تصحیح تلفظ حرف ر
تشدید در زبان فارسی
شماره‌ی نوشته: ١٩ / ۵ حجت کجانی حصاریتشدید در زبان فارسی تشدید از مواردی است که از خطّ عربی اقتباس شده و در نوشتار فارسی به‌کار می‌رود اما علت به‌کارگیری آن در فارسی با زبان عربی کاملن متفاوت است. واژه‌های تشدیددار زبان فارسی بسیار اندک‌اند و جایگاه تشدید در این واژه‌ها یا در پایان هجای اولِ کلمات دوهجایی است یا در پایان واژه‌ها به هنگام اضافه‌شدن به حرف، پسوند یا واژه‌ای دیگر. دلیل اصلی آوردن تشدید در زبان فارسی، گردش‌های زبانی و درگیری زبان در تأکیدهای گفتاری و موسیقی کلام است. پس این عنصر در زبان ما بیشتر جنبه‌ی شنیداری دارد. در میان حروف فارسی، سه حرف «ر»، «ک» و «ل» بیش‌ترین تشدید‌پذیری را دارند. زبان فارسی که خط خود را از شکل نوشتاری زبان عربی اقتباس کرده، در طول سالیان متمادی بسیاری از ویژگی‌های این زبان را نیز پذیرفته و جزء ذاتی خود کرده است تا آن‌جا که امروز هرکس ادعای آشنایی با این زبان را دارد، آنها را از خصوصیات فارسی می‌داند. یکی از این ویژگی‌ها به‌کاربردن تشدید (-ّ) است. «تشدید ادغام کردن دو حرف هم‌جنس است» (فرهنگ لاروس). تشدید که از «شدت» و «شدید شدن» سرچشمه گرفته، لغتی است تازی به معنی شدت‌بخشیدن به تلفظ یک حرف و شدیدتر بیان‌کردن آن و منظور از آوردن آن در نوشتار، سکون یک حرف و تکرار دوباره‌ی آن در گردش زبان و تلفظ واژه‌هاست. وجود تشدید در زبان باعث گرفتگی آوایی و تکرار یک حرف میشود و در برخی زبان‌ها که این اتفاق بیش از حد می‌افتد، زبان به چالشی دچار میشود که آن را از روانی و رسایی دور می‌کند. در زبان فارسی همچون زبانهای هم‌ریشه و هم‌خانواده‌ی خود (زبانهای شاخه‌ی هند و ایرانی و هند و اروپایی) با پژوهش در فرهنگ‌ها و لغت‌نامه‌ها این اتفاق آوایی و واجی را تنها می‌توان در کلماتی معدود مشاهده کرد. در واقع، شمار واژه‌های مشدّد زبان فارسی آن‌چنان اندک است که تمام آنها را می‌توان در فهرستی تک‌صفحه‌ای و در چند خط گنجاند. مقایسه‌ی تعداد کلمات تشدیددار در کتاب‌های فارسی و عربی این نکته را آشکار می‌سازد که بحث تشدید در زبان فارسی با این بحث در عربی کاملن متفاوت است و این دو اموری جدا از یکدیگرند. برای مثال، در پنجاه بیت نخست دیوان «متنبّی» ٨۷ کلمه و در همین تعداد از معلّقه‌ی اول ١٠١ کلمه‌ی تشدیددار، وجود دارد؛ در حالی که این آمار در دیوان‌های فارسی انگشت‌شمار است: در پنجاه بیت نخست «شاهنامه»، صفر کلمه‌ی تشدیددار، در «هفت پیکر» نظامی پنج کلمه، در «خسرو و شیرین» چهار کلمه، «لیلی و مجنون» ده کلمه، در پنجاه و پنج بیت نخست «مثنوی» هشت کلمه، در شصت ...
