چگونه به کودکان نقاشی بیاموزیم

چگونه به کودکان بیاموزیم دهیم خود را سرگرم کنند

چگونه به کودکان بیاموزیم دهیم خود را سرگرم کنند بچه‌ها مدتها قبل از پاگذاشتن به دوران بزرگسالي فشار رواني را تجربه مي‏كنند. برخي کودکان مجبورند با مشکلاتي چون کشمکش‌هاي خانوادگي، طلاق، تغييرات دائمي مدرسه، همسايه‌ها، توافقات مراقبت از کودک، فشار گروههاي هم‌سال و بعضي وقت‌ها حتي با خشونت در خانواده يا جامعه‌شان دست و پنجه نرم کنند. بيشتر والدين كودكان نوپا آرزو مي كنند كه كودكشان بتواند تنهايي خودش را سرگرم كند. اين خواسته والدين منطقي است، چون كودك نوپا مي تواند اسباب بازي ها را بر دارد، با آن ها بازي كند، دنبال توپ بدود و كتاب ورق بزند. نوپاها آموخته اند كه مي توانند خودشان كارهايي انجام دهند و اتفاقاً اغلب هم در انجام كارها توسط خودشان پافشاري و سماجت به خرج مي دهند. با اين همه يك بچه يك ساله همچنان دوست دارد دور و بر والدينش بچرخد، ما مي توانيم به او كمك كنيم كه بياموزد چگونه خود را سرگرم كند. جين فوي، متخصص كودكان در كاروليناي شمالي مي گويد: "كودكان نوپا اصولاً نمي توانند براي مدت طولاني به تنهايي بازي كنند". طولاني ترين زماني كه مي توانيد از يك بچه يك ساله انتظار داشته باشيد به تنهايي بازي كند چيزي حدود پانزده دقيقه است، دادن چنين فرصتي به كودك كاري است كه به انجام دادنش مي ارزد، اين كار تنها به اين دليل نيست كه شما فرصت داشته باشيد شام را آماده كنيد يا اتاق را جارو و گردگيري كنيد. دكتر اسكالار متخصص رشد در مركز مطالعات رشد و يادگيري دانشگاه كاروليناي شمالي در اين باره مي گويد:"تنها بازي كردن، تقويت كننده استقلال، اعتماد به نفس، خلاقيت، و مهارت هاي زباني است. اغلب مي بينيم كه يك كودك پانزده ماهه موقعي كه تنها بازي مي كند با خود چيزهايي زمزمه مي كند، چنين بازي هايي پايه و اساس رشد مهارت هاي زباني هستند. "دكتر اسكالار مي گويد:" قابليت بچه ها براي تنها بازي كردن به حال و وضعيت آن ها هم بستگي دارد، اگر بچه گرسنه، خسته يا مريض باشد كمتر به تنها بازي كردن رغبت خواهد داشت. علاوه براين شما از يك نوپاي كمي بزرگ تر هم نمي توانيد انتظار داشته باشيد كه مدت طولاني تري تنها بازي كند." دكتر فوي معتقد است: "يك كودك بيست و دوماهه كه از نظر شناختي و زباني قابليت هاي بيشتري از كودك يك ساله يا پانزده ماهه دارد تمايل روز افزوني براي كسب استقلال در خود مي بيند، بنابراين بيش از پيش دوست دارد با شكستن حد و مرزهايي كه شما وضع كرده ايد آن ها را و شما را امتحان كند و بنابراين اين نياز بيشتري به نظارت و توجه مداوم و از نزديك دارد".براي افزايش ظرفيت كودكتان در تنها بازي كردن، چهار كلمه را به خاطر بسپاريد:" علاقه،ايجاد ...

