مسئولیت پذیری
مسولیت پذیری
بسمه تعالی مسئولیت پذیری ما ملامت گر عیب دگرانیم همه در هم افتاده و از هم نگرانیم همه (ادیب الملک فراهانی) غالباّ افراد جامعه ما ،مسئولیت اعمال خود را نمی پذیرند یا بهتر بگویم افراد در جامعه ایرانی کمتر موقعی است که مسئولیتی را که عهده دار بوده اند را درست به جا آورند این مسئولیت می تواند انجام کاری باشد که به او سپرده اند یا پاسخگویی در برابر کاری است که انجام داده اند . همه جای دنیا و در همه نوشته های رفتاری و اجتماعی بین ملل مختلف، مقوله ای به نام تعهّد وجود دارد . معمولاّ تعهّد مکتوب می شود و در انتهای تعهد نامه نام و شهرت و در کنار آن علامتی با ویژگی خاصّ که نامش را به صورت دیگر بازشناسی می کند، قید می شود.(امضا) .با امضا ، روزانه میلیاردها تومان پول جا به جا می شود و صدها هکتار زمین و املاک با همین نشانه انتقال می یابند، جان انسان هایی با حضور این علامت در پای حکمی گرفته می شود . در جامعه ایران ، امضا شبیه یک خط کج و کوله است که در کنار آن نام و شهرت صاحبش را نمی بینیم .چرا که او دوست ندارد نشانی از خود ، باشد و حاضر نیست مسئولیت امضایی را که کرده است به راحتی قبول کند . در جامعه ما غالباّ وقتی شخصی با تلفن تماس می گیرد ،می پرسد آن جا کجاست و مخاطب جواب می دهد. کجا را می خواهی، یعنی هر دو طرف بدون آن که خود را معرفی کنند سعی در شناخت طرف مقابل دارند . هر دو حاضر نیستند مسئولیت تماس و پاسخ تلفن را قبول کنند و یا غالباّ دوست ندارند در مراودات بین خود و دیگران قراردادی داشته باشند و ریز تعهّدات طرفین را در آن قید کنند که اگر بعداّ به مشکلی بر خوردند با مراجعه به قرارداد، آن را حل کنند فرهنگ تعهّدات شفاهی، بیشتر خریدار دارد، حتی سیاسیون ما نیز اغلب علاقه مندند که مصاحبه شفاهی داشته باشند و همین امر موجب می شود که پس از مصاحبه، تکذیبیه های مکرر در مطبوعات مشاهده شود. بعضی حاضر نیستند حتّی به مدت دو دقیقه در شب، روی تکّه کاغذی هر آن چه که قرار است فردا انجام دهند را بنویسند این ننوشتن ها، علاوه بر این که نشان از عدم مسئولیت پذیری شخص است، باعث بی برنامه گی و اتلاف وقت روزانه او می شود. او با همین عادت غلط و فرهنگ نادرست، در آینده ای نزدیک بر صندلی مدیریّت و ریاست سازمان و مجموعه ای می نشیند و مسئو لیت سوء تدبیر و مدیریت نادرست خود را نمی پذیرد، سعی در توجیه اشتباه خود می کند. اگر خوب ملاحظه کنیم متوجه می شویم که چه قبل از انقلاب و چه پس از انقلاب اسلامی، شاید به جز چند مورد نادر کسی ندیده و نشنیده که مسئول و صاحب منصب و مدیری ،در قبال سوء مسئولیت و مدیریت خودش از مردم عذر خواهی کند و مسئولیت ...
