راستگويي
راستگویی
امام صادق عليه السلام خداي عزوجل هيچ پيامبري را نفرستاد مگر با راستگويي و برگرداندن امانت به نيكو كار يا بد كار امام صادق عليه السلام راستگو را نخستين كسي كه تصديق ميكند خداي عزوجل استكه ميداند او راستگوست ، و نيز نفس او را تصديق ميكند كه ميداند راستگوست رسول اكرم صلوات الله عليه و آله اي علي راست بگو اگر چه در حال حاضر به ضرر تو باشد ولي در آينده به وفع توستو دروغ نگو اگر چه در حال حاضر به نفع تو باشد ولي در آينده به ضرر توست امام علي عليه السلام چهار چيز است كه به هر كس داده شود خير دنيا و آخرت به او داده شده استراستگويياداء امانتحلال خوريخوش اخلاقي امام علي عليه السلام راستگو در آستانه نجات و بزرگواري است و درغگودر لبه پرتگاه و خواري امام صادق عليه السلام فريب نماز و روزه مردم را نخوريد ، زيرا آدمي گاه چنان به نماز و روزه خو ميكند كه اگر آنها را ترك گويد احساس ترس ميكندبلكه آنها را به راستگويي و امانت داري بيازماييد امام صادق عليه السلام هر گاه در برادر ديني خود سه صفت ديدي به او اميدوار باشحياامانت داريراستگويي امام علي عليه السلام مومن بسيار راستگو و نيكوكار است امام صادق عليه السلام هركس راستگو باشد عملش پاكيزه ميشود و رشد ميكند امام علي عليه السلام راستگو با راستگويي خود به همان ميرسد كه دروغگو با حيله گري خود برگشت به ارشیو کامل احادیث به تفکیک حروف الفبا
راستگویی(صداقت)
اسلام ديني فطري است و راستي نيز خواست فطرت است، پس اين دو پيوندي ناگسستني دارند و در روايات اسلامي با تعابير گوناگوني بر راستگويي مسلمانان تأكيد شده و آن را از اصول ايمان و تدين به حساب آورده اند. رسول اكرم (ص) مي فرمايد: «الصّدْقُ مُبارَك وَ الكِذْبُ مَشْؤُومٌ» راستي، مبارك و دروغ ناميمون است. با همه قداست و ارزشي كه راستگويي دارد، بايد توجه داشت كه گاهي راستگويي مايه دردسر، ضرر و فساد مي گردد كه از ديدگاه اسلام كاري نادرست و ممنوع است؛ زيرا در پاره اي از موارد بر اثر راستگويي، اسراري كشف مي شود و در نتيجه، منشأ درگيري، فتنه انگيزي و گاه منجر به قتل و خونريزي مي گردد. در اين موارد، دروغ غائله را فرو مي نشاند و از بروز اختلاف و درگيري جلوگيري مي كند. پيامبر اكرم (ص) فرمود: «ثَلاثٌ يقْبَحُ فيهنَّ الصِّدقُ: النَّميمهُ و اِخبارُكَ الرَّجُلَ عَنْ اَهْلِهِ بِما يكْرَهُهُ، و تَكذيبُكَ الرَّجُلَ عَنِ الْخَبرِ» راستگويي در سه چيز ناپسند است: سخن چيني، سخن گفتن با مرد درباره همسرش به چيزي كه او را ناخوش آيد. تكذيب خبري كه شخص مي دهد. بسیاری از ناهنجاریهای رفتاری و اختلافات خانوادگی و مشاجرات میان دوستان و فامیلها، و حتی تنشها و نزاعهای سیاسی، پدیده ای است که از «بی صداقتی» و «ناخالصی» به وجود می آید. و مگر «نفاق» هم نوعی عدم صداقت نیست؟ «فریب» نیز، جلوه دیگری از ناراستی در گفتار و رفتار است و ... کم نیست «طلاق»هایی که ریشه در عدم صداقت در مراحل اولیه ازدواج در اظهارات، ادعاها، وعده ها، وانمود کردنها و پاسخهاست. با این حساب، صداقت، استوارترین بنیانی است که دوستیها، مشارکتها، ازدواجها، مبارزات سیاسی و ... بر آن استوار می گردد و بدون آن، همه این بنیانها در معرض فروپاشی و گسیختگی است. جلوه های صداقت کسی که در «گفتار»، صادق و راست باشد، از «دروغ» پرهیز می کند، چه به شوخی چه جدی. کسی که در «دوستی» صادق باشد، به مقتضیات دوستی پای بند است و ایثار و فداکاری، گذشت نسبت به خطاها، تحمل تندیها و جفاها، همکاری در گرفتاریها و نیازمندیها، همدردی در مشکلات و غمها خواهد داشت. کسی که در «ایمان» صادق باشد، از نفاق و دورنگی و ریا دوری می کند. آن که در «زهد»، صادق باشد، ریاکارانه و از روی مردم فریبی، تظاهر به زهد و ساده زیستی و ترک دنیا نمی کند. به قول سعدی: ترک دنیا به مردم آموزند خویشتن سیم و غلّه اندوزند آن که در پند و موعظه و تبلیغ و ارشاد صداقت داشته باشد، عملش آینه حرفش و رفتارش شاهد گفتارش خواهد بود وگرنه به قول حافظ: «توبه فرمایان چرا خود، توبه کمتر می کنند؟» و «صدق در عهد» وفای به قولها و قرارها و تعهدات است. اینگونه ...
