تزیین حجله عروس و داماد
حجله
اداب و رسوم مراسم عروسی در دولاب برگزاري مراسم عروسي در دولاب تفاوت هاي زيادي با ديگر روستا ها و شهرهاي خليج فارس دارد. خانواده پسر بعد از مراسم خواستگاري و توافق طرفين، قبل از شروع مراسم مبلغي براي مخارج عروسي به خانواده عروس مي پردازد. دختر چيزي با خود به خانه شوهر نمي برد حتي جهيزيه هم از طرف خانواده داماد تهيه مي شود. در تمام مدت عروس و داماد هرگز همديگر را نمي بينند تا زمان حجله. جشن عروسي سه شبانه روز طول مي كشد. روز اول خانواده داماد، جهيزه عروس را در چند چمدان كه در هر كدام وسايلي از جمله شلوارهاي دست بافت، پيراهن، حوله و صندل هايي با مدل ها و رنگ هاي مختلف و غيره را به خانه عروس مي آورند. در همان روز حجله را آماده مي كنند. حجله در خانه عروس است و مخارج آن به عهده پدر عروس است. دو روز بعد مراسم حنا بندان است. اين مراسم زنانه است و در خانه عروس برپا مي شود. در اين مراسم بر روي دست و پاي عروس با حنا نقش هاي زيبايي شبيه گل نقاشي مي كنند. مراسم حنا بندان اهميت زيادي در عروسي دولابی ها دارد. فرداي بعد از حنا بندان گاو سر مي برند و با آن غذايي محلي به نام كاتوخ مي پزند. در خانه داماد عصر مردها مراسم اسبا دارند كه چند نفر به صورت خطي در كنار هم قرار مي گيرند و تعدادي به همين صورت روبروي آنها قرار مي گيرند و سه نفر وسط مي ايستند و دهل مي زنند و مي خواند. و بعد از آن داماد را به حمام مي برند ريش او را مي تراشند و او را در پوشيدن كت و شلوار كمك مي كنند.در همين زمان عروس را با سرمه و لوازم آرايش مختلف آرايش مي كنند، به او لباس عروسي كه سبز است مي پوشانند و او را براي رفتن به حجله آماده مي كنند. داماد نيمه شب بعد از مراسم مولودي همراه با ساز و آواز به خانه عروس آمده و به حجله مي رود و بعد از آن زنان عروس را با آواز محلي آرام آرام به حجله مي برند و در كنار داماد مي نشانند. سپس خانم مسني وارد حجله مي شود و سر عروس و داماد را سه بار به آرامي به يكديگر مي زند بعد از آن عروس و داماد از يك ليوان شربت مي خورند. بعد از آن مهمانها حجله را ترك مي كنند و عروس و داماد به مدت سه روز در حجله مي مانند حجله عروس طبق سنت و فرهنگ رایج در منطقه جنوب ایران و استان هرمزگان، اتاق عروس وداماد که معمولاً در منزل پدر عروس تعیین و تزیین می گردد حجله نام دارد . که برای تزیین آن ترجیحاً از آیینه ، گلدان ، سجاده ، پارچه های زر بافت ، به همراه اشیا ء رنگی و فانوس های زرق و برق دار و چراغ های چشمک زن و... استفاده می شود و همچنین در سقف ...
