مقاله در مورد جنگل حرا

  • مقاله در مورد اکوسیستم

    مقاله ای کامل در مورد اکوسیستم دریا جنگل های دریایی جنگل هایی هستند که در سواحل مناطق استوایی و نیمه استوایی قرار دارند و اکوسیستمی جذاب را پدید می آورند. این جنگلها در جهان به نام عمومی «مانگرو» و به نام علمی «اوسینا مارینا»شناخته می شود و در ایران به «جنگلهای حرا» معروف است. مانگرو به اکوسیستمی اطلاق می شود که از زمین های مرطوب حد واسط مناطق جزر و مدی دریا همراه با مجموعه هایی از گیاهان بی نظیر و جانوران خاص که در مناطق ساحلی و کنار تالابی اکوسیستم تکثیر پیدا می کنند تشکیل شده است. از آنجا که جنگل حرا در جزیره قشم و سواحل جنوبی استان هرمزگان از وسیع ترین نمونه های آن در دنیاست از اهمیت خاصی برای ایرانیان و دانشمندان سایر ملتها برخوردار است. در این مقاله در قسمت اول به معرفی اکوسیستم جنگل های دریازی و ویژگی های جنگلهای مانگرو در جهان و در قسمت دوم به معرفی خصوصیات جنگلهای حرا، نواحی پراکنش آنها و چگونگی رشد و تکثیر و سازگاری با شوری آب دریا و موارد استفاده و اهمیت و اثرات زیست محیطی این جنگلها پرداخته شده است. واژه های کلیدی: اکوسیستم، جنگل های دریایی حاره، مانگرو، اوسینا مارینا، خور، تالاب.   مقدمه جنگل های دریایی چهره ای از سیمای طبیعی استوایی و نزدیک استوا هستند که از چند دهه گذشته مورد توجه مجامع زیست محیطی جهان قرار گرفته اند. جنگل های دریایی که جنگلهای مانگرو ( Mangrove ) نامیده می شوند، اکوسیستم کاملا ویژه ای هستند که اجتماعات گیاهی و جانوری آنها در ارتباط با شرایط خاص شکل می گیرد. این اکوسیستم در زمره غنی ترین و حاصلخیزترین اکوسیستم های دنیا به حساب می آید، چرا که از اکسیژن مناسب که از رودخانه ها به آن وارد می شود و از مواد معدنی غنی که در دریاها به وفور یافت می شود برخوردارند. اما مسئله اصلی شوری بالای آب و خاک در این مناطق است که این اکوسیستم به طور اعجاب انگیزی با آن تطابق یافته است. در سال های اخیر، با تخریب جهانی «جنگلهای استوایی» توجه فزاینده ای به «اکوسیستم درخت زارهای دریایی» که در معرض تهدید یا نابودی هستند صورت پذیرفت. بطوری که این اکوسیستم را بسیاری از متخصصین به عنوان زیست گاهی برای شمار مختلفی از گونه دهای آبزی و حیوانات وابسته به آن دانسته اند. بسیاری از این گونه ها ارزش تجاری دارند. همچنین این اکوسیستم را عامل تعیین کننده ای در پایداری سواحل در مقابل فرسایش امواج سهمگین دریایی می دانند و نقش بارز آن را در تامین چوب و علوفه انکار نمی کنند و نیز وجود آن را در سیستم کاهش انیدریک کربنیک کره زمین بی تاثیر نمی دانند. مانگرو به اکوسیستمی اطلاق می شود که  از زمین های مرطوب حدواسط مناطق ...



  • جنگل های حرا(مرتبط با جغرافیای 1)

