شهاب موتور
موتور های موشکی سوخت مایع شوروی
موتور های موشکی سوخت مایع شوروی بخش نخست RD-100......RD-110 در این مبحث نگاهی تیتروار به موتورهای موشکهای سوخت مایع شوروی می اندازیم. اگر به مباحث موتورهای موشکی علاقه مندید حتما ادامه مطلب را دنبال کنید. RD-100 نام موتور:RD-100 ترکیب پیشران:اکسیژن مایع(اکسیدایزر)/ الکل (سوخت) وزن موتور:885 کیلوگرم طول موتور:3.70متر قطر موتور:1.65متر Isp موتور :237 ثانیه تاریخ نخستین آزمون: 1948 تعداد محفظه های احتراق:1 Trustموتور :27227کیلوگرم نیرو فشار درونی محفظه احتراق:15.90بار نسبت رانش به وزن موتور: 35.37 نسبت اکسیدایزر به سوخت:1.28 ایمپالس ویژه موتور:237 ثانیه ایمپالس ویژه در سطح دریا:203ثانیه زمان سوزش موتور:65 ثانیه موتور موشکR-1 RD-101 نام موتور:RD-101 ترکیب پیشران:اکسیژن مایع(اکسیدایزر)/ الکل (سوخت) وزن موتور:888 کیلوگرم طول موتور:3.35متر قطر موتور:1.65متر Ispموتور :237 ثانیه تاریخ نخستین آزمون: 1946-1951 تعداد محفظه های احتراق:1 Trustموتور :37016کیلوگرم نیرو فشار درونی محفظه احتراق:21.20بار نسبت رانش به وزن موتور: 48.87 نسبت اکسیدایزر به سوخت:1.45 ایمپالس ویژه موتور:237 ثانیه ایمپالس ویژه در سطح دریا:210ثانیه زمان سوزش موتور:؟ ثانیه موتور موشک R-2 آخرین نسخه از موتور ساخته شده بر اساس فناوری موتور موشک وی-2 در روسیه موشک آر-5 نام موتور:RD-103 ترکیب پیشران:اکسیژن مایع(اکسیدایزر)/ الکل 90 درصد(سوخت) وزن موتور:870 کیلوگرم طول موتور:3.12متر قطر موتور:1.65متر Ispموتور :243 ثانیه تاریخ آزمون: 1947-1953 تعداد محفظه های احتراق:1 Trustموتور :44000کیلوگرم نیرو فشار درونی محفظه احتراق:23.90بار نسبت رانش به وزن موتور: 58.62 نسبت اکسیدایزر به سوخت:؟ ایمپالس ویژه موتور:237 ثانیه ایمپالس ویژه در سطح دریا:216ثانیه زمان سوزش موتور:120 ثانیه موتور موشک آر-5 RD-103 نام موتور:RD-103 ترکیب پیشران:اکسیژن مایع(اکسیدایزر)/ الکل 96 درصد(سوخت) وزن موتور:867 کیلوگرم طول موتور:3.22متر قطر موتور:1.65متر Isp موتور :248 ثانیه تاریخ نخستین آزمون: 1950-1955 تعداد محفظه های احتراق:1 Trustموتور :27227کیلوگرم نیرو فشار درونی محفظه احتراق:23.90بار نسبت رانش به وزن موتور: 58.82 نسبت اکسیدایزر به سوخت:1.44 ایمپالس ویژه موتور:248 ثانیه ایمپالس ویژه در سطح دریا:220ثانیه زمان سوزش موتور:120 ثانیه موتور موشک آر-5 ام RD-105 نام موتور: RD-105 ترکیب پیشران:اکسیژن مایع(اکسیدایزر)/ کروسین وزن موتور:782 کیلوگرم طول موتور:4.45متر قطر موتور:1.20متر Isp موتور :302 ثانیه تاریخ نخستین آزمون: 1952-1954 تعداد محفظه های احتراق:1 Trustموتور :55000کیلوگرم نیرو فشار ...
