سگ عشایر
سگ نژاد آلابای(سگ گله آسیای مرکزی)
3 سگ نژاد آلابای(سگ گله آسیای مرکزی) Asai Sheepdog Central-ALabay Dog سگ گله آسیای مرکزی با نام های سگ گله آسیای میانه ، سگ ترکمن ، سگ آلابای ایرانی ، سگ آفچای کار آسیای مرکزی ، سگ گله مازندرانی ، سگ تایبادی و سگ کوچی در دنیا شهرت دارد. موطن اصلی سگ نژاد آلابای به استناد اسار تاریخی و قدمت طولانی چندین هزار ساله ای که در میان اقوام ایرانی دارد ، کشورایران می باشد. کلمه آلابای به زبان ترکی به معنی رنگ روشن و سفید می باشد که اشاره به رنگ سفید این نژاد سگ دارد. متاسفانه در فدراسیونهای جهانی به دلیل بی اطلاعی و عدم شناخت کافی کشورهای غربی از این نژاد ، سگ آلابای(سگ گله مازندرانی) به نام کشور روسیه به ثبت جهانی رسیده است. این نژاد مانند دیگر نژادهای بومی فلات ایران در مناطق جغرافیایی وسیعی از آسیای مرکزی ، فلات ایران ، حوزه اورال ، دریای خزر(مازندران) ، آسیای صغیر ، شمال غرب مرز چین و کشورهای ، روسیه ، قزاقستان ، قرقیزستان ، ازبکستان ، ترکمنستان ، تاجیکستان ، افغانستان ، ترکیه و ایران می باشد. سگهای آلابای به دلیل حوزه زیستی بسیار وسیعی که در مناطق جغرافیایی و آب و هوایی کشورها و ملل مختلف دارد ، دارای انواع گوناگونی از لحاظ ظاهر ، جثه ، اندازه و رنگ دارند ، این نژاد به طورانبوه و حتی به شکل دسته های بزرگ سگهای ولگرد در نواحی بزرگی از ارازی این مناطق جغرافیایی پراکنده است، به خاطر همین از این نژاد با نام سگ بیابانی نیز یاد می شود. دسته سگهای آلابای ولگرد متاسفانه به دلیل گستردگی حوزه جغرافیایی زیستی و آمیزش این نژاد با گونه های دیگر سگ ، در نواحی مختلف ، هر چند که این نژاد به طور فرآوان بین ملل مختلف اقوام و عشایر و حتی کلونی های بزرگ سگهای وحشی و ولگرد در طبیعت زیست می کنند ، اما کمتر سگ آلابای وجود دارد که دارای خلوص و اصالت نژادی باشد به این دلیل تعداد سگهای خالص نژاد آلابای (سگ گله اسیای مرکزی) بسیار کم می باشد و بیشتر شاهد انواع مختلف این نژاد و تیپهای تحلیل یافته آن می باشیم. منشاء پیدایش نژاد سگ آلابای در حدود 4000 سال پیش و از سگهای ماستیف تبتی می باشد. به عقیده محققین انسان در پیدایش و شکل گیری سگ گله آسیای میانه(آلابای) دخالت چندانی نداشته و این نژاد به طور خود به خودی و تکامل طبیعی به وجود آمده است. سگ آلابای دارای قدرت فوق العاده و خصوصیات ممتاز بوده و استفاده از آن بین ملل مختلف به خصوص اقوام وعشایر ایرانی بسیار متداول بوده است. آلابای سالها به عنوان سگ گله قدرتمند و دیدبان بی نظیر و به عنوان سگ شکاری در شکار حیوانات بزرگ جثه مانند ، خرس ، گراز ، پلنگ ، آهو و غیره از آن بهره می بردند ، همچنین این نژاد توسط ...
