تصویرسازی کتاب کودک
تصویرگری کتاب کودک
نوشته ی حسین زیاری (دوهفته نامه ی ویونا) : تصویرگری کتاب کودک<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> تصویرگری کتاب کودک، گرایشی مستقل درهنر است که جنبه ای کاملا هدفمند و مخاطب شناسانه را، در امتداد ادبیات کودک و نوجوان در بر می گیرد . تصویرگری از نظر هنری و در کنار طراحی گرافیک یکی از دو بخش هنرمندانه ی پیکره ی کتاب را تشکیل می دهد. بر همین اساس و از منظر تفکر پدید آورندگی با گرافیک در هم تنیده است ؛ در عین حال از حیث ابزار روش ها و شکل ، بخشی از هنر نقاشی به شمار می رود . دستاورد تصویرگری در عین پیوستگی دایمی با( متن ) کتاب ،می تواند مستقلن داوری شود یا به حیات هنری خود ادامه دهد، اما به هر ترتیب، تصویری که تصویرگر می سازد، همیشه مبتنی بر روایت و قصه است، هر چند کتاب پدید آمده ، سراسر تصویر و فارغ از (نوشته ) باشد. تاریخچه ی تصویرگری در ایران اولین کتاب های مصور در ایران متون (اوستا) بوده است و اصولا تصویرگری در ایران پیوندی محکم با مذهب دارد. چنان که مانویان با گرایش خاص به تصویر سازی متون مذهبی شان سنت نگارگری را در آسیای مرکزی و اطراف رونق بخشیدند.پیشینه ی غنی تصویری بر دیوارها، سنگ نگاره ها ی هخامنشی، پارتی و ساسانی تاثیر زیادی بر پیدایش مکاتب سده های میانه از جمله مکتب بغداد و هرات و ... گذاشت.در این دوره ها کتاب هایی غیر از کتاب های مذهبی مثل کتاب های ادبی ،علمی و... نیز تصویر شد . از جمله مشهور ترین کتاب های مصور ایرانی، کتاب کلیله و دمنه ۳۳۰ ه-ق، قابوس نامه به سال ۴۸۳ ه- ق وسمک عیاردر سده ی هفت میباشد. در سده های اخیر با رواج چاپ سنگی تصویر سازی کتاب وکتاب سازی وارد دوره ی جدیدی از حیات خود شد و در دوره ی مشروطه با گسترش و رواج مطبوعات حضور و کارکرد تصویر در اجتماع رنگی جدی تر و همگانی تر به خود گرفت. طبیعی است که با پیدایش و رونق آموزش و پرورش به سبک جدید و گسترش مدارس به سبک غربی، تصویر گری به ضرورتی برای کتاب های کودکان و نوجوانان تبدیل شد.در سال های ۱۳۴۰ به بعد تصویرگری کتاب های کودکان به عنوان شاخه ای تعریف شده و دسته بندی شده در ایران مطرح شد. کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان از مراکز اصلی تمرکز بسیاری از هنرهای مربوط به کودکان و از جمله تصویرگری بود . اکنون تصویرگری ایران جایگاهی ویژه و متفاوت در سطح جهانی دارد و تعداد زیادی تصویرگر از نسل جدید این حرفه در کنار نسل های گذشته و با استفاده از تجربیات پیشین مشغول کار و فعالیت هستند .