مسولیت پذیری کودکان
۱۰ روش برای داشتن فرزندانی مسؤلیت پذیر همه ی ما دوست داریم فرزندانی مسئولیت پذیر داشته باشیم. اما چطور می توانیم اطمینان یابیم که فرزندانمان این درس ها را به خوبی آموزش می بینند؟ در این مقاله چند راه برای مسئولیت پذیر کردن فرزندانتان به شما نشان می دهیم. ۱) از همان بچگی بعضی از کارها را به آنها واگذار کنید. بچه های کوچک، حتی بچه های دو ساله، علاقه ی خیلی زیادی به کمک کردن دارند. اگر صبور و خلاق باشید، مطمئن باشید خیلی بیشتر از آنچه شما فکر می کنید از دستشان برمی آید. اینکار باعث می شود وقتی بزرگتر شدند، در کارهایشان اعتماد به نفس و شور و اشتیاق داشته باشند. ۲) برای کارهایشان پاداش نگذارید. اگر می خواهید حس مسئولیت پذیری به صورت طبیعی و عمقی در وجود فرزندانتان شکل گیرد، باید بتوانند ارزش واقعی کارهایشان را درک کنند. اگر فقط روی چیزی که به عنوان پاداش خواهند گرفت متمرکز شوند، این را یاد نخواهند گرفت. ۳) وقتی اشتباه میکنند، عواقبی طبیعی برای آنها در نظر بگیرید. اگر عادت کرده اند که همیشه وسایل بازیشان را جایی جا بگذارند، باید بگذارید با نتایج و عواقب کارهایشان هم روبه رو شوند. شاید لازم باشد که برای بازی بعدیشان از کسی دستکش قرض بگیرند، یا شاید هم اگر گم شده باشد، مجبور شوند یک دستکش نو بخرند. اگر هر وقت که چیزی را گم می کنند شما کمکشان کنید، هیچوقت در زندگی مسئولیت پذیر نخواهند شد. ۴) وقتی می بینید جایی احساس مسئولیت کرده اند، آن را بر زبان بیاورید. هر رفتاری که از آنها می بینید و خوشتان می آید را جلوی خودشان به زبان بیاورید. اینکار باعث می شود با شور و شوق بیشتری باز آن کار را تکرار کنند. ۵) هر از گاهی درمورد مسئولیت پذیری با آنها صحبت کنید. مسئولیت پذیری را به عنوان یک ارزش خانوادگی به آنها معرفی کنید و اهمیت آن را برایشان توضیح دهید. ۶) خودتان الگوی مسئولیت پذیری برای فرزندانتان باشید. آنها همه چیز را از شما یاد می گیرند، پس مراقب رفتارهایتان باشید. سعی کنید همیشه خوش قول باشید. مطمئن باشید که آنها همه ی کارهایتان را زیر ذره بین دارند. ۷) از همان کودکی به آنها پول توجیبی بدهید. بگذارید از همان دوران کودکی، تصمیمات مربوط به امور مالیشان را خودشان بگیرند. با این روش خیلی زود چم و خم پول خرج کردن دستشان می آید. اما اگر زود پولشان را تمام کردند، تنبیهشان نکنید. ۸) باور داشته باشید که کودکانتان مسئولیت پذیر هستند. باور شما به مسئولیت پذیری آنها، خیلی زود به خودشان منتقل خواهد شد و سطح توقعاتشان را بالاتر خواهند برد. حتی وقتی خرابکاری می کنند هم این باور را از دست ندهید.۹) به آنها یاد بدهید که مسئولیت پذیر باشند. ...
