معماری یک دبیرستان
پله
پله وتعریف آن: پلکان وسیله ای است که امکان دسترسی به یک طبقه به طبقه دیگر را فراهم می سازد.ارتفاع کل پلکان به فاصله کف تمام شده یک طبقه تا کف طبقه دیگر گفته می شود. مقدار این ارتفاع به ارتفاع طبقات و نوع کف سازی به کار رفته در ساختمان بستگی دارد. بنابراین طرح پلکان تنها ول کل یا فاصله افقی کل پلکان را در اختیار دارد، و برحسب این فاصله شکلهای مختلفی به خود می کیرند.کار بسیار مفیدی خواهد بود که مابین در گاهیها و ابتدا وانتهای پله کان حداقل mm 450 فاصله گذاشته شود، و در بالا وپایین پله کان نیز فضایی که حداقل به پهنای پله کان باشد به پاگرد اختصاص داده می شود. پله ها را می توان طوری طراحی کرد که به شکل یک رشته یا ردیف میان دو طبقه قرار گیرد. این شکل از ارزانترین شکل پلکان محسوب می شود. همچنین با احداث پاگردهای واسطه 90یا180 درجه پله ها را طوری می توان طراحی کد که گوشه ها را دور بزنند. اجزای تشکیل دهنده پله و پلکان: · کف پله: به سطح فوقانی پله گفته می شود. یعنی جایی که پا در آنجا قرار می گیرد. · ارتفاع پله: فاصله عمودی کف های دو پله متوالی، ارتفاع پله نامیده می شود. · پیشانی پله: قطعه ای عمودی است که میان دو کف دو پله متوالی، قرار دارد. · گونه پله: سطح بغل پله، گونه پله نام دارد. · عرض پله: فاصله ی بین گونه های پله را عرض پله می نامند. · لب پله: پیش آمدگی کف پله از پیشانی، لب پله نام دارد. وجود آن باعث بزرگتر شدن کف پله می شود. · شیار کف پله: در کف پله، یک با چند شیار در امتداد عرض پله به وجود می آورند. این شیارها برای جلوگیری از لیز خوردن هستند. · ردیف پله: به مجموعه پله های متوالی بین دو اختلاف سطح، ردیف پله می گویند. یک ردیف پله، حداقل از سه پله متوالی تشکیل می شود. · خط مسیر پله: این خط نشان می دهد که پله از کجا شروع و به کج ختم می شود. خط مسیر پله در روی پلان و وسط عرض پله ها رسم می شود. · خط شیب پله: خطی است که لبه های پله های یک ردیف پله را به یکدیگر وصل می کند. · زاویه شیب پله: زاویه بین خط شیب پله با افق را زاویه شیب پله می گویند. · حجم پله: عبارت است از ضخامت سقف زیر یک ردیف پله. · طول پله: طول افقی یک ردیف پله، طول پله نام دارد. · پاگرد: محلی است که شخص، پس از پیمودن یک ردیف پله بر آن قدم می گذارد. · طول راه پله: مجموع طول پله و پاگرد، طول راه پله نام دارد. · چشم پله: اگر فاصله ای بین دو ردیف پله(یک ردیف رفت و یک ردیف برگشت) باشد، آن فاصله چشم پله نا میده می شود. وظایف راه پله: · فراهم ...