آموزش تصویرسازی در انجمن تصویرگران کتاب کودک
کلاس‌های تخصصی آموزش تصویرسازی برای بزرگسال انجمن تصویرگران کتاب کودک ایران با بهره گیری از اساتید مجرب اقدام به برگزاری کلاس های تخصصی آموزش تصویرگری نموده است. توضیح این کلاس ها به شرح زیر است: محمدرضا لواسانی• طراحی آشنایی با ساختارهای طراحی برای تصویرسازی طی کارگاههای تمرینی متنوع امیر نساجی• کلاس تکنیک 1 آشنایی با تکنیک های آبرنگ، اکولین، آب مرکب، مداد رنگی ، پاستل خشک در تصویرسازی آشنای و کشف ارزشهای حسی و بیانی تکنیک های رنگی این مواد در ایجاد فضای تصویری محمد مهدی طباطبایی• کلاس تکنیک 2 (اکریلیک و رنگ و روغن)آشنایی و کشف ارزشهای حسی و بیانی تکنیک های این مواد در ایجاد فضای تصویری بطور مجرد و یا در تلفیق با یکدیگر ابولفضل همتی• کلاس تکنیک 3 (کلاژ)آشنایی با تکنیک های مختلف کلاژ و استفاده از آنها در تصویرسازی پروین هانی طبایی• کلاس تکنیک 4 (چاپ)آشنایی با تکنیک های چاپ دستی و استفاده از آنها در تصویر سازی علی هاشمی شهرکی• تصویرسازی مطبوعاتی آشنایی با روش های بیان تصویری در یک فریم. شناخت روش های تصویرسازی برای شعر، داستان، مقاله، گزارش، یادداشت، طنز فرشید شفیعی• تصویرسازی داستانیآشنایی با روش های بیان تصویری در تصاویر ممتد و یا چند فریمتصویرسازی برای داستان در حوزه کودک و نوجوان. فریده شهبازی• تصویرسازی آموزشی آشنایی با روش های متفاوت تصویرسازی برای آموزش شناخت ساختارهای تصویرسازی برای کتاب های درسی و کمک آموزشی. طول دوره دوماه و نیم (۱۰ جلسه)هر کارگاه یک جلسه سه ساعته در هفته مجموعاً 30 ساعت محل ثبت نام و تشكيل كلاس: انجمن تصويرگران كتاب كودكآدرس: خيابان خرمشهر( آپادانا ) جنب شركت ليزينگ صنعت و معدن پلاك 91تلفن : 88768072 و 88533140
انجمن تصویرگران کتاب کودک برگزار می‌کند
به گزارش سایت خبری رسم ، انجمن تصویرگران کتاب کودک، كلاس‌های تصویرسازی برگزار می‌کند.در خبر ارسالی آمده است:" در این دوره از كلاس‌های آموزشی تصویرگری در مورد اصول و قواعد تصویرگری و نیز نحوه پرداخت و اجرای طرح آموزشی داده می‌شود و در این كلاس‌ها از تجربیات استادان برجسته تصویرگری نیز استفاده می‌شود و در پایان هر دوره مدركی مبنی بر گذراندن دوره اصولی تصویرگری به شركت‌كنندگان ارائه می‌شود".این دوره آموزشی از اوایل دی در انجمن تصویرگران كتاب كودک برگزار خواهد شد.
تصویرسازی
تصویرگری کتاب کودک، گرایش مستقل درهنر است که جنبه ای کاملاً هدفمند و مخاطب شناسانه و در امتداد ادبیات کودک و نوجوان قرار می گیرد. تصویرگری از نظر هنری و در کنار طراحی گرافیک یکی از 2 بخش هنرمندانه پیکره کتاب را تشکیل می دهد. از نظر تفکر پدیدآورندگی با گرافیک در هم تنیده است. در عین حال از حیث ابزار و روشها و شکل بخشی از هنر نقاشی به شمار می رود. تصویر می تواند پیوستگی با متن کتاب داشته باشد یا مستقل داوری شود و به حیات خود ادامه دهد. اما به هر ترتیب تصویری که تصویرگر می سازد همیشه مبتنی بر روایت و قصه است. هرچند کتاب پدید آمده سراسر تصویر و فارق از نوشته باشد. در تصویرگری کتاب کودکان شخصیت پردازی، رنگ و چاپ سه عنصر اساسی به شمارمی رود و هر سه در کنار هم می توانند محصول خوبی خلق کنند. مواقعی است که تصویرگر کاری زیبا و با کیفیت ارائه می دهد اما به دلیل مشکلات چاپی کیفیت تصویر نیز تحت تاثیر قرار می گیرد. صفحه آرایی نیز از مهمترین مراحل تهیه یک کتاب خوب برای کودک است که می تواند با انتخاب کاغذ و قطع مناسب در ارائه یک کار زیبا و اثرگذار باشد. تصویر گری کتاب یعنی پدید آوردن مجموعه تصاویر در کنار هم که کودکان بتوانند با داستان ارتباط آسانتر و بهتری برقرار کنند. تصویرگری برای کودکان به دلیل اینکه هنوز عوامل کلیدی را نمی شناسند و نمی توانند تصاویر را مورد تحلیل و تدوین ذهنی قرار دهند کار سختی است. تصویرگر باید شناخت جامعی از زبان و ذهن ورفتارهای کودک داشته باشد و درحال رفت و آمد بین بزرگسالی