تنبک حرفه ای همراه ساز
نگاه جامعه شناسی به نوازندگی ساز تنبک و مشکلات نوازندگی ساز تنبک
نگاه جامعه‌شناسی به نوازندگی ساز تنبک؛ امروزه موسیقی رواج گسترده‌ای یافته است؛ دیگر جایی را نمی‌توان یافت که در آنجا موسیقی نباشد. در همه اماکن عمومی و خصوصی، افراد از موسیقی استفاده می‌کنند. موسیقی را شاید بتوان همراه همیشگی انسان معاصر دانست. امروزه شنیدن موسیقی به نوعی عادت تبدیل شده است. به نظر می‌آید به دنبال تحولات اجتماعی و فرهنگی، معیارهای مردم نیز در زمینه گرایش به موسیقی تغییر کرده است. سبک متفاوت زندگی افراد در علاقه آنها به انواع موسیقی دخیل است. آنچه در آسیب‌شناسی موسیقی امروز بیشتر حائز اهمیت به نظر می‌رسد این است که تا چه حد مردم با موسیقی سنتی ارتباط برقرار می‌کنند. مردم به دنبال موسیقی و سازهایی هستند که بتوانند به راحتی آن را بنوازند و هرچه زودتر آن را یاد گیرند و نیز تصور همه بر این مبناست که نواختن تنبک در میان سازهای سنتی از هر سازی سهل‌تر است. شاید همین تصور عامه مردم سبب میشود که تنبک به عنوان یک ساز حرفه‌ای شناخته نشود. مشکلات نوازندگی تنبکبا توجه به آگاهی محدود مردم نسبت به ساز تنبک به نظر می‌رسد فرهنگ‌سازی لازم در این زمینه انجام نشده است. چنانچه اگر مردم با تنبک، نوازنده‌های تنبک و نحوه نواختن این ساز آشنایی پیدا کنند، آگاهی آنها بیشتر میشود و در نتیجه شاید تنبک جایگاه اصلی خود را بیابد. آرش فرهنگ‌فر در این‌باره معتقد است: تنبک، ساز بسیار مهمی در موسیقی ایرانی است. به اعتقاد من یکی از ارکان موسیقی و ارکستر ایران است البته باید بسیار در این زمینه کار کرد که منظور من به هنرمندانی که روی ساز تنبک کار کرده‌اند، نیست. باید فعالیت فرهنگی در این عرصه صورت گیرد. مانند رسانه‌ها، رادیو و تلویزیون و مجلات تخصصی که فرهنگ‌سازی کنند تا مردم ما بیشتر با این ساز آشنایی پیدا کنند. وقتی مردم آگاه شوند به سمت ساز تنبک خواهند آمد. در نتیجه نوازنده‌های بیشتری در این عرصه به فعالیت خواهند پرداخت و سطح آگاهی مردم نسبت به تنبک بالاتر خواهد رفت و این موضوع می‌تواند تأثیرگذار باشد. ساز تنبک در ایران جای کار بسیار دارد. من معتقدم در آینده جایگاه ساز تنبک در موسیقی ایران بهتر خواهد بود و به جایگاه واقعی خود خواهد رسید. موسیقی بدون کلام ما نیاز به زمان دارد. باید در این زمینه اطلاع‌رسانی و فرهنگ‌سازی شود. تنبک آن‌گونه که باید در موسیقی ما مورد حمایت قرار نگرفته است و شاید بتوان گفت نسبت به این ساز کم‌لطفی شده است. نوازندگانی هستند که از تنبک حمایت می‌کنند ولی حمایت این عده محدود، کافی نیست و این مسئله موجب مهجور ماندن تنبک شده است. کامبیز گنجه‌ای در این رابطه این‌گونه ...