ورودی:
ورودی: باید طوری باشد که از تجمع افراد در پشت در جلوگیری شود و افراد بتوانند به راحتی بلیط تهیه نمایند و وارد سالن شوند. از لحاظ ابعادی در هر متر مربع حداکثر 6 نفر میتواند قرار بگیرد. اگر افراد به صورت خطی قرار بگیرند (صف) هر 4 نفر 87/1 متر بصورت طولی فضا نیاز داریم پس نتیجه میگیریم اگر افراد بخواهند وارد سالن شوند بهتر است آنها را بصورت خطی سازماندهی کنیم. سالن انتظار "سرسرا" بعد از ورودی ما فضای سالن انتظار "سرسرا" را داریم. اگر سالن تیاتر ما 200 نفر گنجایش دارد حال به ازای 6 نفر 1 متر مربع و به ازای 200 نفر 34 متر مربع فضا احتیاج داریم البته این در صورتی هست که افراد متراکم قرار گرفته باشند به همین منظور ما ابعاد فوق را در 3 ضرب کرده و به 102 متر مربع تبدیل میکنیم تا افراد به اندازه ی 2 نفر فضا ی آزاد داشته باشند. عنصر بعدی که در فضای سرسرا قرار می گیرد coffee breakکافی شاپ است. برای این فضا برای هر میز 4 نفره 76/5 متر مربع فضا احتیاج داریم حال اگر در هر سانس اجرا 50 نفر بخواهند از کافی شاپ استفاده کنند ما احتیاج به 12 میز 4 نفره داریم یعنی 24/93 متر مربع فضا میخواهیم. در کنار آن 15 متر مربع فضای آشپزخانه و محل فروش می خواهیم. فضای دیگر در سرسرا سرویس های بهداشتی است و از آنجا که جز فضاهای درجه 3 می باشد نباید در دید کامل قرار گیرد البته بهتر است جایی باشد که به راحتی در دسترس باشد. زیرا جز فضاهای خدماتی است 11/29 متر مربع برای 8 توالت و دستشویی احتیاج است. سالن اجرا: در کل حداکثر ظرفیت قسمت تماشاگران به شکل انتخاب شده و محدودیت های صمعی و بصری بستگی دارد که شاخص آنها نوع تولید برنامه است. عوامل دیگر شامل سطوح . خط دید . آکوستیک تراکم رفت . آمد و نیز اندازه و شکل سکو (صحنه) است. طول ردیف: حداکثر 16صندلی به ازای هر راهرو. اگر برای هر 3-4 راهرو یک در خروجی جانبی به عرض ۱ متر در نظر گرفته شود به ازای هر راهرو 25 صندلی مجاز است. برای هر تماشاچی نشسته بایدمساحتی برابر با حداقل 0.5 متر مربع در نظر گرفت. این عدد بر گرفته از عرض صندلی ضرب در اصله ی ردیف (حداقل 0.45 مترمربع برای هر صندلی) به علاوه ی یک حداقل اضافه ی 0.9 متر ضرب در 0.5 متر یعنی حدودا 0.05 متر مربع برای هر صندلی است. حجم فضا: این حجم بر اساس شرایط آکوستیکی به این ترتیب است: تیاترها حدودا 5-4 متر مکعب برای هر تماشاچی و اپرا حدود 8-6 متر مکعب."به دلیل تهویه ی هوا حجم نباید کمتر از این باشد" نسبت های قسمت تماشاگران: دید مطلوب بدون حرکت اما با حرکت جزیی چشم به مقدار حدود 30 درجه دید مطلوب با حرکت جزیی سر و حرکت جزیی چشم به مقدار حدود 60 درجه حداکثر زاویه ی ادراک بدون حرکت سر حدودا 110 درجه به حرکت کامل سر و ...
ساخت ماکت معماری و توصیه هایی به دانشجویان
اولین نکته : برنامه مشخصی برای ماکت معماری خود در نظر بگیرید اولین و مهمترین نکته در ساخت ماکت معماری این است که هدف مشخص و بسیار واضحی برای خود ترسیم کنید.به بیانی دیگر به چه منظور این ماکت را می سازید و به چه چیزهایی برای برقراری ارتباط با بینندگان و پرزنت خوب نیاز دارد . تعداد کمی از افراد پول کافی برای نشان دادن تمام جزئیات دارند. به همین دلیل باید جنبه ای از بیان ماکت که می خواهید بیشتر بر روی آن تمرکز کنید را مشخص نمایید.برای مثال اگر ماکت شما در یک مکان شلوغ قرار دارد، یک حجم ساده تک رنگ می تواند به خوبی باعث شود بینندگان درک فوری و اولیه ای از حجم شما و ارتباط آن با سایر عناصر محیط بدست بیاورند.در پی آن رنگ ها ، متریال ، راندو های دستی بر روی ماکت و تصاویر پرینت شده ای که روی ماکت می چسبانید باعث می شود که اطلاعات اضافه ای پس از مرحله اول به مخاطب منتقل شود .