شترکشی
درباره شهرستان کاشان
وجه تسمیه کاشان در مورد وجه تسميه کاشان سخن بسيار است. ليکن با در نظر گرفتن معني واژه هاي کاس، کاسه و کاس آب و موقعيت کاشان در قديم اين واژه مي تواند گرفته شده از کاس باشد که در اصل کاشان و به مرور زمان به کاشان تغير شکل يافته است.ربان شناسان بر اين باورند که نام کاشان به معني خانه هاي تابستاني است، که با چوب و ني ساخته مي شده است ولي برخي ديگر نام کاشان را ماخوذ از کلماتي چون کاسيان، کاشيان، کي آشيان و کاه فشان، کاسو يا کاشو مي دانند.در کل در مورد وجه تسميه کاشان و نام اوليه آن از طرف مورخين و باستان شناسان عقايد گوناگوني ابراز شده که به چند مورد آن اشاره مي شود:1ـ از آنجا که اين شهر در قرون متمادي مرکز ساخت بهترين کاشيها بوده آن را کاشيان و کاشان ناميده اند.2ـ گروهي از باستان شناسان پس از حفاريهاي باستان شناسي در تپه هاي سيلک به اين نتيجه رسيده اند که نام کاشان مشتق از کلمه کاشو يا کاسو است و آن نام قومي کهن بوده که در بين النهرين مي زيسته اند و سپس به اين سامان نقل مکان کرده و نام محل اسکان آنها کاسيان يا کاشيان خوانده شده است.3ـ ملک الشعراء بهار در ديوان خود وجه تسميه کاشان را معبد و جايگاه جشن و دل آسايي دانسته است.4ـ مولف کتاب فرهنگ واژه هاي فارسي در زبان عربي مي نويسد: کاشان به خانه هاي تابستاني اطلاق مي شود که با چوب و ني ساخته مي شد.5 ـ مولف کتاب آثار تاريخي کاشان و نطنز مي نويسد: چون اولين جايگاه آباداني در اين ناحيه به امر پادشاهان اساطيري در کنار چشمه فين ساخته شده آن را کي آشيان يعني جايگاه حکام گفته اند. تاریخ کاشان در دوران باراني بين آخرين دوره هاي يخچالي (زمين شناسي) به نظر مي رسد در مرکز ايران درياي پهناوري گسترده بود. اين دريا با شروع عهد خشکي به تدريج کوچک و خشک شد که اکنون در محل آن کوير بزرگ مرکزي برجاست و بشر در دوره استقرار در روستاها در اطراف اين محل اسکان يافته است چنان که قديمي ترين تمدنها را مي توان در حاشيه هلالي شکل کوير يافت.يکي از قديمي ترين تمدنهاي اين حاشيه تمدن سيلک است. تپه هاي موسوم به سيلک واقع در 2 کيلومتري جنوب غربي کاشان يکي از کهن ترين مراکز استقرار بشر در فلات مرکزي ايران به شمار مي آيد. حدود هفت هزار سال پيش مردم سيلک پايه و اساس تمدني را بنيان نهادند که در دوره هاي مختلف پيشرفت شاياني را بدست آورد. نشانه هايي از اين پيشرفت و ترقي را مي توان در آثار سفالين و اشياء مسي و مفرغي بدست آمده از اين تپه ها (تپه هاي شمالي و جنوبي سيلک) که امروزه زينت بخش اکثر موزه هاي معتبر ايران و جهان است، مشاهده کرد. اقوام سيلک كه داراي ابداعات و نوآوريهاي فراواني در صنايع آن دوران بوده اند، ...
