متن تئاتر
اولين فراخوان متون نمايشي مديريت توليد تئاتر كودكان ونوجوانان
فراخوان كانون پرورش فكري كودكان ونوجوانان اولين فراخوان متون نمايشي مديريت توليد تئاتر كودكان ونوجوانان كانون پرورش فكري كودكان ونوجوانان منتشر شد. متن کامل این فراخوان از نظرتان می گذرد. آفرینش در صحنه اتفاقی نشات گرفته از خلق نوشتاری به نام نمایشنامه است که سرشار از ایدهها و تصاویری است که تنها با ابزار صحنه اجرایی می‌شود. ضرورت یک اجرای حرفهای در گرو متن نمایش است. از دیدگاه هنرهای نمایشی بخش اهم از عناصر کلیدی نمایش در متن خلاصه شده است لذا در فراخوان پیش رو در تلاش خواهیم بود تا از میان متون رسیده به دبیرخانه جشنواره به آثار در خور توجه و بدیع در حوزه کودک و نوجوان دست یابیم. در این راستا با فراهم کردن زمینه فعالیت برای آن دسته از علاقه مندان به دنیای پر رمز و راز کودکان،از کلیه هنرمندان و نویسندگان اين حوزه دعوت می‌شود تا در سه بخش نمایشنامههای صحنه اي ، خیابانی و تئاتر سیار در موضوعات مشخص شده اثر خود را به دبیرخانه جشنواره ارسال دارند. ◄شرایط عمومی 1. شرکت کنندگان آثار خود را برای گروه سنی کودک و نوجوان و در قالب موضوعات مشخص شده تنظیم و ارسال دارند. 2. آثار ارسالی سابقه اجرای عمومي یا شرکت در جشنواره ها را نداشته باشند. 3. شرکت کنندگان توجه داشته باشند که زمان نمایشنامه حداقل 60 و حداکثر 90دقیقه باشد. 4. شرکت کنندگان به جنبه های فانتزی در دنیای کودکانه، آموزش و پژوهش و خلاقیت های اجرایی، و همچنين جنبه هاي تربيتي آثار توجه داشته باشند 5. هر شرکت کننده فقط میتواند یک اثر در هر بخش به دبیرخانه جشنواره ارسال دارد. 6. کلیه شرکت کنندگان اثر خود را به صورت تایپ شده و در کاغذA4 و فقط در قالب نمایشنامه شامل 3 نسخه به همراه لوح فشرده به دبیر خانه جشنواره ارسال کنند. 7. آثار برگزیده از رتبه چهارم تا بیستم در صورت تمايل نويسنده مراحل توليد براي اجراي عمومي را پشت سرخواهند گذاشت و پس از بازبینی نمایش، قراردادخرید اثر منعقد خواهد شد. 8. کلیه شرکت کنندگان لازم است فرم مشخصات اثر را دقیقا کامل کنند . به فرمهای ناقص ترتیب اثر داده نخواهد شد. 9. لازم است کلیه آثار تا تاریخ 20/5/88 به دبیرخانه جشنواره به نشانی تهران - بلوار کشاورز- خیابان حجاب داخل پارک لاله –مدیریت تولید تئاتر کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان کد پستی 1415614715 و شماره های تماس88964774-88966119 ارسال گردد. 10. آدرس سایت تخصصی تئاتر کانون WWW.KANOONTHEATRE و شماره تلفن دبيرخانه 88966119 – 88964774 مي باشد . موضوعات بخش صحنه: 1. آزاد 2. ترويج فرهنگ ...
