جمله خوش آمد گویی کربلا
چاووشی سنتی فراموش شده به مناسبت بازگشت حجاج بيت الله
چاووشی سنتی فراموش شده به مناسبت بازگشت حجاج بيت اللهاين روزها همزمان بابازگشت حجاج بيت الله بعضي هم كه به عتبات عاليات مشرف شده بودند بازميگردندوازقديم الايام دربازگشت زائرين بيت الله وكربلا ومشهد چاووشي ميخواندند وهنوزهم دربسياري ازروستاها اين رسم باقي است لذا دراين قسمت مطالبي دررابطه باچاووشي تهيه كرده اماشعار چاوشی رودر لینک زیر ببینیدhttp://www.hodarayaneh.org/files/maghalat/chawoshimakkahokarbala.htm وَ مَنْ یُعَظِّمْ شَعائِرَاللّهِ فَاِنَّها مِنْ تَقْوی القُلُوب» هرکس شعائر دین خدا را بزرگ و محترم بدارد همانا این صفت، نشانه تقوای دلهاست.عالی ترین ارزش وجودی انسان در نظام خلقت، عبودیت حق تعالی است که شکل و فرم مخصوص آن از زیباترین جلوه های استعداد هنری یک انسان می تواند باشد. انسان مسلمان، لحظه های عبادتش، لحظات نمایش عشق و دلدادگی او با خدا است که آن را با هیچ چیز عوض نمی کند.زیارت و حضور در آستان مقدس اولیای حق، از پربارترین نمونه های این تجلّی و نمایش دلدادگی است که زائر عارفِ دلباخته، پیوسته آن را از خداوند طلب می کند. و در طول تاریخ، مسلمانان برای انجام زیارت، جان و مال خود را فدا کرده اند و در این راه سختیها را به جان خریده اند تا بتوانند لحظاتی در حرم اهل بیت علیهم السلام ، از فیض آنان بهره ببرند.لحظه های مهیّا شدن برای زیارت و دیدار اولیای حق نیز در نزد گذشتگان و نیاکان ما مسلمانان، از اهمیّت شایانی برخوردار بوده است. زیارت دارای سنتها و آدابی بوده است که زیبایی های معنوی در آن موج می زده و آثار فراوانی هم داشته است. از جمله این سنتها که نشانی از تعظیم شعائر و تقوای قلوب مؤمنان است، سنّت «چاووشی خوانی» است. چاووشی خوانی چنین بوده است که کاروان عشق، هنگام عزیمت به خانه خدا و عتبات عالیات عِطر صلوات و سلام بر محمد و آل محمد صلی الله علیه و آله وسلم را در فضای شهر و روستا و در کوچه پس کوچه های آن به مشام شیعیان می رساندند و همراه آن، بوی خوش نینوا را در محلّ زندگی شان منتشر می کردند و چاووش ندا سر می داد که: «بر مشامم می رسد هر لحظه بوی کربلا»شیعیان اهل بیت علیهم السلام با برپایی این سنت، یاد و نام اوصیای الهی و عشق و معرفت به آنان را در جان و روان پیر و جوان و زن و مرد به جریان می انداختند و چنان شور و هیجانی ایجاد می کردند که جذبه آن اختیار از کفها می ربود و شیعیان دلباخته را بی مقدمه راهی زیارت می کرد.دریغ و افسوس که در زمان ما بر این سنّت اسلامی ـ همچون بسیاری از سنتهای حسنه دیگر ـ گرد فراموشی نشسته و کم رنگ شده است. دیگر، کوچه های روستاها و شهرهای مان آن فضاهای سرشار از معنویت و صفا را کمتر در خود می بیند. ...
عاقبت عاملین حادثه کربلا توسط مختار
در این مطلب قصد داریم شما را از یکی از نتیجه های قیام مختار که انتقام از قاتلین امام علیه السلام است را تا حدودی باز گو کنیم.بشارت امام علی علیه السلام به قیام مختار: مقدس اردبیلی از امام علی علیه السلام نقل می کند که:به زودی فرزندم کشته خواهد شد اما دیری نمی پاید که دلیری از قبیله ثقیف(قبیله مختار) به خونخواهی فرزندم قیام میکند. دعای امام سجاد علیه السلام در حق مختار: در روایت است وقتی که سر ابن زیاد در مقابل امام سجاد قرار دادند امام به سجده رفت و ذکری را بر زبان آوردند که معنی آن جمله این بود:حمدو سپاس خداوند بزرگ که انتقامم را ا دشمنانم گرفت و خداوند به مختار جزای خیر دهد.(این جمله خود سندی معتبر بر آئین و مذهب واقعی مختار است و نشان میدهد که مختار لفظاً و قلباًشیعه بوده است یا نه؟.) زهد مختار: به گفته بسیاری از یاران و همچنین همسر مختار ، وی همیشه از بابت این که منتقم آل رسول است را روزه می گرفت و می گفت این روزه ها به شکرانه این است که خدا من این لطف بزرگ را در حقم کرد . مختار وقتی که حرمله ،قاتل شیر خوار امام حسین علیه السلام را به هلاکت رساند از اسب پیاده شد و دو رکعت نماز خواند و سجده شکر طولانیی به جا آورد. در روایت است هنگامی که مختار به منزل حضرت فاطمه علیه السلام میرفت ؛ آن حضرت با اکرام و خوش آمد گویی به استقبال مختار می رفت. حال شخصی با این اوصاف که ذکر شد ،شخصی که هر وقت به منزل امام علی علیه السلام میرفت حضرت فاطمه علیه السلام با خوش رویی با وی رفتار میکرد ، کسی که امام سجاد علیه السلام در سجده شکر برایش از خدا طلب خیر میکند ، مگر میشود چنین فردی که مورد لطف ائمه قرار گرفته است در جریاناتی که برخی افراد به وی نسبت میدهند ، مقصریا مسبب باشد؟ بر فرض که درست باشد مگر در تاریخ اسلام کم بوده اند کسانی که از کردار گذشته خود ابراز پشیمانی کرده و از بهترین افراد تاریخ اسلام لقب بگیرند.به واقع خیلی سخت است که این همه زحمت را زیر سوال ببریم. قضاوت با شما. حال به بازگویی کیفیت قصاص مجرمین صحنه کربلا توسط مختار می پردازیم: انتقام مقابل به مثل: اولین گروهی که به فرمان مختار دستگیر و قصاص شدند ده نفری بودند که با اسب بر پیکر پاک امام مظلومان،امام حسین علیه السلام و دیگر شهیدان تاختند. به این طریق که با میخ های آهنی به زمین کوبیده شدند و به دستور مختار عده ای از سپاهیان با اسب های تازه نعل شده بر روی بدن های آنها تاختند تا وقتی که استخوانهای آنها با زمین یکی شد و به هلاکت رسیدند. عمر بن سعد بن وقّاص(فرمانده کل لشکر کوفه در کربلا): پس از دستگیری عمر بن سعد،مختار دستور داد تا عمر بن سعد را با شمشیر پدر عمر ...
