پرورش کبک دری
کبک دری
کبک دری
کبک دری
مقدمه کبک دری از پرندگان شاخص مناطق کوهستانی و در معرض تهدید کشورمان محسوب می شود. این گونه به زمستان های سخت کوهستان سازگاری پیدا کرده و زیستگاه آن محدود به مناطق صخره ای و صعب العبور کوهستانی است در زمستان های سرد به ندرت مهاجرت می نماید. محدودیت زیستگاهی و عدم مهاجرت این گونه را به شدت آسیب پذیر ساخته است. هر گونه تغییر و یا آسیب از قبیل راهسازی به داخل مناطق کوهستانی، ساخت و سازهای بی رویه و ورود دام به زیستگاه این پرنده تلنگری خواهد بود تا جمعیت آن از حد کنونی کمتر شود و با خطر انقراض نسل مواجه شود از سوی دیگر شکار قاچاق و بی رویه که در فصل بهار و اغلب با سلاح های گلوله زنی از فاصله دور انجام می شود و نیز افزایش جمعیت کلاغ زاغی در طی سال های اخیر و شکار جوجه های کبک دری و یا از بین بردن تخم ها توسط این پرنده از جمله عوامل دخیل در کاهش جمعیت کبک دری در اکثر زیستگاه ها هستند.حفاظت از زیستگاه های کوهستانی، برخورد با شکار قاچاق، جلوگیری از ورود دام بیش از ظرفیت منابع کمک بسیار موثری در حفظ نسل این پرنده شاخص خواهد داشت. فرهنگسازی و نهادینه کردن این اصل که کبک دری در زیستگاههای طبیعی و کوهستانی زیباست نه به صورت نمونه های شکار شده و بی جان در کلکسیون های شخصی بسیار مهم است. کبک دری (طبق نامه شماره ۶۱۰۸/۳۲ مورخه ۸/۲/۸۷) به عنوان نماد جانوری استان چهارمحال و بختیاری از سوی سازمان حفاظت محیط زیست معرفی گردید. جنس و گونه TETRAOGALLUS CASPIUS خانواده GALLIFORMES راسته PHASIANIDAE مشخصات: طول نر:۵٨ سانتیمتر طول ماده:۵۵سانتیمتر وزن نر: (٢٩۰۰-٢۵٠٠]گرم وزن ماده: اندکی کمتر از نر زیرگونه ها: ۱٫ کبک دری مازندران Tetraogallus caspius caspius 2. کبک دری ارمنی Tetraogallus caspius taurieus 3. Tetraogallus semenowtiav schanskii پراکندگی: کوههای بلند شمال و غرب ایران، شمال قفقازدر نخجوان، ارمنستان، شرق ترکیه، بخش هایی از افغانستان،کوههای مرتفع هیمالیا پراکندگی در ایران: زیر گونهtetraogallus caspius caspius در کوههای البرز، خراسان و کوههای بلند شمال ایران ارتفاعات شمال غربی در کوههای سهند و سبلان آذربایجان زیر گونه semenowtiav schanskii tetraogallusدر ارتفاعات زاگرس در کوههای چهار محال و بختیاری ، زنجان لرستان و ایلام. مشخصات ظاهری: کبک دری پرنده ایست بزرگ جثه به رنگ خاکستری نخودی با پرهای پرواز سفید رنگ که از فاصله نزدیک باشکم تیره و نوار سبیل و گوشواره تیره روی گردن و چانه سفید قرار دارد مشخص است. در هر دو جنس نوار ابرویی زرد رنگ دیده می شود که در نرها پررنگ تر است. در پهلو ...