لُرستان فارس زایشگاه تمدنهای بزرگ
لرستان فارس زایشگاه تمدنهای بزرگ در گِل نوشته های بارو و خزانه تخت جمشید حسن حبیبی فهلیانی* تاریخ این دو خطه کهن و باستانی اعلام می دارد، یک هزاره پیش از آمدن آریایی ها به نجد ایران، تمدن های نیکویی در اقصی نقاط این دو شهرستان پابرجا بوده که نقش برجسته کورنگون ایلامی مربوط به 2400 سال پیش از میلاد، تل اسپید در 1500 سال پیش از میلاد و دوتوی جونگان، گزباغ و تل مشکی عالیوند ممسنی مربوط به 1600 سال پیش از میلاد دال بر صحت این مدعاست. پروفسور هرتسفلد آلمانی در سال 1303 ویرانه های تل اسپید رستم را مورد کاوش علمی قرار داد و آجرهایی که حاوی خطوط ایلامی بودند و نام «اینشوشیناک» و «ناپیراسو» پادشاه و ملکه ایلامی بر آنها نقر شده بود کشف کردند که این اسناد ارزنده زینت بخش موزه ایران باستان می باشند. در سال 1312 حین کاوش های علمی باستانشناسی تخت جمشید حدود سی هزار لوحه گل نوشته حاوی خطوط ایلامی در دو نقطه بارو و خزانه تخت جمشید کشف گردید. این لوحه ها جهت قرائت، بسته بندی شدند و به صورت امانی به بخش موسسه شرق شناسی دانشگاه شیکاگو به آمریکا ارسال گردید. معدودی از این لوحه های گل نوشته به وسیله دو دانشمند شهیر، پروفسور جرج کامرون و پروفسور ریچارد هلک قرائت شدند و مطالب ارزنده ای از تاریخ و تمدن دو شهرستان ممسنی و رستم در دوران هخامنشی در برخی از این الواح بدست آمد. در این گل نوشته های تاریخی 14 شهر و مرکز دیوانی در ممسنی و رستم به نام های «پارمادان» در منطقه سرناباد و کلگه شیراز جاوید، «پیردت کش» در منطقه صحرای بید یا باغ انار جاوید، «هیدلی» در پای قلعه سفید یا دشت رزم فعلی، «یوم پارانوش» در منطقه پسکلاتون و کره در و دلی باقرخانی فهلیان، «هوهنوری» درمنطقه تل اسپید و چاربازار رستم، «یوناری» در منطقه کرم آباد و منصوراباد یا سراب سیاه رستم، «کورر» در مهرنجان یا جویجانیا عالی شاهی جاوید، «هیشیما» در ده کهنه فهلیان، «سورکوتور» منطقه گزباغ و تل مشکی و شترکشی عالیوند، «نوپیشتاش» در منطقه تنگ خاص در دهنو بهمن یا گوسنگان جاوید، «پیراشک» در منطقه پیراشکفت جاوید نام برده شده است که از نظر تاریخی و توجه هخامنشیان به این دو اقلیم پهناور (ممسنی و رستم) حائز اهمیت است. از سال 1386 تا 1387 تعدادی از غارهای تاریخی منطقه مورد کاوش علمی هیئت ایران-آلمان به سرپرستی کنارد و زیدی قرار گرفت. نتیجه تحقیقات این هیئت وجود تمدن را در این غارها به 20هزار سال پیش تعیین نمود و همچنین هیئت ایران-استرالیا در کاوش های علمی تپه های باستانی دوشهرستان ثابت نمود بعضی از حیوانات از جمله بز، خر، گاو، اسب و سگ در منطقه رستم اهلی شدند. دلایلی که این محققان ارائه ...
شهرستان ممسنی زایشگاه تمدنهای بزرگ
در گِل نوشته های بارو و خزانه تخت جمشید حسن حبیبی فهلیانی* سرزمین پهناور ممسنی و رستم در دوران های پیش از تاریخ و دوران تاریخی نه فقط مهد تمدن پرشیا (فارس کنونی) بود بلکه کانون تمدن ایران باستان و حتی بین النهرین به شمار می رفت. تا آنجا که به تحقیق می انجامد وجود بیش از 60 استقرار پیش از تاریخ مربوط به هزاره های پنجم تا هشتم پیش از میلاد و 150 اثر تاریخی درخور توجه از تمدن های سومری، آکدی، ایلامی، مادی، هخامنشی، اشکانی، ساسانی، و اسلامی از طریق کاوش های علمی- باستان شناختی هیئت های آلمانی به سرپرستی پروفسور ارنست هرتسفلد در سال 1303، هیئت انگلیسی به سرپرستی دکتر سر اول استین در سال 1314، هیئت فرانسوی به سرپرستی پروفسور ریمن گریشمن در سال 1318، هیئت ژاپنی به سرپرستی کی کیو آتارشی در سال 1338، هیئت ایران- استرالیا