دانشگاه علمی کاربردی روزبه زنجان

  • تاریخچه استان زنجان

    استان زنجان یکی از استان های با اهمیت ایران است که در ناحیه مرکزی شمال باختری ایران واقع شده و از نظرارتباطی دارای نقش ویژه ای است و به دلیل استقرار بر محور ترانزیتى تهران- اروپا نقطه ارتباطی مرکز با باختر و شمال باختری ایران به شمار مىآید. جاذبه های جهانگردی استان زنجان درتمام قسمت های آن پراکنده شده اند و می توان آن ها را در شمار جاذبه های طبیعی، تاریخی، اجتماعی و فرهنگی مورد مطالعه و بررسی قرار داد. دراین میان شهرستان های ابهر و زنجان با ارزش ترین و مشهورترین جاذبه های گردشگری این استان را در خود جای داده اند. مرکز این استان شهر زنجان است. استان زنجان دارای ۷ شهرستان و ۱۲۱۰ آبادی است که از این تعداد، ۹۷۸ آبادی دارای سکنه و بقیه خالی از سکنه می‌باشد. وسعت استان برابر ۲۲۱۶۴ کیلومتر مربع و۳/۴۱ درصد کل کشور را شامل می‌شود. جمعیّت استان بر اساس آخرین آمار ۹۶۴۵۶۱ نفر و معادل ۵/۱ درصد کل کشور است. جاذبه های طبیعی این استان؛ شامل کوه ها، رودها، آبشارها، چشمه های آب معدنی و دریاچه های طبیعی و مصنوعی است که در شهرستان های مختلف استان پراکنده شده اند. استان زنجان به لحاظ اقتصادی از مناطق صنعتی و خودکفای ایران بوده و از نظر جاذبه های گردشگری در برگیرنده بنای عظیم و با شکوه سلطانیه است که یکی از بزرگ ترین و مشهورترین بناهای اسلامی بر جای مانده از 700 سال پیش است. وجود معادن با ارزش سبب شده این منطقه چهره ای صنعتی به خود بگیرد و وجود مردمانی سخت کوش و هنرمند سبب وجود انواع صنایع منحصر به فرد دستی در این ملاحظه از ایران شده است. وجه تسمیه و پیشینه تاریخی استان زنجاننام استان زنجان برگرفته از مرکز استان یعنى شهر زنجان است. در مورد وجه تسمیه شهر زنجان تاکنون نظرات گوناگونى ازسوى پژوهشگران و نویسندگان ارایه شده است. قدیمى ترین نامى که به این منطقه اطلاق شده است، زندیگان به معناى اهل کتاب زند (معروف ترین کتاب آیین زردشتى ساسانى) و گان از پساوند اهل باستان است که در دوره ساسانیان بر این منطقه گذاشته شده است. گفته مى شود بناى شهر زنجان در زمان اردشیر بابکان ساخته شده و در آن زمان نام شهین یعنى منسوب به شاه به آن اطلاق مى شده است. از اواخر دوره قاجاریه به علت استقرارایل خمسه فارس، نام خمسه نیز بر آن نهاده شد. یافته هاى تاریخى و کاوش هاى باستان شناسى که در نواحى مختلف استان زنجان انجام گرفته، گواهی بر قدمت تاریخى و دیرینگى آن است و آثار کشف شده در این محدوده، استقرارهاى انسانى از دوران پیش از تاریخ تا دوران اسلامى را در این منطقه ثابت مى کند. در بیش ترمنابع موجود، نویسندگان و پژوهشگران با استناد به یافته هاى باستان ...



  • پورتال شهري زنجان.........

    اينم پورتال شهري شهرداري زنجان هر  اطلاعاتي مي خواين از اينجا ببينيد.......... پورتال شهري

  • غذا هاي محلي زنجان............

