دپاکوت
دپاکین، دپاکوت، والپروات سدیم، والپیروییک اسید، اورلپت
دپاکین، دپاکوت، والپروات سدیم، والپیروییک اسید، اورلپت... همه این نام ها فرم های متفاوتی از والپروییک اسید هستند که با تفاوت های اندکی به عنوان داروی ضدتشنج در بیماری صرع، درمان بعضی سردردهای میگرنی، و تثبیت کننده ی خلق در اختلال دوقطبی استفاده می‌شوند. عوارض رایج ترین عوارض مصرف دپاکین (بیش از 5%) در بزرگسالان شامل تهوع، گیجی، استفراغ، دردهای شکمی، رش (دانه های روی پوست)، اسهال، افزیش اشتها، لرزش، افزایش وزن، درد پشت، سردرد، تب، انورکسی ، یبوست، علائم آنفولانزا، برونشیت، بی خوابی، افسردگی اند. به دلیل تاثیر قابل توجهی که دارو در اولین مراحل تجویز روی آنزیم های کبدی دارد آزمایش های خون شامل بررسی آنزیم های کبدی به طور منظم به شدت توضیه می شوند. همچنین اگر شما سابقه ی بیماری های کبدی مانند هپاتیت دارید باید در این مورد به پزشک خود اطلاع دهید. o لرزش معمولا چندساعت پس از مصرف دارو و زمانی که دوز دپاکین به بالاترین مقدار خود در خون می رسد احساس می شود. مصرف کافئین این وضع را تشدید می کند. خوابآلودگی یکی از علائم رایج در مراحل اولیه ی مصرف دارو است، با مشورت پزشک دارو را قبل از خواب مصرف کنید. تا زمانی که این علائم برطرف نشده اند از رانندگی و کار با وسایلی که نیاز به تمرکز زیاد دارند بپرهیزید. ریزش مو از علائمی است که کمتر از افزایش وزن مشاهده شده است. حدود 10% افراد چنین عارضه ای را گزارش می کنند. o افزایش وزن طبق تحقیقاتی که روی بیماران مبتلا به صرع صورت گرفته حدود نیمی از بیماران این عارضه را گزارش کرده اند. کاهش کالری مصرفی، ورزش، و مصرف میوه و سبزیجان در کنترل وزن به شما کمک می‌کنند. تغییرات روحی و روانی دپاکین می تواند خود موجب افزایش مود سوینگ یا تغییرات نوسانی خلق شود. این تغییرات معمولا در بزرگسالان به صورت افسردگی و در کوردکان به صورت تحریک پذیری بروز می کنند. کاهش حافظه یکی از عوارض ناخوشایند مصرف دپاکین است. موارد اضطرار: 1. اگر بیش از مقدار تجویز شده دارو مصرف کردید، بلافاصله به اولین مرکز پزشکی مراجعه کنید. سوء مصرف دارو منجر به بروز علائمی چون لرزش، بهت یا کاهش فعالیت های درکی و شناختی مغز که مانند مرحله ی نیمه هشایار است، مشکلات تنفسی، کما، و مرگ می شود. 2. دردهای شکمی را جدی بگیرید. اغلب ، این دردها می توانند از علائم مشکلات لوزالمعده باشند. چنین مواردی بسیار نادر اما بسیار جدی هستند. علائم پانکراس : دردهای شدید و ناگهانی شکمی، تهوع، استفراغ، یبوست، تب، لرز، سرگیجه. 3. افکار یا تمایل به خودکشی یکی از عوارض نادر دپاکین است. ...
