مصرف بروفن در شیردهی
داروهای ضد درد در حاملگی و شیر دهی
داروهای ضد التهاب و مسکن درد و تب بر از پر مصرفترین داروها در بارداری هستند. آسپرین یکی از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی است. در مصرف آسپرین بیش از میزان حداقل روزانه باید ملاحظاتی داشت زیرا از جفت عبور کرده و در مقادیر بالا افزایش خطر دکولمان یا کنده شدن جفت رادارد. در سه ماهه اول بارداری خطر گاستروشزی (اشکال ساختمان شکم نوزاد) دارد. در صورت لزوم تجویزاسپرین با مقادیر کم باعث کاهش عوارض پره اکلامپسی یا مسمومیت حاملگی میشود ودر اختلالات مرتبط با بیماری لوپوس و سندرم آنتی فسفولیپید هم کاربرد دارد.آسپیرین در دوران شیردهی تا حدی بی خطر است وبخاطر احتمال ایجاد سندرم ری (نوعی بیماری که با اشکال مغزی و کبدی شدید همراه است) وافزایش خطر خونریزی داخلی در شیرخوارباید با مشورت با پزشک مصرف شود.مصرف ایندومتاسین و ایبوبروفن (یا بروفن و ژلوفن، ادويل) هم پس از هفته 30 بارداری خطر تنگی مجرای شریانی را دارد وپس از سه ماهه اول خطر بروز الیگو هیدر امنیوس را دارند و در شیر دهی منع مصرف ندارند. پیروکسیکام با نظر پزشک در صورت ضرورت تجویز میشود .ژل ، پماد و کرم دیکلوفناک و بروفن موضعی ،ژل پیروکسیکام و پماد متیل سالیسیلات گرچه عوارض کمتری از داروها ی خوراکی دارند ولی در بارداری منع مصرف دارند مگر پزشک تجویز آنها را ضروری بداند. مصرف خود سرانه سایر مسکن های موضعی مانند رزماری و و ترکیبات حاوی گیاه پنجه شیطان هم در بارداری ممنوع است.عوارض مصرف موضعی منتول مشخص نیست واین دارو هم نباید بدون مشورت با پزشک در بارداری مصرف شود. داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی مانند ( بروفن ،دیکلوفناک ،ناپروکسن ،پیروکسیکام ،مفنامیک اسید ، پونستان،سلکوکسیب،سلبرکس،ملوکسیکام،موبیک،ایندومتاسین) بعد از هفته 30 بارداری یاعث افزایش فشار خون ریوی به علت بسته شدن زودرس داکتوس آرتریوزوس در جنین شده و در طی بارداری ،بخصوص در سه ماهه سوم بارداری منع مصرف دارند مگر پزشک تجویز آنها را ضروری بداند.بدلیل عوارض زیاد این داروها در شیردهی ،فقط با دستور پزشک تجویز و مصرف شوند.استامینوفن با مقادیر معمولی داروی بی خطری در دوران حاملگی است و با شیر دهی مشکلی ایجاد نمیکند و پر مصرفترین مسکن دوران حاملگی وشیر دهی است. مسکنهای اپیوئیدی از جفت در دوران بارداری عبور کرده وارد بدن جنین میشوند اما در دوز معمول خطری ندارند . داروهای کدئینی و مپریدین با دوز معمول منع مصرف در دوران شیر دهی ندارند.در صورت نیاز به مصرف مسکن نسبتا قدرتمند برای دردهای شدیدتر تجویز استامینوفن کدئین توسط پزشک مناسب است.به هر حال مصرف کلیه داروها در حاملگی و شیر ...