برخورد دیگر این است که یک ماکت کلی به صورت تک رنگ و حجمی بسازید و سپس قسمتی از آن مانند درب ورودی را با جزئیات بیشتر و اضافه نمودن رنگ و …از سایر قسمت های ماکت دقیق تر نموده و نگاه مخاطب را بسوی آن جلب نمایید .یا می توانید ماکتی برشی ساخته و با نشان دادن قسمتی از فضای داخلی طرح و نحوه جایگیری مبلمان و طراحی محیط، با جزئیات کامل بر روی آن تاکید کنید. مهمترین نکته آن است که برنامه مشخصی از کاری که قرار است انجام دهید مشخص کنید و تعیین کنید که چه حالتی از ماکت به هدف در ذهن شما نزدیک است.چه مقیاسی برای ماکت معماری مناسب است ؟ بعد از اینکه مشخص کردید می خواهید چه چیز را نشان دهید باید مقیاس مناسب را نیز تعیین کنید.این تصمیم متاثر از دو نکته اساسی است: اینکه محوطه ای که قرار است مدل کنید چقدر وسعت دارد و اینکه به چه میزان قصد نمایش جزئیات دارید.برای مثال اگر قصد ساخت ماکت یک محوطه بزرگ همچون یک شهرک مسکونی را داشته باشید باید از اسکیل های کوچک تر استفاده کنید . برای مثال ۱:۵۰۰ و حتی تا مقیاس ۱:۱۰۰۰ . این مقیاس ها به شما امکان عملی شدن پروژه ساخت ماکت را می دهد ولی باید آگاه باشید که در این مقیاس شما توانایی نشان دادن جزئیات خاصی را ندارید . اگر هدف شما نشان دادن کلیت بناست مقیاس های ۱:۱۰۰ تا ۱:۲۰۰ مناسب هستند.در این مقیاس شما می تواند جزئیاتی همچون درها ، بالکون ، نرده ها و سایر موارد را به خوبی نشان دهید.با این حال اگر قصد نمایش قسمتی خاص از دیتیل یک بنا را دارید باز هم باید به اسکیل های بزرگتر همچون ۱:۵۰ فکر کنید . رعایت مقیاس در ماکت سازی یکی از مهمترین نکات مربوط به ساخت است و باید بسیار مورد توجه قرار گیرد زیرا به درک درست مخاطب از بنای مدل شده کمک خواهد ...
خانه آبشار
خانه آبشار یکی از کارهای استاد Frank Lloyd است که اندیشه هنری و معمارانه دنیا را دگرگون نمود. در دهه اخیر به واسطه رقم ظاهری او به (سوی) دید بعنوان مبتکر جسور شناخته شد. ادامه مقاله ودانلود پلان وعکس هایی کامل و با کیفیت از خانه آبشار در ادامه مطلب هنگامیکه قالبهای معماری مصصم میشوند که یک مثال از یک مدل خوب با کیفیت را بسازند ما در موزه ها و مکانهای زیادی در صورتیکه ممکن باشد تحقیق میکنیم.ما مصمم هستیم که خوبترین مدلهای ساخته شده را بیابیم ما مدلهای خوب زیادی مییابیم اما تعداد مدلهای معمارانه خیلی کم است. برای نشان دادن استادی مان ما یک مدل ساده را جز با رقابت طلبی در یک آرایش سخت نمی خواهیم.آنچه را که خیلی شناخت پذیر و در یک درپوش نمایش بودن برای ساختن انتخاب کردیم طرح مشهور خانه آبشار استاد Frank Lloyd است .بعد از انتخاب هدفمان بود که نه تنها خوبترین مدل آبشار ایجاد شده را بسازیم بلکه هدفمان بوده که به انسانها بیان کنیم که احتمالا خانه آبشار شناخت پذیرترین ساختمان مسکونی در دنیا است. مدرسه های معماری زیادی در عمق بزرگ این خانه مطالعه میکنند آنجا کتابها “مقاله ها” فیلم ” و تصاویر زیادی از این خانه هستند اما هیچکدام به شما بعد نمایی “life-look” را نمیدهند که شما میبینید بطوریکه شما اطراف مدل پر جزییات گام بر میدارید. نه تنها این مدل جزییات عالی را دارد بطوریکه در خانه و همچنین در محوطه اطراف خانه نشان دارد. فقط نگاه بوم شناختی این مدل”کارایی دقیق از درختها”Underbrush”بوته ها”جزییات سنگ روی پل و جزییات سنگ بر روی زمین را نشان میدهد. رنگ عالی در آب تکان میخورد و ظاهرآ حرکت آبشار این مدل با واقعیت یک اثر هنری میسازد.