آموزش نحوه تولید آوا ها (واج ها) در تلفظ زبان روسی
در این مقاله شما با آوا های الفبای روسی در مقایسه با زبان فارسی آشنا خواهید شد. این درس در ادامه ی درس آشنایی با الفبای روسی ست و پس از آن می توانید به دروس صامت ها و مصوت ها مراجعه کنید. حرف А а :این حرف در الفبای فارسی معادل ( آ ) وگاهی ( ع ) است. از حروف مصوت سخت در الفبای روسی ست. اگر تکیه بر آن باشد تلفظی مانند حرف ( آ ) در کلمه ( آب ) ویا حرف ( ع ) در کلمه ( عالی ) دارد؛ و اگر بدون تکیه باشد همانند ( ی ) در کلمه ( حتّی ) تلفظ می شود. حرف Б б :این حرف در الفبای فارسی معادل ( ب ) است. مانند حرف ( ب ) در کلمه ( بانک ). در روسی این حرف جزء صامت های زنگدار بوده و نرم یا سخت تلفظ می شود. حرف В в :این حرف در الفبای فارسی معادل ( و ) می باشد. مانند حرف ( و ) در کلمه ( وحید ). در زبان روسی از حروف صامت زنگدار محسوب شده و نرم یا سخت تلفظ شود. حرف Г г :این حرف در الفبای فارسی معادل ( گ ) است. مانند حرف ( گ ) در کلمه ( گنج ). در زبان روسی از حروف صامت زنگدار محسوب شده و نرم یا سخت تلفظ شود. حرف Д д :این حرف در الفبای فارسی معادل ( د ) است. مانند حرف ( د ) در کلمه فارسی ( دوست ). در زبان روسی از حروف صامت زنگدار محسوب شده و نرم یا سخت تلفظ شود. در کلمات روسی اگر پس از آن مصوت نرم آمده باشد تلفظش اندکی تغییر می کند و خیلی کم شبیه به ( ج ) خواهد شد، در این صورت برای تلفظ درست این حرف کافیست تا نوک زبان را به پشت دندان های جلویی فک پایین برده و بگوییم ( د ). حرف Е е :این حرف معادلی در الفبای فارسی ندارد. از مصوت های نرم روسی محسوب می شود. تلفظ آن بنابر شرایط مانند صدای ( یِ ) در کلمه ( یک ) و مانند ( ی ) در ( تمیز ) می باشد. همچنین گاهی تلفظی مانند ( اِ ) در کلمه ( اِحسان ) دارد. حرف Ё ё :این حرف معادلی در الفبای فارسی ندارد. بعنوان یکی از حروف مصوت نرم روسی شناخته می شود. در هر جای کلمه باشد دارای تکیه است. تلفظ آن مانند صدای ( یُ ) در کلمه فارسی ( یونجه ) است و گاهی با توجه به حرف قبلی خود تلفظی کمی متفاوت دارد که مانند صدای ( اُ ) در کلمه ( اُردک ) می باشد. حرف Ж ж :این حرف در الفبای فارسی معادل ( ژ ) است. شبیه حرف ( ژ ) در کلمه ( ارژنگ ). در روسی از حروف صامت همیشه سخت محسوب می شود. تلفظ آن از نمونه فارسی کمی کشیده تر و سخت تر است. حرف З з :این حرف در الفبای فارسی معادل ( ز )، ( ذ )، ( ظ )، ( ض ) می باشد تلفظش مانند حرف ( ز ) در کلمه ( زنبور )است. در زبان روسی از حروف صامت زنگدار محسوب شده و نرم یا سخت تلفظ می شود. حرف И и :این حرف در الفبای فارسی معادل ( ی ) است. مانند حرف ( ی ) در کلمات ( دوستی )، ( احمدی ). از حروف مصوت نرم در زبان روسی محسوب می شود. حرف Й й : این حرف معادلی در الفبای فارسی ندارد. در روسی به ...
عروض و قافیه در شعر فارسی
وزن به شعر زیبایی سحرآمیزی می بخشد و آن را شورانگیز می سازد. اگر وزن شعری را برهم بزنیم خواهیم دید که تا چه میزان از زیبایی و تاثیر آن در خواننده کاسته می شود. به عنوان مثال اگر شعر: دانه چو طفلی است در آغوش خاک / روز و شب این طفل به نشو نماست به صورت بی وزن درآید، در می یابیم که چقدر زیبایی و شورانگیزی اش را از دست داده است. دانه چو طفلی در آغوش خاک است، روز و شب این طفل به نشو نما است پس وجود وزن در شعر از فصل های ذاتی آن است. از این رو کسانی که با شعر و شاعری سر و کار دارند، به ویژه با شعر فارسی، باید شناختی از وزن و قواعد ان داشته باشند، زیرا وزن های شعر فارسی از نظر خوش آهنگی و زیبایی و کثرت و تنوع و نظم در جهان بی نظیر است. پیش از آغاز آشنایی با علم عروض، نخست باید با چند اصطلاح آشنا شویم: ▪ حرف: شاعر با واژه به سرودن شعر می پردازد و واژه خود از واحدهای کوچک تری به نام حرف تشکیل شده است، بنابراین برای شناختن وزن شعر به ناچار از حرف آغاز می کنیم. باید توجه داشت که در وزن شعر، صورت ملفوظ حروف مد نظر است نه شکل نوشته شده ی آن ها. مثلن واژه ی "خواهر" به صورت "خاهر" تلفظ می شود و پنج حرف دارد : ( خ ا ه ----َ ر ) و واژه ی "نامه" به صورت "نام ِِ " تلفظ می شود و چهار حرف دارد( ن ا م ----ِ ). حرف بر دو گونه است : صدادار و بی صدا مصوت ها :حرف های صدادار (حرکات): زبان فارسی دارای سه حرف صدادار کوتاه و سه حرف صدادار بلند است. حرف های صدادار کوتاه یا "حرکات" عبارتند از : --َ--، ---ِ--، ---ُ-- مثلن در کلمات سَر، دِل، پُل. هر یک از حرکات، که در خط فارسی به صورت اِعراب، در بالا یا زیر حرف قرار می گیرند و بعد از آن حرف تلفظ می شوند. یک حرف به شمار می آید. حرف های صدادار بلند عبارتند از : "و"، "ا"، "ی" مثلن در آخر واژه های "کو"، "پا"، "سی". ▪ نکات مهم: ١- هر حرف صدادار بلند تقریبن دو برابر حرف صدادار کوتاه است، از این رو حرف صدادار بلند در وزن شعر فارسی دو حرف به شمار می آید. ٢- "و"، "ا"، "ی" زمانی حرف صدادار بلند و دو حرف به شمار می آید که دومین حرف هجا باشند. مثلن در کلمات "کار"، "سو" و "دید" حرف های صدادار، بلند و دو حرف به شمار می آیند، اما حرف "و" در کلمه ی "وام" و "قول" و حرف "ی" در کلمات "یاد" و "سیل" بی صدا هستند، زیرا به ترتیب نخستین و سومین حرف هجا هستند. ▪ صامت ها :حرف های بی صدا زبان فارسی دارای ٢۳حرف بی صدا است : ء(=ع) ، ب ، پ ، ت (=ط) ، ج ، چ ، خ ، د ، ر ، ز (=ذ ، ظ ، ض )، ژ، غ، س ( =ث ، ص ) ، ش ، غ (=ق ) ، ف ، ک ، گ ، ل ، م ، ن ، و (در آغاز کلمه ی وجد) ، ه (= ح ) ، ی( در آغاز کلمه ی یاد ). ● هجا: هجا یا بخش، یک واحد گفتار است که با هر ضربه ی هوای ریه به بیرون رانده می شود. در زبان فارسی هر هجا دارای ...