چگونه آرامش را به کودک بیاموزیم-حمید یعقوبی
در مواقعی که بر خلاف میل کودکان اتفاقی می افتد آنها رفتارهای نامناسبی را از خود بروز می دهند و ما به این کودکان می گوییم لجباز و بد اخلاق .-در چنین حالتی والدین با نصیحت کردن ،توضیح دادن و جر وبحث فراوان سعی در اصلاح رفتار کودک دارند ، اما این روش چندان موثر نیست و باعث تضعیف روابط بین والدین و کودک می گردد .-برای رفع این مشکل بهتر است به شیوه های ذیل عمل کنیم :-کودک را تهدید نکنیم .-در موقع بروز رفتار نامناسب به کودک بگوییم (سعی کن آرامش داشته باشی )و تا زمانی که آرام نشده به او بی اعتنا باشیم . تا کودک متوجه شود که توجه ما را از دست داده است .-در انجام تکنیک آرام سازی فوق به طور مستمر و مداوم کوشا باشیم تا کودک روش آرام سازی خود را یاد بگیرد .-در موقع بروز عصبانیت توسط کودک اورا به انجام فعالیت های فیزیکی مثل ، دویدن ، دوچرخه سواری ، و... فعالیت های کلامی مثل حرف زدن با دوستان ، سرود خواندن ، لطیفه تعریف کردن و ... همچنین فعالیت هایی مثل نوشتن ، نقاشی کردن ، بازی با خمیر و ساخت و ساز ، و یا حمام کردن و دراز کشیدن تشویق و تر غیب نماییم . با این عمل ما به کودکان خود می آموزیم که عصبانی شدن رفتاری طبیعی است اما روش بیان آن و چگونگی کنترل و رفع آن مهم است.
چطور نظم را به کودکان بیاموزیم؟
آموزش نظم به کودکان بسیار مهم و اساسی است زیرا به آنها می‌آموزد تا رفتارهای خود را کنترل کنند. نظم در واقع تعیین محدوده‌ها و اصلاح رفتارهای نادرست است، همچنین نظم به کودکان می‌آموزد چگونه در مورد خودشان احساس بهتری داشته باشندنظم مقوله‌ای است که باید در طول زندگی به کودکان آموزش داده شود، زیرا کودکان با نظم متولد نمی‌شوند و آموزش تدریجی آن جزء وظایف والدین است. آموزش نظم به کودکان بسیار زمان بر است و نیازمند تکرار و تمرین‌های مداوم و مستمر است اما هر چه آموزش پیش برود، کار آسان‌تر می‌شود. در زمینه آموزش نظم به کودکان دیدگاه‌های متفاوتی وجود دارد که متاسفانه رایج‌ترین آنها تنبیه کردن است. کسانی که از تنبیه برای آموزش نظم به کودکان بهره می‌گیرند به این دلیل است که در یک نگاه سطحی هم تنبیه کردن آسان‌تر به نظر می‌رسد و هم سریع‌تر نتیجه می‌دهد. اما حتما شما هم با این مشکل مواجه شده‌اید که کودکان خردسال وقتی تنبیه می‌شوند با صدای بلند گریه می‌کنند و کودکان کمی بزرگ‌تروقتی تنبیه می‌شوند در واقع یاد می‌گیرند که مسایل و مشکلات‌شان را به همین روش ، یعنی با زدو خورد حل کنند. اشکال دیگر تنبیه کردن که حتما همه بارها و بارها با آن مواجه شده‌ایم، این است که بعد از تنبیه کردن کودکان فقط برای مدت زمان کوتاهی آرام می‌گیرند و خیلی زود دوباره رفتارهای ناخوشایندشان را از سر می‌گیرند. کودکان باید والدین خویش را به دلیل اینکه مسئول زندگی و خانواده هستند، احترام کنند در حالی که با تنبیه کردن این احترام جای خود را به ترس از والدین می‌دهد و از آنجا که ترس پایا نیست، تاثیرات رفتاری صحیح و ماندگاری ندارد. وقتی که کودکان به دلیل ترس از والدین، از انجام کاری اجتناب می‌ورزند، این پرهیز تا زمانی اتفاق می‌افتد که والدین حضور دارند و هیچ تضمینی وجود ندارد که در غیاب والدین هم کودک رفتار ناخوشایند خویش را انجام ندهد. والدین باید به این نکته توجه داشته باشند که کودکان در هیچ موردی نیاز به تنبیه ندارند، زیرا علاوه بر موارد ذکر شده تنبیه، ماهیتا خطرات جدی و گاه جبران ناپذیری می‌تواند به همراه داشته باشد. در عوض برای فرزندان خویش به اندازه کافی وقت بگذارید و با آنها صحبت کنید. حدو مرزها را برای‌شان تعریف و تعیین کنید و به آنها نشان دهید که چگونه روی رفتار خویش کنترل داشته باشند.کودکان را در مورد ماهیت کارهای درست و نادرست آگاه کنید و کارهای خوب یا بدی را که انجام می‌دهند با دلیل برایشان توضیح دهید. بازگویی و تکرار کارهای خوبی که انجام می‌دهند می‌تواند علاوه بر ایجاد احساس خوب در آنها، انگیزه‌ای برای تکرار ...
