تزيين نبات نامزدي
گام به گام از خواستگاري تا پاتختي-تزيين نقل‌هاي يادبود
معمولا در جشن‌هاي نامزدي يا عروسي و حتي گاهي بله‌برون، عروس و داماد هدايايي تحت عنوان «نقل يادبود» به مهمانان جشن خود هديه مي‌دهند كه نمادي از شيرين‌كامي است و در عينحال هديه‌اي است كه جنبه يادگاري دارد و معمولا مهمانان آن را به عنوان يادگاري نزد خود نگه مي‌دارند. عروس و داماد در عين حال با دادن نقل يادبود از مهمانان بابت حضور و همراهي در شادي پيوند خود قدرداني و تشكر مي‌كنند.مهم‌ترين نكته در تهيه نقل يادبود اين است كه سعي كنيد اين هديه را در نهايت زيبايي و خلاقيت تهيه كنيد. گاهي مي‌توان با صرف هزينه اندك، ولي با استفاده از سليقه و وقت بيشتر يادبودي زيبا تهيه كردو صرف پرداخت هزينه گزاف براي تهيه نقل يادبود دليلي بر ويژه بودن هديه شما نيست. سعي كنيد نقل يادبودي كه تهيه مي‌كنيد از لحاظ ظاهر و كيفيت در سطح مطلوبي باشد تا مهمانان راغب به حفظ آن براي زماني طولاني باشند.درمورد تعداد يادبودهايي كه بايد تهيه كنيد. بايد گفت معمولا براي هر خانواده يك عدد نقل يادبود در نظر گرفته مي‌شود كه در جشن نامزدي يا عروسي پس از حضور تمام مدعوين توسط عروس بين مهمانان توزيع مي‌شود. گاهي عروس و داماد علاقه‌مند به مدل خاصي از يادبود هستندكه به جهت هزينه گزاف آن قادر نيستند به تعداد همه مهمانان آن را تهيه كنند. در اين صورت مي‌توانند نقل يادبود را تهيه و در مراسم عقد سر سفره عقد بگذارند، ولي يادبود‌ها را درروز پاتختي كه معمولا افراد كمتر و با نسبت نزديك‌تر حضور دارند، توزيع كننديا تمايل دارند تنها به اقوام و دوستان نزديك اين يادبود را بدهند كه در اين صورت نيزمي‌توانند هنگام برگزاري مراسم عقد، زماني كه اقوام و دوستان هديه خود را به عروس و داماد مي‌دهند آنها نيز يادبود خود را به عنوان تشكر به ايشان تقديم كنند. اين هفته به آموزش چند مدل از نقل‌هاي يادبود خواهيم پرداخت.1ـ براي تهيه ساده‌ترين نقل يادبود كافي است تورهاي معمولي يا ارگانزا ـ كه امروزه به شكل‌هاي اكليلي يا طرحدار و ساده موجود است ـ را تهيه كنيد و به شكل دايره به قطر 20سانتي‌متر ببريد. داخل تور را مقداري نقل دراژه يا هرنوع ديگر نقل كه علاقه‌مند هستيد، بگذاريد.تور را كاملا جمع كنيد و با يك روبان به رنگ دلخواه گره و پاپيون بزنيد. روي پاپيون را گل‌هاي ريز و هماهنگ با رنگ روبان با چسب بچسبانيد.2ـ امروزه قندهاي مكعب‌شكل با ابعاد گوناگون در بازار موجود است. مي‌توانيد از اندازه‌هاي سه تا ده سانتي‌متر بنا به سليقه خود استفاده كنيد. دو يا چند مدل گل يا شاخك‌هاي تزئيني با اندازه‌هاي مختلف تهيه كنيد و با استفاده از چسب حرارتي آنها را روي سطح قند ...
