دکتر صفریان مشهد
بیوشیمی دکتر سوختانلو
سلام دوستانبیوشیمی
جبراني بيوشيمي
سلام دوستان کلاس جبراني بيوشيمي روز ۵شنبه ساعت ۱۰تا۱۲ برگزار خواهد شد مختصر و مفيد...
اخرین هدیه
در چند ساعتي که از مرگ مادرم ميگذشت، پدرم، برادرم و من در اتاق وي در بخش مراقبتهاي تسکيني نشستيم. کارکنان بيمارستان به ما اجازه دادند که 5 ساعت در اتاقي که جسد وي قرار داشت، بمانيم و فقط گريه ميکرديم و يا اينکه آرام مينشستيم. چکه کردن قطرات آب در روشويي و دودکش بزرگي که پايين پنجره طبقه پنجم قرار داشت و دود آن بر منظره دلتنگ کننده اواخر زمستان شهر هارت فورد سايه ميگستراند را به خاطر دارم در زماني مقرر پدرم با مدير برنامه اجساد اهدايي در دانشگاه کانکتيکات (Connecticut) تماس گرفت و طي پيغامي به اطلاع ايشان رساند که جسد مادرم آماده است.در همان حال که کلمات شمرده پدرم را ميشنيدم به ناگاه احساس کردم حال خود را نميفهمم. نميدانستم که مادرم بدن خود را اهدا کرده است. من در دانشکده پزشکي تدريس ميکردم و اتاق تشريح را همواره فقط از ديد يک استاد دانشگاه ميديدم. گهگاه هنگامي که دانشجويان پزشکي با جسد سروکار داشتند ديدگاه آنها به جسد توجهم را جلب کرده بود. ولي هيچگاه تصور نميکردم که روزي از جسد مادر من در سالن تشريح استفاده شود و ناگهان وحشت تمام وجودم را فراگرفت.من تقريبا به پدرم التماس کردم که اين کار را نکند.نميخواستم که جسد مادرم برهنه، زير پلاستيک ضد آب در اتاق سرد که در آن همهمه پنکههاي بزرگ و بوي فرمالدييد حکمفرماست، قرار گيرد. نميخواستم که مادرم را جسد صدا بزنند. نميخواستم که شماره تخت جاي نام مادرم را بگيرد يا اينکه دست غريبه بدن او را لمس کند. مادر من هنگام مرگ فقط 68 سال سن داشت و در آن لحظه احساس ناخوشايندي داشتم. گويي داراييم به يغما رفته بود. گذشته از همه، ما ـ پدرم، برادرم و من ـ ديگر نميتوانستيم او را لمس کنيم. پس چرا هر کس ديگري بايد اين حق را ميداشت؟دلايل من به همين جا ختم نميشد. اوقاتي که در اتاق تشريح به سر ميبردم، مشاهده ميکردم که دانشجويان پزشکي اغلب قادر به تشريح تميز و بي نقص نيستند و ناگزير در پيچ و خمهاي تشريح جسد گم ميشوند و از آناتومي جسد پيروي نميکنند و در نهايت بسياري از ساختمانهاي تشريحي را فراموش ميکنند. اين افکار هنگامي که کنار مادرم نشسته بودم، مزاحمم ميشد. مشکل کجا بود؟ چرا جسد مادرم را در معرض بياحترامي در هنگام تشريح نامرتب دانشجويان، قرار بدهم؟و مادرم چه؟ مادر من مثل بيشتر ما انساني باحيا بود. هر چند اضافه وزن مادرم ناچيز به نظر ميرسيد ولي او بعضي اوقات با آن مقابله ميکرد. بعضي از قسمتهاي بدن مادرم، وي را ناراحت ميکرد و مادرم تلاش ميکرد که آن قسمتها را بپوشاند يا تغيير دهد. قرار گرفتن بدن برهنه او در زير لامپهاي پر نور روي ...
تغذیه
inam jozveye hashemi http://www.uplooder.net/cgi-bin/dl.cgi?key=0d10cf0015c4e9b1887b12b198c4221c bache ha man chek kardam safahat dros xorde bud bazam age moshkeli bud melika elam mikone
حذف وعده سحری بر روی متابولیسم بدن تاثیر منفی دارد
عضو مرکز تحقیقات بیوشیمی و تغذیه دانشگاه علوم پزشکی مشهد گفت: حذف وعده سحری در ایام ماه مبارک رمضان موجب بروز عوارض جدی بر متابولیسم و سلامتی بدن می شود. به گزارش گروه دریافت خبر خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) منطقه خراسان دکتر محمد صفریان با اشاره به این که برخی افراد برای کاهش وزن خود اقدام به حذف وعده سحری در ایام ماه مبارک رمضان می کنند، اظهار داشت: این امر موجب بروز اختلالات در متابولیسم بدن، کاهش شدید قند خون، بروز عوارض بر دستگاه گوارش و فعال شدن مکانیزم صرفه جویی در بدن می شود. استادیار گروه تغذیه دانشگاه علوم پزشکی مشهد در خصوص تاثیر روزه بر روی وزن افراد گفت: به طور کلی روزه گرفتن باعث کاهش وزن نمی شود و بعضا افراد به دلیل کاهش فعالیت روزانه، مصرف بیشتر مواد غذایی و شیرینی دچار اضافه وزن می شوند. عضو مرکز تحقیقات بیوشیمی و تغذیه دانشگاه علوم پزشکی مشهد افزود: در صورتی که افراد خواهان کاهش وزن هستند، باید میزان غذای مصرفی خود را به میزان ۱۰ تا ۱۵ درصد کاهش دهند. وی با اشاره به این که فاصله بین سحر و افطار حدود ۱۶ ساعت است، اظهار داشت: بهتر است روزه داران در زمان سحر از مواد غذایی حاوی مواد پروتئینی، کربوهیدرات و قندهای طبیعی همچون شیر و خرما، برنج های مخلوط و گوشت مرغ استفاده کنند. صفریان با اشاره به این که ماه مبارک رمضان در روزهای گرم سال قرار گرفته است به روزه داران توصیه کرد از مایعات فراوان به ویژه آب به میزان حداقل دو لیتر در فاصله افطار تا سحر استفاده کنند.