نحوه تزریق هپارین
هپارین لاک
هپارین لاک چیست؟ هپارین لاک یک وسیله تزریقی است که دارای سرپوشی به صورت دیافراگم لاستیکی می باشدو با استفاده از آن میتوان تزریقات وریدی را به طور متناوب انجام داد. طرز تهیه هپارین سالین : 10 سی سی آب مقطریا نرمال سالین +1/0 سی سی هپارین = هپارین سالین 10/1 100 سی سی آب مقطریا نرمال سالین +1 سی سی هپارین= هپارین سالین 100/1 نحوه مراقبت از هپارین لاک: 1- جاگذاری هپارین لاک مانندانجام تزریقات و جاگذاری سایرکاتترها است. 2- هپارین لاک باید حداقل هر8 ساعت کنترل و هپارینه شود. 3- هر 72 ساعت محل هپارین لاک تعویض گردد. 4-درصورت انسداد هپارین لاک ازسرسوزن شماره کوچک استفاده شود. نکات مهم : 1- ستهای سرم ، سه راهی ، برانول هر 72-48 تعویض گردند. 2- ستهای خونی بعداز هر تزریق تعویض گردند. 3- خون و محصولات خونی حداکثر تا 4 ساعت انفوزه شوند. 4-امولسیون چربی حداکثر تا 12 ساعت انفوزه گردد. 5-تمامی راههای تزریق وریدی و تمام سه راهیها در پوش ( هپارین لاک) داشته باشند. منبع : خلاصه ای از مقالات سمینار کنترل عفونتهای بیمارستانی مهر 1382 واحد آموزش
دستورالعمل تزریق آمپول کلگزان
دستورالعمل تزریق آمپول کلگزان CLEXANE: آمپول اناکساپرین سدیم هنگامی که بعنوان درمان طبی یا درمان پروفیلاکسی تجویز می شود بایستی بصورت زیر جلدی عمیق تزریق شود deep subcutaneous و در موقع همودیالیز بصورت داخل وریدی Intravascular تزریق میگردد. تزریق داخل عضلانی آن ممنوع است. آمپول اناکساپرین سدیم بصورت آماده تزریق در سرنگ هایی که از قبل پر شده اند قابل دسترسی می باشد . حباب هوای داخل سرنگ نبایستی قبل از تزریق از داخل سرنگ خارج گردد یعنی سرنگ را هواگیری نکنید زیرا: 1- موقع هواگیری کردن سرنگ ممکن است چند قطره از دارو هم خارج گردد که باعث کاهش دوز دارو می گردد. 2- هواگیری باعث کبود شدن محل تزریق می گردد زیرا هوای داخل سرنگ باعث تخلیه کامل سر سوزن شده و منجر به قفل دارو در داخل بافت زیر جلدی می گردد. تزریق زیر جلدی ترجیحا" بایستی زمانی که بیمار در بستر (تخت) دراز کشیده است انجام شود. اناکساپرین سدیم در بافت زیر جلدی پهلوی قدامی anterolateral یا پهلوی خلفی postolateral دیواره شکم بطور تناوبی در سمت راست یا چپ بدن بیمار تزریق می گردد. تکنیک تزریق آمپول اناکساپرین سدیم به این صورت است که بایستی سوزن بطور کاملا"عمود (و نه مماس یا کج) بداخل یک چین پوستی که بین انگشت شست و انگشت سبابه Index finger بوجود آمده است فرو شود تمام طول سوزن در داخل چین پوستی وارد می شود و چین پوستی بایستی در تمام طول مدت تزریق بین انگشتان دست نگه داشته شود . نکته: آنتی دوت اناکساپرین سدیم سولفات پروتامین می باشد که بصورت داخل وریدی تزریق می گردد.