ازدواج در ايران باستان
نامزدي در روز نامزدي پسر همراه خانواده خود به خانه دختر مي رود و همراه با بردن انگشتر نامزدي هدايايي (از قبيل کيف، کفش، پارچه ،سکه طلا) به دختر مي دهد.دادن اين هدايا همراه با مراسم ويژه اي است. در جلوي همه اين هدايا دو لاله که در داخل هر کدام يک شمع روشن قرار دارد همراه آيينه،گلاب‌پاش، يک کله قند و نقل با خود مي برند و پس از پيش کش کردن اين هدايا از سوي پسر به دختر، آنان انگشتر نامزدي را در دست همديگر مي کنند. چند روزپس از نامزدي،خويشان دختر نيز با دو لاله روشن ونقل و کله قند سبز پوش،گل، پارچه و هداياي ديگر به خانه پسر مي روند و آنها را به خانواده پسر هديه مي کنند. در اين ديدار، دختر همراه پدر و مادر وخويشان خود نمي رود زيرا اين کار را گونه اي سبکي ازسوي دختر مي دانند. پسر مي تواند بعد از انجام مراسم نامزدي به خانه دختر رفت و آمد کند .پس از مدتي،که به آمادگي دو خانواده بستگي دارد، روز عروسي را که بايد روزي نيک و مبارک باشد برمي گزينند. عروسي چند روز پيش از عروسي، عروس و داماد و خويشان بسيار نزديک به خريد وسايل عروسي مي روند. از سوي داماد لباس عروسي (کيف و کفش،چند قواره پارچه،طلا و لوازم آرايش…) و از سوي دختر لباس دامادي و هداياي ديگر ( کفش، پيراهن …) خريداري مي شود. دو سه روز پيش از عروسي از سوي خويشان عروس جهيزيه را به خانه‌اي که بايد عروس و داماد با هم در آن زندگي کنند مي برند و خانه را خود تزيين و آماده مي کنند. هم چنين در اين روز همراه با بر پا کردن جشن کوچکي، با نخي که از سوي خانواده دختر فرستاده شده رختخواب عروسي به ياري خانواده پسر دوخته مي شود. گرد همايي براي مراسم عروسي را انجمن گويند.در يزد مراسم زيباي حنابندان نيز رواج دارد و دست و پاي دختر و پسر را با نقش هاي زيبا مي آرايند.عقد و عروسي زرتشتيان در يک روز انجام مي گيرد. روز عروسي،عروس و داماد وخويشان نزديک پيش از شامگاه براي انجام مراسم عقد در نيايشگاه حاضر مي شوند. دراين مراسم در پيشاپيش عروس و داماد،کتاب اوستا، دو لاله ي روشن،آيينه،نقل سفيد، انار و تخم مرغ به وسيله اقوام نزديک به معبد برده مي شود. عروس و داماد در جاي ويژه اي که در جلوي سفره عقد است مي‌نشينند. سفره ي پيمان (گواه) يا عقد سفره ي عقد يا گواه بر روي زمين گسترده مي شود. اين سفره از ترمه يا مخمل و ابريشم است و از سوي مادر عروس نسل به نسل نگه داري شده است . سفره بايد رو به خاور يا برآمدن خورشيد گسترده شود و بر روي آن اين چيزها ديده مي شود:گل سرخ. سيني از هفت سبزه. دو کله قند. کاسه ي عسل. سکه ي طلا. شاخ يا کاسه نبات. منقل براي اسفند. برنج. سبزي خشک. نمک. رازيانه. چاي. کندر. خشخاش. ...
آیین سنت ازدواج در ایران باستان
از مراسم ازدواج اصيل ايروني براي ما فقط باورهاي غطلي باقي مونده و مراسم خواستگاري، نامزدي ، عقد، عروسي، پاگشا ، آينه و شمعدان تنها جنبه تشريفات داره. در حاليكه تو آئين كهن ايراني هر كدوم روش و هدف خاص خودش رو داشته ... در ايران باستان و بنا بر قوانين دوره ي ساساني، دختران خود همسر خويش را انتحاب مي کردند. هنگامي که بهرام گور،پادشاه معروف ساساني از دختران يک مرد روستايي ساده درخواست ازدواج مي کند؛ روستايي، پاسخ را به دختران خود وا مي گذارد.. در شاهنامه زنان دلاور و خردمندي چون کتايون و تهمينه، همسر خويش را انتخاب کرده و براي يافتن همسر خود همه ي مرزهاي سياسي و طبقاتي را زير پا مي گذارند. زرتشت نيز در اوستا براي ازدواج و تشکيل خانواده منزلت والايي ديده است. در يسنا آمده است: عروس و داماد! اين کلمات را به شما مي گويم: زندگي سرشار از شادي داشته باشيد و به حقوق يکديگر احترام بگذاريد. بي گمان زندگي شيريني خواهيد داشت. زرتشتيان که تعداد آنها در دنيا بيش از 300 هزار نفر و در ايران 30 هزار نفر مي باشد پس از گذشت قرن ها مراسم مربوط به ازدواج خود را نگه داشته و بنا بر باورهاي ديرين خود رفتار مي کنند. به اين مراسم نگاه کنيم که چه اندازه زيبا هستند. بياييم اين آداب انساني و والا را پاس داريم. خواستگاري