موتورهای سوخت مایع در ایران
موتورهای سوخت مایع در ایران اولین سابقه ورود موشکهای سوخت مایع بالستیک به زمان اوج جنگ ایران و عراق (جنگ شهرها) برمیگردد. ایران در سال 1985 حدود20 فروند موشک و 2 دستگاه سیستم پرتاب موشکهای اسکاد را از لیبی خریداری کرد. در ادامه این برنامه اندکی بعد توانست دهها فروند موشک اسکاد-بی را از کره شمالی وارد کند و برنامه های گسترده ای را برای تولید و بومی سازی فناوری تولید این موشکها را تدارک ببیند. در این پست بنا داریم نگاهی به فناوری موتورهای این موشکها و تواناییهای آنها نگاه عمیقتری داشته باشیم. شهاب-1 در سال 1987ایران اولین آزمایش موشک بومی خود موسوم به شهاب-1 را انجام داد که به شهاب-1 معروف است . این موشک 320 کیلومتر برد دارد و بر اساس موشک اسکاد-بی روسی طراحی شده است. اولین آزمایش موفق این موشک در سال 1988 یعنی سال پایانی جنگ انجام شد و تولید محدود آن نیز در همان سال آغاز شد. این موشک از یک دستگاه موتور موشک اسکاد -بی موسوم به S5.2/9D21 استفاده میکند که مشخصات آن به صورت زیر است: مختصات موتور9D21 این موتور یک محفظه احتراق دارد و جزء موتورهای سیکل باز محسوب میشود . رانش این موتور حدود 13310-13380 کیلوگرم است.ایمپالس ویژهS.I آن 226 ثانیه است و ایمپالس VAC آنها258ثانیه است . این موتور در هر ثانیه 57.83 کیلوگرم سوخت مصرف میکند . طول این موتور 1490 میلیمتر و حداکثر قطر آن نیز 770 میلیمتر است.قطر گلوی نازل موتور این موشک 124.5 میلیمتر و قطر نازل خروجی آن نیز 400 میلیمتر است. فشار درون محفظه احتراق این موشک 96.4 کیلوگرم بر سانتی متر مربع است و فشار در خروجی نازل این موتور 0.827 کیلوگرم بر سانتیمتر مربع است. این موتور از کروسین Tm-185 به عنوان سوخت استفاده میکند.در دمای 20 درجه سانتیگراد مقدار سوخت موتور را میتوان تا 822 کیلوگرم تنظیم کرد.اکسیدکننده این موتور Ak-27I است که در دمای 20 درجه مخزن آن گنجایش 2919 کیلوگرم از این ماده را دارد. این موتور از سوخت TG -02 samin به عنوان ماده آغازکننده احتراق موتور استفاده میکند. معمولا برای پرتاب 30-35 کیلوگرم از این ماده به عنوان آغازگر احتراق مصرف میشود. شهاب-2 موشک شهاب-2 بر گرفته از موشک اسکاد-سی کره شمالی است . گفتنی است اسکاد -سی با استفاده از تجربه عراق در افزایش برد موشک اسکاد-بی موسوم به الحسین توسعه یافته ذاست و احتمالا در اوایل دهه نود تعداد زیادی از این موشک ها به ایران و سوریه صادر شده است. شهاب-2 500 کیلومتر برد دارد و قادر به حمل یک کلاهک 750 کیلوگرمی است. این موشک از یک موتور 9D21 بهبود یافته بهره میبرد و ضربه ویژه آن 240 ثانیه است. این موتور از بسیاری جهت همانند موتور موشک شهاب-1 است. قیام-1 این ...
