هنر اینه کاری

  • عکس های هنر آینه کاری و گره سازی در معماری اسلامی + گزارشی از برخورد مأمورین موزه باغ نادری مشهد

     به ترسیم و نقاشی طرح گره بر روی کاغذ و نقشه "گره کشی" گفته می شود. گره را با آجر، چوب، آینه، گچ، کاشی و ... میتوان ساخت. سه شکل متساوی الاضلاع، مربع و شش ضلعی، سه فرم مسطحی هستند که هر کدام از آنها در صورت تکرار میتواند صفحه ای را بپوشاند بی آنکه بین آن فاصله ای ایجاد شود. این پدیده اساسا کار گره در معماری اسلامی است. اگر آلات گره به وسیله یک عامل خارجی غیر همگن اتصال یابند، به آن "گره چینی" می گویند. مانند قطعات کاشی معرق، که با استفاده از دوغاب در کنار هم قرار میگیرند و به هم متصل می گردند. گره ها بیشتر در معماری سنتی ایران به کار می روند. اما در سایر هنرهای سنتی مانند آینه کاری و هنرهای چوب نیز بسیار کاربرد دارند. خط کش و پرگار مهم ترین ابزار کار هنرمندان هنرهای سنتی برای طراحی انواع گره ها و نقشمایه های مربوط به آن است. نقشمایه های گوناگون در تشکیل گره ها به کار می روند که نام گره ها نیز بر اساس همین نقشمایه ها خوانده می شود و به نام تعدادی از آن ها اشاره میکنیم.دانه بلوط، مورد یا سکرون، برگ چناری، فندق، پابزی، ابابیل، بازوبندی، موریانه، بازوبند صلیب یا چلیپا، دانه بلوط، خرچنگی، فرفره، جفت ترقه، ترقه، بازوبند، گرز، چوب خط ته بریده، گرز، پیلی، جفت سکه رو، سکه رویا سکرون، کلید، عروسک، شمسه پاباریک، شمسه چهار لنگه، شمسه چوب خطی، شمسه بازوبندی، ستاره، شمسه کشیده، شمسه ته بریده، شش شیرازی، شش طولانی، شش دواتی، شش طبل یا شش شل، زهره، دوسلی، شمسه ایرانی، سلی، شش چشم گاوی، پنج باز، پنج تند، پنج کند، راستالوز، هشت، شش گل اناری، شش مدادی، سلی، ترنجی کند، ترنجی، پاباریک، لوز یا تخمک، سه سلی، سورمه دان، بند رومی یا موج یا مدخل، سورمه دان مربع، دوک، کیسه سورمه دان، ماکو، چوب خط، بادبادک، میخ پرچ و .... غیره. گره سازی به تزئیناتی گفته میشود که به صورت هندسی و با قواعد مشخص رسم میشود و در بسیاری از مکان ها می توان از آن استفاده کرد. در سردرها، کتیبه ها، در و پنجره ها، طاق ها و غیره.گره را با آجر، کاشی، گچ، آیینه و غیره می توان ساخت. معماری ایرانی، یک معماری کاملاً هندسی است و هندسه در شکل گیری این معماری، نقشی به سزا دارد. در اندیشه و فرهنگ کهن ایرانیان نقش ها و شکل های هندسی هر یک نمادی از هستی و جهان آفرینش بوده اند. چنان که در آیین میترایی، کهن ترین آیین ایرانیان، چلیپا نماد زمین و چهار جهت آن و چهار عنصر مقدس بوده و چلیپای شکسته که در فرهنگ ایرانی، پیک خورشید یا گردونه خورشید نام داشته، نمادی از خورشید است. چلیپا در معماری ایرانی چهارباهو و گردونه خورشید، چهارپیلی نام می گیرند و ردپای آنها را میتوان در تمام نقشه ...