خواستگاري زرتشتيان به اين روش است که مادر و خواهر پسر در صورت تمايل خانواده دختر با چند نفر از بستگان نزديک براي خواستگاري دختر مي روند. در بيشتر مواقع خانواده پسر نامه اي که در باره ي خواستگاري از سوي پسر به پدر دختر نوشته شده همراه خود مي برند. اين نامه را بيشتر براي شگون روي کاغذ سبز رنگ و در پاکتي سبز مي گذارند و با يک دستمال سبز و يک کله قند همراه با مقداري سنجد و آويشن به منزل دختر مي برند. جواب نامه چند روزپس از آن از سوي خانواده دختر با همان روش به سراي پسر برده مي شود. در اين نامه پدر دختر، موافقت خود را بيان مي دارد و به دنبال آن نامزدي آغاز مي شود. نامزدي در روز نامزدي پسر همراه خانواده خود به خانه دختر مي رود و همراه با بردن انگشتر نامزدي هدايايي (از قبيل کيف، کفش، پارچه ، سکه طلا) به دختر مي دهد.دادن اين هدايا همراه با مراسم ويژه اي است. در جلوي همه اين هدايا دو لاله که در داخل هر کدام يک شمع روشن قرار دارد همراه آيينه، گلاب پاش، يک کله قند و نقل با خود مي برند و پس از پيش کش کردن اين هدايا از سوي پسر به دختر، آنان انگشتر نامزدي را در دست همديگر مي کنند. چند روزپس از نامزدي، خويشان دختر نيز با دو لاله روشن ونقل و کله قند سبز پوش، گل، پارچه و هداياي ديگر به خانه پسر مي روند و آنها را به خانواده پسر هديه مي کنند. در ...
ازدواج در ايران باستان
از مراسم ازدواجاصيل ايروني براي ما فقط باورهاي غطلي باقي مونده و مراسم خواستگاري،نامزدي ، عقد، عروسي، پاگشا ، آينه و شمعدان تنها جنبه تشريفات داره. درحاليکه تو آئين کهن ايراني هر کدوم روش و هدف خاص خودش رو داشته ... در ايران باستان وبنا بر قوانين دوره ي ساساني، دختران خود همسر خويش را انتحاب مي کردند.هنگامي که بهرام گور،پادشاه معروف ساساني از دختران يک مرد روستايي سادهدرخواست ازدواج مي کند؛ روستايي، پاسخ را به دختران خود وا مي گذارد.. درشاهنامه زنان دلاور و خردمندي چون کتايون و تهمينه، همسر خويش را انتخابکرده و براي يافتن همسر خود همه ي مرزهاي سياسي و طبقاتي را زير پا ميگذارند.زرتشت نيز در اوستابراي ازدواج و تشکيل خانواده منزلت والايي ديده است. در يسنا آمده است:عروس و داماد! اين کلمات را به شما مي گويم: زندگي سرشار از شادي داشتهباشيد و به حقوق يکديگر احترام بگذاريد. بي گمان زندگي شيريني خواهيدداشت. زرتشتيان که تعداد آنها در دنيا بيش از 300 هزار نفر و در ايران 30هزار نفر مي باشد پس از گذشت قرن ها مراسم مربوط به ازدواج خود را نگهداشته و بنا بر باورهاي ديرين خود رفتار مي کنند. به اين مراسم نگاه کنيمکه چه اندازه زيبا هستند. بياييم اين آداب انساني و والا را پاس داريم. خواستگاريخواستگاري زرتشتيانبه اين روش است که مادر و خواهر پسر در صورت تمايل خانواده دختر با چندنفر از بستگان نزديک براي خواستگاري دختر مي روند. در بيشتر مواقع خانوادهپسر نامه اي که در باره ي خواستگاري از سوي پسر به پدر دختر نوشته شدههمراه خود مي برند. اين نامه را بيشتر براي شگون روي کاغذ سبز رنگ و درپاکتي سبز مي گذارند و با يک دستمال سبز و يک کله قند همراه با مقداريسنجد و آويشن به منزل دختر مي برند. جواب نامه چند روزپس از آن از سويخانواده دختر با همان روش به سراي پسر برده مي شود. در اين نامه پدر دختر،موافقت خود را بيان مي دارد و به دنبال آن نامزدي آغاز مي شود. نامزديدر روز نامزدي پسرهمراه خانواده خود به خانه دختر مي رود و همراه با بردن انگشتر نامزديهدايايي (از قبيل کيف، کفش، پارچه ، سکه طلا) به دختر مي دهد.دادن اينهدايا همراه با مراسم ويژه اي است. در جلوي همه اين هدايا دو لاله که درداخل هر کدام يک شمع روشن قرار دارد همراه آيينه، گلاب پاش، يک کله قند ونقل با خود مي برند و پس از پيش کش کردن اين هدايا از سوي پسر به دختر،آنان انگشتر نامزدي را در دست همديگر مي کنند. چند روزپس از نامزدي،خويشان دختر نيز با دو لاله روشن ونقل و کله قند سبز پوش، گل، پارچه وهداياي ديگر به خانه پسر مي روند و آنها را به خانواده پسر هديه مي کنند.در اين ديدار، دختر همراه ...
