جیره بز
جیره بز
اگر حيوان کاملاً بالغ باشد، آبستن يا در حال شيردهى نباشد، تنها به‌مقدار کمى غذا جهت تأمين احتياجات فيزيولوژکى او نياز دارد. احتياجات نگهدارى بعضى از نژادها مثل آنقوره چون کرک حيوان به‌طور مرتب در حال رشد است يک مقدار بيشتر است. از خصوصيات بز اشتهاى زياد حيوان به غذا است طورى‌که روزانه در حدود ۵/۳-۵ درصد وزن زنده مى‌تواند غذاى خشک مصرف کند. اگر به دفعات غذا داده شود حيوان بيشتر از اين مقدار خواهد خورد به‌خصوص اگر غذا متنوع باشد. شکم بز نسبت به اندازهٔ بدن او در مقايسه با شکم ساير نشخوارکنندگان بزرگتر است. بز در مقايسه با ساير نشخوارکنندگان از علوفه خشک بهتر و بيشتر استفاده مى‌کند و اگر کيفيت علوفه بهتر باشد عملکرد بز نسبت به گاو و گوسفند بيشتر است. فاکتورى که سبب افزايش عملکرد بز مى‌شود اين است که بز قسمت‌هاى با قابليت هضم بيشتر را انتخاب کرده و مى‌خورد. فاکتورهاى متعددى نيازمندى‌هاى زير را تحت تأثير قرار مى‌دهند، مثل فعاليت، درجه حرارت محيط و در بزهاى شيرده، مقدار شير توليدى و درصد چربى آن. - آب: يک بز مى‌تواند روزانه ۴ تا ۱۶ ليتر آب مصرف کند که بستگى به شرايط محيطي، نوع غذاى مصرفى و شرايط فيزيولوژيکى حيوان دارد. بزهاى شيرى به ازاء هر کيلوگرم شير توليدى به ۶-۴ ليتر آب نياز دارند و اگر مقدار آب محدود باشد شير توليدى کم خواهد بود. بز در موقع آب خوردن خيلى وسواس است و سعى مى‌کند از آب تميز استفاده کند. اگر درجه حرارت آب بالا باشد حيوان آب بيشترى مصرف مى‌کند، بدين جهت پرورش‌دهندگان بز به بزهائى‌که شير بيشترى دارند آب با درجه حرارت ملايم مى‌خورانند. بعضى از نژادهاى استوائى قادر هستند مسافات زيادى را بدون آب خوردن طى بکنند. بز نژاد بدوئين سياه (Black Bedouin)، در سوريه قادر است، به اندازه ۴۰ درصد وزن بدن خود آب در شکمه‌اش ذخيره کرده ۲-۴ روز بدون خوردن آب شير توليد کند
پرورش گوسفند به روش پرواربندی
پرورش گوسفند به روش پرواربندیمنظور از پروار بندی یعنی چاق کردن و کسب حداکثر اضافه وزن یا تولید لاشه جهت تامین گوشت است. پرواربندی به دو روش انجام می شود. الف- پروار بندی در محیط محسور ب – پروار بندی در محیط ازاد و مرتع روش اول یعنی پروار بندی در مکان های محصور و محدود به دو دسته زیر تقسیم می شود. 1- نگهداری گوسفند پرواری در مکانهای مسقف که به صورت اغل یا سایه بان و حفاظ می باشد2- نگهداری گوسفند پرواری در محیط بدون سقف اما محسور که طبعا هزینه کمتری دارد روش دوم یعنی پروار بندی در محیط ازاد احتیاج به کارگر کمتری دارد ، کود دام میتواند مستقیما به مرتع باز گردد ، اما طبیعی است که میزان اضافه وزن کمتر باشد و مقداری انروی و مواد مغذی که باید در دام ها ذخیره گردد در راهپیمایی هدر می رود.