نکات تجویدی قرآن
تعریف علم تجوید:علمی ست که در آن از مخارج و صفات حروف تهجی و همچنین محل وقف و وصل و قوائد و دستورات قرائت صحیح بحث می شودتعریفات دیگر:-اعطای حقوق حروف و حفظ ترتیب و مرابت آنها و باز آوردن حرف به مخرج و اصل آن و پیوستن آن به نظیرش و تصحیح لفظ و تلطیف نطق با نظر به شکل و ساختمان هر کلمه بدون اسراف و تکلف و افراط-اخراج هر حرف از مخرجش و واعطاءحق و مستحق آن حرف، از صفات، به آن-ادای حرف از مخرجش همراه بااعطاء حق و مستحق حرفمنظور از حق حرف صفات لازمه حرف و منظور از مستحق حرف حالات حرف در ترکیب با حروف دیگر و حرکات می باشد.-ادا کردن حرف از مخرجی که مخصوص به اوست با صفاتی که مخصوص به آن حرفند تاحروف متقاربه که در مخرج با هم نزدیکند از یکدیگر جدا شوند-علم به قوائد و احکامی که کیفیت تلفظ کلمات قرآنی را همانگونه که بر پیامبر(ص) نازل شده است میسر می سازد-عِلْمٌ بِقَوَاعِدَ ، وَأَحْكَامٍ لِكَيْفِيَّةِ النُّطْقِ بِالكَلِمَاتِ القُرْآنِيَّةِ عَلَى الكَيْفِيَّةِ الَّتِي أُنْزِلَ بَها عَلَى النَّبِيِّ الكَرِيمِموضوع علم تجوید: الفاظ قرآنهدف تجوید: قرائت صحیحفایده تجوید: مصون ماندن زبان از خطا در مورد مخارج و صفات حروف و سایر قوائدی که این علم به صحت آن در قرائت کمک می کنددر باره ی اینکه علم تجوید چیست حد و حدود آن کدام است و چه دایره ای را در بر می گیرد نظرات زیادی با توجه به تعاریفی که از این علم شده است ارائه گردیده است.آن چه همه در آن اتفاق نظر دارند این است که تجوید علمی ست که قرائت را نیکو می کند و همانطور که از معنی این کلمه بر می آید تجوید قوائد یک قرائت زیبا و در عین حال صحیح را که مطابق یک لهجه ی عربی فصیح باشد به ما ارائه می دهد.در مورد حدود علم تجوید عده ای معتقدند که فقط شامل مخارج و صفات و احکام حروف می شود. و بعضی قوائدی چون وقف و ابتدا و رموز سجاوندی را نیز در محدوده ی این علم قرار می دهند و می گویند اگر منظور از تجوید نیکو بودن و صحت قرائت است پس این امور هم از ملزمات یک قرائت صحیح است و باید در بحث تجوید مورد مطالعه قرار گیرد نامگذاری حروف با توجه به مخارج آنها:حروف حلقی (هاء، همزه،حاء، عین، خاء، غین)حروف لهوي (قاف و کاف) لهات=زبان کوچکحرف ضرسی (ضاد) چون تعداد زیادی از دندان ها در تلفظ آن دخالت دارندحروف شجري (جیم،شین،یاء) شَجر یعنی سقف دهانحروف اسلي (زاء،سین،صاد) اَسَلةُالّسان یعنی قسمت جلویی زبان(باریکه ی سر زبان)حروف نطعي (تاء، دال، طاء) برجستگی های لثه در پشت ثنایای بالا را نطع می گویند.حروف لثوي (راء، لام، نون) لثه در ایجاد این حروف نقش اصلی را دارد.حروف ذلقي یا ذَولَقی (ثائ،ذاء،ظاء) ذلق به معنی تیزی نوک ...