موشک فضایی کاسموس-3
موشک فضایی کاسموس-3 کاسموس 3 یک پرتابگر فضایی با قابلیت حمل بارهای سبک به مدار است که در زمان جنگ سرد برای پرتاب ماهواره های شوروی طراحی شد. این موشک از موتوری با خرج مایع بهره میبرد که از ترکیب UDMH/Ak27I برای تولید پیشران استفاده میکند.مرحله اول این موشک شامل دو مخزن ذخیره سوخت و یک محفظه دم که شامل موتورهاست و بایک ورقه آلومینیوم با حداقل ضخامت 2.5 میلیمتر بهم جوش داده شده است. خط خوراک اکسیدایزر موتور از طریق یک لوله از وسط مخزن سوخت عبور میکند . محفظه دم کمی مخروطی است و قطر آن به حداکثر 2.85 متر میرسد. چهار بالک کنترل جوی نیز در اطراف بدنه وجود دارد .این موشک از یک موتور RD-216 بهره میبرد . این موتور چهار محفظه احتراق و دو توربو پمپ دارد. پیکره بندی مرحله دوم هم شبیه مرحله اول است. محفظه دم شامل سیستم نیرومحرکه است . سوخت در دو مخزن استوانه ای با دیوار مشترک ذخیره میشود.و خط خوراک اکسیدایزر نیز با یک لوله از وسط مخازن سوخت عبور میکند. . سیستمهای ابزار دقیق در یک محفظه استوانه ای در بالای مخازن واقع شده است. برای ماموریتهای مدار بالا یک جفت مخزن باریک و بلند به بدنه خارجی مرحله دوم متصل میشود. این مخازن برای تغذیه سیستم ACS و برای راه اندازی مجدد موتور s5.23 استفاده میشود که این فرآیند 2-8 طول میکشد. کاسموس-3 ام از سال 1967 تاکنون هنوز یک سیستم عملیاتی است و تاکنون حدود 500 پرواز مداری را از پایگاههای تیوراتام-کاسپوتین یار و پلستسک انجام داده است. کاسموس -M3 توسط شرکت PO Polyot اومسک روسیه طراحی شد. تا سال 1993 کاسموس-3 ام کوچکترین پرتابگر فضایی روسیه بود که بر اساس فناوری موشک R-14 طراحی و تولید شده بود. این پرتابگر در سال 1977 جایگزین سیستم قدیمی کاسموس-2 شد که بر اساس موشک میانبرد آر-12 طراحی شده بود. از سال 1964 تاکنون حدود 430 فروند موشک کاسموس -3 تولید و شلیک شده است. این موشک از فناوری مرحله اول موشک بالستیک آر-14 به عنوان بوستر مرحله اول و یک مرحله دوم پیشرفته با موتور 11D49 بهره میبرد. مرحله اول از دوموتور RD-216 هرکدام با دو محفظه احتراق بهره میبرد که مجموع رانش تولید شده آن به 176000 کیلوگرم نیرو میرسد. مرحله اول موشک 21.5 متر و مرحله دوم 6.5 متر طول دارد. اندازه استاندارد این موشک 32.4 متر طول و 2.5 متر قطر است. کاسموس-3 ام برای پرتاب سیستم ضدماهواره ای ASAt شوروی در دهه 1970 مورد استفاده قرار گرفت. حداکثر وزن پرتاب این موشک 109 تن است. تا اول ژانویه این موشک 1996 حدود 366 پرتاب موفق از پایگاه پلستسک داشته است. فقط برای ماموریت LEO استفاده می شود، "Kosmos-3M" دارای یک ظرفیت اجناس مقرون بصرفه برای حمل و نقل نشان از 1،500 کیلوگرم ...
بررسي توان موشكي ايران دريك نگاه
بررسي توان موشكي ايران دريك نگاه با افزايش گمانه زني غرب در مورد برنامه هاي موشكي ايران وآزمايشات جديد موشكي1_ماهواره بر سفير ايران در سال2009توانست با موفقيت ماهواره اميد را با موشك ساخت خود به فضا پرتاب كند. جزئيات اين موشك طبق اعلام رسمي از اين قرار است... موشك دومرحله اي متشكل از دو موتورسوخت مايع مركب كه موتور مرحله دوم موشك قابليت جيم بال (كنترل بردار رانش) دارد وقادر است مسيرموشك را با دقت بالايي به مدارمورد نظر برساند. رانش موتور مرحله اول 32000كيلو گرم اعلام شده است. اين موتور نمونه بهينه سازي موتور موشك بالستيك شهاب -3 ميباشد كه هم از لحاظ كيفيت سوخت و هم از لحاظ رانش ارتقاي قابل توجهي يافته است. اين موتور قادر است يك محموله 26 تني را تا ارتفاع 69كيلومتر بالا ببرد. (يعني وزن تمامي مراحل موشك سفير) با اين ارتقا ايران به لحاظ نظري توانايي ساخت موشكهايي با برد 4500كيلومتر را داراست. موتور مرحله دوم رانشي در حدود10000كيلوگرم دارد كه اين موتور نيزيك نمونه ارتقا يافته ازموتور موشك بالستيك اسكاد بي روسي (نمونه توليد داخل اين موشك با نام شهاب 1 معروف است) است كه با تلاش بسيار توانايي كنترل بردار رانش نيزبه مختصات آن افزوده شده است. موتور موشك قيام -1 ساخت وزارت دفاع نيز از سيستمي مشابه سيستم جيم بال موتور مرحله دوم سفير براي هدايت موشك استفاده ميكند كه اين امر قابليت مانور زيادي به موشك ميدهد. آنچه مسلم است اينكه موشك سفير نمونه اي از موشك شهاب 4 دومرحله ايست كه طبق برخي گمانه زني ها قبلا بطور محرمانه آزمايش شده است. در واقع موشك سفير از دو موشك بهم پيوست شده شهاب-3 و شهاب-1 ساخته شده است. مرحله سوم اين موشك يك موتور سوخت جامد است كه ماهواره رابه مدارموردنظر تزريق ميكند. اما در تصاوير منتشره آزانس فضايي ايران ماهواره از مرحله دوم جدا شده ودر مدار رها ميشود. 