تزیین حنای شب حنابندان
آموزش تهیه ی خمیر حنای حنابندان
امروز طرز تهیه ی خمیر حنای حنا بندان رو براتون میگم:حنای خشک : یک لیوانچسب چوب: نصف لیوانآب : به مقدار لازمپارافین مایع : یک قاشقوازلین : به مقدار لازمالبته اگه پارافین مایع نداشتین میتونین روغن رو جایگزینش کنینخوب بریم حنا رو آماده کنیم!خوب دوستانچسب چوب رو با حنا ترکیب کنین و همینجور که هم میزنین آب رو کم کمبهش اضافه کنین تا بتونین به راحتی با هم ترکیبشون کنینخوب حالا یه دستکش دستتون کنینو وازلین رو بگیرید (تقریبا نصف قاشق نیاز داره)و به خمیرتون بزنین و خوب ورز بدیناونقده ورز بدین که خمیر به دستتون و یا ظرفتون نچسبهپارافین رو هم اضافه کنین و خوب ورز بدینوقتی خمیرتون رو آماده کردین اون رو به مدت 12 ساعت توی پلاستیک فریزرو در دمای اتاق بزارین تا خوب خودشو بگیره و واسه کار کردن آماده بشهخوب دوستای گلم اینم از خمیر حناموفق باشین
حنابندان در عروسی بندزرک
حنابندان حنا حناش می بندیم به دست و پاش می بندیم اگه جنا نباشه آب طلا می بندیم ای حنا بند ،ای حنا بند ای حنا بند ، یک حنای خوبی ببند داغ فرزندن نبینی مورت بیار حجله اش ببند ای حنا بند ، ای حنابند ای حنا بند، یک حنای خوبی ببند خوب ببند ،نازک ببند تو ای عزیز قد بلند امشب حنا بندُنشِن خویشون همه حیرُنشِن معنی : امشب شی حنابندان اوست و همه خویشان و بستگان حیران اویند. حنا که در گویش محلی به آن حنیر(hanir) یا حنوو (hanow) نیز گفته می شود ، سه شب قبل از شب زفاف به طول می انجامد . در این شب ها در سه نوبت به دست و پاهای عروس و داماد حنا بسته می شود . البته گاهی نیز به علت خوش یمن نبودن شب مراسم حنابندان در روز، حال چه در صبح یا در عصر انجام می شود . گاهی نیز ملا که مراسم عروسی را خوش می کند داماد را برای حنا بستن یک شب قبل از شب زفاف به خانه عروس می فرستد . حنابندان شب اول را حنای دزدی می نامند چرا که در این شب به جز فامیل های نزدیک عروس و داماد کس دیگری را دعوت نمی کنند . حنا را خانواده عروس به همراه بستگان نزدیک خویش برای دست و پای عروس که در گویش محلی گَوو (gawoo) نامیده می شود ، آماده می کنند و از طرف دیگر بستگان داماد یابه گویش محلی دومار(dumar) برای دست و پای او حنا آماده می سازند. با این تفاوت که حنای دست و پای عروس به طرز زیبایی نقش و نگار انداخته می شود . آماده سازی حنا قبل از غروب آفتات شب حنابندان توسط چند تن از زن های فامیل صورت می گیرد .. بدین صورت که هر کدام از خانواده های عروس یا داماد معمولاً بشقابی که برای حنای عروس وداماد آماده می کنند با برگ درختانی مانند گارُم زنگی[1] ، لیمو، نارنج و گل های مختلف تزیین می کنند . برای شرع مراسم حنابندان در شب نخست یا همان حنای دزدی که فقط خانواده های بستگان نزدیک دعوت شده اند ، لباس ی سبز رنگ برتن عروس پوشیده می شود و بر صورتش نیز برقع زده می شود تا کسی صورت او را نبیند . داماد را نیز بزرگان فامیل در حالیکه دو نفر دو دست داماد را در دست دارند به سوی مکانی که برای حنابندان آماده شده همراهی می کنند . در طول مسیر سلام و صلوات بلند فرستاده می شود . یکی از همراهان جمله ((ألفُ صلوات و ماشااله جواب )) می گوید و دیگران با صدای بلند صلوات می فرستند . دختر بچه ی کوچکی از بستگان را انتخاب می کنند و پارچه ...