و کودکی خودش باشد. تصویرگر کتاب علاوه بر طراحی وتصویرگری باید به روایت کردن نیز آشنا باشد؛ بطوریکه وقتی کتاب یا داستانی را به او می دهند نکات مهم و تاثیرگذارش را بشناسد و انتخاب کند. تصویرگرانی که به طراحی کتاب می پردازند به چند عامل باید توجه کنند: 1-گروه سنی مخاطب 2-طراحی مناسب 3-ترکیب بندی 4-استفاده درست از رنگ (رنگ شناسی) انتخاب رنگها، ترکیب عناصر نقاشی و بزرگنمایی برخی عناصر مواردی است که جنبه های پنهان شخصیت یک کودک را از طریق نقاشی های او برای روانشناسان نمایش می دهد. این روش شخصیت شناسی کودک بیانگر اهمیت تصویر در ذهن کودک است. در تصویرسازی کتاب نباید از رنگ پر زرق و برق و درخشان استفاده کنیم در حالی که با خلاصه گویی و دقت در انتخاب رنگها، این امکان را برای کودک به وجود می آورد که به فرمها و فضاها و حسن روایی داستان توجه بیشتری نشان دهد و تحت تاثیر جادوی رنگهای فریبنده که سودی برای او نخواهد داشت قرار نگیرد. کتابهایی که فاقد ویژگیهای هنری اند قوه تخیل و تفکر کودک را از بین می برد و خلاقیت و کنجکاوی کودک رشد نمی ...
تصویرگری کتاب داستان کودک
داستان مترسک مغرورنوشته سید یاسر هاشم زاده گروه سنی : بتصویرگر : سیده نشمیل هاشم زاده
تصویرسازی کتاب کودک(گفت وگو كردن با فرشید مثقالی،)1
گفت وگو كردن با فرشید مثقالی، •در مورد تصویرسازی كتاب كودك هم همین شرایط حاكم است؟در تصویرسازی كتاب كودك اوضاع فرق می كند. كتاب كودك بازار بزرگی دارد و كتاب های كودكان لزوماً بایستی مصور باشند، لذا بازاری دایمی برای تصویرسازی كودكان وجود دارد (كه خود این بازار نیز داستان و ماجرای خود را دارد)، ولی این موقعیت، تصویرسازی كودكان را تبدیل به تنها بازار تصویرسازی كرده. انگار كه نوع دیگری از تصویرسازی وجود ندارد.البته در همین حوزه هم ما شاهد دو بخش منتهی الیه طیف تصویرسازی كودكان یعنی تصویرسازی بسیار هنرمندانه و تجریدی در یك سو و تصویرسازی بازاری در سوی دیگر هستیم. یكی بهترین، یكی بدترین و طیف متنوع بین آنها كاملاً خالی ا ست، در صورتی كه باید درجات مختلف وجود داشته باشد. تصویرسازی كودكان برای سنین مختلف، تصویرسازی آموزشی، تصویرسازی كمیك یا دیگر چیزها.•در مورد مطبوعات شاید صاحبان جراید به دلیل صرفه جویی ترجیح می دهند از تصاویر آماده استفاده كنند. اما آیا واقعاً ما هیچ سفارش دهنده ای نداشتیم تا تصویرساز در این زمینه به وجود بیاید؟سفارش دهنده ای كه به این موضوع آگاه باشد نداشتیم. حتی در خیلی از مجله ها و روزنامه ها كه متكی به بازار نیستند و به كمك دولت فعالیت می كنند و اختصاص بودجه برای این مسئله توسط آنها چندان مشكل نیست چنین نگاهی وجود ندارد كه به تصویرساز سفارش بدهند. این نشان می دهد كه مشكل تنها اقتصادی نیست بلكه ناآشنا بودن سفارش دهنده بیشتر موثر است. افرادی كه دست در كار هستند، آشنا نیستند. مصرف كنندگان تصویرسازی ها كه اغلب نشریات هستند به موضوع و ویژگی های استفاده از تصویرسازی آگاه نیستند و اگر هم آگاه باشند به دلیل خشك شدن عضلات تصویرسازی، شیوه های تصویرسازی محدودی وجود دارد. بنابراین ممكن است، همانطور كه شما در ابتدا اشاره كردید، بخواهید برای مطلبی تصویر آماده كنید، ولی كسی نباشد كه بتواند تصویری مناسب و متناسب با خواسته شما خلق كند. در مراكز آموزشی می بینیم كه بچه ها فوق العاده با استعداد هستند ولی فقط یك نوع از تصویرسازی را كار می كنند، تصویرسازی تجریدی و فوق العاده هنری (كه اشكالی ندارد و بسیار هم نیك است، ولی نمی تواند تنها نوع تصویرسازی باشد)، اغلب با حس های معمولی كاری ندارند و فقط در قسمت تجریدی و استاتیك كوشش فراوانی وجود دارد. كمتر تصویرسازی ای می بینیم كه خوب حركت را تصویر كند، حس های معمولی را خوب بیان كند و ارتباط خوب و زنده ای بین شخصیت ها باشد. چیزهایی كه با مصرف عمومی و روزمره سروكار دارند. تردیدی ندارم كه استعدادش وجود دارد، ولی ورزش داده نشده است و ورزیده نشده. اشتباه ...