  • هنر آیینه کاری

    در قرون وسطی آیینه‌های فولادی که صیقلی‌تر و شفاف‌تر از انواع مسی، مفرغ و برنزی آن بود رواج فراوان یافت و قرن‌ها مورد استفاده قرار گرفت، تا اینکه ناگهان تحولی پیش آمد و کاربرد شیشه در ساخت آیینه کشف شد. ظاهراً این تکنیک اختراع اروپائیان نیست و باید زادگاه آن را در چین، هند و یا به احتمال قوی در خاورمیانه جستجو کرد.در قرن دوازدهم علوم و صنایع در سرزمین‌های پهناور اسلامی به اوج ترقی رسیده بود که از آن جمله می‌توان به اخترشناسی، پزشکی، ریاضیات، کاغذسازی، شیشه‌گری و بلورسازی اشاره کرد.بنابراین اختراع آیینه شیشه‌ای می‌تواند ابتدا در همین منطقه صورت گرفته و سپس به اروپا راه یافته باشد.در قرون بعد آیینه‌سازی، شیشه‌گری و بلورسازی به‌تدریج به مراحل تولید صنعتی دست یافتند و کارگاه‌های کوچک ساخت آن‌ها به کارخانه‌های بزرگ مبدل شدند.در قرون ۱۵ و ۱۶ میلادی، کارگاه‌ها و کارخانه‌های متعددی برای ساخت انواع آیینه و شیشه و اشیاء بلورین در ونیز به ‌وجود آمد و صنعتگران چیره‌دست این شهر، با نوآوری‌ها و ابتکارات جالبی که در این زمینه از خود نشان دادند، شهرتی در سراسر اروپا به‌هم زدند.آیینه‌کاریهنر آیینه‌کاری یکی از زیباترین هنرهای سنتی ایران است که عمدتاً در تزیینات داخلی بناهای تاریخی به ویژه اماکن متبرکه کاربرد دارد. اجرای طرح‌های منظم و نقش‌های متنوع به وسیله قطعات کوچک و بزرگ آیینه برای تزیین سطوح داخلی بنا را هنر آیینه‌کاری می‌گویند. در این رشته هنری، هنرمند آیینه کار با استفاده از شیشه و برش آن به اشکال متنوع، فضایی درخشان و زیبا در بناها می‌آفریند که از بازتاب نور در قطعات بی‌شمار آیینه تشعشع، درخشش و زیبایی در تزیینات بناها ایجاد می‌شود و پوششی بسیار مناسب و زیبا برای تزیین بنا از نظر استحکام و دوام است.آب و آیینه در فرهنگ ایرانیان همواره به شکل دو نماد پاکی و روشنایی، راستگویی و صفا مورد توجه بوده و احتمالاً به کارگیری آیینه در تزیینات معماری برگرفته از همین فرهنگ است. اما بهره گیری از قطعات آیینه و هنر آیینه کاری به صورت کنونی ریشه‌‌های اقتصادی نیز دارد.بدین معنی که بخشی از آیینه‌هایی که از سده ۱۰هجری قمری به صورت یکی از اقلام وارداتی از اروپا به ویژه از ونیز به ایران آورده می‌شد به هنگام جابه‌جایی در راه می‌شکست. هنرمندان ایرانی برای بهره‌گیری از قطعات شکسته راهی ابتکاری یافتند و از آنها برای آیینه کاری استفاده کردند و آیینه‌کاری ظاهراً با کاربرد آنها آغاز شد. آیینه‌کاری در آغاز با نصب جام‌های یک پارچه آیینه بر بدنه بنا شروع شد. نه تنها درون بنا بلکه دیوارهای ستوندار ...