    گرچه امروزه انواع غذاهای ایرانی در این منطقه تهیه می شود ولی غذاهای محلی كه از مواد در دسترس و با توجه به شرایط آب و هوایی درست می شوند؛ هنوز جایگاه خاصی دارند. غذاهای رسمی ایرانی چون: چلوکباب، چلو خورشت فسنجان، چلو خورشت قورمه سبزی، چلو خورشت قیمه و.. در این استان در کنار غذاهای محلی و مخصوص استان؛ برای مهمانان سرو می شود و مهمانان استان زنجان؛ خاطره رنگین و خوش مزه ای از سفره های این منطفه به یاد خواهند داشت. غذاهای محلی استان زنجان را انواع آش چون: آش بلغور، آش رشته، آش انار، یوتی آش، آبگوشت های محلی، یوتی آش، و انواع غذاهای دیگر چون: کاله جوش، كوفته تركی، انواع دلمه ها، كباب تركی، خورشت مسما با مرغ، خورشت گوجه فرنگی، خوراک هویج، قیمه پلو، حلوای گردو و انواع دسرها، ترشی ها، مرباها، نان ها، سالادها و... تشکیل می دهد.

  • تست ریاضی اول دبیرستان

    http://uploadkon.ir/private.php?private=اول.pdf اینجا کلیک کن

  • آداب و رسوم مردم زنجان...........(به صورت مختصر)

    رسم های مختلف و خلق وخوی اقوام مختلف با توجه به تاریخ وقدمت منطقه در طی سال های طولانی شکل گرفته،سینه به سینه به افراد یک جامعه منتقل می شود و در طول سال ها،زنده و پا برجا می ماند. مردم شهر زنجان نیز با توجه به قدمت تاریخی و فراز ونشیب های بسیار در طول زمان خود،دارای آداب و رسوم وفرهنگ وخصلت های ویژه ای هستند.جشن ها و آداب ورسوم مختلف در موارد گوناگون،دارای نظم وقوانین خاصی هستند که همگان ملزم به رعایت آن ها هستند،مراسم اعیاد مذهبی وملی،مراسم عمومی وعزا،نوع لباس پوشیدن و جشن های محلی از جمله مواردی هستند که دارای نظم خاصی بوده و جزو آداب و رسوم مردم شهر زنجان می آیند.

  • ويژگي مردمي زنجان..............

    مردم استان زنجان از نظر تركیب قومی، مجموعه ای از اقوام آریایی، گرجی، ترک و قبیله های ایل خمسه هستند از این رو می توان گفت كه استان زنجان از وحدت نژادی خاصی پیروی نمی کند. اقوام آریایی در اواخر هزاره دوم قبل از میلاد، در این منطقه ساكن شده و طایفه ای از اقوام ترک به نام قنفور در قرن هفتم هجری و اقوام گرجی و ایلات خمسه در دوران صفویه به این ناحیه كوچانده شده اند. اختلاط و امتزاج اقوام گرجی با قبایل ایلات خمسه، تیپ مخصوص زنجانی را با ظاهری دارای پوست گندمی و چشم های میشی و موهای مشكی به وجود آورده که بیش تر در جلگه ها و كناره رودخانه های استان زندگی می كنند. چشم های سبز و روشن و موهای بور از ویژگی های ظاهری آریایی های اصیل است كه به علت اختلاط نژادی كم تر، همچنان آریایی باقی مانده و بیش تر در بلندی ها و كوهپایه های استان زنجان زندگی می كنند. در استان زنجان؛ خانواده از پدر و مادر و فرزندان تشكیل شده است و در بعضی از خانواده ها پدر و مادر بزرگ نیز همراه بچه ها و نوه های خود زندگی می كنند. ساختار خانواده ها بر پدرسالاری استوار است و تصمیم نهایی را پدر یا پسر بزرگ خانواده می گیرد. در مراسم تدفین و خاک سپاری اموات در شهرها و روستاهای استان زنجان نیز آداب خاصی حاکم است و همکاری و تعاون اهالی استان در این زمینه قابل توجه است. رعایت آداب و رسوم مراسم تدفین نیز همانند مراسم ازدواج و دیگر آداب و رسوم رایج در منطقه زنجان، از اهمیت زیادی برخوردار است. اگر متوفی از وضع مالی چندان خوبی برخوردار نباشد، دوستان و نزدیکان وی بدون اطلاع یک دیگر مبلغی را برای مراسم عزاداری و احسان کردن مواد غذایی اختصاص می دهند. در تمام مراسم های مربوط به عزاداری چه متوفی بی بضاعت باشد و چه ثروتمند، آداب تقریباً یکسانی وجود دارد. پوشیدن لباس سیاه، دعوت مهمانان مراسم عزاداری توسط بزرگ فامیل متوفی، دادن وعده های غذایی مخصوص به مهمانان (اگر پنجشنبه باشد، شام و اگر جمعه باشد، ناهار)، برگزاری مراسم شب سوم، شب هفتم و شب چهلم متوفی از جمله ی این آداب و رسوم است که در سطح استان با یک ترتیب ولی به شیوه های گوناگون محلی انجام می پذیرد. در تمام این مراسم از مهمانان با خرما، حلوا و وعده های غذایی پذیرایی می شود. پذیرش مهمان در بین بازماندگان متوفی تا شب چهلم ادامه خواهد داشت و افراد مختلف برای تسلی خاطر بازماندگان به منزل متوفی می آیند. چند روز بعد از مراسم چهلم متوفی، بستگان بازماندگان متوفی با آوردن پارچه ها و لباس های رنگی از بازماندگان متوفی می خواهند که لباس سیاه نشانه ی عزاداری خود را درآورده و لباس های رنگی بپوشند و فعالیت های طبیعی و روزمره خود ...

