سگ گله ایرانی
سگ افغانی،سرابی، یا آلابای؟
طرفداران سگ های بزرگ جثه ایرانی کم نیستند. این سگها را که معمولا برای گله و یا جنگ بگار می برند به نامهای متعدد مثل افغانی ،سگ گله ایرانی،تایبادی،سرابی و یا آلابای می نامند. به هر صورت ما روی نام و منشا آنها تعصبی نداریم ولی چیزی که مشخص است اینست که این سگها در منطقه وسیعی از ایزان و افغانستان و آسیای میانه زندگی میکنند. بعلت اینکه در این منطقه جغرافیایی اهتمام چندانی در حفظ خلوص و یا ثبت نژاد برای این سگها نشده ، طبعا خصوصیات بدنی، رنگ و نام گذاری درستی هم ندارند. ولی بطور کلی این نزاد (اگر بتوان آن را یک نژاد خواند) عموما برای حفاظت از گله های گوسفند بکار میرود. از خصوصیت این نژاد میتوان به جثه بزرگ،سرو گردنی بزرگ و قوی و پنجه های پهن اشاره کرد که در طیفی از رنگها دیده می شود. این نژاد حتی در تولگی تمایلی به بازی نشان نمیدهد و رفتاری با وقار و جدی دارد. برای بچه ها توصیه نمی شود گرچه خلق و خوی وحشی به بچه ها نیز ندارند. این سگها نیز با توجه به آمار درمانگاه ما، به اسهال و استفراغ ویروسی حساس هستند و بایستی در ۲ ماهگی واکسینه شوند. (گرچه که طبق رسم غلط بجای اینکار بینی آنها را می سوزانند) همچنین بطور سنتی گوش و دمهای آنها را در تولگی باز هم به شیوه غلط می برند. همانطور که گفته شد چون اهمیتی به ثبت این نژاد و خالص سازی آنها داده نشده است خصوصیات بدنی استانداردی ندارند.
سگ نژاد الابای-سگ گله اسیای مرکزی
سگ الابای سگ گله اسیای مرکزی با نام های سگ گله اسیای میانه،سگ ترکمن،سگ الابای ایرانی،سگ افچای کاراسیای مرکزی،سگ گله مازندرانی،سگ تایبادی و سگ کوچی دردنیا شهرت دارد.موطن اصلی سگ الابای به استناد اسارتاریخی و قدمت طولانی چندین هزارساله ای که درمیان اقوام ایرانی دارد،کشورایران است ولی متاسفانه به کشور روسیه درفدراسیون های جهانی نسبت داده شده است،این نژاد مانند دیگرنژادهای فلات ایران و اسیای مرکزی درمناطق جغرافیایی وسیعی ازاسیای مرکزی ،فلات ایران،حوزه اورال،دریای خزر،اسیای صغیر،شمال غرب مرزچین ،و کشورهای، روسیه، قزاقستان،قرقیزستان، ازبکستان، ترکمنستان،تاجیکستان، افغانستان،ترکیه وایران می باشد،سگهای الابای به دلیل حوزه زیستی بسیار وسیعی که درمناطق جغرافیایی و اب وهوایی کشورها و ملل مختلف دارد،دارای انواع گوناگونی ازلحاظ ظاهر،جثه،اندازه و رنگ دارند،این نژاد به طورانبوه و حتی به شکل دسته های بزرگ سگهای ولگرد درنواحی بزرگی از ارازی این مناطق جغرافیایی می زیند،البته متاسفانه به دلیل گستردگی حوزه زیستی و امیزش این نژاد با گونه های دیگرسگ،درنواحی مختلف،هرچند که این نژاد به طورفراوان بین ملل مختلف اقوام وعشایر و حتی کلونی های بزرگ سگ وحشی درطبیعت زیست می کنند،دارای خلوص نمی باشد و تعداد سگهای خالص نژادالابای یا سگ گله اسیای مرکزی بسیارکم می باشد. منشا پیدایش نژاد سگ الابای درحدود4000سال پیش وازسگهای ماستیف تبتی می باشد به عقیده محققین انسان در پیدایش و شکل گیری سگ اسیای میانه دخالت نداشته و این نژاد به طور خودبه خودی وتکامل طبیعی به وجود امده است،این سگ دارای قدرت فوق العاده و خصوصیات ممتاز بوده و استفاده ان بین ملل مختلف به خصوص اقوام وعشایرایرانی بسیارمتداول بوده،الابای سالها به عنوان سگ گله قدرتمند و دیدبان بی نظیر،وبه عنوان سگ شکاری درشکارحیوانات بزرگ جثه مانند،خرس،گراز،پلنگ،اهو و... وهمچنین این نژاد توسط ارتش سرخ شوروی برای حفاظت ازمناطق نظامی استفاده می شد.سگ گله اسیای مرکزی"تایبادی" دردنیا به خصوص شرق اروپا دارای محبوبیط زیادی بوده به طوری که کلوپ های سگ الابای زیادی دراین کشورها تاسیس شده ومسابقات ونمایشگاه های زیادی برای این نژاد ترتیب داده می شود،همچنین کشورترکیه الابای"سگ گله اسیای میانه"رامنشا پیدایش نژادسگ کانگال ترکی می داند.سگ گله اسیای مرکزی به تازگی درامریکا مورد توجه قرارگرفته شده و پرورش داده می شود.این نژاد به عقیده صاحب نظران دارای قدرت بالایی بوده به طوری که "کلوپ سگ الابای"درسال1994درکشورامریکا قدرت الابای را برابربا4سگ "امریکن پت بول تریر"ارزیابی ...
