تزئين حناي عروسي
مراسم عروسی در سیریک
از آنجائي كه هر منطقه براي عروسي هايش مراسم خاصي دارد؛، سيريك نيز به عنوان يكي از همين مناطق مراسم خاص خودش را دارد كه بر گرفته از فرهنگ خاص مردم اين منطقه است. <?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> در قديم در سيريك مانند بسياري از جاها نظر پسر و دختر شرط نبود و ازدواج براساس توافقي بود كه بين دو خانواده صورت مي گرفت ولي امروزه به جوانان اهميت بيشتري داده مي شود و آنها حق انتخاب در مورد آينده خود را دارند ولي همه موانع كاملاً از بين نرفته و بايد جوانان همسران خود را از طبقاتي انتخاب كنند كه از لحاظ طبقاتي با آنها برابر مي كنند و نه اينكه پايين تر از خودشان هستند. عروسي در اين منطقه به اين صورت است كه اگر پسري از دختري خوشش بيايد بايد با خانواده اش در ميان بگذارد كه به خواستگاري دختر مورد علاقه اش بروند و بعد از آن پدر پسر به همراه يكي يا دو نفر از معتمدين به خواستگاري دختر مي روند كه در صورت رضايت دختر و والدينش يك شب را به عنوان «بله برون» كه در زبان محلي به آن «مال گيِشندِن» مي گويند تعيين مي كنند در اين شب پدر داماد به همراه بزرگان فاميلش به خواستگاري رسمي و تعيين مهريه به خانه عروس مي آيد و پدر عروس نيز بزرگان فاميل خود را دعوت مي كند و پس از صرف شام صحبت اصلي در مورد مهريه شروع مي شود ( مقدار مهريه در سيريك تعيين شده است و از 100 تا 300 متقال طلاء متفاوت است و ضرب المثلي نيز در اين زمينه در بين مردم سيريك رايج است كه مي گويد: مهريه دختر مانند مهريه مادرش است كه البته در حال حاضر طبقات پايين تر مهريه دخترانشان را تغيير داده و مقدار آن را بيشتر از قديم مي كنند) مراسم « مال گيِشندن» جهت رسمي تر كردن خواستگاري بين دو خانواده است. عروسي به مدت هفت شبانه روز برگزار مي شود و اولين شب عروسي را «بن سور» مي گويند كه همه همسايه ها و طايفه هاي نزديك خود را در اين شب دعوت مي كنند (شروع عروسي در روزهاي نخستين در خانه داماد جهت رسمي تري به خود دارد و شلوغ تر است چون تمام كارها و مخارج عروسي بر عهده داماد است.) در روزهاي اول و دوم و سوم مردها كارهاي بيرون از خانه و زنان كارهاي داخل خانه را بر عهده دارند كه آوردن هيزم عروسي و خريد گاو و گوسفند و چراغاني كردن خانه عروس و داماد و آوردن آشپز و بقيه كارها بر عهده مردان است و جمع كردن وسايل عروسي كه قبلاَ توسط مادر و خواهران داماد تهيه شده اند و تزيين چمدانهاي عروسي بر عهده زنان است ( لوازم عروسي عبارتند از: چهل يا پنجاه دست لباس محلي و هشت جفت كفش چادر و نقاب كه زنان بلوچ به صورت خود مي زنند و عطر و لوازم آرايش و كليه وسايل مورد نياز عروس كه جمعاً پنج چمدان مي شود ...
