سایت نقشه قالی بافی
قالی بافی
۱.انواع فرش فرش کاشان فرش نایین فرش بختیار فرش مرند فرش قم فرش قشقایی ۲.آشنایی با دار قالی بافی و انواع آن دار قالی بافی در واقع مهمترین وسیله ای است که برای بافت یک فرش مورد نیاز است .اجزاء اصلی انواع دار های قالی بافی عبا رتند از سر دار : وظیفه مهار چله ها را دارد و در بالای سر دار قرار می گیرد . زیر دار : مانند سر دار وظیفه مهار چله را بر عهده دارد ولی در پایین دار قرار می گیرد . راست روها : در دو سمت دار قالی بافی قرار داشته و وظیفه نگهداری و مهار سر دار و زیر دار را دارد . فندک : در پایین سر دار و به موازات آن و معمولا با فاصله ای در حدود 30 الی 50 سانتیمتر از آن قرار دارد و به جای سر دار چله ها را مهار می کند . در برخی از مانند دارهای معروف به تبریزی از ابتدا تا انتهای بافت بر روی دار حضور دارد ولی در دارهای موسوم به فارسی بسته به سنت و شیوه با فت زمان حضور آن متفاوت است . چوب کوجی : در میانه دار قالی و جلوی چله ها قرار می گیرد و با مهار چله های زیر به کمک نخی به نام نخ کوجی وظیفه مهم جلو گیری از کجی فرش را بر عهده دارد . از این وسیله اغلب در دارهای معروف به فارسی استفاده می شود چوب هاف : در لابه لای چله ها قرار گرفته ، محدوده حرکت آن از زیر سر دار تا پشت چوب کوجی می باشد . وظیفه چوب هاف حفظ وتشدید فاصله و زیر و رو در میان چله ها است ، وبا قابلیت حرکت به سمت بالا و پایین ، ردیف ضربدر ها را نیز به بالا و پایین حرکت داده و موجب تسهیل عملیات پود کشی می شود . گوه : وسیله ای است عموما به شکل مثلث که در محل اتصال سر دار و زیر دار با راست روها قرار گرفته است و با ایجاد فشار و با بالا و پایین بردن سر دار و زیر دار در نهایت وظیفه شل وسفت کردن چله ها را عهده دار است و معمولا در دارهای چوبی استفاده می شود . از دیگر اجزائ دارهای قدیمی می توان به اهرم بالا و اهرم پایین ، کمان ، سه پایه ، پیچ و زیر سری کوجی اشاره کرد . دارهای زمینی : دار های زمینی یا افقی قدیمی ترین انواع دار های با فندگی و به عبارتی شاید اولین ابداع بشر برای بافت انواع زیر اندازها بوده است و هنوز هم پس از گذشت هزاران سال غالب دستباف ها و منسوجات قدیمی و سنتی ایران با استفاده از دارهای زمینی با فته می شود . در واقع دار زمینی دارای دو جزء اصلی است : 1_ سر دار 2_ زیر دار . سایر اجزای این دار عبارتند از چوب هاف ، چوب کوجی ، میخ های مهار کننده و سه پایه . در این این نوع دارها در واقع میخهای مهار کننده همان وظیفه راست روها را به شکل دیگری انجام می دهد . کمان جزء بسیار مهم دیگر ی است که تقریبا از روز اول بر روی تمامی دار های زمینی وجود داشته است . دارهای کمان دار زمینی ...