سوالات مسابقه کتابخوانی حلیه القران
1-آخرین آیه نازل شده،بنابرمشهور کدام است؟ الف)الیوم اکملت لکم دینکم...... ب)واتقوا یوما ترجعون فیه الی الله...... ج)سوره ی نصر د)موارد الف وب 2-در مورد تدوین قرآن ،کدام نظر صحیح است ؟ الف) حضرت علی علیه السلام نخستین جامع وتدوین کننده قرآن است، وقرآنی که در دست ماست،همان قرآن می باشد. ب)زید ثابت به امر ابوبکر با چند تن دیگرمصحف را گردآوری نمودند،وقرآنی که در دست ماست ،همان قرآن است. ج)قرآن حاضر ،قرآن جمع آوری شده در زمان عثمان بوده و مورد تاییید امام علی علیه السلام میباشد . د)قرآن حاضر ،قرآن جمع آوری شده و در زمان عثمان بوده و به دلیل وجود غلط های املائی ،مورد تایید نیست. 3-از دلایل بروز اختلاف قراءات ،....است . الف)اختلاف میان مصحف ام با مصاحف دیگر . ب)عدم دقت کافی در جریان "توحید مصاحف"و وجود اغلاط املائی . ج)مسامحه در تصحیح اغلاط وارسال مصاحف به بلاد مختلف قبل از تصحیح و مقابله. د)موارد ب و ج 4- اعراب گذاری و علائم متداول برای بیان حرکات حروف، به ترتیب توسط چه کسانی صورت گرفت؟ الف)یحیی بن یعمر – ابی الاسود دوئلی ج)ابی الاسود دوئلی – خلیل بن احمد ب)نصر بن عاصم- ابی الاسود دوئلی د)ابی الاسود دوئلی –نصر بن عاصم 5- علم" قرائت" یعنی : الف)راه و رسم قرائت ، وقف ، ابتداء وعمل به مضامین و احکام. ب)علم به اختلاف قراءات و آشنایی با قراء مشهور . ج)طرق و روایات قرآنی که با اسناد به ثبوت رسیده است ، تا عمل به آن لازم الاتباع باشد . د)الف و ج 6- در مورد پدیده ی "اختلاف قراءات" کدام گزینه صحیح نیست؟ الف)حقیقت قرآن واحد است و اختلاف قرائت ، از جانب راویان پدید آمده است . ب)ابتدایی بودن خط عربی ،از عوامل ایجاد اختلاف قرائت است. ج)چون حقیقت قرآن واحد است ، وجود اختلاف قرائت در آن ، بی مورد است . د)اختلاف قراءات بیانگر نهایت بلاغت و کمال اعجاز و حسن ایجاز قرآن است پس، مفید است . 7- "طریق" در اصطلاح یعنی: الف)آن چه را هر راوی از قاری (امام) خود نقل می کند با نقل راوی دیگر متفاوت باشد. ب) از آن چه به نقل کننده از راوی منسوب است ، گفته می شود. ج) به نام "ناقل"،طریق می گویند . د)مورد ب و ج 8- فصیح ترین قراءات و متقن ترین روایات به ترتیب عبارتند از : الف )قرائت عاصم ،روایت حفص. ب)قرائت ابی عبدالرحمن سلمی ، روایت حفص. ج)قرائت عاصم ، روایت ابن کثیر . ج)قرائت ابی عبد الرحمن سلمی ، روایت شعبه 9- قرائت قرآن مبتنی بر اشباع مد ، تحقیق همزه ، اتمام حرکات ، تفکیک حروف از یکدیگر......ورعایت کامل تمامی قواعد ،چه نامیده میشود ؟ الف)تحقیق ب)تحدیر ...