مسئولیت پذیری
تقریبا همه پدرها و مادر‌ها، امیدوارند که فرزندانشان افرادی خوب و مسئولیت پذیر برای جامعه باشند. از دگر سو این حق طبیعی فرزندان ماست که درسهای مهم را از ما آموخته و عادات مهمی را به آنها آموزش دهیم. ما می خواهیم کودکانی مسئولیت پذیر تربیت کنیم تا تبدیل به بزرگسالانی متعهد و مسئول شوند. ما می خواهیم فرزندانمان به احساسات، افکار و رفتارهای دیگران احترام گذاشته و مورد احترام دیگران باشند. ما می خواهیم آنها زندگی سالمی را دنبال کرده و در حالیکه به نیازهای خودشان توجه می کنند به احساسات دیگران هم توجه داشته باشند. واژه مسئولیت از لحاظ لغوی به معنی توانایی پاسخ دادن، و در عرف عام به مفهوم تصمیم گیریهای مناسب و موثر است. منظور از تصمیم گیری مناسب، آن است كه كودک در چارچوب هنجارهای اجتماعی و انتظاراتی كه معمولا از او می رود، دست به انتخابی بزند كه سبب ایجاد روابط انسانی مثبت، افزایش ایمنی، موفقیت و آسایش خاطر وی شود. مسئولیت ارثی نیست و باید از طریق تجربه آموخته شود. آموزش مسئولیت پذیری به كودكان، نیازمند جوّی خاص در خانه و مدرسه است. چنین جوی در مورد تصمیم گیری ها و پیامدهای آنها، اطلاعاتی به كودكان می دهد و منابعی را برایشان فراهم می كند تا بتوانند تصمیمات صحیحی بگیرند و در بزرگسالی، بتوانند مسئولیت هر آنچه را كه در زندگی اش رخ می دهد، بر عهده گیرد. كودک از نخستین روز زندگی تا بزرگسالی باید قابلیت مسئولیت خویش را افزایش دهد، او از طریق كنش های متقابل با والدین، معلمان و همسالانش به اهمیت مسئول بودن پی می برد. این كنش های متقابل، شامل انتظاراتی است كه از كودک می توان داشت و این كه او باید یاد بگیرد روز به روز به نحوی مناسبتر و موثر تر به آنها پاسخ دهد. منظور از تصمیم گیری مناسب، آن است كه كودک در چارچوب هنجارهای اجتماعی و انتظاراتی كه معمولا از او می رود، دست به انتخابی بزند كه سبب ایجاد روابط انسانی مثبت، افزایش ایمنی، موفقیت و آسایش خاطر وی شود. اما متاسفانه امروزه، شاهد تعداد بسیار وسیعی از کودکان هستیم که در برابر رفتارهای خود هیچ مسئولیت پذیری نداشته و در حال بزرگ شدن و ورود به مرحله نوجوانی و جوانی هستند. مطالعات علمی نشان می دهد کودکانی که در امتحانات به راحتی تقلب می کنند، راحت به دوستان و والدین خود دروغ می گویند و یا در بازی های کودکانه تقلب می کنند، همان بچه هایی هستند که در مورد آموزش مسئولیت پذیری آنها کوتاهی شده است. اگر نگرشها و رفتار مثبت خیلی زود به کودکان آموخته نشود، مشکلات رفتاری می ...
مسئولیت پذیری کارکنان
ساختار شرکت ها و سازمانها را باید به گونه ای طرح ریزی نمود که فقط کارکنان مسئولیت پذیر بتوانند به موقعیت های بالا مدیریتی دسترسی داشته باشند. <?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> زیرا این یک واقعیت انکارناپذیر است که مهارتهای مدیریتی و دانش آن را می توان در پروسه کار فرا گرفت ، اما خصیصه مسئولیت پذیری به عنوان اساسی ترین عامل پیشرفت در کار، به آسانی در افراد به وجود نمی آید. گرچه در برخوردی خوش بینانه برای نیل به این هدف از کارکنان یک سازمان می توان خواست که مسئولیت پذیر باشند! یا خود به الگویی عملی برای سایر کارکنان تبدیل شد و انتظار داشت آنها نیز با پیروی از این الگو مسئولیت پذیر شوند! اما به این واقعیت نیز باید توجه داشت که با اتخاذ این شیوه ها فقط می توان امیدوار بود که روحیه مسئولیت پذیری در محیط کار تجلی یابد. اما در عمل هیچگونه تضمین قابل اعتمادی برای تحقق این مهم وجود