چند ساز کوبه ای ابداعی
یک لر اسپانیایی با چند ساز ابداعی نوع جدیدی از تلفیق فرهنگی در عصر حاضر شکل گرفته است که با تلفیق از نوع نژادی، تفاوت محسوسی دارد و آن حکایت میلیون ها انسان در کره خاکی است که به سبب مهاجرت، هویتی تلفیقی پیدا کرده اند. انسان هایی که به هر دلیلی زادگاه خویش را برای ادامه زندگی، مناسب تشخیص ندادند و اینک در سرزمین های دیگر هویتی دست کم دوگانه یافته اند. ایرانیان خارج از کشور نیز غالباً چنین صورتی دارند. رفتارها و باورهایشان آمیزه ای از فرهنگ ایرانی و فرهنگ میزبان است. در نتیجه دقیقاً همان نیستند که ما هستیم و دقیقاً همان نیستند که میزبانان شان هستند. مجید کرمی یکی از این جمعیت چند میلیونی ایرانیان خارج از کشور است. صمیمیت و زود خو گرفتنش نشانی از فرهنگ لری و صراحت بیان و به دور از تعارفش ظاهراً از تآثیرات فرهنگ اروپایی است. وی اوایل انقلاب هم زمان با راه اندازی کانون چاووش، فعالیت هنری اش را با آموزش تنبک آغاز می کند. او از نوجوانی با چوب سر و کار داشت و اساساً هیچ گاه دنبال موسیقی نبود. وقتی یک تنبک 140 تکه می سازد و آن را به جمشید محبی در کانون چاووش نشان می دهد، تازه معلوم می شود که اهل موسیقی نیست و فقط یک هنرمند چوب کار است. محبی از تنبک ابداعی او خوشش می آید و می گوید: "تو که تنبک به این خوبی می سازی، چرا کلاس تنبک نمی آیی؟" و در نتیجه او می شود هنرجوی تنبک. مدتی هم سر کلاس کمانچه هادی منتظری می رود ولی به قول خود از جلسه سوم می فهمد که این کاره نیست و ترک می کند. اینک شهرت کرمی نه نوازندگی و نه ساختن سازهای متعارفی مثل دف یا تنبک، بلکه ساخت سازهای ابداعی است که در حال حاضر شخصیت هنری وی را شکل می دهند. مهم ترین تجربه جهانی اش ساخت سازی تلفیقی از دو فرهنگ ایرانی و اسپانیایی به نام کاخاتم می باشد. نام و ساختمان این ساز برگرفته از کاخن اسپانیا و تمبک ایرانی است. کاخن سازی کوبه ای با ساختمانی تمام چوبی و ابعادی چهارگوش است که در موسیقی فلامنکوی اسپانیا، جایگاهی همانند تنبک در موسیقی ایرانی دارد. کرمی با اضافه کردن دو طوقه پوست دار همانند دف به ساز کاخن، ترکیب جدید کاخاتم را به وجود آورده است. گر چه این ساز جدید هیچ شباهت ظاهری به تمبک ندارد ولی وجود پوست در ساختمان آن که هنگام نوازندگی یادآور صدای بم تمبک یا همان "تم" می باشد، باعث شده تا کرمی "کاخا" را از کاخن و "تم" را از تمبک با هم ترکیب کند تا به کاخاتم برسد. فیلم کوتاهی از نوازندگی کاخاتم را ببینید ساخت سازی برگرفته از دف، یکی دیگر از تجربه های اوست. کرمی در این ساز که دوست دارد "کاخا+درام" نامیده شود، هم صدای دف را دارد ...