مراسم حنا بندان
مراسم حنابندان درجنوب ایران دراین مراسم مراحلی دارد که ابتدا تزیین و آماده سازی حنا برای مراسم حنابندان است.برای اینکار می توان از بسیاری از مواد تزیینی بهره برد.مانند سکه های بدلی،مروارید،صدف،گل های طبیعی و مصنوعی،اکلیل،انواع روبان و ... حنابندان یکی از آداب و رسوم عروسی در نزد اقوام ایرانی می باشد.که درجنوب کشور از اهمیت وتنوع بیشتری برخوردار است بواسطه رفت وامد مردم به هندوستان وکشورهای عربی این رسم گوناگون از سایر نقاط کشور میباشد به طوری که در ایران این رسم یعنیجشن حنابندان که به تعبیری آخرین رسم از آداب عروسی ایرانی میباشد، جشنی است که در واقع مراسم خداحافظی عروس بوده و در آخرین شب اقامت عروس به طور رسمی در خانه پدری برگزار می گردد. ولی درجنوب ایران بخصوص بستک واطراف اولین شب عروسی را با حنا شروع میکنند وهم داماد وهم عروس باید حنا می گذاشتند. معمولا درسالهای اخیر رسم استیج که قدیما به صورت قالیچه مخمل بر دیوار زدن بود تغییر کرده وجهت راحتی خانواده ها امروزه استیج آماده می بندند که خیلی م زیباست برای شب حنا بندان از رنگ سبز اسه میگردد نمونهمعمولا برای داماد به این شیوه عروس دراین شب لباس سبز میپوشدوبرای عروس خانم با نقشی زیبا بر روی استیج اجرا میگردد واطرافیان عروس به رقص وپایکوبی مشغول می گردنددر گذشته درشب حنابندان زنان شرکت کننده دستشان را با آغشتن به ظرف حنایی که دور تا دور مراسم گرداننده می شد رنگ می کردند و این آیین همچنان در روستاها و شهرهای کوچک ایران پا برجاست.ومعمولا امروزه زنان واقواعروس وداماد نقش حنا میگذارند «حنا از جنت است» و اثری از بهشت و نشانه‌ای از شادی، مهر و نیکبختی دارد. این باوری است که ایرانیان باستان داشتند و هنوز هم پابرجاست.معمولا رسم است نقش حنا را برای عروس از انگشت حلقه شروع میکنند و برای دختران مجرد از انگشت کوچیکه Normal 0 false false false EN-US X-NONE FA <?xml:namespace prefix = m />/* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Table Normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-priority:99; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin-top:0cm; mso-para-margin-right:0cm; mso-para-margin-bottom:10.0pt; mso-para-margin-left:0cm; line-height:115%; mso-pagination:widow-orphan; font-size:11.0pt; font-family:"Calibri","sans-serif"; mso-ascii-font-family:Calibri; mso-ascii-theme-font:minor-latin; mso-hansi-font-family:Calibri; mso-hansi-theme-font:minor-latin;} روايت مي شود كه در گذشته سه تا هفت شب مراسم جشن و پايكوبي به طول مي انجاميد .ظاهرا اين گونه عروسي چندين شبانه روز به خوانين و كلانتران مربوط بود . از مراسم قشنگ شب هاي عروسي ، رسم حنا بندان بود كه اگر در سه شب جشنها به طول مي انجاميد حنا بندان شب اول و دوم را (( حناي فاش )) و شب سوم ...
آداب و رسوم عقد و عروسي در شهر بن
آداب و رسوم عقد و عروسي در شهر بن قبل از خواستگاري : خانواده داماد با واسطه يا بدون واسطه به خانواده عروس پيشنهاد مي دهند كه آيا راهي دارد كه جلو بيايند و درمورد وصلت دوجوان صحبت كنند. خانواده عروس نيز اگر شناختي داشته باشند يا به واسطه تحقيق مختصري نظر خود را درمورد قبول يا رد اعلام مي كنند. ("لچک باشماق" (روسری و کفش):در زمان قديم يك روسري مي بردند و مي گفتند آمديم ببينيم آيا پسر ما را به نوكري يا غلامي قبول داريد.