سگ نژاد قفقازی
قفقازی موطن اصلی سگهای قفقازی سرزمین ها و کوهستانهای بین دریای سیاه و دریای خزرمی باشد،این سگ درمناطق مختلف جغرافیایی به علت تکامل وسازگارنمودن خود با شرایط جغرافیایی و زیستی ان مناطق،درکشورهای مختلف وهمسایه با قلمرو وی دارای انواع گوناگون بوده،به طوری که گونه های مختلفی ازقفقازی ها به وجود امده است وهرکدام بانامهای بومی ومحلی کشورهای خود خوانده می شوند،درایران سگ قفقازی را با نامهای سگ شاهسون،سگ قفقازی شاهسون،سگ سنگسری و...می شناسند،البته برخی سرابی موبلند راهم به اشتباه جزاین نژاد تقسیم بندی می کنند،سرابی موبلند ازامیزش سگهای قفقازی شاهسون"سگ شاهسون"بانژاد"سگ سرابی"به وجود امده و نوعی سگ سرابی به شمارمی رود،درفدراسیونهای جهانی کشورمنصوب به این نژاد به اشتباه روسیه نام برده شده،باید گفت جدا ازاینکه روزی سرزمین قفقازجزئی ازقلمرو ایران بزرگ بوده وزمیمه خاک کشورپهناورایران به شمارمی رفته وحتی سالیان درازروسها بعدازجدایی قفقازطی عهدنامه ننگین ترکمانچای ازکشورمادر،یعنی ایران،حتی ازوجود این نژاد بی اطلاع بودنند وتا سالیان درازنسبت به قفقازی ها بی توجهی میشده،درضمن باید گفت قلمرو زیستی قفقازی ها مناطق وسیعی ازسرزمینها وکشورهایی بوده که ما بین دریای سیاه ودریای خزروکشورهای همسایه با این قلمرو قراردارند به شمار می رود و این نژاد درتمامی این نواحی یافت می شود،حتی به دلیل سابقه فرهنگی وارتباط جوامع کشورهای قلمرواین نژاد به خصوص عشایرنواحی مختلف،این نژاد درسرتاسراین سرزمینهای پهناورموجود بوده وبه درستی میتوان گفت سگ نژاد قفقازی به تمامی این کشورها به خصوص ایران تعلق دارد،قفقازی ها درایران قدمت وسابقه طولانی دارند و اسارتاریخی براین ادعاگواهی می دهند،قفقازی هاهمواره به عنوان سگ گله عشایرایران به خصوص عشایر"شاهسون" و"قشقایی" به شمارمی رفته اند،بعدها برای اولین بارغربی ها درسال"1930"با این نژاد اشنا شدنند وسالها بعد درسال"1960" میلادی اولین نمونه های اولیه این نژاد درنمایشگاهای بین المللی حضوریافت،سگ قفقازی به عنوان تنها سگ بومی منطقه قفقاز به شمارمی رود و در3گونه ارمنی،گرجی،اذری یافت می شود که این خود نشان دهنده ان است که این نژاد لااعقل کمترین ربطی به کشورمنصوب درفدراسیونهای جهانی،یعنی روسیه دارد،به علت سوابق فرهنگی وارتباطی نزدیک کشورهای همسایه وکوچ گردی عشایردراین مناطق به خصوص عشایر ایران میتوان تمامی انواع قفقازی ها را درایران مشاهده کرد، قلمرو زیستی این سگ درکشورایران به سرتاسراستانهای اذربایجان غربی وشرقی،شمال غرب،غرب کشور و شهرهای سنگسر،سراب،تبریز،رضایه ...
