نقاشی مقبره حافظ
مجموعه عكس هاي آرامگاه حافظ
عكاس: افشين عزيزي | Photo: Afshin Azizi به مناسبت بيستم مهرماه؛ روز حافظ عكاس: افشين عزيزي | Photo: Afshin Azizi عكاس: افشين عزيزي | Photo: Afshin Azizi عكاس: افشين عزيزي | Photo: Afshin Azizi عكاس: افشين عزيزي | Photo: Afshin Azizi عكاس: افشين عزيزي | Photo: Afshin Azizi عكاس: افشين عزيزي | Photo: Afshin Azizi عكاس: افشين عزيزي | Photo: Afshin Azizi عكاس: افشين عزيزي | Photo: Afshin Azizi عكاس: افشين عزيزي | Photo: Afshin Aziziاينم آقا عرفان گل و خوشگل و مهربونهم ممنون از خودش واسه ژستاي خوشگل، هم بابا و مامانشكه واسه عكسا بهم اجازه داده، اميدوارم بتونن عكسارو ببينن... عكاس: افشين عزيزي | Photo: Afshin Azizi عكاس: افشين عزيزي | Photo: Afshin Azizi عكاس: افشين عزيزي | Photo: Afshin Azizi
آرامگاه حافظ
آرامگاه حافظخواجه شمس الدین محمد متخلص به “حافظ“ و ملقب به لسان الغیب از معروفترین غزلسرایان زبان فارسی میباشد. حافظ در شیراز متولد شد و در جوانی به آموختن قرآن و علوم اسلامی و ادبیات عرب روی آورد. وی پس از مدتی د رعلوم اسلامی بویژه علم تفسیر و شناخت قرآن تبحر كافی یافت و از آنجا كه قرآن را از بر داشت، تخلص خود را حافظ انتخاب كرد.شهرت حافظ در زمان حیات سراسر ممالك اسلامی را فرا گرفت و حتی تا به هندوستان كشیده شد. حافظ در سال 791 هجری قمری در شیراز در گذشت و جسد او را در خاك مصلی كه محل گشت و تفرج او بود بخاك سپردند. آرامگاه حافظ پس از مرگ بارگاه عاشقان و زائران دلسوخته شد. احترام حافظ موجب شد تا آرامگاه وی بارها مورد مرمت قرار گیرد.برای نخستین بار یكی از شاهزادگان تیموری بر فراز قبر حافظ عمارت و گنبدی بنا كرد و در جلو آن حوض بزرگی ساخت. پس از آسیب بر آرامگاه مجدداً در عصر صفویه بدستور شاه عباس اول این عمارت تعمیر گردید. اگر چه نادر شاه افشار نیز دستور تعمیر آرامگاه را صادر كرد اما تعمیر و بنای اساسی بر روی قبر در سال 1189 هجری قمری در زمان كریمخانزند انجام گرفت.بدستور وی عمارت زیبائی به سبك بناهای زندیه و تالاری با چهار ستون یكپارچه سنگی برای آرامگاه ساخته شد، باغ بزرگی در جلو تالار احداث گردید و سنگ مرمر بزرگی با كتیبهای به خط زیبا بر روی قبر گذاشته شد. در دوره قاجاریه نیز در آرامگاه تعمیرات مختصری انجام گرفت. ساختمان كنونی آرامگاه با محوطه آن مربوط به آخرین اقدام برای تعمیر و احیای آرامگاه میباشد. نقشه ساختمان توسط باستانشناس معروف فرانسوی آندرهگدار تهیه گردید و سبك بنا كه همان سبك معماری زندیه است تنها تغییر مناسبی یافت.مساحت كل بنا در حدود 20 هزار متر مربع است. ورودی آرامگاه را باغ با صفائی با گلكاری زیبائی كه بویژه در ایام نوروز و فصل بهار بسیار دیدنیست فرا گرفته و پس از عبور از پلكانی وسیع و تالاری دالان مانند به باغ دیگری میرسیم كه آرامگاه در آن قرار دارد. سنگ قبر حافظ در وسط و یكمتر از زمین ارتفاع دارد و بوسیله پنج ردیف پلكانهای سنگی مدور احاطه شده است.درون سقف مقبره با كاشیهای رنگی و بسیار زیبا كاشیكاری شده و بر روی هشت ستون سنگی قرار گرفته است نمای خارجی سقف بصورت ترك ترك و به تمثیل از كلاه درویشان است. پوشش سقف از مس میباشد. در ضلع شمالی باغ و پائین تر از آرامگاه، تالار بزرگی وجود دارد كه اینك كتابخانه و مركز حافظ شناسی میباشد. از آنجا كه آرامگاه حافظ در طول تاریخ به یكی از مكانهای معنوی در شیراز تبدیل شد، اشخاص معروفی به وصیت خودشان یا پس از مرگ در كنار تربت حافظ بخاك سپرده شدهاند. ...