داروهای ضد درد در حاملگی و شیر دهی
داروهای ضد التهاب و مسکن درد و تب بر از پر مصرفترین داروها در بارداری هستند. آسپرین یکی از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی است. در مصرف آسپرین بیش از میزان حداقل روزانه باید ملاحظاتی داشت زیرا از جفت عبور کرده و در مقادیر بالا افزایش خطر دکولمان یا کنده شدن جفت رادارد. در سه ماهه اول بارداری خطر گاستروشزی (اشکال ساختمان شکم نوزاد) دارد. در صورت لزوم تجویزاسپرین با مقادیر کم باعث کاهش عوارض پره اکلامپسی یا مسمومیت حاملگی میشود ودر اختلالات مرتبط با بیماری لوپوس و سندرم آنتی فسفولیپید هم کاربرد دارد.آسپیرین در دوران شیردهی تا حدی بی خطر است وبخاطر احتمال ایجاد سندرم ری (نوعی بیماری که با اشکال مغزی و کبدی شدید همراه است) وافزایش خطر خونریزی داخلی در شیرخوارباید با مشورت با پزشک مصرف شود.مصرف ایندومتاسین و ایبوبروفن (یا بروفن و ژلوفن، ادويل) هم پس از هفته 30 بارداری خطر تنگی مجرای شریانی را دارد وپس از سه ماهه اول خطر بروز الیگو هیدر امنیوس را دارند و در شیر دهی منع مصرف ندارند. پیروکسیکام با نظر پزشک در صورت ضرورت تجویز میشود .ژل ، پماد و کرم دیکلوفناک و بروفن موضعی ،ژل پیروکسیکام و پماد متیل سالیسیلات گرچه عوارض کمتری از داروها ی خوراکی دارند ولی در بارداری منع مصرف دارند مگر پزشک تجویز آنها را ضروری بداند. مصرف خود سرانه سایر مسکن های موضعی مانند رزماری و و ترکیبات حاوی گیاه پنجه شیطان هم در بارداری ممنوع است.عوارض مصرف موضعی منتول مشخص نیست واین دارو هم نباید بدون مشورت با پزشک در بارداری مصرف شود. داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی مانند ( بروفن ،دیکلوفناک ،ناپروکسن ،پیروکسیکام ،مفنامیک اسید ، پونستان،سلکوکسیب،سلبرکس،ملوکسیکام،موبیک،ایندومتاسین) بعد از هفته 30 بارداری یاعث افزایش فشار خون ریوی به علت بسته شدن زودرس داکتوس آرتریوزوس در جنین شده و در طی بارداری ،بخصوص در سه ماهه سوم بارداری منع مصرف دارند مگر پزشک تجویز آنها را ضروری بداند.بدلیل عوارض زیاد این داروها در شیردهی ،فقط با دستور پزشک تجویز و مصرف شوند.استامینوفن با مقادیر معمولی داروی بی خطری در دوران حاملگی است و با شیر دهی مشکلی ایجاد نمیکند و پر مصرفترین مسکن دوران حاملگی وشیر دهی است. مسکنهای اپیوئیدی از جفت در دوران بارداری عبور کرده وارد بدن جنین میشوند اما در دوز معمول خطری ندارند . داروهای کدئینی و مپریدین با دوز معمول منع مصرف در دوران شیر دهی ندارند.در صورت نیاز به مصرف مسکن نسبتا قدرتمند برای دردهای شدیدتر تجویز استامینوفن کدئین توسط پزشک مناسب است.به هر حال مصرف کلیه داروها در حاملگی و شیر ...
موارد مصرف شیاف دیکلوفناک، عوارض دیکلوفناک
بیماریهای عضلانی اسکلتی روشهای طب فیزیکی درباره طب فیزیکی و توانبخشی بیماریهای سیستم عصبی ارزیابی طب فیزیکی سایر بیماریها سطح مطلب: عمومی، کارشناسی، تخصصی و فوق تخصصی توجه: استفاده از این مطلب و سایر مطالب وبلاگ طب فیزیکی و توانبخشی فقط با ذکر منبع و لینک فعال مطلب مجاز می باشد موارد مصرف شیاف دیکلوفناک شیاف دیکلوفناک زمانی مصرف می شود که فرد قادر به مصرف خوراکی دارو نیست مثلا فردی که احساس ناخوشی هنگام مصرف خوراکی دارو دارد یا عمل جراحی انجام داده و نمی تواند از قرص استفاده کند. شیاف در مقعد ذوب شده وسپس ماده موثره آن ( دیکلوفناک) به درون جریان خون جذب می شود. شیاف دیکلوفناک عموما در بیماریهای زیر مورد مصرف دارد: ● رماتیسم مفصلی (ارتریت رماتوئید) ● استئوآرتریت(آرتروز) ● اسپوندیلیت انکیلوزان(نوعی از آرتریت که مفاصل ستون فقرات را درگیر می کند.) ● نقرس حاد ● بیماریهای حاد عضلات و مفاصل مانند شانه منجمد(پری ارتریت)،التهاب تاندون(تاندونیت)،تنوسینوویت و بورسیت ● درمشکلات متعاقب سوانح و آسیب ها مانند کشیدگی ها،ضرب دیدگی ،دررفتگی ها و شکستگی ها ● کمردرد ، درد ناحیه پایین کمر و درد دیسک کمر ● درد و التهاب و تورم بدنبال جراحی دندان،جراحی ارتوپدی وسایر جراحی های کوچک ● درد رنال کولیک(درد ناشی از شن کلیه ) ● میگرن (در صورت عدم توانائی مصرف خوراکی داروها بدلیل استفراغ) در کودکان شیاف دیکلوفناک کودکان در موارد زیر استفاده می شود: ● آرتریت مزمن جوانان در کودکان سنین 1 تا 12 سال ● درد بدنبال جراحی در کودکان سنین 6 سال و بالاتر برای کاهش نیاز به صرف داروهای مسکن اپیوئیدی مانند مورفین. شیاف دیکلوفناک(ولتارول،ولتارن) برای کودکان سنین پایین تائید نشده اما در صورت لزوم پزشکان متخصص آنرا برای درمان درد و التهاب از سن 6 ماهگی تجویز می کنند. مصرف دیکلوفناک دارای عوارضی است که باید به آن توجه کرد: ● دیکلوفناک ممکن است باعث سرگیجه،خواب الودگی و اختلال بینائی شود که در هنگام کار با ماشین الات و رانندگی باید به این عوارض توجه شده و از کار با ماشین آلات و رانندگی خودداری گردد. ● دیکلوفناک ممکن است علائم عفونت مانند تب والتهاب را بپوشاند واین تصور نادرست ایجاد شود که عفونت بهتر شده ودرمان درست عفونت انجام نشود. ● داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs) مانند دیکلوفناک ،بروفن، ژلوفن، ایندومتاسین ،ناپروکسن ممکن است عوارض گوارشی خطرناک مانند خونریزی گوارشی ایجاد کنند. این عوارض در افراد مسن و انهائی که مقدار زیادتری از دارو را مصرف می کنند،بیشتر ...
همه چیز در مورد مسکن ها - ضد درد و تب
همه چیز در مورد مسکن ها - ضد درد و تب داروهای ضد درد و ضد تب فرآورده ها یی برای تسکین دردهای گلو، گوش، چشم، انواع سردرد و یا بدن دردها هستند همچنین این داروها در صورت داشتن اثر ضد تب بعنوان تب بر کاربرد دارند. به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ، متداولترین آنها، استامینوفن می باشد که در ترکیبات مختلف ضد سرماخوردگی وجود دارد. آسپرین و ایبوپروفن نیز به همان اندازه متداولند ولی ممکن است مصرف آنها منجر به ناراحتی معده گردد. در ضمن مصرف آسپرین در اطفال مبتلا به عفونتهای ویروسی نظیر آنفلوانزا، آبله مرغان و … ممنوع است. زیرا در این شرایط امکان بروز سندرم ری (Reyes Syndrome) می باشد. سندرم ری، بیماری وخیمی است که کبد و مغز را گرفتار می سازد. این سندرم غالبا در کودکان کم سن و سال و نوجوانان با سن ۱۳ تا ۱۹ سال بروز می کند. اولین علامت آن معمولا استفراغ شدید و طولانی مدت است. ** هشدار: در صورتیکه با وجود استفاده منظم از این داروها، علائم بیماری شما بهتر نشده ، و حتی شدت یابد و یا در صورتیکه تب شما برای مدت ۳ روز یا بیشتر تداوم پیدا کند حتما به پزشک مراجعه کنید. ۱) آکسار یا آ.سی.