آشنایی با آداب و رسوم لرگان (مراسم ازدواج)
مراسم ازدواج :در همان شب بله برون ميزان مهریه را نيز معين مي كنند بعد از اين مراسم دوران نامزدي آغاز مي شود كه معمولا" از 6 ماه تا 2 سال طول مي كشد.چند روز مانده به عروسي مقدمات آن را فراهم مي سازند. به خريد مي روند و براي عروس داماد پيراهن، پارچه، و ... مي خرند. در قدیم براي دعوت كردن مردم به عروسي زني را به عنوان خبر گير به خانه هاي مردم مي فرستادند تا همگي را براي عروسي دعوت نمايد که امروزه به وسیله کارت از مردم دعوت میشود. يك روز قبل از جشن از خانه داماد تمام مخارج جشن عروسي از قبيل برنج، مرغ، گوشت، روغن به نام خرج بار، را بار اسب مي كردند و همراه چند گوسفند پاي كوبان به خانه عروس مي فرستادند مردم نيز كمك هايي به عنوان هدیه در مجمع هاي مسي گذاشته و روي ان را با پارچه هاي رنگي مي پوشاندند و آن را بر سر گرفته به خانه داماد مي بردند. شب قبل از عروسي حنابندان مي گرفتند. صبح روز حنابندان ، عروس و داماد جداگانه با جشن و پاي كوبي به حمام مي رفتند دلاك در حمام به عروس و داماد شربت و شيريني مي داد و اسپند دود مي كرد. سپس عروس و داماد جداگانه سوار بر اسب، همراه دوستان به خانه مي رفتند.شب حنابندان عروس و داماد جداگانه در خانه خود، مراسم حنابندان را انجام مي دادند در خانه عروس، خواهر يا يكي از دوستان که به اصطلاح عروس مار گفته میشد حنا در دست عروس مي گذارد و در خانه داماد نيز دوستان داماد در دست او حنا مي گذاشتند.روز عروسي وعقدكنان خانواده عروس و داماد جداگانه به ميهمانان ناهار مي دادند. بعد از ظهر عروسي داماد به همراه فاميل و دوستان براي آوردن عروس به طرف خانه عروس راه مي افتاد داماد از قبل اسبي را تزيين مي كرد تا عروس را روي آن بنشاند وقتي به خانه عروس میرسيدند خانواده عروس با نقل و شيريني و دود كردن اسپند به استقبال آنها مي رفتند پدر يا برادر عروس، ناني را به كمر عروس با شال سفيد يا سبز مي نشاندند به اين نيت كه اولين فرزندشان پسر باشد و پسر بچه ديگري آيينه به دست جلوي اسب عروس راه مي افتاد. در بين راه دوستان داماد با پاي كوبي و تير اندازي، در شادماني سهيم مي شدند گاهي نيز با گذاشتن مسابقه اسب دواني بر سرور عروسي مي افزودند. وقتي كه به در خانه داماد میرسيدند داماد از اسب پياده نارنج، انار، يا سيبي، را در دست مي گرفت و به سمت عروس پرت مي كرد عروس بايد آن را میگرفت و سپس آن را با هم بخورند. عروس ابتدا وارد خانه نمي شد مگر اينكه پدر داماد يك راس گاو و يا زميني را به عنوان رونما يا پاناز به عروس هدیه میداد. وقتي عروس وارد حياط خانه میشد مادر و خواهرهاي داماد اسپند دود مي كردند و نقل و نبات و شيريني به همراهان ...