مراسم حنا بندان
مراسم حنابندان درجنوب ایران دراین مراسم مراحلی دارد که ابتدا تزیین و آماده سازی حنا برای مراسم حنابندان است.برای اینکار می توان از بسیاری از مواد تزیینی بهره برد.مانند سکه های بدلی،مروارید،صدف،گل های طبیعی و مصنوعی،اکلیل،انواع روبان و ... حنابندان یکی از آداب و رسوم عروسی در نزد اقوام ایرانی می باشد.که درجنوب کشور از اهمیت وتنوع بیشتری برخوردار است بواسطه رفت وامد مردم به هندوستان وکشورهای عربی این رسم گوناگون از سایر نقاط کشور میباشد به طوری که در ایران این رسم یعنیجشن حنابندان که به تعبیری آخرین رسم از آداب عروسی ایرانی میباشد، جشنی است که در واقع مراسم خداحافظی عروس بوده و در آخرین شب اقامت عروس به طور رسمی در خانه پدری برگزار می گردد. ولی درجنوب ایران بخصوص بستک واطراف اولین شب عروسی را با حنا شروع میکنند وهم داماد وهم عروس باید حنا می گذاشتند. معمولا درسالهای اخیر رسم استیج که قدیما به صورت قالیچه مخمل بر دیوار زدن بود تغییر کرده وجهت راحتی خانواده ها امروزه استیج آماده می بندند که خیلی م زیباست برای شب حنا بندان از رنگ سبز اسه میگردد نمونهمعمولا برای داماد به این شیوه عروس دراین شب لباس سبز میپوشدوبرای عروس خانم با نقشی زیبا بر روی استیج اجرا میگردد واطرافیان عروس به رقص وپایکوبی مشغول می گردنددر گذشته درشب حنابندان زنان شرکت کننده دستشان را با آغشتن به ظرف حنایی که دور تا دور مراسم گرداننده می شد رنگ می کردند و این آیین همچنان در روستاها و شهرهای کوچک ایران پا برجاست.ومعمولا امروزه زنان واقواعروس وداماد نقش حنا میگذارند «حنا از جنت است» و اثری از بهشت و نشانه‌ای از شادی، مهر و نیکبختی دارد. این باوری است که ایرانیان باستان داشتند و هنوز هم پابرجاست.معمولا رسم است نقش حنا را برای عروس از انگشت حلقه شروع میکنند و برای دختران مجرد از انگشت کوچیکه Normal 0 false false false EN-US X-NONE FA <?xml:namespace prefix = m />/* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Table Normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-priority:99; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin-top:0cm; mso-para-margin-right:0cm; mso-para-margin-bottom:10.0pt; mso-para-margin-left:0cm; line-height:115%; mso-pagination:widow-orphan; font-size:11.0pt; font-family:"Calibri","sans-serif"; mso-ascii-font-family:Calibri; mso-ascii-theme-font:minor-latin; mso-hansi-font-family:Calibri; mso-hansi-theme-font:minor-latin;} روايت مي شود كه در گذشته سه تا هفت شب مراسم جشن و پايكوبي به طول مي انجاميد .ظاهرا اين گونه عروسي چندين شبانه روز به خوانين و كلانتران مربوط بود . از مراسم قشنگ شب هاي عروسي ، رسم حنا بندان بود كه اگر در سه شب جشنها به طول مي انجاميد حنا بندان شب اول و دوم را (( حناي فاش )) و شب سوم ...