آ (A.C.A) بعنوان ضد درد در: سردرد، التهاب سینوسها، سرماخوردگی یا آنفلوآنزا، دردهای عضلانی و دردهای قاعدگی * حتماً برای کسب اطلاعات بیشتر، به تکنگار این دارو مراجعه نمائید. ۲) استامینوفن یا پاراستامل (Acetaminophen or Paracetamol) بعنوان ضد درد در: دردهای خفیف، سردرد و تب اسامی تجارتی: DATRIL PANADOL TEMPRA TYLENOL اشکال داروئی OTC : قرص بزرگسالان ۳۲۵ میلی گرمی قرص جویدنی شیاردار اطفال ۸۰ میلی گرمی قطره خوراکی (حاوی ۱۰۰ میلی گرم در هر میلی لیتر) محلول خوراکی (۱۲۰ میلی گرم در هر ۵ میلی لیتر) الگزیر ( شکل داروئی مایع) حاوی ۱۲۰ میلی گرم در هر ۵ میلی لیتر شیاف اطفال ۱۲۰ میلی گرمی شیاف بزرگسالان ۳۲۵ میلی گرمی مقدار مصرف: بزرگسالان و کودکان بالاتر از ۱۲ سال – هر ۴ تا۶ ساعت یک الی دو قرص ۳۲۵ میلی گرمی یا یک الی ۲ شیاف بزرگسال (بر حسب نیاز) (حداکثر ۱۲ قرص ۳۲۵ میلی گرمی یا شیاف بزرگسال در روز – البته در درمان درازمدت، حداکثر ۸ قرص ۳۲۵ میلی گرمی یا شیاف بزرگسال در روز) کودکان ۹ تا ۱۲ سال – هر ۴ تا ۶ ساعت یک الی ۱/۵ قرص ۳۲۵ میلی گرمی یا شیاف بزرگسال (بر حسب نیاز). کودکان ۶ تا۹ سال – هر ۴ تا ۶ ساعت یک قرص ۳۲۵ میلی گرمی یا ۳ قاشق مرباخوری محلول خوراکی یا الگزیر یا یک شیاف بزرگسال (بر حسب نیاز). کودکان ۴ تا ۶ سال – هر ۴ تا ۶ ساعت ۳ قرص جویدنی یا ۲ قاشق مرباخوری محلول خوراکی یا الگزیر یا یک الی ۲ شیاف اطفال (بر حسب نیاز). کودکان ۲ تا ۴ سال – هر ۴ تا ۶ ساعت ۲ قرص جویدنی یا ۱/۵ قاشق مرباخوری محلول خوراکی ...
عفونت پستان در مادران شیرده(ماستیت)
علائم ماستیت نشانه های عفونت پستان می توانند به طور ناگهانی شروع شوند و عبارتند از: - احساس گرمی و درد پستان هنگام دست زدن به آن - احساس ناراحتی و ناخوشی - ورم پستان - احساس درد و سوزش مداوم پستان یا فقط هنگام شیردادن به نوزاد - قرمزی و التهاب پستان - تب 3/38 درجه سانتیگراد یا بیشتر اگر چه ماستیت طی چند هفته اول شیردهی بروز می کند، ولی می تواند هر موقع از دوران شیردهی نیز بروز کند. ماستیت اغلب در یک سینه دیده می شود، نه هر دو سینه. مصرف آنتی بیوتیک های خوراکی معمولا خیلی در درمان ماستیت موثرند چه موقع نزد پزشک برویم؟ معمولا چند ساعت قبل از احساس درد و قرمزی پستان، علائمی مشابه بیماری آنفلوانزا در شخص بروز می کند و خیلی زود دچار ترکیبی از علائم می شود. در این زمان باید به پزشک متخصص مراجعه کرد. مصرف آنتی بیوتیک های خوراکی معمولا خیلی در درمان ماستیت موثرند. اگر دو روز بعد از مصرف آنتی بیوتیک ها علائم ماستیت بهبود نیافت، باید مجددا به پزشک مراجعه کنید تا مطمئن شوید این مشکل در اثر یک بیماری خطرناک دیگری نباشد. علل ماستیت 1- بسته شدن مجرای شیردر پستان: اگر در طی شیردهی، یک پستان به طور کامل از شیر خالی نشود، یکی از مجاری شیر در پستان می تواند بسته شود و شیر را برگرداند که باعث عفونت پستان می شود. 2- ورود باکتری به پستان: باکتری های موجود در سطح پوست مادر یا دهان نوزاد می توانند از طریق ترک (شکاف) پوست نوک سینه یا سوراخ مجرای شیر، وارد مجاری شیردر پستان مادر شوند و در آنجا رشد کرده و باعث عفونت گردند. این باکتری ها برای نوزاد ضرری ندارد و هر فردی آنها را دارد. این باکتری ها فقط در بافت پستان شما نیستند. عوامل خطر ماستیت عواملی که می توانند احتمال بروز ماستیت را افزایش دهند عبارتند از: 1- شیردادن به نوزاد طی چند هفته اول بعد از تولد 2- زخم یا ترک پوست نوک پستان، هر چند که ماستیت می تواند بدون ترک پوستی هم بروز کند. 3- شیردادن به نوزاد فقط در یک حالت که باعث