جمله زیبا
نامت را انسانى باهوش بگذار؛اگر انسان‌ها را از پشت نقاب‌هاى متفاوتشان شناختى ...! «مهاتما گاندی»
ماه محرم و 72 شهدای کربلا
اسامی 72 تن شهید عزیز کربلا 1- ابا عبدالله ( ابو شهدا - حسین بن علی (ع) ) :کنیه ابا عبدالله را رسول خدا (ص) از هنگام ولادت بر حضرت امام حسین نهادند .امام حسین (ع) در سوم شعبان سال چهارم هجری در مدینه به دنیا آمد . رسول خدا (ص) نام این فرزند زهرا (ع) را حسین نهاد . وی مورد علاقه شدید پیامبر (ص) بود و آن حضرت درباره او می فرماید : حسین منی و انا من حسین ...وی در آغوش پیامبر بزرگ شد . هنگام رحلت رسول خدا ، شش ساله بود . در دوران پدرش علی بن ابی طالب (ع) نیز از موقعیت بالایی برخوردار بود ، علم ، بخشش ، بزرگواری ، فصاحت ، تواضع ، دستگیری از بینوایان ، عفو ، حلم و ... از صفات برجسته این حجت الهی بود .پس از شهادت پدرش امامت به امام حسن بن علی (ع) رسید همچون سربازی مطیع رهبر و مولای خویش و همراه برادر بود . پس از انعقاد پیمان صلح میان امام مجتبی (ع) و معاویه ، با برادرش و بقیه اهل بیت (ع) به مدینه آمدند . با شهادت امام حسن مجتبی (ع) در سال 49 یا 50 هجری بار امامت به دوش سید الشهدا قرار گرفت . با مرگ معاویه در سال 60 هجری یزید به والی مدینه نوشت که از امام حسین (ع) بیعت بگیرد . اما سید الشهدا که فساد یزید و بی لیاقتی او را می دانست ، از بیعت امتناع کرد و برای نجات اسلام از سلطه یزید که به زوال و محو دین می انجامید ، راه مبارزه را پیش گرفت . از مدینه به مکه هجرت کرد و در پی نامه نگاری های کوفیان و شیعیان عراق با آن حضرت و دعوت برای آمدن به کوفه ، آن امام ابتدا مسلم بن عقیل را فرستاد و نامه هایی برای شیعیان کوفه و بصره نوشت و بادرسافت پاسخ کوفیان در بیعت شان با مسلم بن عقیل ، در روز هشتم ذیحجه سال 60 هجری از مکه به سوی عراق ، حرکت کرد .پیمان شکنی کوفیان و شهادت مسلم بن عقیل اوضاع عراق نامطلوب ساخت و سید الشهدا که همراه خانواده ، فرزندان و یاران به سوی کوفه می رفت ، پیش از رسیدن به کوفه در سرزمین کربلا در محاصره سپاه کوفه قرار گرفت . تسلیم نیرو های یزیدی نشد و سرانجام در روز عاشورا در آن سرزمین مظلومانه و تشنه کام ، همراه فرزندان و اصحابش به شهادت رسید . از آن پس ، کربلا کانون الهام و عاشورا سرچشمه قیام و آزادگی شد و کشته شدن وی ، سبب زنده شدن اسلام و بیدار شدن وجدان های خفته گردید .2- ابراهیم بن حصین ازدی :از شهدای کربلا و اصحاب دلاور امام حسین (ع) بود ؛ از جمله کسانی که سید الشهدا (ع) در لحظات تنهایی ، نام برخی از یاران را می برده و صدا می زده است : " و یا ابراهیم بن الحسین ... " . وی بعد از ظهر عاشورا در کنار امام حسین (ع) به شهادت رسید .3- ابوبکر حسن بن علی :از شهدای کربلا ، فرزند امام حسن مجتبی (ع) . مادر او ام ولد بود . از مدینه همراه عمویش امام حسین (ع) به ...