ازدواج در ايران باستان
از مراسم ازدواج اصيل ايروني براي ما فقط باورهاي غلطي باقي مونده و مراسم خواستگاري، نامزدي ، عقد، عروسي، پاگشا ، آينه و شمعدان تنها جنبه تشريفات داره. در حاليكه در آئين كهن ايراني هر كدوم روش و هدف خاص خودش رو داشته ... در ايران باستان و بنا بر قوانين دوره ساساني، دختران خود همسر خويش را انتحاب مي کردند. هنگامي که بهرام گور،پادشاه معروف ساساني از دختران يک مرد روستايي ساده درخواست ازدواج مي کند؛ روستايي، پاسخ را به دختران خود وا مي گذارد. در شاهنامه زنان دلاور و خردمندي چون کتايون و تهمينه، همسر خويش را انتخاب کرده و براي يافتن همسر خود همه مرزهاي سياسي و طبقاتي را زير پا مي گذارند. زرتشت نيز در اوستا براي ازدواج و تشکيل خانواده منزلت والايي ديده است. در يسنا آمده است: عروس و داماد! اين کلمات را به شما مي گويم: زندگي سرشار از شادي داشته باشيد و به حقوق يکديگر احترام بگذاريد. بي گمان زندگي شيريني خواهيد داشت. زرتشتيان که تعداد آنها در دنيا بيش از 300 هزار نفر و در ايران 30 هزار نفر مي باشد پس از گذشت قرن ها مراسم مربوط به ازدواج خود را نگه داشته و بنا بر باورهاي ديرين خود رفتار مي کنند. به اين مراسم نگاه کنيم که چه اندازه زيبا هستند. بياييم اين آداب انساني و والا را پاس داريم. خواستگاري خواستگاري زرتشتيان به اين روش است که مادر و خواهر پسر در صورت تمايل خانواده دختر با چند نفر از بستگان نزديک براي خواستگاري دختر مي روند. در بيشتر مواقع خانواده پسر نامه‌اي که در باره ي خواستگاري از سوي پسر به پدر دختر نوشته شده همراه خود مي برند. اين نامه را بيشتر براي شگون روي کاغذ سبز رنگ و در پاکتي سبز مي گذارند و با يک دستمال سبز و يک کله قند همراه با مقداري سنجد و آويشن به منزل دختر مي برند. جواب نامه چند روزپس از آن از سوي خانواده دختر با همان روش به سراي پسر برده مي شود. در اين نامه پدر دختر، موافقت خود را بيان مي دارد و به دنبال آن نامزدي آغاز مي شود. نامزدي در روز نامزدي پسر همراه خانواده خود به خانه دختر مي رود و همراه با بردن انگشتر نامزدي هدايايي (از قبيل کيف، کفش، پارچه ،سکه طلا) به دختر مي دهد.دادن اين هدايا همراه با مراسم ويژه اي است. در جلوي همه اين هدايا دو لاله که در داخل هر کدام يک شمع روشن قرار دارد همراه آيينه،گلاب‌پاش، يک کله قند و نقل با خود مي برند و پس از پيش کش کردن اين هدايا از سوي پسر به دختر، آنان انگشتر نامزدي را در دست همديگر مي کنند. چند روزپس از نامزدي،خويشان دختر نيز با دو لاله روشن ونقل و کله قند سبز پوش،گل، پارچه و هداياي ديگر به خانه پسر مي روند و آنها را به خانواده پسر هديه مي کنند. ...