    تصاویر                                  جنگل های حرا   جنگل های حرا   عنوان مقاله  نام انگلیسی :  harra protected are (mangro)     نام فارسی :  منطقه حفاظت شده جنگل‌هاى حرا (مانگرو)   منطقه حفاظت شده جنگل‌هاى حرا (مانگرو)، جزيره قشم   گونهٔ‌ جنگلى حرا (مانگرو) از ويژگى‌هاى اکوسيستم سواحل جنوبى ايران است که به طور پراکنده، از تنگهٔ هرمز به سمت شرق و اقيانوس هند، در سواحل عمان، پديد آمده‌اند. اين جنگل‌ها در سواحل خليج‌فارس، در اطراف بندر لافت، شمال جزيرهٔ قشم، ‌ بندر خمير و در کانون‌هاى متراکم ديده مى‌شوند. ابوعلى‌سينا، دانشمند بزرگ ايرانى، درخت اين جنگل‌ها را حرا ناميده است. جنگل حرا در اطراف جزيرهٔ قشم‌، در نوارى به عرض ۵۰ تا ۵۰۰ متر کشيده شده و محدوده‌‌اى برابر با ۱۵۰ کيلومتر و مساحتى معادل ۸۲۳۶ هکتار را در بر گرفته است. اگر آب‌هاى نواحى باتلاقى و مساحت نقاط خالى منظور نشود، مساحت واقعى اين جنگل در حدود ۶۰۱۲ هکتار مى‌باشد. وسيع‌ترين قسمت جنگل‌هاى حرا در آب‌هاى بندر لافت و بندر پل در شمال غربى جزيرهٔ قشم، و در فاصلهٔ‌ ۱۴۰ کيلومترى غرب بندرعباس قرار دارد. اين جنگل‌هاى ماندابى بر روى خاک‌هاى لجنى ناشى از رسوب خاک‌هاى حاصل از فرسايش سواحل رشد يافته‌اند و دائماً در معرض جزر و مد آب قرار دارند؛ به طورى که در زمان جزر، ‌ درختان و بستر لجنى آن‌ها از آب بيرون آمده و به صورت جزايرى پراکنده نمايان مى‌شوند و در واقع مد، ‌ تمامى جنگل حرا به زير آب رفته و ناپديد مى‌شود. اصولاً درخت حرا در نقاطى مى‌رويد که در مواقع مد دريا به زير آب بروند. در نقاط مرتفع‌تر بستر دريا از اين گونه درخت مشاهده نمى‌شود. درختان حرا آب شور دريا را شيرين کرده و از آن تغذيه مى‌کنند. اين درختان يک دورهٔ رويشى منظم دارند و معمولاً در اواخر تيرماه و اواسط مردادماه به گل مى‌نشينند و ميوه مى‌‌دهند. گل آن‌ها زرد روشن است و ميوهٔ آن‌ها شيرين و گواراست. ميوهٔ‌ اين درختان بادامى شکل است و پس از مدتى بر روى پايهٔ‌ مادرى شکفته شده و دانهٔ‌ آن جوانه مى‌زند و سپس به داخل آب مى‌افتد. جريان شديد امواج، بذر گياه را به نواحى کم‌تحرک‌تر دريا مى‌برد. بذر حرا پس از تثبيت بر روى لايه‌هاى خاک دريا، رشد و نمو مى‌کند. در فاصلهٔ بين قشم و بندر خمير، جريان امواج بسيار اندک است و بدين جهت، اکثر بذرها در همين نواحى رشد مى‌کنند. درخت حرا که ارتفاع آن گاهى به ۴ متر مى‌رسد و قطر تنهٔ‌ آن تا ۳۰ سانتى‌متر است، برگ‌هاى بيضوى‌شکل و کشيده با قاعدهٔ انتهايى بسيار باريک دارد. برگ حرا علاوه بر خاصيت خوش خوراکى براى دام، ارزش غذايى معادل يونجه و جو ...