2_ماهواره بر سيمرغ ايران در دهه فجر88 از نمونه اوليه ماهواره بر سيمرغ پرده برداري كرد و در 22بهمن 88 آنرا به نمايش عمومي گذاشت. مشخصات اعلام شده از طرف مراجع رسمي از قرار زيراست.... اين موشك يك غول 80 تني است كه 31 متر طول وقطري معادل2 متر دارد .موتور مرحله اول اين موشك تركيبي است از چهار موتور با رانش 32000كيلوگرم ويك موتور هدايتي با رانش 15000كيلوگرم كه در محموع رانشي معادل 143000كيلوگرم راتوليد ميكند. اين موتور قادر است يك محموله 80تني را تا ارتفاع 110كيلومتري بالا ببرد. لازم بذكر است كه موشك هاي تايپودونگ -2 كره شمالي وبرخي موشكهاي قاره پيماي چين از چنين ساختار موتوري استفاده ميكنند. اين موتوراز سوخت مايع براي توليد نيرو استفاده ميكند. با اين مشخصات گمانه ...
موشك شهاب 3 ايران را بهتر بشناسيم
موشك شهاب 3 ايران را بهتر بشناسيم از سال 1986 گزارشهاي دريافتي از ايران حاکي از برنامه توسعه و پيشرفت موشک بالستيکي ميان بردي بود که نامهاي مختلفي از قبيل Shahab 3،Shihab3،Shehob 3 و يا Zelzal براي آن برگزيده شده بود.در سال 1993 ايران و کره شمالي همکاريهاي بسيار نزديکي را در جهت برنامه توسعه و پيشرفت موشکهاي سوخت مايع يک مرحله اي No-dong 1 و No-dong 2 آغاز کردند و احتمالا در همان زمان پاکستان نيز براي توسعه و پيشرفت موشکهاي Ghauri1/2 خود به اين برنامه ملحق شد. طراحي موشک No-dong کره شمالي بر اساس تکنولوژي ساخت موشک روسي SCUD B بنا نهاده شده بود که بعدها نيز امتياز ساخت موشکهاي SCUD B و SCUD C را نيز در اختيار کره شمالي قرار داد و آنها نيز نسخه بعدي آن را به ايران فروختند. موشکهاي No-dong و شهاب ٣ که به نظر مي‌آيد طراحي آنها بر اساس موشکهاي SCUD مدل B و C باشد شايد تنها در مقياس (کوچکتر يا بزرگتر بودن) تفاوت اندکي با هم داشته باشند. گزارشهاي ارسالي از ايران حاکي از آن است که ايران در حال بررسي خريد امتياز موشک شهاب No-dong کره شمالي و مجموع 150 فروند از اين موشکها ميباشد. همچنين ايران در نظر دارد که تمامي مراحل آزمايش برد و پرتاب اين نوع موشکها را در داخل خاک ايران انجام دهد،زيرا کره شمالي با شرايط سختي براي اين آزمايشها از قبيل :عدم صدور مجوز براي پرواز اين موشکها بر فراز خاک ژاپن از سوي اين کشور و فشار وارده از سوي چند کشور جهان از جمله آمريکا به کره شمالي براي ترک سريع برنامه‌هاي موشکي ايران روبه رو است .در سال 1997 ايران مشغول انجام آزمايش و تست هفت موتور براي توسعه ي برنامه هاي موشکي خود بود که اين موشک شهاب ٣ ناميده ميشد. منابع خبري معتقدند که کره شمالي در فاصله سالهاي 1994 تا 1995 تعداد اندکي موشک احتمالا 5 تا 12 فروند No-dong به همراه 4 خودروي مخصوص حمل موشک به ايران تحويل داده است و اين تحويل‌ها به علت فشار چندين کشور به کره از جمله آمريکا متوقف شد و بار ديگر از سال 1997 از سر گرفته شد. آنچه به نظر مي‌رسد اين است که توسعه و ظهور موشک شهاب ٣ ابتدا با مجوز صنايع هوافضاي ايران ودر نهايت مجلس به انجام رسيد و وظيفه آزمايش و نگهداري و عملياتي نگاه داشتن آن به صنايع موشکي همت در تهران سپرده شد که اين مرکز با در اختيار داشتن موتورهاي موشک و تانکرهاي سوخت ساخته شده در يک مرکز بزرگ و وسيع زير زميني واقع در خوجان به خوبي از انجام ماموريت محوله برآمده است. برد موشکی موشک شهاب ۳در آوريل 1998 برنامه پرواز آزمايشي موشک بالستيکي ميان برد خود را که نام Ghauri 1 يا Hatef برآن نهاده شده بود به اجرا گذاشت که به نظر مي‌رسيد بسيار شبيه موشکهاي شهاب ٣ ايران و No-dong کره شمالي باشد که در نهايت ...