و سه روز صبرمي كردند اگر روسري برگشت داده شد جواب رد بود ، ولي اگر روسري برنگشت جواب مثبت بود. دربعضي وقت ها پسر، دختري كه براي بردن آب به چشمه مي رفت آنجا مي ديد و با پدرو مادرخود درميان مي گذاشت. ويا بعضي وقت ها هم پسر را به بهانه اي( مثل پيغام بردن ، يا قرض گرفتن وسيله اي ) به خانه دختر مي فرستادند تا آنها پسر را ببينند و نظر خود را بگويند. ويا در بعضي مواقع نيز مادر پسر به بهانه گرفتن چيزي از خانواده دختر به منزل آنها مي رفت و دختر را مي ديد و به بهانه بوس كردن سرو وضع او را وارسي مي كرد و دقت مي كرد بفهمد دهان دختر بو مي دهد يا نه ، چون بو دادن دهان نشانه خراب بودن دندان هاي او بود.) خواستگاري: بعد از تعيين زمان خواستگاري خانواده عروس با گل و شيريني به منزل خانواده عروس مي روند و بعد از گفتگوي دوطرف و خود شخص عروس و داماد اگربه توافق برسند زماني براي انجام آزمايش مشخص مي شود تا از نظر ژنتيكي و گروه خوني مانعي براي ازدواج نداشته باشند.بعدازانجام آزمايش اگرآزمايش مثبت باشد عروس و داماد در يك دوره كلاس مشاوره شركت مي كنند. اذن گرفتن(گورمك): خانواده داماد بايد براي اقوام نزديك عروس كه خود آنها پيشنهاد مي كنند بايد به منزل آنها بروند و هديه اي ببرند و اذن و اجازه وصلت بگيرند. شيريني خوري(شيرينه ايچمك): قبل ازمراسم عقد خانواده داماد با اقوام نزديك به منزل پدر عروس مي روند و با بردن هديه و نبات و شيريني ، به اصطلاح شيريني خوري مي كنند وچاي نبات مي نوشند و زمان خريد و عقد را مشخص مي كنند. (داش قوي بوتيا يل آپارميا) سنگ بزار رو بوته باد نبره شيربهاء(باش لوق): پسرمبلغی را که پدر دختر بعنوان شیر بهاء تعیین می کند باید به عنوان شيربهاء به خانواده عروس بپردازد.كه معمولاً پدر عروس از آن پول براي خريد جهيزيه استفاده مي كند. خريد عقد: قبل از عقد ، عروس و داماد براي خريد لباس و حلقه ازدواج به بازار مي روند و خانواده داماد براي عروس خريد مي كند و خانواده عروس نيز براي داماد خريد مي كند. و براي كساني كه آنها را همراهي ميكنند هديه اي به نام( سر خريد) مي گيرند. عقد: مراسم عقد درمنزل خانواده عروس و با دعوت ...
آداب و رسوم فولکوریک عروسي ترکهای خراسان
مقدمه : آداب، رسوم و فرهنگ هر ملت سرشار ازغنا و ظرافت‌هاي خاصي است. اين فرهنگ در بطن خود داراي خرده فرهنگ‌هايي است كه شالوده و اساس فرهنگ آن ملت را پيريزي مي‌كند. باورها و آرزوهاي هر ملتي را مي‌توان در آداب و رسوم و آيين‌هاي ملي و مذهبي آن ملت جستجو كرد. آيين‌هاي عروسي، جشن‌های اعياد، برداشت محصول، نامگذاري و ختنه پسربچه‌های و... ، عزا، باران خواهي و... آيينه تمام نمايي است كه فرهنگ هر قوم و ملتي را براي ما بازخواني مي‌كند. بازخواني فلسفه و چگونگي به وجود آمدن آنها مي‌تواند، راهگشاي ما در شناخت باور‌هاي اساطيري آن قوم و ملت باشد. اما اين بازخواني و كنكاش كارهاي آكادميك لازم دارد كه خارج از سطح معلومات و توانايي هاي يك نفر مي باشد.در ادامه به بررسي مراسم و آيين‌هاي فولکوریک عروسي ترکهای خراسان براساس تجربیات خود و شنیده های از پدر و مادر و سایر بزرگترها درشهرستان بجنورد و روستای ترک نشین گریوان و روستاهای اطراف آن واقع دربخش مرکزی بجنورد مي‌پردازيم. البته اين مطلب بيشتر درباره‌ي عروسي تمام ترکهای خراسان کم و بیش صادق است. هسته‌ي اصلي آن بجنورد و روستاي گریوان مي‌باشد. در ذيل آداب و رسوم فلکوریک عروسي ترکهای خراسان كه بعضي ازآنها رفته رفته دراثر تاثیر فرهنگ اقوام دیگر و تبلیغات منفی یکسان سازی فرهنگی به بوته فراموشي سپرده مي‌شود، تقديم خوانندگان مي‌گردد. توجه داشته باشید که عبارات ترکی به لهجه غربی (بخصوص بجنورد) نگارش یافته است تا جنبه فولکوریکی آن حفظ شود.