سگ نژاد الابای-سگ گله اسیای مرکزی
سگ الابای سگ گله اسیای مرکزی با نام های سگ گله اسیای میانه،سگ ترکمن،سگ الابای ایرانی،سگ افچای کاراسیای مرکزی،سگ گله مازندرانی،سگ تایبادی و سگ کوچی دردنیا شهرت دارد.موطن اصلی سگ الابای به استناد اسارتاریخی و قدمت طولانی چندین هزارساله ای که درمیان اقوام ایرانی دارد،کشورایران است ولی متاسفانه به کشور روسیه درفدراسیون های جهانی نسبت داده شده است،این نژاد مانند دیگرنژادهای فلات ایران و اسیای مرکزی درمناطق جغرافیایی وسیعی ازاسیای مرکزی ،فلات ایران،حوزه اورال،دریای خزر،اسیای صغیر،شمال غرب مرزچین ،و کشورهای، روسیه، قزاقستان،قرقیزستان، ازبکستان، ترکمنستان،تاجیکستان، افغانستان،ترکیه وایران می باشد،سگهای الابای به دلیل حوزه زیستی بسیار وسیعی که درمناطق جغرافیایی و اب وهوایی کشورها و ملل مختلف دارد،دارای انواع گوناگونی ازلحاظ ظاهر،جثه،اندازه و رنگ دارند،این نژاد به طورانبوه و حتی به شکل دسته های بزرگ سگهای ولگرد درنواحی بزرگی از ارازی این مناطق جغرافیایی می زیند،البته متاسفانه به دلیل گستردگی حوزه زیستی و امیزش این نژاد با گونه های دیگرسگ،درنواحی مختلف،هرچند که این نژاد به طورفراوان بین ملل مختلف اقوام وعشایر و حتی کلونی های بزرگ سگ وحشی درطبیعت زیست می کنند،دارای خلوص نمی باشد و تعداد سگهای خالص نژادالابای یا سگ گله اسیای مرکزی بسیارکم می باشد. منشا پیدایش نژاد سگ الابای درحدود4000سال پیش وازسگهای ماستیف تبتی می باشد به عقیده محققین انسان در پیدایش و شکل گیری سگ اسیای میانه دخالت نداشته و این نژاد به طور خودبه خودی وتکامل طبیعی به وجود امده است،این سگ دارای قدرت فوق العاده و خصوصیات ممتاز بوده و استفاده ان بین ملل مختلف به خصوص اقوام وعشایرایرانی بسیارمتداول بوده،الابای سالها به عنوان سگ گله قدرتمند و دیدبان بی نظیر،وبه عنوان سگ شکاری درشکارحیوانات بزرگ جثه مانند،خرس،گراز،پلنگ،اهو و... وهمچنین این نژاد توسط ارتش سرخ شوروی برای حفاظت ازمناطق نظامی استفاده می شد.سگ گله اسیای مرکزی"تایبادی" دردنیا به خصوص شرق اروپا دارای محبوبیط زیادی بوده به طوری که کلوپ های سگ الابای زیادی دراین کشورها تاسیس شده ومسابقات ونمایشگاه های زیادی برای این نژاد ترتیب داده می شود،همچنین کشورترکیه الابای"سگ گله اسیای میانه"رامنشا پیدایش نژادسگ کانگال ترکی می داند.سگ گله اسیای مرکزی به تازگی درامریکا مورد توجه قرارگرفته شده و پرورش داده می شود.این نژاد به عقیده صاحب نظران دارای قدرت بالایی بوده به طوری که "کلوپ سگ الابای"درسال1994درکشورامریکا قدرت الابای را برابربا4سگ "امریکن پت بول تریر"ارزیابی ...
بررسی مسکن در میان عشایر شهرستان ایوان غرب
بررسی مسکن در میان عشایر شهرستان ایوان غرب مقدمه: در هر جامعه ای وضعیت مسکن متناسب با شرایط زندگی ( ثابت یا سیار ) و شرایط ویژه اقلیمی منطقه می باشد. بنابراین هدف از توجه پژوهشگر به موضوع مسکن ، افزون بر مطالعه مرفولوژیکی ( ریخت ، شکل ) بناهای مسکونی یا تاریخی ، پراکندگی و تراکم آنها ، نشان دادن وجوه اشتراک و اختلاف ساختی ، کارکردی در سبک معماری و مصالحی است که در ساختمان ها بکار رفته است. دلایل گوناگونی های مسکن را می توان از یک طرف در محیط طبیعی و تأثیر آب و هوا در نحوه زندگی جستجو کرد و از طرف دیگر در فرهنگ جامعه و شیوه معیشت ، چنانکه در مناطق مختلف ایران که آب و هوای