تزیینات حنابندان-مدلهای زیبای تزئین حنابندون
مدلهای تزئین جشن حنابندان....برای دیدن بقیه عکسها روی عنوان زیر کلیک کنید. تزئینات حنابندان .
مراسم محلی خواستگاری تاعروسی در مازندران
برای مراسم اره گیرون یا سهمان بله برون به خانه عروس می روند و با دادن انگشتر به عروس در واقع او را برای پسر شان نشان می کنند. در همان شب بله برون میزان شیربها ( زر) را نیز معین می کنند بعد از این مراسم دوران نامزدی آغاز می شود که معمولا" از 6 ماه تا 2 سال طول می کشد.چند روز مانده به عروسی مقدمات آن را فراهم می سازند. به خرید می روند و برای عروس داماد پیراهن، پارچه، و ... می خرند.برای دعوت کردن مردم به عروسی زنی را به عنوان خبر گیر به خانه های مردم می فرستند تا همگی را برای عروسی دعوت نماید.یک روز قبل از جشن از خانه داماد تمام مخارج جشن عروسی از قبیل برنج، مرغ، گوشت، روغن به نام خرج بار، را بار اسب می کنند و همراه چند گوسفند پای کوبان به خانه عروس می فرستند مردم نیز کمک هایی به نام سوری در مجمع های مسی گذاشته و روی ان را با پارچه های رنگی می پوشانند و آن را بر سر گرفته به خانه داماد می برند. شب قبل از عروسی حنابندان می گیرند. صبح روز حنابندان ، عروس و داماد جداگانه با جشن و پای کوبی به حمام می روند دلاک در حمام به عروس و داماد شربت و شیرینی می دهد و اسپند دود می کند. سپس عروس و داماد جداگانه سوار بر اسب، همراه دوستان به خانه می روند.شب حنابندان عروس و داماد جداگانه در خانه خود، مراسم حنابندان را انجام می دهند در خانه عروس، خواهر یا یکی از دوستان عروس حنا در دست عروس می گذارد و در خانه داماد نیز دوستان داماد در دست او حنا می گذارند.روز عروسی وعقدکنان خانواده عروس و داماد جداگانهمیهمانان ناهار می دهند. بعد از ظهر عروسی داماد به همراه فامیل و دوستان برای آوردن عروس به طرف خانه عروس راه می افتد داماد از قبل اسبی را تزیین می کند تا عروس را روی آن بنشاند وقتی به خانه عروس رسیدند خانواده عروس با نقل و شیرینی و دود کردن اسپند به استقبال آنها می رود پدر یا برادر عروس، نانی را به کمر عروس با شال سفید یا سبز می نشانند به این نیت که اولین فرزندشان پسر باشد و پیر بچه دیگری آیینه به دست جلوی اسب عروس راه می افتد. در بین راه دوستان داماد با پای کوبی و تیر اندازی، در شادمانی سهیم می شوند گاهی نیز با گذاشتن مسابقه اسب دوانی بر عروسی می افزایند.وقتی که به در خانه داماد رسیدند داماد از اسب پیاده نارنج، انار، یا سیبی، را در دست می گیرد و به سمت عروس پرت می کند عروس باید آن را بگیرد و سپس آن را با هم بخورند. عروس ابتدا وارد خانه نمی شود مگر اینکه پدر داماد سکه ای یک راس گاو و یا زمینی را به عنوان رونما یا پاناز به عروس بدهد. وقتی عروس وارد حیاط خانه شد مادر و خواهرهای داماد اسپند دود می کنند و نقل و نبات و شیرینی به همراهان می دهند تمام مهمانان ...