تنها انتخاب خاص مواد و دید معمارانه است که به کیفیت مدلها کمک میکند تا موزه مان همواره بهتر شود. ترکیب ساختمان نشان میدهد جزییات ساختاری تحت تراس(بهار خواب)ظاهر معجر دقیق با شیب به سمت پایین و به سمت آب پا میگزارد.آشپزخانه منحصر به فردی به “ورودی اضافه شده از جاده “Walkway overdrive”و درب خروج متفاوت وکشت کننده های سقف و… تمامی اینها علامت جمع عنصرهای منحصر بفردی دیگر از دیدی معمارانه و همچنین سهم این تکه آموزشی تفریحی و هنری است. کف ها و بام های خانه آبشار به طور چشمگیری پیش آمده است.اسکلت خانه به وسیله بتون مسلح اجرا شده است.سطح شناور خانه آبشار طنین انداز جریان مسیل آبشار خواهد بود.ترکیبی مناسب به وسیله عناصر بصری از قبیل پلکان و دودکش با نمائی از سنگ و سطحی زبر صمیمیت یافته اند.هر جزئی از طرح تدائی کننده دید استاد از جعبه ای منفجر شده میباشد.کف ها و سقف ها به صورت مستقلی به سمت خارج گسترش یافته ...
استاندارد های آمفی تئاتر
ورودی: باید طوری باشد که از تجمع افراد در پشت در جلوگیری شود و افراد بتوانند به راحتی بلیط تهیه نمایند و وارد سالن شوند. از لحاظ ابعادی در هر متر مربع حداکثر 6 نفر میتواند قرار بگیرد. اگر افراد به صورت خطی قرار بگیرند (صف) هر 4 نفر 87/1 متر بصورت طولی فضا نیاز داریم پس نتیجه میگیریم اگر افراد بخواهند وارد سالن شوند بهتر است آنها را بصورت خطی سازماندهی کنیم. سالن انتظار(سرسرا): بعد از ورودی ما فضای سالن انتظار (سرسرا) را داریم. اگر سالن تیاتر ما 200 نفر گنجایش دارد حال به ازای 6 نفر 1 متر مربع و به ازای 200 نفر 34 متر مربع فضا احتیاج داریم البته این در صورتی هست که افراد متراکم قرار گرفته باشند به همین منظور ما ابعاد فوق را در 3 ضرب کرده و به 102 متر مربع تبدیل میکنیم تا افراد به اندازه ی 2 نفر فضا ی آزاد داشته باشند. عنصر بعدی که در فضای سرسرا قرار می گیرد (coffee break) کافی شاپ است. برای این فضا برای هر میز 4 نفره 76/5 متر مربع فضا احتیاج داریم حال اگر در هر سانس اجرا 50 نفر بخواهند از کافی شاپ استفاده کنند ما احتیاج به 12 میز 4 نفره داریم یعنی 24/93 متر مربع فضا میخواهیم. در کنار آن 15 متر مربع فضای آشپزخانه و محل فروش می خواهیم. فضای دیگر در سرسرا سرویس های بهداشتی است و از آنجا که جز فضاهای درجه 3 می باشد نباید در دید کامل قرار گیرد البته بهتر است جایی باشد که به راحتی در دسترس باشد. زیرا جز فضاهای خدماتی است 11/29 متر مربع برای 8 توالت و دستشویی احتیاج است. سالن اجرا: در کل حداکثر ظرفیت قسمت تماشاگران به شکل انتخاب شده و محدودیت های صمعی و بصری بستگی دارد که شاخص آنها نوع تولید برنامه است. عوامل دیگر شامل سطوح . خط دید . آکوستیک تراکم رفت و آمد و نیز اندازه و شکل سکو (صحنه) است. طول ردیف: حداکثر 16صندلی به ازای هر راهرو. اگر برای هر 3-4 راهرو یک در خروجی جانبی به عرض۱متر در نظر گرفته شود به ازای هر راهرو 25 صندلی مجاز است. برای هر تماشاچی نشسته بایدمساحتی برابر با حداقل 0.5 متر مربع در نظر گرفت. این عدد بر گرفته از عرض صندلی ضرب در اصله ی ردیف (حداقل 0.45 مترمربع برای هر صندلی) به علاوه ی یک حداقل اضافه ی 0.9 متر ضرب در 0.5 متر یعنی حدودا 0.05 متر مربع برای هر صندلی است. حجم فضا: این حجم بر اساس شرایط آکوستیکی به این ترتیب است: تیاترها حدودا 5-4 متر مکعب برای هر تماشاچی و اپرا حدود 8-6 متر مکعب. (به دلیل تهویه ی هوا حجم نباید کمتر از این باشد) نسبت های قسمت تماشاگران: دید مطلوب بدون حرکت اما با حرکت جزیی چشم به مقدار حدود 30 درجه دید مطلوب با حرکت جزیی سر و حرکت جزیی چشم به مقدار حدود 60 درجه حداکثر زاویه ی ادراکبدون حرکت سر حدودا 110 درجه به حرکت کامل سر و ...