متفاوت دارند ملاحظه می شود ، اختلاف محیط طبیعی ( آب و هوا ) اختلاف فرهنگی را در پی دارد ؛ یعنی تأثیر طبیعت بر شیوه زندگی است که چنین گوناگونی هایی را در سبک معماری و شکل بناها و مصالح ساختمانی و تنوع آنها به وجود می آورد. بطوریکه مشاهده می شود در مناطق کوهستانی ایران ، غالباً خانه ها در دامنه کوه ، طبقه طبقه و مشرف بر یکدیگر ، دیوار ها از سنگ و سقف مسطح و گل اندود است. نمای خانه طوری است که سقف خانه زیرین حیاط یا ایوان خانه بالایی می باشد. مثل شهر و روستاهای کردستان ( طیبی ، 1378 ص 184). اصولا زندگي كوچندگان مترادف بازندگي چادر نشيني است. مسكن در اين نوع از زندگي بنا به ضرورت شيوه توليد ومحيط جغرافيايي در همسازي با محيط انتخاب مي شود. وابستگي اين نوع زندگي به مسكن،آن گونه كه در زندگي يكجانشيني به كار برده مي شود مفهوم پيدا نمي كند. جابجايي سالانه از دو محيط جغرافيايي متفاوت از نظر اقليمي، نوعي مسكن را پديد مي آورد كه قابل حمل ونقل باشد. بنابه روايت تاريخ،انسان كوچنده از نومادهاي اوليه تاکنون،مکن قابل حمل را برگزیده است. بقراط حکیم یونانی معاصر هردوت در بحث از زندگی اسکیف ها می نویسد:« آنها خانه ای ندارند و در آلاچیق ها و یا ارابه های متحرک زندگی می کنند. ارابه های آنان دارای4تا 6 چرخ است. این ارابه ها از هر طرف به وسیله نمد پوشیده شده و مانند خانه است . این منازل مسکونی در مقابل باد وباران مقاوم هستند. به این ارابه ها 2یا 3 جفت گاو نر بسته می شود. در این ارابه ها زنان و بچه ها کوچ می کنند و مردان سوار اسب می شوند و در پی آنها گله های گوسفند،گاو و اسب حرکت می کنند. آنها تا زمانی که علوفه مراتع تمام شود در یک جای می مانند و سپس به جاهای دیگر کوچ می کنند». بدین ترتیب معلوم می شود که زندگی کوچندگان از دیر باز تاکنون مسکن قابل حمل را طلب کرده است. بنا به خصلت همین نوع از زندگی،مسکن درمفهومی جداگانه از مفهوم مسکن در زندگی یکجانشینی به کار می ...
صدای عشایر- سگ ها و گرگ ها- لرستان تا کی باید مظلوم بماند- قلعه فلک الفلاک- تالاب های پلدختر - مسیحا
صدای عشایر ایران + نوشته شده در سه شنبه هفدهم بهمن 1391 ساعت 1:9 شماره پست: 10 این هفته در تهران جشنواره ای به نام " صدای عشایر ایران" در نمایشگاه دائمی تهران برگزار شد در این جشنواره عشایر ایران علاوه بر نمایش صنایع دستی، آئین ها و سرودهای محلی و همچنین نمایشها و رقص های محلی خود را به اجرا درآوردند. نکته جالب توجه اینکه در این جشنواره عشایر به منظور آشنایی با همدیگر در غرفه های همجوار حضور یافتند و به اجرای سرودها و رقص های محلی پرداختند. در همین روز یعنی دوشنبه شانزدهم بهمن ماه عشایر مازندران و بختیاری در غرفه لرستان حضور داشت و برخی از سرودها و رقص های خود را اجرا کردند که با استقبال گرم لرستانی ها همراه شد. صنایع دستی عشایر لر + نوشته شده در یکشنبه پانزدهم بهمن 1391 ساعت 15:4 شماره پست: 9 امروز یکشنبه و نیمی از بهمن ماه نود یک گذشته است. وبلاگ دوست عزیز و هنرمندم جناب آقای قاسمی را نگاه کردم دیدم از جشنواره ای در تهران با حضور عشایر ایران عکس هایی را تهیه کرده بود. زحمت زیادی کشیده بود و ممنوم ازش. یاد عکس های خودم افتادم که دو سال پیش از صنایع دستی عشایر گرفته بودم حدود ۱۰ عکس. دو عکس از آنها را انتخاب کردم از این همه رنگ و اینهمه سلیقه که عشایر لر در صنایع دستی