مراسم خواستگاری ونامزدی وعروسی
طبق سنت قدیمی این روستا بزرگ روستا را به خانه پدر عروس می فرستند تا اجازه خواستگاری را بگیرد.اگر خانواده عروس موافقت کرد بزرگان روستا با خانواده داماد به خانه عروس رفته وبدون این که مهریه یا اقدامات دیگری انجام گیرد صحبتهایی بین دو خانواده رد وبدل می شود باتوجه به این که جواب مثبت باشد از یه ماه تا یک سال به صورت نامزدی وبدون عقد به این طریق که یک انگشتر وچادر سفید تقدیم به خانه ی عروس خانم می کنند با همین هدیه با عفت و پاکدامنی تا زمانی که آمادگی خود را عروس وداماد ابلاغ کنند.منتظر هم می مانند.بعد از این مدت مراسم عقد شروع می شود.باجشن ودعوتی بزرگها وعموها ودایی ها وخاله ها وعمه ها که نقش دارند مودبانه می نشینند بحث مهریه که معمولا یک جلد کلام ا... وآینه و شمعدان و14 عدد سکه بهار آزادی تا 200سکه وشیر بها هم تا سقف 2 تا 4میلیون تومان است را نظر می دهنددر داخل روستا خطبه عقد جاری می شود معمولا عقد تا2سال طول می کشد بعد از این مدت قاصدی را به خانه عروس خانم می فرستند که جواب عروسی را بگیرد10روز به عروسی پدر داماد و معتمد روستا پول شیر بها یا همان پول نقد را با جعبه شیرینی به خانه عروس می برند تا جواب بگیرند.داماد به شهر می رود خرید می کند و بعد ازاعلام آمادگی عروس و داماد با هم به شهررفته و خری لازم را انجام می دهند و 2روز به عروسی در خانه عروس مراسم جهیز نمایان شروع میشود که دخترها به کمک عروس رفته وبا سلیقه خود جهزیه عروس را به نمایش میگذارندوبعد از آن مراسم قند شکنان(قند شکنون)شروع می شود. شب اول قند شکنان:اقوام یک شب به عروسی دور هم جمع شده و کل قند مصرفی عروس را می شکنند وعده ای هم به پایکوبی مشغول می شوند.عروسی طبق سنت قدیمی سه شب(قند شکنون-حنابندون-عروسی)برگزار می شود.شب دوم حنابندان:غروب شب دوم خانم های روستا به خانه ی عروس رفته ودور عروس جمع می شوند وبا سازونواز محلی عروس را از منزل پدرش بیرون برده وبه حمام عمومی می برند و در آنجا بعد از تطهیر لباس شب حنابندان راکه توسط مادرعروس خریداری می شود تن عروس خانم می کنند وعروس رابیرون آورده ودور او حله می زنند وباشاباش شاباش دوباره به خانه پدرش می برند وبرای او حل می زنند وبه این طریق که:(شاباش شاباش عروس میره خونه باباش)شب حنابندان که حنارابسیارزیباتزیین می کنند شروع میشود ومراسم مردانه وزنانه جداازهم می باشد بعد ازپذیرایی شام داماد راحنامی بندند وبرای اوشعر میخوانند که ازپدرداماد وپدر عروس وهمه فامیلها اجازه گرفته می شود 2 نفر جلو داماد می نشیند وجوانهادست زنان را میخوانند که(مبارک های مبارک)باشعرهای زیبا000حناکردی به قربون حنایت ...