حدیث در مورد راستگویی
احادیثی در خصوص راستگویی حدیث (1) امام صادق عليه السلام : إِنَّ اللّه عَزَّوَجَلَّ لَم يَبعَث نَبيّا إِلاّ بِصِدقِ الحَديثِ وَأَداءِ المانَةِ إِلَى البَرِّ وَالفاجِرِ؛خداى عزوجل هيچ پيامبرى را نفرستاد، مگر با راستگويى، و برگرداندن امانت به نيكوكار و يا بدكار. كافى، ج2، ص104، ح1 حدیث (2) امام صادق عليه السلام : إِنَّ الصّادِقَ أَوَّلُ مَن يُصَدِّقُهُ اللّه عَزَّوَجَلَّ يَعلَمُ أَنَّهُ صادِقٌ وَتُصَدِّقُهُ نَفسُهُ تَعلَمُ أَنَّهُ صادِقٌ؛راستگو را نخستين كسى كه تصديق مى كند، خداى عزوجل است كه مى داند او راستگوست و نيز نفس او تصديقش مى كند كه مى داند راستگوست. كافى، ج2، ص104، ح6 حدیث (3) رسول اكرم صلى الله عليه و آله : يا عَلىُّ اصدِق وَإِن ضَرَّكَ فِى العاجِلِ فَإِنَّهُ يَنفَعُكَ فِى الآجِلِ وَلاتَكذِب وَإِن يَنفَعكَ فِى العاجِلِ فَإِنَّهُ يَضُرُّكَ فِى الآجِلِ؛اى على راست بگو اگر چه در حال حاضر به ضرر تو باشد ولى در آينده به نفع توست و دروغ نگو اگر چه در حال حاضر به نفع تو باشد ولى در آينده به ضرر توست. ميراث حديث شيعه، ج2، ص17، ح65 حدیث (4) امام على عليه السلام : أَربَعٌ مَن أُعطيَهُنَّ فَقَد أُعطىَ خَيرَ الدُّنيا وَالخِرَةِ صِدقُ حَديثٍ وَأَداءُ أَمانَةٍ وَعِفَّةُ بَطنٍ وَحُسنُ خُلقٍ؛چهار چيز است كه به هر كس داده شود خير دنيا و آخرت به او داده شده است: راستگويى، اداء امانت، حلال خورى و خوش اخلاقى. غررالحكم، ج2، ص151، ح2142 حدیث (5) امام على عليه السلام : اَلصّادِقُ عَلى شَفا مَنجاةٍ وَكَرامَةٍ وَالكاذِبُ عَلى شُرُفِ مَهواةٍ وَمَهانَةٍ؛راستگو در آستانه نجات و بزرگوارى است و دروغگو در لبه پرتگاه و خوارى. نهج البلاغه، خطبه 86 حدیث (6) امام صادق عليه السلام : لا تَغتَرّوا بِصَلاتِهِم وَلا بِصيامِهِم، فَإِنَّ الرَّجُلَ رُبَما لَهِجَ بِالصَّلاةِ وَالصَّومِ حَتّى لَو تَرَكَهُ استَوحَشَ ، وَلكِنِ اختَبِروهُم عِندَ صِدقِ الحَديثِ وأداءُ الأمانَةِ؛فريب نماز و روزه مردم را نخوريد، زيرا آدمى گاه چنان به نماز و روزه خو مى كند كه اگر آنها را ترك گويد، احساس ترس مى كند، بلكه آنها را به راستگويى و امانتدارى بيازماييد. كافى، ج2، ص104، ح2 حدیث (7) رسول اكرم صلى الله عليه و آله : إِذا رَأَيتَ مِن أَخيكَ ثَلاثَ خِصالٍ فَارجُهُ: اَلحَياءُ وَالمانَةُ وَالصِّدقُ؛هر گاه در برادر (دينى) خود سه صفت ديدى به او اميدوار باش: حيا، امانتدارى و راستگويى. نهج الفصاحه، ح205 حدیث (8) امام على عليه السلام : اَلمؤمِنُ صَدوقُ اللِّسانِ بَذولُ الحسانِ؛مؤمن بسيار راستگو و بسيار نيكوكار است. غررالحكم، ج2، ص9، ح1596 حدیث (9) ...