تصاویر موشک بالستیک شهاب-1
تصاویر موشک بالستیک شهاب-1 تصاویر شلیک موشکهای شهاب-1 و 2 در رزمایش پیامبر اعظم-2 تلاش هاي ايران براي ساخت موشك هاي بالستيك با برد زياد و توپخانه هايي با برد بالا را ميتوان به سه دوره زماني تقسيم كرد.دوره اول بين سال هاي(1977- 1979).دوره دوم در خلال جنگ با دشمن بعثي حوالي سالهاي(1980- 1988) و دوره سوم بعد از جنگ در سال(1988)به بعداز مرحله دوم به بعد ساخت موشك وارد فاز جديدي شدو ساخت و طراحي موشك ها به تعداد بالا و همزمان با شرايط خاص انجام شد.(ميتوان عنوان كرد كه با توجه به اينكه ايران در خلل جنگ 8 ساله تاثير موشك هاي بالستيك و فناوري موشكي را درجنگ و استراتژي دفاعي به خوبي درك كرد و بعد از جنگ به سمت استراتژي دفاع موشكي نامحدود روي اورد). موشک های هدایت شونده که در زمان شوروی سابق طراحی شده بودند و مدل های مدرنیزه شد شبیه آن (پیش از هر چیز توسط کره شمالی) در حال حاضر هنوز هم بعنوان اساس طراحی های فنی در زمینه موشک های بالستیکی به شمار می روند. اما به هر ترتیب سکوی توسعه برنامه های موشکی ایران و فناوری های مربوط به آنها در مجموع SCUD های شوروی و "بچه" ها و "نوه" های آن در کره شمالی است. موشک های SCUD و نمونه های مشابه آن به طور گسترده ای در سالیان اخیر در جنگ "ایران-عراق" مورد استفاده قرار گرفتند. بعد از پايان جنگ ايران كوشيد كه با كمك گرفتن از خارج کشور به توسعه فناوري موشكي خود بپردازد. برنامه موشكي ايران به سرعت پيش رفت و باعث حيرت جهانيان گشت. بعد از جنگ,ايران به ازمايش موشك هايي با سوخت مايع روي اورد از جمله موشك SCUD-Bكه به وسيله مهندسي معكوس ساخته شده بود. نمونه بومي موشك اسكاد-بي به نام شهاب-1 شناخته مي شد كه دوباره طراحي و ساخته شده بود. ایران اولین موشک های SCUD خود را بعد از آغاز جنگ عراق-ایران بدست آورد. بخش اندکی از آنها را از لیبی و در ادامه (بخش اعظم آنها) از کره شمالی دریافت نمود. این مجموعه های موشکی در اختیار نیروی هوایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران قرار گرفتند. در ماه مارس سال 1985 ایرانی ها برای اولین بار اهداف عراقی را هدف حملات موشکی قرار دادند. شدیدترین موشکباران توسط SCUD ها طی 52 روز در سال 1988 انجام شد. این دوره را متعاقبا دوره "جنگ شهرها" نامیدند. در آن زمان ایران 77 فروند موشک SCUD به بغداد، موصل، کرکوک و تکریت شلیک کرد. تاریخچه مختصر شهاب-1: * سال 1985- ایران خرید موشک های "اسکاد-بی" را از لیبی برای استفاده در جنگ علیه عراق آغاز کرد. در حدود 20 فروند موشک و دو سکوی پرتاب سیار آن بر پایه خودرو "ماز-534 آر" خریداری شد. * سال 1986- لیبی به صادر کننده اصلی موشک های "اسکاد-بی" به ایران ...