موسیقی کارگشا
تاریخ موسیقی
برای تحقیق در این زمینه بر گزیدهاند.فرانسویان قبل از دیگران به مطالعه در این باره پرداختند.نخست ژان ژاک روسو در اثر خود به نام فرهنگ موسیقی۱۷۶۷ و بعد از او دولابور در کتاب تحقیقی درباره موسیقی قدیم وجدید۱۷۸۰ این بحث را پیش کشیدند مردم سیاحت پیشه انگلستان نیز پس از فرانسویان به تحقیق در این موضوع پرداختند و در این اواخر آلمانیها تحت عنوان علم موسیقی سنجشی به این تحقیقا ت رونق عمیق بسیاری بخشیدند.پیدایش موسیقی در مللیونانیونانیها هر مس را به شکرانه بخشیدن موسیقی ستایش میکردند. اما هر مس خدای بازرگانی و بازرگانان بود و به نظر ما بعید میآید که بتواند با موسیقی سر و کاری داشته باشد. ولی از نظر دور نباید داشت که او در عین حال پیک و قاصد خدایان دیگر نیز بود.قطعا هنگامی که او ضمن گردش و سیاحت در ساحل دریای مدیترانه رشته رودهای را که از برادرش آپولون به سرقت برده بود را بر روی کاسهٔ لاک پشتی استوار کرد از جانب ابومنش یعنی زئوس و محبوبه اش مایا ماموریتی به عهده داشتهاست و به این ترتیب است که اولین ساز یعنی لیر بوجود آمد.چینچینیها خیلی پیش از این با موسیقی آشنایی داشتند. چهار هزار و پانصد سال پیش از این پادشاه مقتدری به نام هائونک تی فرمان داد تا موسیقی را اختراع کنند و چهچهه مرغان و زمزمه جویباران را سر مشق دانایان و خردمندان کشور خویش قرار داد.ژاپندر ژاپن روزی و روزگاری الهه خورشید قهر کرد و به پناهگاه خود خزید، مردم هر چه عقلشان را روی هم ریختند جز این حیلهای بخاطرشان نرسید که با سرودن الحان متوالی و پیوسته، او را به بیرون آمدن تشویق کنند، حتی امروز نیز در ژاپن به هنگام وقوع کسوف، مردم به خواندن آوازهای فوق العاده قدیمی متوسل میشوند.ایراناز مهمترین مُهرنگارههای خنیاگری (:موسیقی) در جهان؛ باید از آنچه که در "چوغامیش" خوزستان برجای مانده، یاد کرد که در سالهای ۱۹۶۱-۱۹۶۶ میلادی، یافت شده است. این مهرنگاره ۳۴۰۰ ساله؛ سیمایی از بزم رامشگران را نشان میدهد. در این بزم باستانی، دستهای خنیاگر(:نوازنده) دیده میشوند که هر کدام، به نواختن سازی سرگرم هستند. چگونگی نواختن و نشستن این رامشگران، نشان میدهد که آنها، نخستین دسته خنیاگران(:ارکستر) جهان هستند. در این گروه رامشگران، میبینیم که نوازندهای "چنگ" و دیگری "شیپور" و آن دیگر "تنبک" مینوازد. چهارمین رامشگر در این میان، خوانندهای است که "آواز" میخواند.دوره نخست از آمدن نژاد آریایی به سرزمین ایران تا انقراض دولت ساسانی از آمدن نژاد آریایی به سرزمین ایران تا انقراض دولت ساسانی انواع سازها و ادوات رایج موسیقی عصر هخامنشیان و پیش از ...