جایگاه تصویرگری در ادبیات طنز کودک و نوجوان
به گزارش سایت خبری رسم ، ضیایی: نشست بررسی جایگاه تصویرگری در ادبیات طنز کودک و نوجوان در سرای اهل قلم برگزار شد. در این نشست محمد رفیع ضیایی و جمال الدین اکرمی به طرح دیدگاههای خود در این خصوص پرداختند. محمد رفیع ضیایی گفت:" آنچه به نام تصویرسازی کتاب‌های طنز در ایران نامیده می‌شود، نتوانسته نیازهای مخاطبان را برآورده كند". وی افزود:" به عقیده من آن چیزی را که به عنوان طنز در جامعه به خصوص جامعه ادبیاتی رواج یافته، نمی‌توان طنز دانست". این کاریکاتوریست ادامه داد:" هر چیزی را که جدی نیست، نمی‌توان طنز نامید، اینها همگی در بسته‌ای به نام شوخ طبعی قرار می‌گیرند که البته شوخ طبعی خود مراتب مختلفی مانند شوخی ساده، فکاهی، طنز، طنز سیاه، هجو و فانتزی را در درون خود جای می‌دهد". این پژوهشگر طنز را یک رشته ظریف و خاص از شوخ طبعی دانست که بسیار کمیاب است و گفت:" اطلاق واژه طنز به تمام شیرین کاری‌ها و شوخ طبعی‌ها زیاد درست نیست". ضیایی به فقر طنز در ادبیات کودک و نوجوان اشاره کرد و اذعان داشت:" در آثار نویسندگان زبده طنز ایران کمتر شاهد خلق آثار مناسب و خوب برای کودکان و نوجوانان هستیم. فکاهیات سیاسی و اجتماعی بزرگسالان به ادبیات طنز کودک و نوجوان راه یافته که اصلا در حد گروه سنی کودکان نیست". وی به شیوه ابداعی خودش اشاره و بیان کرد:" من کاریکاتوریست هستم و این فکر به ذهنم رسید که فکرهایی که در پس یک کاریکاتور است و تصویر نمی‌تواند آنها را بیان کند، بنویسم و در حال حاضر در حال نگارش کتابی با این مضمون هستم". این هنرمند تصویرگر ادامه داد:" کاریکاتوریست‌ها از تکنیک‌های به کار بردن تناقض‌های موجود، عدم تجانس‌ها و ناهماهنگی‌ها استفاده می‌کنند که دقیقا همان کاری است که طنزنویس‌ها هم می‌کنند. پس می‌توان بین كشیدن کاریکاتور و طنزنویسی رابطه‌ای مستقیم برقرار کرد". وی کارهای طنز موجود در ایران را به دو دسته دکه‌ای و فانتزی تقسیم کرد و گفت:" ما در ایران دو نوع طنز در ارتباط با کارهای کودک و نوجوان داریم که دسته اول نوع تنزل یافته کارتون‌ها هستند و من آنها را کارهای دکه‌ای می‌نامم". ضیایی در مورد بخش دوم طنز یعنی فانتزی توضیح داد:" فانتزی در ادبیات طنز کودک و نوجوان تفکرات زیبایی هستند که نهادها را نشان داده و آنها را روایت می‌کنند". وی افزود:" تصویرسازی کارهای طنز کودک و نوجوان در دهه 30 و 40 در حال رشد کمی و کیفی بود، ولی متاسفانه جریانی به وجود آمد که خواستار رنگی شدن كارهای تصویری شد. طراح، طرحی را می‌کشید ولی در چاپخانه به صورت تخت آنها را رنگ می‌کردند که به اصل کار ضربه می‌خورد".