حدیث انفاق
حدیث در مورد انفاق
احادیثی در باب انفاق امام هادى عليهالسلام: اِنَّ الحَرامَ لا يَنمى وَ اِن نَمى لا يُبارَكُ لَهُ فيهِ وَ ما اَنفَقَهُ لَم يُؤجَر عَلَيهِ وَ ما خَلَّـفَهُ كانَ زادَهُ اِلَى النّارِ؛به راستى كه حرام، افزايش نمىيابد و اگر افزايش يابد، بركتى ندارد و اگر انفاق شود، پاداشى ندارد و اگر بماند، توشهاى به سوى آتش خواهد بود. كافى، ج 5، ص 125، ح 7 حضرت زهرا سلام الله علیها: حُبِّبَ اِلَیَّ مِن دُنیاکم ثَلاثٌ: تَلاوَةُ کِتابِ اللهِ وَ النَّظَرُ فی وَجهِ رَسولِ وَ الانفاقُ فی سَبیلِ اللهِ؛از دنیای شما سه چیز محبوب من است: 1-تلاوت قرآن 2-نگاه به چهره رسول خدا 3-انفاق در راه خدا. وقایع الایام خیابانی، جلد صیام، ص295 امام صادق عليه السلام : ثَلاثٌ مَنْ اَتَى اللّهَ بِواحِدَةٍ مِنْهُنَّ اَوْجَبَ اللّهُ لَهُ الْجَنَّةَ: اَلاِْنْفاقُ مِنْ اِقْتارٍ وَ الْبِشْرُ لِجَميعِ الْعالَمِ وَ الاِْنْصافُ مِنْ نَفْسِهِ؛ هر كس يكى از اين كارها را به درگاه خدا ببرد، خداوند بهشت را براى او واجب مىگرداند: انفاق در تنگدستى، گشادهرويى با همگان و رفتار منصفانه. نهج الفصاحه، ح 1281 برگشت به آرشیو کامل احادیث به تفکیک حروف الفبا
احادیث درباره انفاق
حدیث (1) امام هادى عليهالسلام: اِنَّ الحَرامَ لا يَنمى وَ اِن نَمى لا يُبارَكُ لَهُ فيهِ وَ ما اَنفَقَهُ لَم يُؤجَر عَلَيهِ وَ ما خَلَّـفَهُ كانَ زادَهُ اِلَى النّارِ؛به راستى كه حرام، افزايش نمىيابد و اگر افزايش يابد، بركتى ندارد و اگر انفاق شود، پاداشى ندارد و اگر بماند، توشهاى به سوى آتش خواهد بود. كافى، ج 5، ص 125، ح 7 حدیث (2) حضرت زهرا سلام الله علیها: حُبِّبَ اِلَیَّ مِن دُنیاکم ثَلاثٌ: تَلاوَةُ کِتابِ اللهِ وَ النَّظَرُ فی وَجهِ رَسولِ وَ الانفاقُ فی سَبیلِ اللهِ؛از دنیای شما سه چیز محبوب من است: 1-تلاوت قرآن 2-نگاه به چهره رسول خدا 3-انفاق در راه خدا. وقایع الایام خیابانی، جلد صیام، ص295 حدیث (3) امام صادق عليه السلام : ثَلاثٌ مَنْ اَتَى اللّهَ بِواحِدَةٍ مِنْهُنَّ اَوْجَبَ اللّهُ لَهُ الْجَنَّةَ: اَلاِْنْفاقُ مِنْ اِقْتارٍ وَ الْبِشْرُ لِجَميعِ الْعالَمِ وَ الاِْنْصافُ مِنْ نَفْسِهِ؛ هر كس يكى از اين كارها را به درگاه خدا ببرد، خداوند بهشت را براى او واجب مىگرداند: انفاق در تنگدستى، گشادهرويى با همگان و رفتار منصفانه. نهج الفصاحه، ح 1281
"انفاق و صدقه"
"انفاق و صدقه " ايمان خود را با صدقه دادن و اموالتان را با زكات دادن و امواج بلا را با دعا از خود دور كنيد . (نهج البلاغه حكمت 146) از نظر لغوي انفاق بخشيدن مقداري از مال خود به ديگران و صدقه چيزي در راه خدا دادن را گويند . حديثي از رسول اكرم نقل مي كنند كه : "صدقه هفتاد نوع بلا را دفع مي كند " و يا " صدقه موجب گشايش روزي مي شود." و در نهج البلاغه آمده : " روزي را با صدقه آغاز كنيد . " ( حكمت 137 ) صدقه بر دو نوع است منقطع