کبک دری
نام علمی آن Tetraogallus caspius است. خاستگاه آن شرق ترکیه، ارمنستان، افغانستان و منطقه وسیعی از دامنه‌های سلسله جبال البرز در شمال ایران است. جثه‌ای بزرگ به رنگ خاکستری نخودی دارد. پرهای پروازش سفید رنگ است و غالباً در مناطق بسیار مرتفع کوهستانی که ارتفاع آن در حدود ۱۸۰۰ تا ۳۰۰۰ متر است، زندگی می‌کند. اندازه بدن پرنده نر ۵۸ سانتیمتر و پرنده ماده ۵۵ سانتی متر است. رنگ شکم تیره و در انتها قرمز کم رنگ به نظر می‌آید. در پهلوها رگه‌های طولی پهن به رنگ دارچینی دیده می‌شود که لابه لای آنها خاکستری است. دوسوم طول شاهپرهای نخستین و ثانوی بال از سمت قاعده سفید رنگ است که هنگام پرواز در زیر بال به صورت نوار پهن و مشخصی دیده می‌شود. طرح خاص صورتش که شامل نوار چشمی و گلوی سفید، تارک خاکستری و خط خاکستری پر رنگ کنار گردن است از فاصله نزدیک قابل تشخیص میباشد. تفاوت پرنده ماده با نر در این است که در پرنده ماده تضاد نقش و نگار صورت کمتر است ضمناً پرنده ماده کوچک تر، کم رنگ و تاج و گلو نخودی تر است. پرنده نر در پا سیخک یا مهمیز دارد. گونه‌ای که در جنوب غربی ایران دیده می‌شود به رنگ خاکستری روشن یا نخودی است. این پرنده بسیار خجالتی و محتاط بوده و نزدیک شدن به آن بسیار دشوار است. از تماشاگر فرار کرده و با احساس خطر بیشتر، به سرعت بالای کوهستان پرواز می‌کند. به اندازه سایر ماکیان‌ها اجتماعی نیست، و معمولاً جفت جفت دیده می‌شود. کبک دری به دو گونه قفقازی(ارمنی) وخزری(مازندرانی) وجود دارد. این پرنده در پرتگاه‌های با شیب تند، کوهستان‌های صخره‌ای و قلل مرتفع با گیاهان اندک و پراکنده، به سر برده و در میان سنگها و اغلب در لبه صخره‌های مرتفع آشیانه می‌سازد. در ایران بومی و نسبتاً فراوان است. در سال‌های اخیر جمعیت آن به شدت کاهش یافته و شکار آن ممنوع است. پراکنش کبک دری در ایران کبک دری از پرندگان بومی ایران است، در گذشته این پرنده بسیار زیبای ایرانی نسبتاً فراوان بوده و به دلایلی شکار بی رویه و غیره در حال حاضر این پرنده از گونه‌هایی است که در معرض خطر انقراض نسل قرار دارد. در قدیم در قره داغ به وفور یافت می‌شد اما امروزه فقط در ارتفاعات بلند کوههای قوشا داغ، هشتسر و غیره یافت می‌شود. این پرنده در لابه لای صخره‌ها و سنگها و در ارتفاعات لانه ساخته ودر هر بار ۶تا۹ تخم می‌گذارد. رنگ پوسته تخم سبز روشن است. زیستگاه این پرنده در ایران و بخصوص در مناطقی از استان چهارمحال و بختیاری، در شهرستانهای اردل و لردگان و در منطقه حفاظت شده تنگ صیاد در نزدیکی شهرکرد میباشد.
کبک دری
این جا کلیک کنید فیلم کبک دری گویی بط سفید جامه به صابون زده است کبک دری ساق پای در قدح خون زده است
شکار کبک در ایران
شکار کبک در قبل از اسلام توسط شاهزادگان، امرا، سپاهیان و حتی شکارچیان معمولی رایج و متداول بوده‌است. معمولاً گونه‌های «کبک دری» و «کبک سی سی» و «کبک شنی» از رایج ترین گونه‌های کبک بوده‌است. در دوره اسلامی نیز شکار کبک ادامه یافت و امروزه شکار آن در بسیاری از استان‌های کشور رایج و متداول است. فصل شکار کبک در ایران در اواسط تیرماه میباشد و تقریباً در اواسط تیرماه جوجه‌های کبک به سن سه ماهگی رسیده و می‌توانند جدا از پدر و مادر به زندگی خود ادامه دهند. شکار کبک به روش‌های مختلفی صورت می‌گیرد و در آن از ابزارهای متفاوتی نظیر: تور، تله و اسحله شکاری استفاده می‌شود. راحت ترین روش برای شکار کبک، گذاشتن تله در اطراف منابع آب است که در چنین حالتی باید بامداد و یا هنگام غروب خورشید در کنار این منابع آبی در کمین نشست و پس از رسیدن کبکها به این منطقه آنها را با تور و یا تله شکار کرد و معمولاً در این روش از سوت‌های مخصوصی استفاده می‌شود که می‌توانند صدایی شبیه صدای کبک تولید نمایند و برخی از افراد نیز اقدام به ضبط صدای طبیعی کبک نر نموده و با پخش آن تلاش می‌کنند تا کبک را به نزد محل تله گذاری شده فراخوانند. گروهی دیگر از شکارچیان نیز برای شکار کبک از سگ‌های شکاری استفاده می‌کنند در این روش سگ‌های شکاری را در بین درختچه‌ها و چمن زارهای محل سکونت کبک رها کرده و سگ پس از یافتن کبک اقدام به شکار آنها می‌نماید. استان کردستان یکی از استان‌های کبک خیز کشور است که شکار کبک در آن بسیار رایج و متداول است.