آوازه های سنتی نقشه خوانی نقوش قالی کرمان
آوازه های سنتی نقشه خوانی نقوش قالی کرمان گردآورنده :گروه تخصصی فرش نقشان چکیده: استان کرمان از مهمترین مراکز قالیبافی ایران است.طرح و نقش فرش کرمان تاثیر بسزایی در شهرت این هنر زیبای ایرانی داشته است . روشهای سنتی نقشه خوانی در کرمان معمولا به همراه آوازهای محلی میباشند که نقش مهمی جهت تسریع عملیات بافت و ایجاد تنوع و تاثیرروحی و روانی موسیقی بر روحیه بافنده استفاده می شوند.این آوازهاو روش ها را می توان به عنوان بخشی از میراث فرهنگی این دیار قلمداد نمود. با توجه به اهمیت این موضوع تحقیق میدانی با هدف جمع آوری اصطلاحات و مکتوب نمودن آوازها و مفاهیم خاص نقشه خوانی استان کرمان صورت گرفته است. کلمات کلیدی:نقشه خوانی،آوازهای محلی ،قالیبافی ،کرمان مقدمه : استان کرمان یکی از مراکز مهم قالی بافی کشور است که می توان با توجه به شیوه های بافت و نقشه فرش مراکز قالی بافی این استان را در 2 گروه شهری باف، روستایی و عشایری طبقه بندی کرد.مناطق شهری باف شامل شهر های کرمان ، زرند ،راور و رفسنجان بوده و مراکز عشایری باف شامل بافت، سیرجان ، جیرفت و شهر بابک می باشند. نقش و رنگ فرش دست باف کرمان به اعتبار برخورداری از حضور نوعی ذوق و اندیشه انسانی تکامل یافته و در گذر زمان دارای ارزش هنری استثنایی گردیده که جوابگوی بخشی از نیازهای جامعه بشری است.تاثیر عوامل رنگ و نقش بر درونی ترین عواطف و احساسات بشری چه در ایجاد یاس و اندوه و شادی و چه به صورت انگیزه هایی در بر انگیختن شور زندگی و حس زیبایی شناسی به اثبات رسیده است . مهمترین عوامل ماندگاری فرش ایرانی طرح ونقش منحصر به فرد آن می باشد در این میان نقش اساتید برجسته ی این حوزه کاملا آشکار است.می توان مهمترین استاد طراح کرمان حسن خان شاهرخی دانست که طرح های آن معروف به حسن خان می باشد پس از وی فرزندان و شاگردان ایشان راه را ادامه داده و نگذاشته اند قالی کرمان از رونق افتد.دراین بین بافندگان خوش ذوق این دیار گره های هنرمندانه برچله های فرش کرمان نگاشته اند. طراحان نقشه در قدیم نقوش را روی ورقهایی دارای تعدادی چهار خانه هایی که هر چهار خانه آن به 55خانه کوچک تقسیم می شود می کشیدند.هر خانه کوچک نشان دهنده یک گره بر فرش است رنگ های استفاده شده در این خانه ها بیان کننده رنگ نخی است که بافنده باید به کار برد امروزه روش معمول نقشه خوانی بسیار آسان است و هر فردی که دارای اطلاعات مختصری از نقوش قالی باشد می توان آن را بخواند. در زمانهای نه چندان دور جهت تسریع عملیات بافت و ایجاد تنوع و تاثیر موسیقی بر روحیه بافندگان آوازهای نقشه خوانی رواج داشته است وقتی چند بافنده پشت یک دار قالیبافی ...
صنایع دستی:قاهان قالیبافی (1)
صنایع دستی:قاهان<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> قالیبافی (1) قم و کاشان و روستاهای اطراف آن یکی از مراکز عمده قالیبافی بوده وهست . در این شهرها تعداد زیادی کارگاه وجود داشت که کار تولید قالی در کارگاهها و خانه ها بعهده داشتند . قم یکی از مراکز عمده تهیه وسایل مورد نیاز قالیبافی برای قالیبان خود از شهر کاشان بوده است و بحرانهای زیاد اقتصادی تأثیر در کار قالی بافی نگذاشته. تعداد رنگهای انتخاب شده در قالیهای قم و کاشان بسته به نوع طرح متفاوت است و از چند عدد تا چند ده رنگ در طرحهای معمول و حتی چند صد نوع رنگ در طرحهای ویژه متغیر است. گره قالیهای قم فارسی بوده.