نخواهد داشت . زیرا در هر سازمان یا تشکیلات راههای بی شماری برای شانه خالی کردن از زیربار مسئولیت وجود دارد! برخی از روانکاوان اعتقاد دارند مسئولیت پذیری خصیصه ای است که از یک تصمیم سرنوشت ساز در برهه ای از زندگی انسانها نشئت می گیرد. به بیان دیگر انسانها تحت تأثیر عوامل گوناگون اجتماعی و تربیتی مسئولیت پذیر می شوند و این ویژگی را در پروسه زندگی خود پاس می دارند و در محیط کار نیز مسئولیت پذیر خواهند بود. اما آنها که چنین مرحله ای را طی ننموده اند، همواره از زیر بار مسئولیت شانه خالی خواهند کرد. کارشناسان علوم رفتارشناسی انسانها را در ارتباط با مسئولیت پذیری به دو گروه تقسیم می نمایند: اول : انسانهای مسئولیت پذیر که مسئولیت آنچه را انجام می دهند بر عهده می گیرند و . . . دوم :انسانهایی که تحت هر شرایطی از زیر بار مسئولیت شانه خالی می کنند. از این رو، به هنگام انتخاب مدیران عنصر مسئولیت پذیری را به عنوان اساسی ترین ملاک انتخاب باید در مدنظر قرار داد. از سوی دیگر سیستم های کنترل در یک سازمان باید به گونه ای شکل گیرد که کارکنان ناگزیر به مسئولیت پذیری باشند. به بیان دیگر سیستم های نظارتی باید به گونه ای باشند که مدیران و کارکنان نتوانند از زیر بار مسئولیت شانه خالی کنند. برای رسیدن به این هدف باید شرط اول دستیابی به یک پست مدیریتی مسئولیت پذیری باشد. حال این سوال مطرح می شود که برای بهبود وضعیت مسئولیت پذیری در یک سازمان چه باید کرد؟ یقیناً پاسخ این سوال برآمده از تجربه کاری است که به ما می آموزد جلوی هرگونه راه گریز از مسئولیت پذیری را باید گرفت ، ترغیب و کنترل نمودن کارکنان و مدیران به مسئولیت پذیری دو پیامد ارزشمند ...
مسئولیت پذیری در بستر رشد اجتماعی
نتیجه ی رشد اجتماعی ، همانا مهارت اجتماعی دانش آ موزا ن است و مهارت اجتماعی استعدادی است که باعث بروز رفتارهایی می شود که به صورت مثبت یا منفی تقویت می شوند و نه رفتارهایی که مورد تنبیه وا قع می شوند یا توسط دیگران خاموش می شوند .این مهارتها می توانند در روابط آ د می با دیگران نتایج مثبت و موفقیت آمیزی به وجود آورند . مهارت های اجتماعی شا مل : مهارت در تشخیص خصوصیات گروه ؛ مهارت در ارتباط گیری با گروه ؛ مهارت گوش دادن ؛ مهارت همد ردی ؛ مهارت در ارتباط غیر کلا می ؛ مهارت در تشخیص ا حسا س ها ی خویش ؛ و مهارت کنترل خویش است . مسئولیت پذیری دا نش آ موزان یکی از ارزش های مهم و غالب اجتماعی است و زمانی عملی می شود که وجدان جمعی بیدار و پرورش یابد . وجدان جمعی عبارت است از این که در تک تک دانش آموزان ا حساس تعهد ؛ مسئولیت پذیری ؛ ا حساس تکلیف الهی ؛ پاسخگو بودن ؛ و وجدا ن فردی شکل بگیرد و پرورش یا بد و جوانان بتوانند کیفیت های ایجاد شده را با هم هماهنگ ، و تعهدات گروهی را پایه گذاری کنند تا در نهایت به تعهد اجتماعی منجر شود . رشد اجتماعی ومسئولیت پذیری دا نش آ موزان را می توان درابعا د مختلف خانوا ده ، مدرسه، جامعه مورد ارزیابی قرار دا د . بُعد خانواده : خانواده ، نهاد یا جایی است که رشد اجتماعی و به دنبال آن مسئولیت پذیری به صورت واقعی شکل گرفته و نهادینه می شود . رفتارها و عملکرد ها در خانواده وا قعی تر از جامعه و مدرسه است . بر این اساس بهتر می توان آن را ارزیابی و اصلاح کرد . خانواده در زمره ی گروه های غیر رسمی است که هدف عمده ی آن اجتماعی کردن است و به لحاظ دارا بودن ویژگی های گروه نخستین و ا یجاد روابط چهره به چهره و صمیمانه بین اعضای خانوا ده و همچنین برانگیختن تعلقات شد ید ا حساسی