دنیای مجازی فاصله ها

  • فاصله ها

    کاش فاصله ها مثل سیاهی مداد بودن تا موقع دلتنگیها پاکشون میکردیم



  • بنیادی ترین لایه ماده چیست؟

    بنیادی ترین لایه ماده چیست؟

    بنیادی ترین لایه ماده چیست؟ دنیای مجازی:جواب این سوال سخت در طول زمان همراه با بشر تکامل یافته است. در قدیم مردم دانه های شن را ذرات سازنده دنیای اطراف خود می انگاشتند. سپس اتم کشف شد و تا وقتی که پروتون، نوترون و الکترون کشف نشد به نظر می آمد که اتم قابل تقسیم نیست. همین تفکر در مورد این سه ذره بنیادی وجود داشت تا اینکه دانشمندان کشف کردند که پروتون و نوترون هر کدام از سه کوارک ساخته شده اند.اندی پارکر می گوید: تا بحال قادر نبوده ایم هیچ مدرکی دال بر وجود ذره در کوارک مشاهده کنیم. آیا ما به بنیادی ترین لایه ماده رسیده ایم؟پارکر می افزاید: حتی اگر کوارک و الکترون قابل تقسیم نباشند دانشمندان هنوز نمی دانند که آیا آنها کوچکترین ذرات وجودی ماده اند یا نه و یا اینکه هستی ذرات خردتری نیز دارد.پارکر که یک پروفسور فیزیک انرژیهای قوی در دانشگاه کمبریج انگلستان می باشد با شرکت در برنامه تخصصی “افق: هستی چقدر کوچک است” در کانال دو بی بی سی میزبان این شبکه بود.در آزمایشات انجام شده ذرات ریز مانند الکترون و کوارک مانند نقاط مجرد ماده عمل می کنند که با فاصله منتشر شده اند. اما اشیا به شکل نقاط، قوانین فیزیک را دشوار می سازند. شما می توانید بی نهایت به یک نقطه نزدیک شوید اما نیروهای وارده بر آن به صورت نامحدودی بزرگ می شوند که به مذاق دانشمندان خوش نمی آید. تفکری به نام فرضیه ریسمان برتر این مشکل را برطرف می سازد. این فرضیه می گوید به جای تشبیه تمام ذرات به نقطه، آنها را گره های یک طناب بدانیم به این دلیل که همیشه تا اندازه ای از یک ذره به دیگری نزدیکترند. این روزنه ظاهرا کمی از مشکل نامحدودی را حل می کند و توجه دانشمندان را به خود جلب کرده است. با این حال دانشمندان هنوز مدرک آزمایش شده ای که درستی این فرضیه را نشان دهد ندارند.راه دیگر حل مسئله نقاط این است که بگوئیم فضا پیوسته و لطیف می باشد اما از اجزا یا دانه های گسسته ساخته شده که بعضا از آن به عنوان خمیر فضائی یاد می شود. در اینصورت دو ذره نمی توانند به هم بی نهایت نزدیک شوند چون که ذره کوچکی از فضا، آن دو را از هم جدا می کند.ادعای دیگر حداقل بر طبق قوانین فیزیک این است که ذرات موجود در هستی در میان حفره های سیاه منفرد هستند. حفره سیاه وقتی به وجود می آید که ماده در فضائی کافی – جائی که جاذبه وجود دارد – فشرده می شود این امر باعث کشش درونی هر چه بیشتر می شود که در نهایت به تراکم نامحدود یک نقطه ختم می شود. اما بیشتر کارشناسان اعتقادی به تراکم نامحدود حفره های سیاه ندارند. آنها می گویند که بی انتهائی، محصول برخورد دو فرضیه حاکم فیزیکی است: نسبیت عمومی و مکانیک کوانتومی.پارکر ...

  • خدا کنه ببینمش، دوسش دارم

    خدا کنه ببینمش، دوسش دارم

    یادش بخیر روزایی بود، پر از سکوت یک دل من یک دل اون، تو کوچه‌ها، زیر غروب حرف میزدیم توی سکوت صدای خنده‌هاش برام، آواز عاشقانه بود غروب که رفت، سکوت شکست.... خداحافظیِ سختی بود، اما هنوز دوسش دارم دلیل این خدافظی، برای اون فاصله بود برای من معنی این فاصله، یک بهونه بود خدا کنه ببینمش، بهش بگم دوسش دارم