استفاده میکنند شگفت زده شدم و با این همه زحمت دلالان و واسطه گران به مفت آنها را از چنگشان در میآورند. سگها و گرگ ها + نوشته شده در شنبه چهاردهم بهمن 1391 ساعت 11:48 شماره پست: 8 زمستان همیشه مرا به یاد شعر سگها و گرگ های مهدی اخوان ثالث می اندازد. سگها و گرگها (مهدی اخوان ثالث): بخز در لاكت اي حيوان ! كه سرما نهاني دستش اندر دست مرگ است مبادا پوزه ات بيرون بماند كه بيرون برف و باران و تگرگ است نه قزاقي ، نه بابونه ، نه پونه چه خالي مانده سفره ي جو كناران هنوز اي دوست ، صد فرسنگ باقي ست ازين بيراهه تا شهر بهاران مبادا چشم خود برهم گذاري نه چشم اختر است اين ، چشم گرگ است همه گرگند و بيمار و گرسنه بزرگ است اين غم ، اي كودك ! بزرگ است ازين سقف سيه داني چه بارد ؟ خدنگ ظالم سيراب از زهر بيا تا زير سقف مي گريزيم چه در جنگل ، چه در صحرا ، چه در شهر ز بس باران و برف و باد و كولاك زمان را با زمين گويي نبرد است مبادا پوزه ات بيرون بماند بخز در لاكت اي حيوان ! كه سرد است مجازات مخترع بودن در ایران! + نوشته شده در دوشنبه نهم بهمن 1391 ساعت 20:0 شماره پست: 7 لرستان تا کی باید مظلوم بماند؟ امروز سایت عصر ایران مطلبی را در مورد دو مخترع لرستانی درج کرد که پس از خواندن آن بجز تاسف و ناراحتی چیزی عاید خواننده آن نمی شود. اصل مطلب را در ادامه خواهید خواند و اما ...
سگ نژاد سرابی(sarabi) – ماستیف ایرانی
سرابی به خاطر خصوصیات و صفات منحصر به فرد و ممتازش به عنوان گونه ای شاخص بومی کشور ایران مطرح است. به طور کلی سگ سرابی در ۴ تیپ و گونه مختلف یافت می شود که عبارتند از: ۱٫سگ سرابی موبلند:این گونه منحصر به فرد از نژاد سرابی حاصل آمیزش سگ های “قفقازی شاهسون” که به نام “سگ شاهسون” هم معروف است با آمیزش سگهای “سرابی” به وجود امده است. این گونه به تعداد زیاد بین عشایر شاهسون و روستاهای کوهستان سبلان یافت می شود. ۲٫سگ سرابی موکوتاه(موصاف):این گونه از نژاد سرابی ، از لحاظ شباهت ظاهری بسیار زیادی که به نژاد “سگ کانکال” که منصوب به کشور ترکیه است دارد ، منحصر به فرد می باشد و دارای غب غب و پوزه و سر بزرگ ، دست‌های کشیده و قطوراست و در روستاهای اطراف کوه “بزقوش” یافت می شود. ۳٫سگ سرابی قرمز:این گونه از نژاد سرابی در دو نوع موبلند و موکوتاه یافت می شود و به رنگهای قرمز و بلوطی موجود است که اطراف مناطق شربیان و “دودوزان” یافت می شود. ۴٫سرابی سیاه:این گونه از نژاد سرابی نیز بسیار منحصر به فرد و کمیاب است که از آمیزش “سگ سیاه خوی” یا “قره خوی” با “سگهای سرابی” به وجود آمده است. سگ نژاد سرابی ایرانی به عنوان نژاد منشاء و اجداد نژادهای کشورهای همسایه ایران به خصوص نژادهای “سگ قفقازی” و “سگ کانگال” می باشد. این نژاد سگی بسیار قوی ، نیرومند و مقاوم در برابر بیماریها ، سرسخت و مقاوم در برابرتعقیرات ناگهانی هوا ، مقاوم در برابر سرما و گرمای شدید ، مقاوم در زندگی مناطق مختلف اقلیمی ، مقاوم در برابر گرسنگی و شرایط زندگی سخت می باشد. در این مقاله به معرفی سگ نژاد سرابی ، که در دو نوع موبلند و موکوتاه به طورکلی تقسیم بندی می شوند می پردازیم. خصوصیات نژادی:سرابی سگی بزرگ جثه ، قوی هیکل ، عظلانی ، با ظاهری جدی ، موقر و ترسناک ، با سری بزرگ و کمی خرطوم مانند است. پوست در نواحی زیر گردن شل و آویزان است. آرواره قیچی مانند ، دندانها بزرگ و محکم ، فک و دندانها