  • گذری بر هنر آینه کاری..هنر اصیل ایرانی

    گذری بر هنر آینه کاری..هنر اصیل ایرانی

    در میان هنرهای گوناگون؛ هنرهای وابسته به معماری از منزلت بالایی برخوردارند. این هنرها به سبب پیوند با یکی از بنیادین‌ترین نیازهای انسان؛ یعنی ساختمان، پا به پای آن رشد کردند و ارتقا یافتند. گرچه دوام و بقای این هنرها در روزگاری نه چندان دور به میزان ثروت سفارش دهنده بنا بستگی داشت و از میان رفتن یکباره شان به سبب تغییر در سبک زندگی مردم ریشه داشت؛ اما باید گفت که این هنرها در معماری رشد کردند و پیوستگی‌شان به یکدیگر را می‌توان به دلیل همین امر دانست. یکی از هنرهای ایرانی که در خدمت معماری زاده شد؛ و در بطن این هنر ارزشمند استمرار حیات یافت؛ آینه کاریست. آینه کاری که امروز آن را بیشتر در اماکن متبرکه و مساجد می‌یابیم؛ ریشه عمیقی در سنت‌های عرفانی و اعتقادات معنوی ایرانیان دارد. نخستین نشانه آینه، نمایش رخ انسان است. و شاید بهتر است علت پدید آمدنش را آن بدانیم که انسان می‌خواست خویشتن را به وضوح ببیند. اما آینه کاری این خصلت را به یکی از مبانی عرفانی یادآور می شود. در واقع بنابر آن‌چه در عرفان شرقی و به ویژه دیدگاه عارفانی چون مولانا به وفور بدان بر می‌خوریم؛ گذشتن از مادیت برای رسیدن به عالم والا یا ذات الهیست. در حقیقت برای رسیدن به حقیقت که همان وجود خداست؛ باید از خود گذر کرد؛ تا مراتب کمال و وصال حاصل آید. همانگونه که در سخن مولانا راه رسیدن به حق گذشتن و چشم پوشی از دنیاست:                  چونک هوشش رفت از تن بی‌امان                   سر او با حق بپیوست آن زمان                  چون تهی گشت و وجود او نماند                     باز جانش را خدا در پیش خواند                  چون شکست آن کشتی او بی‌مراد                 در    کنار    رحمت    دریا   فتاد "دفتر پنجم کتاب مثنوی معنوی؛ مولانا"  آئینه به هنگام شکستن و یا به هنگامی که در سطح دچار ترک شود؛ چهره را تکه تکه و متکثر نشان می‌دهد که این خود به دو اعتقاد عرفانی اشاره دارد. نخست آن‌که یادآوری شکست. یعنی پاره پاره شدن صورت؛ که کنایه از درهم شکستن آن برای رسیدن به حق است؛ و دوم، پدید آمدن چند تصویر از یک جسم واحد است. آئینه در حالت عادی یک تصویر دارد و به محض ترک خوردن هزاران تصویر را مقابل بیننده‌اش قرار می دهد. در حقیقت بیننده در آئینه هزار بار چهره خود را می‌بیند. این موضوع را می‌توان به نشانی از وحدت در کثرت به شمار آورد. بدین ترتیب می‌توان گفت آئینه در معماری ایران یاداور وحدت خلقت و موجودات جهان است و از سویی راهنمای عابد برای رسیدن به مقصود است. فارغ از این دو ویژگی، آینه‌کاری در معماری ایرانی متجلی نور نیز هست. آینه نور ...