پست مدرنیسم در تئاتر
. پست مدرنیسم بر خلاف مدرنیسم که خود را در قالب‌ها و تعاریف محدود می‌کرد از هر نوع مرزبندی و تعریف گریزان است. بنابراین مرز بین زشت و زیبا را از میان برمی‌دارد و به ستیز با نخبه گرایی برمی‌خیزد. پست مدرنیسم از خرابه‌های دوره مدرنیسم در دهه 70.م. در قرن بیستم، سر بیرون می‌آورد و نظام‌ها و ساختارهای دوره مدرنیسم را در هم می‌شکند.دراین دوره ساختار شکنی وارد همه حیطه‌های هنری از جمله تئاتر می‌شود و تحولاتی شگرف و عمیق در این عرصه ایجاد میکند. تئاتر پست مدرن متاثر از اندیشه‌ها و نظریات آنتونن آرتو و دو سبک فوتوریسم و دادائیسم میباشد. در این دوره کلام و متن محوری که توسط آنتونن آرتو نکوهش شده بود، جایگاه سابق خود را از دست میدهد. در حقیقت زبان از کارکرد اصلی خود که پیام رسانی است، دور می‌شود و بیشتر برای فضاسازی مورد استفاده قرار می‌گیرد. در این دوره عناصری چون نور، صدا، رنگ، طراحی صحنه، لباس و موسیقی برجسته و دارای اهمیت ویژ های می‌شوند. تماشاگران منفعل دوره مدرنیسم در این دوره دارای نقشی فعال و موثر در پیشبرد اجرا هستند. طرح داستانی در دوره پست مدرن کمرنگ می‌شود. کاراکتر و شخصیت‌پردازی نیز نفی می‌گردد. پرفورمنس و تئاتر محیطی از زیر مجموعه‌‌های تئاتر پست مدرن هستند. در پرفورمنس تاکید اصلی بر بدن اجرا گر است و تئاتر محیطی رویکردی آیینی به تئاتر دارد و هر دو پیشتاز در امر ساختار شکنی وکسب تجربه‌های نو و خلاق می‌باشند. دنیای پست مدرن بسیار گسترده و نامحدود است و ترکیبی است از جریان‌های متفاوت هنری، فرهنگی، فلسفی و.... به دلیل همین گستردگی هنوز تعریفی جامع از آن به دست نیامده است. پست مدرنیسم اساساً از تعریف گریزان است و خواهان شالوده شکنی و سلیقه گرایی است. به خاطر همین ویژگی، در تئاتر نیز بسیار متنوع و گهگاه متناقض جلوه کرده است. در حقیقت، هر گروهی که در وادی پست مدرن، دست به اجرا می‌زند؛ اجرایی کاملاً منحصر به فرد و با ویژگی‌های خاص ارائه میدهد که ممکن است با اجرای گروههای نمایشی پست مدرن دیگر، کاملاً متفاوت باشد و این موضوع، تأکیدی است بر کثرت‌گرایی در دنیای تئاتر امروزی. پست مدرنیسم، هنوز در مرحله آزمون و خطا قرار دارد و هنوز در حال تجربه کردن است. لذا، تعاریف و توضیحاتی که در ادامه در خصوص تئاتر پست مدرن می‌آید، جامع و کامل نخواهد بود و تنها براساس شواهدی است که از گروههای اجرایی در این شیوه به دست آمده است و هیچ کدام قطعی و ثابت شده نیستند. ویژگی‌های آنها متنوع و گهگاه متضاد است. در این مقاله، ابتدا ریشه‌های تئاتر پست مدرن و نظریات آرتو، برشت و نیز تاثیر سبکهای دادائیسم ...
کارگردانی تئاتر
اصول کارگردانی تئاتر, تهیه و تدارک در کارگردانی, کار عملی با بازیگران, گزینش ایده, تجزیه و تحلیل متن, انتخاب عوامل و کار عملی با بازیگران, مهمترین و اساسیترین ابزار و عناصر کارگردانی مراحل کارگردانی کارگردانی عمدتاً شامل دو مرحله است:۱- تهیه و تدارک۲- کار عملی با بازیگران که تهیه و تدارک خود شامل مراحل زیر میباشد: الف- گزینش ایده:در این مرحله کارگردان با سئوالاتی روبروست که باید واضح و دقیق به آنها پاسخ گوید و این پاسخها هدایتگر او تا انتها می-باشند و همچنین اگر سئوالات درست پاسخ داده شود میتواند تا حدی موفقیت اثر را در نزد تماشاگر تضمین کند. سئوالات به قرار زیر است:۱- چه میخواهم بگویم؟۲ - چرا؟ انگیزة این گفتن چیست؟ ۳- چگونه؟ (به چه سبک وشیوهای)۴- برای چه کسانی اجرا خواهد شد؟ ۵- کی؟ (در چه شرایط زمانی) ۶- کجا؟ ۷- با چه امکاناتی؟ به طور معمول شخص کارگردان با توجه به شرایط سیاسی- اجتماعی و فرهنگی جامعه و با انگیزههای روحی، روانی و سیاسی- اجتماعی و با توجه به قدرت کارگردانی خود و امکانات اجرایی و توان بازیگران و گروه نمایشنامه را برای اجرا انتخاب میکند. ب- تجزیه و تحلیل متنوظیفة اساسی کارگردان عبارتست از تفسیر و شناخت درونمایة نمایشنامه و آموزش و هدایت بازیگران. که بخش اول مربوط به این مرحله میباشد. اصل اساسی کار کارگردان اینست که بفهمد چگونه یک نمایشنامه محتوای خودش را ارائه میدهد؟ باید میان فرم یعنی چگونگی ارائه مفهوم نمایش و خود نمایش یعنی آنچه در ساختار اثر است وجه تمایز عینی قائل شد بنابراین پیش از هر کار باید ساختار هنری اثر بررسی شود زیرا در آن روندی دراماتیک جریان دارد و حوادث آن بر کاراکترها تاٌثیر میگذارد. موقعیتها شاید کاملاً عینی و برون گرایانه باشد مانند داستانهای پلیسی یا سمبولیک و فلسفی مانند در انتظار گودو: کارگردان در این مرحله باید شناخت درستی از نمایشنامه بیابد، بداند که نمایشنامه دارای چه ژانری است؟ بر پایة کدام سبک و یا سبکها پیش میرود؟ اگر از ترکیب سبکهای مختلف پدید آمده دقیقاًسبکها کدامند؟ و نهایتاً هدف کارگردان از اجرا چیست؟ کارگردان باید آنقدر متن را بخواند و برای خود آنالیز کند تا به حدی رسد که از آن متن اشباع شود و همه چیز به شکل تصویر در ذهن او تشکیل شود و آنقدر بر اثر تسلط یابد که متن را رها کند و به اصطلاح متن نوشته شده را زمین بگذارد و از این جاست که میتواند تمرین را شروع کند. اینها همه جز با ادراک در مورد متن و تحلیل نمایشنامه اتفاق نمیافتد. و ادراک نیز عبارتست از دیدگاه کلی کارگردان دربارة متن آنهم بعد از اینکه آن را احساس کرده سپس جزء به جزء مورد ...
نمایشنامه
نمایشنامه چیست؟ چگونه نمايشنامه بنويسيم؟ انتخاب موضوع، پرورش موضوع، تقویت طرح نمایشنامه، شخصیت ها و قهرمانان با رشد تئاتر و به موازات آن جشنواره ها و قوانین مربوط به متن نمایشنامه ها خصوصا اورژینال بودن متنها که امروزه یکی از قوانین دست و پا گیر می باشد. اولین دغدغه ی تئاتریهای جوان ،داشتن متن نو و دست اول می باشد. این دوستداران نمایش ،اغلب خود دارای ایده های نو و خوبی می باشند که مترصد نوشتن آن هستند. اما ممکن است از نظر تکنیکی ایده هایشان به ثمر ننشیند. در اینجا سعی شده متودی ساده برای نمایشنامه نویسی عرضه شود تا نویسندگان جوان و تازه پا به عرصه گذاشته ی نمایشنامه نویسی نیز مجالی برای نوشتن داشته باشند. این متد با توجه به ساده ترین روشهای نمایشنامه نویسی ارائه می گردد که امید است مورد استفاده ی نویسندگان نو پای نمایش قرار گیرد. نمایشنامه چیست؟ سوالی که اگر پاسخی برایش یافت شود ،مسئله ی اصلی نمایشنامه نویسی حل خواهد شد .ما باید به چه نوشته ای نمایشنامه بگوییم؟ تفاوتهای اساسی نمایشنامه با سایر انواع ادبی در چه فاکتورهایی خلاصه می گردد؟ نمایشنامه متن نگارش یافته ادبی – نمایشی است که برای اجرای روی صحنه تئاتر یا خواندن نوشته می شود. « نمایشنامه » ژانر یا نوع ادبی خاصی است که با «داستان » تفاوت دارد، عناصر و ابزارهای نمایشنامه نویسی فراتر از داستان به کار گرفته می شوند.آنچه در داستان «بیان » و « توصیف» می شود، در نمایشنامه باید «دیده» و « تصویر» گردد. حتماً این ضرب المثل عامیانه را شنیده اید که می گوید: شنیدن کی بود مانند دیدن ؟ زلیخا گفتن و یوسف شنیدن ! آری نمایشنامه نویس، متنی را برای دیده شدن، اجرا و تصویر نمودن عینی وعملی روی صحنه می نویسد . در حقیقت « نمایشنامه » نقشه و طرح کامل و جامع مهندسی برای ایجاد ساختمان نمایش روی صحنه است که همه ی جزییات و جوانب آن در نظر گرفته می شود. علاوه بر جنبه ذاتی و جوهری، شکل ظاهری نگارش نمایشنامه نیز با نگارش داستان فرق دارد. « نمایشنامه نویسی » به شکل امروزی در ادبیات کشور ما جوان است و سابقه طولانی ندارد و در مقایسه با سایر انواع ادبی مثل، داستان نویسی ، شعر ، مقاله نویسی ، قطعه نویسی و .. گسترش نیافته است! هر چند ما در شکل سنتی دارای نمایشهای با شکوه همچون نمایش تعزیه ایرانی ( شبیه خوانی)، پرده خوانی، نقالی، خیمه شب بازی ، سیاه بازی و سایر انواع نمایشهای آیینی و عامیانه هستیم ، اما متن اینگونه رفتارهای نمایشی اغلب « فی البداهه » ، شفاهی و یا شکلی از نسخه های شعرگونه نمایشی بوده است و با نمایشنامه نویسی امروزی متفاوت است. در ادبیات ملی و مذهبی ما نظیر شاهنامه ...
