نمایشنامه تعزیه
تعزیه و تئاتر
تعزیه و تئاتر: تعزیه گونه ای از هنر نمایشی است و از ادبیات نمایشی برخوردار است. یک شبیه خوان خود به خود یک بازیگر هم هست. کما اینکه یک تعزیه خوان می تواند در روی سن به اجرای تئار بپردازد. ولی یک بازیگر تئاتر به راحتی قادر به اجرای تعزیه نیست. زیرا تفاوتهایی بسیار بین تئاتر صحنه ای و خیابانی با تعزیه وجود دارد. و به هیچ عنوان نمی توان تعزیه را تئاتر قلمداد نمود. وجوه اشتراک بین تعزیه وتئاتر: 1- هر دودارای بازیگر می باشند. 2- هم تئاتر وهم تعزیه برای مخاطب اجرا می شود. 3- هر دو کارگردانی می شوند. والبته بین کارگردانی تعزیه وتئاتر تفاوتهایی وجود دارد که تشریح خواهد شد. 4- در هر دو حرکات نمایشی و تصویری سازی به کار می رود. تفاوت بین تئاتر وتعزیه: 1- نمایشنامه ای که بازیگران به اجرای آن در صحنه تئاتر می پردازند. کلیه قواعد در اماتیکی را در خود نهفته دادند. اعم از شخصیت پردازی، کشمکش، نقطه اوج و ... ولی در متون نمایشی تعزیه و سخنی موارد فوق را نمی توان یافت. چون مضمون تعزیه رویارویی دو نیروی خیر و شر می باشد پس هیچگونه شخصیت پردازی در متون تعزیه وجود ندارد. و شخصیت های تعزیه یا صد در صد خوب هستند و یا صد در صد بد هیچگونه تحلول شخصیتی و سیر صعودی و نزولی را در شخصیتهای تعزیه به جز شخصیت حر نمی توان یافت. 2- نمایشنامه فقط برای اجرا به روی سن ترتیب داده شده ومخاطب از یک زاویه به تماشای تئاتر می پردازد. ولی متون تعزیه برای اجرای در سن تئاتر خلق نشده بلکه تماشاچیان به صورت مدور در اطراف تعزیه خوانان حلقه زده و از هر زاویه ای به تماشای تعزیه می نشیند که از تمام این زوایا که نگاه کنیم در می یابیم تمام نقاط طلایی هستند. 3- کارگردانی در تعزیه به عنوان مطلع نمودن اشخاص شبیه خوان در هنگام اجراست. و این امر در حین اجرا انجام می گیرد. هیچگونه میزانسن وحرکت از طرف کارگردان به تعزیه خوان القا نمی گردد. در صورتی که درتئاتر تمام امور کار گردانی پیش از اجرای نمایش انجام می پذیرد. و در حین اجرا کارگردان در میان تماشاگران نشسته وهیچ نقشی ایفا نمی نماید. 4- درتئاتر گریم از نکات ضروری و قابل توجه می باشد. درصورتی که در تعزیه گریم هیچ معنا و جایگاهی ندارد. 5- در تعزیه از نور فقط برای روشنایی صحنه (میدان تعزیه) استفاه می شود. تا مخاطب بتواند شبیه خوانان را به خوبی ببیند. غیر از این موضوع نورهیچ نقشی درتعزیه ندارد و در بسیاری از مواقع که تعزیه درگرمای طاقت فرسای روز اجرا می شود. از زبان شبیه خوان می شنویم که : شب است و شاهد مقصود چون عنقای زرین پر ....[1] نمیدانم که می باشد کند هر دم خطاب امشب به پشت خیمه ها دارد فغان و انقلاب امشب[2] بر عکس همین موضوع نیز وجود ...
