ساخت دینامیت
آموزش تخریب وانفجارات
تخريب و انفجارات سلام قرار بود تو اين مطلب راجع به تخريب و انفجارات توضيح بدم. اولش بگم که نوشتن درباره اين جور چيزا کمي سخته چون امکان سوء استفاده ازشون وجود داره. اما آشنا شدن با اصول تخريب ميتونه براي علاقمندان به اين علوم جذاب باشه. اگه قصد دارين به صورت تخصصي وارد اين علم بشين من شيمي آلي رو بهتون پيشنهاد ميکنم. من کاري به مسائل پايهاي تخريب ندارم چون هم دشواره و از حوصله شما خارجه. اينکه مواد منفجره به انواع کندشکن و تندشکن و هر کدوم از اينها به چند دسته ديگه تقسيم ميشه خيلي کاربردي نيست هر چند که يه تخريبچي بايد اين اصول رو بدونه. قصد من اينه که مستقيم برم سر معرفي معروفترين مواد منفجره. حالا ممکنه بگين مواد منفجره جديد هر روز ساخته ميشه که ما با اونا آشنا نيستيم. اين حرف اشتباهه. تمام مواد منفجرهاي که جديد کشف ميشه ماده اوليه ثابتي دارن يا از ترکيب چند تا ماده منجره ديگه بدست مياد مثل سي4. يا در موارد پيچيده تر درصد کربن مواد رو کم و زياد ميکنن. من شيميدان نيستم و توضيحاتي که دادم خيلي سطحي بود. ادامه مطلب رو ببينيد ---( از بهم ريختگي متن معذرت ميخوام )--- چند نکته: 1- مواد منفجره سه دسته هستن : کندشکن – تند شکن – تنبل يا غير حساس 2- سيستم انجار حداقل چهار رکن داره : ماسوره يا فعال کننده – چاشني – ماده منفجره اصلي که غالبا از مواد تنبله – ظرف انفجار 3- چاشني حتما از مواد تند شکن ساخته ميشه مثل فولمينات جيوه تا بدونه با ايجاد موج ، ماده منفجره تنبل رو منفجر کنه. 4- معيار سنجش قدرت مواد منفجره تيانتي انتخاب شده و فرض براينه که قدرت انفجار يک پوند (453 گرم) تيانتي برابر يک باشه. 5- حداکثر ميزان ماده حساس (تندشکن) در چاشني 2 گرمه و همين ميزان براي قطع کردن مچ شما کافيه! 6- مواد تندشکن درسته که زودتر منفجر ميشن ولي در کل از مواد تنبل قدرت کمتري دارن. مثلا قدرت انفجار ليدازيد سرب 26/0 هست که ميشه يک چهارم تيانتي. 7- بهترين ماده منفجره تيانتي چون پايداره و نگهداريش راحته علاوه بر اون براي ذوب و قالب گيري اين ماده تاثيري در قدرت انفاري اون نداره و از لحاظ تئوري تا 50 بار ميشه تيانتي رو ذوب و قالبگيري کرد. 8- چاشني الکتريکي با 1.5 ولت برق عمل ميکنه بنابراين احتمال انفجار اين چاشني تو دست تخريبچي وجود داره. 9- ماسوره در سيستم انفجار قسمتي که با دريافت محرک خارجي ضمن انتقال محرک بوسيله يک سري اعمال مکانيکي، شيميايي و الکتريکي باعث انفجار چاشني و بالتبع بسته انفجاري ميشه. 10- انواع محرکهايي که ميتونن ماسوره رو فعال کنن عبارتند از : ضربه – شعله – فشار – حرارت – موج انفجار – نور – صوت – حرکت – ...