صداقت و راستگويي
انحراف زبان از قلب ريشه گرفته، همان‌گونه كه درستي زبان از پاكي قلب‌است.بسياري از مردم تصور مي‌كنند كه مي‌توانند دروغ گويي خود را از ديگران پنهان سازند، ولي اين پنهان‌سازي بيشتر از دو يا سه مرتبه ادامه پيدا نمي‌كند وبالاخره... در هر صورت بيشتر از اين نمي‌تواند به اين پنهان‌كاري ادامه دهد. <?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
راستگوييو دروغگويي در فلسفه اخلاق
نتیجه تحقیق :دروغ یکی از آداب غیر اخلاقی وغیر انسانی و به فرموده حضرت علي عليهالسلام فرموده است: «بدترين گناه آن است كه گناهكار آن را درست بداند». راستگوييودروغگويي درفلسفه اخلاق «وَ لا تَلْبِسُوا الْحَقَّ بِالْباطِلِ وَ تَكْتُمُوُا الْحَقَّ وَ اَنْتُم تَعْلَمُونَ» (بقره: 42) حقيقت را با گمراهي درهم نياميزيد و حقايق را مخفي نكنيد، در حالي كه آن را ميدانيد. طبق آيه شريفه فوقالذكر، دروغگويي و فريبكاري با سخن نادرست تفاوت دارد. گاهي انسان سخن نادرست را بدون قصد فريب و صرفا از روي اشتباه مطرح ميكند و گاهي با مخفي كردن حقيقت و حتي بدون بيان جمله نادرست ديگران را فريب مي‌دهد. از امام صادق عليهالسلام روايت شده است كه راستگويي نوعي هماهنگي بين زبان و قلب است.1 بنابراين، اگر كسي حقيقتي را بيان كند كه ازنظر او نادرست است راستگو نيست. آيات و روايات بسياري در مذمّت دروغگويي وجود دارد. به همين لحاظ، دانشمندان مسلمان در آثار خود، دروغگويي را تقبيح و راستگويي را ستودهاند. فريب دادن، دروغ گفتن (عموما) و عدم درستكاري، علاوه بر اينكه موضوعاتي مذهبي هستند، از قديميترين موضوعات در قلمرو اخلاق عملي به شمار ميروند كه فلاسفه بدان توجّه كردهاند. فلاسفه مسلمان، در بحث از راستگويي و دروغگويي به متون مذهبي (قرآن و احاديث)، متون فلسفي (مانند اخلاق نيكوماخوس ارسطو) و كتب سنتي عرفان اسلامي (مانند قوّت القلوب المكي) استناد كردهاند، گرچه محور بحث آنها بر اساس فضايل مثبتي، مانند اخلاق و صدق، است كه مانع دروغگويي ميشوند، نه چگونگي منع دروغگويي. گاهي رذايل بر اساس قوايي كه رذيله اخلاقي بدان مربوط است، يعني عقل، غضب و شهوت، تقسيم ميشوند. از اينرو، فريب از رذايل عقلي ميباشد كه در اثر تسلّط قواي غضبيّه و شهويّه بر آن ناشي ميشود و ارتباط نزديكي با نيرنگ و شيطنت دارد.2 ابنسينا صدق را از اقسام حكمت ميشمارد؛ اما از نظر ابوحامد غزّالي، صدق فضيلتي عرفاني است كه كسب فضايل عرفاني ديگري همچون صبر و عشق را براي افراد مستعد ميسّر ميسازد. غزّالي براي صدق شش جنبه قايل است: 1) صدق در گفتار؛ لذا، نه تنها انسان بايد از گفتن سخن نادرست بپرهيزد، بلكه همچنين بايد به شيوهاي صحبت كند كه مستمعان برداشت نادرست نكنند، گرچه وي استثنائاتي را كه در آنها سخن راست موجب زيان ميشود مجاز ميداند. به ويژه، از نظر غزّالي، فريب در تاكتيكهاي جنگي، براي اصلاح ذاتالبين و حفظ روابط حسنه ميان زن و شوهر مجاز است. 2) صدق در رابطه با خدا اقتضا دارد كه انسان در مناجات با او كلمهاي مخالف حالت روحي خود بيان نكند. اين نوع صدق به ...