چه متن نمایشی برای اجرا انتخاب کنیم؟
آن چه می‌خوانید یادداشت یکی از کاربران سایت ایران تئاتر است که با موضوع"چه متن نمایشی را برای اجرا انتخاب کنیم" برای سایت ارسال کرده‌اند. لازم به توضیح است نظر این کاربر گرامی لزوماً نظر دست‌اندرکاران سایت ایران تئاتر نیست و صرفاً به منظور پاسداشت و توجه به نظر کاربران روی خروجی سایت قرار گرفته است. ***خداداد رضایی:امروزه متون نمایشی خارجی و ایرانی کم نیستند به حمدوالله وارد هر کتابفروشی که بشویم تعدادی کتاب نمایشنامه را مشاهده خواهیم کرد ولی این سئوال پیش می آید که آیا همه این متون قابلیت اجرایی دارند؟یا اصلا چرا در بین متون نمایشی یک متن بخصوصی را انتخاب می‌کنیم؟ خصوصیات آن نمایشنامه چیست که به قول معروف چشم ما را می‌گیرد؟ بنابراین این طور می‌توان استنباط نمود که هر متن نمایشی در زمان کنونی برای ما نمی‌تواند یک اجرای موفق داشته باشد. یا همه متون نمایشی با ایده و افکار ما سازگار نیستند و نمی‌تواند نیاز ما را برآورده سازند.یک مجری نمایش که در مرحله نخست کارگردان نمایش است با توجه به فاکتور متن خود را انتخاب میکند.الف: توانایی در پیاده کردن متن و عملیاتی کردن داستان نمایش.ب: بر خلاف ایده و افکار او نباشد و با عقیده قهرمان داستان همفکر باشد.ج: نوع تماشاگر خود را در نظر می‌گیرد؛ زیرا این تماشاگران هستند که متن بر آنها عرضه خواهد شد و این دریافت تماشاگران است که میتواند قابلیت اجرایی کارگردان را نظر سنجی کند یا کارگردان را به محاکمه نقد بکشاند.د: اهداف متن نمایشی یک اهداف مفید و در خدمت فرد و اجتماع باشد و بتواند در راه پیشبرد اهداف عالی فرد و اجتماع گام بردارد. حال با توجه به توضیحات فوق می‌توان دریافت که بعضی از متون نمایشی در زمان قابلیت اجرایی ندارند. البته آن را می‌توان در ردیف متن نمایشی قرار داد و از آن به عنوان یک متن آموزشی استفاده نمود یا آنها را تحلیل کرد تا بعضی از مسائل مفید را از آن بیرون کشید ولی با توجه به مقتضیات زمان و مکان آن را نمی‌توان روی صحنه نمایش اجرا نمود تا تماشاگران از آن لذت ببرند. این نمایش‌ها میتواند در ردیف نمایشی زیر قرار بگیرد.1 - تاریخ مصرف این نوع نمایش‌ها تمام شده باشد. باز این سئوال پیش می‌آید چه نمایشی تاریخ مصرف آن به پایان رسیده است؟نمایش‌هایی که چندین بار مراحل اجرایی آن گذشته و اکثر تماشاگران ما یا آن را دیده‌اند و داستان آن را شنیده اند و یا مشابه آن را تماشا کرده‌اند. و یا نمایش‌هایی که داستان آن کهنه شده و مردم آن را باور داشته‌اند و به یقین رسیده‌اند مانند داستان زلزله بم یا رویداد‌های اول انقلاب و امثال آن. 2- بعضی از متون ...