ساز شناسی ساز تنبک (قسمت اول)
پیشینه و معرفی (با کسب اجازه از دوست عزیز کاظم کمالی) رضا ترشیزی نویسنده کتاب "هزار سال وزن در موسیقی ایرانی" می گوید: " در منظومه ساسانی یادگار- زریران مربوط به افسانه های پهلوانی اشکانیان نام تمبک Tumbak صراحتاً ذکر شده است". همچنین در مقاله ای تحت عنوان "موسیقی ایران از دوران کهن و عهد هخامنشیان" به متن کتاب پهلوی زبان "خسرو پسر قباد و غلام" مربوط به زمان ساسانیان اشاره می شود که در آن نام ساز دمبک Dombak آمده است و اضافه می کند که در تمدن عیلام سازی شبیه به تمبک را می نواختند. در کتاب "موسیقی بین النهرین" اثر فرانسیس گالپین Francis Galpin ، می خوانیم که در منطقه بین النهرین (سومر) و همچنین در آسیای مرکزی و در حدود هزاره های اول و دوم قبل از میلاد، طبلی ساغری شکل از جنس برنز به نام لی لیس Lilis وجود داشته است که نوع کوچک و قابل حمل آن را لی لی سو Lilissu می نامیدند. لی لی سو شبیه "داربوکه" Darbukah عربی بوده که درنقاشی های متعلق به شهر تبس Thebes مصر و در عصر سلسله 18 فراعنه و حدود 1570 پیش از میلاد مشاهده شده است. این ساز درحالی که بر روی زانو و زیر دست چپ نوازنده قرار گرفته، با دو دست نواخته می شد. لی لی سو از جنس چوب و گل بوده و نمونه ای از آن در موزه بریتانیا نگهداری می شود. یک لوح بابلی تصویر لی لیس را به خوبی نشان می دهد. ساز دیگری که تمبک امروزی به آن شباهت زیاد دارد، طبل های ساغری شکل هستند. حدود 400 طبل ساغری گلی مربوط به تمدن نوسنگی و عصر برنز (5000 تا 4000 سال پیش) در اروپای مرکزی -گستره بین جنوب دانمارک و آلمان- یافت شده اند. همچنین در ناحیه آلتایی روسیه در 500 قبل از میلاد نیز طبل های ساغری بوده است. یک طبل ساغری برنزی مربوط به 2800 سال قبل از میلاد مسیح نیز در جمهوری چک پیدا شده است. امروزه می توان گونه های دیگری از طبل های ساغری را در آفریقا، شبه قاره هند و آسیای جنوب شرقی مشاهده کرد. با وجود آن که طبل های ساغری شکل و همچنین برخی سازهای کوبه ای ایران نظیر دف و دهل، پیشینه ای چند هزار ساله دارند، تمبک در موسیقی امروزی، سازی جدید محسوب می شود. حتی در نقاشی های عمارت چهلستون اصفهان متعلق به دوره صفویه، ردی از این ساز نیست و پس از آن نخستین نشانه هایش را در دوره قاجار می توان جست و جو کرد. شکل ظاهری این ساز و امکانات اجرایی آن در ایجاد صداهای مختلف، نشان دهنده پیشرفت اش در مقایسه با سازهای کوبه ای ساده مثل دف، دایره و دهل است. تمبک گاه به صورت تنبک و دمبک نیز تلفظ می شود که البته تنبک مصطلح تر است. در خصوص ریشه این واژه می گویند که از دو عنصر تم به معنی ضربه بزرگ بر وسط و بک به نشانه ضربه های ضعیف بر کناره های پوست ساز است. در نتیجه ترکیب تم + بک به ...
تاريخچه تنبك
تُمبَک )تنبک، دمبک، دنبک یا ضَرب) یکی از سازهای کوبه‌ایپوستی است و از نظر سازشناسیجزء طبلهای جامشکل محسوب میشود که از این خانواده میتوان به سازهای مشابه مانند داربوکادر کشورهای عربی و ترکیهو همچنین زیربغلیدر افغانستاناشاره کرد. تنبك از نظر نوازندگی (انگشت گذاری)، رنگهای صوتی و ساختمان فیزیكی اش (در عین ظاهری ساده)، یكی از پیشرفته ترین و پیچیده ترین سازهای كوبه ای پوستی دنیا محسوب می شود، گروهی معتقدند که نام این ساز در اصل تنبک بوده و تبدیل آن به تمبک به دلیل قلب حرف «ن» ساکن به «م»، قبل از حرف «ب» است؛ مثل اتفاقی که در تلفظ واژه«شنبه» می‌افتد. اما گروهی دیگر اعتقاد دارند که صورت «تنبک» منشاء منطقی نداشته و به همین دلیل به اشتباه در میان مردم رواج یافته است. اما در نوازندگی