سفرنامه چین کشور اساطیر اژدها
چین 2
الی الحساب مطلبی در مورد تاریخ چین را در وبلاگ قرار می دهم و امیدوارم تا بعد از سفر کاملتر و منسجم ترش کنم. گذری بر تاریخ چین در چین باستان هر که از قدرت بیشتری برخوردار بود به سلطنت می رسید و طایفه های قدرتمند برای افزایش وسعت قلمرو با هم رقابت می کردند. طایفه های مغلوب هم به دولت های زیردست تبدیل می شدند و از راه پرداخت خراج و تامین نیروی کار و سرباز به طایفه ی قالب خدمت می کردند. دودمان شیا: 2000 پیش از میلاد به لحاظ آثار باستان شناختی هنوز اثری از این دودمان یافت نشده است و لی در ادبیات چین از این دودمان بسیار سخن به میان آمده است. هوانگ تی، امپراتور زرد، یکی از ارجمندترین قهرمانان ادبیات نخستین چین است. پس از او تاج و تخت بین نوادگان او دست به دست شد تا یکی از نبیره های وی به نام یائو در شانزده سالگی به تخت نشست. او نیز فرمانروایی خردمند و مهربان بود. در دوره ی وی سیل و طوفان از قدرت امپراتوری وی کاست. تا اینکه او در جستجوی مشاور مطمئنی برآمد تا در امور یاری اش دهد. شوین دستیار او شد. یکی سلطنت کرد ودیگری حکومت. اما شوین نیز از یو در حل مشکل کمک خواست. شوین پس از مرگ یائو، یو را به امپراتوری مشترک برگزید و بعد از مرگ شوین، یو امپراتور ماند. او امیر پادشاهی کوچکی به نام شیا بود و خود را شیایو نامید. و سلسله ی شیا را رسما تشکیل داد. پسرش چی، پادشاه بعدی بود و پس از وی 3 امپراتور حکومت کردند که خوشگذران و ترسو بودند. لذا حکومت بیشتر در دست وزیران بود. دستاوردهای سلسله شیا: زمان تاسیس این سلسله بین عصر نوسنگی و عصر مفرغ بود. لذا جنگ افزارهای چوبی و سنگی جای خود را به فلز دادند. فلز کاری مفرغی (برنزی) در اختیار قشر حاکمه بود و برای ساخت جنگ افزار و اشیاء مذهبی استفاده می شد. پرستش در دوره شیا: پرستش نیاکان. سقوط دودمان شیا: ژو آخرین امپراتور بود. تانگ یکی از اتباع وی از او درخواست کمک کرد تا با قبیله های کوچک کوچگر مقابله کند ولی ژو به وی اعتنا نکرد تا نارضایتی ها باعث شد تا تانگ در حدود 1600 قبل از میلاد حکومت شیا را به پایان برساند و سلسله ی شانگ را تشکیل دهد. دودمان شانگ: 1600 تا 1050 قبل از میلاد محل اکتشاف آثار باستانشناختی: شهر آن یانگ در نزدیکی پکن. آثار مکشوفه: لاک سنگ پشت و استخوان کتف (استخوان اژدها). نوشته های روی این لاک ها و استخوان ها قدیمی ترین نوشته هایی بودند که در چین کشف شده و در برگیرنده پیش گویی ها، نام پادشاهان و تاریخ رویدادها را در بر داشت. امپراتوری شانگ: این امپراتوری از بیش از دویست یا سیصد طایفه تشکیل شده بود و قبیله برتر و حاکم شانگ بود که حکومت می کرد. فرستادگان امپراتور در مناطق مختلف ...