ماده اصلی برای تهیه رنگهای فرشهای قم گیاهی بوده اما در سالیان اخیر بدلیل افزایش شدید قیمت مواد اولیه گیاهی کاربرد آن بسیار کاهش یافته و وتعدادی خاصی از تولید کنندگان از مواد اولیه گیاهی برای رنگ ها استفاده می کنند . بقیه تولید کنندگان به استفاده از رنگهای شیمیایی رو آورده اند. در روستاهای اطراف قم نیز کم و بیش دارهای قالی وجود دارد. روی این دارها قالی و قالیچه‌ها طرح شاه عباسی و سایر طرحها بافته می‌‌شود. رنگهای بکاررفته در آنها عموماً نباتی بوده و بیشتر از روناس، قارا، اسپرک، گنده یا گندل، پوست گردو، پوست انار و چند گیاه دیگر استفاده به عمل می‌‌آید. قالیهای قاهان ریز بافت و دوپوده است. و بیشتر نقشهای مورد استفاده و وسایل مورد نیاز توسط صاحبان کارگاههای قمی از کاشان تهیه می شد. نقش قالی کاشان شکسته است و شاید از چندین سال پیش تابحال همچنین ثابت مانده است. رنگهای آن از بهترین رنگهای طبیعی انتخاب می‌‌شود و همچنین رنگها کاملاً زنده و شاداب است. چند سالی است که تولید قالی در قاهان کاهش یافته است . هرچند جهاد سازندگی کلاس های آموزش برای بروز کردن بافت قالی گذاشت و برای تولید بیشتر وام با بهره کم اعطا کرد. لیکن خانم ها برای تولید رقبت چندانی نشان نمی دهند . بنده احساس میکنم یکی از دلایل کار بافت قالی در گذشته توسط خانم ها و دختران کمک به اقتصاد خانواده بوده است . که امروزه با رشد اقتصاد در خانواده ها توسط مردان ، و تولید قالی با دستگاه ماشینی کار دستی تقریبا رو به توقف میرود . به هر صورت ما برای جلب توجه شما عزیزان به این موارد میپردازم(معرفی قالی باف ، وظایف قالیباف، ابزار و وسایل قالی باف،شرایط ارتقاء شغل، ویژگی های شخصیتی . معرفی قالی باف قالی باف درجه 2 کسی است که تاریخچه فرش ، مواد اولیه فرش بافی ، اصطلاحات رایج در فرش ، انواع دستگاه قالی بافی ، انواع نقشه قالی و ابزار بافت را بشناسد و از عهده چله کشی ، کوجی ...
مشخصات کلی قالی بافی منطقه ملایر
ملایر در جنوب استان همدان واقع است و از مشرق به اراک محدود می باشد. مورخان در مورد وجه تسمیه ملایر گفته اند که در زمان مادها در این منطقه با روشن کردن آتس برروی تپه ها اخبار را به سایر نقاط می رسانده اند و از این رو منطقه به «مل اگر» یا تپه آتش موسوم گشته است. آمار استان از وجود 14854 دستگاه دار قالی خبر می دهد. قالیهای ملایر در میان قطعات مرغوب همدان جای دارند. شایان توجه است که قالی های ملایر در شمال غرب این ناحیه، (پیرمیشین)، تهیه می شوند. کیفیت قطعات قدیمی این ناحیه قابل مقایسه با قالیهای سنه می باشند. تعداد کمی از قطعات بسیار مرغوب «میشین ملایری» همچنان به بازار عرضه می شوند. شهرستان ملایر و بخشها و روستاهای تابعه آن یکی از مراکز پر اهمیت تولید فرش در این استان است. فرشهای این ناحیه خاصه آنهای که قدمت بافت بیشتری دارند همواره در بازارهای داخل و خارج از شهرت خوبی بهره داشته اند. در مناطق شمالی و شرقی آن مانند حسین آباد، جوکار اکثراً فرش های یک پوده و با گره ترکی و در طرح شکسته با طرحهای هراتی و ایلیاتی که از نقشهای کردی و قفقاز نشأت می گیرند بافته می شوند در حالی که بافندگان مناطق جنوبی ملایر سنتهای بافندگی مناطق فارس زبان از جمله استعمال گره نامتقارن و کاربرد دو نخ پود و نقشه های متداول در فراهان و ساروق را پیروی می کنند. قرمز و آبی تیره و زرد کمرنگ به صورت رنگهای غالب در فرش های این ناحیه دیده می شوند. در میان مراکز بافندگی جنوب ملایر روستاهای جوزان – علمدار – میشن – مانیزان شهرت بیشتری دارند در حسین آباد وجوکار فرش هایی با طرح هراتی می بافند. اشکال ترکیب دهنده نقش هراتی در این فرشها در ابعاد کوچکی طراحی می شوند. طراحان نقش قالی این نوع طرح مینیاتور هراتی را اصطلاحاً