این ساز از تکنیک‌هایی به نام های «تُم»، «بک»، «پلنگ» و «ریز» استفاده میشود. بنابراین چندان بعید نیست اگر نامگذاری «تمبک» بر اساس همین اسامی صورت گرفته باشد. از دیدگاه زبان‌شناسان واژه Tambourine که در زبان‌های اروپایی برای تمبک به کار می‌رود از واژه تنبور پهلوی وام گرفته شده‌است. تنبك از نظر سازشناسی جزو "طبل های جام گونه" است و جالب است اشاره كنیم كه بنا بر پژوهش های اخیر ، برخی از طبل های جام گونه، هم از نظر ساختمان فیزیكی و هم از نظر لغوی شباهت به تنبك ایران دارند. مهمترین ساز کوبه ای پوستی زمان ما که سالهاست مورد توجه موسیقیدانان ایران است، نوازندگانی که با این ساز در تاریخ موسیقی ما به شهرت رسیدند و می توان گفت متعلق به نسل پیشین تنبک نوازی هستند، آقاجان پسر داوود شیرازی، تقی خان، حاجی خان پیشخدمت عین الدوله، بالاخان پدر مرتضی و موسی نی داوود، عبدالله دوامی، سید حسین، رضا قلیخان، رضا روانبخش و هوشنگ مهرورزان هستند. ولی اگر نگاهی به تاریخ جدید تنبک نوازی بیندازیم متوجه می شویم که این ساز قبل از حضور حسین تهرانی- پدر تنبك نوازی نوین ایران - ( و مشوقانش مانند ابوالحسن صبا و حسین دهلوی) جایگاه موجه و قابل توجهی در تاریخ موسیقی ایران نداشت و پس از تلاش ها و تعمق های زیادی که برای احیاء مجدد آن توسط این استادان و بعضا شاگردان آن ها صورت گرفت، در حال حاضر تنبک به عنوان ساز لازم و ثابت ارکسترهای ایرانی رسیده و حتی سال هاست که در مقام تکنواز هم نقش آفرین است. همزمان با تلاش های دقیق حسین تهرانی در موسیقی تنبک، شاگردانی که مکتب او را دیده بودند نیز با فعالیت زیادی در ارکسترهای مختلف و نوازندگان مشهور همراه شدند. حسین تهرانی به مانند بسیاری از استادان آن زمان که شاگردانشان تکرار استاد نبودند، شاگردانی تربیت کرد که ...
کمانچه
اسامی سازهایی از این دست مانند "ربب"Robob ،"ربل" Robel، "ربک" Robak و"ربکیشنو" Robakishno نقصان تاریخی را جبران می کند زیرا این اسامی خود مشخص کننده ریشه خانوادگی این سازها هستند. با توجه به واژه های ربب، ربل، ربک و کمان آگوز و نیز تصریح لاوینیاک که این سازها بین اعراب و ایرانی ها معمول بوده به سادگی پی می بریم که روبب، ربل و ربک به ظن قوی همان "رباب" متداول در زبان فارسی است و کمان اگوز که به صورت کمانچه عجوز Ajuz هم ثبت شده، احتمالا کمان آگوز بوده که ترکیبی است از دو واژه فارسی . ذکر این نکته ضروری است که هم اکنون در بیشتر کشورهای عربی نام ویولون را "کمنجه" Kamanjeh گذاشته اند. به طوری که لاوینیاک می نویسد این دسته از سازها یعنی کمان اگوز(کمانچه)، ربب، ربل و ربک در قرون وسطی از کشورهای عربی به اروپا راه پیدا می کند و پس از مدتی اروپائی ها تحت تاثیر این آلات موسیقی سازهایی به نام "وی یِل" Viol ،"وی یُلا" Viola و نوع کامل آن را به نام ویولون Violin ساختند. کمانچه در دایره المعارف فارسی این گونه معرفی می شود: "از سازهای زهی قدیم ایران و در واقع نوع تکامل یافته رباب است." روح الله خالقی نیز در کتاب سرگذشت موسیقی ایران، کمانچه را تکامل یافته رباب می داند. این که آیا پیش از اسلام هم در ایران رواج داشته یا نه، تا کنون سندی بدست نیامده است.در نواحی استان بلوچستان ایران، سازی شبیه به آن وجود دارد که در آن جا "سرود" Sorud نامیده ولی در خارج از بلوچستان به قژک Qajak یا قیچک Qichak شناخته می شود. تعداد سیم های سرود از کمانچه بیشتر است.قدیمی ترین نشانه های ساز کمانچه در ایران، مربوط به قرن چهارم هجری (950 میلادی) است که در نقاشی های کتاب موسیقی الکبیر ابونصر فارابی می توان یافت.