عروسی در سرخنکلاته
اگر به تاریخ عروسی در سرخنکلاته بنگریم آن را می توان از جایی بازگو کرد که قسمتی از خاطرات بزرگان و ریش سفیدهای محل شنیدم. زمانی بود که مردم در کمال سادگی زندگی می کردند و اثری از تجملات نبود وقتی که دختری عروس می شد در شب عروسی از دیگران طلا و جواهر قرض می کردند و بر سر و گردن او می انداختند تا زینت او افزایش یابد. خواستگاری کردن : می توان گفت خواستگاری معمولاً در اجتماعات سرخنکلاته بصورت مجاز یا غیر مجاز صورت می گرفت. در کنار جوی آب ، در هنگام آب آوردن از چشمه ، در هنگام کار کردن در زمین کشاورزی مثل چیدن پنبه ، یا ویجن کردن محصول و یا حتی در هنگام برداشت سیب زمینی که تا همین اواخر هم وجود داشت. و البته از نوع فرهنگی آن هم بود در مدرسه خیلی خوب دخترها و پسرها همدیگر را می شناختند و صمیمیتی دوستانه در بین آنها وجود داشت که البته امروزه به شکل ازدواج دانشجویی نمایان شده است. با این تفاوت که در زمان قدیم در سرخنکلاته از همان سنین کودکی در مدرسه آشنا می شدند و شخصی از خانواده پسر برای دختر خواستگاری می رفت. و ازدواج سر می گرفت . شیربها ، شیر بره (شیر مرغ) ، نون و سفره : در زمان قدیم در سرخنکلاته شیر بها متداول بوده است . خانواده داماد مبلغی را به عنوان شیربها به خانواده عروس می دادند که پدر یا مادر عروس آن مبلغ را می گرفتند و وسایل زندگی برای عروس می خریدند. (همان جهیزیه ای که امروزه متداول است با این تفاوت که دیگر مبلغ شیربها وجود ندارد) . و شیر بره هم در زمان قبل از عروسی معمولاً در روزهای بعد از نامزدی در شبی خاص با خانواده عروس قرار می گذاشتند و شیر و گوسفند یا بره ای ناقابل برای عروس برده می شد . که البته امروزه اگر زمان عید قربان قبل از عروسی باشد برای عروس گوسفند می برند که می توان گفت همین رسم هم به مرور زمان دارد تغییر می کند زیرا آنچه را که ما مشاهده می کنیم در روز عید قربان یک ران گوسفند به همراه دیگر هدایا جایگزین گوسفند شده است. تا قبل از مراسم شیر بره بجای بره مرغ یا خروس می برده اند که از آن شیر مرغ یاد می کردند. نون و سفره هم که تقریباً دیگر از میان رسومات خارج شده بدین صورت بوده است که یک سبد مواد غذایی از قبیل نان(خودشان پخت می کردند) ، شیر ، ماست ، کره ، پنیر گاهی اوقات گوشت ، میوجات و چیزهایی شبیه به این (مثلاً گاهی اوقات رب و ترشی انار یا آلو که خودشان می پختند). را در روزهای اول نامزدی برای عروس می بردند. معمولاْ اقوام و خویشان خانواده ی داماد برای خانواده ی عروس می بردند. پذیرایی: مهمانان در روز عروسی معمولا غذاهایی مثل کشمش پلو و مرغ و یا برنج و خرش بود. در شب عروسی هم درطایفه عروس و هم در ...
آیین حنابندان
حنابندان یکی از آداب و رسوم عروسی در نزد اقوام ایرانی می باشد.جشن حنابندان که به تعبیری آخرین رسم از آداب عروسی ایرانی میباشد، جشنی است که در واقع مراسم خداحافظی عروس بوده و در آخرین شب اقامت عروس به طور رسمی در خانه پدری برگزار می گردد.در روزگاران نه چندان دور در شب حنابندان زنان شرکت کننده دستشان را با آغشتن به ظرف حنایی که دور تا دور مراسم گرداننده می شد رنگ می کردند و این آیین همچنان در روستاها و شهرهای کوچک ایران پا برجاست.«حنا از جنت است» و اثری از بهشت و نشانه‌ای از شادی، مهر و نیکبختی دارد. این باوری است که ایرانیان باستان داشتند و هنوز هم پابرجاست.تزیین و آماده سازی حنا برای مراسم حنابندان.برای اینکار می توان از بسیاری از مواد تزیینی بهره برد.مانند سکه های بدلی،مروارید،صدف،گل های طبیعی و مصنوعی،اکلیل،انواع روبان و ...یک نوع دیگر حنا بندان ... !؟در مورد این آیین قدیمی در پست های بعدی بیشتر صحبت خواهیم نمود.