ریزه ماهی می خوانند. فرش های حسین آباد اغلب در اندازه های ذرع و نیم و دو ذرعی و همچنین کناره و اغلب با بافت متوسط به بازار عرضه می شوند. متن این فرش ها اغلب به رنگ قرمز درخشان و حاشیه پهن آنها به رنگ سفید عاجی است. فرش های جوکار مشابه به بافت حسین آباد است با این دو تفاوت که اولاً در متن این فرش ها نقش ترنج کوچکی دیده نمی شود و ثانیاً بافت آنها در مجموع شسته رفته تر از حسین آباد بوده و با الیاف بهتری بافته شده اند. حاشیه هر دو نوع فرش مزین به طرح شیر و شکری است. مانیزان از جمله مراکزی بوده که همواره به لحاظ تولید محصولات خوب معروف بوده است اسلیمی لچک ترنج با متن افشان و نقشه گل رزی آن مشهور است. دهات گرجایی، بیغش، حمزه لو، میشین از جمله دهات معروف بعد از جوزانند که اولی و دومی به ترتیب داشتن طرحهای گل رزی وگردان و انگوری بزرگ مشهورند. قالیهای ...
اشنایی باهنر زری بافی در ایران
فن زری بافی در ایران باور نمی کردم که پدران ما در ۲۵۰۰ سال قبل مساکن خود را با قالی فرش می کردند. وقتی صحبت از قالی مکشوف در پازیریک به میان آمد تصور می کردم مقصود گلیم است. در واقع گلیم فقط تار و پود دارد ولی قالی علاوه بر تار و پود شامل گره هایی از پشم یا ابریشم است که آن را به صورت مخمل می نمایاند و نقشهای زیبای آن را به وجود می آورد... باور نمی کردم که پدران ما در ۲۵۰۰ سال قبل مساکن خود را با قالی فرش می کردند. وقتی صحبت از قالی مکشوف در پازیریک به میان آمد تصور می کردم مقصود گلیم است. در واقع گلیم فقط تار و پود دارد ولی قالی علاوه بر تار و پود شامل گره هایی از پشم یا ابریشم است که آن را به صورت مخمل می نمایاند و نقشهای زیبای آن را به وجود می آورد. در لنینگراد وارد تالارهایی شدم که قالی های پازیریک در آن نهاده شده بود، به چشم خود دیده که واقعاً قالی هستند نه گلیم، و به علاوه بسیار زیبا هستند، زیبایی و مرغوبیت جنس آنها نشان می داد مردمی که آنها را بافته اند قرنهاست به هنر قالی بافی آشنایی دارند. قبری که این قالی در آن پیدا شد کاملاً سالم، در زیر خاک یخ باقی مانده، این قبر با تیرهای قطوری ساخته شده بوده، که فاقد پوسیدگی یا کرم خوردگی بوده است و در حدود چهار متر طول و ۵/۲ متر عرض داشت. در داخل آن، مرد قد بلندی (در حدود دو متر)، که قبلاً مومیایی شده بود در آنجا خوابانده بودند. محل بخیه هایی که روی شکم آن شخص پس از خالی کردن محتویات شکم و سینه زده شده خوب معلوم است. دندانهای شخص کاملاً سالم مانده. در زمانهای قدیم یک بار در این قبر دستبردی انجام گرفته و احتمالاً اشیاء قیمتی مانند طلا و جواهرت را که در آن قبر وجود داشته برده بودند. پس قالی ما مورد توجه دستبرد زنندگان واقع نشده. نقش قالی ها شباهت فوق العاده به نقش چادر شبهای قاسم آبادی که امروز در قاسم آباد گیلان بافته می شود، دارد. این نقوش عبارتند از اسب سوار، درخت، گوزن با شاخ های بلند، انسان و خصوصاً عده ای زن که تاج بر سر دارند. تمام این نقوش امروز روی چادر شبهای ابریشمی قاسم آباد دیده می شود و نشان می دهد چگونه نقوش در طی قرون به زندگی و وجود خود ادامه می دهند. اکنون می توانیم از خود سئوال کنیم اگر در ۲۵۰۰ سال پیش در ایران قالی بافته می شد قطعاً فن قالی بافی در زمان هخامنشی، اشکانیان، ساسانیان و در دوران اسلامی نیز ادامه یافته بود، در حالی که قالی هایی که امروز در موزه های ما موزه های خارجی دیده می شوند هیچ کدام از قرن ۱۰ میلادی قدیمی تر نیستند. ولی ما می دانیم که قبل از این تاریخ نیز در ایران قالی وجود داشته. مثلاً در صفحات مصور متعلق به قرن هفتم و هشتم ...