دیالیز در بیمــــــــاران ویــــژه
موارد ضروری در انجام دیالیز خشک:1.دیالیز خشک در بیمارانی که هایپرکالمیک هستند خصوصا در اول دیالیز ممنوع است.2.در زمان تزریق خون به هیچ عنوان نبایستی دیالیز خشک انجام شود.یکی از اندیکاسیونهای دیالیز خشک،در بیمارانی است که over load هستند ولی در بیوشیمی آنها هایپر کالمی وافزایش سموم مشاهده نمیشود و در شرایط ادم حاد ریه میباشند .یکی دیگر زا اندیکاسیونهای دیالیز خشک،بیماران با اضافه وزن زیاد و فشار خون پایین است .در این بیماران با انجام isolated ultra filtration به صورت متناوب میتوان تا حد زیادی از سقوط فشار خون در حین دیالیز مخصوصا در صورت استفاده از محلولهای دیالیز استات جلوگیری کرد.حتی بیمارانی که کاملا ادماتو و در ادم ریوی هستند ،ندرتا نیاز دارند که بیشتر از 4 لیتر مایع در طی جلسه اول برداشته شود . مایع اضافه باقیمانده بهتر است که در جلسه دوم و در روز بعد برداشته شود؛به حرحال اگر نیاز به برداشت مقادیر زیادی مایع باشد مثلا4لیتر-برداشت این حجم در عرض دوساعت غیر ممکن و خطرناک است .در چنین شرایطی ،جریان محلول دیالیز را میتوان قطع کرد و اولترا فیلتراسیون ایزوله را به مدت 2-1ساعت انجام داد که با این کار 2تا3کیلوگرم مایع برداشته میشود.بلافاصله بعد از آن دیالیز را میتوان ادامه داد تا باقیمانده حجم مورد نظر برداشته شود.اگر اختلالات الکترولیتی شدید مانند هایپر کالمی وجود داشته باشد ،در ابتدا دیالیز و قبل از اولترافیلتراسیون ایزوله انجام میگیرد.نحوه انجام همودیالیز بیماران با پریکاردیال افیوژن1.مدت دیالیز هر جلسه؛3ساعت به صورت روزانه2.انجام دیالیز به صورت روزانه همراه با کنترل اکوی قلبی توسط پزشک تا قطع دیالیز روزانه.3.میزان جریان خون در بیماران مزمن،حداقل 4برابر وزن و در بیماران حاد حداکثر 3برابر وزن در بار اول و افزایش آن در طی چهار جلسه به چهار برابر وزن.4.کاهش وزن در یک جلسه دیالیز ،براساس اضافه وزن بیمار تعیین میگردد.5.کنترل دقیق ومرتب فشار خون واقدامات لازم جهت کاهش احتمال افت فشار خون.6.انجام دیالیز به صورت بدون هپارین یا با هپارین کم،به استاندارد تزریق هپارین جهت جلوگیری از تامپوناد قلبی مراجعه شود.نحوه دیالیز بیمار با هایپر کالمی:1-استفاده از محلول دیالیز با پتاسیم پایین -1میلی اکی والان در لیتر-یا بدون پتاسیم.2-اجتناب از دیالیز خشک،در تمام مدت دیالیز محلول دیالیز در صافی،جریان داشته باشد.3-در صورتی که دیالیز بیمار ،بار اول است،حداکثر 2تا3ساعت دیالیز شود و در صورت مزمن بودن به پروتکل بیماران مزمن مراجعه شود.آمادگی جهت شروع عملیات احیا در صورت هایپرکالمی بالای 6 با علائم بالینی وعلائم مشخصه EKG مثل موج T پهن ...
راههاي تزريق دارو در احياي قلبي- ريوي - مغزي
هپارین HEPARIn نام تجاری :HEP-LOC طبقه بندی درمانی : ضد انعقاد طبقه بندی مصرف در حاملگی : C فراورده ژنریک ایران Injection : 5000u/ml ,10,00u/ml ,25000u/5ml مکانیسم اثر هپارین ، به صورت غیر مستقیم در جایگاههای متعدد در هر دو راه داخلی و خارجی انعقاد خون اثر کرده و عمل مهارکننده آنتی تروبین (کوفاکتورهپارین) را بر چندین فاکتور انعقادی فعال شده، تشدید میکند و در نتیجه اعمال مختلف ترومبین را در انعقاد خون مهار می کند. هپارین همچنین تشکیل کمپلکس آنتی ترومبین – ترومبین را تسریع مینماید و با این عمل ، ترومبین را غیر فعال کرده و مانع تبدیل فیبرینوژن به فیبرین می گردد. هپارین از طریق مهار فعال شدن فاکتورهای تثبیت کننده فیبرین توسط ترومبین ، از تشکیل لخته فیبرینی پایدار جلوگیری می کند. موارد مصرف *پیشگیری و درمان ترومبوز وریدهای عمقی و ترومبوآمبولی ریوی. *جلوگیری از انعقاد خون در گزدش خون خارج بدن طی جراحی قلب و روشهای دیالیز. *پیشگیری از ترومبوآمبولی ناشی از فیبریلاسیون مزمن دهلیزی، انفارکتوس حاد میوکارد، دریچه های مصنوعی قلب و تنگی روماتیسمی دریچه میترال. *به عنوان داروی کمکی در درمان آمبولی شریانی محیطی. *کاهش خطر بروز ترومبوز مغزی و مرگ در بیمارانی که دچار حمله پیشرونده شدید و ناگهانی می شوند. مقدار مصرف انفارکتوس حاد میوکارد ، آنزین