  • عمارت ذوالفقاري زنجان.............

     عمارت ذوالفقاری زنجان عمارت تاریخی ذوالفقاری در مركز بافت قديمی شهر زنجان واقع شده و معماری آن به اواخر دوره قاجاریه نسبت داده می شود. پلان این بنا ایرانی و سبک ساختمانی آن از بناهای گوتیک اروپایی تقلید شده است. اين عمارت از ساختمان های بیرونی، اندرونی و اداری تشکیل یافته و نمای آن با آجرهای قالبی و پيش بر تزیين شده است.بنای بیرونی عمارت ذوالفقاری که از دو طبقه و یک سردابه تشکیل شده، جالب ترین قسمت آن است که در جریان احداث خیابان طالقانی، آسیب جدی دیده و بخشی از اهمیت خود را از دست داده است. پیش از ساخت این خیابان ساختمان های اندرونی و بیرونی و اداری عمارت ذوالفقاری از طریق شبکه ارتباطی طبقه هم کف و زیرزمین به یکدیگر راه داشتند ولی اکنون این قسمت تخریب شده است. طبقه هم کف كه در حال حاضر كاربرد اداری دارد، با دو ستون و سقف سرپوشيده به هشتی منتهی می شود. طبقه دوم دارای دو راه پله است و تالارهای پذيرايی، اتاق های خواب، اتاق های نشيمن و سرويس های بهداشتی را شامل می شود. هسته مركزی بنای عمارت ذوالفقاری به سبک چهار تاقی و با سقف گنبدی ساخته شده و سنگينی سقف را جرز و ديوارهای باربر آن تحمل می كنند. پوشش بيرونی بام ساختمان شيروانی است كه البته تا زمان احداث بنا سابقه ای در اين شهر نداشت. در بالای هسته مركزی بنا، نورگير زيبايی تعبيه شده كه به كلاه فرنگی معروف است. اين نورگير هشت ضلعی با روش گره سازی و به طرز زيبايی لمه كوبی شده است. از ميان هنرهای استفاده شده در تزیينات داخل طبقه همكف بنا، می توان به كاشی كاری های سبک دوره قاجار اشاره كرد كه طرح معروف نيلوفر آبی (لوتوس) با آن اجرا شده است.تزیينات نمای بنا بسيار جالب توجه است. قرينه سازی های آن از هنر ايرانی و سبک ستون های آن از معماری قرن نوزدهم اروپا تاثیر پذیرفته است. پنجره های بنا بیش تر دو لنگه هستند، حاشيه مشبک دارند و با شيشه های رنگين تقارن جالبی را در داخل اتاق ها به وجود آورده اند. این عمارت با شماره 1852 به ثبت رسیده است.