تعزیه
اصطلاحات و واژه های رایج در تعزیه شبیه گردانی: نمایش تعزیه شبیه : بازیگر تعزیه مقتل نویس: نویسنده نسخه و متن نمایش تعزیه معین البکا : کارگردان تعزیه ناظم البکا : دستیار کارگردان تعزیه بانی : سرمایه گذار و تهیه کننده فرد : نسخه و متن نمایشنامه تعزیه بچه خوان :کسی که به جای دو طفلان مسلم می خواند زینب خوان : بازیگر مرد جوانی که در نقش حضرت زینب بازی می کند رجز خوانی: هنگامی که اولیا (خاندان پیامبر)و اشقیا (مخالفان پیامبر)در مقابل هم از افتخارات و اصل و نسب خود حرف می زنند. اشتلم خوانی : یا پهلوان خوانی هنگامی که اشقیا با بیان غلو شده گفتگوهایشان را بیان می کنند در حالی که اولیا در یک دستگاه موسیقی گفتگو را به آواز بیان می کنندکه به آن تحریر کردن می گویند. موالف خوان: شخصی که در نقش اولیا بازی می کند. دستگاه : هر تعزیه ی کامل را یک دستگاه یا مجلس گویند. ساز های تعزیه انتخاب سازهای تعزیه با موقعیت صحنه ها ارتباط دارد: ۱) طبل: جنگ و جشن و سرور در خیمه ی اشقیا ۲) دهل: تعویض صحنه ها ۳) نقاره : گرد آوری مردم به هنگام جنگ یا شادی ۴) کرنا : جنگ و گرد آوری جمعیت ۵) شیپور : نبرد که به همراه سنج ایجاد هیجان می کند. ۶) سنج: به هنگام جنگ و نبرد ۷) بوق : در جمع آوری مردم و تقطیع و تعویض صحنه ها ۸) نی : برای سوال و جواب اولیا ۹) سرنا : هنگام جشن و سرور ۱0) قره نی: در مجالس عروسی و جشن.
مراسم تعزیه خوانی در مازندران
مراسم تعزیه در مازندران با حضور ذاکرین اهل بیت (ع) : 1- حاج علیرضا یگانه 2- کربلایی نوید جمشیدی 3- مجید رستمی 4- سید علی حسینی 5- مصیب دیوسالار 6- کربلایی علی داودی 7- علیرضا بالی 8- ابوالفضل بور 9- قربانعلی رنجبر 10- مصطفی مهدوی 11- بهزاد منصف موزیک : سجاد صلاحی زمان : دهه اول محرم آدرس : مازندران - شهرستان نور - روستای تیرکده
دانلود تعزیه تصویری شماره پانزده در استریو یاس زیاران
1 - دانلود موزیک زیبا از عباس صالحی و لنکرانی 2 - دانلود موزیک زیبا از صالحی و لنکرای 3 - دانلود موزیک تعزیه از عباس صالحی 4 - دانلود موزیک تعزیه جالب 5 - دانلود صحبت های زیبای رضا مشایخی و اسماعیل محمدی 6 - کیلیپ زیبای مسعود حجازی در تلویزیون 7 - دانلود نمایشنامه تعزیه در کرج قسمت اول 8 - دانلود نمایشنامه تعزیه در کرج قسمت دوم 9 - دانلود نمایشنامه تعزیه در کرج قسمت سوم 10 - دانلود نمایشنامه تعزیه در کرج قسمت چهارم 11 - دانلود نمایشنامه تعزیه نینوای اریسمان در نطنز قسمت اول 12 - دانلود نمایشنامه تعزیه نینوای اریسمان در نطنز قسمت دوم 13 - دانلود تعزیه پشیمانی یزید 85 14 - دانلود پشت خیمه زیبا از رضا و برکتی 72 خوانسار 15- دانلود پشت خیمه زیبا از احمد و اسماعیل در تفرش 16 - دانلود پشت خیمه زیبا از احمد و سید مرتضی 72 زرجبستان 17 - دانلود پشت خیمه زیبا از علاالدین و برکتی 79 خوانسار 18 - دانلود پشت خیمه زیبا از علاالدین و حیدری 89 19 - دانلود پشت خیمه زیبا از حسن برکتی 92 چشمه تهران 20 - دانلود پشت خیمه زیبا از اسماعیل نژاد و امینی 93 در قم 21 - دانلود پشت خیمه زیبا از قربانی و برکتی در اصفهان 22 - دانلود پشت خیمه زیبا از هانی دولت آبادی در زیاران 23 - دانلود پشت خیمه زیبا از هاشمی و برکتی 92 برغان 24 - دانلود پشت خیمه زیبا از هاشمی و صفری 93 ازنا 