آداب و رسوم ازدواج در مازندران
به نام خداوند بخشنده مهربان «آداب و رسوم ازدواج در مازندران» انتخاب همسر در گذشته هاي دور به ندرت پسران حق انتخاب همسر آينده ي خود را داشتند و پدر و مادرها بودند كه در اين مورد تصميم مي گرفتند البته آنان ابتدا تصميم خود را در مورد دختر مورد نظر با پسرشان در ميان مي گذاشتند و پسر حتي اگر مخالف بود در بسياري از مواقع به خاطر حجب و حيا مخالفت خود را اظهار نمي داشت. اگر پدر و مادري به پسر پيشنهاد انتخاب همسر مي دادند(البته نه خودشان بلكه با فرستادن پيغام براي پسرشان) باز هم اتفاق مي افتاد كه پسر همه ي اختيارات و انتخاب همسر را به پدر و مادرش واگذار مي كرد. گاهي اتفاق مي افتاد كه پسري از سربازي مي آمد و مي ديد كه دختري را برايش نامزد كرده اند او هم با كمال ميل مي پذيرفت. گاهي هم پسران به خاطر اهميت موضوع ترجيح مي دادند كه بزرگترهايشان مسؤوليت اين امر خطير به عهده بگيرند. كيجا اش يا دختر ديدن پس از اينكه دختر مورد نظر انتخاب شد مادر پسر يا يكي از زنان اقوام كه تردست هم بود به بهانه اي به منزل دختر مي رفت و چند ساعتي آن جا مي ماند او حركات دختر را زير نظر مي گرفت و بعد برمي گشت در صورت قطعي شدن تصميم زني را به عنوان "رافع" و راه باز كن به نزد مادر دختر مي فرستادند. مادر دختر هم مي گفت:"اختيار دختر دست پدرش است چند روز مهلت بدهيد تا با پدر دختر در ميان بگذارم". بعد از چند روز رافع مراجعت مي كرد. اگر خانوده ي دختر مخالفت مي كردند مادر دختر اظهار مي داشت:"اين آب از اين جوي نمي رود". و يا مي گفت: "اين حرف را همين جا بگذاريد زير فرش ". معني اش اين بود كه ما به شما دختر نمي دهيم . بزرگان قوم را به جان پدر دختر مي انداختند تا بالاخره جواب ((بله)) بگيرند و اگر مصر نبودند با اندكي دلتنگي و كدورت از خانواده دختر پي كار خود ميرفتند . خازندي يا خواستگاري بعد از انجام كارهاي اوليه و موافقت خانوادهي دختر از طرف خانوادهي پسر شبي براي خازندي تعيين مي گرديد و اين موضوع از قبل به اطلاع پدر دختر مي رسيد. در شب خواستگاري پدر پسر چند نفر ار بزرگان فاميل و يا ريش سفيدان محل را دعوت مي نمود. معمولا شام را دز خانه پسر مي خوردند و بعد از شام به اتفاق هم به منزل دختر مي رفتند. پدر دختر هم به همين نسبت از بزرگان فاميل دعوت به عمل مي آورد و در خانه منتظر مهمانان بود. بعد از ورود مهمانان و تعارفات معمول صرف چاي و ميوه بزرگترين فرد فاميل داماد ته طور رسمي مساله خواستگاري را مطرح مي نمود. معمولا جمله را بسيار خاضعانه ادا مي نمود و مي گفت: پسر فلاني را به فلامي خود قبول كنيد و يا آقاي فلاني (پدر داماد) از شما دس مره و يا قليون اوكر مي خواهد. فاميل دختر براي گفتن ...
آداب و رسوم اهالی قهی در قدیم
آداب و رسوم زيارت رفتن اشخاصي که در روستا قصد زيارت به اماکن مقدس را دارند چند روز قبل از حرکت از همه اهل محل خداحا فظي و حلاليت طلب مي نمايند و حسابهاي خود را با مردم تسويه مي کنند . زوار چند ساعت قبل از حرکت به اتفاق جمعي از اهالي وفاميل به امامزاده روستا مي روند و سلام و عرض ارادتي مي کنند و در مسير رفت و بر گشت امامزاده به چاوش خواني مي پردازند. ( جهت اطلاع از متن چاوش خوانيها به قسمت ادبيات عاميانه مراجعه شود .) اشخاصي که بدون خداحافظي با دوستان و آشنايان به زيارت مي روند اغلب مورد اعتراض قرار مي گيرند و موقع بازگشت کمتر به ديدار او مي روند و زائرين نيز ناچارند بهانه هايي بتراشند تا به اصطلاح ((در دهان مردم را ببندند)) .