"کوپو - پدر تئاتر مدرن"
"ایستادن بر شانه های بزرگان"آن بوگارت "كوپو – پدر تئاتر مدرن" درسال 1913 در فرانسه، "ژاك كوپو ""تئاتر ويو – كلمبيه" را بنيان نهاد. او قصد داشت صحنه را از شر ماشين هاي سنگين و تأثيرهاي ظاهر فريب برهاند.ادامه مطلب.. وي همچنين عليه اجراهاي اغراق آميز، تصنعي و كلاسيك در كمدي فرانسز و طبيعت گرايي افراطي آنتوان در تئاتر آزاد طغيان كرد. تقريبا نماد نقطه ي عزيمت "كوپو"، جهت بازگشت به منابع اوليه ،تئاترش بود كه به طور حيرت آوري ساده، باز و بدون نورهاي جلو ياقاب صحنه بود. دكور خيلي مقتصدانه به كار مي رفت و تمام فضاي هر "نمايشنامه" تقريبا با نورپردازي و يك دو وسيله ي صحنه آفريده مي شد. "كوپو" به "آوان گارد" بودن جنبه ي انقلابي داد.به آن نوعي زيبايي حساب شده ، سخت گيرانه و با انضباط بخشيد. او چنان كه "هارولد هاپسن" به درستي گفت، سنت نگهدار تئاتر فرانسه بود. در سال 1913 "كوپو" بيانيه اش را با اين عبارت معروف به پايان رساند:" براي كار تازه اي كه به خاطر آفرينشش فقط يه نيمكت خالي به ما مي دهند." يك صحنه ي عريان ،يك فضاي خالي؛ پنجاه سال بعد اين فكر در كارهاي "پيتر بروك" و ديگران همچنان دنبال شد. براي "كوپو"، همچنان كه در "تئاتر كابوكي" معمول است ،يك سكو مي توانست نشان دهنده ي اندروني يك خانه ،يك قصر، يك چادر جنگي و نواحي اطراف آن،حياط يك خانه،درياچه ي پيرامون يك جزيره ،يا سطح هاي پاييني يك خانه باشد. باز هم به مانند"تئاتر كابوكي"، اين گونه صحنه پردازي حركت و سرعت بازيگران را اينجاب مي كرد؛ يك نوع بازيگري واقعي جسماني. "كوپو" ذوق سرشاري در "طراحي رقص" داشت،اما اين ذوق چون ابتكار يك نمايشگر درخشان، از ناحيه ي درون نبود،بلكه به طور همه جانبه از متن نمايشنامه بر مي خاست. او نسبت به ريتم هاي زمينه اي متن، فواصل زماني و عناصر موجود در نمايشنامه كه شبيه به موسيقي بود ،حساسيت عميق داشت. حيات" ويو – كلمبيه" تحت سرپرستي "كوپو" خيلي كوتاه بود. اما همين دوره ي كوتاه تأثير فراواني بر تئاتر فرانسه و نيز تئاتر اروپا و امريكا داشت. "ژان لويي بارو" در مرگ او گفت: "كوپو بذري بود كه ما همه از آن بار آمديم." انديشه ي استفاده از "كمديا دلارته" به منزله ي حركت براي دستيابي به يك شكل "دراماتيك نوين" را نخستين بار "گوردون كريگ" در ذهن كوپو انداخت.او به چنين پژوهشي جنبه ي ديداري داد،پژوهشي كه به آفرينش شكلي از كمدي مدرن مي انجاميد كه مي توانست مردم را در يك اجتماع سرشار از خنده و تفاهم گرد هم آورد. اين شكل تئاتري بود كه عاقبت "پيتربروك "در سال 1980 ،در اجراي "منطق الطير" آن را عملي ساخت. كوپو هنگامي كه در سال هاي 1917تا 1918 در سفر هنري به امريكا بود، در اجراي كمدي هاي "مولير" ...
متن نمایشنامه نفس
متن نمایشنامه نفس اثر : ساموئل بکت<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> ترجمه : آربی آوانسیان تایپیست : بهراد جوشنی [ پرده ] 1 – نور ضعیف بر صحنه ای پر از زباله های گوناگون . تقریبا (پنج ثانیه) به همین حال . 2 – فریادی ضعیف و کوتاه بلافاصله صدای دم و همراه آن افزایش تدریجی نور تا رسیدن به اوج با هم در حدود ( ده ثانیه ) [سکوت] و تقریبا ( پنج ثانیه ) به همین حال . 3 – بازدم همراه کاهش تدریجی نور تا رسیدن به حد اقل با هم ( نور مانند 1 ) در حدود ( ده ثانیه ) و بلافاصله مانند پیش ، فریاد . [ سکوت ] و تقریبا ( پنج ثانیه ) به همین حال . [ پرده ] نکات : زباله - عمودی نباشد ، همه پراکنده بر روی صحنه . فریاد - لحظه ای از جیغ ضبط شده . مهم است که هر دو فریاد ها شبیه به هم باشند . آغاز و پایان کاملا با نور و نفس همگام . نفس - ضبط تقویت شده . نور حد اکثر – نه زیاد شدید ، اگر صفر = تاریک و 10 = روشن . نور باید بین سه تا شش نوسان یابد و بر عکس .