چگونه به کودکان خود بیاموزیم که مؤدب باشند؟

اما رسیدن به این منظور مستلزم شروع رفتارهای مناسب از سنین پایین و استمرار آن با نكات مناسب است كه این موارد توضیح داده می شود. نخستین گام برای پرورش کودکی مودب و محترم، این است که کودک شما بیاموزد که برای خود ارزش قایل شود. وقتی او می پذیرد مهم است، درک می كند كه اعمال و رفتارش بر دیگران تاثیر دارد. در غیر این صورت او می پندارد وقتی خودش باارزش نیست، پس رفتار خوب یا بدش نیز تاثیری ندارد و مهم نیست. بدین ترتیب مسوولیت رفتارش را نیز نمی پذیرد و در نتیجه به خود اجازه می دهد با هر کس هر رفتاری را که دوست دارد انجام دهد و یا هر سخن و مطلبی را که در ذهن داشته و از این طرف و آن طرف آموخته است بر زبان آورد. نخستین گام برای پرورش کودکی مودب و محترم، این است که کودک شما بیاموزد که برای خود ارزش قایل شود. البته در مورد كودک، رفتارهای اشتباه در برخی شرایط امری عادی است؛ اما با قرار دادن برخی محدودیت ها یاد می گیرند رفتار خود را كنترل كنند؛ البته نیاز به تنبیه شدید هنگام گذشتن از این مرزها نیاز نیست. باید قوانین روشنی وجود داشته باشد كه عمل نكردن به آن عواقبی را در پی داشته باشد. برای مثال محرومیت از تماشای تلویزیون یا نرفتن به پارك و زمین بازی می تواند عواقب این قانون شكنی محسوب شود. چند توصیه زیر به شما کمک می‌کند در تربیت کودک خود تاثیرگذارتر و موفق‌تر باشید. 1. مؤدب بودن را در منزلتان تمرین کنید. مؤدب بودن را به جای تذکر و تصحیح رفتار کودکتان با مثال زدن به او یاد دهید. کودکان آنچه را می بینند و می شنوند الگو خود می کنند. اگر اعضای خانواده نسبت به هم مؤدب باشند آموزش مؤدب بودن به کودکان آسانتر و ممکن تر می گردد. در این صورت آنها می آموزند که مؤدب بودن در واقع شکلی از احترام گذاشتن به دیگران است. این وظیفه شماست که به کودکانتان بیاموزید چرا احترام گذاشتن به دیگران این قدر در زندگی مهم است. 2. با کودکتان مؤدبانه رفتار کنید. اگر کودکتان برای کاری به شما کمک می کند حتماً به او "متشکرم"، "دستت درد نکند" بگوئید اگر از کودکتان می خواهید در انجام کاری به شما کمک کند از واژه ی "لطفاً" در ابتدای جملات تان استفاده کنید. استفاده از واژه های "متشکرم" و "لطفاً" را از سنین کودکی به فرزندتان بیاموزید و به این طریق روش درست صحبت کردن را به آنها بیاموزید. اگر اعضای خانواده نسبت به هم مؤدب باشند آموزش مؤدب بودن به کودکان آسانتر و ممکن تر می گردد 3. روش پاسخگویی به تلفن را به کودکتان بیاموزید. به او یاد دهید پشت تلفن با بقیه چطور صحبت کند، چگونه پیغام بگیرد و چگونه خداحافظی کند و تلفن را قطع نماید. به او بیاموزید که با صدای بلند صحبت ...