آموزش قرائت صحیح قرآن-بخش 1:تجوید
آموزش تجوید به نام خدا سلام تعریف علم تجوید: علمی ست که در آن از مخارج و صفات حروف تهجی و همچنین محل وقف و وصل و قوائد و دستورات قرائت صحیح بحث می شود تعریفات دیگر: -اعطای حقوق حروف و حفظ ترتیب و مرابت آنها و باز آوردن حرف به مخرج و اصل آن و پیوستن آن به نظیرش و تصحیح لفظ و تلطیف نطق با نظر به شکل و ساختمان هر کلمه بدون اسراف و تکلف و افراط -اخراج هر حرف از مخرجش و واعطاءحق و مستحق آن حرف، از صفات، به آن -ادای حرف از مخرجش همراه بااعطاء حق و مستحق حرف منظور از حق حرف صفات لازمه حرف و منظور از مستحق حرف حالات حرف در ترکیب با حروف دیگر و حرکات می باشد. -ادا کردن حرف از مخرجی که مخصوص به اوست با صفاتی که مخصوص به آن حرفند تاحروف متقاربه که در مخرج با هم نزدیکند از یکدیگر جدا شوند -علم به قوائد و احکامی که کیفیت تلفظ کلمات قرآنی را همانگونه که بر پیامبر(ص) نازل شده است میسر می سازد -عِلْمٌ بِقَوَاعِدَ ، وَأَحْكَامٍ لِكَيْفِيَّةِ النُّطْقِ بِالكَلِمَاتِ القُرْآنِيَّةِ عَلَى الكَيْفِيَّةِ الَّتِي أُنْزِلَ بَها عَلَى النَّبِيِّ الكَرِيمِنامگذاری حروف با توجه به مخارج آنها: حروف حلقی (هاء، همزه،حاء، عین، خاء، غین) حروف لهوي (قاف و کاف) لهات=زبان کوچک حرف ضرسی (ضاد) چون تعداد زیادی از دندان ها در تلفظ آن دخالت دارند حروف شجري (جیم،شین،یاء) شَجر یعنی سقف دهان حروف اسلي (زاء،سین،صاد) اَسَلةُالّسان یعنی قسمت جلویی زبان(باریکه ی سر زبان) حروف نطعي (تاء، دال، طاء) برجستگی های لثه در پشت ثنایای بالا را نطع می گویند. حروف لثوي (راء، لام، نون) لثه در ایجاد این حروف نقش اصلی را دارد. حروف ذلقي یا ذَولَقی (ثائ،ذاء،ظاء) ذلق به معنی تیزی نوک زبان است حروف شفوی یا شفَهی (باء، فاء، میم، واو) شفوی یعنی لبی حروف جوفی یا هوایی (الف، واو، یاء ) و همچنین همزه طبق نظر دیگری (در اصل فقط الف اگر حرف باشد حرف هوایی ست)لفظ حروف: بسياري از حروف عربي تقريباً به همان شكل فارسي تلفّظ مي‌شود و نيازي به آموزش ندارد و تنها ده حرف (ثاء، حاء، ذال، صاد، ضاد، طاء، ظاء، عين، غين، واو) در زبان عربي، تلفّظ آنها به گونة ديگري است كه به شرح آن مي‌پردازيم. حرف ثاء اين حرف در فارسي به صورت «سين» تلفّظ مي‌شود، براي تلفّظ صحيح اين حرف، بايد آن را از سر زبان و سر دندانهاي پيشين بالا و به حالت دميدگي ادا كرد. تمرين اِسْمَ اثْمَ يَلْبَسُونَ يَلْبَثُونَ مَثْواكُمْ ـ فَاثْبُتُوا ـ يَثْرِبَ ـ مِثْلَهُمْ ـ مُثْقَلُونَ ـ مَثْني ـ ثَلاثَ ـ ثَقُلَتْ ـ لَبِثَ ـ مِنَ الْمَثاني ـ ثامِنُهُمْ ـ فَاَثابَكُمْ ـ ثِيابَهُمْ ـ مَوْثِقا‌ً ...
تفاوت واژگان فارسی و عربی و چگونگی تشخیص واژه‌های فارسی از غیرفارسی
تفاوت زبان عربی وفارسی پیش از خواندن این نوشته یادآور می شوم که همه زبانهای جهان با هم داد و ستد واژگانی داشته اند و دارند و خواهند داشت . شاید تنها زبانهای مرده باشند که چنین چیزی در آنها رخ نداده باشد . وجود واژگان عربی در فارسی طبیعی است همان گونه که در عربی نیز صدها واژه پارسی هست . هرچند برای کسی که به دو زبان چیره نیست کار دشواری است ولی راه های ساده ای هم وجود دارد که دانستن آنها جالب است. از میان ۳۲ حرف الفبای فارسی برخی حروف تنها ویژه واژه های عربی است . حرف (ث) : هر واژه ای که دارای ث است بی گمان عربی است و ریشه ی فارسی ندارد . جز (کیومرث: مرد دانا یا گاو مرد) ، ( تـَهمورث : دارنده ی سگ نر قوی ) و واژگان لاتین مانند بلوتوث یا نام هایی مانند ادوارد ثورندایک و … که بسی آشکار است نام های لاتین هستند نه عربی یا فارسی. حرف (ح): هر واژه ای که دارای حرف ح است بی گمان عربی است و ریشه ی فارسی ندارد.غیر از کلمه ی حوله که درست آن هوله است وبه گمان نزدیک به یقین ریشه ی ترکی دارد و به معنی (پُرزدار ) است . عرب به هوله (حوله) می گوید : مِنشَفة در سعودی / خاولی یا خاولیة و بَشکیر در عراق / بِشکیر یا فوطة در سوریه .واژه حول و حوش هم به گمان بسیار فارسی و درست آن هول و هوش است . کردهای فهلوی یا فَیلی هنوز به خانه می گویند هاوش که با house در انگلیسی همانندی دارد. حرف (ذ) : هرچند در فارسی کهن تلفظ این حرف مانند تلفظ عربی آن وجود داشته اما امروزه دیگر هیچ ایرانی ای ذال را ذال تلفظ نمی کند بلکه زاء تلفظ می نماید .بیش از ۹۵% واژه های دارای ذال ریشه ی عربی دارند مگر واژه هایی مانند گذر ، گذراندن ، گذشتن ، پذیرش ، پذیرفتن ، آذین، گنبذ (امروزه گنبد خوانده می شود.)ذانستن ( که امروزه دانستن تلفظ می شود. اما کردها ، لَکها و برخی دیگر از اقوام ایرانی ذانستن را زانستن تلفظ می کنند. مانند تالشی ها که به (می دانم) می گویند ( زُنُـمzonom) و کردها می گویند ( اَزانِـم یا زانِـم یا مَزانِم یا دَزانِم ) حرف(ص): هر کلمه ای که صاد دارد بی شک عربی است مگر عدد شصت و عدد صد که عمداً غلط نوشته شده اند تا با انگشت شست و سد روی رودخانه اشتباه نشوند. صندلی نیز بی جهت با صاد نوشته شده و البته عربی شده ی چَندَل است. عرب به صندلی می گوید کُرسی . صابون هم در اصل واژه ای فارسی است و درست آن سابون است و این واژه از فارسی به بیشتر زبانهای جهان رفته مثلاً soap در انگلیسی همان سابون است . ما سابون را به صورت معرَّب صابون با صاد می نویسیم.اصفهان نیز معرّب یعنی عربی شده ی سپاهان است. حروف( ض/ظ /ع ): بدون استثنا تنها ویژه واژه های دارای ریشه ی عربی است و در فارسی چنین ...