ناپایدار بالغین: ابتدا 5000 واحد به صورت وریدی و یکجا و سپس به دنبال آن u/h 1000 ( برای 3-2 روز) انفوزیون می گردد. یا : 5000واحد هپارین هر 6 ساعت به صورت وریدی و یکجا ( برای 3-2 روز ) تزریق می شود. نکته: معمولاً در بیماران مبتلا به سکته قلبی حاد، به مدت 8-2 ساعت پس از تجویز داروهای ترومبولیتیک (نظیر استرپتوکیناز)از هپارین داخل وریدی استفاده می شود. تجویز هپارین خطر ترومبوآمبولی و همین طور احتمال بسته شدن و ترومبوز مجدد کرونر به دنبال تروبولیز اولیه که به وسیله ترومبولیتیک ها انجام می شود را کاهش می دهد. درمان وریدی حداقل به مدت 48 ساعت ادامه می یابدو سپس براساس شرایط بیمار قطع شده و یا دادمه می یابد. در این بیماران بعد از قطع هپارین وریدی حداقل به مدت 3 ماه وارفارین تجویز می شود. ترومبوز وریدهای عمقی *بالغین : ابتدا 10000-7500 واحد به صورت وریدی و یکجا و سپس به دنبال آن u/h 1500-1000 (برای 6-3 روز) انفوزیون می گردد. *کودکان : ابتدا u/kg 50 به صورت وریدی و یکجا و به دنیال آن u/kg 100 هر 4 ساعت تزریق می شود. نکته: احتمال بروز خونریزی به دنبال تجویز هپارین به روش انفوزیون وریدی نسبت به بقیه روشها کمتر است. آمبولی ریوی *بالغین : ابتدا 10000-5000 واحد به صورت وریدی و یکجا و سپس به دنبال آن u/h 1500-1000 ( برای 7-5 روز) انفوزیون می گردد. *کودکان : ...
نحوه گرفتن نمونه خون شریانی جهت آزمایش ABG
نحوه گرفتن نمونه خون شریانی جهت آزمایش ABG روش خونگیری از شریان رادیال به شرح ذیل است: ۱- بیمار را در وضعیتی راحت قرار داده، برای جلوگیری از بروز واهمه بیمورد، کار خود را برایش توضیح توضیح دهید. ۲- بازو را بر روی میز یا تخت تکیه داده، ساعد و مچ را مانند شکل فوق با زاویه حدودا" 30 درجه نسبت به هم قرار می دهیم. شریان رادیال را که حدودا" در یک یا دو اینچی شیار مچ است لمس می کنیم. پوست اطراف محل خونگیری را با سوآب الکل کاملا" پاک می کنیم. اگر احتمال بروز مشکلی به هنگام خونگری موجود است، پوست و بافت هاینرم را با تزریق زیر جلدی یک تا دو میلی لیتر لیدوکائین دو درصد بی حس می کنیم. ۳- سرنگی 5 میلی لیتری با سوزن 20 یا 21 را با 0.5 میلی لیتر از محلول هپارین 1000/1 پر می کنیم. بدقت پیستون را به عقب و جلو حرکت می دهیم، سطح داخلی محفظه را با هپارین آغشته می کنیم. هپارین اضافی را خارج کرده تنها لایه ای نازک درون هپارین باقی بماند. ۴- در حالی که شریان را لمس می کنیم با سوزنی به سرعت پوست را سوارخ می کنیم. ۵- با دقت سوزن را تا زمان ورود خون به سرنگ به جلو می بریم. اجازه می دهیم 2 تا 3 میلی لیتر از خون با جریان نبض بصورت خودبخود وارد سرنگ شود. در صورت استفاده از سرنگ پلاستیکی لازم است پیستون را به عقب بکشیم تا نمونه بدست آید. ۶- سوزن را بیرون کشیده، بمدت 5 دقیقه (در بیماری که داروی انعقادی دریافت می کند یا مشکل انعقادی دارد بمدت بیشتر ) مستقیما" بر روی شریان (در محل خونگیری) شار بیاورید. ۷- نمونه را به همکاری می دهیم تا حباب های هوای آن را خارج نماید و یک در پوش پلاستیکی سوزن را بپوشاند. چند دقیقه بعد مجددا" محل خونگیری را از نظر وجود خونریزی بررسی می کنیم. ۸- جهت جلوگیری از فعالیت متابولیک سلول های خون و تغییر مقادیر واقعیت، بای نمونه خون را بلافاصله در یخ (پس از خروج از بدن مصرف مداوم اکسیژن و تولید دی اکسید کربن بوسیله ی سلول های خونی می تواند مقادیر واقعی را تغییر دهد.) ۹- چسبانيدن بر چسب مشخصات بر روي سرنگ (نام و نام خانوادگي بيمار ، شماره تخت ، بخش ، تاريخ نمونه گيري(. ۱۰- قرار دادن سرنگ در يك ظرف محتوي يخ ۱۱- در آوردن دستكش و شستشوي دست ۱۲- ثبت اطلاعات لازم روي فرم درخواست آزمايش ۱۳- ارسال سريع نمونه خون همراه فرم مربوطه به آزمايشگاه ۱۴- بديهي است براي سرعت بخشيدن در امور ذكر شده ، همكاري ساير كاركنان الزامي است چند نكته: ۱-ماهيچه ها، تاندون و چربي به درد حساس هستند. استخوان‌ها و اعصاب حساسيت بيشتري دارند. بنابراين ناحيه‌اي بايدانتخاب شود كه به اين بافتها و وريدها آسيب نرساند . ۲- اولين ناحيه انتخابي راديال، سپس براكيال و آخرين انتخاب فمورال ...