25 - دانلود پشت خیمه زیبا از حکمت گلی و برکتی 26 - دانلود پشت خیمه زیبا از جواهری و اسماعیل 92 27 - دانلود پشت خیمه زیبا از جلینی و امینی 28 - دانلود پشت خیمه زیبا از محسن 92 زیاران 29 - دانلود پشت خیمه زیبا از مظفر و امینی 30 - دانلود پشت خیمه زیبا از مظفر و اسماعیل 86 تفرش 31 - دانلود پشت خیمه زیبا از مظفر و اسماعیل 92 مشهد 32 - دانلود پشت خیمه زیبا از مظفر و اسماعیل محمدی در مشهد 33 - دانلود پشت خیمه زیبا از نرگسخانی و اسماعیل محمدی 93 دلقند 34 - دانلود پشت خیمه زیبا از نرگ
تعزیه چیست ؟
جایگاه تعزیه<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />با نگاهی گذرا به تاریخ و تمدن ایران به خوبی می توان دریافت که کشور ما یکی از کهن ترین و سنتی ترین کشورهای جهان است . طبیعتاًٌ در کشوری با این قدمت تاریخی فرهنگی ، همه عناصر تشکیل دهنده فرهنگ انسانی در کنار هم و موازی با یکدیگر خلق می شوند البته بالندگی فرهنگی هر ملتی بر مبنای خصوصیات روحی و روانی آن مشخص می گردد . در زمینه هنر نمایش می توان ادعا نمود که این روحیه در قبل از اسلام به شکلی روشن در میان ایرانیان پیدا شده بود ، همان روحیه حماسی ، مذهبی که در قالب شبیه و حماسه سازی سازی ( کین سیاوش ) خودش را نشان داده بود . این روحیه در بعد از اسلام به دلیل ارادت خاص ایرانیان به اسلام و خاندان اهل بیت ، خود زمینه ساز شکل گیری و تکامل شکلی مقدس از هنری ، بنام تعزیه شد .هنری که ضمن ترکیب با عناصری چون نوحه خوان ، نقالی دسته گردانی ، موسیقی و ... به صورت یک درام انسانی و مذهبی ساختار خاص خودش را پیدا کرد .پس طبیعی است که تعزیه با محتوائی غنی و فرم و قالبی که در دنیا یگانه است ، نه تنها از جایگاهی ویژه در فرهنگ نمایشی ما برخوردار باشد ، بلکه به عنوان سمبل هنر نمایش ایرانی به جهانیان معرفی شود . عامل اعتقاد ، مذهب و هنر در به وجود آمدن تعزیه بسیار تاثیر داشتند ، لذا باید تعزیه را هنر نمایش ایرانی نام نهاد که در هیچ یک از کشورهای نه تنها همجوار ، بلکه اسلامی نیز نمی توان مشابه آن را سراغ گرفت . زیرا ملیت ، تمدن و مذهب که از ترکیب آنها روح ملی شکل می گیرد ، ذوق هنری و مذهبی را به وجود می آورد . فاجعه کربلا و عدالتخواهی حضرت امام حسین علیه السلام خود رقم زننده یک حرکت متفاوت می شود و حضور شخصیت سید الشهداء علیه السلام اصلی ترین عامل در شکل گیری تعزیه می گردد . در کشور ما به خاطر گرایشی که به اهل بیت وجود دارد و نیز نیاز ملی – انسانی به هنر ، تعزیه شکل گرفت که در این میان نباید از تاثیر متفکران شیعی و مراجع غافل شد . چرا که آنها با حضور خود توانستند راه حلهائی مناسب برای برداشتی غیر ارتدوکسی از این مقوله ایجاد کنند . تعزیه در کنار همه مشروعیتها از آنجائی که روی مرز ظریف مذهب و هنر حرکت می کرد ، می بایستی از آزمون فقه و فلسفه اسلامی عبور کند ، تا بتواند به عنوان یک هنر جامع نمایش مذهبی مورد پذیرش قرار گیرد . در این مسیر تعزیه بعد از تبادل نظر و ارزیابی بی شمار ، غاقبت مورد تائید علما، واقع شد . و آنها به این نتیجه رسیدند که تعزیه یک نمایش کاملاً درونی و معنوی است . چون در تفکر ارتدکسی هر آن کسی که نقش یا شبیه اهل بیت را بازی کند ، نقض غرض اصل را نموده است . در حالی که تفکر آن دسته ...