و عاطفی ، بیشترین تأ ثیر را در پذیرش ارزش ها و الگوهای رفتار اجتماعی و یا به عبارتی اجتماعی شدن هدایت می کند . زیر بنای مشارکت در جامعه و خانوا ده این است که اعضای خانواده و به ویژه دانش آ موزا ن به درجه ی مطلوبی ا ز رشد اجتماعی رسیده باشند . بر این اسا س لازم است مهارت های اجتماعی آنان مورد بازنگری و تقویت قرار گیرد . مدرسه معمولاً یافته های علمی و دا نشی را به دانش آ موزان می دهد و این یافته ها زما نی که با مهارت های اجتماعی تلفیق شود به مسئولیت پذیری منجر می گردد. یکی از نمود های عملیاتی رشد اجتماعی و مسئولیت پذیری این است که دانش آموزا ن به صورت مطلوب و خود جوش از یافته های مدرسه در حل مشکلات خانواده بهره گیرند . زمانی که دا نش آموزا ن به دانش روز مجهز شوند ، اما از آن درا مور خانوا ده بهره نگیرند ...
مسئولیت پذیری در خانواده
مسئولیت پذیری در خانواده اهمیت خانواده در اسلام خانواده، اجتماع كوچكی است كه اجتماعات بزرگ تر در آن نهفته است. از این رو، هر گونه كردار نیك یا بد خانوادگی در سوق دادن اجتماع به نیكی یا بدی مؤثر است. جامعه ای كه برای تربیت اجتماعی افراد اهتمام می ورزد، اولین اقدام پرورشی خود را از خانواده آغاز می كند. با نگاهی گذرا به آموزه های اسلام، درمی یابیم كه این دین فطری تا چه حد خانواده را با اهمیت دانسته و با تعیین حقوقی همه جانبه، در رشد و حفاظت از آن كوشیده و حس مسئولیت را در آن برانگیخته است. در این نهاد مقدس، به طور كلی سه نوع مسئولیت وجود دارد: مسئولیت همسران در قبال یكدیگر؛ مسئولیت والدین در برابر فرزندان و مسئولیت فرزندان در برابر والدین. اهمیت خانواده در اسلام خانواده، اجتماع كوچكی است كه اجتماعات بزرگ تر در آن نهفته است. از این رو، هر گونه كردار نیك یا بد خانوادگی در سوق دادن اجتماع به نیكی یا بدی مؤثر است. جامعه ای كه برای تربیت اجتماعی افراد اهتمام می ورزد، اولین اقدام پرورشی خود را از خانواده آغاز می كند. با نگاهی گذرا به آموزه های اسلام، درمی یابیم كه این دین فطری تا چه حد خانواده را با اهمیت دانسته و با تعیین حقوقی همه جانبه، در رشد و حفاظت از آن كوشیده و حس مسئولیت را در آن برانگیخته است. در این نهاد مقدس، به طور كلی سه نوع مسئولیت وجود دارد: مسئولیت همسران در قبال یكدیگر؛ مسئولیت والدین در برابر فرزندان و مسئولیت فرزندان در برابر والدین.پیام متن: 1. انواع مسئولیت ها در خانواده؛2. اهمیت بخشی اسلام به نهاد خانواده.احترام متقابل و ایجاد محبت؛ یكی از مسئولیت های همسران در قبال یكدیگرسنگ نخستین بنای مقدس خانواده، با پیوند زن و شوهر نهاده می شود و در نتیجه، اولین مسئولیت نیز از همین پیوند و رابطه شكل می گیرد. زن و شوهر به محض پیوند مشترك، مسئولیت هایی برایشان به وجود می آید كه اگر به درستی عمل كنند، محیط خانواده و در نتیجه اجتماع، یكپارچه لبریز صفا و صمیمیت می شود و رنگ معنویت به خود می گیرد. اگر زن و شوهر به یكدیگر مهر بورزند، خانه به محیطی امن و آرام و مناسب برای رشد و كمال خود و فرزندان تبدیل خواهد شد. همه دستورهایی كه در اسلام درباره چگونگی صدا كردن یكدیگر، سلام كردن، پیشباز و بدرقه رفتن، خداحافظی كردن، غذای خوب پختن، ایراد نگرفتن از كارهای یكدیگر، تمیزی و نظافت، زینت و خودآرایی، سپاس و قدردانی از یكدیگر، عیب پوشی، تبسم و خوش رویی، خوش زبانی و مسائل دیگری از این قبیل به ما رسیده است، به منظور ایجاد محبت و تحكیم روابط خانوادگی است. امام صادق علیه السلام در سخنی زیبا فرمود: «كوشش در زیاد كردن ...