آداب ورسوم عروسی ترکان خراسان شمالی
مقدمه : آداب، رسوم و فرهنگ هر ملت سرشار ازغنا و ظرافت‌هاي خاصي است. اين فرهنگ در بطن خود داراي خرده فرهنگ‌هايي است كه شالوده و اساس فرهنگ آن ملت را پيريزي مي‌كند. باورها و آرزوهاي هر ملتي را مي‌توان در آداب و رسوم و آيين‌هاي ملي و مذهبي آن ملت جستجو كرد. آيين‌هاي عروسي، جشن‌های اعياد، برداشت محصول، نامگذاري و ختنه پسربچه‌های و... ، عزا، باران خواهي و... آيينه تمام نمايي است كه فرهنگ هر قوم و ملتي را براي ما بازخواني مي‌كند. بازخواني فلسفه و چگونگي به وجود آمدن آنها مي‌تواند، راهگشاي ما در شناخت باور‌هاي اساطيري آن قوم و ملت باشد. اما اين بازخواني و كنكاش كارهاي آكادميك لازم دارد كه خارج از سطح معلومات و توانايي هاي يك نفر مي باشد. در ادامه به بررسي مراسم و آيين‌هاي فولکوریک عروسي ترکهای خراسان براساس تجربیات خود و شنیده های از پدر و مادر و سایر بزرگترها درشهرستان بجنورد و روستای ترک نشین گریوان و روستاهای اطراف آن واقع دربخش مرکزی بجنورد مي‌پردازيم. البته اين مطلب بيشتر درباره‌ي عروسي تمام ترکهای خراسان کم و بیش صادق است. هسته‌ي اصلي آن بجنورد و روستاي گریوان مي‌باشد. آداب و رسوم عروسی ترکان ترکهای خراسان نیز دیرینه دلدادگان و پرچمدار شکوه فرهنگی هستند که ، توانسته‌اند فرهنگ نیاکان خود را به زیبایی بر دوش بکشند و در خراسان بزرگ به ترک بودن خود ببالند و افتخار کنند. ترکهای خراسان، بذر افشانده شده تاریخند که در دل هر دشت و مزرعه ای، در ستیغ هر کوهی، در زلالی هر جویباری، هم نفس صادق خاک خود و خاطره بوده است. هر ازچندی، صدای سورنا و دهل و قوشمه و تار در کوه و دشت می پیچد، ضرباهنگ قلبی با قلب دیگر هم نوا می شود. شور، شادمانی و عشق درهم تنیده است. بوی اسپند ، سرخی سیب و انار، لبخند بر لبها، نجابت اسب عروس، هلهله و شادی مرد و زن، پیر و جوان، دستهای به شوق بالا رفته تا در گرفتن انار از هم سبقت بگیرند، همه و همه یعنی باز عروسی ترکهای خراسان است.در ذيل آداب و رسوم فلکوریک عروسي ترکهای خراسان كه بعضي ازآنها رفته رفته دراثر تاثیر فرهنگ اقوام دیگر و تبلیغات منفی یکسان سازی فرهنگی به بوته فراموشي سپرده مي‌شود، تقديم خوانندگان مي‌گردد. براکه (پیمان برادری) دربین ترکان خراسان رسم است که پسران قبل ازعروسی، با یکی از دوستان صمیمی خود پیمان اخوت و برادری می بندند و به اصطلاح با هم "براکه " می شوند. در تمام مراحل عروسی، تدارکات و به هنگام عروسی، هدایت کاروان عروس به عهده براکه اوست. ائلچي‌لئق (خواستگاري) وقتي جواني قصد ازدواج داشته باشد به خاطر شرم و حيا و آداب خانوادگي نمي‌تواند، ...