پروار بندی یکی از بهترین و مهمترین روش های تولید گوشت در تمام دنیا و از جمله کشور ماست پروار بندی عبارت است از مدیریت و تغذیه مناسب دام ها جهت بدست اوردن اضافه وزن در یک مدت یعنی با حد اقل هزینه. هدف از اضافه وزن تامین پروتئین حیوانی مورد نیاز انسان استدر این تعریف چند نکته قابل توجه وجود دارد. 1- روش نگهداری و تغذیه دام های پرواری با سایر دام ها متفاوت است و توجه بیشتر را می طلبد 2- در یک زمان و دوره معین اعمال می شود3- بدست اوردن حد اکثر اضافه وزن مورد توجه است پس دام هایی که با سرعت بیشتری رشد می کنند برای پروار بندی مناسب تر اند4- اصل توجه به حد اکثر بازده با حداقل هزینه ایجاب می کند حدالامکان از نگهداری دام های مسن تر و بیمار که موجب ایجاد هزینه بیشتر و اتلاف مواد غذایی می شوند برای پروار بندی خود داری شود.5- هدف تامین پروتئین حیوانی است که عمدتا در ان چه ما بنام عضله و گوشت می شناسیم و جود دارد بنابراین در پروار بندی به پرورش دام هایی توجه می شود که با سرعت رشد بیشتر به ذخیره بافت های عضلانی در مقایسه با بافت های دیگر می پردازدمزایای پرواربندی:مهمترینن مزایای پرواربندی را می توان بدین صورت خلاصه کرد:1- تولید گوشت : دام های لاغر و سبک وزن پس از یک سری عملیات تبدیل به دام های سنگین وزن شده و به عبارت دیگر به تولید افزوده خواهد شد 2- مرغوبیت گوشت: گوشت دام های پروار دارای کیفیت بهتر از سایر دام هاست . هر قدر مقدار عضله در مجموع لاشه بیشتر باشد مرغوبیت گوشت بیشتر است و به همین دلیل دام هایی که چنین خصوصیتی را موجب می شوند برای نگهداری بهتر اند و انها دام های جوان هست اند.3- برگشت اص سرمایه و سود ان در کوتاه مدت: دوره پرار بندی حدود 2 تا 4 ماه است .پس از فروش دامهای پرواری کل سرمایه و سود به سرمایه گزار بر می گردد .4- حفظ مراتع کشور5- استفاده از ...
بز مرخز
بز مرخز یکی از نژاد های منحصر به فرد استان کردستان و از ذخایر ژنتیکی با ارزش کشور محسوب می شود که پوشش بدن آن از الیافی به نام موهر(مه رز) پوشیده شده و از نظر اقتصادی حائز اهمیت است. زیستگاه طبیعی این نژاد در استان کردستان، شهرستان بانه می باشد و در سه تیپ رنگی ( سیاه، سفید، قهوه ای ) پرورش داده می شود. از خصوصیات تولیدی این نژاد می توان به موارد زیر اشاره نمود: 1 باروری 95 درصد 2 دوقلو زایی بالا 26 درصد 3 میزان تولید شیر در یک دوره شیر دهی 90 لیتر 4 راندمان تولید الیاف 80 درصد 5 میانگین طول تار الیاف 14 سانتی متر 6 میانگین قطر تارالیاف 27 میکرون 7 متوسط وزن الیاف در نرها 1200 گرم 8 متوسط وزن الیاف در ماده ها 800 گرم در سالهای اخیر به واسطه عدم توسعه صنایع نساجی و وجود شغلهای کاذب جمعیت این نژاد در زیستگاه طبیعی به شدت کاهش یافته بطوریکه به کمتر از 5000 راس رسیده است . اهم فعالیتهای معاونت امور دام در خصوص احیاء نژاد بز مرخز: 1-تحت پوشش قرار دادن تعداد 60 گله بز مرخزبه ظرفیت 1500 راس بز مولد و عقد قرارداد همکاری با دامداران در راستای حفظ و حراست از ذخایر ژنتیکی 2-پرورش و نگهداری تعداد 650 راس بز مرخز