آموزش / بهداشت حرفه ای در کارگاه های قالی بافی
آموزش / بهداشت حرفه ای در کارگاه های قالی بافی معایب دستگاههای دار قالی قدیمی و خطرات آن۱- سقوط بافنده از روی تخته و شکستگی دست و پا.۲- سختی بالا رفتن و پایین آمدن بافنده از روی تخته و بالطبع عدم تمایل به پایین آمدن جهت استراحت .۳- عرض کم و لخت و برهنه بودن تخته و ناسالم بودن به صورت قطعاتی از چوب به هم میخ شده نه یک تخته صاف و یکنواخت .۴- عدم استفاده از زیر پایی .۵- پخش شدن گرد و غبار پشم و کرک در سر تا سر کارگاه با توجه به ارتفاع منطقه بافت.۶- بد نشستن قالیباف به صورت دو یا چهار زانو به دلیل نبودن فاصله بین تخته و قالی برای آویزان کردن پاها و خم شدن و تغییر ستون فقرات .۷- بالا بودن سطح کار نسبت به دست قالیباف و عدم تسلط کافی بر کار و در نتیجه ابتلا به درد شانه و دست .۸- احتمال سقوط شانه کوبنده و قیچی و چاقو و نقشه و شکستن آنها یا برخورد به اطفال و افراد زیر قالی و ایجاد خسارت جانی و مالی .? مشخصات بهداشتی حفاظتی دار قالی استاندارد۱- نردبان سالم و مناسب با فاصله هر پله ۱۰ تا ۱۵ سانتی متر.۲- داشتن زیر پایی (چهار پایه ،صندلی ، حلب ، متکا، کف زمین یا طناب ، لوله ، تخته اضافی روی پله های پائینی تخته نشیمن ) به نحوی که ساق پا نسبت به ران حالت ۹۰ درجه داشته باشد .۳- تخته صاف و بدون درز و چوب محکم با پهنای بیش از ۳۵ سانتیمتر .۴- روکش تخته مناسب شامل : یک لایه ابر با رویه چرمی و انداختن پتو تشک سرتاسر تخته .۵- دار قالی عمود بر سطح زمین و محکم نصب شود و مایل نباشد که باعث خم شدن قالی باف و مشکلات کمری شود . ? خطرات ، بیماریها و عوارض ناشی از کار در شرایط غیر بهداشتیبیشتر ضایعات نزد قالی بافان مربوط به بینایی و ناراحتی های اسکلتی عضلانی است نتیجه معاینات به عمل آمده نشان می دهد که ۹/۵۲ در صد ناراحتی های قالی بافان مربوط به ضعف بینایی و ۱/۱۲ در صد ناراحتی های اسکلتی عضلانی ۸/۵ در صد موارد بیماریهای پوست و مو و ۳/۵ درصد عوارض عصبی ۲/۵ درصد عوارض ادراری تناسلی ۱/۳ درصد بیماری واریس ۱/۴ درصد بیماریهای تنفسی ۱/۷ مربوط به سایر بیماریها ست عوامل خطر به صورت زیر میباشد : الف – خطرات مربوط به محصولات مصرفی :۱- پشم جور کنی ،چون جور کردن پشم با دست صورت می گیرد اگر پشم ها ضد عفونی نشده آلوده باشد ممکن است شخص به سیاه زخم مبتلا شود .همچنین گرد و غبار پشم سبب ناراحتی ریوی و چشمی خواهد شد بیماریهای نظیر سل و تب مالت و آلودگی به قارچ ها نیز سلامت قالیباف را تهدید می کند .۲- شستن پشم ، در اغلب کار گاه ها به وسیله کارگر و تماس مستقیم با دست انجام میگیرد لذا این تماس مستقیم سبب انواع بیماری های پوستی و تحریک ریه خواهد شد .۳- رنگ رزی ، استفاده از رنگ های شیمیایی که ...