ایده هایی برای تزئین جایگاه عروس و داماد در منزل با کمترین هزینه
یک روش ساده ساخت جایگاه در جلو پنجره و کمک گرفتن از پرده ها برای دکور بهتر هست ...البته به شرطی که مراسم توی روز نباشه که در اون صورت باید جلوی تابش نور از پنجره رو بگیرید چون باعث (ضد نور شدن) سیاه شدن عکس هاتون میشه ولی برای مراسم در شب مشکلی ایجاد نمیکنه ...ببینید، دقیقا تمام این جایگاه ها توی خونه اجرا شدند ...می تونید تعدادی گل کاغذی درست کنید و روی یک تکه مقوا یا یونولیت به شکل دلخواه بچسبونید و پشت سرتون نصب کنید ...با استفاده از حلقه های پرده هم میشه خلاقیت ایجاد کرد ... در ضمن می تونید از مزون عروس ساتن مورد نیازتون رو با حداقل هزینه در رنگ دلخواه تهیه کنید ...این هم از آویزهای کاغذی رنگی ...ترکیب جمع شدن این پرده و گل ها هم به نوع خودش جالبه که برای هزینه کمتر می تونید بجای گل طبیعی از گل مصنوعی یا گل کاغذی و یا حتی پر استفاده کنید ...این هم یک ترکیب دیگه ...گوی های آویز گل که هم با گل های کاغذی هم روبانی و هم مصنوعی قابل اجرا هستند هم زیبایی کار رو دو چندان میکنه ...مزون های عروس دیوارهای تزئینی و آرک هم اجاره میدهند و میتونید از اون ها رو به عنوان زیر کار برای اجرای تزئینات خودتون بهره ببرید ...ریسه های نور و رشته های پر ...اگه نور پردازی هم تامین بشه که دیگه چی میشه ...!گل فوم هم گزینه مناسبیه ...پایه های بلند سفره عقد و شمع آرایی ...عزیزم امیدوارم تونسته باشم ایده های خوبی بهت بدم ...این هم پست های دیگه در این مورد حتما ببینشون :تزئین جایگاه عروس و دامادتزئین جایگاه عروس و دامادشاد باشی
عروسی
امروزه برپایی مراسم ازدواج در میان مردم قشم تا اندازهای مانند رسم سالهای پیشین است. اگر چه به دلیل تغییر وضعیت اقتصادی، به جای مراسم هفت شبانهروزی عروسی، به برنامهای سه روزه بسنده شده است اما هنوز پایبندی به سنتها در آن مشهود است. آماده شدن برای مراسم عروسی حدود یك سال برای خانوادهها زمان لازم دارد؛ این زمانی است که برای تهیه تدارکات عروسی صرف میشود. به دلیل گرمای هوا در قشم، مراسم عروسی معمولا در فصلهای خنکتر سال برگزار میشود، اما تصمیمگیری درباره زمان عروسی بیشتر توسط خانواده داماد انجام میگیرد، شاید دلیل این امر این است که کلیه تدارکات عروسی باید توسط آنها انجام گیرد. همه چیز از زمانی شروع میشود که یکی از بزرگان خانواده پسر «برای دختر»* نزد خانواده وی میرود. پس از چند روز که پاسخ مثبت خانواده عروس اعلام میشود، بزرگان خانواده داماد با حلقهی انگشتری به همراه ساعت و طلا به خانه عروس میروند. در همین روز درباره مهریه و تعداد لباسهای عروس توافق میشود. بر خلاف آنچه در بیشتر نقاط ایران جریان دارد، مهریه بهصورت نقدی تعیین میشود و البته مشابه بسیاری مناطق دیگر ایران مبادله نمیشود. غیر از این باید تعدادی لباس برای عروس حاضر شود. این لباسها كه لباسهای بومی مردم منطقه است، بسته به میزان توانایی مالی خانوادهها از 8 تا 25 دست متفاوت است. عمدهترین چیزی که باعث میشود خانوادهها حداقل یک سال برای عروسی زمان نیاز داشته باشند، دوخت شلوار و جلبیل (نوعی شال محلی) برای عروس است. زمان تقریبی عروسی را هم در همین زمان تعیین میکنند. حنابندان دو روز قبل از عروسی بر روی دست و پاهای عروس حنا گذاشته میشود. شخصی برای گذاشتن حنا به خانهی عروس میآید. تمام دست عروس از نوک ناخن تا شانه و کل پاها با نقش حنا پوشیده میشود. از این زمان عروس در حجاب میرود و دیگر به جز افراد خیلی نزدیک کسی او را نمیبیند. حتی برای انجام کارهای ضروری و شخصی دو نفر از بستگان نزدیک او را همراهی میکنند. ساخت روز قبل از عروسی که ساخت نامیده میشود، خانواده داماد وسایل عروس را میآورند. وسایل را زنان خانواده داماد، از خانه داماد تا خانه عروس بر روی سر حمل میکنند. در این روز، عروس در لباسی سبز در حالی که به صورت کامل پوشیده شده و تنها كف و مچ پاهایش دیده میشود، از حمام آورده شده و پس از آنکه در تمام مجلس گردانده شد در بالای مجلس نشانده میشود. چمدانها و خنچههای حاوی وسایل عروس از شلوار، پیراهن، دمپایی، وسایل آرایشی و غیره تحویل خانواده عروس میشود که در میان ...