در ایستگاه دامپروری سنندج بمنظور بانک ذخیره زنی جهت تحقق اهداف برنامه های اصلاح نژادی و حمایت از گله های مردمی 3- توزیع دام نر اصلاح شده در گله های مردمی به منظور جلوگیری از هم خونی و افزایش بازده اقتصادی 4- تامــــین نـــهاده های مورد نیاز به منظور کمک به بهبود مدیریت و اجرای مسائل اصلاح نژادی 5-صدور شناسنامه دامداری کوچک روستایی برای کلیه صاحبان پرورش دهنده بز مرخز
تاثیر جیره غذایی(علوفه ای) بر خصوصیات فیزیکی ـ شیمیایی و ترکیب اسیدهای چرب شیر بز
مقدمه: کیفیت شیر رابا توجه به ترکیبات شیمیایی آن نظیر پروتئین،لاکتوزوچربی می سنجند.اخیرا به ترکیب اسیدهای چرب شیرکه به طور مستقیم روی سلامتی انسان تاثیر می گذارندنیز توجه ویژه ای شده است. وترکیب این اسیدها به عوامل مختلفی وابسته هستند که شامل مرحله شیردوشی،نژاد،تنوع ژنتیکی،سن،سلامت دام وتغذیه است.(گرومر1991،جنسن وهمکاران1991،پالمکویست وهمکاران1993،کیلژیان1995،مورفی وهمکاران1995).برخی آزمایش ها برای بررسی تاثیر جیره غذایی روی ترکیب وتولید شیر انجام شده است(اسپاین وپولان1995).در کشورهای اروپایی به منظور کاهش اثر اسیدهای چرب اشباع بر روی سلامتی انسان که به عنوان اجزای سازنده چربی ها می باشند تحقیقاتی صورت گرفته است(،کیلژیان1995،اسپاین وهمکاران1995).سامپیالو وهمکاران اهمیت وتاثیر منابع مختلف غذایی پروتئینی( نظیر یونجه)را روی ترکیب وتولید شیر در سال 1998گزارش داده اند. مطالعات انجام شده در بزهایی که با علوفه های با کیفیت بالا وپایین تغذیه می شدند نشان داد که مصرف علوفه های با کیفیت پایین تاثیر منفی روی افزایش وزن وتولید شیر دارد.هم چنین این حیوانات اختلاف بیشتری در ارزشهای سلولهای بدنی نسبت به آنهایی که با علوفه های سیلویی وبا کیفیت تغذیه شده بودند نشان می دادند(هوسیان وهمکاران1996).علاوه بر این خوراک مصرفی تاثیر بیشتری بر کیفیت ارگانولپتیکی شیر بزها نیز داشت وسیلاژهای نامرغوب می توانند باعث صدمه زدن به این ویژگی شیر شود(سبب کاهش کیفیت شیر تولیدی در بزمیشود).واین یافته بسیار اهمیت دارد، چون محققان می توانند با استفاده از روش های آماده سازی شیر به دنبال کسب اطلاعا بیشتر درباره این تنوع کیفیت باشند.وهدف از این کار بررسی تاثیرات جیره های مختلف غذایی بر روی ترکیب وخصوصیات فیزیکی-شیمیایی شیر تولید نژاد سانن بود. مواد و روشها: حیوانات وتیمارها:برای انجام آزمایش از 9نژاد شیری سانن که به طورمتوسط50 کیلوگرم وزن داشتند استفاده شد.آنهابه طور جداگانه در اصطبل های(باکس) انفرادی قرار داده شدند، آب،غذا،املاح معدنی در اختیارشان گذاشته شدواندازه این باکس های انفرادی 3.75مترمربع به ازای هر حیوان بود. تیمارها از سه جیره علوفه ای یونجه،جو وسیلوی ذرت تشکیل شده بودند(طبق جدول 1). جدول1:ترکیبات جیره غذایی آزمایش(براساس ماده خشک) اجزا تیمارها(درصد) یونجه جو سیلوی ذرت یونجه 48.11 - - جو - 50 - سبوس ...