به طور موازی بر روی هم قراردارند. معمولاً گوش سگهای این نژاد که برای جنگ با سگها و به عنوان “سگ جنگجو” به کار گرفته می شود جراحی شده و به صورت چوپوقی کوتاه می شود ، تا ازجراحت گوش در نزاع باسگها جلوگیری شود. هر چقدر جثه سرابی بزرگ تر و سنگین وزن تر باشد از اصالت و مرغوبیت بیشتری برخورداراست. سرابی در دو نوع موصاف(زبر) و نوع پر مو و نرم وجود دارد. در سگهای سرابی که دارای پوشش بدن پرمو هستند پاهای حیوان واجد موی بلند بوده ، این امر موجب می شود تا در طبیعت سرد و یخبندان کوهستان ها به راحتی بتواند بر روی برف و یخ راه برود و در نوع موصاف پنجه ها بزرگ و پهن است که کمک ...
مشخصات سگ كردي
تاریخچه : این سگ ها دارای قدمت خیلی زیادی در ایران هستند و به نام ماستیف ایرانی یا آناتولی شپهرد نیز شناخته میشود و به گفته خیلی ها سرمنشا نژادهای کانگال و قفقازی این سگ می باشد و به نظر شخصی من منطقه آذربایجان ایران – شوروی – ترکیه در زمان های گذشته و بین جنگهای منطقه ای و تصرفات مقطعی در هر دهه و مرزبندی امروزی آذربایجان بین سه کشور فوق تقسیم گردیده و به مرور زمان و وضعیت آب هوایی و نوع تکثیر با هم اندک تفاوتی دارند و تمام این نژادها منطقی تر این است که بگوئیم سگ آذربایجانی و تراکم بیشتر آن در کشور ایران شهرستان سراب می باشد . مشخصات سگ سرابی : سگ سرابی با ظاهری جدی ، بزرگ جثه ، قدرتمند ، عضلانی ، همراه با سری بزرگ و یالی در زیر گردن و پوزه و آرواره های قدرتمند و دارای دندان های بزرگ و خیلی محکم می باشد . و برای اینکه برای جنگ از این سگ ها استفاده می شود معمولا گوش های آنها را می برند هر چه ارتفاع و وزن این حیوان بیشتر باشد ارزندتر است . دو نوع پوشش خارجی دارد . پوشش اصلی آن از نوع پرمو بوده که به دلیل تداخل نسلها و تغییرات ژنتیک نوع دوم پوشش کم مو و زبر می باشد بوجود آمده : *سگ سرابی با گام های بزرگ و رها و شل مانند گربه سانان یا مثل یورتمه اسب راه می رود . *بسیار سگ های مقاومی هستند و به گرما ، گرسنگی ، سرما و کمبود ورزش مقاومند و بسرعت خود را بشرایط وفق می دهند . * این سگ ها بر خلاف جثه و هیکل بزرگ دارای چالاکی و استقامت زیادی هستند و حتی با وزن بالا قادر به تعقیب گرگ ، رسیدن ، گلاویز شدن و از پای درآوردن آن هستند و از هیچ خطر و دشمنی نمی هراسند و تا پای مرگ مبارزه می کنند . *آنها دارای پوست ضخیم نسبت به نژادهای دیگر بوده از اینرو دندان حیوان مهاجم به راحتی به آن فرو نمی رود بخاطر این خصوصیات متاسفانه در گذشته و هم اکنون از این سگ ها برای جنگ و نبرد بین همنوعانشان استفاده زیادی شده و می شود . *این سگ ها قادرند تمام نژادهای سگ های ایرانی و خارجی را به راحتی شکست دهند . *در زمان های گذشته از این سگ به خاطر مبارزه خوبش با خرس ها – گرازها و حیوانات وحشی و نترس بودن برای نگهبانی از گله ها و خانه های خود استفاده می کردند . *در نسل های قدیم معمولا پای عقب دارای یک ناخن اضافه در ساقه پا می باشد . چگونگی پیدایش سگ کم مو در نژاد سراب: در دهه 1360 ، در یکی از روستاهای مشرف به کوه های قوشچی میانه ، کدخدای دهی صاحب یکی از بهترین سگ های منطقه سراب بود. این سگ بصورت ناخواسته با یک سگ ماده کم مو متعلق به عشایر قوچ نشین که در فصل بهار در اطراف روستا چادر زده بودند جفت گیری می کند کدخدا برای اینکه توله ها حفظ شوند سگ ماده را تا هنگام وضع ...