  • معرق کاشی - آیینه کاری - گچ بری و نقاشی

    معرق کاشی - آیینه کاری - گچ بری و نقاشی

              آینه کاری را باید واپسین ابتکار هنرمندان ایرانی در این گروه هنرهای زیبا دانست که ایرانیان در معماری داخلی و تزیین درون نما به کار گرفته اند . اجراکنندگان این شاخه از هنر که به دقت، ظرافت و حوصلهٔ بسیار در کار نیازمند است از زمان پیدایش تاکنون همواره هنرمندان ایرانی بوده و هستند . آینه کار با ایجاد اشکال و طرحهای تزیینی منظم و بیشتر هندسی از قطعات کوچک و بزرگ آینه در سطوح داخلی بنا فضائی درخشان و پرتلالو پدید می آورد که حاصل آن بازتاب پی در پی نور در قطعات بی شمار آینه و ایجاد فضائی پر نور ، دل انگیز و رؤیایی است .     آیا از خود سوال کرده اید، کدام مخترع اندیشه ساخت آیینه را در سر پرورانید؟ چه کسی برا ی اولین بار خود را در آیینه دید؟ این‌ها سؤالاتی است که شاید هرگز جواب واقعی و قاطع برای آنها نتوان یافت، زیرا به دورانی از زندگی بشر مربوط می‌شود که ثبت و ضبط وقایع امکان نداشته است، یا اگر امکان داشته با گذشت زمان از میان رفته است. احتمال می‌رود که انسان برای اولین بار آیینه را در طبیعت کشف کرده باشد. سطح یک آبگیر آرام، تصویر را هم چون آیینه منعکس می‌کند. آیینه‌های فلزی تا شیشه‌ایدر قرون وسطی آیینه‌های فولادی که صیقلی‌تر و شفاف‌تر از انواع مسی، مفرغ و برنزی آن بود رواج فراوان یافت و قرن‌ها مورد استفاده قرار گرفت، تا اینکه ناگهان تحولی پیش آمد و کاربرد شیشه در ساخت آیینه کشف شد. زمان این تحول در اروپا قرن ۱۲ میلادی است و اولین آیینه‌های شیشه‌ای عبارت بودند از صفحه‌ای شیشه‌ای که پشت آن با ورقه نازکی از سرب اندوده شده بود اما ظاهراً این تکنیک اختراع اروپائیان نیست و باید زادگاه آن را در چین، هند و یا به احتمال قوی در خاورمیانه جستجو کرد. در قرن دوازدهم علوم و صنایع در سرزمین‌های پهناور اسلامی به اوج ترقی رسیده بود، از آن جمله اخترشناسی، پزشکی، ریاضیات، کاغذسازی، شیشه‌گری و بلورسازی. بنابراین اختراع آیینه شیشه‌ای می‌تواند ابتدا در همین منطقه صورت گرفته و سپس به اروپا راه یافته باشد. به هر حال در قرن بعد باز هم جهش تازه‌ای یافت و به‌جای ورقه سرب که در پشت شیشه آیینه می‌اندودند، از مخلوط قلع و جیوه استفاده کردند که به مراتب بر قدرت بازتاب و شفافیت آیینه افزود.در قرون بعد آیینه‌سازی، شیشه‌گری و بلورسازی به‌تدریج به مراحل تولید صنعتی دست یافتند و کارگاه‌های کوچک ساخت آنها به کارخانه‌های بزرگ مبدل شدند. شهر "نورنبرگ" در آلمان اولین مرکزی بود که در اروپا در ساخت آیینه و شیشه تخصص و شهرت یافت و سپس شهر معروف "ونیز" در شمال ایتالیا در این زمینه بلندآوازه شد. در قرون ۱۵ و ۱۶ میلادی، ...

  • آینه کاری

    آینه کاری

    اما هنرمندان ایران زمین همیشه با توجه به ذوق و استعداد فراوان هنر گذشته وجدید را در هم می آمیزنند وطرحی نو می آفرینند.تصاویر زیر نمونه هایی از آینه کاری هنرمند توانا آقای مجید ملکی می باشد.ایشان ازسنین نوجوانی هنر آینه کاری را ازپدر هنرمند  و معمار گرانقدر حرم مطهر حضرت رضا(ع)آقای حاج ابولقاسم ملکی فرا گرفتندواز جمله نمونه کارهای ایشان آینه کاری در حرم مطهر حضرت رضا(ع)،امامزاده سلطان ابراهیم ومصلای قوچان ،امامزاده دانا علی رشت،حوزه علمیه سبزوار،مسجدجامع باکو،هتل ها واغلب اماکن متبرکه  می باشد. نمونه ای از آینه کاری بر روی شومینه   نمونه ای  از تابلو آینه کاری      نمونه هایی دیگر   کار گچ وآینه