پارکینگ
درب ورودی: موانع موجود بر سر راه ورود معلولین جسمی به ساختمانهای عمومی نباید صرفا با تخصیص ورودی فرعی به آنان حل شود، بلکه باید با مناسب سازی یکی از ورودیهای اصلی برای معلولین، رفع گردد. در برخی از ساختمانها کم بودن عرض درب ورودی و یا وجود درب دیگری پس از درب ورودی اصلی آن هم با فاصله نامناسب و کم، موجبات مشکل را برای این افراد فراهم می سازد. در صورت ممکن نباید از آستانه در محل های ورودی استفاده کرد ولی در صورت نیاز آستانه قابل عبور برای صندلی چرخدار حداکثر 5/2 سانتیمتر می باشد. ورودیهایی که به صورت درب یک لنگه و دارای فضای ورودی هستند باید حداقل 120 سانتیمتر و حداکثر 150 سانتیمتر عرض داشته باشند. در ضمن ورودیهایی که به صورت درب دولنگه و نیز دارای فضای ورودی هستند باید حداقل 120 و حداکثر 160 سانتیمتر عرض داشته باشند(تصویر9). ورودی ساختمان باید در ارتباط بلاواسطه با آسانسور طبقات باشد و فاصله بین ورودی و آسانسور باید بدون مانع باشد. پارکینگ - لازم است پارکینگ کارمندان از پارکینگ عمومی مجزا گردد و حتی الامکان فضایی سرپوشیده و یا حداقل سایه افکن (خصوصا برای پارکینگ کارمندان که ماشین مدت زیادی پارک می گردد) در نظر گرفته تا از تابش آفتاب و نیز ریزش نزولات آسمانی محفوظ باشد. - ورودی سواره حداقل 150 متر از تقاطع خیابان فاصله داشته باشد، یا از لاین کند شونده برای دستیابی به ورودی استفاده شود. راه پله های فرار در هر یک از بال های برج دو پله اضطراری با قابلیت مقاومت بالا در برابر حرارت و با درب های استاندارد برای استفاده در مواقع اضطراری تعبیه شده است که با تابلو و علائم راهنما مشخص گردیده است قرارگیری یک پارکینگ حداقل دهانه 2.5 متر قرارگیری دو پارکینگ کنار هم حداقل دهانه 4.5 متر قرارگیری سه پارکینگ کنار هم حداقل دهانه 7 متر طول مورد نیاز جهت پارکینگ 5 متر حداقل فضای یک پارکینگ 2.5*5 متر شعاع گردش یا طول مورد نظر جهت مانور 5 متر حداقل عرض در ورودی پارکینگ 3 متر عرض رمپ یکطرفه 3 متر و دوطرفه 6 متر عرض رمپ قوسی یکطرفه 3.65 متر و دوطرفه 7 متر شعاع داخلی مسیر گردش در کلیه پارکینگ ها 4.57 متر است. شیب رمپ پارکینگ 15 درصد هر واحد بالای 100 متر در طبقه اول و دوم به یک پارکینگ نیاز دارد. واحد مسکونی کوچکتر از 150 متر یک پارکینگ -150 تا 200 متر 1.5 پارکینگ - بیش از 200 متر دو پارکینگ همچنین درصورتی که تعداد واحد فرد باشد یک واحد از پارکینگ معاف است. حداکثر ارتفاع مفید واحد مسکونی 2.90 متر حداکثر ارتفاع پارکینگ 2.20 متر حداکثر ارتفاع مفید پیلوت 2.40 متر حداکثر ارتفاع زیرزمین 2.20 متر حداکثر ارتفاع مفید واحد تجاری 4.50 ...