حروف مقطعه قرآنی
حروف مقطعه قرآنی حروف مقطعه قرآنی حروفی هستند که در ابتدای بعضی از سوره ها آمده و به صورت رمز می باشند. حروف مقطعه در 29 سوره از 114 سوره قرآن آمده است. کل کلمات یا حروف مقطعه ، 14 کلمه (یا حرف مثل ن) می باشد. و در بعضی از سوره ها به صورت تکراری آورده شده است. حروف مقطعه ابتدای هرسوره با تلفظ : 1 الم (البقره) (آل عمران)، (العنکبوت)، (الروم)، (لقمان)، (السجده) الف، لام، میم 2 المص (الاعراف) الف، لام، میم، صاد 3 الر (یونس)، (هود)، (یوسف)، (ابراهیم)، (الحجر) الف، لام، را 4 المر (الرعد) الف، لام، میم، را 5 کهیعص (مریم) کاف، ها، یا، عَین، صاد 6 طه (طه) طا، ها 7 طسم (الشعراء)، (القصص) طا، سین، میم 8 طس (النمل) طا، سین 9 یس (یس) یا، سین 10 ص صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم صاد 11 حم (غافر)، (فصّلت)، (الزخرف)، (الدخان)، (الجاثیه)، (الاحقاف) حا، میم 12 حم عسق (الشوری) حا، میم، عَین، سین، قاف 13 ق (ق) قاف 14 ن (القلم) نون اگر کل حروف مقطعه را کنار هم گذاشته و حرف های تکراری را حذف کنیم 14 حرف باقی می ماند: ا ح ر س ص ط ع ق ک ل م ن ه ی و از ترکیب این 14 حرف جمله ی صِراطُ عَلَیٍّ حَقٌ، نُمْسِکُهُ (راه علی علیه‌السلام حق است و مابه دامن او چنگ می زنیم) بدست می آید. تلفظ حروف هنگام قرائت این حروف یک حرفی نوشته می شوند ولی هنگام تلفظ و خواندن 2 یا 3 حرفی خوانده می شوند. حروفی که اسامی شان به همزه ختم می شود مانند راء، هنگام تلاوت در قرآن بدون همزه تلفظ می شوند، لذا اسامی حروف مقطعه 2 یا 3 حرفی اداء می شود: • دو حرفی: حا، را، طا، ها، یا. • سه حرفی: الف، سین، صاد، عَین، قاف، کاف، لام، میم، نون. • لازم به تذکر است که تمام قواعد تجویدی حروف اعم از ادغام، اظهار، اخفاء و احکام مد هنگام تلاوت این حروف رعایت می شود. به علت سکون لازم مظهر تمام حروف مقطعه ی 3 حرفی به اندازه شش الف کشیده می شوند.