به سرپرستی پروفسور دانیل پاتس و علیرضا عسگری چاوردی از سال 1381 تا 1387 و هیئت ایران- آلمان به سرپرستی پروفسور کنارد و محسن زیدی در سال های 1386 و 1387 در دو شهرستان ممسنی و رستم تاکنون کشف و شناسایی شده اند که حائز اهمیت می باشند. تاریخ این دو خطه کهن و باستانی اعلام می دارد، یک هزاره پیش از آمدن آریایی ها به نجد ایران، تمدن های نیکویی در اقصی نقاط این دو شهرستان پابرجا بوده که نقش برجسته کورنگون ایلامی مربوط به 2400 سال پیش از میلاد، تل اسپید در 1500 سال پیش از میلاد و دوتوی جونگان، گزباغ و تل مشکی عالیوند ممسنی مربوط به 1600 سال پیش از میلاد دال بر صحت این مدعاست. پروفسور هرتسفلد آلمانی در سال 1303 ویرانه های تل اسپید رستم را مورد کاوش علمی قرار داد و آجرهایی که حاوی خطوط ایلامی بودند و نام «اینشوشیناک» و «ناپیراسو» پادشاه و ملکه ایلامی بر آنها نقر شده بود کشف کردند که این اسناد ارزنده زینت بخش موزه ایران باستان می باشند. در سال 1312 حین کاوش های علمی باستانشناسی تخت جمشید حدود سی هزار لوحه گل نوشته حاوی خطوط ایلامی در دو نقطه بارو و خزانه تخت جمشید کشف گردید. این لوحه ها جهت قرائت، بسته بندی شدند و به صورت امانی به بخش موسسه شرق شناسی دانشگاه شیکاگو به آمریکا ارسال گردید. معدودی از این لوحه های گل نوشته به وسیله دو دانشمند شهیر، پروفسور جرج کامرون و پروفسور ریچارد هلک قرائت شدند و مطالب ارزنده ای از تاریخ و تمدن دو شهرستان ممسنی و رستم در دوران هخامنشی در برخی از این الواح بدست آمد. در این گل نوشته های تاریخی 14 شهر و مرکز دیوانی در ممسنی و رستم به نام های «پارمادان» در منطقه سرناباد و کلگه شیراز جاوید، «پیردت کش» در منطقه صحرای بید یا باغ انار جاوید، «هیدلی» در پای قلعه سفید یا دشت رزم فعلی، «یوم پارانوش» در منطقه ...
گزارش خواندنی گردشگر خارجی از میدان توپخانه در 127 سال پیش!!
گزارش خواندنی گردشگر خارجی از میدان توپخانه در 127 سال پیش!! بانوی متشخصی را می‌بینم که سوار بر قاطر از کنار من می‌گذرد و چنان خود را زیر چادر و رو بنده نهان کرده که از تمام اعضای بدنش چیزی دیده نمی‌شود، جز پایی ملوس که از شلوار... میدان توپخانه (= سپه) یکی از میدان‌هایی است که هم در زمان قدیم از اعتبار ویژه ای برخوردار بوده و هم امروزه یکی از میدان‌های پُر رفت و آمد و معتبر تهران بحساب می‌آید. این میدان که مرکزی است که در آن خیابان‌های امیر کبیر، ناصر خسرو، باب همایون، سپه، فردوسی و لاله زار به یکدیگر می‌رسند، در سال۱۲۸۱ ق احداث شد و در ابتدای احداث آن، میرزا قهرمان امین لشگر، وزیر گمرکات ناصر‌الدین شاه در ضلع شرقی‌اش، عمارت وسیعی با سردری گچ بُری شده و زیبا ساخت که بعد‌ها انگلیسی‌ها برای ساختن بانک خود درآن محل چهره‌ی این عمارت را بکلی تغییر دادند. ارنست اورسِل که در سال ۱۸۸۲ میلادی (۱۲۱ سال پیش) از ایران دیدار کرده است، در مورد وضع این میدان گزارشی خواندنی دارد که به اختصار نقل می‌شود: «تقریبا ًدر مرکز شهر تهران، میدان وسیع مستطیل شکلی وجود دارد که شش خیابان اصلی شهر به آن منتهی می‌شود، از این رو این میدان برای کسی که بخواهد به هر سویی برود، نقطه‌ی عزیمت بسیار مناسب و سر راستی است. وسط میدان چند درخت تنومند روی حوض بزرگی سایه انداخته و در چهار گوشه‌ی این حوض چهارتوپ گذاشته‌اند که آنها را شاه عباس از پرتغالی‌ها گرفته است. روی دیوار‌هایی که دور میدان کشیده شده، نقاشی‌هایی با رنگهای سبز و سرخ به چشم می‌خورد و با گچ‌بُری نیز توده‌ی گلوله‌های توپ و سربازان مسلح را تجسم داده اند. چند دروازه به این میدان باز