اصول و مقدمات نمایشنامه خوانی
در روند تولید تئاتر،مانند هر پدیده دیگری، به همان تعداد که کارگردان وجود دارد، به همان تعداد هم شیوه های مختلف نمایشنامه خوانی وجود دارد.اما به طور خلاصه می توان گفت که در یک واقعه نمایشنامه خوانی متن از بر نمی شود،بلکه نمایشنامه از روی متن خوانده می شود.مساله دیگر این است که مجموعه گسترده ای از سبک ها و شیوه ها وجود دارد.از یک سو طیفی هستند که نمایشنامه را در حالی خوانش می کنند که طراحی صحنه کامل،گریم،نور و حتی تعویض لباس هم دارند.گروه دیگر نمایشنامه را درحالیکه بازیگران نشسته یا ایستاده اند،می خوانند وبازیگران از روی متن هایشان می خوانند.گاهی اوقات هم از یک مدیر صحنه استفاده می شود که توضیحات مهم صحنه را از روی متن می خواند.* چرا یک اثر نمایشی را یه صورت نمایشنامه خوانی اجرا می کنیم؟دلایل مختلفی دارد.یکی از آنها این است که اجرای یک نمایشنامه خوانی آسان تر و ساده تر از اجراهای کامل صحنه ای است.معمولا ۶ تا ۸ جلسه برای تمرین کافی است.نیازی به حفظ کردن متن نیست.وسایلی که برای تولید اثر لازم است به نسبت تئاتر صحنه ای بسیار کم تر است.این واقعه می تواند هر شب به آسانی اتفاق بیفتد و هزینه اجرای آن بسیار کم است.به این دلیل که این امر نسبت به اجراها و نمایش های کامل،زمان زیادی نمی گیرد،می تواند راه آسانی برای بازیگران جدید باشد تا شناختی از روند یک نقش و بازی بدست آورند.ما همیشه از بازیگران جدید استفاده می کنیم و یک لیست از کسانی داریم که علاقمند به این کار هستند.به این دلیل که وقتی ذهن بازیگران معطوف به حفظ کردن متن و متمرکز بر این امر نیست،زمان بیشتری می توان صرف بسط و گسترش شخصیت و درونمایه نمایشنامه کرد.این کار مخصوصا برای بازیگران جدید مفید است.در جامعه ما بسیاری از بازیگران جدید کارشان را با نمایشنامه خوانی شروع می کنند.مثل همه جای دنیا پیدا کردن و کشف نقش بدون تجربه کار سختی است.در نمایشنامه خوانی،این افراد جدید نه تنها تجربه می کنند،بلکه در طول نمایش،بوسیله کارگردانان دیگر در معرض آزمایش قرار می گیرد.*از کجا متنی را برای نمایشنامه خوانی پیدا کنیم؟ از همان جایی که برای دیگر نمایش ها متن پیدا می کنید.نمایشنامه های کلاسیک و قدیمی را بخوانید.آثار معاصر و هم چنین آثار دست نویس دیگران را هم بخوانید.فعالیتهای گروههای دیگر را دنبال کنید و در کاتالوگها جستجو کنید.بعضی از کاتالوگها(مثلا کاتالوگ ساموئل فرنچ)بخشی را دارند که در آن لیست نمایشنامه هایی که برای نمایشنامه خوانی مناسب اند، آورده شده است.تقریبا هر نمایشنامه ای می تواند برای نمایشنامه خوانی مورد استفاده قرار گیرد.اما معمولا نمایشنامه هایی ...