خريد اينترنتي : آموزش جامع تصویری تمبک توسط استاد حامی کیوان / اورجینال
خريد اينترنتي : آموزش جامع تصویری تمبک توسط استاد حامی کیوان / اورجینال توضيح محصول : آموزش جامع تصویری تمبک توسط استاد حامی کیوان / اورجینال آموزش جامع تصویری تمبک قابل اجرا در تمام DVD Player های خانگی و کامپیوتر ها توسط استاد: حامی کیوان عناوین ساز تمبک : آموزش تنبک پنج حرکت اصلی تمبک – آموزش تکنیک هشت کمان تکنیک هفت کمان و تمرینات مربوط تمرین هفت کمان و هشت کمان به همراه سکوت تکنیک تم و بشکن و تمرینات مربوط به قسمت اول تکنیک تم و بشکن و تمرینات مربوط به قسمت دوم دستور اجرای تکنیک بک و تمرینات مربوط اجرای شماره 1 آموزش کشش های موسیقی مروری بر سه تکنیک اصلی آشنایی با کسر میزان در موسیقی مروری بر پنج حرکت اصلی اجرای شماره 2 آموزش کشش چنگ تمرینات کشش های چنگ توضیح سکوت ها و پیش تمرین تمرینات سکوت ها دستور اجرای تکینک بشکن میانه تمرینات بشکن میانه و ضد ضرب اجرای شماره 3 معرفی علامت ولت یا تکرار و پیش تمرین 5 تمرینات علامت ولت و پنج حرکت اصلی دستور اجرای هشت و هفت مثبت ترکیب کشش ها و پیش تمرین 6 معرفی الگوی ریتمیک جدید و پیش تمرین 7 مروری بر الگوی جدید و سکوت دو لا چنگ مروری بر الگوی جدید شماره 2 تئوری کشش زمانی سه لا چنگ تمرینات مربوط به سه لا چنگ 1 تمرینات مربوط به سه لا چنگ 2 تمرینات مربوط به سه لا چنگ 3 تمرینات مربوط به سه لا چنگ 4 تئوری انواع میزانها تمرینات مربوط به سه لا چنگ 5 تمرینات مربوط به سه لا چنگ 6 تمرینات مربوط به سه لا چنگ 7 اجرای شماره 4 شماره مجوز:651/0848044884 تُمبَک (تنبک، دمبک، دنبک یا ضَرب) یکی از سازهای کوبهای پوستی است و از نظر سازشناسی جزء طبلهای جامشکل محسوب میشود که از این خانواده میتوان به سازهای مشابه مانند داربوکا در کشورهای عربی و ترکیه و همچنین زیربغلی در افغانستان اشاره کرد. تمبک در چند دهه اخیر پیشرفت چشمگیری کرده و به عنوان سازی تکنواز و مستقل مطرح شده است. ی : آموزش تصویری تنبک بصورت حرفه ای ، آموزش تصویری تنبک ، آموزش دمبک ، آموزش ضرب ، هشت کمان ، هفت کمان ، تم و بشکن ، بشکن میانه ، ضد ضرب ، تکنیک هفت کمان ، تکنیک هشت کمان ، آموزش تنبک ، آموزش تنبک بصورت حرفه ای دانلود آموزش جامع کمپانی , خرید آموزش جامع اینترنت , خرید آموزش جامع , خرید آموزش جامع کشتی , خرید آموزش جامع عکاسی پاناروما , خرید آموزش جامع تصویری گیتار پاپ , آموزش جامع دانلود رایگان کتاب الکترونیکی , خرید سیدی آموزش جامع تصویری تار , خرید سیدی آموزش جامع تصویری تومبا پرکاشن , خرید سیدی آموزش جامع تصویری تمبک , آموزش جامع تصویری کیبورد , آموزش جامع تصویری کمانچه, خرید اینترنتی جامع دیکشنری تصویری زبان , خرید سیدی آموزش جامع تصویری ...