گاهشماری و سالهای حیوانی
امروز می خواهم درباره ی چگونگی نام گذاری هر سال بر اثاث (اساس )اسامی حیوانات مطلبی را ارائه کنم. در ابتدا با این نامها آشنا می شویم: موش و بقر و پلنگ و خرگوش و شمار زین چهار چو بگذری نهنگ آید و مار آنگاه به اسب بر گوسفند است حساب میمون و مرغ و سگ و خوی آخر کار روش کار به این صورت است که برای تشخیص اینکه یک سال خورشیدی با نام کدام یک از این حیوانها مطابقت دارد، در ابتدا باید عدد ۶ را از سال خورشیدی کم کرد و عدد به دست آمده را بر ۱۲ تقسیم نمود. باقیمانده این تقسیم از ۰ تا ۱۱ می تواند باشد که هرکدام از این اعداد بیانگر نام یکی از حیوانات است. که نام این حیوانات طبق اعدادشان به صورت زیر است. ۰ خوک ۱ موش ۲ گاو ۳ پلنگ ۴ خرگوش ۵ نهنگ ۶ مار ۷ اسب ۸ گوسفند ۹ میمون ۱۰ مرغ ۱۱ سگ برای مثال ۱۳۹۰ سال خرگوش است خرگوش=۴ ۴+۱۱۵=۱۲÷۱۳۸۴ ۱۳۸۴=۶-۱۳۹۰ این نگاره توسط حامد منوچهری کوشا در تاریخ ۲۶م فروردین، ۱۳۸۸ و در دسته "اساطیر+ اساطیر ایران باستان+ اساطیر چین باستان" ارسال شده است. نویسنده : حامد منوچهری کوشا گاه شماری حیوانی ایرانی در بسیاری از نمود های خود در توجه به گاه شماری چینی-ایغوری و جزئیات این گاه شماری را می توان از تاریخ هایی که در آثار پیشینیان ثبت شده است به دست آورد.این گاه شماری از ترکیب برخی از اصول گاه شماریجلالی،هجری قمری و دوازده حیوان چینی-ایغوری شکل گرفتهو در طول هفت قرنی که از یورش مغول به ایران می گذرد تا ۱۳۰۴ هجری شمسی رایج اما همیشه به یک شکل نبوده و تغییراتی در آن پدید آمده است. سالهای چینی و کنفوسیوس آغاز این گاه شماری با روز پنج شنبه ۱۵ژوئیه۶۲۲ مسیحی و نخستین سال قمری که پیامبر اسلام(ص) از مکه به مدینه هجرت نمود آغاز و مستقیما از گاه شماری هجری قمری گرفته شده است.در آغاز این گاه شماری ماه های قمری اقترانی که با رویت هلال ماه آغاز می شد،به شکلی که در گاه شماری هجری قمری کاربرد داشت باقی ماند تا مورد تأیید مسلمانان نیز قرار گیرد.بدین سان به همان ترتیبی که در گاه شماری قمری عمل می کردند طول ماههای قمری را در زیج ها و تقویم های سالیانه سی روزه و بیست و نه روزه محاسبه می کردند و در این زمینه نخستین روز سال در امور دینی و شرعی نخستین روز ماه محرم و در امور مالیاتی و رسمی نوروز جلالی بود و تاریخ مطابق با آن را با گاه شماری قمری و گاه با تاریخ ماههای گاه شماری جلالی و برجهای دوازده گانه سال که در دوره های بعد رواج بیشتری یافت مشخص می نمودند و بدین سان طول متوسط سال برای کارهای رسمی و مالیاتی برابر طول متوسط سال حقیقی شمسی بود.با این همه هدف دست اندر کاران تأسیس گاه شماری غازانی که مبدأ آن از ۷۰۱ هجری قمری ...