آداب و رسوم عروسی ترکانترکهای خراسان نیز دیرینه دلدادگان و پرچمدار شکوه فرهنگی هستند که ، توانسته‌اند فرهنگ نیاکان خود را به زیبایی بر دوش بکشند و در خراسان بزرگ به ترک بودن خود ببالند و افتخار کنند. ترکهای خراسان، بذر افشانده شده تاریخند که در دل هر دشت و مزرعه ای، در ستیغ هر کوهی، در زلالی هر جویباری، هم نفس صادق خاک خود و خاطره بوده است. هر ازچندی، صدای سورنا و دهل و قوشمه و تار در کوه و دشت می پیچد، ضرباهنگ قلبی با قلب دیگر هم نوا می شود. شور، شادمانی و عشق درهم تنیده است. بوی اسپند ، سرخی سیب و انار، لبخند بر لبها، نجابت اسب عروس، هلهله و شادی مرد و زن، پیر و جوان، دستهای به شوق بالا رفته تا در گرفتن انار از هم سبقت بگیرند، همه و همه یعنی باز عروسی ترکهای خراسان است.قارداشلیق ( براکه در زبان کرمانجی) (پیمان برادری)دربین ترکان خراسان رسم است که پسران قبل ازعروسی، با یکی از دوستان صمیمی خود پیمان اخوت و برادری می بندند و به اصطلاح با هم "قارداشلیق " می شوند. در تمام مراحل عروسی، تدارکات و به هنگام عروسی، هدایت ...
مراسم خواستگاري و ازدواج
خواستگاري : خانواده داماد پس از آنكه دختري را در نظر گرفت درباره او و خانواده اش تحقيق مقدماتي را انجام مي دهد و بعد به وسيله واسطه اي كه معرف دختر بوده، با خانواده عروس قرار ملاقات مي گذارد. معمولا مادر و خواهران داماد و يكي از زنان جهان ديده و كدبانو خانواده داماد به خانه عروس مي روند تا دختر را از نزديك ببينند. در اين جلسه پس از انجام تعارفات و گپ زدن ، مادر دختر با صداي بلند دخترش را صدا مي زند تا چاي بياورد. دختر هم كه از قبل آمادگي براي پذيرايي و خودنمايي دارد ، با سيني شربت و چاي وارد مي شود و پس از تعارفات لازم مادر به دختر اجازه مي دهد كه بنشيند. مادر داماد حسابي او را برانداز مي كند .در صورتي كه دختر مورد پسند واقع شود باقي كارهاي مراسم صورت مي گيرد. خرج بري بله برون: پس از آنكه داماد دختر را پسند كرد پدر داماد پيش پدر عروس مي رود و قرار بله برون را با خانواده آن ها مي گذارد. در شب تعيين شده داماد و بزرگان فاميل وي به خانه عروس مي روند. در منزل عروس هم تعدادي از بستگان و بزرگان فاميل او جمع مي شوند. آقايان در يك اتاق و خانم ها در اتاق مجاور مي نشينندو پس از صرف چاي ،شربت و شيريني مهريه و روز عقد را تعيين مي كنند و تمام شرايط ازدواج را روي كاغذ آورده و در دو نسخه امضا مي كنند. مجلس عقد: مراسم عقد معمولا در روزهاي اعياد مذهبي انتخاب و در خانه عروس برگزار مي شود. يك روز قبل از مراسم ،خانواده داماد اسباب و لوازم مورد نياز برگزاري عقد را به خانه عروس مي برند و اتاق عقد را با كاغذهاي رنگي و گل تزئين مي كنند و مقدار زيادي ميوه، شيريني و نقل را براي پذيرايي از ميهمانان در اتاق مي چينند. اغلب سفره عقد را رو به قبله مي اندازند. سفره سفيدي پهن مي كنند و روي آن خنچه عقد را مي چينند كه عبارت است از خنچه هفت سين ،ايينه و شمعدان (آيينه را روي يك سوزني ترمه مي گذارند)يك جلد قران با جا قراني ترمه، جانماز ترمه يا مخمل ترمه، يك كاسه آب، يك شاخه نبات، منقل اسپند، مقداري عسل و روغن، نان سنگك كه روي آن مبارك باد نوشته شده ،ماست،سبزي،شيريني، (بيشتر كلوچه و نقل و نبات) و ميوه هاي گوناگون. در اتاق عروس زنان چند بخته(زناني كه چندبار شوهر كرده اند)و يا زن نازا را كمتر راه مي دهند. قبل از خواندن خطبه عقد دو تن از بستگان عروس پارچه بزرگ سفيدي را بالاي سر عروس مي گيرند و دو تن هم بر روي پارچه قند مي سايند و يكي از بستگان عروس با نخ و سوزن پارچه سفيد بالاي سر عروس را مي دوزد و مي پندارد بدين وسيله زبان مادر شوهر ،خواهر شوهر و يايه(جاري) را خواهند دوخت.به هنگام خواندن خطبه عقد يكي از بستگان عروس (ساق دوش او)قفلي را چفت مي ...