  • آینه کاری

    تلالو نور و هنر در آیینه کاری قزوینآینه کاری را باید واپسین ابتکار هنرمندان ایرانی در گروه هنرهای زیبا دانست که ایرانیان در معماری داخلی و تزئین درون بنا به کار گرفته اند....                                                           آینه کاری هنر ایجاد اشکال منظم در طرح ها و نقش های متنوع با قطعات کوچک و بزرگ آینه به منظور تزئین داخلی بناست.حاصل کار آینه کاری ایجاد فضایی درخشان و پر تلالو است که از بازتاب پی در پی نور در قطعات بی شمار آینه پدید می آید.آینه کاری را باید واپسین ابتکار هنرمندان ایرانی در گروه هنرهای زیبا دانست که ایرانیان در معماری داخلی و تزئین درون بنا به کار گرفته اند.در هنر آیینه کاری نخست طرح کار به وسیله رسام که گاهی معمار یا خود آینه کار است تهیه می شود.در طرح های پیچیده کاغذ طرح را سوزنی می کنند و به وسیله آن سطح کار را گرده می زنند و سپس آینه کاری را برابر گرده اجرا می کنند.در مواردی که آینه کاری دارای سطح برجسته باشد، زمینه کار را قبلا گچ بری و برابر طرح آماده می کنند.سپس آینه بر قطعات آینه را در اشکال و اندازه های مورد نیاز با الگوهای مقوایی (یا پلاستیکی) می برد و آماده می کند.آن گاه آینه کار با خمیری که آمیزه ای از گچ و سریش است، قطعات آینه ها را برابر بر سطح کار می چسباند و نقوش دلخواه را پدید می آورد. در پایان آینه پاک کن کار را پاکیزه می کند و جلا می دهد.طبق بررسی به عمل آمده، روش آینه کاری در قزوین به این صورت است که خود استاد آینه کار طرح مورد نظر را انتخاب می کند و آن را روی کاغذ رسم پیاده می کند.در آینه کاری عمدتا از طرح های هندسی (طبق اصول گره) استفاده می شود و هرچه جزئیات گره بیشتر باشد، آینه کاری ظریف تر خواهد بود.پس از مشخص شدن طرح یا طرح ها (چرا که ممکن است چندین طرح در قسمت های مختلف دیوار، سقف یا ... استفاده شود) و کشیدن طرح ها روی کاغذ رسم به شکل دقیق، الگوی طرح مورد نظر روی ورقه های تلقی پیاده می شود.این کار موجب می شود دوام طرح بیشتر باشد و برای طرح های قرینه نیز یک چهارم یا یک دوم طرح کشیده می شود.دقت در طراحی و برش طرح از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است چرا که اشتباه در محاسبه حتی به صورت جزئی، پس از کنار هم چیدن کار نهایی بسیار بزرگ جلوه می کند و به اصطلاح چفت شدن کار دچار نقص می شود.آینه کاری در قزوین روی زمینه گچی انجام می شود اما گاهی بنا به ضرورت روی چوب و یا آینه و یا زمینه دیگر نیز قابل اجراست.پس از کشیدن طرح، اگر سطح مورد نظر برای آینه کاری دارای الگوی یکنواختی باشد، استاد آینه کار با قطعات آینه شروع به کار می کند، اما اگر در سطح مورد نظر چند طرح مختلف ...

  • تاریخ آینه کاری در ایران

    تاریخ زیبا سازی در ایران    پیش گفتار      مردم ایران به دلیل داشتن موقعیت جغرافیای طبیعی خیلی خوب و تمدنی متفاوت که در ایران و ایرانیها نوشته ام،  از ابتدای تاریخ به زیبا سازی ارزش زیادی می دادند،  قدیمی ترین و معروف ترین زیبا سازی در تخت جمشید می باشد.  در این صفحه بنا به گردش های علمی خود،  هر آنچه که از زیبا سازی دیده و ببینم جهت استفاده علاقمندان می نگارم.  امیدوارم در جهت حفظ یادگارها و یادمان های تاریخی ایران،  هر شخصی در تخصص خود چنین کاری نماید،  و همچنین در جهت برداشتن دروغ های تاریخ اقدامی نو انجام دهد.    تاریخ آینه کاری در ایران       آئینه به خاطر نمایش واقعی آنچه روبرویش قرار دارد،  یکی از راستگو ترین وسیله های زندگی بشر بوده است،  حضور آن در سفره هفت سین دلیل بر اهمیت آن در ایران است.  در سرزمین آفتابی ایران از آئینه به عنوان اطلاع رسانی از برجی به برج دیگر استفاده می شد،  که نمونه آنرا در اینجا نوشته ام.  آینه کار با شیوه های تزئینی معماری و بیشتر همراه با هنرهای گچ بری، مقرنس کاری، آجر کاری، صنایع دستی بکار رفته است.  آینه های شیشه ای از سده 10 هجری خورشیدی در دوره حکومت های وقت از اروپا و بویژه ونیز توسط کاروان های تجاری به ایران آورده می شد.        هنر آینه کاری شناخته شده ایران مربوط به دوره حکومت صفویه است،  کاخ آینه خانه در کنار زاینده رود از آثار زمان شاه عباس صفوی است،  سقف و تالار و ایوان و دیوار های این بنا با آینه های یک پارچه،  یک و نیم تا چهار متر آراسته شده بود،  بازتاب تصویر زاینده رود و بیشتر سواحل شمالی در آن منظره جالب و دلپذیر پدید می آورد.  در چهل ستون از آینه برای تزئین استفاده گسترده شده است،  آینه های قدی و کوچک، شیشه های رنگارنگ در تمام ساختمان هنرمندانه کار شده بود.  آثاری از آینه کاری در کاخ میرزا طاهر فرمانروای آذربایجان در تبریز،  و کاخ وکیل شیراز یا همان کلاه فرنگی نام برده شده است.  در سده سیزده هجری آینه کاری به تدریج رونق بیشتر گرفت و در دهه های پایانی این سده زیبایی و ظرافت آینه کاری کم نظیری پدید آمد.  در اوایل قرن 14 هجری هنرمندان آینه کار دو اثر کم نظیر در آستان قدس رضوی مشهد و صحن حضرت معصومه قم پدید آوردند.  در دوره شاهنشاهی پهلوی کاخ شهوند یا کاخ سبز در سعد آباد و کاخ مرمر از آثار هنری جالب می باشند.       در کاوش های باستان شناسی نمونه های گوناگون از آینه های فلزی که همراه با کالبد زنان به خاک سپرده شده،  بدست آمده.  بر سنگ نگاره های مصری بانوان که آینه فلزی در دست دارند،  مشاهده می شود.  در سیلک کاشان از اینه آگاهی داشتند،  این آینه ها گرد ...