178 - زندگینامه آلفرد نوبل (کلیک کنید)
آلفرد نوبل ، دانشمند سوئدي و مخترع ديناميت است. نوبل كه با هدفي بشردوستانه ديناميت را اختراع كرده بود، پس از استفاده از آن در جنگ ها دچار عذاب وجدان شد و پيش از مرگش، وصيت كرد كهجايزهاي هر ساله به نام نوبل به افراد برگزيده علمكه در ايجاد صلح و دوستي در جهان قدمبرميدارند، اهدا كنند. اكثر دانشمندان، محققان و مخترعان در طيقرون و اعصار، سعي در ساخت و ابداع وسيلهايبراي راحتي انسانها و ايجاد آرامش و سلامتيهمنوعان داشتهاند; گرچه در اين ميان، عدهايسوء نيت داشته و اهدافشان در جهت نابوديبوده است و افرادي هم بودند كه به منظور كمكبه بشر اختراعي را به ثبت رساندند اما بعدها ازهمين اختراع، سوء استفاده شده است.برايمثال «آلفرد نوبل» كه ديناميت را به وجود آوردتا كارگران معدن راحت شوند و به جاي بيل وكلنگ، در نابودي كوه از يك ماده منفجرهاستفاده كنند، همين ديناميت بعدها حرف اول رادر جنگهاي قرن نوزدهم جهان زد. آلفرد نوبلتا پايان عمر، خود را نبخشيد و دائما عذابوجدان داشت. او پس از مرگش، وصيت كرد كهجايزهاي هر ساله به نام نوبل به افراد برگزيده علمكه در ايجاد صلح و دوستي در جهان قدمبرميدارند، اهدا كنند.جایزه نوبل از سال 1901 تاکنون،همواره اعتبار خاصی داشته است،به طوری که در طول سال های متمادی برندگان جایزه نوبل در سطح جهانی نماد شایستگی و کمال بوده اند. پاییز هر سال ،محافل علمی ،ادبی و سیاسی بی صبرانه منتظر این رویداد بین المللی هستند،و در سراسر جهان خبرهای زیادی در این باره در مطبوعات منعکس می شود.سرانجام،در فضایی با شکوه که تا انداره ای هم تصنعی به نظر می رسد و یادآور مراسم انتخاب پاپ است،موسسه های نوبل اسامی برندگان جوایز را اعلام می کنند. چه عاملی را می توان دلیل چنین موفقیتی دانست؟ در واقع،عوامل متعددی در تضمین این موفقیت استثنایی سهم دارند. البته نظر الفرد نوبل درباره تشکیل سازمانی برای اهدای جوایز بین المللی که نخستین بار مطرح شده بود و در بر گیرنده بخشهایی بود که در زمینه های گوناگون فعالیت می کردند،از اساس با دیگر سازمانهای بشر دوستانه که امکانات مالی یکسانی داشتند متفاوت بود.اما تشکیل بنیاد نوبل از اقبال روز افزون کشورهای سراسر دنیا بهره مند شد .در واقع،چه در زمینه تحقیقات علمی که این روزها در چارچوب تنگ مرزهای جغرافیایی کشورها شکوفا نمیشود وچه در پیوند با ظهور سازمانهای بین المللی که گرایش به حفظ صلح دارند(جامعه ...
مواد منفجره
انواع مواد منفجره از معدودی اجزاء که همگی شناخته شده هستند و ایمنی کار با آنها تایید شده است ساخته می شوند . این مواد انرژی را به صورت ذخیره در خود نگه می دارند و آماده برای اجرای مقاصد نظامی و مهندسی می باشند. در پی سالهایی که پروژه های معدنی و عمرانی در سراسر جهان به انجام رسیده ثابت شده است که استفاده از مواد منفجره ارزان تر، سریعتر، پرکاربردتر و نیز ایمن ترین راه اجرای طرح های معدنی و عمرانی می باشد. نکته قابل توجه در استفاده از مواد منفجره ایمنی بسیار بالای مواد منفجره می باشد، که این امر موجب گشته است که مهندسان اجرا، استفاده از مواد منفجره را به ماشین آلات ترجیح می دهند. مقدمه بخش عمده ای از فعالیت های آبادانی هرکشور در فهرست زیر جا دارد . - استخراج معادن - سد سازی - حفر تونل و ترانشه برای ساختن راه و راه آهن - حفر کانال و تونل برای انتقال آب - ایجاد فضاهای زیر زمینی - بندر سازی و اسکله سازی - لوله