و جاريه . صدقه منقطع چيزي است كه در زماني خاص كوتاه براي كسي داده شده و تمام مي شود و صدقه جاريه آن است كه تأثير آن بطور مستمر ادامه دارد چون احداث مدرسه و يا بيمارستان و مسجد و يا در قديم حفر قنات كه تا سال ها كه از آنها استفاده مي شود حكم صدقه در هر لحظه را دارد . هر دو كلمه از نظر مفهومي يكي هستند ولي از نظر كاربردي در بين عامه فرقي با هم دارند . معمولاً مردم زماني كه جان و مالشان در معرض خطر قرار گيرند و يا احساس خطر كنند از لفظ صدقه آنهم در مفهوم منقطع استفاده مي كنند و مقدار بسيار اندك (پنجاه تا يك تومني در مقابل پنجاه ميليون تومان ديه ي انسان با آن همه دنگ و فنگ دادگاه و زندانش ) كه در مقابل خطر احتمالي رقمي نيست به نياز مندان مي دهند آنهم كسي را كه خود نيازمند تشخيص دهند . براي مثال : در آبادي ما دو نفر از صاحب نفوذان آبادي كه از شعار تفرقه بينداز و حكومت كن ، استفاده مي كردند شبها باهم بودند و روزها از ناآگاهي مردم استفاده كرده و هر كدام براي خود يار گيري كرده و مردم را به جان هم مي انداختند . در اين در گيري هاي كاذب از قضا يكي از طرفين چنان مصدوم مي شود كه احتمال مرگ داشته است . چون حاجي مطلع مي شود كه چماقدارانش يكي از ياران دوست شبانه اش را ناكار كرده اند زود يك وجه ناچيزي را به خدمتكار خود مي دهد تا به فقيري برساند . از قضا باخبر مي شود كه آن شخص از مرگ نجات يافته است . زود خدمتكار را صدا مي زند كه اگر آن وجه را نداده پس بگيرد . خدمتكار مي گويد كه آن را به فقيري رسانده است . ارباب مي پرسد كه به چه كسي دادي ؟ خدمتكار مي گويد : به فلان حاجي دادم . ارباب مي گويد : من گفتم به نياز مند بده نه به فلان حاجي ثروتمند . خدمتكار مي گويد : ما بيشتر مي دانيم كه نياز مند كيست يا خدا ؟ ارباب مي گويد : البتّه كه خدا ! خدمتكار مي گويد : من هم كاري را كردم كه خدا كرده است . خدا مي داند كه او نياز مند است و به او داده است و من هم به او داده ام . ." در حقيقت صدقه در بين عامه معامله اي است با خدا كه او را از بلايا حفظ كند . بعبارتي ديگر مي خواهند با آن چيز ناچيز خدا را مديون محافظت از خود بكنند . گويند شخصي وجهي را در صندوق صدقات كنار ...
انفاق و صدقه
وَأَمَّا السَّائِلَ فَلَا تَنْهَرْ( ضحی آیه 10)فقیر را نا امید بر نگردان(و با او مهربان باش) گفت به پیامبرما خدای خوب و دانا بگو تو به آدما تو هر کجای دنیا اگر فقیری دیدن یا صداش رو شنیدن بی اعتنا نباشن از بدی ها جدا شن به حرف شیطون نکنن فقیر رو بیرون نکنن کمک کنن زود به اون باشن با اون مهربون از چیزایی که دارن به اون فقیر هم بدن تا نمونه تو دنیا گرسنه و بی غذا این کار،خوب و زیباست گفته قرآن ماستوقتی ما، به آدمای خوب کمک می‌کنیم، خدا هم به ما کمک می‌کنه، که توی کارامون موفق باشیم. تازه اگه ما یه بار به کسی کمک کنیم و مشکلش رو حل کنیم، خدا 70 بار به ما کمک می‌کنه و 70 تا مشکلمون رو، برطرف می‌کنه.!!حدیثامام على عليه السلام : صدقه، نزد خداوند بارور مىشود.آیهأَنفِقُواْ مِن طَيِّبَاتِ مَا كَسَبْتُمْز چيزهاى پاك و نيكو كه به دست آورده ايد انفاق کنید.(بقره-آیه 267)از صندوق فوق میشه به عنوان کارت آموزه استفاده کرد.برای دیدن نمونه زیبا کلیک کنید