تئاتر پست مدرن چسیت؟
تئاتر پست مدرن چيست..؟؟؟ براي شناخت تئاتر پست مدرن بايد قدري عقب تر رفت و به ريشه يابي واژه گان آن پرداخت. پس نخست به من اجازه دهيد تا ببينيم به طور كلي پديده ي پست مدرنيسم چيست..؟ پست مدرن از دو واژه ي پست و مدرن درست شده كه در معني يعني بعد از مدرنيسم.مدرنيسم يا نوگرايي در حقيقت به معنی گرایش فکری و رفتاری به پدیده‌های فرهنگی نو و پیشرفته و کنار گذاردن سنت‌های قدیمی انسان است. مدرنيسم جريان گسترش منطق در كشورها و تحقق آن در بستر جامعه هم هست، به طوري كه آن را گستره‌ای از جنبش‌های مختلف صنعتي، فلسفي، هنري مي دانند. پنداري كه در راستاي استفاده ي انسان از دانش، فناوری و توان تجربی خود برای تولید، بهبود و تغییر محیط خود است و همواره در تلاش براي حركت هاي ضد سنتي و ضد مسيحي بوده؛ اساس فلسفه در اين دوران انسان است. حقیقت دیگر از آسمان نمی‌آید و آموخته هاي سنتي مسيحي ديگر كاربرد ندارد، بلکه برروی زمین و با قوانین زمینی کشف و به وسيله ي دانش و منطق علمی و رياضي گونه به دست می‌آید. هنر مدرن هم از اين جريان جدا نيست و به موازات همين مسير حركت مي كند، ازسال 1880 به صورت مکتبی در آمد که در مجموعه‌ای از جریان‌های نوگرا در معماری، هنرهاي نمايشي، موسیقی، ادبیات و هنرهای کاربردی حركت مي كرد.پس به طور كلي بيشتر مكتب هايي را كه پس از دوران مدرنيسم به وجود آمد را پست مدرنيسم يا پسانوگرا ناميدند. به طور كلي پست مدرنیسم از خرابه‌های مدرنیسم در دهه 70 سر بیرون می‌آورد و ساختارخشك و منطق گراي مدرنيسم را در هم خرد مي كند. پست مدرنیسم بر خلاف مدرنیسم که خود را در قالب‌ها و تعاریف محدود می‌کرد از هر نوع مرزبندی و تعریف گریزان است و به همين دليل هم مرز بین زشت و زیبا را از میان برمی‌دارد و به ستیز با منطق نخبه گرا مي رود. ببينيد كار به كجا مي رسد كه ميشل فوكو فيلسوف فرانسوي مي گويد: «فلسفه قرن 20 بايد صحنه تئاتري را آماده كند تا زرتشت نيچه، روي آن به رقص درآيد و توي دهن آپولو، خداي عقل و منطق، بزند. تنها تفاوت ما با دیوانه ها در این است که ما در اکثریت هستیم.» در چنين دوره اي است كه ساختار شكني وارد همه ي جريان هاي هنری از جمله تئاتر می‌شود و تحولاتی بزرگ و راستين را در این مورد ایجاد میکند.البته شكل گيري جريان هاي پست مدرن همه جا هم طبق اين مراتب تاریخی نبوده، بلکه به وسيله ي جريان هاي دیگر هم پيدايش يافته. اين جريانات ديگر هم مربوط می‌شود به شکل‌هایی از فرهنگ و هنر که به دنیای معاصر و فرهنگ ارتباطات و تکنولوژی وابسته هستند و زبان مشترک آنها ارتباطات نوين است و به همین دليل هم پلكان تاریخی رسیدن به پست مدرنیسم را رد نکرده‌اند؛ ...
برگزاری جشنواره ی تئاتر 13 و درخشش گروه تئاتر فراسو
سیزدهمین جشنواره ی تئاتر استان اردبیل پس از سه ماه تاخیر از ۱۳ لغایت ۱۵ آذرماه در تالارهای بیضا ، اندیشه و فدک برگزار شد. این جشنواره که به خاطر اهمال کاری و بی توجهی مدیریت قبلی ارشاد به تاخیر افتاده بود با تلاش کارکنان ارشاد - انجمن نمایش و عنایت مدیر کل جدید ارشاد اسلامی حاج آقا شکیبا با حضور ۵ گروه نمایشی از اردبیل و خلخال برگزار شد. نمایشهای شرکت کننده عبارت بودند از : دخمه کار توحید معصومی از گروه تئاتر فراسو - شعبده و طلسم کار علی دانش و بی سرزمین تر از باد کار مجید واحدیزاده از گروه تئاتنر فروغ - فیروزه کار جاوید رخشانی از گروه تئاتر نیمرخ و لطفا قلمها روی میز!