عبدالرسول کارگشا - Abdol Rasoul Kargosha
من بحال دل گریه می کنم دل بکار من خنده می کند آلبوم به همراه ۲ تک آهنگ
عبدالرسول کارگشا - Abdol Rasoul Kargosha
( این کاور توسط خوش نوازها طراحی شده ) من بحال دل گریه می کنم دل بکار من خنده می کند Download Album 128K by Mediafire فرمت MP3 ۹ تراک حجم (37.17 MB) * * * Download Navay Tarb - Abdol Rasoul Kargosha.128K by Mediafire فرمت MP3 ۱ تراک حجم (3.11 MB) * * * Download Track - Abdol Rasoul Kargosha 192K by Mediafire فرمت MP3 ۱ تراک حجم (8.61 MB)
آواز زنان پس از قمر (برگرفته از سایت زنان موسیقی ایران)
آواز زنان پس از قمر نویسنده: رامین بحیرایی (۱۳۹۰/۱۲/۱۷) بدون هیچ تردیدی قمرالملوک وزیری به عنوان یکی از تاثیرگذارترین زنان هنرمند در موسیقی ایران شناخته می شود. اهمیت آوازخوانی قمر را به عنوان اولین زن خواننده ی حرفه ای، جدای از تاثیرگذاری بر آواز و موسیقی ایرانی از این نظر می توان بررسی کرد که درواقع شناساندن صدای زن و معرفی آن به بیرون از فضای خانه، توسط او به صورت جدی انجام شد و قمر به عنوان کسی که تابوی حضور زنان در موسیقی به عنوان خواننده را شکست، دارای جایگاه بالایی نه تنها در موسیقی، بلکه در تاریخ هنر این سرزمین است. لذا به عنوان یک هنرمند پیشرو در آوازخوانی زنان، روش و سبک آوازخوانی وی مورد توجه بسیاری از متاخرین قرارگرفته و همچنان سبک آوازخوانی او به عنوان یکی از مهم ترین شیوه های آوازخوانی در بین بانوان مورد توجه قرار می گیرد. بررسی آواز بانوان در ایران پس از قمر الملوک وزیری را می توان به دو دوره ی کلی تقسیم کرد. دوران قبل از انقلاب پنجاه و هفت و دوران پس از آن. از نظر تعدد و تنوع سبک و شیوه های آوازخوانی و با توجه به آثار شنیداری در دسترس، دوران قبل از انقلاب، بسیار پربارتر از دوران بعد از انقلاب است که ریشه ی این مسئله را می توان در ممنوع شدن آوازخوانی بانوان و کم شدن فعالیت های جدی این قشر از جامعه در موسیقی جستجو کرد. با یک بررسی اجمالی به وضعیت آواز زنان در قبل از انقلاب، می توان بیان کرد که بعد از قمر به همان تعداد که افرادی شیوه ی آوازخواندن وی را ادامه دادند، بسیاری از خوانندگان زن آن دوران، سبک و روش های منحصر به فردی ارایه کردند که بسیار مورد توجه قرارگرفته اند. از این دست می شود به خوانندگانی مانند روح انگیز، الهه، پروانه، دلکش، مرضیه و از متاخرین آن دوران به هنگامه اخوان، پریسا، حتی هایده و حمیرا اشاره کرد که هرکدام دارای ویژگی و شیوه های خاص خود در آواز خوانی و تصنیف هستند. تنوع تحریرها و تفاوت در جمله بندی آواز و روش خواندن شعر و بیان کلمات و متر آواز در بررسی آثار هرکدام از خوانندگان ذکر شده، مشهود است و نشان از منحصر به فرد بودن شیوه ی آواز آنان دارد. دلیل اصلی این تنوع را می توان در متدهای آموزشی که از طرف اساتید این خوانندگان به آنها ارائه می شده و نیز شرایط خاص جامعه دید، که به زنان اجازه ی ارائه ی هنر خود به عنوان خواننده و نقد شدن آن را می داده است.< !--[if !supportLineBreakNewLine]-->< !--[endif]-->همانطور که اشاره شد بعد از انقلاب سال پنجاه و هفت و ممنوعیت فعالیت هنری زنان به عنوان خواننده، مجددا دامنه ی فعالیت خوانندگان به فضای خانه و یا محافل کوچک غیر رسمی محدود شد و این امر تاثیر ...
کارگشا
این قطعه عجیب حال آدم را عوض می کند. چه اهل موسیقی سنتی باشید و چه نباشید، صدای عبدالرسول کارگشا به خیال می بردتان...حتما گوش دهید. کارگشا
تقویت موسیقی ملی راهکاری در برابر جنگ نرم موسیقایی
تقویت موسیقی ملی راهکاری در برابر جنگ نرم موسیقایی در این مقاله برآنیم که جایگاه موسیقی را در جنگ نرم مورد واکاوی قرار دهیم؛ اما ذکر این نکته را پیش از تشریح «جایگاه موسیقی در جنگ نرم» ضروری می دانم که بنا به فرموده مقام معظم رهبری جنگ نرم به ویژه در حوزه فرهنگ می بایست جدی گرفته شود و این جدیت مورد تأکید معظم له کار را برای برنامه ریزان فرهنگی به گونه ای دشوار می سازد؛ به این معنا که فرهنگ یکی از مهمترین مبانی انقلاب ماست و متأسفانه آنگونه که شایسته این سرزمین اسلامی است به آن توجه نشده و موسیقی هم یکی از آن مواردی است که اگرچه در برخی جزئیات تفاوت هایی در نظر صاحبنظران وجود دارد اما از آنجا که یکی از راه های نفوذ دشمن به ذهن نسل جوان موسیقی است پس باید برنامه ریز حوزه فرهنگ فکری در باب آن داشته باشد. چندی پیش یکی از