معماران آغاز دوره مدرن در ایران
معماران آغاز دوره مدرن در ایران معماری در عصر حاضر مدیون مردانی است كه امروزه كمتر از آنان یاد میشود. معمارانی كه به سبك مدرنیسم ویژهای در ایران دست یافتند و بر مداومت آن اصرار ورزیدند. ماكسیم سیرو، آندره گدار، نیكلای ماركوف، آوانسیان و با وجود تمام تلاشهای مستمر و مجدانه شان در دو قرن گذشته به گمنامیسپرده شدند. به واقع اینان بانیان معماری و شهرسازی در ایران معاصرند. ایرانی كه سالهای متمادی مقهور و مسحور تمدن فرنگیان بود. تاسیس این بناها اگرچه به اهتمام این افراد صورت گرفت اما بدون حمایت شاهان، دولتها و درباریان وقت هرگز استوار نمیگردید. اینان كه غالبا دانش آموختگان غرب بودند با تقلید از معماری غربی و تلفیق آن با معماری سنتی ایرانی توانستند بنیادها و ابنیههای ابتدایی معماری و شهرسازی را در ایران پایهگذاری كنند. بارزترین و مهمترین خصیصه این معماران كه آنان را از نسلهای آینده متمایز میسازد آگاهی و شناخت آنان از میراث معماری ایرانی بود. معماران دیگری همانند فروغی و وارتان هر كدام به تنهایی به لحاظ سبك و فرم در معماری ایران تاثیر گذار بودند و به تجربههایی در زمینه آمیختن سبكهای معماری ایرانی با سبكهای غربی دست یازیدند. این معماران در عصری كه سنت و دیرینگی اساس آن را تشكیل میداد، نمیتوانستند پیام دنیای نوین را جز از طریق نمادها و ساختمانهای مدرن به جامعه آن روز منتقل سازندنیکلای مارکف (1882-1957م/1261-1336ش)متولد شهر تفلیس گرجستان .در بخش معماری دانشکده هنر های زیبای آکادمی سلطنتی سنت پترزبورگ به تحصیل پرداخت و در سال1289( 1910 م)فارق التحصیل نقاشی - معماری او درسال 1296(1917م)شد.آجودان فرماندهی بریگاد قزاق و هم ردیف رضا شاه بود .مارکوف پس از خروج از بریگاد قزاق در سال1300(م 1921)فعالیت معماری را در تهران آغاز کرد.علاقه خاصی به ایران داشت و معماری اسلامی و شیوه سنتی احداث بناهای ایرانی و مصالحی از قبیل آجر .سنگ کاشی و گچ را می ستود.سفارت ایتالیا در خیابان فرانسه یا( نوفل لوشاتو) وساختمان سینگردر خیابان سعدی از معدود ساختمانهای کلاسیک او محسوب می شوند.در آنها برای اولین بار در ایران از پنجرههایی با شیشههای یكسره بزرگ استفاده شده بود .اغلب کارهای دیگر مارکوف از جهت زیادی به هم شبیهند.مقرنس کاری سر در های ورودی و حاشیه فوقانی دور تا دور بنا و سر ستونها غرفه سازی های کوچک دو طرف ورودی و گره سازی در و پنجره ها علاقه او را به عناصر معماری اسلامی-ایرانی نشان میدهد.پنجره های مشبکی که در زیر قوسهای نوک تیز در بیشتر ساختمانهایش دیده می شود.شهر تهران در دهه 1300 و 1320ش. پر از ساختمانهایی به ...