حجله «تخت»
حجله «تخت» حجله یا تخت که در زبانی محلی به آن در بعضی جاها تحت نیز گفته می شود. اتاقی است که برای شب زفاف در نظر می گیرند . در گذشته که زندگی مردم بیشتر در کپر ها و خانه هایی بود که بوسیله چوب درختان نخل ساخته می شده است ، اتاقی را در گوشه ی حیاط منزل عروس با وسایل سنتی مثل چوب و برگ درختان نخل درست می کردندو شب زفاف عروس و داماد در آن شروع زندگی خود را جشن می گرفتند . بسیار اتفاق می افتاد که در زمان های دور تا چندین ماه و حتی چندین سال عروس و داماد زندگی مشترک خود را تازمانی که منزل جدید برا یخود اماده می کردند در آنجا به سر می بردند . حجله های امروزی را با پارچه های الوان و دستمال های سه گوش ، پارچه های پولکی ، گلدان هایی زیبا با گل های مصنوعی ، آینه های زیبا و روشن و قاب های رنگارنگ و سایر وسایل زینتی تزیین می کنند . حجله عروس را به گونه ای آینه بندی می کنند که عروس و داماد به هر طرف حجله که بنگرند چهره ی خود را در آینه ها و در بین رنگ های زیبا و چشم نواز ببینند و احساس آرامش ، غرور و شادی و لذت کنند . پارچه های بلندی را به سقف و دیوارهای اتاق می زنند . در گوشه ای از اتاق مبلی برای نشستن عروس وداماد تعبیه شده که مبل ها باید به گونه ای گذاشته شود که عروس و داماد رو به سمت قبله بنشینند . در ضلع دیگراتاق را با پارچه ای بلند جدا می کنند و تخت و تشک عروس و داماد را در آن قسمت قرار می دهند . درب کوچکی نیز برای ورود و خروج عروس و داماد در این قمست در نظر می گیرند. پارچه ای بلند نیز جلو درب ورودی حجله زده می شود که از بیرون دیده نشود . البته تزیین و بستن نوع حجله باز هم مثل دیگر مراسم رایج به وضع مالی داماد ارتباط مستقیم دارد . بیشتر کسانی که در بستن حجله فعالیت دارند مردانی هستند که شغل آنها بستن حجله می باشد و خود وسایل موردنیاز را تهیه و تدارک می بینند . هزینه ساخت حجله با توجه به نوع پارچه ها و میزان وسایلی که از مبلغ چهل هزار تومان شروع می شود و تا صدهزار تومان نیز می رسد . وظیفه ساختن حجله و وسایل درون آن همه بر عهده خانواده داماد می باشد .
آداب شب اول عروسی (شب زفاف)
شب اول عروسی (شب زفاف) شب اول عروسی یا شب زفاف اوّلین شبی است که یک دختر و پسر، تغییر کیفیتی و کمّیتی در زندگی خود می دهند و با انجام آداب عروسی و زناشویی، نام شوهر و همسر ـ عروس و داماد ـ را بر خود می نهند، و زندگی جدید را با همتای خود آغاز می کنند. قدرت تکوینی زفاف (شب اول عروسی)به گونه ای است که با توجّه به جاذبه وانهاده در ضمیر انسان، در وهله اول مستحب شمرده می شود، و با احتمال آلودگی به گناه، واجب به حساب می آید. از این رو ازدواج از سنّت نبی اکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ است و ایشان فرموند: «ازدواج از سنّت من است و هر کس از سنّت من سرپیچی کند، از من نیست» آداب شب اول عروسی (شب زفاف) ۱. از آداب مستحبّی شب اول عروسی (شب زفاف) ، نماز و دعا است. شب اول عروسی یکی از اوقاتی است که دعا و طلب حاجتی در آن، پیش از انجام اعمال زناشویی مستجاب است. امام باقر(ع)می فرماید: «هنگامی که عروس را نزد تو آوردند، خودت وضو بگیر و به او نیز بگو وضو بگیرد، دو رکعت نماز بخوان، و به او نیز بگو که دو رکعت نماز مستحبی بخواند، سپس حمد و ثنای پروردگار عالم را انجام بده و صلوات بر محمّد و آلش بفرست، آن گاه دعا کن و به حاضرین بگو «آمین» بگویند و این دعا را بخوان: «اَللّهُمَّ ارزقنی اُلفَها و وُدَّها وَ رِضاها، وَ ارضِنی بِها، و اجمَع بَینَنا بِأَحسَنِ اجتماعٍ وَ انس وَ ائتِلافٍ، فَاِنَّکَ تُحِبُّ الحَلالَ وَ تُکرِهُ الحرامَ؛ خدایا، دوستی و محبّت و خوشنودی او را روزی من گردان، و مرا به او خشنود ساز و بین ما و او به پیوند نیک و صمیمانه جمع کن، چرا که تو