کار عدالت فرزانه از گروه تئاتر ویرگول خلخال. نمایش< دخمه> روز یکشنبه ۱۳ آذرماه ساعت ۱۹ در تالار اندیشه ی فرهنگسرای سوم خرداد به اجرا در آمد. در آیین اختتامیه ی این جشنواره نمایش دخمه موفق شد ۷ جایزه به خود اختصاص دهد که عبارتند از : ۱- متن نمایشی برگزیده رضا بهشتی ۲- دوم کارگردانی توحید معصومی ۳- بازیگری مرد حسن رشیدی ۴- سوم بازیگری زن پروین شایگان ۵- بهترین طراحی صحنه کیوان باقلاچی ۶- بهترین موسیقی امین رسولی ۷- بهترین آفیش و بروشور رحمان مجرد همچنین نمایش دخمه به همراه نمایشهای بی سرزمین تر از باد و فیروزه به عنوان نمایش منتخب جهت حضور در جشنواره تئاتر فجر به دبیرخانه ی جشنواره ی مذکور معرفی شدند. عوامل نمایش دخمه : نویسنده : رضا بهشتی کارگردان : توحید معصومی بازیگران : پروین شایگان - حسن رشیدی - بهزاد فکور - سعید راستایی - حسین نوروز زاده - حسین یوسفی مشاور کارگردان و طراح لباس : الهه زحمتی آهنگساز : امین رسولی طراح صحنه : کیوان باقلاچی آفیش و بروشور : رحمان مجرد گریم : شاهد مجتهدزاده دستیاران کارگردان : بیژن رنجپور - حسین یوسفی هماهنگی و تولید : وحید حسن وند مدیر صحنه : افشین قوام صفری منشی صحنه : سیده حمیده قطب زاده مدیر اجرا : امین صدیق
نورپردازی در تئاتر
مقاله ”استفان هاوکر” با موضوع ”راهنمای طراحی نور” در تئاتر, اصول طراحی نور در تئاتر چیست؟ نقش نورپردازی در یک پروژه تئاتری چیست؟ از آنجائی که نورپردازی بخشی از هنرهای بصری محسوب می‌شود، در هنگام تحقیق بر روی تجهیزات نوری و حالات مختلف طراحی نور، داشتن دید و نگاه بصری و تجسمی لازم به نظر می‌رسد.این بررسی، بر اساس آماده‌سازیِ یک پروژه تئاتری نگاشته شده است، ولی اصولی که در زیر می‌آید در سایر حوزه‌ها نظیر حرکت، تئاتر موزیکال و برنامه‌های مختلف نیز کاربرد دارد. ۱) اول نمایشنامه را بخوانید: اولین و مهمترین مرحله در طراحی نور برای یک پروژه تئاتری خواندن نمایشنامه اثر است. در هنگام اولین خوانش، وجه نورپردازی را در نظر نگیرید، فقط نمایشنامه را بخوانید تا حسی کلی از اثر دستگیرتان شود، تا متن و معنای آن را بفهمید. وقتی که متن را یک بار خواندید، برگردید و این بار نمایشنامه را از دیدگاه یک طراح نور بخوانید.وقتی که متن را می‌خوانید این سؤالات را در ذهن داشته باشید:* حس کلی نمایشنامه چیست-- درام جدی؟ کمدی؟ درام تعلیقی؟* لحظات تعیین کننده در نمایشنامه چیست؟• یک مرگ؟• یک تصمیم؟• یک کشف؟* در هر صحنه تعیین کنید که زمان روز است یا شب.* آیا برای نورپردازی، جلوه‌های ویژه لازم است؟• غروب آفتاب• باران• رعد و برق* مکان هر صحنه در کجا قرار دارد؟• داخلی: فضای دارای لامپ مهتابی، نور شدید بیرون که از پنجره می‌تابد، منبع نور گرمایی نظیر لامپ‌های معمولی خانگی.• خارجی: نور محیطیِ زیاد، نور ملایم.• فضای روستایی: نور ملایم.• فضای شهری: نئون، نورهای مصنوعی، نورهای تند و خشنوقتی که نمایشنامه را خواندید و به یک ایده کلی از متن و معنای آن و همچنین طرح کلی صحنه آن دست یافتید... با کارگردان صحبت کنید. ۲) با کارگردان صحبت کنید: (این گفتگو، یک تعامل مستمر در تمامی مراحل طراحی و اجرای اثر است.)کارگردان کسی است که دیدی کلی نسبت به اثر دارد. شما باید با او درباره دیدش نسبت به نمایشنامه صحبت کنید- او اثر نهایی را روی صحنه چگونه می‌بیند؛ صحنه‌ها به یکدیگر چگونه متصل می‌شوند.با کارگردان درباره این مسائل صحبت کنید:• ایده‌های نورپردازی شما و نکاتی که در هر صحنه مد نظر قرار داده‌اید. (شما همه چیز را از دیدگاه یک طراح نور دیده‌اید و این ممکن است با دیدگاه کارگردان متفاوت باشد.)• اگر زمان صحنه‌ای مشخص نیست، با کارگردان روی متن کار کنید تا دقیقا متوجه شوید که چه صحنه‌ای روز است و چه صحنه‌ای شب.• درباره تک‌تک صحنه‌ها با کارگردان بحث کنید- حس کلی هر صحنه چیست؟ اگر با کارگردان روی ...