌گردد، و آنچه برجاي مي‌ماند تنها حاصل ذوق، سليقه، ابتكار و استعداد قابل تحسين هنرمندان اين وادي است اين هنر در بلوچستان پيشينه‌اي دراز دارد و مي‌توان آن را عصارة درد و دلهاي زنانه و بازتاب خاطرات تلخ و شيرين قومي در طول تاريخ برشمرد كه خود آميزه‌اي ذهني از آهنگ و ريتم حركت دستها گرديده است و منجر به پديد آمدن آثاري جاودان و جاودانه بر تار و پودي سرد و بي‌روح مي‌گردد.انواع محصولات سوزن‌دوزي عبارتند از: روميزي، سجاده، كوسن، روتختي، جانماز، سفره عقد، پرده، آباژور، اشارپ، پشتي و ... از جمله عمده‌ترين مراكز سوزن‌دوزي استان مي‌توان به:اسپكه، بمپور، نكوچ در ايرانشهر، پيپ، مته سنگ، چانف،کوبچ در نيكشهر، روستاهاي ايرندگان و مارندگان در خاش، جالق، سوران، گُشت، كله‌گان در سراوان و همچنين در شهرستان زاهدان اشاره نمود. 2. خامه‌دوزي سيستان (خامك‌دوزي): اين نوع سوزن‌دوزي، خاص منطقه سيستان است كه نقوش آن توسط نخ ابريشمي يا پنبه‌اي كه معمولاً به رنگ سفيد است بر روي پارچة پنبه‌اي يا كتاني دوخته مي‌شود. نقوش با توجه به نوع دوختشان حالت برجسته‌اي بر روي پارچه دارند كه اين حالت موجب زيبايي پارچه مي‌گردد. كاربرد خامه‌دوزي بر روي لباس، جانماز، روميزي، كوسن و عرقچين مي‌باشد. 3. سكه‌دوزي: در گذشته‌اي نه چندان دور هنر سكه‌دوزي در خانواده بلوچ نقش صندوق پس‌انداز را داشته است به اين صورت كه زنان هنرمند بلوچ در مواقع گشاده‌دستي و رفاه، مازاد درآمد خانواده را تبديل به سكه كرده و از آن در سكه‌دوزي استفاده مي‌نمودند و در مواقعي كه خانواده دچار تنگدستي مي‌شده از سكه‌هاي پس‌انداز شده، كمك مي‌گرفتند. امروزه اين هنر، به عنوان تزئين روية رختخواب پيچ و تزئينات ديواركوب توليد و به بازار عرضه مي‌شود. 4. سفال: سفالگري هنر و صنعت ظريف و حساسي است كه از شرق سرچشمه مي‌گيرد و آميزه‌اي از دقت نظر و تيزبيني و زيبايي پرستي شرقي. سفالگري را مي‌توان نخستين هنر سنتي نام برد كه از نياكان و ادوار گذشته به ارث رسيده است با توجه به ظروف سفالين كشف شده در نواحي دهانه غلامان و روستاي دامن مي‌توان قدمت سفال را در اين منطقه 2 هزار سال قبل از ميلاد رقم زد. زنان بلوچ با استفاده از خاك رس اطراف محل سكونتشان به ساخت ظروف مي‌پردازند و براي زيبايي آن نقوشي را كه سينه به سينه از مادر به فرزند رسيده مزين مي‌كنند پس از پخت ظروف سفالين به دليل نوع خاك بكار رفته ...
نمونه سوالات دروس طراحي دوخت
سوالات كتاب الگو 1 و 2 ---- دوخت 1 و 2 مجموعه جديد نازكدوزي 1. دامن پورتفوي همان است كه بايد الگوي را تماماٌ رسم كنيم. الف) دامن لنگي- پشت دامن ب) دامن ماهي- جلوي دامن ج) دامن لنگي- جلوي دامن د) دامن ساده- پشت دامن 2. هنگام كشيدن كادر دامن طول كادر برابر است با و عرض كادر برابر است با الف) قد دامن- 2/1 دور باسن+ 5/0 ب) قد باسن – 2/1 دور باسن+ 5/1 ج) قد دامن – 2/1 دور باسن + 5/1 3. كداميك از موارد زير وسايل انتقال الگو روي پارچه مي باشد. الف) كوك شل- مل- زانفيسكن ب) كوك شل- مل- كاربن ج) كوك شل- مل- رولت- گونيا د) كوك شل- مل- رولت- كاربن 4. نام ديگر جادكمه يا مي باشد. الف) هانش يا مادگي ب) شيرازه يا مادگي ج) شيرازه يا هانش د) فيلتابي يا مغزي 5. در دوخت پارچه هاي ژرسه و استرج از چه سوزني استفاده مي كنيم. الف) سوزن كرول ب) سوزن شارپ ج) سوزن سرسياه د) سوزن معمولي 6. پارچه مناسب دوخت پاترون مي باشد. الف) متقال ب) ساتن ج) ترگال د) چلوار 7. برشها يا قطعات تزئيني در لباس همان مي باشند. الف) پنل ب) برش حلزوني ج) يوك د) ساسون پرسني 8. براي دوخت پارچه حرير از چه نوع دوختي استفاده مي شود؟ الف) دو درزه ب) دو درزه باز ج) دو درزه خوابيده د) درز ساده 9. چرتهاي مثلثي شكل كه در درزهاي منحني زده مي شود چه نام دارد؟ الف) چرت ب) كليپ ج) سرقيچي د) برش 10. ماشينهاي اورلوك مخصوص مي باشد. الف) پاكدوزي لباسها ب) دوختن درزها ج) دوختن جادكمه د) دوختن نوار مغزي 11. اگر در هنگام دوخت، چرخ از هر چند بخيه يكي را رد كند، ايراد چرخ چيست؟ الف) ارتفاع پايه تنظيم نيست ب) كشش نخ زياد است ج) سوزن نازك است د) سوزن بالا بسته شده است 12. براي تهيه دامن شلواري از روي چه الگوي رولت مي كنيم؟ الف) دامن تنگ (اساس) ب) ار روي دامن پيلي دار ج) از روي دامن فون د) از روي دامن ترك 13. وقتي چرخ خوب كار نمي كند و صدا مي دهد... الف) دستگاه ماسوره كثيف است ب) سوزن صحيح كار گذاشته نشده است ج) ارتفاع پايه تنظيم نيست د) ...