چگونه در کودکان اعتماد به نفس ایجاد کنیم.
* از احساسات خود و دیگران با وی صحبت کنیم. ج * او را مطمئن سازیم که احساسش را درک می کنیم. ج * به او بیاموزیم که برای ابراز احساساتش روش منطقی به کار ببرد. ج کودکی که عزت نفس اندک دارد دائم نگران است ،زیرا فکر می کند اگر در کاری شکست بخورد بدون شک تنبیه و یا تحقیر می شود، بنابراین علاقه ای به آزمودن موضوعات جدید ندارد و فقط در موقعیت های امتحان شده و آشنا احساس آسودگی خیال می کند. برای این که بتواند احساس عدم اعتماد به نفس را در خود از بین ببرد، پیرو برنامه ای خشک و انعطاف ناپذیر و تشریفاتی می شود تا به خود قیافه کنترل و نظم داشتن بدهد زیرا نسبت به توانایی هایش اعتمادی ندارد. هرگاه مرتکب اشتباهی شود خودش را مرتب سرزنش می کند در نتیجه بیشتر احساس بی لیاقتی کرده و دیگر لزومی نمی بیند تلاش کند و انگیزه اش را هم از دست می دهد و پس از زمانی که انگیزه در او از بین رفت چیزی وجود نخواهد داشت که او را خشنود سازد. بیشتر اوقات تکالیف مدرسه، کودک را دچار تشویش می کند و این نگرانی اعتماد به نفس او را از بین می برد. برای این که کودکان مان هنگام انجام دادن تکالیف مدرسه شان دچار اضطراب و نگرانی نشوند، باید: * تکالیف خود را در اتاقی آرام و بی سروصدا که حواسشان پرت نشود انجام دهند، چرا که آشفتگی ذهنی باعث تشویش و اضطراب شده و ترسی غالب بر آنها مستولی می شود که تمرکز حواس را از آنها می گیرد. ججج * وقتی والدین قصد دارند در یادگیری دروس به کودکان کمک کنند باید کنارشان آرام بنشینند و با صدای ملایم صحبت کنند؛ بدین ترتیب آنها مجبور نمی شوند تا بر ترس دیگری که همان عصبانیت والدین هنگام اشتباه کردن است غلبه کنند. جج ج * راه دیگر آموزش به کودکان مضطرب این است که به آنها کمک کنیم تا ترسهای فلج کننده شان که معمولاً از خطاهای هنگام یادگیری ناشی می شود را فراموش کنند. این خطاها مثلاً در زمان انجام دادن تکالیف مدرسه و یا در بازی های گروهی ممکن است به وجود آیند و باید از آنها برای آموزش کودک بهره جست. وقتی کودک مرتکب خطایی می شود به جای سرزنش کردن وی سعی کنید از آن خطاها واکنش مثبتی به وجود آورید. مثلاً به او بگویید:« بهتر است این مسأله را بررسی کنیم و وقتی فهمیدیم مشکل چیست می توانیم حلش کنیم. » به کودک خود بیاموزیم که کف نفس داشته باشد. کف نفس یعنی این که بتوانیم خونسرد بنشینیم و فکر کنیم، تصمیم بگیریم و عواقب رفتارمان را تجسم نماییم. کودک مضطرب نمی تواند روی تصمیم های آنی خود کنترلی داشته باشد بنابراین نمی تواند عزت نفس اندکش را اصلاح کند. روشهایی برای کمک به فرزندان والدین برای کمک به فرزندان خود باید: ۱- برای فرزندان ...