  • پیدایش آینه کاری

      آینه کاری را باید واپسین ابتکار هنرمندان ایرانی در این گروه هنرهای زیبا دانست که ایرانیان در معماری داخلی و تزیین درون نما به کار گرفته اند . اجراکنندگان این شاخه از هنر که به دقت، ظرافت و حوصلهٔ بسیار در کار نیازمند است از زمان پیدایش تاکنون همواره هنرمندان ایرانی بوده و هستند . آینه کار با ایجاد اشکال و طرحهای تزیینی منظم و بیشتر هندسی از قطعات کوچک و بزرگ آینه در سطوح داخلی بنا فضائی درخشان و پرتلالو پدید می آورد که حاصل آن بازتاب پی در پی نور در قطعات بی شمار آینه و ایجاد فضائی پر نور ، دل انگیز و رؤیایی است . ● پیدایش آینه کاری مدارک تاریخی نشان می دهد که تزیین بنا با آینه برای نخستین بار در شهر قزوین پایتخت شاه تهماسب اول و در دیوان خانه ای که او به سال ۹۵۱ ق آغاز و به سال ۹۶۵ ق به پایان رساند آغاز شده است . خواجه زین العابدین علی عبدی بیگ نویدی شیرازی در کتاب (( دوحه الازهار )) که پیش از سال ۹۵۵ ق . سروده شده در وصف دیوان خانهٔ قـزوین و ایـوان آینه کاری شـده آن ابیات زیر را می سراید : زهـی فـرخ بتـای عـالـم آرای که در عالم ندیدی کس چنان جای به هـر یکجـا نبـش ایوان دیگر جهـان آرا نـگـارستـان دیـگر بهـر ایـوان کـه آیـد در مقابل شـود آینیـهٔ بـخشـش مـقابـل پس از انتقال پایتخت از قزوین به اصفهان به سال ۱۰۰۷ ق آینه کاری در کاخهای تازه ساز این شهر و کاخ اشرف (بهشهر) گسترش یافت . در تزیین بسیاری از کاخهای سلطنتی اصفهان که به نوشتهٔ شاردن شمار آنها از ۱۳۷ فزونتر بود از آینه کاری استفاده شد . از میان آنها کاخ معروف به (آینه خانه) که به سبب کاربرد بسیار آینه در آن بدین نام شهرت داشت از همه زیباتر بود . (آینه خانه) چون چهلستون ایوانی با ۱۸ ستون آینه کاری شده داشت و تالار و سقف ایوان و دیوارهای آن را با آینه های یک پارچه به درازای ۵/۱ تا ۲ متر و پهنای یک متر آراسته بودند. بازتاب تصویر زاینده رود و بیشه های ساحل شمالی آن در آینه های این بنا منظره ای دلپذیر به وجود مـی آورد . میـرزا مظفـر که به سال ۱۰۷۶ ق . در ردهٔ منشیان دربـار شاه عباس دوم صفوی بوده اشعـاری در وصـف (آینه خانه) سـروده و آن را (عشرت سرای) شاه صفـی می خـواند . از سروده های او روشن است که این کاخ و کاخ (هفت دست) در دورهٔ شاه صفی آغاز و در دورهٔ شاه عباس دوم پایان یافته است . فـانـوس و شمـع قـدی و پـا تـا سـر آینـه رویت صباح عهد عید ، ترا پیکر آینه نقـاش صنـع لـم یـزل از سـایـهٔ تـو بسـت بر پرده های دیدهٔ هفت اختر آینـه این جلوه گاه کیست که در هر طرف در او صـورت نمـای گشتـه زیکدیگر آینـه عشـرت سـرای شاه صفـی دان کـز او بـود روشـن چـراغ اختـر چشـم هـر آینه خـوانـد ...