مسئولیت پذیری
•بعضی اوقات در ظاهر کار را انجام می دهند ولی در واقع با سپری کردن زمان یا کاری انجام نمی دهند یا ناقص به پایان می رسانند . •برخی از کودکان یا نوجوانان به دنبال مواردی برای ایراد گرفتن از والدین می گردند تا با این کار از مسئولیت خود شانه خالی کنند . •خود را به بیماری زدن نیز روشی است که گاه فرزندان از آن برای فرار از مسئولیت سود می جویند . •گاهی خود را به فراموشی می زنند . •در مواردی هم ممکن است والدین را متهم کنند که انتظارات خود را کامل و شفاف بیان نکرده اند . مثلاً : ( به من نگفته بودی لباس ها را کجا بگذارم ) علل عدم مسئولیت پذیری فرزندان : •پایین بودن اعتماد به نفس •تنبلی •انتظاری های بیش از حد از والدین از فرزندان •شکست های متوالی و توام با سرزنش اطرافیان •عدم وجود الگو و مشوق موثر برخی اشتباهات که والدین مرتکب می شوند : •توانایی های فرزندان خود را غلط ارزیابی می کنند ( گاه کمتر و گاه بیشتر ) •وقتی فرزندان وظایف خود را انجام نمی دهند یا فراموش می کنند والدین آن کارها را انجام می دهند . •وقتی فرزندانشان نمی توانند به خوبی از عهده کاری برآید صفاتی مثل بی عرضه ، بی مسئولیت ، دست و پا چلفتی و غیره را به آنان نسبت می دهند . •به منظور حفظ روابط دوستانه یا گاهی به بهانه درس ، بیشتر مسئولیت های فرزندان را به عهده می گیرند . توصیه هایی درباره مسئولیت پذیری •کودکان و نوجوانان رادر تصمیم گیری های خانوادگی مشارکت دهیم . برای اینکار مناسب است گاه جلسات خانوادگی ترتیب داده و برخی مشکلات و مسئولیت ها را مطرح کنیم تا به نظر همه اعضا خانواده برای حل آنها روش های مناسب انتخاب شود و هرکس عهده دار قسمتی از کار شود. •از همان دوران کودکی با تشویق فرزندان به پذیرش احساساتشان به آنان بیاموزیم که مسئولیت احساسات خود را به عهده بگیرنده. به عنوان مثال : به جای اینکه بگوید ( او باعث عصبانیت من شد ) بگوید: ( من عصبانی شدم ) . •در دوران خردسالی ( قبل از 5 سالگی ) اگر گاهی بچه ها خودشان مایلند در برخی کارهای بزرگترها شرکت کرده و کمک رسان باشند . با اتخاذ برخی مقدمات این اجازه را بدهیم و تشویقشان کنیم که مثلاٌ در جمع کردن وسایل کوچک سفره به مادر و دیگران کمک کنند . •البته بهتر است در استفاده از تشویق و تنبیه زیاده روی نکنیم چرا که ممکن است از آن به بعد بچه ها فقط برای کسب منفعت یا فرار از مجازات ، کاری را انجام دهند . اگر اجازه دهیم گاهی فرزندان با عواقب و پی آمد رفتارهای خود مواجه می شوند ، دیگر نیازی نیست تا برای تمام کارهایی که دوست داریم انجام دهند ، پاداش دهیم وقتی پی آمد رفتار به نفع حودشان و دیگران باشد جنبه ی پاداش و اگر ...