ورنی‌بافی؛ هنر منحصر به فرد عشایر ارسباران
اهر - خبرگزاری مهر: ورنی بافی، صنعت بومی خطه آذربایجان بوده و هنوز در میان زنان و دختران منطقه به ویژه در ارسباران به عنوان هنری ارزنده و والا دارای رونق و خواستار فراوان است. به گزارش خبرنگار مهر، 85 درصد عشایر آذربایجان شرقی به کار بافت ورنی مشغول هستند اما این هنر اصیل و بومی بیشتر در بین عشایر و برخی روستاهای منطقه ارسباران رواج داشته بطوریکه بیش از 20 هزار نفر از جمعیت منطقه به تولید ورنی اشتغال داشته و امرار معاش خود را از تولید ورنی تامین می کنند. "ورنی" محصولی است میان گلیم و فرش که همچون سایر گلیم ها بصورت ذهنی و بدون نقشه از پیش تهیه شده به وسیله زنان و دختران عشایر و روستائیان منطقه ارسباران بافته می شود. تار و پود این فرش همانند قالی از نخ های پنبه ای، پشمی و ابریشمی فراهم شده و گاهی برای چله کشی از پشم گوسفند هم که در منطقه بصورت فراوان وجود دارد استفاده می شود. "ورنی" در میان عشایر شاهسون و روستاهای کلیبر، خداآفرین، هوراند و روستاهای بخش مرکزی از رونق قابل توجهی برخوردار بوده و در حال حاضر کشور ما تنها صادرکننده این محصول است. این محصول هم بر روی دار افقی و هم بر روی دار عمودی بافته می شود که در داخل چادر و خانه های روستائیان و عشایر مستقر می شود. نقشه ورنی نشانگر اعتقادات، آداب و رسوم و باورهای مردم این منطقه است و بیشتر در بافت آن از تخیلات ذهنی و شکل حیوانات و پرندگان استفاده می شود و معمولاً برای رنگ بندی ورنی از رنگهای لاکی، کرم، آبی روشن، سفید و پیازی استفاده شده و در ابعاد مختلف و به بازار عرضه می شود. در مناطق وسیعی از ارسباران (اهر، کلیبر، هوراند و ورزقان، آبش احمد و خداآفرین ) ورنی بافی رواج داشته و مردم منطقه معمولاً مواد اولیه خود را از دلالان بومی و غیربومی گرفته و ورنی بافته شده را به صاحب مواد اولیه تحویل داده و فقط دستمزد دریافت می کنند. منطقه ارسباران با جمعیتی بالغ بر 400 هزار نفر در شمال شرق آذربایجان شرقی واقع شده و شهرهای اهر، کلیبر و ورزقان را شامل می شود. ورنی بافی، بومی آذربایجان بوده و هنوز دارای رونق و خواستار فراوان است. ورنی عمدتاً در قشلاق عشایر کوچ رو که حجم کاری کمتری دارند توسط زنان و دختران بافته می شود. به همین سبب بیشتر نقوش و رنگ آمیزی ورنی ها بافته شده در میان عشایر کاملاً متاثر از فرهنگ، باور و روحیات آنها و در میان روستائیان، متشکل از موتیفهای روستایی، ثابت و شناخته شده است که در قالب نقشه های شکسته و هندسی متصور می شود. خاستگاه اصلی این صنعت منطقه عشایری آذربایجان بوده که از آنجا به دیگر مناطق گسترش یافته است. ورنی ارسباران محصولی مناسب برای صادرات غیرنفتی ...
هنر قالی بافی - عکسها از وبلاگ روستای جیریا
هنر قالی بافی
عكس/ تمدن قالی بافی ایران؛ کاشان
تصوير ي از قالي بافي در كاشان