  • گچبری سقف+آینه کاری 336

    Normal 0 false false false EN-US X-NONE AR-SA   گچبری    نقش برجسته هایی که از گچ تشکیل می شوند معمولاً با بُریدن، سر و کار دارند. گچ را بُریدن و کَندوکاری کردن روی آن را  از گذشته تا به حال ، گچبری می گویند.    گچبری در دوران های مختلف تاریخ، طیّ طریق نموده تا به امروز که آثار آن در بافت شهری به صورت گسترده ای جلوه گر شده و از آن در نمای درونی ساختمان ها و بناهای بزرگ و مساجدبا سبک های مختلف استفاده شده و نشانگر سال ها تمدّن و فرهنگ این مرز و بوم است که در کالبد معماری، متظاهر می شود و هر شکل از آن معنا و مفهوم و پیامی در بر دارد .    آثار تاریخی و هنری ایران، بیانگر آن است که آفرینش یک اثر، عموماً بر اساس باورها و اعتقادات و طرح ریزی هایی که ریشه در فرهنگ گذشته داشته، انجام گرفته است . در این آثار، هنر،بخشی در قالِب تصویرکلِ آن اثر است و با بخش هایی دیگر، جدا و بی ارتباط نیست . در معماری ایران، اجزا با یکدیگر و با تَمامیت اثر، رابطه و هماهنگی دارند. رابطه ی اجزا باهم و گنجانیدن آن ها در یک قالب که در همه ی آثار نمایان است، یک کالبد فیزیکی از اصل دین اسلام، یعنی توحید است . در واقع درخشش نقوش و جلوه های رموز پنهان و طرح های یک اثر بی بدیل هنری، متأثّر از عشق و فطرت پاک هنرمندانی است که مُلهِم از وَرای مادّه است .    ویژگی و برتری معماری اسلامی ایران، گوناگونی عناصر معماری آن نیست بلکه ذوق سلیم وضوح ، ظرافت ، تناسب درست و سنجیده و آمیزش کلّی هنر های کاربردی و سازگاری بین عناصر معماری است .    یک ویژگی اصلیِ هنرمند ایرانی این است که همواره هنر را با زندگی آمیخته و اکثراً ذوق هنری خود را در ساخت وسایل و لوازم مورد نیاز به کار بُرده است . اکثر هنرهای ایرانی، جنبه ی کاربردی و انتفاعی داشته و جزء هنر های صناعی محسوب می شوند. نقوش گل و برگ با تنوّع بی انتها، نقش های ظریف و در هم بافته ی هنری، که از چند ستاره درست می شوند .   اشکال درهم پیچیده و عبارات خوش نویسی ، اشکال طبیعی و طرح های اسلیمی ، مُؤیّد اَشکال درهم بافته و ترکیبات خطاطی از دوره ی اسلامی است که بوسیله ی هنرهای کاربردی چون :کاشیکاری ، گچبری ، منبت کاری،آینه کاری، نقاشی و ...، در آرایش بناها، نقش می بندد و چنان شاهکارهای بی بدیل را در معماری پدید می آورد .    همچنین هنر کاربردی شامل آن بخش از فعالیت های بَشریست که نمایانگر عواطف و احساسات درونیِ آفریننده است .هدف اصلی، برآوردن نیازهای روانی و دَرونی است و هنر عبارت از خلّاقیت ترکیبی است در حالیکه دانش ،یک فعالیت تحلیلی است .    گچبری از پدیده های هنری بی همتا در معماری ایران به ...