گبه قشقایی
گبه قشقایی، نگین خانه های عشایریقالیچه های ایل قشقایی تركی بافت می باشند، نقش آنها تكرار اشكال شكسته و ساده هندسی می باشد.از جمله مراكز مهم بافت گبه می توان از دو گنبدان، باشت، آرو در شهرستان گچساران، تل گر، چشمه بلقیس، ده شیخ و چرام در شهرستان كهكیلویه از سراب تا ده علیا و ده سفلی و موردراز علیا و سفلی در شهرستان بویر احمد، برازجان و حوزه های روستایی شول و ده كهنه از استان بوشهر نام برد. استان فارس از گذشته بسیار دور یكی از مهم ترین و بزرگ ترین مراكز ایل نشینی به شمار می رفت. ایلات قشقایی، خمسه، ممسنی و بختیاری به بافت گبه اشتغال داشتند و بهترین گبه ها كار تركان قشقایی فارس می باشد كه در خارج از كشور از اعتبار خاصی برخوردار است. سرزمین فارس و ایل قشقایی سرزمین فارس یكی از بخش هایی است كه محل زندگی عشایر می باشد و بیش از دو سوم از سرزمین فارس محل زندگی عشایر و ایلات مختلفی است كه در طول سالیان دراز در این منطقه گرد هم جمع شده اند. از ایلات مهم مسكون در فارس: ایلات قشقایی، خمسه، ممسنی و بختیاری می باشند كه در نقاط كوهستانی پراكنده شده اند. ایل قشقایی از دست بافته های بسیار مشهوری برخوردار می باشد كه مورد تحسین جهانی واقع شده است، قالیچه های ایل قشقایی تركی بافت می باشند، نقش آنها تكرار اشكال شكسته و ساده هندسی می باشد. اكثر قالیچه های ایلات فارس از شفافیت رنگی خاصی برخوردار است، تار و پودهای (3) گبه های قشقایی تماما از پشم می باشد و پشم های (4) مورد استفاده گبه ها در فارس تهیه می شوند. پشم فارس یكی از مرغوب ترین پشم ها جهت بافت قالی و گبه می باشد. گبه قشقاییدست بافته های كوچ نشینان قشقایی باغ های بافته ای را می ماند كه در نهایت ظرافت و دقت زبان باز می كنند و از طریق نمایش نقش ها تاریخ قومی و قدمت فرهنگی و قلمرو ذوق این كوچندگان را بازگو می نمایند. هر یك از بافته های عشایری دارای نشانه قومی و تاریخی است به همین دلیل بافته های بلوچ و تركمن افشار و قشقایی به آسانی از هم ساخته می شوند. طرح های گل و گیاه و نقش مایه های حیوانی و نقش های مربوط به ستارگان در دست بافته های عشایری لر و بختیاری مكرر به چشم می خورد. گبه قشقایی سه ویژگی بارز دارد، شیر رام شده (دست آموز) و قلاده بر گردن كه اغلب به سگ شباهت دارد. ستاره هشت پر كه نشانه و جانشین خورشید است، نقش مایه باستانی مرغ و درخت كه به شیوه ای دلپذیر بافته شده است. در گذشته بافت گبه عمدتا به قصد مصرف خانواده و فرش كردن خیمه و خانه بوده است نه به عنوان ارمغان و فروختن به دیگران و به هیچ وجه جنبه تجاری و فروش نداشته به همین سبب خیلی كم بافته می شد و چون بافت به منظور استفاده ...