حلال را دوست داری و حرام را ناپسند می دانی». هم چنین از ایشان نقل شده است که: هنگامی که خواستی با همسرت همبستر شوی، متوجّه خدا باش و بگو: « اَللّهُمَّ ارزُقنی وَلَداً وَاجعَلهُ تَقیا زَکیاً لَیسَ فی خَلقِهِ زیادَهٌ وَلا نُقصانٌ واجعَل عاقِبَتهُ اِلی خیر؛[۴] خدایا فرزندی به من عطا فرما، و او را پرهیزگار و پاک گردان، جسمش را کامل و موزون قرار بده، و عاقبت امرش را ختم به خیر بفرما» ۲. اجتناب از شرکت شیطان در انعقاد نطفه: در شب اول عروسی (شب زفاف) و یا هر وقت دیگر که همسران می خواهند با هم همبستر شوند، «بسم الله» بگویند، و مراقب باشند که در آن هنگام از هر گونه گناه دور باشند، حتّی فکر گناه نکنند، تا شیطان در نطفه آنان شریک نشود؛ زیرا نطفه پایه اوّل ساختار فرزند آینده را تشکیل می دهد. امام صادق(ع)دستور فرموده اند که هنگام همبستر شدن گفته شود: «اَعوذَُ بِالله السَمیع العَلیم مِنَ الشّیطانِ الرَّجیم؛ پناه می برم به خدای شنوا و دانا، از شیطان رانده از درگاه خدا». ۳. توصیه های پیامبر(ص) به حضرت علی(ع) : هنگامی ...
عروسی در شوشتر
آیین عروسی[1] در شوشتر آیین عروسی در شهر شوشتر دارای نکات خاصی است که شاید در جای دیگر نتوانیم این شیوه اجرایی را مشاهده کنیم هرچند این آیین به مرور زمان تعغیراتی نموده و بخشهایی از آن حذف یا اضافه گردیده ولی گاهی اوقات خانواده هایی یافت می شود که تمایل دارند این آیین را به شیوه گذشته گان خود انجام دهند . در نگارش این بخش علاوه بر گفتگوهای مفصل با پژوهشگران محلی شهر شوشتر ،از کتب نوشته شده توسط نویسنده گان بومی این شهر از قبیل مرحوم محمد باقر نیرومند ، محمد تقی زاده ، و سرکار خانم مریدی بهره برده ام . با توجه به مذهبی بودن این شهر،در اکثر مواقع خانواده هادر امر پیداکردن عروس مناسب برای فرزندشان اقدام می کنند. هرخانواده برای اجرای این آیین مراحل زیر را انجام می دهند. دَلاله [2] در هر خانواده و محله ای زنانی وجود داشته اند که با توجه به آشنایی آنها با سایر خانواده ها از وجود دختران در آن خانواده اطلاع داشته و معمولاً خانواده ها از آنها می خواستند با توجه به خصوصیاتی که مد نظرشان بود برای آنها دختری مناسب پیدا کند . دلاله دخترانی را معرفی کرده و بعد از پسند کردن به اتفاق مادر یا خواهر پسر برای دیدن دختر به خانه آنها می رفتند در صورت پذیرفتن و موافقت خانواده باردوم تعدادبیشتری از وابستگان داماد به خانه عروس می روند و تنها برای داماد توصیف می کردندکه عروس از چه خانواده و چگونه قیافه و صفاتی دارد. در ضمن در وحله اول پدر داماد می بایست می پسندید و در این رابطه بیشتر به اصل و نسب خانوادگی اهمیت داده می شد . ( مریدی . 183:1393 ) احمد نجوایی هنرمند شوشتری به یاد دارد که در بعضی مواقع داماد تا شب عروسی ، عروس را نمی دید. بَلِِِه برون[3] در قدیم هروقت می خواستند بدانند خانواده عروس راضی به این وصلت هستند یا نه مقداری پول و شیرینی به خانه عروس می فرستادند اگر خانواده عروس به این وصلت راضی بودند به اندازه همان پول فرستاده شده توسط داماد به خانه آنها برمی گرداندندو اگر راضی به وصلت نبودند عین مبلغ را پس می فرستادند. بعد از پسند کردن دختر، خانواده پسر بصورت رسمی به خاستگاری می روند که تعداد بیشتری از وابستگان طرفین حضور دارنددو تن از بزرگان طرفین به عنوان وکلای دو خانواده انتخاب می شدند تا شرایط شیربها و مهریه را با کسب نظرات دو خانواده ، تعین نمایند. ( تقی زاده ، 1380: 247) بعد از توافق طرفین حضار با شیرینهای محلی پذیرایی شده و شادی می کردند . نٍُشنَه وَنون[4]: ( نشانه گذاری ) در روز بَله برون با توافق طرفین روزی را برای نشانه گذاری تعین می کنند که بیشتر روز جمعه است . خانواده دختر به اتفاق تعدادی از خانواده پسر برای خرید ...