می شود شیر پستان کاملا تخلیه نشود. 4- بستن سینه‌بند سفت که از جریان شیر جلوگیری می کند. 5- خستگی بیش از حد مادر 6- ابتلا به ماستیت در شیردهی قبلی: اگر قبلا دچار ماستیت شده باشید، به احتمال زیاد مجددا دچار آن خواهید شد. عوارض ماستیت اگر عفونت پستان به طور مناسب و سریعا درمان نشود، یا در اثر بسته بودن یک مجرای شیر در پستان اتفاق افتاده باشد، می تواند باعث آبسه پستان (تجمع چرک) شود. آبسه معمولا باید توسط عمل جراحی تخلیه شود. لذا برای جلوگیری از بروز آبسه در پستان، بلافاصله بعد از مشاهده علائم ماستیت به پزشک متخصص مراجعه کنید تا تحت درمان قرار بگیرید. هنگام شیردادن ...
بارداری و تراتوژن ها ( داروهای مجاز و غیر مجاز در بارداری )
● تاثیرات مخرب دیگر:وجود چندین عامل مخرب به طور هم زمان،مانند تغذیه بد،فقدان مراقبت پزشکی و تراتوژنهای بیشتر می توانند تاثیر یک عامل زیانبخش تنها را وخیم تر کنند. ● سن ارگانیزم پیش از تولد :در دوره تخمک بارورقبل از لانه گزینی تراتوژنها به ندرت تاثیر دارند و اگر تاثیر هم داشته باشند توده ریز سلولها معمولا آنچنان صدمه می بینند که می میرند. دوره رویانی زمانی است که نارساییهای جدی به احتمال بیشتری روی می دهند زیرا شالوده تمام اندامهای بدن ریخته شده است.معمولا در دوره جنینی آسیب تراتوژنها جزئی است. ● دوره جنینیدوره جنینی که از هفته نهم تا پایان حاملگی به طول می انجامد،مرحله (رشد و پایانی) است.در این طولانی ترین دوره رشد پیش از تولد،اندازه ارگانیزم در حال رشد به سرعت افزایش می یابد. طول جنین تقریبا ۷۵ میلی متر است.حال دیگر به انسان شباهت دارد.هر چند که سر به طور نامناسبی بزرگ است.صورت به شکل صورت بچه هاست.پلک،چشم و ناخنها شروع به رشد می کنند و جنسیت در این موقع به سادگی قابل تشخیص است.دستگاه عصبی هنوز بسیار ابتدایی است.گاهی رشد پیش از تولد را به دوره های سه ماهه یا سه دوره زمانی مساوی تقسیم می کنند.در پایان ماه سوم دوره سه ماه اول کامل می شود. ● ماه دوم:رشد به سرعت ادامه می یابد،در هفته ششم دست و پاها شروع به رشد می کنند ولی بازوها هنوز کوتاهتر و انعطاف ناپذیرتر از آن هستند که به هم برسند.در این موقع است که کبد شروع به ساختن سلولهای خونی می کند.در هفته هشتم رویان در این موقع حدود ۲۵ میلی متر طول دارد ،صورت،دهان،چشمهاوگوشها تقریبا شکل مشخصی گرفته اند.رشد ماهیچه ها و غضروفها آغاز می شود ● دوره سه ماه دوم:در هفته شانزدهم جنین تقریبا ۱۱۵ میلی متر است.احتمالا مادر می تواند حرکات جنین را احساس کند.اندامهای انتهایی سر و اندامهای داخلی به سرعت رشد می کنند.تناسبهای بدنی به بدن بچه ها شباهت بیشتری می یابد.بین هفته ۱۷ و ۲۰موجود جدید به اندازه کافی بزرگ شده است که مادر حرکات آن را احساس می کند.ماده سفید و پنیر مانندی به نام ورنیکس اکنون ازخشک شدن پوست جنین که ماهها در مایع آمنیوتیک غوطه ور بوده است،محافظت می کند.موهای سفیدی به نام کرک نیز روی کل بدن نمایان می شود که به ورنیکس کمک می کند تا به پوست بچسبد. ● در ماه پنجم:حاملگی نیمه کامل است جنین حالا دیگر تقریبا ۱۵۰ میلی متر است و می تواند بشنود وبا آزادی کامل حرکت کند.دست و پا دیگر کامل شده است. ● ماه ششم:جنین تقریبا ۲۵۰ میلی متر است. چشمها حالا دیگر شکل کامل دارند،پرزهای چشایی روی زبان ظاهر می شوند. جنین حالا می تواند هوا را به داخل برد و خارج کند ...