تاریخ فرش ایران ( دوره صفویه )
دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرضا عنوان پژوهش : تاریخ فرش ایران ( دوره صفویه ) نام دانشجو : علی اکبر شهیدانی عنوان مقطع : کارشناسی ارشد رشته تحصیلی : تاریخ فرهنگ و تمدن اسلامی نام استاد : دکتر شهرام پناهی خیاوی اسفند ماه 1390 فهرست مطالب عنوان صفحه چکیده 1 واژه های کلیدی 1 مقدمه 2 دوره های فرشبافی عصر صفویه 3 صفویه که بود؟ از کجا آمد ؟ 4 چند نکته مهم درباره صفویه 5 معروفترین روایات دوران اسماعیل صفوی در امور فرش فرشبافی 5 مطرح ترین فرش های باقی مانده از زمان شاه اسماعیل صفویه 6 انواع طرح های دوره صفویه 7 دوره دوم فرش و فرشبافی در دوره شاه طهماسب صفوی 8 فرشهای دوره شاه طهماسب 8 معروف ترین شهرها های بافنده فرش دوره شاه طهماسب 10 قالی دوره شاه طهماسب صفوی 10 فرشهای سالتینگ 10 قالی ترنج دار آنهالت 11 قالی امپراطور 12 مراکز مهم فرشبافی در دوره شاه طهماسب 13 روایات فرشبافی دوره شاه عباس 14 قالی به نام موج دریا یا پرتغالی 16 نتیجه گیری 17 منابع و مأخذ 18 چکیده : ذوق و خلاقیت هنری هر جامعه ای از سنن زندگی و سوابق تاریخ و محیطی آن قوم ریشه و الهام می گیرد و غالباً این ذوق و استعداد در یک یا چند رشته خاص متبلور می شود از جمله هنر هایی که در این سرزمین به مرورر زمان به کمال رسیده است و ذوق هنرمند ایرانی در پهنه آن فرصت تجلی وافر یافته هنر قالیبافی است . دلیل این شکوفایی و تعالی را علاوه بر خصوصیات ذاتی ایرانیان مانند هنر دوستی و بردباری باید در وفور مواد مواد اولیه تولید فرش از قبیل پشمهای مرغوب و انواع گوناگون گیاهان رنگدار دانست . فرش به عنوان نمودی از تفکر و اندیشه بشری و متاثر از حس نوجوانی او در طول تاریخ خود با نشیب و فراز هایی روبرو بوده است با فراغت فکری هنرمندان و محیط مناسبی که برای رشد و شکوفایی هنر ایشان ایجاد گردیده به حد اعلای خود رسیده است و گاه صدماتی که بر اثر مصائب طبیعی و غیر طبیعی بر پیکر جامعه وارد شده است آن را به دوره نهضتی و خمودی سوق داده است . فرش هایی که انسان اولیه برای زیر انداز ، رو ندارز ، حمل بار ، پوشش مقبره ها ، پوشش حیوانات و غیره از آن استفاده کرده از پوست برگ درختان و پوست حیوانات بوده . این طبع نقاد و دست هنرمندان امروز از هر حیث اعجاب بیننده را در بر می انگیزد و چشمها را خیره می کند . بدون شک قدمت استفاده از زیر انداز به زمانی می رسد که انسان به فکر ساختن سر پناهی جهت تامین آسایش خود افتاد . بافت انواع زیرانداز نیز همزمان با پرورش دام و استفاده از پشم آن بدین منظور بوده است و انسان پس از بهره وری از پوست حیوانات به اهمیت الیاف پشمی پی ...
دماوند در گذر تاریخ
دماوند در گذر تاریخ :همی تاختی تا دماوند کوه“نظامی به اعتقاد ایرانیان، در اعصار گذشته شهر دماوند، یکی از چهار شهر کهنسال جهان است و کوه دماوند که بلندترین قله رشته کوه البرز است، از نظر قدما عظمت و اهمیت آن از تمام کوه‌های ارض بیشتر است و ایشان بر این اعتقاد بودند، که کشتی نوح در آنجا به خاک نشست و فریدون، ضحاک را در آنجا دفن کرده است و در مخزن آتشفشانش انباشته ای از جواهرات است که مارها، آن‌ها را نگهبانی مي‌کنند و در آنجا دیو دربند است و از این روست که آن را دیوبند هم گفته‌اند و بسیار موارد دیگر.بررسی و مطالعه تاریخی قله و شهر دماوند فرصت بسیاری مي‌طلبد، که مجال کوتاه این مقال، آن را برنمي‌تابد، ولی به هر روی با این بهانه هم نباید از کنارش به سرعت گذشت به خصوص آن که از این کوه و شهر در بسیاری از متون کهن، نظیر کتب یونانی، عربی، فارسی و زبان‌های اروپایی و حتی در تورات، یاد شده است. بنابراین سعی مي‌کنیم آن را اگرچه مختصر در بخش‌هایی به شرح پایین مورد دقت و مطالعه قرار دهیم:1- بررسی لغوی دماوند و پیشینه تاریخی نام دماوند در متون کهن 2- کوه دماوند 3- شهر دماوند 4- متعلقات دماوند نظیر چشمه، رودخانه، آب گرم و... 5- دماوند در افسانه و اساطیر 6- ضحاک در دماوند 7- اولین صعود انسان به دماوند و پیشینه کوهنوردی در آن 8- معادن کوه دماوند و پیشینه آن 9- علمای نامی دماوند1- لغت دماوند، تشکیل شده از دم(= گاز) و آوند (= ظرف) که روی هم یعنی ظرف گاز و از آن جهت گویند که ازدهانه اش گاز آتشفشان متصاعد مي‌شود، ولی بدین مقدار نمي‌شود بسنده کرد، چه مطابق اسناد تاریخی و متون کهن این نام فقط پس از اسلام رایج شده، اگرچه در این دوره نام‌های دیگر هم به آن اطلاق شده، ولی پیش از اسلام نام‌هایی کاملاً بعید از این نام داشته است.