يکي از رسومي که خانواده زائرين و مسافرين در غياب آنها انجام مي دادند پختن آش رشته است که به (آش پشت پا ) معروف است که از بيشتر خانمها در پختن آش فوق دعوت به عمل مي آيد . يکي ديگر از رسوم اين است که مردم پول و هدايايي را براي زائر مي آورند که زائر نيز ناچار است از سفر براي آنها سوغات بياورد وقتيکه زائر از سفر بازگشت . مردم به استقبال او مي روند و ضمن گفتن زيارت قبولي و احوالپرسي ، چاوش خوانان به چاوش خواني مي پردازند . آداب زيارت رفتن در قديم وقتي در قديم قرار بود شخصي به زيارت اماکن مقدسه بروند يکي از سادات روستا فرشي روي الاغ پهن مي کرد و سوار بر الاغ مي شد در کوچه ها به چاوش خواني مي پرداخت و وقتي به خانه هاي زوار مي رسيد در همان حالي که سوار بر الاغ بود و چاوش خوانی مي کرد وارد خانه ها ي زوار مي شد و در آنجا نيز دوري در خانه مي زد و به خوانندگي ادامه مي داد . بعد ازآن زوار يا صاحب خانه مبلغي پول و شيريني و نبات در داخل کيسه اي که جلوي پاي چاوش خوان و روي الاغ قرار داشت مي گذاشتند . چاوش خوان در خانه هاي زوار ديگر نيز به همين ترتيب اجرا مي شد نکته جالب در مراسم فوق اين است که اگر مثلا ً قرار بود دو نفر يا دو خانواده به زيارت بروند ، در زمان حرکت تعداد زوار افزايش مي يافت و از دو نفر به ده نفر يا بيشتر مي رسيد . بدين ترتيب که مردم با شنيدن چاوش خواني متاثر مي شدند و بدون آمادگي و قصد قبلي عازم زيارت مي شدند .بازگشت از سفر در زمان بازگشت از سفر زائرين در يکي ار مزارع نزديک روستا تجمع مي کردند و شخصي را به داخل روستا مي فرستادند تا ديگران را از آمدنشان با خبر سازد. اهالي به محض اينکه مي فهميدند زوار از سفر بازگشته اند به صورت جمعي به سمت آنها مي شتافتند و با سلام و صلوات و چاوش خواني آنها را به امامزاده و سپس به منازلشان مي رساندند . بعد از آن مردم در طول سه روز به ...
آداب ورسوم مردم رامسر
آداب و رسوم : نوروز خواني : نوروز خوانان معمولا" پانزده روز قبل از فرا رسيدن عيد نوروز به داخل روستاها مي آيند و با خواندن اشعار در مدح امامان ترانه هاي محلي، طليعه سال نو را به آنان مژده مي دهند. نوروز خوانان چند نفر هستند كه يك نفر اشعار را مي خواند، يك نفر ساز مي زند،نفر ديگر كه به آن كوله كش( باركش ) مي گويند به در خانه هاي مردم مي رود و مي خواند:بادبهارون بيمو / نوروز سلطون بيمو/ مژده دهيد به دوستان / گل به گلستون اومد / بهار آمد بهار آمد خوش آمد/ علي باذولفقار آمد، خوش آمد/ نوروزتان نوروز ديگر / شما را سال نو باشد مبارك صاحب خانه نيز با دادن پول، شيريني ، گردو، تخم مرغ و نخود، و كشمش از آنان پذيرايي مي كند .چهارشنبه سوري : از مراسم به جامانده در ايران زمين، چهارشنبه سوري است كه در پايان چهارشنبه هر سال برگزار مي شود. صبح روز چهارشنبه آش هفت ترشي، درست مي كنند. آشي كه هفت نوع ترشي مانند آب نارنج، آب ليمو، آب انار، سركه، گوجه سبز، و اب از گيل در آن مي ريزند و بعد از آماده شدن بين همسايه ها پخش مي كنند غروب روز مي خوانند با ارزوي شادي و خوشي براي خود و خانواده خود از روي آتش مي پرند. آنها مي خوانند :چهارشنبه سوري كمي پارسال دسوري كمي، امسال دسوري كمي عيد نوروز : هنگام تحويل سال افراد خانواده دور سفره هفت سين كه با ظرافت و سليقه خانم خانه چيده شده مي نشينند و در حاليكه پدر خانواده دعاي تحويل مي خواند منتظر سال نو مي شوند. در گذشته كه امكانات ارتباطي مانند راديو و تلويزيون نبود با تيراندازي يا گفتن اذان سال جديد را به همه اعلام مي داشتند. بعد از اين كه سال نو شد كسي كه به عنوان مادرمه انتخاب شده با مجمعي كه در ان قرآن ، آيينه، اب ، سبزه و شاخه هاي سبز جوان قرار دارد وارد خانه مي شود چهارگوشه اتاق ها را آب مي پاشد قرآن را كنار سفره هفت سين مي گذارد و شاخه هاي سبز ( درخت آلوچه) را به اين نيت كه سال سرسبز و خوش و خرمي براي خانواده باشد، جلوي در اتاق آويزان يا روي طاقچه اتاق مي گذارد. دراين روز مادر خانه، غذاي عيد، سبزي پلو با مرغ يا گوشت درست مي كند. علاوه بر آن غذايي به عنوان خيرات براي اموات مي پزند و بين مردم پخش مي كنند . در غروب شب اول سال به اين اعتقاد كه چراغ خانه آنها هميشه روشن و نوراني باشد، به سر در خانه ها شمع يا شعله آتش آويزان مي كنند.جشن نوروز ماه :مردم مازندران در اواسط مرداد ماه جشني به نام نوروز ماه دارند وقتي كه اولين محصول برنج زودرس رسيد بعد از جمع آوري و درو با همان برنج غذا درست مي كنند و درخارج از روستا جشن پايان كار ...