جالبترین رسم عروسی که در هیچ جای ایران نیست ( کرخنگان )
در روز دوم عروسی در کرخنگان از ظهر که همه دعوت هستند نصف اهالی خانه عروس و همسایه های او و نصف اهالی خانه داماد و همسایه های داماد . البته قبل از شب حنابندان در مورد اینکه چه کسانی را عروس و چه کسانی را داماد دعوت کنند توافق می کنند . اهالی در هر خانه ای که به آنها حضوری گفته شده به اتفاق اعضای خانواده می روند و ناهار را صرف کرده و بعد از آن همه جلو خانه داماد می روند ساز و نقاره یا ارگ شروع به زدن( نواختن ) می کند مدتی رقص و پایکوبی بعد به خانه عروس می روند تا عروس را به حمام می برند در قدیم که حمام عمومی روستا دایر بود عروس و داماد را به حمام عمومی می بردند ولی حالا خانه یکی از اقوام مشترک عروس و داماد را معین کرده و عروس را با شاباش و کل و ساز و آواز با ماشین تزیین شده ( در قدیم با اسب )به حمام می برند و در جلو حمام جمع شده اقوام و خویشان عروس و داماد شادی می کنند می رقصند می خوانند و دوباره عروس را به خانه ی پدرش می برند و به دنبال داماد میروند برای بردن او به حمام و در میان راه نیز با خواندن دست جمعی و حرکات موزون شادی خود را ابراز میدارند و داماد را به حمام برده داماد یک دوش چند دقیقه ای میگیرد صورتش را می تراشد و کت و شلوار دامادیش را با کمک ساقدوش می پوشد و کاملا خوش تیپ روی شانه ساقدوشش به میان جمع می آید و این همان لحظه ای است که تمام پدران و مادران برای پسرشان انتظار دارند و اقوام خویشان با نثار گل و نقل و سکه ارادت خود را به شازده داماد نشان می دهند و داماد بر شانه یکی از دوستان می رقصد و مردم به او پول می دهند بعد از دقایقی به طرف خانه ی پدر داماد حرکت می کنند در آنجا تختی را مهیا می کتنند داماد روی تخت می نشیند و برای داماد به اصطلاح " نتار " جمع می کنند ( نتار شاید تغییر یافته نثار است نثار در فرهنگ دهخدا و فرهنگ دکتر معین به معنای گل افشاندن یا پول افشاندن بر سر عروس و داماد است ) برای نتار دادن اول پدر داماد جلو می آید روی پسرش را می بوسد و مبلغی که قبلا همراه آورده را به او می دهد یک نفر با صدای بلند می گوید " پدر داماد ۲۰۰ هزار تومان شاباش خونه اش آباد" یا طلب صلوات می کند بعد نوبت پدر عروس است که بیاید داماد خود را ببوسد و نتار بدهد و بعد مادر و برادران و عموها دایی ها خاله ها و به همین ترتیب الی آخرین نفر دعوت شده در مراسم عروسی . میزان مبلغی که جمع می شود برای هر داماد متفاوت است بسته به تعداد اقوام ؛ تعداد مدعوین کیفیت پذیرایی و وضع مالی خانواده ها دارد پس از آن با همین شیوه در خانه پدر عروس برای عروس نتار جمع می کنند و دیگر اهالی به منزل خود و دنبال کار خود می روند اما در شب آخر این " خیر خانه حلال کردن" ...