  • جنگل حرا

    «حرا» درختي كه از اشك چشم روئيد   حرا درختي است كه بر اساس يك روايت افسانه‌اي، از اشك چشم انسان روئيده است.اين درختچه بيشتر در آبهاي جنوبي ايران مي‌رويد كه در اين ميان جنگل‌هاي هميشه سبز دريايي حرا در حاشيه شمال غربي قشم، از زيباترين گردشگاه‌هايي است كه همچون نگيني در پهنه نيلگون خليج فارس، چشمها را مي‌نوازد و دوستداران طبيعت را به تماشاي خويش فرا مي‌خواند. جنگل حرا در ميان آب‌هاي شور خليج فارس جنگل‌هاي حرا كه گونه‌اي از درختان مانگرو هستند، در سواحل شمالي جزيره قشم ديده مي‌شوند. درختان مانگرو را دانشمندان گياه‌شناس اروپايي به احترام و ياد ابوعلي سينا ، فيلسوف و دانشمند ايراني در مورد علم گياه‌شناسي تحقيقات زيادي دارد Avicienia نام نهادند. سازمان يونسكو جنگل‌هاي حراي جزيره قشم را در فهرست ذخاير زيست جهان به ثبت رسانده است. جنگل‌هاي حرا محل مناسبي در زمستان براي پرندگان مهاجر است. سالانه بيش از يكصد گونه پرنده آبزي و كنار آبزي در اين منطقه ديده مي‌شود. انواع كاكايي‌ها، پرستوهاي دريايي، فلامينگوهاي سرخ پر، حواصيل‌‌هاي سفيد و خاكستري از انواع پرندگان مهاجر هستند كه با جمعيتي چند صدتايي و گاه چند هزارتايي به اين مكان مهاجرت مي‌كنند. درختان جنگل حرا به نعمت وجود جزر و مدهاي دريا رشد يافته و تكثير مي‌شوند به اين ترتيب كه هر 6ساعت يك‌بار هنگام جزر كه آب دريا پايين مي‌رود ريشه‌هاي اين درختان از آب بيرون آمده و اكسيژن مورد نيازشان را از هوا مي‌گيرند و دوباره در زمان مد كه آب دريا بالا مي‌آيد به زير آب مي‌روند. گاهي در زمان مد آب دريا چنان بالا مي‌آيد كه تنها مي‌توان سرشاخه‌هاي درختان حرا را ديد. درختان حرا رشد خود را با آب شور دريا تطبيق داده‌اند. درختان اين جنگل در اواخز تير و اواسط مرداد گل مي‌دهند و بعد به ميوه‌اي شبيه بادام تبديل مي‌شوند. اين ميوه‌ها پس از مدتي جوانه مي‌زنند و به داخل آب مي‌افتند و در خاك‌هاي ساحلي ريشه دوانده و شروع به رشد و نمو مي‌كنند. هر درخت حرا خود به منزله خزانه توليد درختان ديگر است. ميوه و برگ درختان حرا نيز به عنوان داروي گياهي مورد استفاده قرار مي‌گيرد، همچنين ريشه درختان حرا به منزله سدي طبيعي عمل مي‌كند و از فرسايش و ويراني تأسيسات ساحلي توسط امواج و طوفان‌هاي دريايي محافظت مي‌كنند. + نوشته شده در  چهارشنبه هشتم اسفند 1386ساعت 11:12  توسط مسعود يوسفي  |  نظر بدهید درختان ودرختچه هاي دارويي استان كهگيلويه وبويراحمد شناسايي درختان ودرختچه هاي دارويي استان: نتايج حاصل از مطالعه و جمع آوري آمار و اطلاعات از پوشش گياهي استان نشان مي دهد كه ...

  • جنگل های حرا (مانگرو)