سگ نژاد سرابی(sarabi) – ماستیف ایرانی
سرابی به خاطر خصوصیات و صفات منحصر به فرد و ممتازش به عنوان گونه ای شاخص بومی کشور ایران مطرح است. به طور کلی سگ سرابی در ۴ تیپ و گونه مختلف یافت می شود که عبارتند از: ۱٫سگ سرابی موبلند:این گونه منحصر به فرد از نژاد سرابی حاصل آمیزش سگ های “قفقازی شاهسون” که به نام “سگ شاهسون” هم معروف است با آمیزش سگهای “سرابی” به وجود امده است. این گونه به تعداد زیاد بین عشایر شاهسون و روستاهای کوهستان سبلان یافت می شود. ۲٫سگ سرابی موکوتاه(موصاف):این گونه از نژاد سرابی ، از لحاظ شباهت ظاهری بسیار زیادی که به نژاد “سگ کانکال” که منصوب به کشور ترکیه است دارد ، منحصر به فرد می باشد و دارای غب غب و پوزه و سر بزرگ ، دست‌های کشیده و قطوراست و در روستاهای اطراف کوه “بزقوش” یافت می شود. ۳٫سگ سرابی قرمز:این گونه از نژاد سرابی در دو نوع موبلند و موکوتاه یافت می شود و به رنگهای قرمز و بلوطی موجود است که اطراف مناطق شربیان و “دودوزان” یافت می شود. ۴٫سرابی سیاه:این گونه از نژاد سرابی نیز بسیار منحصر به فرد و کمیاب است که از آمیزش “سگ سیاه خوی” یا “قره خوی” با “سگهای سرابی” به وجود آمده است. سگ نژاد سرابی ایرانی به عنوان نژاد منشاء و اجداد نژادهای کشورهای همسایه ایران به خصوص نژادهای “سگ قفقازی” و “سگ کانگال” می باشد. این نژاد سگی بسیار قوی ، نیرومند و مقاوم در برابر بیماریها ، سرسخت و مقاوم در برابرتعقیرات ناگهانی هوا ، مقاوم در برابر سرما و گرمای شدید ، مقاوم در زندگی مناطق مختلف اقلیمی ، مقاوم در برابر گرسنگی و شرایط زندگی سخت می باشد. در این مقاله به معرفی سگ نژاد سرابی ، که در دو نوع موبلند و موکوتاه به طورکلی تقسیم بندی می شوند می پردازیم. خصوصیات نژادی:سرابی سگی بزرگ جثه ، قوی هیکل ، عظلانی ، با ظاهری جدی ، موقر و ترسناک ، با سری بزرگ و کمی خرطوم مانند است. پوست در نواحی زیر گردن شل و آویزان است. آرواره قیچی مانند ، دندانها بزرگ و محکم ، فک و دندانها به طور موازی بر روی هم قراردارند. معمولاً گوش سگهای این نژاد که برای جنگ با سگها و به عنوان “سگ جنگجو” به کار گرفته می شود جراحی شده و به صورت چوپوقی کوتاه می شود ، تا ازجراحت گوش در نزاع باسگها جلوگیری شود. هر چقدر جثه سرابی بزرگ تر و سنگین وزن تر باشد از اصالت و مرغوبیت بیشتری برخورداراست. سرابی در دو نوع موصاف(زبر) و نوع پر مو و نرم وجود دارد. در سگهای سرابی که دارای پوشش بدن پرمو هستند پاهای حیوان واجد موی بلند بوده ، این امر موجب می شود تا در طبیعت سرد و یخبندان کوهستان ها به راحتی بتواند بر روی برف و یخ راه برود و در نوع موصاف پنجه ها بزرگ و پهن است که کمک ...
تفاوت گرگ با سگ ...