روانشناسی نقاشی کودکان
روان شناسی نقاشی کودکان ترسیم، یک مرحله حد واسط بین بازی و تصویر ذهنی است . به ندرت بین ۲ تا ۵/۲ سالگی ظاهر می‌شود مثل بازی تخیلی که برای کسب لذت و سعی در تقلید واقعیات است. اولین فرم ترسیم، بازی تمرینی خالص و به صورت خط خطی، بدون هدف Scrib Line است. بعداً خط خطی از حافظه ایجاد می‌شود و بیشتر جنبه تقلیدی و تصوری دارد ترسیم در هر مرحله، به مکان یا فضا مربوط است و نماینده هوش می‌شود. بر این مبنا آزمون گودیناف به وجود می‌آید . در واقع نشانه‌ای از محتویات عاطفی است و بستگی به تکامل و رشد ادراکی، شناختی، تجربه کودک و ظرفیت درکی دارد که سمبل‌ها را ایجاد می‌کند. در ترسیم ابتدا جاگذاری، بعد شکل، سپس طرح و در آخر جنبه‌های تصویری به وجود می‌آید. این مراحل در تمام کودکان دنیا دیده می‌شود. مرحله اول : خط خطی است که انعکاسی از خطوط خمیده، عمودی یا افقی دارد. عموماً کودک به مرز کاغذ توجهی ندارد. مرحله دوم : از ۱۶ تا ۲۰ ماهگی شروع می‌شود و کودک توجه به فرم و محل و کیفیت خط‌ها می‌کند و یاارائه خط می‌کند و سعی دارد در مرکز صفحه کار می‌کند. بیشتر حلقه‌ای می کشد که شبیه صورت انسان است و کودک رابطه بین فعالیت‌ها و رفتارهای خود را می‌فهمد. مرحله سوم : نمونه‌های جدید مثل حلقوی و بیضوی می‌کشد و نقطه گذاری ممتد و تکراری می‌کند. مرحله چهارم : از ۲ سالگی به بعد شروع می شود که شامل کشیدن قوس، اشکال زاویه‌دار، خطوط مستقیم. نقطه گذاری یا ترکیباتی از آنها میباشد. در این مرحله کودک در اندازه‌ها تغییر می‌دهد، اعضای داخی یک شیء را می‌کشد، ترسیمی که کودک در این مرحله بشکل بسته می‌کشد نماینده انسان است. در این زمان AMBIVA LANCE در مورد اشیاء و همچنین صحبت در مورد نقاشی دیده می‌شود. مرحله پنجم : کودک خطوط کشیده شده را نامگذاری می‌کند، ممکن است حروف الفبا را بنویسید یا از دیگران بخواهند برایش بنویسند. استفاده از رنگها و جهت رنگ‌آمیزی در این مرحله رشد می‌کند. کودک در رنگ‌آمیزی بیش از یک رنگ استفاده می‌کند. در ابتدای خط خطی کردن، کودکان این کار را توسط بالا بردن بازو انجام می‌دهد و بعد با پیشرفت بیشتر با چرخش مچ خط می‌کشد و شکل سازی می‌کند. به طور کلی سیر نقاشی بدین ترتیب است : ۱۲ ماهگی : از روی تقلید خطوطی به جلو و عقب می‌کشد. ۱۵ ماهگی : نقطه نقطه می‌کند. ۱۸ ماهگی : به خودی خود خط خطی می‌کند. ۲ سالگی : خطوط عمودی را تقلید می‌کند. ۵/۲ سالگی : خطوط حلقوی، افقی، عمودی و دو خط به عنوان X (غیر قرینه) می‌کشد. ۳ سالگی : مداد را مثل بزرگها می‌گیرد. بنا به تقاضای دیگران روی ...