کشی - راهسازی - تسطیح کوه و تپه برای کشاورزی و عمران - توسعه شهر ها و تخریب بناهای قدیمی در گلیه موارد فوق قسمتی از هزینه را شکستن سنگ تشکیل می دهد. مصالاً در استخراج معادن باید اقدام به ایجاد راه ، تونل ، ویا تونل شیب دار نمود تا به کانسار رسید و سپس ماده معدنی را به قطعات قابل حمل از توده کنسار چدا کرده و به محل مصرف حمل نمود. اجرای این ملیات مستزم شکستن سنگ است. در ساختن راه و راه آهن برای جفر تونل و ترانشه نیز باید اقدام به شکستن سنگ نمود . بررسی سایر موارد ذکر شده نیز نشان میدهد که یکی از نکات مشترک آنها، شکستن سنگ است. در ایران معادن متعددی در حال بهره برداری هستند . بخش بزرگی از مساحت ایران را سلسله کوههای البرز و زاگرس پوشانده اند . حدود 1500 کیلومتر مرز آبی در جنوب و 500 کیلومتر مرز آبی در شمال کشور وجود دارد . وجود سنگ در برنامه های عمرانی که باید در هر نقطه از ایران اجرا شود محسوس است و در اجرای این برنامه شکستن سنگ امری اجتناب نا پذیر میباشد. برای شکستن سنگ احتیاج به نیروی است که بر مقاومت سنگ غلبه کرده و آن را بشکند. این نیرو را میتوان از منابع زیر تامین کرد: الف: نیروی انسانی ب: ماشین ج: ماده منفجره الف – نیروی انسانی : در قدیم با روشهای زیر اقدام به شکستن سنگ می کرده اند: 1- سنگ را با سوزاندن چوب در روی آن داغ کرده و سپس آب سرد روی آن می پاشیدند. 2- سنگ را در محل های مرتفع برده و به پائین پرت می کرده اند 3- با استفاده از پتک یا ابزار های وزین به سنگ ضربه زده و آنرا می شکستند. وجه مشترک همه روشهای ذکر تولید بسیار کم و ...
مواد منفجره
برخی از واکنش های شیمیایی کند و برخی سریعند،اما انفجارها خود در یک دسته جداگانه قرار می گیرند. انفجارهای شیمیایی با آزاد شدن سریع مقادیر زیادی از گازهای داغ مانند N2 ، CO2 و H2O مشخص می شوند.گازهای در حال انبساط موج ضربه ای پرفشاری -تا ۷۰۰۰۰۰اتمسفر- ایجاد می کنند که با سرعتی معادل ۹۰۰ متر بر ثانیه منتشر شده وباعث تخریب فیزیکی می شود. مواد منفجره بر اساس میزان حساسیت به ضربه به دو دسته نوع اول و نوع دوم تقسیم می شوند. مواد منفجره نوع اول حساسیت شدیدی نسبت به گرما و ضربه دارند. این مواد در ساخت بمب ها کلاهک های انفجاری و چاشنی برای مواد منفجره نوع دوم که غیر حساس هستند به کار می روند. جیوه(II)فولمینات 2(Hg(ONC نخستین چاشنی تجارتی مهم به شمار می رود، اما جای خود را به سرب(II)آزید داده است. که انبارکردن آن در هوای گرم آسان تر است. مواد منفجره نوع دوم یا مواد منفجره سنگین حساسیت کمتری به گرما وضربه دارنددر نتیجه ساخت انتقال وکار کردن با آنها ایمن تر است. اغلب مواد منفجره نوع دوم هنگام مشتعل شدن در مجاورت هوا می سوزند ومنفجر نمی شوند.انفجار این مواد در شرایطی روی می دهدکه چاشنی نوع اول در کنار آنها منفجر شود.نیتروگلیسیرین ، تری نیترو تولوئن (TNT) تترا اریتریتول تترانیترات(PETN)و RDXاز مشهورترین مواد منفجره نوع دوم به شمار می روند. تری نیترو تولوئن RDX پنتا اریتریتول تترانیترات نیتروگلیسیرین همان طور که از ساختار مواد منفجره پیداست ، اغلب آنها اکسیژن ونیتروژن زیادی دارند و بیشتر آنها دارای گروههای نیترو ،NO2- ،می باشند.