نژادها ی :شتر- بز- گوسفند -گاو -گاوميش
نژادها ی :شتر- بز- گوسفند -گاو -گاوميش 1. شتر دوکوهانه: <?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> نژادی است درشت اندام و با قابلیت حمل و نقل، رنگ بدن قهوه ای تیره،کوهان گرد، ستون فقرات پرگوشت، میزان کرک و موی آن بیشتر از شتر یک کوهانه می باشد. 2. شتر بلوچی: نژادی است گوشتی- پشمی که به رنگ های قهوه ای تیره و حنایی دیده می شود. 3. شتر کویر مرکزی: نژادی است گوشتی- پشمی با اندام متوسط، سر و گردن کوتاه، زانوها کشیده، فرق سر گرد و خمیده، لب بالا آویزان، چشمها فرورفته، گوشها کاملاً کوچک، بدن به رنگ قهوه ای روشن، خاکستری سیاه و سفید بوده و موهای بدن بسیار نرم وپشمی می باشد. 4. شتر ترکمنی: نژادی است شیری با تولی 1800- 1500 لیتر در دوره شیردهی- شکم بزرگ و برآمده گردن دراز، سرکشیده، پاها دارای ارتفاع متوسط، کف پاها بزرگ، پستانها بزرگ و حجیم و کوهان گرد می باشد. 5. شتر جماز: نژادی است با اندام کشیده و ظریف و مستعد سوارکاری، پوست نازک، موهای کوتاه و فشرده، رنگ بدن متنوع و ممکن است خاکستری یا سفید باشد، پاها بلند، استخوانها قوی و در عین حال ضخیم نیستند نژادهای اسب بومی ایران 1. اسب کردی: نژادی است خونگرم، مطیع، آرام، مقاوم در مسافتهای طولانی و کوهستانی، دارای تیره های جاف( سیاه و سفید)، افشار( کهرو قره کهر)، سنجابی( کهرروشن، و خرمایی) 2. اسب ترکمن: نژادی است خونگرم، مطیع، آرام، مقاوم در مسافتهای طولانی توانایی در پرش از موانع و دارای دو تیره مشهور آخال تکه(AKHAL TAKDE ) و یموت(YMOUT) 3.اسب قره باغ: نژادی است خونگرم، آرام با رنگهای سمند، نیله، و کهرو قابلیت صعود به ارتفاعات 4. اسب عرب ایرانی: نژادی است خونگرم بسیار باهوش، نترس، نجیب، و با رنگ غالب خاکستری و سمند ودارای تیره های کحیلان، حمدانی، صقلاوی و حدبان. 5. اسبچه خزر: نزادی است خونگرم، آرام، خوش اندام، ظریف به طوریکه مینیاتور اسب عرب شهرت دارد. رنگ غالب، قهوه ای، سمندو شاه بلوطی نژادهای شاخص بز در ایران: 1. بز تالی جزیره ای: نژادی است شیری و به رنگهای قهوه ای روشن تا قهوه ای تیره با خط نواری تیره در امتداد پشت. میانگین وزن بز نر 31 کیلوگرم و ماده 27 کیلوگرم 2. بز رایینی: نژادی است کرکی، نوع رنگهای سفید، قهوه ای روشن تا قهوه ای تیره، قرمز، زرد و خاکستری در این دام مشاهده می شود. میانگین وزن بز نر 39 کیلوگرم و بز ماده 28 کیلوگرم 3. بز عدنی: نژادی است شیری، رنگ غالب آهویی و بندرت به رنگهای حنایی،سفید، سیاه و ابلق سیاه و سفید و ابلق سفید و قهوه ای مشاهده می شود.میانگین وزن بر نر 36 کیلوگرم و بز ماده 25 کیلوگرم 4. بز بلوچی: نژادی است کرکی- شیری، رنگ بدن سیاه تا قهوه ای و ابلق ...