نمایشنامه
نمایشنامه چیست؟ چگونه نمايشنامه بنويسيم؟ انتخاب موضوع، پرورش موضوع، تقویت طرح نمایشنامه، شخصیت ها و قهرمانان با رشد تئاتر و به موازات آن جشنواره ها و قوانین مربوط به متن نمایشنامه ها خصوصا اورژینال بودن متنها که امروزه یکی از قوانین دست و پا گیر می باشد. اولین دغدغه ی تئاتریهای جوان ،داشتن متن نو و دست اول می باشد. این دوستداران نمایش ،اغلب خود دارای ایده های نو و خوبی می باشند که مترصد نوشتن آن هستند. اما ممکن است از نظر تکنیکی ایده هایشان به ثمر ننشیند. در اینجا سعی شده متودی ساده برای نمایشنامه نویسی عرضه شود تا نویسندگان جوان و تازه پا به عرصه گذاشته ی نمایشنامه نویسی نیز مجالی برای نوشتن داشته باشند. این متد با توجه به ساده ترین روشهای نمایشنامه نویسی ارائه می گردد که امید است مورد استفاده ی نویسندگان نو پای نمایش قرار گیرد. نمایشنامه چیست؟ سوالی که اگر پاسخی برایش یافت شود ،مسئله ی اصلی نمایشنامه نویسی حل خواهد شد .ما باید به چه نوشته ای نمایشنامه بگوییم؟ تفاوتهای اساسی نمایشنامه با سایر انواع ادبی در چه فاکتورهایی خلاصه می گردد؟ نمایشنامه متن نگارش یافته ادبی – نمایشی است که برای اجرای روی صحنه تئاتر یا خواندن نوشته می شود. « نمایشنامه » ژانر یا نوع ادبی خاصی است که با «داستان » تفاوت دارد، عناصر و ابزارهای نمایشنامه نویسی فراتر از داستان به کار گرفته می شوند.آنچه در داستان «بیان » و « توصیف» می شود، در نمایشنامه باید «دیده» و « تصویر» گردد. حتماً این ضرب المثل عامیانه را شنیده اید که می گوید: شنیدن کی بود مانند دیدن ؟ زلیخا گفتن و یوسف شنیدن ! آری نمایشنامه نویس، متنی را برای دیده شدن، اجرا و تصویر نمودن عینی وعملی روی صحنه می نویسد . در حقیقت « نمایشنامه » نقشه و طرح کامل و جامع مهندسی برای ایجاد ساختمان نمایش روی صحنه است که همه ی جزییات و جوانب آن در نظر گرفته می شود. علاوه بر جنبه ذاتی و جوهری، شکل ظاهری نگارش نمایشنامه نیز با نگارش داستان فرق دارد. « نمایشنامه نویسی » به شکل امروزی در ادبیات کشور ما جوان است و سابقه طولانی ندارد و در مقایسه با سایر انواع ادبی مثل، داستان نویسی ، شعر ، مقاله نویسی ، قطعه نویسی و .. گسترش نیافته است! هر چند ما در شکل سنتی دارای نمایشهای با شکوه همچون نمایش تعزیه ایرانی ( شبیه خوانی)، پرده خوانی، نقالی، خیمه شب بازی ، سیاه بازی و سایر انواع نمایشهای آیینی و عامیانه هستیم ، اما متن اینگونه رفتارهای نمایشی اغلب « فی البداهه » ، شفاهی و یا شکلی از نسخه های شعرگونه نمایشی بوده است و با نمایشنامه نویسی امروزی متفاوت است. در ادبیات ملی و مذهبی ما نظیر شاهنامه ...