به نام آفریدگار ورق های معرفت خانواده ی سگ سانان تعداد و تنوع زیادی در کشور ما دارند . علاوه بر سگ های اهلی و خانگی که یا به صورت آزاد در مناطق مختلف کشور پیدا می شوند یا در مالکیت انسان ها می باشند ، شغال طلایی به همراه ۴ گونه روباه(روباه معمولی،روباه شنی،روباه ترکمنی،شاه روباه) در اکثر نقاط کشور یا فقط در برخی نواحی زندگی می کنند . این ۵ جانور دارای تفاوت های بارزی با یکدیگر و دیگر سگ سانان هستند . اما شباهت نسبتا زیاد گرگ که بزرگترین عضو خانواده ی سگ سانان در ایران است با سگ ها ، در برخی مواقع باعث ایجاد اشتباه در شناسایی آنها می شود . برخی کارشناسان عقیده دارند تمامی نژاد های سگ و گرگ های امروزی از نسل گرگ های خاکستری می باشند که به تدریج از حدود یک تا ۲ میلیون سال قبل ، از هم تفکیک شده اند . بررسی های انجام شده نشان می دهد که اختلافی در حدود ۰۲ /۰ درصد بین DNA سگ ها و گرگ های امروزی وجود دارد و این اختلاف ناچیز نشان دهنده ی نزدیکی بسیار زیاد این دو موجود به یکدیگر می باشد . در ضمن تعداد کروموزوم های سگ و گرگ ، ۷۸ است و این خود می تواند موید این نزدیکی باشد . البته بعضی کارشناسان هم نسل سگ ها و گرگ ها را جدا می دانند و معتقدند سگ های امروزی ، شغال های طلایی بوده اند که به دست انسان رام شده اند . دو تفاوت بارز گرگ ها و سگ ها در ایران ، جثه و رنگ آنها می باشد . جثه گرگ به مراتب از سگ بزرگ تر است و افراد باتجربه این موضوع را به خوبی تشخیص می دهند . اگر بخواهیم دقیق تر و با نگاهی ریزبینانه به اندام این دو جانور نگاه کنیم ، سگ در مقایسه با گرگ سایز جمجمه ای ۲۰ درصد کوچکتر دارد و پنجه های سگ نیز حدود ۵۰ درصد از پنجه های گرگ کوچکتر است . مطالعات اخیر نشان می دهد طیف رنگ گرگ ها در ایران بسیار متنوع است و رنگ گرگ می تواند از سیاه یکدست تا کاملا سفید متفاوت باشد و حتی تصاویر و گزارش هایی از وجود رنگ های غیرطبیعی مانند قرمز یا نارنجی در گرگ های ایران خبر می دهد . اما رنگ اصلی گرگ های ایرانی خاکستری یا قهوه ای مایل به نارنجی است و رنگ آنها در نقاط مختلف بدن متفاوت است . معمولا رنگ شکم و نواحی داخلی پاها روشن و سفیدرنگ است و هرچه به سمت بالا می آید تیره تر می شود . به طوری که رنگ پهلوها نارنجی و گاهی قهوه ای است و رنگ کمر گرگ سیاه است . اطراف پوزه و دهان گرگ سفید است و نواحی پایین تر از چشم سفیدرنگ یا نارنجی است و هرچه به سمت گوش ها بالا برویم ، رنگ آن تیره تر می شود . در صورتی که سگ ها اغلب تک رنگ اند و رنگ آنها در نواحی مختلف بدن تفاوتی ندارد یا تفاوت رنگ در بدن آنها ترتیب و نظم خاصی ندارد . در ضمن طیف رنگی سگ ها بسیار متفاوت است و حتی ...