    جنگل های حرا (مانگرو) جنگل هاي مانگرو واکوسيستم هاي کاملا ويژه اي هستند که اجتماعات گياهي وجانوري آنها درارتباط با شرايط خاصي مي تواند شکل مي گيرد . جنگلهاي حرا جنوب ايران درنوار ساحلي خليج فارس ودرياي عمان آخرين پراکنش جنگلهاي مانگرو در جنوب شرقي آسيا به شمار مي روند اين جنگلها از يک يا گاهي دو گونه مانگرو تشکيل شده وفروان ترين گونه آن حرا است که درمنطقه حفاظت شده حرا به تنهايي حضوردارد.جزرومد آب دريا در سواحل که بطور موزون ومستمرهرروزانجام مي شود در شکل گيري تنوع حيات اين اکوسيستم نقش اساسي دارد. منطقه حفاظت شده حرا که در تنگ خوران بين جزيره قشم ،سواحل حوزه بندر خميرودر مصب ودلتاي رودخانه مهران قرارگرفته از سال 1351 انتخاب وتحت حفاظت قرار گرفته است . بندرخميردر شمال غرب منطقه حفاظت شده مهمترين شهراطراف منطقه محسوب مي شود بنادر پل -لافت کهنه ولافت نو نيزآباديهاي مهم حاشيه اين منطقه محسوب مي شوند که پل درنوارساحلي شمالي و بنادرلافت درشرق منطقه واقع شده اند.جاده اصلي بندرعباس به بندرخميرازشمال منطقه بويژه از طريق دو بندر لافت و پل توسط قايق قابل دسترسي است . اين جنگل ها نه تنها در سطح ملي حائزاهميت هستند .بلکه داراي دو نوع ذخيره زيست کره((MAB وتالاب بين المللي نيزمي باشند.اين جنگلهاي با محيط زيست پويا ،سازوکارهاي پيچيده ،پرندگان نادر،آبزيان غيرمتعارف ،کارکردهاي مختلف ،ارزشهاوزيبايي هاي سحرا نگيزخود پديد هاي شگفت انگيزي مي باشند که براي طيف گسترده اي ازمردم از جذابيت هاي خاصي بر خوردار ند . قابليتهاي پژوهشي وآموزشي اين نظام اکولوژيک استثنايي ومنحصر به فرد همان قدر براي دانشجويان جذابيت دارد که ديدغروب سحر انگيز جنگل هاي نيمه شناور آن براي مردم عادي.اين جنگل ها کانون ديدني هاي غير متعارف و حيرت آور است .ديدن ماهي خزنده ،پرندگان نادر همچون اگرت بزرگ ، گيلان شاه و حواصيل هندي در کنار عقاب ماهيگير ،نوک قاشقي،پليکانها و فلا مينگو ها هميشه امکانپذير نيست اما جنگل ها هميشه بهاردريايي حراهمه اين ديدني ها را يکجا به بازديد کنندگان خود سخاوتمندانه عرضه مي کنند .بي دليل نيست که امروزه مناطق حفاظت شده درکل نوار ساحلي جنوب کشوروبويژه در عرصه مانگروها اين ميراث هاي طبيعي بي همتا را براي نسل حاضر وآتي حفظ کنيم دشت هاي ساحلي جنوبي اين منطقه سرزميني است بين کوهستان وآب هاي خليج فارس ودرياي عمان که پهناي آن گاه کم و زياد مي شود در اين منطقه که از قصر شيرين تا گواتر ادامه دارد ميزان بارندگي کم وهوا بسيار گرم مي شود گياهان اين منطقه گرما دوست بوده و منشا افريقايي يا آسيايي حاره دارند گونه هاي گياهي درختي ...

  • جنگل های مانگرو

     جنگل های مانگرو

    اکوسیستم جنگل های دریایی «جنگل های مانگرو» در جهانجنگل های دریایی جنگل هایی هستند که در سواحل مناطق استوایی و نیمه استوایی قرار دارند و اکوسیستمی جذاب را پدید می آورند. اکوسیستم جنگل های دریایی «جنگل های مانگرو» در جهانچکیده :جنگل های دریایی جنگل هایی هستند که در سواحل مناطق استوایی و نیمه استوایی قرار دارند و اکوسیستمی جذاب را پدید می آورند. این جنگلها در جهان به نام عمومی «مانگرو» و به نام علمی «اوسینا مارینا»شناخته می شود و در ایران به «جنگلهای حرا» معروف است. مانگرو به اکوسیستمی اطلاق می شود که از زمین های مرطوب حد واسط مناطق جزر و مدی دریا همراه با مجموعه هایی از گیاهان بی نظیر و جانوران خاص که در مناطق ساحلی و کنار تالابی اکوسیستم تکثیر پیدا می کنند تشکیل شده است. از آنجا که جنگل حرا در جزیره قشم و سواحل جنوبی استان هرمزگان از وسیع ترین نمونه های آن در دنیاست از اهمیت خاصی برای ایرانیان و دانشمندان سایر ملتها برخوردار است.در این مقاله در قسمت اول به معرفی اکوسیستم جنگل های دریازی و ویژگی های جنگلهای مانگرو در جهان و در قسمت دوم به معرفی خصوصیات جنگلهای حرا، نواحی پراکنش آنها و چگونگی رشد و تکثیر و سازگاری با شوری آب دریا و موارد استفاده و اهمیت و اثرات زیست محیطی این جنگلها پرداخته شده است. مقدمه :جنگل های دریایی چهره ای از سیمای طبیعی استوایی و نزدیک استوا هستند که از چند دهه گذشته مورد توجه مجامع زیست محیطی جهان قرار گرفته اند.جنگل های دریایی که جنگلهای مانگرو ( Mangrove ) نامیده می شوند، اکوسیستم کاملا ویژه ای هستند که اجتماعات گیاهی و جانوری آنها در ارتباط با شرایط خاص شکل می گیرد. این اکوسیستم در زمره غنی ترین و حاصلخیزترین اکوسیستم های دنیا به حساب می آید، چرا که از اکسیژن مناسب که از رودخانه ها به آن وارد می شود و از مواد معدنی غنی که در دریاها به وفور یافت می شود برخوردارند. اما مسئله اصلی شوری بالای آب و خاک در این مناطق است که این اکوسیستم به طور اعجاب انگیزی با آن تطابق یافته است.در سال های اخیر، با تخریب جهانی «جنگلهای استوایی» توجه فزاینده ای به «اکوسیستم درخت زارهای دریایی» که در معرض تهدید یا نابودی هستند صورت پذیرفت. بطوری که این اکوسیستم را بسیاری از متخصصین به عنوان زیست گاهی برای شمار مختلفی از گونه دهای آبزی و حیوانات وابسته به آن دانسته اند. بسیاری از این گونه ها ارزش تجاری دارند. همچنین این اکوسیستم را عامل تعیین کننده ای در پایداری سواحل در مقابل فرسایش امواج سهمگین دریایی می دانند و نقش بارز آن را در تامین چوب و علوفه انکار نمی کنند و نیز وجود آن را ...