سمینار کارشناسی تاثیر مکمل های چربی بر روی تولید و تولید مثل گاوهای شیری
منابع چربی منابع چربی های مورد استفاده در خوراک گاو دارای انواع مختلفی است که بر اساس پاسخ به نوع چربی به صورت زیر طبقه بندی می شود: 1.چربی های خنثی در شکمبه: به مقدار کم در جیره ی نشخوارکنندگان مورد استفاده قرار می گیرند و اثرات بسیار کمی بر قابلیت هضم مواد خوراکی دارند.این چربی ها در شکمبه شامل اسیدهای چرب اشباع و چربی های هیدروژنه هستند. 2.چربی های فعال در شکمبه: این چربی ها به شدت مانع تخمیر میکروبی در شکمبه شده و قابلیت هضم مواد خوراکی را با درجات متفاوت کاهش می دهند. این چربی ا در شکمبه شامل چربی هایی با منشأ حیوانی(نظیر پیه) ، روغن گیاهی(نظیر روغن کلزا)، دانه های روغنی(نظیر دانه سویا) و چربی به دست آمده از باقی مانده مواد خوراکی گیاهی حاصل از فرآوری می باشد. 3.چربی های محافظت شده: این نوع چربی ها به عنوان منابع مقاوم بر بیوهیدروژناسیون میکروارگانیسم های شکمبه ای به طور وسیع در جیره نشخوارکنندگان به کار رفته و موجب تغییر الگوی اسیدهای چرب بافت های بدن و شیر می شوند.از روش های مقاوم کردن چربی ها در مقابل بیوهیدروژناسیون شکمبه،استفاده از نمک های کلسیمی اسیدهای چرب و چربی اسیدی می باشد.آزمایشات استفاده از نمک های کلسیمی را به عنوان منبع محافظت شده چربی ها برای گاو شیری نشان می دهد.گزارشات استفاده از چربی های محافظت شده برای گاو شیری که حدود 15 درصد از انرژی متابولیسمی آنها از چربی های بلند زنجیره تأمین شده باشد،نشان داده است که بازده استفاده از انرژی برای تولید شیر به حداکثر می رسد. فواید بالقوه چربی ها به صورت افزایش انرژی جیره،مصرف اسید چرب موجود در خوراک و اثرات سودمند ناشی از کاربرد چربی های محافظت شده،سبب توسعه کاربرد آنها شده است. هدف از محافظت چربی ها 2 چیز است:اول محافظت جمعیت میکروارگانیسم های شکمبه به گونه ای که بتوانندمشکلات هضمی سطوح بالاتری از چربی را به مصرف برسانند. هدف دوم که البته اهمیت آن کمتر است ، محافظت چربی از تاثیر میکروب های شکمبه است ،به گونه ای که شیر تولید شده حاوی اسید های چرب غیر اشباع بوده که برای سلامت انسان مفیدتر و کره حاصله از آن نرم تر است. مزایای مصرف پودر چربی در جیره گاو: اگر چه گاوهای شیری باشکمبه فعال به چربی یا اسیدهای چرب نیاز ندارند،اما بودن آنها درجیره مزایای زیادی دارد.وجود چربی به مقدار متوسط در کنسانتره به شدت خصوصیات خوراک را برای حمل ونقل بهبود می بخشد.چون در صورت کمبود یا نبودن چربی در خوراک قسمتی از مواد خوراکی به صورت پودر یا گرده در آمده به صورت غبار از آن خارج می شود،به همین ترتیب وجود مقدار متوسط چربی اصطکاک ماشین آلات و تجهیزات حمل ونقل ...
