شعر درباره ی امام زمان
شعر درباره ی امام زمان
شعری زیبا درباره ی امام زمان عج
دور از روى تو اى جان تا به کى؟ زآتش عشقت گدازان تا به کى؟ گل عذارا براميد صبح وصل مبتلاى شام هجران تا به کى؟ تو به هر جمعى چو شمعى جلوه‌گر من به کنج غم، پريشان تا به کى؟ در خم چوگان زلفت اى صنم همچو گوى افتان وخيزان تا به کى؟ از حجاب زلف بنما روى خويش ماه اندر ابر، پنهان تا به کى؟ کن زمى شيرينم اى ساقى مذاق تلخ کاميهاى دوران تا به کى؟ بنده شو (محزون) به درگاه ظهور غافلى از شاه خوبان تا به کى؟
شعر امام زمان
دلـم ز هـجر تو در اضطراب مـی افتـد به سان زلف تـو در پیچ و تاب می افتد شـبی كـه بی تو اَم ای ماه محفل اَفروزم دلـم زهجر تـو از رنگ و آب می افتد تـو آن مـهی كه اگـر مهر رخ بَر اَفروزی زچشـم اهل نظـر آفتاب مـی افتـد تـو آن گـلی كه ز پاكـی طراوتی داری كه گل به پیش تو از رنگ و آب می افتد بـه یاد روی تـو اِی گُل، عبور خاطر مـن به باغ صبر غـزل های نـاب می افتـد اگر به گوشه ی چشمی نظر كنی اِی دوست دعای خسته دِلان مستجـاب می افتـد ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
شعر ترکی درباره امام زمان
اي آفتاب چرخ عدالت هايانداســــــان عالم اولوبدي ظلميله ظلمت هايانداسان آل ذوالفقاريوي اَله قيل کعبه دن ظهور مظلوم اولـوبدي اهل ولايت هايانداسان
شعر ی ربارهی امام زمان
امروز یک نور در آسمان درخشید خداوند ماهی را به دنیا بخشید خداوند عالم را چراغانی کرد با آمدن کسی که میشود مرهم درد خداوند لبخند را به ما هدیه داده چه تصویر زیبایی روی ماه افتاده امروز طفلی میاید به نام مهدی «عج» چه احساس شگرفی به عالم میدی خداوندا نگاهش آسمانی است ای خورشید با ستاره ها برقص امروز، روز جشن است و شادی با آمدنت ، لبخند به عالم دادی چگونه توان شعر از این شادی نوشت نفس می کشم ، امروز میدهد بوی بهشت
شعر هايي درباره ي امام زمان
اشعار زیبایی درباره ی امام زماندلم قرار نمى گيرد از فغان بى تو سپند وار زكف داده ام عنان بى تو ز تلخ كامى دوران نشد دلم فارغ زجام عشق لبى تر نكرد، جان بى تو چو آسمان مه آلوده ام ز تنگ دلى پر است سينه ام از اندوه گران بى تو نسيم صبح نمى آورد ترانه شوق سر بهار ندارند بلبلان بى تو لب از حكايت شب هاى تار مى بندم اگر امان دهدم چشم خون فشان بى تو چو شمع كُشته ندارم شراره اى به زبان نمى زند سخنم آتشى به جان بى تو ز بى دلى و خموشى چو نقش تصويرم نمى گشايدم از بى خودى زبان بى تو عقيق سرد به زير زبان تشنه نهم چو يادم آيد از آن شكرين دهان بى تو گزاره غم دل را مگر كنم چو امين جدا ز خلق به محراب جمكران بى تو فغانستان نامة شوق مرا از سَر بگير اي قلم مثل كبوتر پَر بگير جامة خود را از شوق او بدر جمكران مي‌آيد آن زيبا پسر آن‌كه من آرام جان مي‌گويمش جمعه‌ها در جمكران مي‌جويمش مي‌نويسم نامه‌اي از اشك و آه تا شبي در جمكران ريزم به چاه چون چراغ مهدي اين‌جا سوخته جمكران را شمع او افروخته جملة ما شيعيان ديوانه‌ايم جمكران شمعست و ما پروانه‌ايم مي‌دمد چون كورة آهنگران در دل هر شيعه‌اي يك جمكران شيعه شوق جمكران دارد به سَر شيعه يعني جمكران دَر بدر از گل نرگس ز بس مَستيم ما روز و شب در جمكران هستيم ما شيعه چشمش دائماً سوي در است جمكرانِ شيعيان چشمِ تر است شيعيان در جمكران زاري كنند در پي مهدي عزاداري كنند شيعيان گر اين مصايب مي‌كشند انتظار يار غايب مي‌كشند حلقة چشم آر به در داريم ما يار غايب از نظر داريم ما چشم ما دلدادگان سوي قم است جمكران اين سيل اشك مردم است ده خبر از مهدي موعود ما جمكران اي كعبة مقصودِ ما جمكران ما در تو مي‌گرديم جمع اشك مي‌ريزيم بر گِردت چو شمع نالة ما را شنيدي جمكران؟ ...
شعر درباره ی انتظار امام زمان
چه روز ها که یک به یک غروب شد نیامدی چه بغض ها که در گلو رسوب شد نیامدی ************************ تمام طول هفته را منتظر جمعه ایم دوباره صبح ، ظهر ، نه! غروب شد نیامدی ___________________________________________ برای ظهور آقا صاحب الزمان یک صلوات بفرستید
اینم شعر مرحوم آقاسی درباره امام زمان که خیلی طرفدار داره
خبر آمد خبری در راه است <?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> سرخوش ان دل که از آن آگاه است شاید این جمعه بیاید شاید پرده از چهره گشاید شاید دست افشان پای کوبان می روم بر در سلطان خوبان می روم می روم بار دگر مستم کند بی سر و بی پا و بی دستم کند می روم کز خویشتن بیرون شوم در پی لیلا رخی مجنون شوم هر که نشناسد امام خویش را برکه بسپارد زمام خویش را با همه لحن خوش آوایی ام در به در کوچه تنهاییم ای دو سه تا کوچه ز ما دورتر نغمه تو از همه پرشورتر کاش که این فاصله را کم کنی محنت این قافله را کم کنی کاش که همسایه ما می شدی مایه ی آسایه ما می شدی هر که به دیدار تو نایل شود یک شبه حلال مسایل شود دوش مرا حال خوشی دست داد سینه ما را عطشی دست داد نام تو بردم لبم آتش گرفت شعله به دامان سیاوش گرفت نام تو آرامه جان منست نامه تو خط امان منست ای نگهت خواستگه آفتاب بر من ظلمت زده یک شب بتاب پرده برانداز زچشم ترم تا بتوانم به رخت بنگرم ای نفست یار و مددکار ما کی و کجا وعده دیدار ما دل مستمندم ای جان به لبت نیاز دارد به هوای دیدن تو هوس حجاز دارد به مکه آمدم ای عشق تا تو را بینم تویی که نقطه عطفی به اوج آیینم کدام گوشه مشعر کدام کنج منا به شوق وصل تو در انتظار بنشینم ای زلیخا دست از دامان یوسف بازکش تا صبا پیراهنش را سوی کنعان آورد ببوسم خاک پاک جمکران را تجلی خانه پیغمبران را خبر آمد خبری در راه است سرخوش آن دل که از آن آگاه است شاید این جمعه بیاید شاید.....روحش شاد