احسان و انفاق از منظر آیات و روایات
احسان،در متون اخلاقی و دینی ما از همان آغاز یکی از فضایل اخلاقی دانسته شده است.مشروط بر اینکه از رنگ و ریا و حب غیر خدا به دورو از سر طاعت و نیک سیرتی باشد.همینطور است انفاق، وقتی آدمی از آن چیزی به نیازمندان ببخشد که خود دوستتر دارد یا بدان محتاج تر است. این دو فضیلت را جز آنکه به لحاظ نظری بر آنها تأکید بسیار رفته است،عملا و در کردار اولیای الهی هم برجسته و چشمگیر میبینیم. مقاله حاضر بر فضیلت و میمنت احسان و انفاق،آیات و اخبار بسیاری را شاهد آورده و سخن خود را بدانها مستند کرده است.این تحقیق را به سبب همین ابتکار ارج باید نهاد. *بسیاری از مردم اگر کاملا بینیاز شوند،راه طغیان و سرکشی پیش میگیرند و صلاح آنها این است که در حد معینی از روزی باشند که نه موجب فقر گردد و نه موجب طغیان. پیامبر اکرم(ص):دستها سه گونهاند:گیرنده،دهنده و نگهدارنده و از همه بهتر دست دهنده است.(1) کاروان بشری به سوی مقصد مشخص خود در حرکت است و ما انسانها در این کاروان به صورت دسته جمعی حرکت می‌کنیم،در مسیر راه به واماندگانی برخورد می‌کنیم که باید آنها را یاری داد و کمبودهایی را میبینیم که باید جبران کرد و با مشکلاتی مواجه میشویم که باید در حل آن،تلاش ورزید. یاری دادن واماندگان،رفع کمبودها و پر کردن حفره ها انفاق است و مسئوولیت همه انسانهاست. انفاق در فرهنگ لغت به معنای نفقه دادن،خرج کردن،دادن یا بخشیدن مال به کسی است. همچنین برای انفاق معانی متعددی ذکر شده است. از جمله: 1-پر کردن شکاف 2-مصرف کردن انباشته 3- از بین بردن فقر و نیازمندی گاهی برای شخصی،یا جامعهای حوادثی اتفاق میافتد،این پیشامدها مخصوص زمان و یا جامعه خاصی نیست.ناگهان زلزلهای رخ میدهد یا جنگی بوقوع میپیوندد،سیلی براه افتاده،یا دزدی از راه میرسد،که بر اثر آن دسترنج سالها تلاش و کوشش بر باد میرود و کمبودها و نابسامانیهایی را موجب میگردد.قلبی شکسته، دستانی تهی،دلی داغدیده مصدومی درمانده، یتیمی بیپناه یا مریضی گرفتار بر جای میماند و یا این که فردی یا خانوادهای بر اثر بیکاری، ورشکستگی،بیماری و عدم در آمد کافی دچار فقر میشود و به بدبختی و سیه روزی میافتد.اکنون چه باید کرد؟قطعا عقل و شرع و وجدان،بی تفاوتی نسبت به این گونه افراد و رها کردن آنها را به حال خود نمیپسندد،پس باید جبران کرد.اما چگونه؟ طرح موفق اسلام در این زمینه انفاق است که در این مقاله بدان پرداخته شده است. چرا خداوند عده ای را محتاج انفاق قرار داد؟ ممکن است،برای هر فردی این سؤال مطرح شود که چرا بعضی از مردم محروم و نیازمند و ...