تولید و بسته بندی کود ارگانیک یکی از عناوین مشاغل خانگی
به گزارش بانکی دات آی آر ، در ليست مشاغل خانگي مجاز و قابل انجام در منازل، 120 رشته صنايع دستي وجود دارد. بخش توليدي شامل کشاورزي دامپروري و شيلات است که در اين زمينه شامل 11 رشته خواهد بود.همچنين در خدمات کشاورزي، دامپروري و شيلات نيز 18رشته شناسايي شد که فعاليت هاي توليدي نيز در صنعت 41 رشته را به خود اختصاص داد. کسب و کارهاي با گرايش فناوري اطلاعات نيز 17رشته و خدمات هم 7 رشته شغل خانگي را ارائه کرده است.صنايع دستي شاخه (نساجي سنتي): توربافي، شال بافي، زريبافي، موج بافي، ترمه بافي، مخمل بافي، سجاده بافي، دارايي بافي(ايکات)، شمد بافي، تکه دوزي، شبکه دوزي، ابريشم دوزي، آجيده دوزي (لايه دوزي)، جاجيم بافي، چادرشب بافي، ماشته بافي، عبا بافي.بافته هاي داري و زيراندازها: قاليبافي (چنته)، گليم بافي( ورني بافي - گبه بافي - مسند)، زيلو بافي، نمد مالي، خورجين بافي، پلاس بافي، اجاق قراقي.پوشاک سنتي: گيوه بافي، چاروق دوزي، چموش دوزي، پوستين دوزي، طراحي و دوخت لباس محلي، گيوه دوزي، قلاب بافي، ميل بافي ( کاموا بافي - بافتني سنتي)، کلان نمدي، عروسک بافي.چاپ هاي سنتي: چاپ کلاقه يا باتيک (نقاشي روي پارچه)، چاپ قلمکار، چاپ سيلک.صنايع دستي چرمي: معرق چرم، نقاشي روي چرم، نقش اندازي ضربي روي چرم (حکاکي چرم)، سراجي سنتي (ساخت کمربند و کيف و...)، طراحي به صورت داغ روي چرم (سوخت روي چرم).صنايع دستي فلزي: قلمزني، مشبک سازي فلزي، حکاکي روي فلز، ميله سازي، گرگور بافي، زيورآلات سنتي (جواهر سازي)، صنايع دستي مسي (تابلو - وسائيل تزئيني).صنايع دستي چوبي و حصيري: معرق کاري، حصيربافي، بامبوبافي، منبت ريز(آباده و گلپايگان)، ترکه بافي (ارغوان بافي -مروار بافي - چم بافي - کپوبافي)، خراطي (ساخت ظروف چوبي - تسبيح سازي)، نقاشي روي چوب، مروار بافي، مشبک چوب، خاتم کاري، سوخت روي چوب، چيغ بافي، ساخت سازهاي سنتي (ساخت سازهاي بادي - ساخت سازهاي کوبه اي - پيکر تراشي چوبي (مجسمه سازي).سفال و سراميک و کاشي سنتي: سفال و سراميک، کاشي هفت رنگ، معرق کاشي، نقاشي روي سفال، مهرسازي.صنايع دستي دريايي: نقاشي روي صدف (صدف سازي - تراشي صدف) و ...صنايع دستي مستظرفه: مينياتورسازي (نگارگري ايراني)، نقاشي، تشعير، تذهيب، طراحي، جلد سازي، صحافي سنتي.آبگينه: نقاشي روي شيشه، ويتراي.پيشه هاي سنتي وابسته به صنايع دستي: نخ ريسي سنتي، رنگرزي گياهي.صنايع دستي سنگي: تراش سنگهاي قيمتي و نيمه قيمتي (گوهر تراشي).رودوزيهاي سنتي: تسمه دوزي، نقده دوزي، بخارا دوزي، ده يک دوزي (برجسته دوزي)، پيله دوزي، قيطان دوزي(فتيله دوزي - مغزي دوزي - يراق دوزي)، ستاره دوزي، چشم دوزي، مرواريد دوزي، خوس دوزي، ...