ادبیات نمایشی
ادبیات نمایشی چیست؟ ادبیات نمایشی ادبیاتی است که در قالب نمایش به روی صحنه می آید . موضوع اصلی ادبیات نمایشی پیوند انسان با زندگی و طبیعت و وظیفه آن تجلیل روحیات انسان و نحوه برخورد او با حوادث زندگی است . ادبیات نمایشی در ایران به شکل شبیه خوانی ( تعزیه و عزاداری شهدای کربلا ) ، سیاه بازی ( حاجی فیروز ) ، نقالی ( شاهنامه خوانی )، نمایش رو حوضی و ... است . این نوع ادبیات در یونان و روم قدیم رایج بود. ادبیات نمایشی در غرب به شکل تراژدی ( ناکامی اشخاص برجسته ) و کمدی ( نمایش عیوب اخلاقی و سیاسی و ... به شکل خنده دار ) و درام ( شکل عادی زندگی با همه تضادها و تعارض ها ) تقسیم می شود. نمایش نمایش یا درام به معنای نشان دادن، باز نمودن و مرادف اصطلاحات تماشا، تقلید و بازی است؛ در اصطلاح به هر اثری كه برای اجرا در روی صحنه تئاتر توسط بازیگران نوشته شده باشد، نمایشنامه می‌گویند. مهد نمایش یا درام، یونان باستان بوده است. «دراما» در یونانی به معنای كار یا عملی است كه واقع می‌شود؛ و در اصل هنری است كه روی صحنه می‌آید. ادبیات نمایشی یا دراماتیك بر اساس تقسیم بندی ارسطو یكی از انواع مهم ادبیات بوده و به دو نوع كمدی و تراژدی تقسیم می‌شود: تراژدی، نمایشِ اعمال مهم و جدی است كه در مجموع به ضدِ قهرمانِ اصلی تمام می‌شود و هسته داستانی((plot به فاجعه (Catastrophe) منتهی می‌شود؛ این فاجعه معمولاً مرگ قهرمان تراژدی است؛ مرگی كه اتفاقی نیست بلكه نتیجۀ منطقی و مستقیم حوادث و مسیر داستان است. یونانیان نخستین تراژدی نویسان بودند. چند اثر مهم تراژدی دنیا عبارتند از: رمیو و ژولیت، اُتلٌو، و مكبث از شکسپیر؛ تراژدی «آندروماك» اثر «راسین».نوشتن نمایشنامه در ایران، ابتدا با ترجمه آثار نمایشی غربی ها شروع شد. آثار كسانی مثل مولیر، شكسپیر، دوما و ... به فارسی ترجمه شده، بعضاً به صحنه رفت. در همین زمان، كسانی دست به نوشتن نمایشنامه هم بردند، از جمله آخوند زاده، احمد محمودی، میرزا آقاخان تبریزی و ...؛ این نمایشنامه‌ها از نظر فنی و تكنیك درام نویسی ضعیف و از نظر محتوا پرمایه بود و تمام موضوعات مطرح در دوره مشروطه از جمله آزادی، قانون، وطن و ... در آن مطرح شده بود. یكی از دلایل گسترش نمایشنامه نویسی در ایران آن روزگار، امكان طرح مسایل سیاسی و اجتماعی در نمایشنامه برای مخاطبان عام بود. اولین نمایشنامه آن دوران با سبك درام غربی، «جعفرخان از فرنگ آمده» اثر حسن مقدم است. بعد از این، با وجود اینكه نمایش و تئاتر از پایه‌های بنیادین در ایران برخوردار نبوده اما همواره هنرمندان تلاش كرده‌اند نمایشنامه‌های خوبی نوشته و به صحنه آورند؛ مانند آثار غلامحسین ...