  • نمايشگاه آثار دانشجويان معماري موسسه روزبه در رختشويخانه زنجان به نمايش گذاشته شد

    مديرگروه انجمن معماري موسسه آموزش عالي روزبه زنجان گفت: توجه به دو مقوله خلاقيت و نوآوري و ارائه طرح‌هاي جديد و نو از ويژگي‌هاي بارز آثار ارائه شده دانشجويان در نمايشگاه طرح هاي معماري مي‌باشد. و بيش از 130 اثر از دستاوردهاي دانشجويان انجمن معماري موسسه‌ آموزش عالي روزبه در معرض ديد علاقمندان قرار گرفته است. زهرا احمدي در گفتگو با خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) منطقه زنجان، ابراز كرد: اين نمايشگاه در دو بخش طراحي و ساخت ماكت در رختشويخانه زنجان داير شده كه علاقمندان مي‌توانند تا 9 خرداد ماه از ساعت 10 الي 18 عصر از آن بازديد نمايند. وي در بخش ديگري از سخنان خود تصريح كرد: ماكت ارائه شده در نمايشگاه داراي 5 طبقه مسكوني،‌ شامل سايت پلان، پاركينگ، لابي و 4 طبقه مسكوني مي‌باشد. احمدي افزود: سايت پلان شامل نگهباني، آلاچيق، گلخانه و محل بازي كودكان و طبقات اين ساختمان در طبقه اول شامل لابي و پاركينگ، طبقه 2 و 3 دو واحدي و طبقه 5 و 4 تك واحدي مي‌باشند. مدير گروه انجمن معماري گفت: اين ماكت از 4 وجه داري نماي پنجره مي باشد و داراي چشم انداز مناسب و براي راحت‌تر نمايش دادن طبقات آن به صورت كشويي تعبيه شده است. گفتني است، در اين نمايشگاه آثاري از مسعود بيات، بابك رحماني، كيارش اشتري، سعيد مقداد وشني، ناهيد كابلي، ليلا كوليوند، فرشته يوسفي، ساناز عباسي، سيد مجتبي مرتضوي، حامد شفيعي ثابت و مجيد ابراهيمي زاده به نمايش گذاشته شده است.

  • نگاهي به تاريخچه ي بازار سر پوشيده ي زنجان................

    بازار زنجان در دوران آقا محمد خان قاجار آغاز ودر سال ۱۲۱۳ در زمان فتحعلی شاه قاجار خاتمه یافته و مساجد و سراها و گرمابه ها در سال ۱۳۲۴ به آن اضافه شده است . مجموعه بازار قدیمی به صورت یک خط مستقیم به عنوان بازار بالا و پایین به دو قسمت شرقی و غربی تقسیم شده است. گستردگی جغرافيايی بازار زنجان و تنوع راسته ها ، تعدد سراها و كاوانسراهای درون شهری در راسته های فرعی كه هركدام به نامی و به فعاليتی خاص اختصاص يافته و وجود مساجد فراوان گويای پويايی اين مجموعه در طول زمان های گذشته و شرايط حاكم بوده است. اين بازار كه طويلترين بازار ايران می باشد از سوی غرب و شرق گسترده شده و بدين لحاظ بازار پائين و بازار بالا تقسيم و نامگذاری شده است .

  • نگاهي به تاريخچه ي بناي رختشويخانه.........

    بنای رختشویخانه در قلب بافت تاریخی شهر، منطبق برحصار قدیم درمنطقه پرتراکم مسکونی موسوم به عباسقلیخان و محل معروف به بابا جمال چوقوری (گودال بابا جمال) احداث شده است. زمین این بنا درسال 1347 هجری قمری توسط مرحوم علی اکبر خان توفیقی رئیس اداره بلدیه وقت شهر خریداری و توسط دوبرادر به نامهای مشهدی اکبر(معمار) ومشهدی اسماعیل (بنا) ساخته شده است. آب این رختشویخانه از قنات قلعچه حاجی میربهاءالدین تامین گردیده و محلی عمومی برای شستشوی لباس بوده است. این بنا درزمان خود به شکلی بسیار پیشرفته قسمتی ازنیاز بهداشتی شهررا تامین و بوسیله بانوئی بنام معصومه خانم بعنوان کارمند بلدیه درآنجا اداره می شده است.......

  • نمونه سوالات

    نمونه سوالات درس حساب و ديفرانسيل و انتگرال 2 ( رشته رياضي) - امتحان های پیش دانشگاهی