تغذیه بره های پرواری
مسئله تغذیه در پروار بندی بسیار حائز اهمیت است و در حدود 60 تا 70 درصد هزینه های دامپروری را در بر می گیرد( هزینه های جاری ). بنابراین باید جیره غذایی دام به نحوی تنظیم شود که هم ارزان و مقرون به صرفه بوده و هم دسترسی به آنها آسان و نیز احتیاجات نگهداری و رشد حیوان را تامین نماید.<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> جیره غذایی بره های پروار شامل موارد زیر است: - دانه های غلات - مواد متراکم پروتئینی - مواد علوفه ای - مواد مکمل معدنی به هر حال اگر بره های نر با توجه به خصوصیات بره های پرواری انتخاب شده و نیازمندیهای غذایی آنها کاملا تامین گردد، روزانه 225 گرم( به طور متوسط) افزایش وزن خواهند داشت. ضمنا با در نظر داشتن اینکه در طی دوره پروار بندی ، متوسط وزن بره ها در شروع دوره 25 kg و متوسط وزن آنها در پایان دوره 47.5 kg می باشد متوسط وزن در طول دوره حدود 36.5 کیلوگرم خواهد بود. اگر چه جیره غذایی در اوزان مختلف متفاوت است، اما جیره غذایی مورد نیاز معدل اوزان در طول دوره، می تواند به عنوان مبنای محاسبه هزینه غذا مورد ملاک قرار گیرد. جیره غذایی در این وزن شامل 1950 کیلو کالری انرژی در روز و 155 گرم پروتئین خام است که بایستی توسط 1.55 کیلو گرم ماده خشک جیره تامین گردد. حال جیره را بر اساس غلظت پروتئین تنظیم می نماییم : غلظت پروتئین 0.1= 1.55/0.155 در این جیره 1.5 درصد فضای خالی در نظر گرفته شده است. این غلظت توسط 4 ماده غذایی یعنی جو، کنجاله تخم پنبه، یونجه و سیلوی ذرت تامین می شود: سیلوی ذرت as fed kg 1.24 به ازای هر راس در روز جو as fed kg 0.795 به ازای هر راس در روز یونجه خشک as fed kg 0.466 به ازای هر راس در روز کنجاله تخم پنبه as fed kg 0.064 به ازای هر راس در روز نوع ماده غذایی نیاز سرانه 100روز/kg نیاز200راس 100روز/kg سیلوی ذرت 124 24800 جو 79.5 15900 یونجه خشک 46.6 9320 کنجاله تخم پنبه 6.4 1280 مکمل معدنی 2.4 480 جمع کل یک دوره 258.9 51780
اطلاعاتی در مورد بز سانن
در مورد بز سانن از دره ای در سوییس با نام سانن اومده و در طیف وسیعی از شرایط آب و هوایی هم میتونه فعالیت و زندگی کنه. از مناطق بسیار سرد تا گرم و معتدل هم میتونه فعالیت کنه. با طیف خیلی بیشتری از مواد غذایی خشبی هم سازگاری داره اما با تامین علوفه تازه میزان شیری بالا خواهد رفت. میزان شیر این نوع بز در هر روز، بین 5-2 لیتر بوده که در صورت خوارک صرفا با کاه خشک به زیر یک کیلوگرم خواهد اومد. اما با استفاده از علوفه تازه میزان شیر دهیش بالا خواهد رفت. از 800 هزار تا ۲میلیون هم راسش قیمت گذاری شده در ایران. همچنین اگر تغذیه خوب باشه، حداقل دو قلوزایی هم خواهد داشت. میزان جیره غذایی هم بر اساس برخی تستها با ترکیب علوفه هیدروپونیک و یونجه خشک میزان کارایی بالایی رو نشون داده که حتی بعد از کمتر از یک هفته به خوراک صرفا با علوفه هیدروپونیک اکتفا شد و میزان سلامت و شیردهیشون بالا رفت