بی غبار عادت کاری از اردشیر کامکار
شاید بتوان کمانچه را سوزناک ترین ساز ایرانی دانست. اولین شنیده های من از این ساز اصیل ایرانی آلبوم نغمه های جانسوز مرحوم استاد بهاری است که تنها وارث گذشتگان موسیقی در این ساز بودند. در میان شیوه های متعددی که پس از ایشان در نواختن این ساز بوجود آمد چندین سبک مختلف قابل تشخیص است. اول گروهی که معتقد به حفظ اصالت صدای این ساز بوده و همان خش تو دماغی این ساز را می پسندند. استاد لطفی و مهدی آذرسینا از این جمله اند. عده ای نظیر فرج علیپور این ساز را به سبک رام نشدنی فولکلور می نوازند و برخی نیز صدادهی آن را به ساز ویولن نزدیک کرده اند. کسانی نیز نظیر کیهان کلهر عزیز، در ترکیبی از این نگرشها سبک حود را یافته اند. در این میان اردشیر کامکار، فرزندی از خانواده هنر پرور کامکارها، با استفاده از تمامی تکنیک های صدا دهی در این ساز سبکی را به وجود آورده که اگر چه از سوزناکی اصیل این ساز فاصله گرفته اما سرزندگی و شادابی آن برای شنونده جذاب بوده و از نظر موسیقی نیز قابل تامل است. در آخرین آلبوم این هنرمند گرامی که به همراهی شروین مهاجر شاگرد ایشان و همراه با تنبک کامیبز گنجه ای به بازار آمده، سازهای کوبه ای غربی نیز برای تکمیل ارکستراسیون (و شاید هم برای جذب مخاطب جوان)، به این مجموعه افزوده شده است. نوازنده ساز های کوبه ای آقای همایون نصیری را چندان نمی شناسم اما نام کامبیز گنجه ای برای علاقه مندان موسیقی ایرانی ناآشنا نیست. کامبیز گنجه ای متولد پانزدهم خردادماه ۱۳۴۷ در شهر ری است. در کارنامه‌ی هنری او همکاری با گروه‌های سماع، مولانا و صبا به چشم می‌خورد. همچنین از آثار مهمی که وی در آنها به نوازندگی پرداخته میتوان به نسیم وصل، ناشکیبا، شوق دوست، فستيوال جاده‌ی ابریشم، نیلوفرانه، یاد استاد، زیباترین، ناز نگاه، دونوازی کمانچه و تنبک ( به همراه سعید فرجپوری )، شکوفه در شکوفه، سفر عشق، هزار آوا، دیار مهر، زهی عشق و اخیراً دست‌افشان اشاره نمود. ایشان فرزند استاد داود گنجه نیز هستند. اما شروین مهاجر در سال 1358 در تهران متولد شد . از نوجوانی به نواختن پیانو و ویلن پرداخت و در سال 1373 با ساز تخصصی کمانچه وارد هنرستان موسیقی شد و از سال 1374 نزد اردشیر کامکار به فراگیری کمانچه پرداخت. وی در سال 1375 فعالیت گروهی و حرفه ای خود را با گروه فوژان آغاز کرد و همان سال در سیزدهمین جشنواره موسیقی فجر موفق به دریافت رتبه اول نوازندگی کمانچه از هیئت داوران شد. او در گروه های فوژان به رهبری حمید دیبازر، ارکستر کمانچه به سرپرستی اردشیر کامکار،گروه مولوی،گروه عارف به سرپرستی استاد پرویز مشکاتیان، گروه کامکارها، گروه همساز به ...
آموزش جامع تنبک نوازی ( تصویری ) توسط استاد حامی کیوان
آموزش جامع تنبک نوازی ( تصویری ) توسط استاد حامی کیوان + وزن شناسی ریتم شناسی دانلود این مجموعه ی با کیفیت در ده عدد فایل با لینک های مستقیم ( از مبتدی تا حرفه ای ) آموزش جامع تصویری تمبک – درس اول آموزش جامع تصویری تمبک – درس ششم آموزش جامع تصویری تمبک – درس دوم آموزش جامع تصویری تمبک – درس هفتم آموزش جامع تصویری تمبک – درس سوم آموزش جامع تصویری تمبک – درس هشتم آموزش جامع تصویری تمبک – درس چهارم آموزش جامع تصویری تمبک – درس نهم آموزش جامع تصویری تمبک – درس پنجم آموزش جامع تصویری تمبک – درس دهم