دپاکين : (Depakin , Orfiril , Valporal, Valprosid Depakene )
دپاکين : (Depakin , Orfiril , Valporal, Valprosid Depakene )اشکال دارويی : - کپسول mg ٢٥٠ (نارنجی ، ژلاتينی )- شربت ml ٥ / mg ٢٥٠ ، مايع قرمز رنگ دپاکوت : (Divalprox sodium) Depakoteاشکال دارويی : - قرص mg ١٢٥ (صورتی ) - قرص mg ٢٥٠ ( رنگ هلو )- قرص mg ٥٠٠ ( بنفش ) Sprinkle capsule : کپسول بزرگ mg ٢٥٠ برنگ سفيد و آبی، اين نــوع کپـسول را می توان از هم جدا نمود؛ و محتويات آن را بر روی غذاهای نرم ريخت و مصرف نمود. دپاکوت XR Depakote ER اين دارو فقط به شکل قرص و در دو اندازه وجود دارد:قرص های mg ٢٥٠ ( سفيد )قرص های mg ٥٠٠ ( خاکستری ) * موارد مصرف اين دارو يک درمان موثر جهت بيماری صرع می باشد که به تنهايی و يا همراه با ساير داروهای ضد تشنج استفاده می شود. همچنين جهت کنترل تشنجات آبسانس ( به تنهايی و يا همراه ساير داروهای ضد تشنج ) و تشنجات پــــارشيال ( تشنجاتی که ازيک ناحيه مشخص در مغز شروع می شود ) نيز استفاده می شود. FDA ( وزارت غذا و دارو ) استفاده از اين دارو را در تمام سنين وفقط جهت درمان صرع تائيد کرده است ، اما از اين دارو در دو مورد زير نيز استفاده می شود:- پيشگيری از سر درد های ميگرنی ( نه درمان سر درد در مدت زمانی که ايجاد می شود) - درمان يک نوع از بيماريهای مغزی که اختلالات دو قطبی ناميده می شود. * موارد منع مصرف - افراد مبتلا به به بيماريهای کبدی نبايد اين دارو را مصرف نمايند. در صورت ابتلا به بيماريهای کبدی به پزشک معالج اطلاع دهيد تا در صورت امکان ، نوع ديگری از داروهای ضد تشنج برای بيمار تجويز شود.- در صورت حساسيت به اين دارو و يا ساير داروهای والپروات. * مصرف در دوران بارداری و شير دهی مصرف اين دارو در دوران بارداری در گروه D حاملگی قرار دارد؛ به اين معنی که استفاده از آن برای جنين مضر است؛ اما ممکن است مزايای استفاده از اين دارو ، در برخی از زنان بيشتر از مضرات آن باشد. در حقيقت اکثر زنانی که در دوران بارداری از اين داروها استفاده می کنند کودک طبيعی يا سالم دارند. احتمال ايجاد نقايص مادرزادی در جنين ، در مادرانی که در دوران بارداری به خصوص در ٣ ماهه اول از اين دسته دارويی استفاده می کنند افزايش می يابد، اما نسبتا غير شايع می باشد. همچنين خطر بروز ناهنجاريهای جنين ، در مادرانی که در دوران بارداری بيشتر از يک داروی ضد تشنج مصرف می نمايند و همچنين در مادران با سابقه خانوادگی تولد جنين با نقايص مادرزادی بيشتر است. بنابراين در صورت بارداری و يا اگر تصميم داريد که باردارشويد ، جهت ادامه درمان با اين داروها ، با پزشک معالج مشورت نمائيد. گاهی اوقات پزشک مقدار داروی مصرفی را در دوران بارداری بتدريج کم می کند. اگر چه ممکن است در اين صورت احتمال بروز تشنج افزايش يابد و برخی از انواع تشنجات ...
بیماری صرع
علائم:-گريه کردن-دويدنفرياد زدن-خنديدن-دست زدن 2-صرع عمومي:هر 2 قسمت مغز را درگیر می‌کند و فرد ناگهان بي‌هوش مي‌شود. اين نوع صرع شامل:*صرع غايب:علائم:-باز شدن دهان-چشمک زدن و بيهوشيمدت زمان صرع عمومی تا 30 ثانیه در فرد ادامه دارد.*صرع بي صدا:فرد مبتلا به این نوع صرع به‌صورت ناگهانی عضلاتش دچار گرفتگی می‌شوند.*صرع عمومي کلي:علائم:-خم شدن پاها و بازوها-لرزش شدید در تمامی نقاط بدن-سردرد-کاهش دید-احساس درد*صرع حرکتي:در اين نوع صرع، عضلات به سرعت شروع به حرکت می‌کنند.*صرع تب:اين نوع صرع در اثر تب بالا در فرد ظاهر می‌شود.3-صرع سمپاتيك:بروز تشنج همراه با اختلال در سیستم عصبي را نشان می‌دهد.4-تشنجاتي كه همراه با حالات ساختاري خارج از سيستم عصبي مركزي است. مانند نارسایی در كليه‌ها5-حملاتي كه بدون حالات ساختاري موجود در داخل يا خارج سيستم عصبي، بروز می‌کنند.6-صرع كانونی:در این نوع صرع، یك قسمت از بدن دچار تكان‌های غیرقابل كنترل می‌شود. این حالت تكان خوردن به قسمت‌های دیگر بدن نیز گسترش می‌یابد و ممكن است تمام بدن شروع به تكان خوردن کند اما فرد هوشیاری خود را به‌طور کامل از دست نمی‌دهد.7-صرع لوب گیجگاهی مغز:رفتاری غیر طبیعی كه با شخصیت فرد هم‌خوانی ندارد، بروز می‌کند، مثلاً ممكن است ناگهان فرد عصبانی شود یا از خود خشونت بروز دهد، بدون دلیل بخندد و یا حركات بدنی نا متعارف از خود نشان دهد. انواع حملات در بیماری صرع:1-حمله‌هاي يك طرفه:در این حمله، تخليه الكتريكي در قسمتی از نواحي آسيب ديده(كورتكس) ظاهر می‌شود ولی فرد به سرعت هشياري خود را از دست نمي‌دهد. به اين نوع حمله، صرع حسي مركزي گفته می‌شود.2-حمله تعميم يافته:تغييرات 2 طرفه و هم زمان در 2 نيمكره مغز ایجاد می‌شوند و فرد هشياري خود را از دست مي‌دهد. صرع گرندمال(تونيك- كلونيك)، آبسنس يا پتي مال و اسپاسم شيرخواران مربوط به اين نوع حمله مي باشند. تغییرات روانی در صرع:تغییرات روانی صرع 2 نوع است:1)تغییرات گذرا:در این حالت سطح هوشیاری فرد کاهش می‌یابد و حتی ممکن است فرد قادر به انجام فعالیت‌های روزانه نیز نباشد.2)تغییرات ثابت:تغییر در رفتار، احساسات ناپایدار و افکار نامعلوم از مهم‌ترین علائم آن به شمار می‌آیند. تشنج چیست؟تشنج ناشی از نوعی اختلال در کارکرد مغز است. حملات شديد عضلاني، غير قابل پيش بيني و کنترل، فرد را با تشنج رو‌به‌رو می‌کنند. البته امکان دارد بیخوابی‌های طولانی مدت، گرسنگی شدید یا مصرف برخی از داروها، تشنج را تشدید کنند که تغییر در وضعیت هوشیاری یا بروز حركات ...