نارسا خوانی
روش اجرا دانش آموز متن را حضور درمانگر با صدای بلندی می خواند درمانگر ضمن مشاهدات بالینی صدای دانش آموز را ضبط می كند تا در فرصتی دیگر درصد و نوع ناتوانی ها را مشخص كند. این بخش دقیقترین بخش مربوط به كار درمان است زیرا طراحی برنامه درمان بر اساس این تشخیص صورت می گیرد. پس گاهی لازم است كه درمانگر برای تشخیص دقیق نوع مشكل از دانش آموز بخواهد تا برخی از كلمات متن را دوباره بخواند تا بهتر علت ناتوانی او را تجزیه و تحلیل كند. بنابراین درمانگر فعالانه باید برخورد كند تا به نتایج قابل اطمینان برسد. گاهی لازم است كودك بدون صدا بخواند و سرانجام به پرسشهای مربوط به متن جواب دهد تا میزان درك او سنجیده شود. مثال: طبق انجام آزمونهای خواندن مشخص شد كه دانش آموز مشكلات زیر را داراست: 1- اشكال در تلفظ حروف 2- حذف برخی از صداها. كردند ß كدند. 3- اشكال در تشخیص تلفظ نسبتاً نزدیك برخی حروف تلفظ م با ن 4- اشكال در بخش كردن كلمه ها 5- اشكال در صداكشی كلمه های یك بخشی و چندبخشی 6- اشكال در تركیب صداها و ساختن كلمه: م ر د ß مرد. درك درست و تلفظ درست صداها برای اینكه كودك صداها را درست درك و تلفظ كند باید تمرینهای مختلفی را انجام داد ابتدا آزمونی كوتاه كه از تمام صداها در ابتدای كلمه –انتهای كلمه و میان به عمل می آوریم و بعد میزان مشكلات مربوط به صداها را یادداشت می كنیم: - صداهایی كه برای تلفظ آن در ابتدای كلمه مشكل دارد. - صداهایی كه برای تلفظ آن در وسط كلمه مشكل دارد. - صداهایی كه به شنیدن آنها حساس نیست. -گنجایش حافظه شنیداری: (اگر نتوانست كلماتی را كه گفته ایم بیان كند علامت – می گذاریم و اگر توانست علامت + می گذاریم.) - گنجایش توالی شنیداری: (كلمات را به ترتیبی كه ما گفته ایم بیان كنند) اگر بیان كرد + در غیر این صورت – می گذاریم. - تمرینهای مربوط به درك درست صداها و تلفظ درست صداها: برای اینكه كودك صداها را درست درك و تلفظ كند تمرینهایی برای ترمیم حساسیت شنوایی می توان انجام داد. - استفاده از وسایل صداساز - صدای حیوانات را برای او پخش می كنیم و به آنها گوش دهد و صدای هر كدام را تشخیص دهد نام ببرید. - صداهای مختلف مثل گریه، خنده، سرفه، باران، برخورد توپ به زمین و... را در یك نوار ضبط كرده و از دانش آموز می خواهیم به آنها گوش داده و صدای هركدام را تشخیص دهد. - استفاده از قوطیهای پلاستیكی و ریختن حبوبات در هر كدام و تشخیص آنها با توجه به صدایی كه ایجاد می كنند. - توصیه به خانواده كه با او آهسته سخنی بگویند و موقع گفتن دیكته فقط یكبار جمله را بگویند. بعد از انجام این تمرینات صداهایی را كه دانش آموز در درك یا تلفظ آن اشكال دارد شناسایی ...
آموزش تجوید قرآن
آموزش تجوید قرآن از ابتدا به نام خداتعریف علم تجوید:علم تجوید علمی ست که در آن از مخارج و صفات حروف تهجی و همچنین محل وقف و وصل و قوائد و دستورات قرائت صحیح بحث می شودتعریفات دیگر:-اعطای حقوق حروف و حفظ ترتیب و مرابت آنها و باز آوردن حرف به مخرج و اصل آن و پیوستن آن به نظیرش و تصحیح لفظ و تلطیف نطق با نظر به شکل و ساختمان هر کلمه بدون اسراف و تکلف و افراط-اخراج هر حرف از مخرجش و واعطاءحق و مستحق آن حرف، از صفات، به آن-ادای حرف از مخرجش همراه بااعطاء حق و مستحق حرفمنظور از حق حرف صفات لازمه حرف و منظور از مستحق حرف حالات حرف در ترکیب با حروف دیگر و حرکات می باشد.-ادا کردن حرف از مخرجی که مخصوص به اوست با صفاتی که مخصوص به آن حرفند تاحروف متقاربه که در مخرج با هم نزدیکند از یکدیگر جدا شوند-علم به قوائد و احکامی که کیفیت تلفظ کلمات قرآنی را همانگونه که بر پیامبر(ص) نازل شده است میسر می سازد-عِلْمٌ بِقَوَاعِدَ ، وَأَحْكَامٍ لِكَيْفِيَّةِ النُّطْقِ بِالكَلِمَاتِ القُرْآنِيَّةِ عَلَى الكَيْفِيَّةِ الَّتِي أُنْزِلَ بَها عَلَى النَّبِيِّ الكَرِيمِموضوع علم تجوید: الفاظ قرآنهدف تجوید: قرائت صحیحفایده تجوید: مصون ماندن زبان از خطا در مورد مخارج و صفات حروف و سایر قوائدی که این علم به صحت آن در قرائت کمک می کنددر باره ی اینکه علم تجوید چیست حد و حدود آن کدام است و چه دایره ای را در بر می گیرد نظرات زیادی با توجه به تعاریفی که از این علم شده است ارائه گردیده است.آن چه همه در آن اتفاق نظر دارند این است که تجوید علمی ست که قرائت را نیکو می کند و همانطور که از معنی این کلمه بر می آید تجوید قوائد یک قرائت زیبا و در عین حال صحیح را که مطابق یک لهجه ی عربی فصیح باشد به ما ارائه می دهد.در مورد حدود علم تجوید عده ای معتقدند که فقط شامل مخارج و صفات و احکام حروف می شود. و بعضی قوائدی چون وقف و ابتدا و رموز سجاوندی را نیز در محدوده ی این علم قرار می دهند و می گویند اگر منظور از تجوید نیکو بودن و صحت قرائت است پس این امور هم از ملزمات یک قرائت صحیح است و باید در بحث تجوید مورد مطالعه قرار گیرد نامگذاری حروف با توجه به مخارج آنها:حروف حلقی (هاء، همزه،حاء، عین، خاء، غین)حروف لهوي (قاف و کاف) لهات=زبان کوچکحرف ضرسی (ضاد) چون تعداد زیادی از دندان ها در تلفظ آن دخالت دارندحروف شجري (جیم،شین،یاء) شَجر یعنی سقف دهانحروف اسلي (زاء،سین،صاد) اَسَلةُالّسان یعنی قسمت جلویی زبان(باریکه ی سر زبان)حروف نطعي (تاء، دال، طاء) برجستگی های لثه در پشت ثنایای بالا را نطع می گویند.حروف لثوي (راء، لام، نون) لثه در ایجاد این حروف نقش اصلی را دارد.حروف ذلقي ...