  • جنگل‌هاى حرا (مانگرو)

    جنگل‌هاى حرا (مانگرو)      مقاله اول: نام انگلیسی :    (harra protected are mangro )     نام فارسی :  منطقه حفاظت شده جنگل‌هاى حرا (مانگرو) منطقه حفاظت شده جنگل‌هاى حرا (مانگرو)، جزيره قشم گونهٔ‌ جنگلى حرا (مانگرو) از ويژگى‌هاى اکوسيستم سواحل جنوبى ايران است که به طور پراکنده، از تنگهٔ هرمز به سمت شرق و اقيانوس هند، در سواحل عمان، پديد آمده‌اند. اين جنگل‌ها در سواحل خليج‌فارس، در اطراف بندر لافت، شمال جزيرهٔ قشم، ‌ بندر خمير و در کانون‌هاى متراکم ديده مى‌شوند. ابوعلى‌سينا، دانشمند بزرگ ايرانى، درخت اين جنگل‌ها را حرا ناميده است. جنگل حرا در اطراف جزيرهٔ قشم‌، در نوارى به عرض ۵۰ تا ۵۰۰ متر کشيده شده و محدوده‌‌اى برابر با ۱۵۰ کيلومتر و مساحتى معادل ۸۲۳۶ هکتار را در بر گرفته است. اگر آب‌هاى نواحى باتلاقى و مساحت نقاط خالى منظور نشود، مساحت واقعى اين جنگل در حدود ۶۰۱۲ هکتار مى‌باشد. وسيع‌ترين قسمت جنگل‌هاى حرا در آب‌هاى بندر لافت و بندر پل در شمال غربى جزيرهٔ قشم، و در فاصلهٔ‌ ۱۴۰ کيلومترى غرب بندرعباس قرار دارد. اين جنگل‌هاى ماندابى بر روى خاک‌هاى لجنى ناشى از رسوب خاک‌هاى حاصل از فرسايش سواحل رشد يافته‌اند و دائماً در معرض جزر و مد آب قرار دارند؛ به طورى که در زمان جزر، ‌ درختان و بستر لجنى آن‌ها از آب بيرون آمده و به صورت جزايرى پراکنده نمايان مى‌شوند و در واقع مد، ‌ تمامى جنگل حرا به زير آب رفته و ناپديد مى‌شود. اصولاً درخت حرا در نقاطى مى‌رويد که در مواقع مد دريا به زير آب بروند. در نقاط مرتفع‌تر بستر دريا از اين گونه درخت مشاهده نمى‌شود. درختان حرا آب شور دريا را شيرين کرده و از آن تغذيه مى‌کنند. اين درختان يک دورهٔ رويشى منظم دارند و معمولاً در اواخر تيرماه و اواسط مردادماه به گل مى‌نشينند و ميوه مى‌‌دهند. گل آن‌ها زرد روشن است و ميوهٔ آن‌ها شيرين و گواراست. ميوهٔ‌ اين درختان بادامى شکل است و پس از مدتى بر روى پايهٔ‌ مادرى شکفته شده و دانهٔ‌ آن جوانه مى‌زند و سپس به داخل آب مى‌افتد. جريان شديد امواج، بذر گياه را به نواحى کم‌تحرک‌تر دريا مى‌برد. بذر حرا پس از تثبيت بر روى لايه‌هاى خاک دريا، رشد و نمو مى‌کند. در فاصلهٔ بين قشم و بندر خمير، جريان امواج بسيار اندک است و بدين جهت، اکثر بذرها در همين نواحى رشد مى‌کنند. درخت حرا که ارتفاع آن گاهى به ۴ متر مى‌رسد و قطر تنهٔ‌ آن تا ۳۰ سانتى‌متر است، برگ‌هاى بيضوى‌شکل و کشيده با قاعدهٔ انتهايى بسيار باريک دارد. برگ حرا علاوه بر خاصيت خوش خوراکى براى دام، ارزش غذايى معادل يونجه و جو دارد. ريشهٔ آن‌ها زانويى، هوايى و اسفنجى و معمولاً ...