مراسم عروسی در سوادکوه
جوانان بخوانند... لباس داماد و عروسلباس داماد عبارت بود از كت و شلوار و جليقه و پيراهن سٿيد كه همه را خياط (درزي) در خانه داماد مي دوخت. علاوه بر اين، داماد كلاهي نمدي به نام شب كلا بر سرش مي گذاشت.لباس عروس شامل يك كت مخمل يا ترمه ،يك پيراهن حرير رنگارنگ ، يك روسري بزرگ گلدار به نام گل شٿتالو ، يك چادر سٿيد و يك كله پوش بود. روي چادر سٿيد را با پول و سكه هاي مخصوص تزئين مي كردند. كله پوش كه شبيه روسري بود را از پارچه عالي و گران قيمت تهيه مي كردند و روي چادر بر سر عروس مي گذاشتند. كله پوش سر و صورت را تا حدود كمر مي پوشاند.وسايلي كه از طرٿ خانواده ي عروس براي داماد ٿرستاده مي شد.يك يا دو روز قبل از عروسي ،از طرٿ خانواده ي عروس بقچه يا چمداني براي داماد برده مي شد كه در آن وسايل استحمام داماد ،پيش بند سٿيد اصلاح و لوازم سلماني به اضاٿه ي كمربند، جوراب و كيٿ پول بسته به وضع مالي خانواده عروس به عنوان تبرك اسكناس مي گذاشتند.حنابندانحنابندان هم در مازندران سابقه ي ديريني دارد و همانند امروزه در شب عروسي برگزار مي شد، اما به شكلي ساده. عروس در جمع دوستان جوان خود وداماد هم در منزل خود و در بين جوانان محل جشن حنا بندان را بر پا مي كرد.بر كٿ دست داماد حنا مي گذاشتند و پسران دم بخت با انگشت از كٿ دست او حنا بر مي داشتند و معتقد بودند كه با اين كار بخت شان زودتر باز مي شود.همين مراسم در خانه ي عروس هم اجرا مي شد و تا پاسي از شب گذشته به جشن و پايكوبي مي پرداختند.عروس حمام و داماد حمامدر صبح روز عروسي ،داماد و دوستانش با جشن و پايكوبي از خانه داماد به طرٿ حمام به راه مي اٿتادند. يكي دو نٿر از دوستان نزديك داماد همراه وي وارد گرمابه مي شدند و بقيه جلوي حمام به جشن و شادي و رقص و آواز ادامه مي دادند. بعد از استحمام داماد ، برايش گلپر دود مي كردند و بر سرش نقل و پول خرد مي ريختند و او را به خانه بر مي گرداندند .همين كار براي عروس هم اجرا مي شد. زنان و دختران همراه عروس به حمام مي رٿتند و در آن جا آن قدر پايكوبي مي كردند تا عروس از همام خارج شود ،سپس او را با سلام و صلوات به منزل مي آوردند.اين مراسم امروزه تقريبا منسوخ شده است.هديه روز عروسيدر آخرين روز عروسي يعني روزي كه عروس را به خانه داماد ميبرند ، در خانه داماد مهماني مٿصلي داده مي شد و مهمانان پس از صرٿ نهار و چاي و ميوه تقاضاي مجمع مي كردند . اول ريش سٿيدان و بعد بترتيب بقيه حاضرين پولي را به عنوان هديه در آن مجمع مي گذاشتناد كه در واقع زير بناي اقتصادي خانواده را محكم مي كرد . به ٿردي كه اول هديه مي كرد و به مقدار پول او (( سر هديه )) مي گٿتند .ديوار ...