انفاق در قرآن. شرايط. انفاق به اندازه. ذخيره ابديت . صدقه
آداب خرید و فروش در آموزه‌های دینی . اقتصاد مقاومتی در کلام علی ع اسلام و فقر، مال حرام . برکت امتحان و آزمون الهی با مال . احکام مالکیت . ثروت مال قرض الحسنه . ربا خمس چیست؟ دلایل وجوب . حسن تدبیر و افزایش روزی رزق و روزی . اسراف و تبذیر . بخل و خساست ورزیدن هدیه در اسلام . رشوه ؛ به نام هدیه انفاق انفاق از مهم ترین اعمال نیک و صالح عبادی است که در آموزه های قرآنی به آن توجه ویژه ای شده و درکنار عبادت محض چون نماز قرار گرفته است. از این رو، بخش مهمی از تعالیم و حیانی قرآن به مساله انفاق اختصاص یافته است. انفاق به معنای اخراج مال از ملک خود است (مجمع البیان ج1-2 ص121) ولی در فرهنگ قرآن به هر نوع بذل و بخشش به دیگری از مال و غیر مال چه واجب و غیر واجب اطلاق میشود (مفردات) بنابراین، انسان هر چیزی را از مال و غیر مال از علم و دانش و مهر و محبت به شخص دیگری عطا نماید، انفاق کرده است. «انفاق» از ماده نفق و در لغت به معنی گذشتن هر چیزی و از بین رفتن آن با تمام شدن آن چیز است و در اصطلاح، انفاق بیرون کردن مال از ملک و قرار دادن آن در ملک دیگری است که یا از طریق صدقه یا از طریق بخشیدن اموال خود در راه جهاد و دین و هر آنچه خدا به آن فرمان داده است، می‌باشد.انفاق عبادتی همچون نمازدین اسلام، دین اجتماعی است. به این معنا که آموزه های عبادی آن بیشتر در قالب رفتارهای اجتماعی و روابط میان انسانی تجلی و تحقق مییابد تا در قالب عبادت های محض. بر همین اساس، برخی گمان کرده اند که دین اسلام اصولا دین دنیاست تا دین آخرت. براساس آموزه های قرآنی، دنیا مزرعه آخرت است و انسان هر آن چه در دنیا کرده در آخرت درو می کند. انفاق به عنوان مهمترین عمل عبادی و اجتماعی در کنار نماز به عنوان مهمترین و اصلی ترین عمل عبادی محض، نقش مهمی را در سازه ماهیتی شخص و جهانی دارد که در آخرت از آن بهره می برد، پاسخی برای پرسش های شش گانهقرآن به همه پرسش های شش گانه بشر درباره انفاق به درستی و تمام و کمال پاسخ داده است. 1- از چه چیزی انفاق کنیم؟خداوند به صراحت از انفاق مما رزقناهم سخن به میان آورده (بقره3) تا نشان دهد که انفاق می بایست نسبت به همه نعمت های الهی باشد و اختصاصی به مال ندارد. اگر خداوند مهر و محبت را روزی کسی کرده باید آن را نسبت به دیگری انفاق کند و از مهر و محبت کم نگذارد، چنان که از علم و دانشی که خداوند روزی او نموده باید انفاق کند. با این بیان روشن شد که انفاق لازم است از همه چیزی که خداوند روزی شخص کرده صورت پذیرد. در آیه 92 آل عمران میفرماید که آن چه انفاق ...
انفاق
از عایشه نقل شده است که روزی گوسفندی را ذبح کردیم و پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلّم) تمام قسمت های آن گوشت را به دیگران انفاق نمود. و تنها کتفی از گوسفند باقی ماند.من به پیامبر عرض کردم : یا رسول الله، از گوسفند، تنها کتفی باقی مانده است.ایشان فرمودند : هر آنچه انفاق کردیم باقی است به غیر از این کتف.
انفاق
انفاقامام رضا عليه السلام در نامه اىبه فرزندش امام جواد عليه السلام نوشت : اى ابو جعفر! به من خبر رسيده است وقتى مىخواهى از منزل بيرون روى غلامان تو را از درب كوچك منزل بيرون مى برند و اين بخاطربخل آنهاست كه نمى خواهند از سوى تو خيرى به نيازمندان برسد.به حقى كه بر تودارم سوگندت مى دهم كه پيوسته از درب بزرگ رفت و آمد كن ، وقتى كه سوار مركب مى شوىدر هم در دينار به همراه داشته باش و به هر كسى كه از تو در خواستى مى كند عطا كن .عموهايت از تو كمك خواستند بخشش تو به آنها كمتر از پنجاه دينار نباشد، اگربيشتر دادى اختيار با توست . و اگر عمه هايت در خواست كمك كردند كمتر از 25 ديناربه آنها نده اگر بيشتر دادى مختارى ، همانا من مى خواهم خداوند مقام تو را بالا بردپس انفاق كن و از كم شدن در درگاه خداوند صاحب عرش ترسى به خود را راه نده. نگاهى بر زندگى چهارده معصوم (انوارالبهيه ) نور يازدهم ، تاليفشيخ عباس قمى