روحانیون در رسانه ملی (شبکه ۴) مبحثی را مطرح کرد که قابل تأمل بود. حجت الاسلام محد رضا زائری در برنامه ای با اجرای نادر طالب زاده از موسیقی گفت و نگاهی گاه متغیر که به موسیقی در کشور ما وجود دارد. زائری گفت که «در لبنان، کسانی را داریم که گیتار به دست می گیرند، اما با وضو این کار را می کنند و این رفتار خودشان را هم، نوعی مبارزه علیه دشمن می دانند؛ البته او بین کسانی که گیتار در دست می گیرند و قصدی دیگر در سر دارند هم گفت و این دو گروه را از هم جدا کرد. او از جنگ نرم حرف زد و از «جایگاه موسیقی در جنگ نرم»؛ جایگاهی که نادیده گرفته شده، در حالی که اهمیت فوق العاده ای دارد. البته این روحانی، اشاره هم کرد که به عنوان یک مسلمان و روحانی، از مرجع تقلید خودش تبعیت می کند؛ ولی به عنوان یک برنامه ریز فرهنگی، ناچار است که نگاهی وسیع تر داشته باشد و برای موسیقی هم برنامه ای بریزد. زائری، ماجرای قرائت متنی توسط خواننده مسیحی زن لبنان را هم تعریف کرد. او گفت که متنی در حمایت از حزب الله را این خواننده زن خواند و همیشه دوست داشت که شیخ حسن نصر الله، بتواند این قطعه را گوش کند؛ و همیشه افسوس می خورد که به واسطه معذورات مذهبی، نمی تواند این کار را بکند؛ و البته شیخ حسن نصر الله این ماجرا را شنیده بود و پیام داده بود که درست است که من نمی توانم این قطعه را گوش کنم، اما زحمتی که شما برای حمایت از حزب الله کشیده اید، باقی خواهد ماند و ارزشمند خواهد بود.» این نقطه نظر از آن جهت که واقع گرایانه به پدیده ی موسیقی نگریسته بسیار قابل تأمل است؛ غرب و آمریکا امروز از هر ابزاری برای سلطه بر ملت های دیگر استفاده می کند و از آنجا که در جنگ بین رسانه ای هم از توان قابل توجهی برخوردار است می تواند نگرش خود را به سراسر جهان ...
موسیقی
آثار موسيقي از ديدگاه دين چيست؟ گذشته از زيان هايي که موسيقي و غنا اعصاب و روان دارد ،شامل تأثيرات ديگري نيز مي گردد: الف) موجب فساد اخلاقي ميگردد و ايمان، حيا و عفت را از دل انسان بيرون ميبرد و تجربه نشان داده است که بسياري از افراد تحت تأثير آهنگهاي غنا راه تقوا و پرهيزکاري را رها کرده و به شهوات و فساد ميآورند. در تفسير «روحالمعاني» سخني از سران يکي از بنياميه نقل ميکنند که به آنها ميگفت: از غنا بپرهيزيد که حيا را کم ميکند، شهوت را ميافزايد، شخصيت را در هم ميشکند در روايات اسلامي مکرر آمده که غنا روح نفاق را در قلب پرورش مي دهد، اشاره به همين حقيقت دارد. روح نفاق همان روح آلودگي به فساد و کنارهگيري از تحول و پرهيزکاري است. امام صادق (ع) فرمودند: «الغناء يورث النفاق و يعقب الفقر» غنا در دل روح نفاق را پرورش ميدهد و به دنبال خود بدبختي و فقر ميآورد.[10] ب) غافل شدن از ياد خدا و فراموش کردن خدا نيز يکي ديگر از آثار زيانبار غنا و موسيقي است. امام صادق (ع) در تفسير آيه شريفه و اجتنبوا قول الزور از گفتار باطل و ناروا بپرهيزيد[11]. فرمودند: مراد از قول زور در آيه شريفه غناست. گفتار باطل و ناروا هر چيزي است که انسان را از خدا دور ميکند و از راه درست منحرف ميکند. امام صادق (ع) فرمودند: «الغناء مجلس لاينظر الله الي اهله و هو مما قال الله عزوجل»« و من الناس من يشتري لهو الحديث ليضل عن سبيل الله» مجلس غنا و خوانندگي مجلسي است که خدا به اهل آن نمينگرد و آنها را مشمول لطفش قرار نميدهد[12]. «و اين مصداق همان چيزي است که خداوند عزوجل فرموده: بعضي از مردم هستند که سخنان بيهوده را خريداري ميکنند تا مردم را از راه خدا گمراه سازند». در اين روايت امام معصوم (ع) غنا و موسيقي را يکي از مصداقهاي گفتار بيهودهاي دانسته که انسانها را از راه خدا گمراه ميکند. وظيفه ما در برابر ديگران هر آواز و موسيقي طرب انگيز که شايسته مجالس لهو و لعب است به فتواي همه مراجع، شنيدن آن حرام است. ضمناً در رابطه با افراد ديگر وظيفه شما ارشاد و امر به معروف است البته در صورتي که شرايط امر به معروف جمع باشد و از جمله شرايط آن اين است که احتمال تأثير بدهيد. بنابراين احتمال تأثير نميدهيد و يا شرايط ديگر امر به معروف جمع نيست نسبت به آنها وظيفهاي نداريد و اگر جايي که ناچار از توقف هستيد نوار روشن است و ميدانيد به نهي از منکر شما گوش نميدهند نهي لازم نيست، خودتان گوش نکنيد و رسيدن صدا به گوش شما اشکالي ندارد. در امور معنوي بايد خود و رفتار خويش را با بهترينها سنجيد و با جديت در برابر هواهاي نفساني ايستاد. افزون بر ...