چون پیوندهای شیمیایی در گرههای نیترو نسبتا ضعیف هستند و چون فرآورده های انفجار(N2 ، CO2 و H2O وغیره)بسیار پایدارند، مقدار زیادی انرژی در عرض چند میکرو ثانیه در طی انفجار آزاد می شود. مثلا وقتی یک مول (227گرم) نیتروگلیسیرین منفجر می شود1427kj انرژی آزاد می کند. مخلوط واقعی فرآورده های واکنش پیچیده است، اما واکنش را می توان با معادله موازنه شده زیر نشان داد: (4C3H5(NO2)3() 12 CO2(g) + 10 H2O(g) + 6 N2(g) + O2(g در این واکنش از تجزیه 4 مول نیتروگلیسیرین 29 مول فرآورده گازی تولید می شود که در شرایط استاندارد650 لیتر حجم دارند. اولین ماده منفجره قوی تجاری نیتروگلیسیرین بود که شیمیدان وکارخانه دار سوئدی،آلفرد نوبل روشی ایمن برای تولید آن یافت و از آن در ساخت دینامیت استفاده کرد. دینامیت های صنعتی جدید که برای در معادن وجاده سازی استفاده می شوندشامل مخلوطی ازآمونیم نیترات و نیتروگلیسیرین جذب شده بر روی خاک دیاتمه هستند. منبع:شیمی عمومی1، جان مک موری ، رابرت سی.فای،ترجمه عیسی یاوری،مهدی ...
مواد منفجره
تعریف مواد منفجره مواد منفجره موادی هستند که از نظر شیمیایی ناپایدار هستند و در صورت آغاز فرایند انفجار، با سرعت زیاد منبسط میشوند و حجم زیادی گاز و گاهی نور و صدای زیاد تولید میکنند. این آزادشدن گاز به نوبهٔ خود میتواند باعث پرتاب شدن قطعات و اشیاء اطراف و تبدیل شدن آنها به ترکش شود. هر ترکیب انفجاری از دو بخش اکسید کننده و سوخت تشکیل شدهاست. هر مادهٔ سوختی، در حرارت مناسب و در کنار اکسیژن آتش میگیرد و میسوزد. اما چون در هوا اکسیژن به صورت خالص وجود ندارد، سوختن این مواد به تدریج صورت میگیرد. در مواد منفجره، در کنار سوخت، ماده اکسید کننده افزوده میشود. ماده اکسید کننده، در هنگام واکنش مقدار زیادی اکسیژن آزاد میکند و این اکسیژن با سوخت ترکیب شده و باعث واکنش ناگهانی کل سوخت میشود و انفجار به وجود میآید، بدین دلیل مواد منفجره برای واکنش نیازی به هوا ندارند و اکسیژن مورد نیاز خود را از درون خود تأمین میکنند. ماده منفجره ترکیب شیمیایی یا مخلوط مکانیکی است. هر ماده سوختنی قابل انفجار است اگر این شرایط فراهم شود: 1. اکسیژن به اندازه کافی باشد. 2. امکان ترکیب سریع اکسیژن با ماده سوختنی فراهم باشد. تاریخچه شکستن سنگ با استفاده از مواد منفجره از ابتدای قرن ۱۷ و همزمان با ساخت باروت، شروع شد. تی.جی پلانزدر سال ۱۸۱۳نیترو سلولزرا ساخت. در سال ۱۷۶۷آلفرد نوبلبرای سادگی حمل نیترو گلیسیرینآن را جذب دیاتومیتکرد و جسمی پلاستیکی شامل ۷۵ درصد نیترو گلیسیرین بدست آمد. این ماده میتواند تا سه برابر وزن خود، نیترو گلیسیرین جذب کند و محصول آن «Guhar Dynamite» نامیده شد. دینامیتبرگرفته از کلمه یونانی «dynamits» به معنی نیرواست در سال ۱۸۷۵آلفرد نوبل نوعی دینامیت از ژلاتینانفجاری ساخت که مخلوط ژلاتینی شکل از ۹۲ درصد نیترو گلیسیرین و ۸ درصد نیترو سلولز بود که هنوز هم از مواد منفجره قوی صنعتی است. به دنبال آن در سال ۱۸۷۹از مخلوط کردن نیترات سدیمو دیگر مواد به ژلاتین انفجاری مواد منفجره ضعیفتر به دست آمد. انواع زیادی از مواد منفجره بر این اساس ساخته شدهاند. مواد منفجره اکسیژنمایعدر ۱۸۹۵ساخته شد و نیترات آمونیومبعنوان ماده منفجره در سال ۱۸۷۶تولید شد؛ اما کاربرد مخلوط آن با سوخت مایع بعنوان ماده منفجره صنعتی از سال ۱۹۵۵میلادی متداول شد. در سال ۱۹۲۰از اختلاط دی نیترو گلیکولبه دینامیتها از انجمادآنان جلوگیری شد. در دهههای ۱۹۵۰و ۱۹۶۰مواد منفجره ژلهای و در دهههای ۱۹۶۰و ۱۹۷۰مواد منفجره امولیسیون ساخته و به بازار مصرف تحویل شد. ویژگیهای مواد منفجره تفاوت ترکیبهای انفجاری و مواد منفجره ...