روشهای محاسبه کلینیکی داروها در بخشهای ویژه وآشنایی باانواع سرمها
روشهای محاسبه کلینیکی داروها در بخشهای ویژه يكي از مراقبتهايي كه پرستاران براي بيماران خود انجام مي دهند، مراقبت دارويي مي باشد. بمنظور پيشگيري از عوارض دارويي، پرستاران ضمن دادن دارو از راههاي مجاز، مقدار داروي دستور داده شده را مي بايست محاسبه كرده و به بيمار خود بدهند. بدين منظور و بدليل زير محاسبات كلينيكي داروها از اهميت بسزايي برخوردار مي باشد. 1- اجازه تجويز و استفاده داروها توسط پرستار در موقعيت هاي بحراني 2- تنوع نوع روش استفاده از داروها ( بولوس ، انفوزيون ) 3- اثر گذاري بعضي از داروها با دوزهاي خيلي كم ( دوپامين ) 4- اختلاف زياد بين دوز درماني در بين داروها ( آتروپين، بريتليوم ) 5- اختلاف كم بين حداقل و حداكثر دوزهای درماني داروها ( ايزوپرترنول، نيپرايد، ليدو كائين ) 6- تغيير در مكانيسم تاثير داروها با كمترين تغيير در دوز دارو ( دوپامين ) 7- اختلاف زياد مابين دوز دارو و مقدار دارو در آمپول ها و ويالهاي موجود ( TNG، نيپرايد ) محاسبات رايج داروها در بخشهاي ويژه ۱- محاسبه و تنظیم تعداد قطرات میکروست حاوی دارو 60 × مقدار داروي دستور داده شده × مقدار حجم سرم -------------------------------------------------------------- = تعدادقطرات مقدار كل داروي موجود مثال : اگر 10 μ / kg / min دوپامين براي بيمار 60 كيلوگرمي تجويز شده باشد، با توجه به اينكه يك آمپول 200 mg دوپامين در 100 سي سي ميكرو ست حل شود، تعداد قطرات چند است؟ ۶۰×(۶۰×۱۰)×۱۰۰ ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ = تعداد قطرات 200000 = 1000mg ^ 200 حال بدون توجه به فرمول هاي روتين شما را با فرمول جديدSRF1 آشنا میكنيم. با اين فرمول شما در عرض چند ثانيه مي توانيد بدون محاسبات فراوان و در ذهن خود سريع تعداد قطرات ميكروست حاوي دارو را حساب كنيد كه به قرار زير است : فرمول SRF: هرگاه هر دارويي با هر ميزاني در 100 سي سي ميكروست ريخته شود 6 قطره آن حاوي همان مقدار داروست كه ريخته شده با يك واحد كوچكتر يعني اگر شما : · TNG 5mg در 100سي سي ميكروست حل كرديد، 6 قطره آن TNG 5μ دارد. · 200 mg دوپامين در 100سي سي ميكروست حل كرديد، 6 قطره آن μ200 ميكروگرم دوپامين دارد. · 50 mg نيپرايد در 100سي سي ميكروست حل كرديد، 6 قطره آن μ50 ميكروگرم نيپرايد دارد. 2- محاسبه و تبديل درصدهاي دارويي به گرم با توجه به اينكه تعداد زيادي از داروها و سرم ها ( مقدار داروي موجود در ظروف آنها به صورت درصد (%) نوشته شده است ( كلسيم ، ليدوكائين ، گلوكز هيپرتونيك ) پرستار براي رساندن مقدار داروي دستور داده شده بايد بتواند آن مقدار را محاسبه و از ...