می‌شود که مهم‌ترین آنها دروازه‌ی دولت است. روی این دروازه‌ها به عنوان تزئین تصاویری از گل و میوه و نیز سربازان و سوار کاران و حیوانات مختلف، با رنگهای تند بر زمینه‌ی سفید کاشی‌هایی نقش شده که گواه بارز افول هنر کاشیکاری ایران است ولی در عین حال منظره ای عجیب وغریب برای این میدان که شلوغ‌ترین میدان پایتخت است، بوجود می‌آورد. در این میدان پیوسته جمعیت انبوهی دررفت و آمدند. مثلا ًمن اکنون مناظری را که می‌بینم می‌توانم به اینصورت وصف نمایم: کاروان‌های طویلی مرکب از قاطر‌ها و شتر‌هایی که از نقاط مختلف آسیا آمده اند و می‌خواهند از لابلای این جمعیت برای خود راهی باز کنند؛ مردان لاغر اندامی را می‌بینم سراپا در جامه‌های تنگ و کلاه‌های پوستی، که پارچه‌های ابریشمی بخارا را برای فروش آورده اند؛ شتر بانان تاتار با پاپاق‌های*پشمالوی خنده آور که فرش‌های خوی را که در اندرون ...
تحقیقی درباره شهرستان کاشان
تحقیقی درباره شهرستان کاشان - سربازي از سربازان امام خامنه اي "> شیدای شهادت - تحقیقی درباره شهرستان کاشانشیدای شهادت سربازي از سربازان امام خامنه اي تحقیقی درباره شهرستان کاشان تحقیقی درباره شهرستان کاشان تحقیق از : صادقی - مقصودی - محمد رضا اکبری منبع تحقیق : www.kashan.ir مو قعیت ارتباطی کاشان به علت واقع بودن بر سر راههای تجارتی و ارتباطی در تمامی ادوار از اهمیت ویژه ای برخوردار بوده است.زمانی در کنار جاده ابریشم واقع بوده و در رونق و آبادانی شهر سهم بسزایی داشته است و در حال حاضر نیز بر سر شاهراه ارتباطی بسیار مهمی قرار دارد که پایتخت را به شهرهای جنوبی کشور ارتباط می دهد. این شاهراه کاشان را از طرفی به قم و تهران و از طرفی دیگر به شهرهای جنوبی کشور همچون نائین، یزد ، کرمان، بندرعباس و ... مربوط می سازد. خصوصا جدیدا با تکمیل اتوبان قم ـ اصفهان این ارتباط سهل الوصول تر شده است. و همچنین کاشان با قرار گیری در مسیر راه آهن تهران ـ اصفهان ، تهران ـ یزد و کرمان توسعه و گسترش اقتصادی و رشد افزون تری را پیدا کرده است. طبق نقشه جغرافیایی سازمان نقشه برداری کشور شهرستان کاشان دارای چهاربخش است. 1 ـ نیاسر 2 ـ قمصر 3ـ برزک 4ـ مرکزی و حومهبر اساس تقسیم بندی فوق در مجموع 84 ده آباد در شهرستان کاشان وجود دارد. اما بسیاری از دهات دیگر نیز دیده می شود که به علل مختلف (نبودن آب و ...) خالی از سکنه و متروکه شده اند بطور کلی 110 تا 130 روستا در اطراف این شهرستان وجود دارد. وجه تسمیه در مورد وجه تسمیه کاشان سخن بسیار است. لیکن با در نظر گرفتن معنی واژه های کاس، کاسه و کاس آب و موقعیت کاشان در قدیم این واژه می تواند گرفته شده از کاس باشد که در اصل کاشان و به مرور زمان به کاشان تغیر شکل یافته است.ربان شناسان بر این باورند که نام کاشان به معنی خانه های تابستانی است، که با چوب و نی ساخته می شده است ولی برخی دیگر نام کاشان را ماخوذ از کلماتی چون کاسیان، کاشیان، کی آشیان و کاه فشان، کاسو یا کاشو می دانند.در کل در مورد وجه تسمیه کاشان و نام اولیه آن از طرف مورخین و باستان شناسان عقاید گوناگونی ابراز شده که به چند مورد آن اشاره می شود:1ـ از آنجا که این شهر در قرون متمادی مرکز ساخت بهترین کاشیها بوده آن را کاشیان و کاشان نامیده اند.2ـ گروهی از باستان شناسان پس از حفاریهای باستان شناسی در تپه های سیلک به این نتیجه رسیده اند که نام کاشان مشتق از کلمه کاشو یا کاسو است و آن نام قومی کهن بوده که در بین النهرین می زیسته اند و سپس به این سامان نقل مکان کرده و نام محل اسکان آنها کاسیان یا کاشیان خوانده شده است.3ـ ملک الشعراء بهار ...