عوامل موثر بر درصد چربی و پروتئین شیر
عوامل موثر بر درصد چربی و پروتئین شیر چکیده انتخاب ژنتیکی مهم ترین روش برای افزایش تولید به ازاء هر گاو می باشد. انتخاب برای افزایش تولید شیر موجب کاهش عملکرد تولید مثلی در گاوهای شیرده شده است. چربی شیر مهم ترین ترکیب انرژی زای شیر بوده که خواص فیزیکی شیر و فرآورده های آن را تحت تاثیر قرار می دهد. چربی شیر حاوی 98-95 درصد تری گلیسرید می باشد. در نشخوارکنندگان، قسمتی از اسیدهای چرب شیر در بافت پستان ساخته می شوند و قسمتی از چربی پلاسما منشاء می گیرند. حدود 50 درصد اسیدهای چرب شیر از لیپیدهای پلاسما منشاء می گیرندکه حدود 88 درصد از اسیدهای پلاسما از خوراک و 12 درصد باقیمانده نیز از اسیدهای چرب آزاد شده از بافت چربی مشتق می شوند. چربی شیر به علت نسبت بالای اسیدهای چرب اشباع سبب افزایش مشکلات قلبی-عروقی در انسان می شود. مقدار و ترکیب چربی شیر را می توان از راه تغییر در ترکیبات خوراک تحت تاثیر قرار داد . افزایش غلظت اسیدهای چرب غیر اشباع در جیره سبب کاهش سطوح اسیدهای چرب اشباع و افزایش سطوح اسیدهای چرب غیر اشباع در چربی شیر می شود . متابولیسم اسیدهای چرب غیر اشباع توسط میکروارگانیسم ها در شکمبه موجب تولید اسیدهای چرب ترانس (اسید واکسینیک) و اسیدهای لینولئیک کونژوگه می شود که برای سلامتی انسان مفید می باشند همچنین افزودن روغن ماهی به جیره گاوهای شیرده باعث افزایش اسیدهای چرب امگا-3 در چربی شیر می شود. ترکیب لیپیدهای جیره لیپیدهای جیره نشخوارکنندگان از علوفه ها و مکمل های کنسانتره ای منشاء می گیرند. لیپیدهای علوفه ها حدود 7-6 درصد وزن خشک برگها را به خود اختصاص می دهند و عمدتا شامل گلیکولیپیدها و فسفولیپیدها می باشند. اسیدهای چرب غالب در ترکیب لیپید علوفه ها شامل اسید لینولئیک (18:2) و اسید لینولنیک (18:3) می باشند. لیپیدها در دانه ها و مواد کنسانتره ای بیشتر به شکل تری گلیسرید بوده و دارای مقادیر بالاتری از اسید لینولئیک (18:2) و اسید اولئیک (18:1) می باشند. اثر چربی بر تولید و ترکیب شیر تولید شیر اثر مکمل های چربی بر تولید شیر به عوامل زیادی از قبیل جیره پایه، مرحله شیردهی، تعادل انرژی، ترکیب چربی و مقدار مکمل چربی بستگی دارد ( NRC2001). اگر تغذیه مکمل چربی در اوایل دوره بعد از زایش شروع شود، قبل از افزایش تولید شیر یک دوره تاخیر وجود دارد. چیلیارد (1993) بیان کرد که مکمل چربی در اوایل دوره شیردهی (هفته 11-4 شیردهی) تولید شیر را 31/. کیلوگرم در روز افزایش داد، اما از نظر آماری با گروه شاهد، تفاوت معنی دار نداشت. مکمل چربی در پیک تولید شیر و از اواسط تا اواخر دوره شیردهی به ترتیب تولید شیر را 72/. و 65/. کیلوگرم در روز افزایش داد. ویتلوک ...