آیا باید به کودکان روشهای مقابله با سو استفاده جنسی را بیاموزیم؟
سو استفاده جنسی به تدریج شروع می شود. با تماسهای خوب آغاز می شود، بعد نوبت به تماسهای مشکوک می رسد و سپس تماسهای بد انجام می شود.( نمونه هایی از تماسهای خوب ، مشکوک و بد در جدول پایین آمده است.) معمولا سو استفاده جنسی همراه با فریب، تهدید و یا حتی تماسهای لذت بخش است. معمولا فردی آشنا در این قضیه درگیر است. گرچه ممکن است غریبه ها هم گاهی به این کار اقدام کنند. معمولا فرد متعرض و یا متجاوز از کودک می خواهد تا راز او را نگه دارد. سو استفاده جنسی می تواند هم پسرها و هم دخترها را تهدید کند و ربطی به خوشگل و زشت بودن ندارد. راههای فرار ازیک موقعیت و یا وضعیتی که ممکن است سو استفاده جنسی در آن رخ دهد را به کودکتان بیاموزید ، می توانید برای این کار از داستانها و یا سناریوهایی مانند مثال زیر استفاده کنید: مامان سپیده و سارا آنها را برای خریدن نوشابه به سوپر محل فرستاده ، آنها بارها برای خرید به این فروشگاه رفته اند. وقتی آنها وارد می شوند همسایه که پیرمرد است آنها را برای خوردن بستنی به خانه اش دعوت می کند. وقتی آنها دارند بستنی می خورند، پیرمرد شروع به ماساژ دادن پای سارا می کند. از کودک 6 تا 8 ساله تان بپرسید اگر او به جای بچه ها بود چه کار می کرد؟ به چه کسی خبر می داد؟ می توانید داستان را این طور ادامه بدهید که اگر پیرمرد به آنها بگوید : " اگر به کسی چیزی نگویید من هر بار که اینجا می آیید به شما بستنی می دهم !" آنها چه کار باید بکنند.اگر آنها را تهدید کند که به صاحب خانه شان می گوید که آنها را از خانه بیرون بکند، بچه ها باید چه کار بکنند؟ خلاق باشید مثالهایی از این دست فراوانند. شما می توانید با تاکید بر آنچه خود بچه ها می دانند به آنها روشهای مقابله را بیاموزید. لیستی از کسانی که ممکن است کودک در صورت احساس خطر به آنها پناه ببرد برای او مشخص کنید. ( ترجیحا از زنان و خانمهای مورد اعتماد و در دسترس) حمام کردن کودک فرصت خوبی برای آموزش نقاط خصوصی بدن و راههای محافظت از آنها به کودک است. به کودکتان نشان دهید که شستن و تمیز نگه داشتن این ناحیه ، برای سلامتی او اهمیت دارد و در ضمن باید مراقب باشد کسی به این نقطه دست نزند. نشان دهید که شما هم فقط برای سلامتی و پاکیزه نگه داشتن او به این نقطه دست می زنید. برای شستن این ناحیه از او اجازه بگیرید و یا در سنین بالاتر، در صورتی که او را به حمام می برید به او فرصت دهید تا این ناحیه را خودش بشوید. می توانید راههای برخورد با تماسهای ناخواسته را به او آموزش دهید. " نه گفتن " را به او بیاموزید و اینکه در صورتی که با تماس ناخواسته فردی سمج و پر زور روبرو شد چگونه از خود محافظت کند. به کودک بگویید ...
خشم در کودکان
خشم در کودکان <?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> خشم چیست ؟ خشم حالت برانگیختگی و هیجان شدید در هنگام روبرو شدن با محرک های نا مناسب محیطی است و احساسی است که همه بچه ها به نوعی ان را تجربه می کنند . خشم بخشی از زندگی ماست همه بجه ها خواهند اموخت که چگونه با خشم خود کنار بیایند ,گاهی با روشی مفید و گاهی به روشی که مضر است . مواردی که باعث خشم در کودکان می شود : 1 –پر خاش و آزار کلامی 2 - حمله فیزیکی 3 –طرد شدن 4 –اصرار و پا فشاری برای انجام کار 5 –سوء استفاده جنسی از آنها والدین چه می توانند بکنند ؟ کنترل احساس خشم یک مهارت مهم زندگی است . والدین و بزرگتر ها می توانند به بچه ها بیاموزند که چگونه با خشم خود به روش مفید و موثر برخورد کنند و مهارت هایی را به کودکان بیاموزند که انها بتوانند در موقعیت های مختلف از ان مهارت ها استفاده کنند و زندگی بهتر و سالم تری داشته باشند. ابزار و وسایلی که برای کنترل و اداره خشم مورد استفاده قرار می گیرد شامل دو دسته کلی است : 1 – ابزار بدنی 2 – ابزار فکری ابزار بدنی : آن دسته از روش هایی است که ما در آن از بخشی از بدن خود برای آرام کردن خود استفاده می کنیم مثل دراز کشیدن و شل کردن عضلات بدن و در مورد کودکان , بغل کردن و نوازش انها . ابزار فکری : از فکر برای تعدیل خشم خود استفاده کنیم .مانند : شوخی کردن و معطوف کردن افکار کودک به سمت موضوعات جذاب و خوش آیند (به طور کلی آموختن روشهای زیر به کودکان کمک می کند تا خشم خود را به روش موثری بروز دهند .) ● به کودکان بیاموزیم که چگونه خود را ارام سازند . یکی از بهترین راه ها برای سازگاری با پاسخ های فیزیکی مضر و در برابر خشم این است که کار فیزیکی دیگری انجام دهیم مثل گوش دادن به موسیقی , دوش گرفتن با اب گرم , کشیدن نقاشی و ... ● مهارت های حل مسئله را به کود ک مان بیاموزیم . به طور مثال چگونگی برخرد با مشکلاتی که کودک با ان مواجه می شود . ● چگونگی برقراری ارتباط و بیان و انتقال احساس را به کودک مان بیاموزیم ● شوخی کردن ● به بچه ها بیاموزیم که هنگام خشم چه کارهایی را می توانند انجام دهند و چه کارهایی را نمی توانند انجام دهند . کارهایی را که نباید انجام دهند : شکستن وسایل , فریاد زدن سر کسی , اسیب رساندن به خودشان , پرت کردن اشیاء به طرف کسی . اما می توانند این کارها را انجام دهند : گریه کردن در یک محل خلوت , کشیدن یک نقاشی , صحبت کردن راجع به موضوع ناراحت کننده, دور شدن از مو قعیت , رفتن به جایی ساکت و ارام, کمک خواستن , گوش دادن به موسیقی ... ● می توانیم بچه ها را تشویق کنیم تا احساس خشمشان یا احساسات درونی خود را بنویسند بهتر است در موقع خشم کودک ...
نوشتن یکی از راه های بر قراری رابطهhttp://irnn.blogfa.com/
مقدمه: نوشتن یکی از راه های بر قراری رابطه میان انسان هاست که به وسیله مجموعه ای از شکل ها ، نمادها، علامت ها و خطوط مرتبط یکدیگر که هم قرار دادی هستند ، انجام می گیرد. آمادگی نوشتن به توانایی کودک برای استفاده از هر نوع آموزش نوشتن اطلاق می شود . اگر چه مقداری از فعالیت های تشخیص و تمیز بینایی و شنوایی توسط خود کودکان و به طور طبیعی شکل می گیرد ، ولی باید تمرکز نظامدار بیشتری روی فعالیت های ویژه برای آمادگی نوشتن صورت گیرد . پس ازآن که کودک مداری را به دست گیرد وبا آن بنویسید ، باید تمرینات زیادی را در زمینه ی چگونگی به دست گرفتن و کنترل مداد و هماهنگی دست و چشم انجام داده باشد. با ارائه بازیهاوفعالیت های ساده- ای می توانیم به او کمک کنیم که چنین کنترلی را کسب کند. این نکته نیز حائز اهمیت است که اگر چه خواندن و نوشتن رامی توان دوش به دوش آموزش داد ، اما نوشتن به علل مختلف مهارت بسیار پیچیده تری است. با این حساب توانایی کودک در نوشتن بسیار ضعیفتر از توانایی او در خواندن می باشد. اگر می خواهیم کودک عادات نادرستی در نوشتن پیدا نکند ، باید از همان ابتدا عادات صحیح درست نوشتن شکل