شهرمن کاشان (2)
كاشان مهد علم و ادب منطقه اي كه شهر كاشان در آن واقع است يكي از سكونت گاهاي شهري انسان ما قبل تاريخ بوده است . كاوشهاي باستان شناسي نشان مي دهد كه ناحيه سيلك ( واقع در 4 كيلومتري غرب شهر كاشان ) چند هزار سال پيش از پيدايش شهرهاي آريائي فلات ايران نخستين جايگاه رشد شهرنشيني بوده است.با اين همه آنچه در اين گفتار اهميت دارد بررسي كاشان به عنوان يك شهر اسلامي است زيرا ساختار كنوني شهر كاشان در دوره اسلامي شكل گرفته است و در اين دوره ( خصوصا در عصر سلجوقيان و نيز در قرن هاي نهم و دهم هجري در عهد صفوي ) رونق بسياري پيدا كرده و يكي از شهر هاي مهم ايران شده است ليكن در دوران حكومت زنديه با وجود حاكماني چون آقا سليم آراني و خصوصا عبدالرزاق خان كاشي كه در جهت آباداني اين شهر از هيچ كوششي فرو گذار نكردند، زلزله مهيب سال 1192 ه ق خرابيهاي بسياري بجاي نهاد و عمده آثار مهم تاريخي اين شهر را تخريب نمود . و از طرف ديگر عناد و خصومت بنيانگزار سلسله قاجار ( آقا محمد خان ) با كاشان و همچنين طغيان ياغيان محلي باعث گرديد كه اين شهر در دوران قاجار با ركود مواجه شود.كاشان و حومه با حدود 000/400 هزار نفر جمعيت داراي مردماني مهربان و باهوش و ذوق ادبي و استعداد هنري و همچنين تعصب مذهبي فراوان يكي از قديميترين و تاريخي ترين شهرهاي ايران محسوب مي شود و از قديم الايام به « دار المؤمنين » معروف گشته است.نژاد مردم كاشان از ريشه اصيل آريايي است و اختلاط آن با نژادهاي اقوام مهاجم تازي و ترك بسيار ناچيز بوده است كه يكي از دلايل اين امر حفظ زبان فارسي قديم در ميان اهالي سكنه خصوصا دهات اطراف است . در مورد وجه تسميه كاشان كهن ترين مأخذ فارسي و عربي از آن به نامهاي قاسان ، كاس رود ، كاشانه ، كاسان ياد مي كنند.كاشان در ادوار مختلف تاريخ فراز و نشيبهاي فراواني را پشت سر گذاشته و شاهد حوادث طبيعي و تاريخي فراوان بوده است . در دوران اسلامي ( سده سوم هجري ) صدها هنرمند و شاعر و عالم از اين شهر برخاستند كه يكي از آنها ابوالحسن علي بن محمد كاشاني ، صاحب جامع الكبير في الفقه متوفي به سال 220 ه ق از اصحاب خاص حضرت جواد « ع» بود.كاشان كه بنابر گفته مولف حدود العالم در سده چهارم هجري كانون دانش و ادب ايران به شمار مي رفت در عهد سلاجقه نيز چنانكه راوندي مورخ آن عصر در كتاب معروف راحه الصدور و آيه السرور نگاشته است منشأ فضلا و هنرمندان و علماء‌بود به طوري كه هر كجا خطي خوش و زيبا يا انشاء و ترسلي بليغ ديده و شنيده مي شد مي گفتند كه از كاشانيان است و يا از آنها آموخته اند. چنانكه اغلب وزيران ايران. مستوفيان و حاجبان پادشاهان بزرك سلجوقي از مردم كاشان و يا تربيت يافتگان ...