  • اکوسیستم جنگل های دریایی «جنگل های مانگرو» در جهان

    اکوسیستم جنگل های دریایی «جنگل های مانگرو» در جهانچکیده : جنگل های دریایی جنگل هایی هستند که در سواحل مناطق استوایی و نیمه استوایی قرار دارند و اکوسیستمی جذاب را پدید می آورند. این جنگلها در جهان به نام عمومی «مانگرو» و به نام علمی «اوسینا مارینا»شناخته می شود و در ایران به «جنگلهای حرا» معروف است. مانگرو به اکوسیستمی اطلاق می شود که از زمین های مرطوب حد واسط مناطق جزر و مدی دریا همراه با مجموعه هایی از گیاهان بی نظیر و جانوران خاص که در مناطق ساحلی و کنار تالابی اکوسیستم تکثیر پیدا می کنند تشکیل شده است. از آنجا که جنگل حرا در جزیره قشم و سواحل جنوبی استان هرمزگان از وسیع ترین نمونه های آن در دنیاست از اهمیت خاصی برای ایرانیان و دانشمندان سایر ملتها برخوردار است. در این مقاله در قسمت اول به معرفی اکوسیستم جنگل های دریازی و ویژگی های جنگلهای مانگرو در جهان و در قسمت دوم به معرفی خصوصیات جنگلهای حرا، نواحی پراکنش آنها و چگونگی رشد و تکثیر و سازگاری با شوری آب دریا و موارد استفاده و اهمیت و اثرات زیست محیطی این جنگلها پرداخته شده است.مقدمه : جنگل های دریایی چهره ای از سیمای طبیعی استوایی و نزدیک استوا هستند که از چند دهه گذشته مورد توجه مجامع زیست محیطی جهان قرار گرفته اند. جنگل های دریایی که جنگلهای مانگرو ( Mangrove ) نامیده می شوند، اکوسیستم کاملا ویژه ای هستند که اجتماعات گیاهی و جانوری آنها در ارتباط با شرایط خاص شکل می گیرد. این اکوسیستم در زمره غنی ترین و حاصلخیزترین اکوسیستم های دنیا به حساب می آید، چرا که از اکسیژن مناسب که از رودخانه ها به آن وارد می شود و از مواد معدنی غنی که در دریاها به وفور یافت می شود برخوردارند. اما مسئله اصلی شوری بالای آب و خاک در این مناطق است که این اکوسیستم به طور اعجاب انگیزی با آن تطابق یافته است. در سال های اخیر، با تخریب جهانی «جنگلهای استوایی» توجه فزاینده ای به «اکوسیستم درخت زارهای دریایی» که در معرض تهدید یا نابودی هستند صورت پذیرفت. بطوری که این اکوسیستم را بسیاری از متخصصین به عنوان زیست گاهی برای شمار مختلفی از گونه دهای آبزی و حیوانات وابسته به آن دانسته اند. بسیاری از این گونه ها ارزش تجاری دارند. همچنین این اکوسیستم را عامل تعیین کننده ای در پایداری سواحل در مقابل فرسایش امواج سهمگین دریایی می دانند و نقش بارز آن را در تامین چوب و علوفه انکار نمی کنند و نیز وجود آن را در سیستم کاهش انیدریک کربنیک کره زمین بی تاثیر نمی دانند. مانگرو به اکوسیستمی اطلاق می شود که از زمین های مرطوب حدواسط مناطق جزر و مدی دریا همراه به مجموعه هایی از گیاهان ...

