وبلاگ خنده های صورتی

فندق

دوستم دارد؛ آنقدر که وقتی من را از میان آدم‌های لبخند به لب و خوشحال عکس پیدا می‌کند، پیروزمندانه و خوشحال از کشف و یافتنم، انگشت کوچک و نحیف‌اش را روی تصویر من می‌گذارد، خم می‌شود تا «فریبا»ی توی دوربین را ببوسد. دوستم دارد؛ و بهتر و بزرگ‌تر از این اتفاق، چه می‌تواند باشد؟