گزارشي از نشست نقد و بررسي نمايشنامه ”همسايه آقا”
دومین نشست انجمن نمایشنامه‌نویسان خانه تئاتر با عنوان شنبه دوم که به بررسی نمایشنامه‌های تازه منتشر شده می‌پردازد، شنبه 13 شهریور در سالن اجتماعات خانه تئاتر برگزار شد.به گزارش سایت ایران تئاتر، در این نشست که به بررسی نمایشنامه "همسایه آقا" اثر "حسین کیانی" اختصاص داشت، علاوه بر حسین کیانی، بهزاد صدیقی به عنوان مدیر جلسه و رحیم عبدالرحیم‌زاده به عنوان منتقد مهمان حضور داشتند.در ابتدای نشست صدیقی به ارائه توضیحاتی پیرامون این سلسله نشست‌ها پرداخت و گفت: «در این نشست‌ها به هر نمایشنامه تازه منتشر شده‌ای نمی‌پردازیم، بلکه آثاری مدنظر ما است که ویژگی‌های یک نمایشنامه درست را داشته باشد و بالاخص جزو تجربه‌های اول نویسنده در حوزه چاپ و نشر باشد.»در ادامه صدیقی "همسایه آقا" را جزو آثار برتر چند سال اخیر در حوزه نمایشنامه‌نویسی برشمرد و گفت: «این نخستین نمایشنامه‌ای است که از کیانی چاپ شده و فضا و شخصیت‌هایی کاملاً ایرانی دارد. به لحاظ دیالوگ‌نویسی بسیار قوی است و کلمات و جملات با ریزبینی انتخاب شده‌اند.»وی افزود: «هر چند زبان این اثر زبان مردم کوچه و بازار است، اما از پختگی و فخامت زیادی برخوردار است.»صدیقی در ادامه "همسایه آقا" را الگوی درستی برای نویسندگان تازه‌کار عنوان کرد و گفت: «این نمایشنامه وضعیتی از ایران معاصر را ترسیم کرده اما جدای از آنکه دیدنی است، خواندنی هم هست.سپس حسین کیانی به ارائه توضیحاتی درباره اثرش پرداخت و گفت: «این نمایشنامه جزو معدود آثار من است که قبل از شروع تمرین، آماده بود و حاصل فراغت خاطر و زمان کافی برای نوشتن آن بود.»وی افزود: «اتودهای اولیه این کار به سال 81 برمی‌گردد اما آن اتودها مرا راضی نکرد و ایده‌ها 4 سال ماند تا سرانجام جای خودش را پیدا کرد.»این نویسنده و کارگردان خاطر نشان کرد: «یکی از راه‌هایی که ما می‌توانیم به یک اثر خوب دست یابیم، گذشت زمان است. درخشان‌ترین ایده‌ها نیز خلق الساعه تبدیل به یک نمایشنامه خوب نمی‌شوند.»وی افزود: «خیلی از آثارم در صورت چاپ نیاز به ویرایش و بازخوانی دارد اما "همسایه آقا" جزو آثاری بود که مرا برای چاپ راضی کرد.»سپس رحیم عبدالرحیم‌زاده، کیانی را از نسل نویسندگانی چون محمد یعقوبی و علیرضا نادری برشمرد و گفت: «این دسته از نویسندگان خود مبادرت به اجرای آثارشان می‌کنند و از این رو آثارشان هم قابلیت‌های ادبی و هم قابلیت‌های اجرایی دارد.»وی "همسایه آقا" را اثری در حوزه رئالیسم اجتماعی معرفی کرد و گفت: «یکی از مهمترین ویژگی‌های رئالیسم در زبان نمایشنامه تجلی می‌یابد و زبان این اثر نیز زبانی برگرفته از اجتماع ...