مسئولیت پذیری دانش آموزان
مسئولیت پذیری دانش آموزان مسئولیت پذیری دانش آموزان یکی از ارزشهای مهم وغالب اجتماعی است وزمانی عملی می شود که وجدان جمعی بیدار شود وپرورش یابد.وجدان جمعی عبارت است ازاین که درتک تک دانش-- آموزان احساس تعهّد،مسئولیت پذیری،احساس تکلیف الهی،پاسخگو بودن ووجدان فردی شکل بگیرد وپرورش یابد وجوانان بتوانند کیفیّت های ایجاد شده را با هم هماهنگ وتعهّدات گروهی راپایه گذاری کنند تا درنهایت به تعهد اجتماعی منجر شود.رشد اجتماعی ومسئولیت پذیری دانش آموزان رامیتوان درابعاد مختلف مدرسه وجامعه مورد ارزیابی قرار داد. بعد مدرسه مدرسه نهادی است که رشد اجتماعی ومسئولیت پذیری درآن پرورش یافته وچکش کاری می شود شرکت در فعّالیّت های درسی توسّط دانش آموزان امری است که وظیفه رسمی آنان محسوب میشود. هر قدردانش آموزان بیشتر داوطلب شرکت در فعالیتهای فوق برنامه باشند ،بیانگر رشد اجتماعی است . یکی از جنبه های مهم تعامل دانش آموزان که بیانگر رشد اجتماعی ومسئولیت پذیری است بازی های آنان است . بازی وسیله ای برای افزایش فعالیت های مربوط به مهارتهای اجتماعی به شمار می رود بازی می تواند وسیله ای برای آموزش مهارتهایی چون رعایت نوبت ، شراکت در ابزار ،برنده یا بازنده خوب شدن ،کار گروهی ،تعاون ،توجه به جزییات ،پیروی از مقررات،خویشتن داری وانواع مهارت های حل مسئله باشد .به نظرگوردن« بازی نوعی تقلید از زندگی واقعی و وسیله ای برای آزمودن حوادث دنیای واقعی است» . میزان ،نحوه وکیفیت بازی دانش آموزان بیانگر رشد اجتماعی آنان است . در کلاس درس امور مختلفی وجود دارد که معلم ودانش آموز باید به کمک همدیگردرمورد آنها تصمیم گیری نمایند .هر قدر دانش آموزان از رشد اجتماعی کمتری برخوردار باشند نقش معلم در تصمیم گیری پر رنگ تر شده وتصمیم گیری انفرادی بر کلاس درس حاکم می شود . تصمیم گیری در مورد چگونگی تدریس ،محتوا ،نوع ونحوه امتحان ،نحوه کلاس داری و000 باید مشارکتی انجام شود که رشد اجتماعی دانش آموزان تضمین کننده آن می باشد .یکی از جنبه های توسعه یافتگی دانش آموزان این است که درتصمیم گیریهای مختلف مربوط به اداره مدرسه مشارکت جدی وفعال داشته باشند تحقّق شعار وآرمان مدرسه محوری بستگی به درجه ومیزان رشد اجتماعی ومسئولیت پذیری دانش آموزان دارد . بعد جامعه نمود عملی رشد اجتماعی ومسئولیت پذیری دانش آموزان ،در جامعه مشروعیت می یابد .رفتارها و عملکرد های دانش آموزان در امور جامعه وامور شهروندی موجب می گردد که آنان خودشان ار محک بزنند همچنین فرصتی فراهم می شود تا بهتر بتوان مهارتهای اجتماعی را سنجید . جامعه سالم یکی از نهادهایی ...