  • دنیای مجازی؛ سبک جدید زندگی

    فضای مجازی به افراد این امکان را می‌دهد که با گذاشتن ماسک‌هایی بر هویت اجتماعی خود، بتوانند با هویت‌های کاذب وارد این دنیای بی انتها شوند. در قرن ۲۱ رسانه‌ها اعم از مطبوعات، رادیو و تلویزیون و در این اواخر رسانه های سایبری توانسته‌اند جایگاه بسیار مهمی در زندگی افراد جامعه پیدا و ایفا کنند. هر رسانه بنا به اقتضائات خاص خود توانسته تأثیرات مثبت و منفی فراوانی بر فرد و جامعه بگذارد. در کنار رشد روز افزون رسانه‌ها نگرانی‌هایی در مورد اثرات سوء و منفی رسانه نیز شکل گرفته است. در این میان رسانه های مبتنی بر اینترنت توانسته‌اند به سرعت از سایر رسانه‌ها پیشی گرفته و تبدیل به رسانه‌هایی جریان ساز شوند، شاید برای بسیاری از افراد این اتفاق افتاده باشد که با ورود به دنیای بی پایان اینترنت برای ساعت‌های متمادی در آن وقت گذرانده باشند بدون آنکه از گذر زمان مطلع شده باشند. اینترنت با وجود قابلیت‌های فراوان، می‌تواند افراد با سلایق متفاوت و گروه های سنی مختلف را مجذوب خود کند. با ورود افراد به دنیای اینترنت کم کم علاوه بر سایت‌های مختلف، شبکه های اجتماعی و اتاق‌های گفتگو نیز به صورت جدی شکل گرفت، افراد با سلایق همسو و گاهی نا همسو، با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند. هویت هر شخص از منظر جامعه شناختی، تصویری است که هر فرد از خود می‌سازد و با تکیه بر آن خود را از دیگران متمایز یا به دیگران معرفی می‌کند. هویت اجتماعی بر اساس تعاریف و برداشت‌های فرد شکل می‌گیرد و فرد با اتکا به هویت خود، جایگاه و روابط اجتماعی خود را می‌سازد.در مورد اتاق‌های گفتگو یا اصطلاحاً چت روم‌ها این نکته وجود دارد که افراد بدون نشان دادن چهره و هویت اجتماعی واقعی خود، وارد آن می‌شوند و با یکدیگر ارتباط بر قرار می‌کنند در حالی که خود غیر واقعی‌شان را که به آن تمایل داشته‌اند را برای دیگران نمایش می‌دهند. بر اساس تحقیقات صورت گرفته در این زمینه مشخص شده است افرادی که در دنیای واقعی ارتباط میان فردی یا جایگاه اجتماعی مناسبی ندارند بیشتر تمایل به عضویت در این شبکه های مجازی دارند. کار ویژه این فضاهای مجازی تأثیر بر روی سبک زندگی افراد و جامعه است.سبک زندگی؛ مفهوم قدیمی، واژه نوظهور اگر پیشرفت همه‌جانبه را به معنای تمدن سازی نوین اسلامی بگیریم، این تمدن دارای دو بخش ابزاری و نیز «حقیقی و اساسی» خواهد بود که سبک زندگی بخش حقیقی آن را تشکیل می‌دهد. بخش ابزاری یا سخت‌افزاری این تمدن موضوعاتی است که در فضای امروز به عنوان نمودهای پیشرفت مطرح می‌شود؛ از قبیل علم، اختراع، اقتصاد، سیاست، اعتبار بین‌المللی ...

  • ای قلم

    ای قلم   ایقلمتا می‌توانیدر قلمدان صبر کن یوسف‌آسا سال‌ها درکنجزندانصبر کن هم‌چو یعقوب حزین دربیت‌الاحزان صبر کن  کور شو بیرون نیا از شهرکنعانای قلم  ای قلم پنداشتیهنگامه‌ی دانشوری‌ست؟   دوره‌ی علم آمده هرکَس به عرفان مشتری‌ست؟  تو نفهمیدیکه اوضاع جهان خرتوخری‌ست! خر همان است و عوض گردیده پالان ای قلم    ای قلم گویا  نمی‌بینی  که با صد ولوله آه    مظلومان    فکنده    در     ثریا    غلغله از   زمین  تا   آسمان  یک آه باشد فاصله  الحذر   از   آه   جانسوز  فقیران    ای   قلم    ای قلم با این فلاکتحرف حق منویس هیچ  طعنه بر گرد‌ن کلفتِ کلّه‌شق منویس هیچ کارها گردیده بی‌نظم و نسق منویس هیچ دم مزن از مجلس اشراف و اعیان ای قلم    مدتی از حق‌نویسی دستبردار ای رفیق بارها گفتم که دست از مست بردار ای رفیق از خورش‌ها هر چه میلتهست بردار ای رفیق  دم مزن از چایی  و سیگار و قلیان ای قلم    ایها الشاعر تو هم ازشعر گقتن لال باش  شعر یعنی چه؟ برو حمّال شو ، رمّال باش  چشم‌بندی کن میان معرکه، نقال باش  حقه‌ بازی کن تو هم مانند رندان ای قلم    این زمستان سختمی‌گیرد فلک بر ما بله هر شبی صدصد گدا می‌میرد از سرما بله  اغنیا   یخ می‌خورند   از  شدت  گرما بله بی‌ذغال و خاکه جمعی  لخت و عریان ایقلم    یومی  از  ایام   با  ملاحسین   شوشتری  در    دکان    زرگری   رفتم   پی   انگشتری دسته‌دسته هی گدا دیدم به‌جای مشتری پر شد از کور و کچل بازار و دکان ای قلم    شاعر: سید اشرف‌الدین حسینی گیلانی [متخلص بهنسیم شمال]