در تاریخ ایران باستان، به عهد آشوریان، یعنی حدود سال 744 قبل از میلاد دماوند را بیکنی (Bikni) یا کوه (جبل) لاجورد مي‌گفتند. گیرشمن فرانسوی، ایران شناس، کوه بیکنی را همان دماوند دانسته است.در تورات در کتاب ژودیت (Judith) از کوه‌های راگو (ری) که منظور دماوند است، یاد شده است، به عهد اشکانیان و ساسانیان این رشته کوه را پیشخوارگر مي‌گفتند، یعنی که پیش خوار است (خوار، بخش معروف ری باستان).استرابون جغرافیدان یونانی، این نام را به سلسله البرز کنونی داده است. در اوستا این کوه را از شاخه ای از سلسله اوپائیری سئن (= برتر از پرش شاهین)، شعبه ای از هندوکش و اپارسن قدیم دانسته‌اند. این نام در کارنامه اردشیر بابکان (پایکان) نیز آمده است. در آثار الباقیه «فرجودادجر» در جمل التواریخ «خدشخوارگر» در تاریخ طبرستان «خدشخوارگر» ...
نواع سبك هاي شعري از ابتدا تا به امروز
سازمان آموزش و پرورش استان همدان مدیریت آموزش و پرورش ناحیه دو عنوان : انواع سبک های شعری از ابتدا تا به امروز پژوهشگر : فروغ بدوحی سال تحصیلی : 88-87 نام دبیرستان: علاقه بندیان فهرست مطالب عنوان صفحه -چکیده...................................... 3 - مقدمه..................................... 7 سبک خراسانی................................ 8 مختصات سبکی شعر خراسانی..................... 8 - شعر قرن ششم............................... 10 علل تغییر سبک خراسانی...................... 11 سه دبستان شعری در قرن ششم.................. 11 - سبک عراقی................................. 12 حمله ی مغولان و پی آمدهای آن................. 12 شیوع عرفان................................. 13 رواج غزل................................... 15 منشأ غزل................................... 16 پایان عمر قصیده سنتی....................... 17 شاعران گروه تلفیق ......................... 18 مختصات سبک عراقی............................ 19 - سبک شعر حد اواسط سبک عراقی و هندی......... 20 مختصات شعر حد واسط........................... 20 - سبک شعر هندی.............................. 21 اشاره ای به عوامل پیدایش سبک هندی.......... 21 ابهام در سبک هندی........................... 23 دو شیوه در سبک هندی........................ 24 معروفترین شاعران این سبک.................... 24 مختصات سبک هندی............................. 24 - سبک شعر نو................................ 26 سه شیوه رایج در شعر نو..................... 28 چکیده: . سبک روش مشخص بیان مطلب است یعنی گوینده به چه نحو خاص و مشخصی مطالب خود را ایراد کرده است، و جهت درک این نحوه خاص بیان در انتخاب لغات، شکل جملات و اصطلاحات، صنایع ادبی، عروض و قافیه ...باید دقت شود. تعریف جامع و مانع سبک دشوار است اما می توان آن را از دیدگاه های مختلف تقسیم کرد مثلاً برحسب نام افرادی که سبک شخصی داشته اند ، یا درک مطلب ، یا نوع زبان ، یا موضوع . اما از همه مهمتر و معمول تر تقسیم سبک بنا بر دوره است: انواع سبک ها : 1. سبک خراسانی: نیمه دوم قرن سوم، قرن چهارم و قرن پنجم. 2. سبک حد واسط یا دوره سلجوقی: قرن ششم 3. سبک عراقی: قرن هفتم، هشتم، نهم. 4. سبک حد واسط یا مکتب وقوع و وا سوخت: قرن دهم 5. سبک هندی: قرن یازده و نیمه اول دوازده. 6. دوره بازگشت: اواسط قرن دوازده تا پایان قرن سیزدهم. 7. سبک حد واسط یا دوران مشروطیت: نیمه اول قرن چهاردهم 8. سبک نو: از نیمه دوم قرن چهاردهم به بعد. اشاره ای به شعر ایران پیش از اسلام : در ایران پیش از اسلام زبان های متعددی وجود داشته است که از همه مهم تر زبان های پارسی باستان، اوستایی و پهلوی شمالی و جنوبی است. جز در مورد پارسی باستان که در وجود شعر در آن زبان تردید است در وجود شعر در سایر زبان ها هیچ شکی نیست. آن ...