آموزش راستگويي به كودكان
آموزش راستگويي به كودكان دروغ نگو، دروغگو دشمن خداست! l وقتي كودك رفتاري را انجام مي‌دهد كه از نظر شما صحيح نيست بايد همان رفتار را با خودش انجام بدهيد تا رفتار خودش را در مقابل خودش ببيند. راستگويي و صادق بودن يكي از ارزش‌هايي است كه بر زندگي ما انسان‌ها تأثير بسزايي دارد و اگر تمام انسان‌ها با صداقت زندگي كنند مي‌توانند با هم ارتباط خيلي بهتري داشته باشند و اين ارتباط را به كودكان خود نيز منتقل كنند. اگر در همه مراحل زندگي به ديگران راست بگوييم و صداقت داشته باشيم، الگوي مناسبي براي كودكان خود محسوب مي‌شويم. كودكان احتياج دارند درباره آنچه در اطرافشان اتفاق مي‌افتد اطلاعاتي پيدا كنند. آنها دوست دارند برايشان توضيح داده شود و همه چيز را به‌طور صحيح بشنوند و ما، با راستگويي به كودكان اين كار را به آنها آموزش مي‌دهيم و موجب مي‌شويم با اعتماد به نفس كامل بزرگ شوند. يكي از شيوه‌هاي آموزش راستگويي به كودك اين است كه برايش چند نوع ابزار نقاشي تهيه كرده و به او اجازه بدهيد خودش انتخاب كند كه از كدام وسيله مي‌خواهد استفاده كند. بعد، از او بخواهيد چهره خودش را در دو زمان نقاشي كند. يكي زماني كه راست مي‌گويد و يكي زماني كه دروغ مي‌گويد. با اين كار مي‌توانيد بفهميد كه او ميداند چهره انسان‌ها زماني كه راست مي‌گويند با زماني كه دروغ مي‌گويند فرق ميكند يا نه؟ بعد از كشيدن نقاشي‌ها آنها را كنار هم بگذاريد و از كودك توضيح بخواهيد تا بگويد كدام تصوير راستگو و كدام دروغگو است؟ و در ضمن خصوصيات هر كدام را برايتان توضيح بدهد. نقاشي‌ها را روي ديوار اتاقش نصب كنيد تا هميشه آنها را به ياد داشته باشد. براي كودك داستان‌هايي تعريف كنيد كه موضوع آنها راستگويي يا دروغگويي باشد. از جمله داستان چوپان دروغگو. داستان را تا نيمه تعريف كنيد و از كودك بخواهيد آن‌طور كه دوست دارد آن را به پايان برساند. كودك شما پايان داستان را به خوبي و راستي به پايان مي‌رساند. بعد از او چند سؤال بكنيد. - دروغ گفتن را دوست دارد يا نه؟ - آدم‌هاي دروغگو چرا دروغ مي‌گويند؟ - چه بلايي سر دروغگوها مي‌آيد؟ - آيا دروغگوها را دوست دارد؟ با كودك تئاتر بازي كنيد. عروسك‌هاي او را در يك جا جمع كرده و با او يك نمايش طراحي كنيد، براي شخصيت‌ها اسم بگذاريد و خصوصيات آنها را تعيين كنيد. يكي را دروغگو و ديگري را راستگو قرار دهيد با اين بازي به كودك ياد بدهيد كه نمي‌شود به هر كسي اعتماد كرد. مي‌تواند صداقت را ياد بگيرد و حقيقت را بيان كند. كودكان با نقش گرفتن، بهتر مي‌توانند حرف‌هايشان را بزنند. اگر چند فرزند خردسال داريد و آنها در ضمن ...