حافظیه
طراحی آرامگاه حافظیه نام مجموعهٔ آرامگاهی شاعر برجستهٔ ایرانی، حافظ شیرازی است. مجموعهٔ حافظیه در شهر شیراز قرار دارد. آرامگاه حافظ در شمال شهر شیراز، پایینتر از دروازه قرآن، در یکی از قبرستان های معروف شیراز به نام خاک مصلی قرار دارد و مساحت آن ۱۹۱۱۶ متر مربع است. ۶۵ سال پس از درگذشت حافظ، در سال ۸۵۶ هجری قمری (برابر ۱۴۵۲ میلادی)، شمسالدین محمد یغمایی وزیر میرزا ابوالقاسم بابر گورکانی (پسر میرزا بایسنغر نواده شاهرخ بن تیمور) حاکم فارس، برای اولین بار ساختمانی گنبدی شکل را بر فراز مقبره حافظ بنا کرد و در جلو این ساختمان، حوض بزرگی ساخت که از آب رکنآباد پر میشد. این بنا یک بار در اوایل قرن یازدهم هجری و در زمان حکومت شاه عباس صفوی، و دیگر بار ۳۵۰ سال پس از وفات حافظ به دستور نادرشاه افشار مرمت شد. در سال ۱۱۸۷ هجری قمری، کریم خان زند بر مقبره حافظ، بارگاهی به سبک بناهای خود،شامل تالاری با چهار ستون سنگی یکپارچه و بلند و باغی بزرگ در جلو آن ساخت و بر مزارش سنگ مرمری نهاد که امروز نیز باقی است. پس از در گذشت حافظ، گنبدی بر آرامگاه وی افراشته شد که در جلوی آن حوضی بزرگ قرار داشت که از آب رکنی پر میگشت. در سال ۱۱۸۹ ه.ق کریمخان زند بر مقبرهٔ حافظ عمارتی زیبا بنا کرد، که مشتمل بر تالاری با چهار ستون سنگی یکپارچه و بلند و باغی بزرگ در جلو آن بود و بر قبر حافظ سنگی مرمرین نهاده شد که هنوز موجود است. آرامگاه حافظیه درمجموع 20000 متر مربع مساحت دارد و دارای چهار در است. در سمت شرقی صحن، دیواری بلند است که پشت آن آرامگاههای خصوصی خانوادهٔ فربد و آرامگاه معدل ( محل کنونی دفتر انجمن دوستداران حافظ) واقع شده است. بر پیشانی این دیوار غزل زیر نقش بسته است: مزرع سبز فلک دیدم و داس مه نو یادم از کشتهٔ خویش آمد و هنگام درو دو غزل از حافظ بر آن نوشته شده است که مطلع آن دو غزل چنین است: مژده وصل تو کو کز سر جان برخیزم طایر قدسم و از دام جهان برخیزم و ای دل! غلام شاه جهان باش و شاه باش پیوسته در حمایت لطف اله باش بعد از عمارتی که کریم خان زند بر مقبره حافظ ساخت، در طول یکصد و شصت سال بی مهری قاجار بر این گور، و با وجود تعمیرات متعددی که به وسیله اشخاص خیرخواه انجام گرفت، آرامگاه به کلی تخریب شد و تنها حصاری توسط افراد خیر به دور آن کشیده شد. در سال ۱۳۱۵ به کوشش علی اصغر حکمت بنای کنونی با بهرهگیری از عناصر معماری روزگار کریم خان زند و یادمانهای حافظیه توسط آندره گدار فرانسوی طراحی شد و به اجرا در آمد. دعا در حافظیه. در جوار آرامگاه حافظ، عرفا و شعرای نامداری به خاک سپرده شدهاند. بر سر تربت ما، چون گذری همت خواه که زیارتگه ...
تحقیق درباره ویژگی کانیها و سنگها
تحقیق درباره ویژگی کانیها و سنگهاچکیده: پیدایش کانی شناسی به عنوان یک عمل به نسبت جدید است اما کاربرد هنرهای کانی شناختی پیشینههای به قدمت تمدن بشر دارد. بشر اولیه رنگدانههایی طبیعی ساخته شده از هماتیت سرخ و اکسید و منگنز سیاه در نقاشی دیوار غارها به کار برد. ابزارهای ساخته شده از سنگ چخماق در عصر حجر دارای ارزش گرانبهایی بوده است. نقاشی مقبرهها در دره ی نیل مربوط به حدود ۵۰۰۰ سال پیش هنرمندان ماهری را نشان می دهد که مالکیت و فلزهای گران بها را وزن و کانسنگهای معدنی را ذوب کرده و گوهرهای زیبایی از لاجورد و زمرد می ساخته اند و با نزدیک شدن عصر حجر به عصر برنز بشر به جست و جوی کانیهایی پرداخته است که می توانست از آنها فلزهایی را استخراج کند اولین نوشته در مورد کانیها از لئوفراستوس فیلسوف یونانی است ۴۰۰ سال پس از وی نیز پلیتی تفکر کانی شناختی زغال را ثبت کرد در سال ۱۶۶۹ نیکلاس استنر با مطالعه بر روی بلورهای کوارتز کار مربعی در زمینه ی بلور شناسی انجام داد. استنر به این نکته پی برد که به رقم تفاوت منشأ اندازه یا ظاهر زاویه میان وجوه متناظر