سقف تیرچه بلوک
فصل اول مقدمه بارگذاری سقف تیرچه و بلوک معمولا اگر طول دهانه از 4 متر بيشتر باشد از كمركش استفاده مي كنيم، كار كمركش بستن تيرچه ها به يكديگر براي كمتر كردن خيز تيرچه ها است.كمركش ها عمود بر جهت تيرچه ها قرار مي گيرند و نحوه ارماتور گذاري انها بدين نحو است كه در 1 متر اول دهانه از هر طرف استفاده از سنجاقك به فواصل اتساين 10 سانتي متر و در اواسط دهانه به اتساين 20 سانتي متر مي رسد.مطابق يك توصيه اگر طول دهانه از 7 متر بيشتر باشد بهتر است كه در هر 3 متر يك كمركش عبور كند.دقت كنيد كه كمركش باربر نيست و فقط براي يكپارچه كردن سقف كاربرد دارد و بار متمركز را بين تيرچه ها نيز پخش مي كند. مشخصات فني تيرچه و بلوك :در ايران معمولا از تيرچه به عرض 10 سانتي متر استفاده مي گردد، در صورت نياز به تيرچه قوي تر از 2 تيرچه كنار يكديگر استفاده مي گردد. مطابق ائين نامه ACI ارتفاع تيرچه ها نمي بايست از 3.5 برابر عرض تيرچه بيشتر شود .بتن تيرچه ها بايد داراي مشخصات دانه بندي ريزتر بتن سقف باشد و عيار ان 450 است.ميلگرد اصلي در تيرچه ها مي بايست از 8Ø و 10 Ø و 12 Ø باشد. در دهانه هاي بزرگتر از 7 متر بايد از تيرچه دوبل استفاده كرد.بتن مصرفي در روي تيرچه ها بايد از بتن مرغوب و با مقاومت 28 روزه نمونه مكعبي Kg/m2225 باشد.دوستان دقت كنند كه در اجرا به هيچ عنوان عياري كه ما در طراحي سازه در نظر گرفتيم ساخته نمي شود بنابراين هميشه عيار درج شده در نقشه اجرايي را بيشتر از عيار محاسباتي درج كنيد تا با اين كار خطا هاي ناشي از ساخت بتن را پوشش دهيم.مطابق ائين نامه ACI حداقل ضخامت بتن روي بلوك ها 5 سانتي متر مي باشد.اگر دهانه از 5 متر افزايش پيدا كرد براي هر يك متر بايد 1 سانتي متر ضخامت بتن را افزايش داد.محاسبه وزن واحد سطح : گچ و خاك : 0.02 * 1600 = Kg/m2 32بلوك سفالي : Kg/m2 64 بتن تيرچه ها : 2*(0.1 * 0.25*2450)= Kg/m2 122.5بتن سقف : 0.05*2450 = Kg/m2 122.5پوكه ريزي : 0.1 * 600 = Kg/m2 60ملات ماسه و سيمان : 0.03 * 2100= Kg/m263موزائيك : 0.025*2250 = Kg/m2 56.25جمع كل Kg/m2 520.25 كه اين مقدار را Kg/m2 520 ميتوان در نظر گرفت فصل دوم اجزای تشکیل دهنده سقف تیرچه بلوک و نقش آنها در مراحل دو گانه باربری اجزای تشکیل دهنده سقف تیرچه بلوک و نقش آنها در مراحل دو گانه باربری سقف اجرا شده با تیرچه بلوک از انواع سقفهای با پشت بند (تیرک دار) بتنی است که تحمل فشار به بتن بالایی یا ضخامت حداقل پنچ سانتیمتر واگذار می گردد و کشش توسط میلگردهای کششی تیرچه (میلگردهای ...