دانشگاه ايلخچی
زندگینامه غلامحسین ساعدی (13 دی 1314 - 2 آذر 1364 )
غلامحسین ساعدی گوهر داستان و نمایش ایران غلامحسین ساعدی -در سال 1314 در تبریز به دنیا آمد، در خانواده‌‌ای کارمند و به قول خودش اندکی بد‌حال .سال‌های کودکی و نوجوانی او همراه بود با اوج و فرودهای جنبش فرقه دموکرات آذربایجان. چه سال‌هایی که در دبستان مشغول تحصیل بود و روس‌ها را مقدر بر سرنوشت مردم می‌دید و چه روزهایی که پیشه وری در اوج قدرت میان مردم در رفت وآمد بود و فرقه تحت حمایت همسایه شمالی خیابان آسفالت می‌کرد و بنای مدرسه و دانشگاه را می‌گذاشت. ساعدی نوشتن را ابتدا به صورت گزارش و تفسیر در هنگامه نوجوانی آغاز می‌کند وبا نشریات فریاد، صعود، جوانان آذربایجان که از طرف باقیمانده فرقه به صورت مخفی چاپ می‌شود همکاری می‌کند و اولین بار در ارتباط با همین نوشته‌ها به زندان می‌افتد. ساعدی 18 ساله بود که کودتای 28مردادسال 32 به امیدواری بسیاری از هم نسلان او خط بطلان می‌کشد.در این سال ساعدی وارد دانشکده پزشکی تبریز می‌شود و در اواخر سال‌های دانشکده فعالیت‌های ادبی و هنری خود را مجدانه پی‌گیری می‌کند که حاصل آن چاپ چند داستان در نشریات است. اوج فعالیت‌های قلمی او به زمانی برمی‌گردد که در سال 1338 برای خدمت سربازی به تهران می‌آید. به گمان بساری حتی خود ساعدی، دهه 40 دوره‌ای خاص در تاریخ ادبیات معاصر ایران به محسوب می‌شود. ساعدی دراین فضا نوشت و رشد کرد و به تحصیل خود در رشته روانشناسی ادامه داد. حیطه ارتباطات او در این دوره بسیار وسیع بود، آشنایی او با جلال آل‌احمد علی‌رغم اختلافی که در دیدگاه‌های‌شان وجود داشت در نوشته‌هایش بی تأثیر نبود. ساعدی همان قدر در نوشتن بی‌پروا و عجول بود که آل‌احمد درحوزه نقد و سیاست، ازسویی دیگر پیشینه سیاسی اورادرگیر جریاناتی کرد که برای بسیاری از روشنفکران آن سال‌هاگریزی نبود. ساعدی بعد‌ها طی مصاحبه‌ای با دانشگاه هاروارد تحت عنوان ‹‹تاریخ شفاهی ایران››به توضیح جزییات این حوادث می‌پردازد. آشنایی با صمد بهرنگی و حلقه نزدیکانش در تبریز، همراهی با دیگر نویسندگان در راه‌اندازی کانون نویسندگان، روابط حسنه وگریخته با بسیاری از فعالان اجتماعی وسیاسی و درعین حال امرطبابت بخشی ازدل مشغولی‌های او در این دوره بود. علاوه بر داستان نویسی که آثارش را در بسیاری از مجلات مطرح آن دوره چاپ می‌کند و مجموعه ای ازآن نیز به صورت کتاب روانه بازار می‌شود. عمده فعالیت‌های قلمی او در حوزه نمایش‌نامه‌نویسی است. ساعدی به همراه تنی چند هم چون بیضایی و رادی و نصیریان پیش‌زمینه تئاتری را بنیان نهادند که ...