داروی جدید ایران34- پگافرون
Peginterferon alfa-2aPegaferon دسته دارویی: افزایش قدرت ایمنی-ضد ویروس هپاتیت C شکل دارویی: آمپول یک میلی لیتری حاوی 180 میکروگرم دارو همراه با سرنگ(دارو فرم طولانی اثر مولکول اینترفرون آلفا 2a است که به مولکول پلی اتیلن گلیکول متصل شده است. مکانیسم اثر: ماده موثره از طریق اتصال به رسپتور خاص در سطح سلول موجب فعال شدن یک سری فعالیت های داخل سلولی و توقف رشد و نمو ویروس و افزایش قدرت ایمنی می شود.موارد مصرف:مونوتراپی در درمان هپاتیت C ویا به همراه قرص ریباویرین موارد توجه: در بیماران مبتلا به نارسایی کلیوی تحت عمل همودیالیز میزان کلیرانس دارو حدود 45-25 درصد کاهش می یابد. دارو در بیماران دارای حساسیت به دارو هپاتیت اتوایمیون نارسایی کبدی نوع B,C منع مصرف دارد. به علت داشتن بنزیل الکل در فرمول دارو مصرف آن در نوزادان توصیه نمی شود. در خانم های باردار و در مردانی که همسر آنها باردار بوده ودر بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور و آنمی Sickle-cell نیز توصیه نمی شود. مصرف دارو در برخی بیماران با واکنش های روانی همراه بوده که گاها موجب خودکشی دپرسیون و برگشت اعتیاد می شود.لذا در مبتلایان به افسردگی باید با احتیاط مصرف شود. عفونت های باکتریایی خطرناک با مصرف اینترفرون ها گزارش شده لذا امکان چنین عفونت هایی همراه با نوتروپنی وجود دارد. گزارش هایی در مورد سرکوب مغز استخوان با اینترفرون پگیله شده وجود دارد لذا توصیه می شود آزمایش خون کامل قبل از درمان با پگافرون انجام شود. مصرف پگافرون در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی و دیگر بیماری های قلبی تحت نظر پزشک انجام شود. دارو باعث بدتر شدن هیپوتیروئیدیسم و هیپرتیروئیدیسم میشود. در برخی بیماران علائم هیپر گلیسمی و هیپوگلیسمی و دیابت بی مزه نیز گزارش شده است. مصرف دارو باید در بیماران مبتلا به بیماری های اتوایمیون ریوی کولیت پانکراتیت و چشمی با احتیاط انجام شود.دوز مصرف: دوز توصیه شده پگافرون به صورت تک درمانی 180 میکروگرم هر هفته برای مدت 48 هفته به صورت زیر جلدی در ناحیه شکم می باشد.. عوارض جانبی: شایع ترین عوارض جانبی دارو شامل میل به خودکشی عوارض خونی عفونت و بیماری های قلبی است.علائم دیگری که زیاد شایع نیستند عبارتند از علائم سرماخوردگی همراه با تب درد عضلات درد مفاصل و سردرد می باشد.در این مواقع توصیه می شود قبل از تزریق قرص استامینوفن یا بروفن مصرف شود. از دیگر عوارض جانبی خستگی مفرط تهوع تغییرمزه اسهال و از دست دادن اشتها می باشد. تداخلات دارویی : تئوفیلین متادون (افزایش سطح سرمی متادون )دیانوزین(موجب نارسایی کبدی شده)زیدوودین و استاوودین(موجب کم شدن اثرات زیدووودین و استاوودین) مصرف ...