چگونه دینامیت کشف شد؟
چیزهای بسیاری تاکنون چهره ی تاریخ بشر را ساخته و پرداخته اندو ولی بی شک کشف مواد منفجره یکی از مهم ترین آنها به شمار می رود. برطبق آنچه از قدیم گفته اند چینی ها باروت را در زمانی پیش از عصر مسیحیت درست کرده بودند. ولی این ماده از هنگامی شروع به گسترش در سایر نقاط جهان کرد که به دست اروپاییان افتاد. اروپاییان در قرن چهاردهم استفاده از باروت را آغاز نمودند. نوع قدیمی باروت از ترکیب گوگرد، زغال چوب و نیترات پتاسیم (شوره قلمی) ساخته می شد.تا اواخر قرن 19 پیوسته همین نوع باروت را بیشتر مصرف می کردند. در 1845 یک شیمیدان آلمانی به نام شونباین الیاف پنبه را با محلولی از اسید سولفوریک و اسید نیتریک به عمل آورد. از آن فراورده ای ساخت که به صورت الیاف و به رنگ کاملا سفید همانند خود پنبه بود. نامش را نیتروسلولز یا پنبه ی باروتی نهادند. این ماده از باروت به مراتب بیشتر قابل انفجار بود. درضمن یک دانشمند ایتالیایی به نام اَسکانیوسُبرِرو نیز دست به آزمایش دیگری زد.وی گلیسیرین را برای این منظور انتخاب کرد. محلولی بسیار قوی از اسیدسولفوریک و اسید نیتریک را برداشت و قطرات گلیسیرین را یکی پس از دیگری در آن محلول چکانید. فرآورده ی این آزمایش نیتروگلیسیرین بودکه قدرت انفجارش از«پنبه ی باروتی» هم شدیدتر بود. حدود 20 سال بعد آلفرد نوبل شیمیدان سوئدی، بر حسب تصادف نایل به کشف دینامیت شد. او قبلا با«نیتروگلیسیرین» کار می کرد. ولی می دید که این ماده خطر و مشکلات بسیاری در بر دارد. گرچه راه ها یی برای ایمنی از آن اندیشیده بود، ولی سروکار داشتن با چنین ماده ای همیشه خطرناک می نمود. حتی گاهی به هنگام حمل و نقل آن نیز انفجار مهیبی رخ می داد. روزی نوبل داشت قوطی های محتوی نیتروگلیسیرین را از درون ظرفی برمی داشت که آن ظرف از دیاتومیت ساخته شده بود. دراین حال، نوبل ناگهان متوجه شد که مقداری نیتروگلیسیرین از درون یکی از قوطی ها تراوش کرده و با دیاتومیت به هم آمیخته است. از این ترکیب، جسم بسیار سختی پدید آمده بود که نوبل را متوجه ساخت که نیتروگیسیرین توام با دیاتومیت، ماده ی منفجره ای می سازد که در برابر ضربه حساسیت کمتری دارد.همین امر نوبل را به کشف دینامیت رهبری نمود. لطفا نظرات خود را برای ما ارسال کنید