سگ نژاد آلابای(سگ گله آسیای مرکزی)
3 سگ نژاد آلابای(سگ گله آسیای مرکزی) Asai Sheepdog Central-ALabay Dog سگ گله آسیای مرکزی با نام های سگ گله آسیای میانه ، سگ ترکمن ، سگ آلابای ایرانی ، سگ آفچای کار آسیای مرکزی ، سگ گله مازندرانی ، سگ تایبادی و سگ کوچی در دنیا شهرت دارد. موطن اصلی سگ نژاد آلابای به استناد اسار تاریخی و قدمت طولانی چندین هزار ساله ای که در میان اقوام ایرانی دارد ، کشورایران می باشد. کلمه آلابای به زبان ترکی به معنی رنگ روشن و سفید می باشد که اشاره به رنگ سفید این نژاد سگ دارد. متاسفانه در فدراسیونهای جهانی به دلیل بی اطلاعی و عدم شناخت کافی کشورهای غربی از این نژاد ، سگ آلابای(سگ گله مازندرانی) به نام کشور روسیه به ثبت جهانی رسیده است. این نژاد مانند دیگر نژادهای بومی فلات ایران در مناطق جغرافیایی وسیعی از آسیای مرکزی ، فلات ایران ، حوزه اورال ، دریای خزر(مازندران) ، آسیای صغیر ، شمال غرب مرز چین و کشورهای ، روسیه ، قزاقستان ، قرقیزستان ، ازبکستان ، ترکمنستان ، تاجیکستان ، افغانستان ، ترکیه و ایران می باشد. سگهای آلابای به دلیل حوزه زیستی بسیار وسیعی که در مناطق جغرافیایی و آب و هوایی کشورها و ملل مختلف دارد ، دارای انواع گوناگونی از لحاظ ظاهر ، جثه ، اندازه و رنگ دارند ، این نژاد به طورانبوه و حتی به شکل دسته های بزرگ سگهای ولگرد در نواحی بزرگی از ارازی این مناطق جغرافیایی پراکنده است، به خاطر همین از این نژاد با نام سگ بیابانی نیز یاد می شود. دسته سگهای آلابای ولگرد متاسفانه به دلیل گستردگی حوزه جغرافیایی زیستی و آمیزش این نژاد با گونه های دیگر سگ ، در نواحی مختلف ، هر چند که این نژاد به طور فرآوان بین ملل مختلف اقوام و عشایر و حتی کلونی های بزرگ سگهای وحشی و ولگرد در طبیعت زیست می کنند ، اما کمتر سگ آلابای وجود دارد که دارای خلوص و اصالت نژادی باشد به این دلیل تعداد سگهای خالص نژاد آلابای (سگ گله اسیای مرکزی) بسیار کم می باشد و بیشتر شاهد انواع مختلف این نژاد و تیپهای تحلیل یافته آن می باشیم. منشاء پیدایش نژاد سگ آلابای در حدود 4000 سال پیش و از سگهای ماستیف تبتی می باشد. به عقیده محققین انسان در پیدایش و شکل گیری سگ گله آسیای میانه(آلابای) دخالت چندانی نداشته و این نژاد به طور خود به خودی و تکامل طبیعی به وجود آمده است. سگ آلابای دارای قدرت فوق العاده و خصوصیات ممتاز بوده و استفاده از آن بین ملل مختلف به خصوص اقوام وعشایر ایرانی بسیار متداول بوده است. آلابای سالها به عنوان سگ گله قدرتمند و دیدبان بی نظیر و به عنوان سگ شکاری در شکار حیوانات بزرگ جثه مانند ، خرس ، گراز ، پلنگ ، آهو و غیره از آن بهره می بردند ، همچنین این نژاد توسط ...
سگ نژادسرابی-ماستیف ایرانی
سرابی سگ سرابی از نژادهای قدیمی،بومی و باستانی ایران است واز قدمت تاریخی زیادی برخوردار بوده و وی را به عنوان ماستیف ایرانی هم می شناسند،سرابی به خاطرخصوصیات و صفات منحصربه فرد و ممتازش به عنوان گونه ای شاخص مطرح است،به طورکلی سرابی در4گونه مختلف یافت می شود: 1.سگ سرابی موبلند:این گونه منحصر به فرد ازامیزش سگ های "قفقازی شاهسون" که به نام "سگ شاهسون" هم معروف است با امیزش سگهای "سرابی" به وجود امده،این گونه به تعداد زیاد بین عشایرشاهسون و روستاهای کوهستان سبلان یافت می شود. 2.سرابی موکوتاه:این گونه ازلحاظ شباهت بسیارزیادی که به نژاد"سگ کانکال" که منصوب به کشور ترکیه هست منحصر به فرد می باشد و دارای غب غب و پوزه و سر بزرگ، دست‌های کشیده و قطوراست ودرروستاهای اطراف کوه بزقوش یافت می شود. 3.سرابی قرمز:این گونه سرابی دردونوع موبلند وموکوتاه یافت می شود وبه رنگهای قرمز و بلوطی موجود است که اطراف مناطق شربیان ودودوزان یافت می شود. 4.سرابی سیاه:این گونه نیز بسیار منحصر به فرد وکمیاب است که از امیزش "سگ سیاه خوی" یا "قره خوی" با"سگهای سرابی" به وجود امده است. سرابی ها به عنوان نژاد منشا واجداد نژادهای کشورهای همسایه به خصوص نژادهای "سگ قفقازی" و"سگ کانگال" است،سگی بسیارقوی نیرومند ومقاوم دربرابربیماریها،سرسخت ومقاوم دربرابرتعقیرات ناگهانی هوا،مقاوم دربرابرسرما وگرمای شدید، مقاوم درزندگی مناطق مختلف اقلیمی، مقاوم دربرابر گرسنگی و شرایط زندگی سخت است دراین پست به معرفی سگ نژاد سرابی،که دردو نوع موبلند وموکوتاه به طورکلی تقسیم بندی می شوند می پردازیم. برای دیدن ادامه مطلب بروی ادامه مطلب کلیک کنید.