مراسم عروسی در سیریک
از آنجائي كه هر منطقه براي عروسي هايش مراسم خاصي دارد؛، سيريك نيز به عنوان يكي از همين مناطق مراسم خاص خودش را دارد كه بر گرفته از فرهنگ خاص مردم اين منطقه است. <?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> در قديم در سيريك مانند بسياري از جاها نظر پسر و دختر شرط نبود و ازدواج براساس توافقي بود كه بين دو خانواده صورت مي گرفت ولي امروزه به جوانان اهميت بيشتري داده مي شود و آنها حق انتخاب در مورد آينده خود را دارند ولي همه موانع كاملاً از بين نرفته و بايد جوانان همسران خود را از طبقاتي انتخاب كنند كه از لحاظ طبقاتي با آنها برابر مي كنند و نه اينكه پايين تر از خودشان هستند. عروسي در اين منطقه به اين صورت است كه اگر پسري از دختري خوشش بيايد بايد با خانواده اش در ميان بگذارد كه به خواستگاري دختر مورد علاقه اش بروند و بعد از آن پدر پسر به همراه يكي يا دو نفر از معتمدين به خواستگاري دختر مي روند كه در صورت رضايت دختر و والدينش يك شب را به عنوان «بله برون» كه در زبان محلي به آن «مال گيِشندِن» مي گويند تعيين مي كنند در اين شب پدر داماد به همراه بزرگان فاميلش به خواستگاري رسمي و تعيين مهريه به خانه عروس مي آيد و پدر عروس نيز بزرگان فاميل خود را دعوت مي كند و پس از صرف شام صحبت اصلي در مورد مهريه شروع مي شود ( مقدار مهريه در سيريك تعيين شده است و از 100 تا 300 متقال طلاء متفاوت است و ضرب المثلي نيز در اين زمينه در بين مردم سيريك رايج است كه مي گويد: مهريه دختر مانند مهريه مادرش است كه البته در حال حاضر طبقات پايين تر مهريه دخترانشان را تغيير داده و مقدار آن را بيشتر از قديم مي كنند) مراسم « مال گيِشندن» جهت رسمي تر كردن خواستگاري بين دو خانواده است. عروسي به مدت هفت شبانه روز برگزار مي شود و اولين شب عروسي را «بن سور» مي گويند كه همه همسايه ها و طايفه هاي نزديك خود را در اين شب دعوت مي كنند (شروع عروسي در روزهاي نخستين در خانه داماد جهت رسمي تري به خود دارد و شلوغ تر است چون تمام كارها و مخارج عروسي بر عهده داماد است.) در روزهاي اول و دوم و سوم مردها كارهاي بيرون از خانه و زنان كارهاي داخل خانه را بر عهده دارند كه آوردن هيزم عروسي و خريد گاو و گوسفند و چراغاني كردن خانه عروس و داماد و آوردن آشپز و بقيه كارها بر عهده مردان است و جمع كردن وسايل عروسي كه قبلاَ توسط مادر و خواهران داماد تهيه شده اند و تزيين چمدانهاي عروسي بر عهده زنان است ( لوازم عروسي عبارتند از: چهل يا پنجاه دست لباس محلي و هشت جفت كفش چادر و نقاب كه زنان بلوچ به صورت خود مي زنند و عطر و لوازم آرايش و كليه وسايل مورد نياز عروس كه جمعاً پنج چمدان مي شود ...
.:::سنت ها و آداب و رسوم ازدواج درشهرستان های ممسنی و رستم::::.