  • عکس هایی از جنگل حرا

    جنگل حرا جنگل حرا جنگل حراجنگل حرا جنگل حرا جنگل حراجنگل حرا جنگل حرا  جنگل حرا جنگل حرا جنگل حراجنگل حرا جنگل حرا جنگل حراجنگل حرا جنگل حرا منبع : سایت خبرگزاری میراث فرهنگی

  • اکوسیستم جنگل های دریایی «جنگل های مانگرو» در جهان

           اکوسیستم جنگل های دریایی «جنگل های مانگرو» در جهانچکیده :جنگل های دریایی جنگل هایی هستند که در سواحل مناطق استوایی و نیمه استوایی قرار دارند و اکوسیستمی جذاب را پدید می آورند. این جنگلها در جهان به نام عمومی «مانگرو» و به نام علمی «اوسینا مارینا»شناخته می شود و در ایران به «جنگلهای حرا» معروف است. مانگرو به اکوسیستمی اطلاق می شود که از زمین های مرطوب حد واسط مناطق جزر و مدی دریا همراه با مجموعه هایی از گیاهان بی نظیر و جانوران خاص که در مناطق ساحلی و کنار تالابی اکوسیستم تکثیر پیدا می کنند تشکیل شده است. از آنجا که جنگل حرا در جزیره قشم و سواحل جنوبی استان هرمزگان از وسیع ترین نمونه های آن در دنیاست از اهمیت خاصی برای ایرانیان و دانشمندان سایر ملتها برخوردار است.در این مقاله در قسمت اول به معرفی اکوسیستم جنگل های دریازی و ویژگی های جنگلهای مانگرو در جهان و در قسمت دوم به معرفی خصوصیات جنگلهای حرا، نواحی پراکنش آنها و چگونگی رشد و تکثیر و سازگاری با شوری آب دریا و موارد استفاده و اهمیت و اثرات زیست محیطی این جنگلها پرداخته شده است.مقدمه :جنگل های دریایی چهره ای از سیمای طبیعی استوایی و نزدیک استوا هستند که از چند دهه گذشته مورد توجه مجامع زیست محیطی جهان قرار گرفته اند.جنگل های دریایی که جنگلهای مانگرو ( Mangrove ) نامیده می شوند، اکوسیستم کاملا ویژه ای هستند که اجتماعات گیاهی و جانوری آنها در ارتباط با شرایط خاص شکل می گیرد. این اکوسیستم در زمره غنی ترین و حاصلخیزترین اکوسیستم های دنیا به حساب می آید، چرا که از اکسیژن مناسب که از رودخانه ها به آن وارد می شود و از مواد معدنی غنی که در دریاها به وفور یافت می شود برخوردارند. اما مسئله اصلی شوری بالای آب و خاک در این مناطق است که این اکوسیستم به طور اعجاب انگیزی با آن تطابق یافته است.در سال های اخیر، با تخریب جهانی «جنگلهای استوایی» توجه فزاینده ای به «اکوسیستم درخت زارهای دریایی» که در معرض تهدید یا نابودی هستند صورت پذیرفت. بطوری که این اکوسیستم را بسیاری از متخصصین به عنوان زیست گاهی برای شمار مختلفی از گونه دهای آبزی و حیوانات وابسته به آن دانسته اند. بسیاری از این گونه ها ارزش تجاری دارند. همچنین این اکوسیستم را عامل تعیین کننده ای در پایداری سواحل در مقابل فرسایش امواج سهمگین دریایی می دانند و نقش بارز آن را در تامین چوب و علوفه انکار نمی کنند و نیز وجود آن را در سیستم کاهش انیدریک کربنیک کره زمین بی تاثیر نمی دانند.مانگرو به اکوسیستمی اطلاق می شود که از زمین های مرطوب حدواسط مناطق جزر و مدی دریا همراه به مجموعه هایی از گیاهان بی نظیر و ...