نمودهای مختلف یک بلور ثابت است. یک سال بعد رنه جیهائویی نشان داد که بلورها از روی هم چیده شدن قطعات ساختمانی ریز و یکسانی که وی آنها را مولکول تشکیل دهنده نامیده ساخته می شود. در سال ۱۹۱۲ در آزمایشی که فردریش نیپنیگ به پیشنهاد فزن لائه انجام دادند نشان داده شد که بلورها می توانند پرتو X را پراشیده کنند به این ترتیب برای اولین بار آرایش منظم مرتب اتمها در ماده بلور تدین ثابت شد. سنگهای آذرین از انجماد ماگما با دمای بالا یعنی بین ۶۰۰ تا ۱۲۰۰ درجه سانتی گراد به وجود می آید و رسوبات هم در شرایط عادی سطح زمین تشکیل شده و در طی فرآیند دیاژنز به سنگهای رسوبی تبدیل شده این دو دسته سنگ در شرایطی که به وجود آمده اند پایدارند حال اگر این سنگها در شرایط دمایی و فشاری حد واسط قرار بگیرند که متفاوت با دمای تشکیل آنها باشد بسیاری از کانیها آنهای در در این شرایط تازه حالت تعادل خود را از دست داده و در آنها تغییراتی ایجاد می شود که این تغییرات و حالت جامد به وقوع می پیوندند و می توان به آنها نام دگرگونی داد....فرمت فایل: DOC (ورد 2003) قابل ویرایش تعداد صفحات: 6برای دانلود فایل اینجا کلیک کنید
حافظیه
حافظیه نام مجموعهٔ آرامگاهی موجود در شمال شهر شیراز و در جنوب دروازهٔ قرآن است. این مجموعه بهدلیل جایدادن آرامگاه حافظ شیرازی در خود به این نام مشهور شدهاست. مساحت حافظیه ۲ هکتار بوده و از ۲ صحن شمالی و جنوبی تشکیل یافته که این صحنها توسط تالاری از یکدیگر جدا شدهاند. این مجموعه ۴ درب ورودی-خروجی دارد که درب اصلی در سمت جنوب آن، دو درب در سمت غرب آن و یک درب در سمت شمالشرق آن قرار گرفتهاست.[۱] تالار حافظیه که از آثار دورهٔ زندیان است، ۵۶ متر طول و ۸ متر عرض داشته و از ۲۰ ستون سنگی، هرکدام به ارتفاع ۵ متر تشکیل شدهاست. این تالار پیشتر شامل ۴ ستون و ۴ اتاق بوده که بعدها اتاقها از محدودهٔ آن حذف گردیدهاست. در سمت شرق و غرب تالار ۲ اتاق -یکی متعلق به سازمان میراث فرهنگی و دیگری مربوط به دفتر آرامگاه- وجود دارد. شیوهٔ معماری این تالار مربوط به دورههای هخامنشیان و زندیان است.[۱] تاریخچه ساخت و مرمت آرامگاه حافظ در سال ۸۵۶ ه. ق. (01452 ۱۴۵۲) حدود ۶۵ سال پس از وفات حافظ شمس الدین محمد یغمایی، وزیر میرزا ابوالقاسم گورکانی؛ حاکم فارس، برای اولین بار عمارتی گنبدی شکل بر فراز مقبره حافظ بنا کرد و در جلو این عمارت، حوض بزرگی ساخت که از آب رکن آباد پر میشد.[۲] دوره صفویان و افشاریان این بنا در زمان حکومت شاه عباس صفوی (اوایل قرن یازدهم هجری قمری) مورد مرمت و باز سازی قرار گرفت و همچنین به دستور نادرشاه افشار آرامگاه باردیگر مرمت شد. دوره زندیه کریمخان زند (۱۱۸۷ ه. ق.) بر مقبره حافظ، بارگاهی به سبک بناهای خود ساخت و بر تربتش سنگی مرمرین نهاد که امروز نیز باقی است و دو غزل از حافظ به شیوه نستعلیق توسط حاجی آقاسی بیک افشار آذربایجانی نگاشته شدهاست که مطلع آن دو غزل چنین است:[۳] مژده وصل تو کو، کز سر جان برخیزم طایر قدسم و از دام جهان برخیزمو ایدل غلام شاه جهان باش و شاه باش پیوسته در حمایت لطف اله باشهم چنین تالاری با چهار ستون سنگی یکپارچه بلند ساخت که از طرف شمال و جنوب گشاده بود و در دو سوی آن، دو اتاق بنا کرد به گونهای که مقبره حافظ در پشت این بنا قرار میگرفت و در جلو آن باغ بزرگی را احداث نمود.[۴] دوره قاجار و پهلوی پس از کریم خان زند در سال ۱۲۷۳ ه. ق. طهماسب میرزا (مؤیدالدوله) حکمران فارس، آرامگاه حافظ را بار دیگر تعمیر و مرمت کرد و در سال ۱۲۹۵ ه. ق. ۱۸۷۸ م. معتمدالدوله فرهاد میرزا فرمانروای فارس در گرداگرد مقبره حافظ، معجری چوبی ساخت. پس از آن در سال ۱۳۱۷ ه. ق (اردشیر) زردشتی یزدی، بار دیگر بارگاه حافظ را مرمت کرد و بر فراز آرامگاهش، معجری بنا کرد اما حاج سید علی اکبر فال اسیری به دلیل زردشتی بودن اردشیر، ...