آداب و رسوم عروسی ترکان
مقدمه : آداب، رسوم و فرهنگ هر ملت سرشار ازغنا و ظرافت‌هاي خاصي است. اين فرهنگ در بطن خود داراي خرده فرهنگ‌هايي است كه شالوده و اساس فرهنگ آن ملت را پيريزي مي‌كند. باورها و آرزوهاي هر ملتي را مي‌توان در آداب و رسوم و آيين‌هاي ملي و مذهبي آن ملت جستجو كرد. آيين‌هاي عروسي، جشن‌های اعياد، برداشت محصول، نامگذاري و ختنه پسربچه‌های و... ، عزا، باران خواهي و... آيينه تمام نمايي است كه فرهنگ هر قوم و ملتي را براي ما بازخواني مي‌كند. بازخواني فلسفه و چگونگي به وجود آمدن آنها مي‌تواند، راهگشاي ما در شناخت باور‌هاي اساطيري آن قوم و ملت باشد. اما اين بازخواني و كنكاش كارهاي آكادميك لازم دارد كه خارج از سطح معلومات و توانايي هاي يك نفر مي باشد. در ادامه به بررسي مراسم و آيين‌هاي فولکوریک عروسي ترکهای خراسان براساس تجربیات خود و شنیده های از پدر و مادر و سایر بزرگترها درشهرستان بجنورد و روستای ترک نشین گریوان و روستاهای اطراف آن واقع دربخش مرکزی بجنورد مي‌پردازيم. البته اين مطلب بيشتر درباره‌ي عروسي تمام ترکهای خراسان کم و بیش صادق است. هسته‌ي اصلي آن بجنورد و روستاي گریوان مي‌باشد. آداب و رسوم عروسی ترکان ترکهای خراسان نیز دیرینه دلدادگان و پرچمدار شکوه فرهنگی هستند که ، توانسته‌اند فرهنگ نیاکان خود را به زیبایی بر دوش بکشند و در خراسان بزرگ به ترک بودن خود ببالند و افتخار کنند. ترکهای خراسان، بذر افشانده شده تاریخند که در دل هر دشت و مزرعه ای، در ستیغ هر کوهی، در زلالی هر جویباری، هم نفس صادق خاک خود و خاطره بوده است. هر ازچندی، صدای سورنا و دهل و قوشمه و تار در کوه و دشت می پیچد، ضرباهنگ قلبی با قلب دیگر هم نوا می شود. شور، شادمانی و عشق درهم تنیده است. بوی اسپند ، سرخی سیب و انار، لبخند بر لبها، نجابت اسب عروس، هلهله و شادی مرد و زن، پیر و جوان، دستهای به شوق بالا رفته تا در گرفتن انار از هم سبقت بگیرند، همه و همه یعنی باز عروسی ترکهای خراسان است.در ذيل آداب و رسوم فلکوریک عروسي ترکهای خراسان كه بعضي ازآنها رفته رفته دراثر تاثیر فرهنگ اقوام دیگر و تبلیغات منفی یکسان سازی فرهنگی به بوته فراموشي سپرده مي‌شود، تقديم خوانندگان مي‌گردد. براکه (پیمان برادری) دربین ترکان خراسان رسم است که پسران قبل ازعروسی، با یکی از دوستان صمیمی خود پیمان اخوت و برادری می بندند و به اصطلاح با هم "براکه " می شوند. در تمام مراحل عروسی، تدارکات و به هنگام عروسی، هدایت کاروان عروس به عهده براکه اوست. ائلچي‌لئق (خواستگاري) وقتي جواني قصد ازدواج داشته باشد به خاطر شرم و حيا و آداب خانوادگي نمي‌تواند، ...