  • جنگلهای حرا

    جنگل حرا جنگل حرا در ساحل شمال غربي جزيره قشم، از بندر لافت تا روستاي طبل در نواري به عرض 50 تا 500 متر كشيده شده و محدوده‎اي برابر 150 كيلومتر و مساحتي معادل 7236 هكتار را در برگرفته است. اگر آب‎هاي نواحي باتلاقي و مساحت نقاط خالي منظور نشود، مساحت واقعي اين جنگل در حدود 6012 هكتار مي‎باشد. امكان سفر دريايي و تفريحي در بين درختان حرا و ديدن بيش از 100 گونه از پرندگان بومي و مهاجر، زيبايي خاصي به سياحت مسافران مي‎دهد. وسعت منطقه نايبند حدود 22500 هكتار مي باشد با دارا بودن اكوسيستم ويژه و باارزش زيستگاه مناسبي براي گونه هاي مختلف حيات وحش از قبيل قوچ ، بز، ميش، جبير ( نوعي آهو) مي باشد.  خليج نايبند در ساحل شمالي منطقه نايبند با وسعتي حدود 4130 هكتار مي باشد. خليج نايبند يكي از زيباترين و با ارزشترين زيستگاه هاي دريايي خليج فارس است. عمق مناسب آب ، آرامش نسبي آب و شفافيت آب سبب گسترش مجتمع هاي مرجاني و علف هاي دريايي در بستر خليج شده است. حوزه هاي متعدد، جنگل هاي حرا و ساحل ماسه اي در بخش شمالي وشرقي و سواحل صخره اي داراي حاشيه باريك ماسه اي در بخش جنوبي خليج و بخش غربي منطقه حفاظت شده نايبند و وجود درختان تنومند ليلك ( انجير معابد) در دماغه نايبند، زيباترين چشم انداز در اين نقطه از خليج فارس را بوجود آورده است. پوشش گياهي منطقه نايبند غني و متنوع مي باشد. جنگل هاي حرا كه در كناره سواحل ، خورها ، مصب ها و محيط آرام و كم تلاطم آب مأوا گزيده اند، شرايط زيستگاهي بسيار مطلوبي براي شمار بسياري از آبزيان دريايي و پرندگان آبزي ساكن و مهاجر بوجود آورده است وايت در سال 1984 نواحي داراي خورها، خليج ها ، سواحل شني، درختان حرا ، آبسنگهاي مرجاني ، مناطق داراي لاك پشت هاي دريايي ، گاو دريايي ، دلفين ، وال و دستجات پرندگان آبزي را به عنوان مناطقي كه داراي منابع حساس و آسيب پذير در مقابل آلودگي هاي زيست محيطي ناشي از تكنولوژي هاي صنعتي و فعاليت اقتصادي مخرب انسان هستند، معرفي نموده است. خليج نايبند همه اين پديده ها و مناظر بكر طبيعي را يك جا در بطن خويش همراه دارد. جنگ هاي حرا زيستگاه مناسبي جهت انواع پرندگان و نرم تنان و سخت پوستان مي باشد. اجتماعات مانگرو ( حرا ) درايران تنها داراي دو گونه مي باشد يكي به نام درخت حرا (Avicennia marina) و ديگري به نام درخت چندل ( Rhizophota mucronata) مي باشد. در گذشته از چوب درختان حرا براي سوخت مصرف مي شد اما در حال حاضر بيشتر از برگ آنها جهت علوفه دام و از گل هاي آنها براي تهيه عسل و زنبور داري ( به خصوص در منطقه نايبند) استفاده مي شود. زيستگاه آبسنگهاي مرجاني در مناطق كم عمق و گرم سواحل بندر طاهري و خليج چابهار مي باشد. ...