نمایشنامه خوانی حرفه ای
نمایشنامه خوانی حرفه ای علیرضا احمدزادهدر آوانسن ریل قطاری است در میان سكوهایی برای نمایش مكان های متعدد نمایش، هر مكان با عناصری ویژه (خانه پدری، خانه پدربزرگ، خانه فرزند در آلمان، ایستگاه های قطار در آلمان/ بعضی قدیمی و بعضی جدید، اتاق بازجویی، محل استقرار بافندگان، محل استقرار بافنده بزرگ، محل حضور تنبورنوازان و خواننده)، آكسسوار صحنه (ایستگاه راه آهن شهری/ مترو، وسایل پنبه زنی حلاج، سنگی برای حجاری، تلفن عمومی، وسایل قدیمی خانه پدری، درخت، حوض قدیمی)، وسایل اتاق دانشجویی (قهوه جوش، كتابخانه، وسایل آزمایش های پزشكی، جمجمه و...)، كتاب های خاص متعلق به پدر، چرخ دستی حمل وسایل). از نظر طراحی لباس نیز نمایشنامه «خدا در آلتونا حرف می زند» نیازمند طراحی گسترده ای از لباس است: لباس هایی متعلق به دوران داستان های شاهنامه برای رستم و سهراب، فریدون و لباس متعلق به نیم قرن پیش (پدربزرگ)، ربع قرن پیش (پدر)، معاصر غربی و ایرانی (فرزند و همكلاس هایش)، زنانه معاصر ایرانی و اسپانیایی و كولی وار. امكانات نوری این نمایشنامه نیز برای خود نیازمند تنوع بسیار است و با فیلترها و افه های متعدد در جهت انتقال مفاهیم فضا و معنا كاركرد صحیح می یابد. آیا این امكانات برای حصول به نظر نویسنده و كارگردان در شرایط فعلی تئاتر كشور مهیا است؟! شاید برای عده معدودی باشد اما برای همه نه، مخصوصاً برای محمد ابراهیمیان كه قبلاً منتقد تئاتر نیز بوده است. نمایشنامه «خدا در آلتونا حرف می زند» در واقع با یك بازگشت به گذشته Flash back آغاز می شود، عده ای اعتراف می كنند كه در مرگ انسان دست داشته اند. داستان نمایش حكایت مردی است كه پانزده سال پیش فرزندش را برای فرار از شرایط جنگی در ایران و برای ادامه تحصیل به آلمان فرستاده است، حالا بعد از پانزده سال فرزندش را در آلمان می بیند، اما پدر و فرزند از هم بیگانه اند و تفاوت این دو نسل منجر به نابودی پدر می شود، پدر بعد از عدم ارتباط با فرزند ترجیح می دهد به زندگی اش در حالتی عرفانی خاتمه دهد و این مرگ خودخواسته بعد از مكالمه با خدا صورت می گیرد. زیرا حق را به فرزند می دهد و برخلاف شاهنامه فرزندكشی را به پدركشی تبدیل می كند. «سهراب كشی آئین ماست» این ضرب المثل ایرانی ترجمان شرایط فرهنگی، سیاسی و حتی اقتصادی جامعه ایران است، جامعه ای كه با اندیشه های نو دشمن است پس سیاستی نو نیز در آن جریان نمی یابد و اقتصاد آن هم پویا نمی شود، پس سنت های پوسیده راه بر رشد و اعتلا می بندند و نخبه كشی سنت می شود. این كه ابراهیمیان با شگردی سینمایی اثر آغاز كرده در واقع تعلیق كار را باعث شده است. تعلیق (Suspence) یكی از عوامل ...