راستگويى و دروغگويى
چهل حديث « راستگویی و دروغگویی » مقدمه راستگويى جايگاه راستگو در قيامت زينت سخن درى از درهاى بهشت بهترين كلام سرانجام راستگويى راست فتنه انگيز راستگويى و روسفيدى راستگويى و مردانگى راستگويى، زينتِ گفتار راستگويى و رهايى راستگويى وسيله نجات راستگو دوستِ خدا بهترين خصلت راستگويى شيوه ابرار راستگويى، ستونِ ايمان دروغگويى دروغ خيانتى بزرگ گناه كبيره پرهيز از دروغگويى كليد ناپاكيها دروغ و خنده بدترين نَقل قول فرجام دروغگويى بدترين خصلت سبب دروغگويى تأمل در گفتار شهادت دروغ دروغ و نفاق دروغ و مروّت روسياهى دروغگو جايگاه دروغگو دروغ كوچك آفتِ شخصّيت زبان دروغگو صفت منافق نتيجه دروغگويى همنشينى با دروغگو زينت منافقان دروغ و ايمان دروغگو و هلاكت فراموشى دروغگو امام صادق علیه السّلام فرمودند: اَلْكَلامُ ثَلاثَةٌ: صِدْقٌ وَكِذْبٌ وَ إِصْلاحٌ بَيْنَ النّاسِ قالَ: قيلَ لَهُ: جُعِلْتُ فِداكَ مَا الاِْصْلاحُ بَيْنَ النّاسِ؟ قالَ: تَسْمَعُ مِنَ الرَّجُلِ كَلاما يَبْلُغُهُ فَتَخْبُثُ نَفْسُهُ، فَتَلْقاهُ فَتَقولُ: سَمِعْتُ مِنْ فُلانٍ قالَ فيكَ مِنَ الْخَيْرِ كَذا وَ كَذا، خِلافَ ما سَمِعْتَ مِنْهُ؛ سخن سه گونه است: راست و دروغ و اصلاح ميان مردم به آن حضرت عرض شد: قربانت اصلاح ميان مردم چيست؟ فرمودند: از كسى سخنى درباره ديگرى مى شنوى كه اگر سخن به گوش او برسد، ناراحت مى شود. پس تو آن ديگرى را مى بينى و بر خلاف آنچه شنيده اى، به او مى گويى: از فلانى شنيدم كه در خوبى تو چنين و چنان مى گفت. كافى، ج2، ص 341، ح 16. عبداللّه بن عامر می گوید: دَعَتْنى أُمّى يَوْما وَرَسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله قاعِدٌ فى بَيْتِنا ، فَقالَتْ: ها تَعالَ اُعْطِكَ ، فَقالَ لَها رَسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله ما أَرَدْتِ أَنْ تُعْطيهِ ؟ قالَتْ: أَرَدْتُ أَنْ اُعْطِيَهُ تَمْرا ، فَقالَ لَها رَسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله أَما إِنَّكَ لَوْ لَمْ تُعْطِهِ شَيْئا كُتِبَتْ عَلَيْكَ كِذْبَةٌ؛ روزى رسول خدا صلى الله عليه و آله در خانه ما نشسته بودند. مادرم مرا صدا زد و گفت: بيا به تو (چيزى) بدهم. رسول خدا صلى الله عليه و آله به او فرمودند: مى خواهى چه به او بدهى؟ عرض كرد: مى خواهم خرمايى به او بدهم. رسول خدا صلى الله عليه و آله به مادرم فرمودند: بدان كه اگر چيزى به او ندهى، دروغ برايت نوشته مى شود. الترغيب والترهيب، ج 3، ص 597، ح 32. مردى به رسول خدا صلى الله عليه و آله عرض كرد: يا رَسولَ اللّه ِ عَلِّمْنى خُلْقا يَجْمَعُ لى خَيْرَ الدُّنْيا وَالآْخِرَةِ فَقالَ صلى الله ...