تشنج و صرع
اتيولوژى تنشج نوعى واقعه حمله‌اى است که بر اثر تخليه الکتريکى غير طبيعي، بيش از حد و فوق همزمان انبوهى از نورون‌هاى CNS ايجاد مى‌شود. اگر تشنج‌هاى راجعه به‌دليل فرآيند زمينه‌اى مزمنى ايجاد شوند تشخيص صرع گذاشته مى‌شود. نوع تشنج و سن بيمار سر نخ مهمى در يافتن اتيولوژى هستند. در جدول (- علل تشنج -) علل تشنج در هر گروه سنى نشان داده شده است. جدول علل تشنج نوزادان (کمتر از يک ماهگى) هيپوکسى و ايسکمى پرى‌ناتال خونريزى و تروماى داخل جمجمه‌اى عفونت حاد CNS اختلالات متابوليک (هيپوگليسمى، هيپومنيزيمى، کمبود پيريدوکسين) قطع دارو اختلالات تکاملى اختلالات ژنتيکى شيرخواران و بچه‌ها (بالاى يک ماهگى و زير ۱۲ سالگى) تشنج‌هاى ناشى از تب اختلالات ژنتيکى (متابوليک، دژنراتيو، سندرم‌هاى اپى‌لپسى اوليه) عفونت CNS اختلالات تکاملى تروما ايديوپاتيک نوجوانان (۱۸-۱۲ سالگى) تروما اختلالات ژنتيکى عفونت تومور مغزى مصرف داروهاى ممنوعه ايديوپاتيک جوانان (۳۵-۱۸ سالگى) تروما ترک الکل مصرف داروهاى ممنوعه تومورهاى مغزى ايديوپاتيک افراد مسن (بالاى ۳۵ سالگى) بيمارى عروقى مغز تومور مغزى ترک الکل اختلالات متابوليک (اورمى، نارسائى کبدى، اختلالات الکتروليتي، هيپوگليسمى) بيمارى آلزايمر و ساير اختلالات دژنراتيو CNS ايدپوپاتيک ارزيابى بالينى از آنجائى‌که تشخيص و صرع اغلب تنها بر پايه شواهد بالينى است گرفتن شرح حال دقيق ضرورى است. تشخيص افتراقى آن (جدول - تشخيص افتراقى تشنج -) شامل سنکوپ يا تشنج سايکوژنيک (تشنج کاذب) است. در معاينه باليني، عفونت، تروما، توکسين‌ها، بيمارى‌هاى سيستميک، اختلالات عصبى جلدى و بيمارى‌هاى عروقى مورد جستجو قرار مى‌گيرند. تعدادى از داروها آستانه تشنج را پائين مى‌آورند (جدول - داروها و موادى که مى‌توانند باعث تشنج شوند -). غير قرينگى در معاينه عصبي، تومور مغزي، سکته مغزي، تروما يا ضايعات موضعى ديگر را مطرح مى‌کند رويکرد الگوريتمى بيماران تشنجى در شکل (- ارزيابى بيمار بزرگسالان مبتلا به تشنج -) رسم شده است. جدول تشخيص افتراقى تشنج سنکوپ حملات ايسکميک گذرا سنکوپ وازوواگال TIA شريان بازيلر آريتمى قلبى اختلالات خواب بيمارى دريچه‌اى قلب نارکولپسى / کاتاپلکسى نارسائى قلبى ميوکلونوس خوش‌خيم در خواب هيپوتانسيون ارتوستاتيک اختلالات حرکتى اختلالات سايوکلوژيک تيک تشنج سايکوژنيک ميوکلونوس غير صرعى هيپرونتيلاسيون کره‌آتتوز حمله‌اى حملات پانيک حالاتى خاص در بچه‌ها اختلالات ...