الفبای زبان روسی + آشنایی با نوشتار روسی و کاربرد حروف بزرگ در الفبای روسی
الفبای زبان روسی مشتق شده از الفبای سیریلیک است که در قرن نهم در اولین امپراتوری بلغاری اختراع شده بود. الفبای معاصر روسی از 33 حرف تشکیل شده که متشکل از 10 مصوت و 21 صامت می باشد. همچنین 2 علامت دیگر به نام твёрдый знак (تـْوْ یـُورْدی ایزناک)، به معنای علامت سختی و به شکل « Ъ » و دیگری мягкий знак (مْـیاخْکی ایزناک) به معنای علامت نرمی و به شکل « Ь » نیز در این الفبا دیده می شود. این دو علامت هیچ آوایی نداشته و فقط بر نحوه ی تلفظ حروف اطرافشان تأثیر می گذارند. خوشبختانه آوای اکثر حروف روسی شبیه به معادل فارسی آنهاست البته به جز چند صامت و مصوت که مشابه آنها در زبان فارسی وجود نداشته و برای تلفظ صحیح شان، نیاز به تمرین بیشتری ست. در زبان روسی نیز از دو سبک چاپی و تحریری برای نوشتن کلمات استفاده می شود. شایسته است افراد تحصیل کرده در یادداشت های دستنویس خود از الفبای تحریری استفاده کنند. از سبکـ چاپی بیشتر در نشریات و مطبوعات، تلویزیون، تابلو های تبلیغاتی و موارد مشابه استفاده می شود. در هرسبک نوشتاری، الفبای روسی دارای دو شکل: حروف کوچکـ و حروف بزرگـ می باشد. به چند مورد از کاربرد حروف بزرگـ توجه بفرمائید: اولین حرف از اولین کلمه در هر جمله باید بصورت بزرگ نوشته شود. اولین حرف نام و فامیلی اشخاص باید بشکل بزرگ نوشته شود. اولین حرف از هر کلمه در تیـتر های مطبوعاتی و رسانه ای معمولا بزرگ نوشته می شود. حروف اختصاری را بصورت بزرگ می نویسند. ( مثال: ایالات متحده آمریکا – США. ) در تابلو های اطلاع رسانی و تابلوهای ورودی فروشگاهها، شرکت ها و ... معمولا از حروف بزرگ استفاده می شود. در جدول زیر به ترتیب از چپ به راست حروف چاپی بزرگ (ح.چ.ب)، کوچک (ح.چ.ک)، تصویر حروف تحریری (دستخط)، نام حروف و معادل تقریبی فارسی آنها آمده است. در این ستون ها الفبای روسی از بالا به پائین به ترتیب چیده شده که به شما دوستان عزیزم پیشنهاد می کنم این الفبا را حتماً به ترتیب به خاطر بسپارید. م.ت.فارسی (دستخط) نام حروف (ح.چ.ک) (ح.چ.ب) آ،ع آ а А ب ب ِ б Б و و ِ в В گ،غ،هـ ، ح گ ِ г Г د د ِ д Д یِ ی ِ е Е یُ یُ ё Ё ژ ژ ِ ж Ж ز،ض،ذ،ظ ز ِ з З ایـ ایی и И یْ ایی کـْراتـْکائه й Й ک کا к К ل اِل л Л م اِم м М ن اِن н Н اُ اُ о О پ پِ п П ر اِر р Р س،ص،ث اِس с С ت،ط ت ِ т Т او او у У ف اِف ф Ф خ،هـ ،ح خا х Х -- تـْـس ِ ц Ц چ چ ِ ч Ч -- شا ш Ш ش شا щ Щ - تیوی یـُردیایزناک ъ * ئی ئی ы * - میاخکیایزناک ь * إِ إِ э Э یو یو ю Ю یا یا я Я