دكتر طرزي جراح بيني در اصفهان

  • ترديد در صحت نظريه‌ انفجار بزرگ

    ترديد در صحت نظريه‌ انفجار بزرگ

    ترديد در صحت نظريه‌ انفجار بزرگ   طبق نظريه‌ مه بانگ جهان حدود 13 الي 14 ( 13.7 ) ميليارد سال پيش بر اثر يك انفجار بزرگ به وجود آمده است . يعني هنگامي كه يك توده‌ بسيار متراكم و به شدت داغ ساخته شده از ذرات بنيادي بر اثر يك نيروي غير قابل تصور از هم پاشيده است . در اين انفجار بزرگ اتم‌هاي هيدروژن ، نخستين اتم‌هايي بوده‌اند كه به هستي پا نهاده‌اند . بنابه اين نظريه كل جرم و انرژي فعلي هستي ، قبل از انفجار بزرگ در گوي بسيار كوچك و چگالي  جاي داشته است .     در ابتدا ما سعي خواهيم كرد تا يك انفجار كلاسيك واقعي  را در يك سه بعدي برسي كنيم !     در تمامي انفجارهاي كلاسيك ( يعني رها شدن سريع مقادير قابل توجهي انرژي و ذرات انفجار در فضا به هر صورت ممكن ) انرژي و ماده هر كدام به صورت يكنواخت در محيط سه بعدي و كروي شكل توسعه مي‌يابند ، يعني جهت تمامي نيروهاي حاصل از انفجار به صورت يكنواخت در كل محيط سه بعدي مركز انفجار به صورت كره گسترش مي‌يابد ، لازم به ذكر است كه انرژي انفجار همواره پيشروتر از مواد حاصل از انفجار است ، براي اينكه سرعت انتشار انرژي سرعت نور است ولي با توجه به قوانين نسبيت ، سرعت پرتاب ذرات كمتر از سرعت نور خواهد بود . تصوير فوق عكس‌هايي از مراسم آتشبازي را نشان ميدهد . اين انفجارها همگي در حوزه‌ جاذبه‌ سياره زمين روي داده و مركز انفجار داراي سرعت اوليه بوده است ولي چون قدرت و سرعت انفجار نسبتا زياد بوده است ، همگي انفجارها در لحظات اوليه به صورت كره بوده‌اند ، همانطور كه مشخص است با كم شدن انرژي جنبشي ذرات به علت مقاومت هوا ، ذرات تحت تاثير نيروي گرانش زمين به طرف پايين منحرف شده و سقوط مي‌كنند . ولي در انفجار بزرگ هيچ نيروي خارجي وجود نداشته است تا مسير حركت ذرات را تحت تاثير خود قرار دهد و با توجه به اينكه مركز انفجار نيز ساكن بوده است و به روايت اين نظريه ، مكان انفجار نقطه‌ صفر فضا - زمان بوده است ، در نتيجه امروزه حاصل اين انفجار بزرگ مي‌بايست عالمي كروي شكل ، در حال انبساط با سرعت ثابت و به شعاع چند ميليارد سال نوري باشد !       برسي انفجار بزرگ از ديدگاه نسبيت : فيزيكدانان در گذشته چنين پيش بيني كردند كه اگر جرم يك ستاره ، نسبتا بيشتر از جرم خورشيد ما باشد ، در پايان عمر آن ستاره ، فشار گرانشي ميتواند چنان جرم اين ستاره را در هم پيچيده و متراكم كند كه فضاي خالي درون اتم از بين رفته و چگالي به صورت فوق‌العاده زيادي افزايش يابد . از طرفي نسبيت بيان مي‌كرد كه نيرويي به نام گرانش نيوتني اصلا وجود ندارد ...