حروف را در او به وجود آوریم . عادات نا صحیح درنوشتن حروف ، پیشرفت کودک را در سنین بالاتر کند می سازد. برای کودک نوشتن حروف چه به صورت درست وچه نادرست کار ساده ای است. این مقاله که کار پژوهشی کتابخانه ای است، شامل تعدادی بازی وفعالیت مختلف است که هدف از نوشتن آن ایجاد بازی هایی سر گرم کننده برای کودکان می باشد تا کودک قادر شود مهارتها ومفاهمیی را که فراگیری نوشتن کمک می کند را فراگیرد. خداوند منان را بسی سپاس گویم که در سایه ی لطف و عنایت خود ، چنین امکانی را فراهم آورد تا بتوانیم مجموعه ای اندک وناچیز را در اختیار دست اندار کاران نظام تعلیم وتربیت قرار دهم. رشد آمادگی نوشتن: فعا لیتهای آمادگی نوشتن مستلزم موارد زیر است: رشد ماهیچه کوچک - هماهنگی چشم راست. کار با مواد نوشتاری . کودکان قبل از عمل نوشتن ، نیاز به تجربه هایی با مواد مختلف از جمله فعالیت رنگ آمیزی ، استفاده از مداد باید آخرین وسیله ای باشد که یاد گیری کار با آن به کودکان توصیه می شود ؛ زیرا با مداد نوشتن دشوارتر است ونیاز به تسلط ماهیچه ای بیشتری دارد. درک حروف کودکان باید شکل را تشخیص دهند، حرکات مورد نیاز در تولید اشکال و فرمها را درک کنن، وسپس بتوانند حروف را به صورت کلامی توصیف کنند. هدفهای رفتاری : باید بتوانند مهارتهای مربوط به کشیدن خطوط افقی ، عمودی، مورب ونیز از رو کشیدن اشکال را کسب کنند. مهارتهای پیش ...
چگونه به کودک خود ریاضی یاد دهیم؟
به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، کتاب «چگونه به کودک خود ریاضی بیاموزیم؟» با ترجمه هدا صدر و سمانه نوری‌زاده، از مجموعه «کتاب‌های انقلاب نرم ریاضی» است که این علم را به روشی تازه به کودکان یک تا شش‌ساله می‌آموزد. نویسنده این کتاب در بخشی ازمقدمه نوشته است: شما با خواندن این کتاب می‌توانید در آموزش ریاضی به کودکانتان چنان موفقیتی کسب کنید که حتی خواب آن را هم نمی‌دیدید! این کتاب به شما کمک می‌کند تا بفهمید که چقدر ساده می‌توانید کودک خود را درگیر ریاضی کنید و اگر روش درست آن را بیابید، هم شما و هم فرزندتان از آن لذت خواهید برد. مسیر طولانی نیل به آگاهی، مادران و کودکان پویاترین تیم یادگیری دنیا هستند، آموزش شناخت تعداد، حل مسأله را چگونه آموزش دهیم؟، آموزش اعداد، بهترین سن برای شروع یادگیری ریاضی و آموزش خود را با احترام همراه کنید، برخی از فصل‌های این کتاب هستند. گلن دومن که یک متخصص رشد مغزی است، در این اثر دو دلیل مهم را برای آموزش ریاضی به کودکان عنوان می‌کند؛ نخست این‌که انجام محاسبات ریاضی یکی از بالاترین عملکردهای مغز انسان است و دوم این‌که کودکان باید ریاضی را در پایین‌ترین سن ممکن بیاموزند. در بخشی از مقدمه این کتاب آمده است: از ماه می 1963 زمانی که انقلاب نرم با چاپ کتاب «چگونه به کودک خود ریاضی بیاموزیم؟» شروع شد، هنگامی که مادران فهمیدند نه‌تنها می‌توانند به نوزادان خود خواندن بیاموزند، بلکه در دو سالگی بهتر و ساده‌تر از روش مدرسه می‌توانند ریاضی را به آن‌ها آموزش دهند؛ دنیای کاملاً جدید و شادی به روی‌شان گشوده شد؛ یعنی دنیای کودکان و مادران؛ دنیایی که این ظرفیت را دارد که بتواند در مدت بسیار کوتاهی دنیای بزرگ‌تری را تغییر دهد. کتاب «چگونه به کودک خود ریاضی بیاموزیم؟» با شمارگان 1000 نسخه و بهای 12000 تومان از سوی انتشارات فرا رسانه برگ منتشر شده‌است.