سکه های دوره ساسانی
سکه‌های دوره ساسانی از طلا و نقره و مس و برنج و سرب و گاهی از فلزات مرکب: مس و قلع و سرب بوده است. سکه‌های زرین را دینار و سیمین را درم "Drachm" و پول خورد مسین را پشیز "Unit" می‌نامیدند. سکه‌های کوچک نقره هم به نام دیوبول (نیم درم)، اوبول و دانگ (یک ششم درم)، همیوبول (یک دوازدهم درم) بوده است. سکه های نقره "یک درم" در وزن های 3.50 تا 4.20 گرم دیده شده اند. و سکه های چهار درهم سیمین با وزن حدود 13.7 گرم می باشد، از سکه‌های نقره زیاد و در نواحی مختلف ایران و افغانستان کنونی، به دست آمده ولی سکه طلا نادر و کمیاب است و جهت آن نیز واضح است. زیرا طلا بیشتر برای زینت‌آلات مورد استفاده قرار گرفته و چون ارزش زیادتری دارد، در تغییر سلسله‌ها و تحولات تاریخی، بیشتر به یغما رفته و یا به مسکوک جدید تبدیل گردیده است. اردشیر پایه گذار سلسله ی ساسانی به ضرب چندین نوع سکه پرداخت که بسیاری از این سکه ها خیلی خوب ضرب شده و دارای ارزش هنری نسبتا بالایی هستند و پس از او شاپور شیوه ی اردشیر را در ضرب سکه ادامه داد و سکه های زیبایی به سفارش وی ضرب نمودند. سکه های آن بر دو روش صورت شاه و پدرش پاپک به‌طور وضوح نقش شده و بر روی نوع دیگر آن شکل اردشیر از روبرو نقش گردیده و پشت آن نقش آتشدان است و روی آن " خداپرست خدایگان"و"مزدیسنا بغ" نوشته شده. خوشبختانه تقریباً همه سکه های شاهان ساسانی پیدا شده است. از سکه‌های ساسانی پاره‌ای زیاد به دست آمده و فراوان است، مانند سکه‌ی خسروپرویز که تقریباً 37 سال سلطنت کرد و چندین مرتبه سکه زد. ولی سکه‌ی پوراندخت بسیار کمیاب است.تا زمان بهرام، عنوان روی سکه‌ها، ملکان ملکا، شاهان شاه، بوده ولی از آن به بعد، ملکان ملکا ایران و انیران، نوشته شده است. در بیشتر مسکوک‌ها، از زمان بهرام پنجم (420-438 م) به بعد، القاب پادشاه نوشته شده و پشت سکه، عموماً شکل آتشدانی است که در وسط دو نفر قرار گرفته. پشت سکه‌ی شاهان محلی فارس در زمان سلوکی‌ها و اوایل پارت‌ها نیز شکل آتشدانی بوده است.سکه‌های شاهان ساسانی هر کدام به نقش خود آن‌ها مزین بوده است. عنوان خدایگان از زمان یزدگرد دوم به بعد از روی سکه‌ها برداشته شد، کلمات ملکان ملکاومن (از) هزوارش و از لغات آرامی بوده که بدان شکل نوشته می‌شد ولی تلفظ آن پهلوی بوده است.در روی سکه‌های ساسانی، نام شهرهایی که سکه در آنجا زده شده با علامت اختصاری مشخص گردیده است. مثلاً: "ست" علامت شهر استخر، "بز" علامت شهر بزم قباد (شهری در میان رودان که قباد آن را بنا کرده بود)، "رام" علامت شهر رامهرمز، "اب" علامت شهر ابرکوه، "ابر" علامت شهر ابرشهر (یکی از شهرهای خراسان) "اهم" علامت ...