بخت یار
بختياري نژاد<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> قوم لر به 2 دسته تقسيم مي شود : لر بزرگ = ايل بختياري و لر كوچك = كساني كه در استان لرستان هستند . تاريخچه نژادي قوم لر به دربار ساساني باز مي گردد . و هنگامي كه اعراب به ايران حمله كردند آنان به كوه هاي كنوني استان چهار محال و بختياري گرويدند و براي مدت ها ي بسيار زياد با اعراب جنگ چريكي ( نا منظم ) پرداختند . كه يكي از دلايل نام گذاري آنان به بختياري همين بود. آنان اعراب را به دل كوه مي كشاندند و با حملات برق آسايي آنان را مي كشتند . اعراب كه با كوه و جنگل آشنايي نداشتند و با ديدن اقوامي كه با اسب هاي تند رو در خطر ناك ترين و وحشتناك ترين راه ها گذر مي كردند شگفت زده شده و آنان را بختياري ناميدند . بختياري يعني داراي شانس و اقبال . البته قبل از اين هم نظريه ديگري نيز و جود داشت و آن اين بود كه بختياري ها از جنگ جو هاي آريايي بودند كه منتها از رم به ايران آمدند ، آنان كه بعد از پيروزي بر قسمتي از لشكر ايران وارد اين فلات شدند آريايي ها ايراني به آنها مي گفتند بختياري منظور : بخت و اقبال يارتان بود كه جنگ را بر ما پيروز شديد البته اين نظريه رد شد. چرا كه لباس مردان بختياري ها (كه در چند بند پايين تر توضيح بيشتري خواهيم داد ) چوخا ( شكل معرب آن = چوغا) از روي قبر كورش يا همان پاسارگاد ساخته شده است ( توضيحات بيشتر در پايين) كه اين مورد به هزار و پانصد سال قبل از ساسانيان و حمله رم به ايران حكايت دارد. البته نظريه هاي ديگري نيز وجود داشت كه از نوشتن آنان به برهان مهم نبودن پرهيز كرديم. زبان زبان مردمان اين ايل پارسي دري ( دربار ساساني) است . كه تنها زبان اصيل باقي مانده قبل از قاطي شدن با اعراب است كه هرگز از بين نخواهد رفت چرا كه اكنون بيش از 4 ميليون نفر در سراسر دنيا به اين زبان ( البته گويش پارسي ) سخن ميگويد . در فراگيري اين زبان هيچ گونه نوشته اي وجود ندارد و از سينه به سينه به فرزندان منتقل مي شده است . ولي اكنون افرادي هستند كه كتابهايي را براي نگه داشتن اين گويش اصيل چاپ كرده اند. پارسي دري برادي هم دارد كه آن پارسي پهلوي است كه اين گويش با گويش پارتي ها ( خراساني هاي قديم و زبان اشكانيان) قاطي شده است كه فرقي نمي كند و تنها تفاوت آنان به تلفظ واژه ها برميگرد و نه چيز ديگر . پارسي در در اداي واژه هايي جمع فتحه بالاي واژه ها را به گ تبديل مي كند مانند دُر ( دختر) = درگل ( دختر ها ) زن = زنگل ( زن ها ) و ... در اداي حروف تفاون وجود دارد مانند ق = خ و در اين گويش حرف ق جايي ندارد و در بيشتر مواقع در واژه هاي موجود در اين گويش به خ تبديل مي شود. پوشاك لباس مردان بختياري ...