شعر کوتاه عارفانه

  • گلایه مجنون از خدا

      یک شبی مجنون نمازش را شکست بی وضو در کوچه لیلا نشست عشق آن شب مست مستش کرده بود خالی از جام الستش کرده بود گفت یارب از چه خارم کرده ای بر صلیب عشق دارم کرده ای خسته ام زین عشق دل خونم مکن من که مجنونم تو مجنونم مکن مرد این بازیچه دیگر نیستم این تو لیلای تو من نیستم گفت ای دیوانه لیلایت منم در رگت پیدا و پنهانت منم سال ها با جور لیلا ساختی من کنارت بودم و نشناختی



  • باید فراموشت کنم

    باید فراموشت کنم    چندیست تمرین می کنم       من می توانم ،می شود           آرام تلقین می کنم             حالم ،نه اصلاً خوب نیست                  تا بعد بهتر می شود                    فکری به حال این دل آرام و غمگین می کنم                        من می پذیرم رفته ای                             و بر نمی گردی همین                                خود را برای درک این صد بار تحسین می کنم