انواع کبک و تغذیه آن در ایران
کبکها با منقار و فلس قرمز رنگ پاهایشان مشخص می شوند. هردوجنس از نظر رنگ مشابه هستند. نرها بجای سیخک در قسمت پشت پاها دارای یک جفت برجستگی می باشند بطور کلی 7 نوع از کبک شناسایی شده که از این 7 نوع فقط خانواده تذروان در ایران وجود دارد که جنس های این خانواده در ایران شامل جنس کبکهای Genus tetraogallus میباشد پرندگانی با جثة بزرگ، بال آنها گرد است. یک بخش بدون پردرپس چشم آنها وجود دارد. جنس نر وماده با جزئی اختلاف شبیه هستند مثل تترااوگالوس کاسپیوس Tetraogallus Caspius یا کبک دری خزر Caspian Snowcock 2- جنس کبکها Genus Alectoris: نر وماده این پرندگان شبیه بهم هستند و دارای اندازه متوسط هستند. در پهلوی آنها بطور راه راه رنگ شاه بلوطی و سیاه دیده می شود و رنگ پشت تقریباً یکنواخت است و بال آنها کوتاه و گرد می باشد مثل الکتوریس چوکار یا شوکر ( Alectoris chukar) یا کبک chukar parti dge که در دامنه کوهها و ارتفاعات نسبتاً خشک و پوشیده از گیاه زندگی می کنند. بیشتر کبکها در بلندیهای سنگلاخی و مناطق کوهستانی زندگی می کنند. جفتها در پرورش جوجه ها خود شریک هستند ورایج ترین نژادی که در شرایط مزرعه ای پرورش داده می شود کبک چوکار یا( Alectoris chukar )است. کبک چوکار یا شوکر Alectoris chukar: ترجیح می دهند در بلند یهایی با علف خشک و یا محوطه های باز استپ ها زندگی کنند. آنها در فصول سرد بصورت گروه زندگی کرده و دربهار با بهتر شدن اوضاع هوا ودرجه حرارت بصورت جفت در می آیند. کبکها معمولاً بایک جفت زندگی می کنند. اما حدود 10% از نرها با دوماده یه سر می برند. در شرایط زندگی آزاد در هر لانه حدود 20-10 تخم می گذارند که پس از 24 روز تبدیل به جوجه می شوند و سریع با پدر و مادر خود لانه را ترک می کنند و پس از چند هفته به گروههای جوان 50-30 قطعه ای می پیوندند و هر گروه بوسیله 3-1 کبک مسن راهنمایی و اداره می شوند این نوع کبک را می توان به راحتی رام کرد. محل نگهداری برای هر جفت نباید کوچکتر از 4 متر مربع در نظر گرفت. بستر محل نگهداری باید با ماسه خشک پوشیده شود و سقف محل نگهداری را با تور سیمی می پوشانند تا از خارج شدن آنها از محوطه جلوگیری شود. جهت تغذیه می توان از گیاهانی مثل یونجه، شبدر، کاهو و.... ودانه های مختلف برای آنها استفاده کرد. بهتر است در پرورش هر یک جفت نر وماده را جداگانه نگهداری کرد اما در شرایطی نیز می توان متناوباً هر نر را پهلوی یک ماده قرار داد طوریکه نسبت نر و ماده 3 به یک باشد. ضمناً برای کبکها لانه تخمگذاری نیز قرار می دهند. چنین تصور می شود که هرچه درصد پروتئین جیره بالا رود تعداد تخم نیز زیاد می شود. در سن 5/1 ماهگی منقار قرمز رنگ و در 2 ماهگی فلس پا نیز قرمز شده و در 4 ماهگی رشد پرها کامل می شود . در ...