تازه های خبری از خوی
دراجرای تفاهمنامه فرهنگی خواهرخواندگی شیراز و خوی آغاز به کار هفته فرهنگی شیراز در خوی با افتتاحیه رسمی برنامههای فرهنگی و هنری بین شهرداری خوی و شهرداری شیراز عطر حافظ در کوچه پس کوچههای شهر خوی پیچید. به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران ( ایسنا ) منطقه آذربایجان غربی، امضاء تفاهمنامه همکاریهای فرهنگی، هنری، علمی، گردشگری و اقتصادی بین استانداریهای آذربایجانغربی و فارس با محوریت مقبره شمس در خوی و مقبره حافظ در شیراز سرمنشاء و آغاز تحولاتی بود که دو شهر پر ریشه و فرهنگی و مذهبی خوی و شیراز قدمهای بعدی را سریعاَ بردارند. در همین راستا در سال گذشته با امضاء تفاهمنامه خواهرخواندگی و همکاریهای فرهنگی و اجتماعی بین شورای اسلامی شهر خوی و شهر شیراز مقرر شد مناسبتهای فرهنگی و هنری بین این دو شهر برگزار شود که حضور کاروان فرهنگ و هنر شیراز در شهر خوی اقدامی بود که شورای شهر و شهرداری شیراز برای عملی کردن تفاهمنامههای فرهنگی برداشتند. فرخزاده، معاون فرهنگی و اجتماعی شهرداری شیراز در آئین افتتاحیه رسمی برنامه فرهنگی بین دو شهر خوی و شیراز با اشاره به جایگاه فرهنگی و قوی بین این دو شهر اظهار کرد: شیراز شهر عرفا، علما، فرزانگان و اندیشمندانی است که هر کدام در آسمان فرهنگ، ادب و هنر ایران زمین و جهان درخشیدهاند. وی تصریح کرد: با توجه به ورود گردشگران فراوان به شهر شیراز این شهر دارای زیر ساختهای خدماتی، رفاهی و گردشگری زیادی است و همه ساله به خاطر وجود این زیرساختها و تاریخ پربهای شیراز گردشگران و علاقهمندان زیادی از سرتاسر دنیا به این دیار میشتابند. فرخزاده همچنین با اشاره به جایگاه ارزشمند خوی در بعدهای مذهبی، فرهنگی، هنری، اجتماعی اظهار کرد: با وجود مقبره شمس تبریزی در خوی و مقبره حافظ در شیراز این شهرها میتوانند سرمنشاء تحولات بسیار مهمی در سطح جهان شوند. وی با اشاره به وجود مشترکات فرهنگی و مذهبی بین خوی و شیراز تصریح کرد: شهرداری و شورای شهر شیراز مصوب کرد خیابان منتهی به دروازه کازرون که از دروازههای قدیمی شیراز محسوب میشود به نام شمس تبریزی مزین شود. فرخزاده همچنین از برگزاری هفته فرهنگی خوی به میزبانی شیراز در مهر ماه سال جاری خبر داد و گفت: کاروان فرهنگ وهنر خوی همزمان با برگزاری زادروز حافظ به میزبانی شیراز برگزار میشود. شریف، رئیس شورای شهر خوی نیز با اشاره به جایگاه ارزشمند خوی در بخشهای فرهنگی، مذهبی و علمی اظهار کرد: وجود مشترکات فراوان فرهنگی و مذهبی در خوی و شیراز مانند امامزادگان و مساجد قدیمی نشاندهندهی عمق و عظمت یکپارچگی ...