کبک،partridge
کبک پرنده‌ای زیبا، آرام و وحشی است که در بسیاری از دشت‌ها، دامنه هاو کوهپایه هاپراکنده‌است. این پرنده در نواحی وسیعی از جهان نظیر شمال آمریکا، شرق اروپا، خاورمیانه، آسیای مرکزی، شبه قاره هندوستان و باختر دور پراکنده‌است. نام این پرنده در زبان انگلیسی Partridge و در زبان فرانسه Perdrix و در زبان آلمانی Rebhuhn و در زبان عربی «الحجل» است، که به کبک چوکار «الشنار» نیز گفته می‌شود و در زبان فارسی به آن کبک می‌گویند. استاد دهخدا در لغت نامه خود در باره کبک گوید: «کبک، مرغی معروف و پرنده‌ای مشهور است که بر دو قسم میباشد دری و غیر دری، هر دو به یک شکل و شمایل لیکن دری بزرگ تر و غیر دری کوچک تر است. این پرنده بیشتر در کوهسارها زیست کند. قبج، معرب کبگ است. کبک پرنده‌ای از دسته ماکیان‌ها است که به جهت استفاده از گوشت وی آن را شکار کنند. اعراب گوشت او را از جمله طعام‌های بسیار لذیذ شمارند و چون خواهند این مرغ را بگیرند از هر طرف او را بپرانند تا وقتی از پرواز باز ماند و خسته شود خود را در برف پنهان کند تا با دست بگیرند». برای مشاهده عکس با سایز بزرگ کلیک کنید طبقه‌بندی علمی: فرمانرو: جانوران شاخه: طنابداران رده: پرندگان راسته: ماکیان‌سانان تیره: قرقاولان سرده: Perdix گونه: P. perdix مشخصات ظاهری کبک: وزن کبکها بین۵۱۰ تا ۶۸۰ گرم است و میانگین وزن در آنان ۵۹۵ گرم است، البته باید افزود که وزن کبک نر بین ۵۱۰ تا۸۰۰ گرم و وزن کبک ماده ۴۵۰ تا۶۸۰ گرم است. ترکیب پرها در هر دو جنس نر و ماده یکسان است. رنگ این پرنده قهوه‌ای مایل به خاکستری در بالا و زرد کم رنگ در قسمت شکم است. یک خط سیاه از قسمت جلوی سر آغاز شده و پس از عبور از چشم‌ها و گردن، در قسمت بالای سینه تمام می‌شود و سر و سینه خاکستری پرنده را از قسمت سفید رنگ گلو جدا می‌کند. پهلوی پرنده با ترکیبی از رنگ سیاه و شاه بلوطی متمایل به سفید پوشانده شده و پرهای انتهایی بال، به رنگ شاه بلوطی هستند. نوک، لبه پلک‌ها، ساق و پاهای کبک به رنگ صورتی تا قرمز تیره هستند. اگرچه هر دو جنس نر و ماده ممکن است دارای یک سیخک کوچک در قوزک پا باشند که به آن «مهمیز» می‌گویند، ولی این صفت معمولاً از مشخصات جنس نر است. کبکهای نابالغ کوچکتر هستند و به رنگ قهوه‌ای و خاکستری هستند. برای مشاهده عکس با سایز بزرگ کلیک کنید تاریخچه پرورش کبک: پرورش کبک قدمت چندانی ندارد اما صید و شکار کبک تاریخچه‌ای بسیار کهن دارد. صید کبک یکی از تفریحات شاهزادگان و امرا و اشراف زادگان در بین سلسله‌های پادشاهان هخامنشی، اشکانی و ساسانی در دوران ماقبل اسلام در ایران بوده‌است. بعد از ظهور اسلام نیز بسیاری از پادشاهان سلسله‌های ...