سنت ها و آداب و رسوم ازدواج درشهرستان های ممسنی و رستم سنت ها و آداب و رسوم ازدواج : آداب و رسوم و سنت هايي كه در مراسم عروسي وجود دارد داراي ريشه هاي تاريخي و كاركردهاي مشخص است . در اين نوشتار تنها آداب و رسوم و سنت هاي رايج در مراسم ازدواج توصيف مي شود . اين آداب و رسوم از گذشته هاي دور وجود داشته و كم و بيش امروزه نيز در مناطق مختلف لر نشین رواج دارد . كچه زني ( كنايه زني ) مادر يا يكي از بستگان داماد پس از مشورت بسيار خصوصي با يكي از والدين دختر مورد نظر كنايه اي را مي زند و با زرنگي خاصي سعي دارد كه در نگاه اول تمايل و رضايت والدين دختر به وصلت با پسرش را مورد سنجش قرار دهد ، در اين مرحله حرف صريح و رك نبايد گفته شود . آداب و روسم و سنت هايي كه در مراسم عروسي وجود دارد ، داراي ريشه هاي تاريخي و كاركردهاي مشخص است . كدخداگشوني ( خواستگاري مقدماتي ): در مرحله نخست براي خواستگاري ، خانواده داماد ، فردي از نزديكان و بزرگان خويش را به خانه عروس مي فرستند تا به طور آشكار از عروس مورد نظر خواستگاري كند . خانواده عروس در اين مرحله ، نظر قاطع خويش را ابراز نمي كنند ، ولي مي توان از لحن آنها فهميد كه آيا رضايت دارند يا خير ؟ اگر خانواده عروس در اين مرحله قصد داشته باشند كاملاً جواب منفي بدهند به نحوي پاسخ مي دهند كه طرف مقابل وارد مراحل بعدي نشود . اما اگر رضايت داشته باشند ، با خنده و گشاده رويي بامهمانان رضايت خود را نسبت به اين وصلت نشان مي دهند . خواستگاري ( گپ زني ) : خانواده داماد در اين مرحله دست به شگرد جالبي مي زند . كليه افراد فاميل نزديك يا ده خويش را به منزلش دعوت مي كند و پس از صرف شيريني و ميوه و چاي ، يكي از افراد خانواده داماد لب به سخن مي گشايد . وي هدف از اين دعوت را بيان مي كند و از حاضران مي خواهد اگر با اين وصلت موافقت دارند ، كساني را براي رفتن به منزل دختر مورد نظرشان براي خواستگاري تعيين كنند . بديهي است در اين جلسه در هر صورت كساني كه با موضوع موافقت ندارند مجلس را ترك مي كنند و موافقين كساني را براي خواستگاري انتخاب مي نمايند . آنها در زماني كه تعيين شده است جهت خواستگاري به خانواده دختر مي روند و به طور رسمي از دختر خواستگاري مي كنند . خانواده دختر جواب قطعي خود را مشروط به توافق بستگان نزديك خويش مي داند . البته وي در مرحله « كد خدا گشوني » از نظر بستگان درجه اول و آنهايي كه در محل نفوذ دارند با خبر شده است . به هر حال خانواده عروس اعلام مي كنند كه چند روز ديگر جوابتان را به فلاني ( يكي از خواستگاران ) خواهيم داد . از اين رو خانواده دخترجلسه اي همانند آن جلسه اي كه خانواده داماد ترتيب ...
نكاح(عروسي) در لارستان
ازدواج در لارستان-قسمت4 نویسنده : ساره شهپر است و مادر داماد مقداری از آن را به صورت طبخ شده برای خانواده عروس پس می فرستد).گاه مقداری از این کباب برای کسانی که شب گذشته در پشت در حجله نشسته اند سرو می شود و بنا بر همین ترانه ای محلی می خوانند بر این مضمون که “ما به خانه نمی رویم .ما تا کباب نخوریم از اینجا نمی رویم”.اصطلاح دیگری نیز بر اساس این خوراک ها نقل می شود دال بر این موضوع که اگر دختر در شب عروسی عیب و ایرادی چه جسمی چه جنسی چه اخلاقی داشته باشد و مورد پسند داماد نباشد فردا صبح با قدح حلوایی به فامیلش برگردانده می شود. در خور فردای صبح زفاف داماد به تنهایی برای عرض تشکر و دست بوسی به خدمت مادر زن می رسد و آن را تحت عنوان “دست مادر زن گرفتن”می شناسند .در لطیفی عروس و داماد تا 7 روز از حجله بیرون نمی آیند و غذا همانجا برایشان سرو می گردد. در درز و سایبان این مدت 3 روز است و اولین صبح برای آنها تخم مرغ آب پز و پنیر و نان محلی سرو می گردد .در گراش در این امر تجمل بسیار دیده می شود .قبلا ذکر کردیم که مادر داماد کارتن های پر از کمپوت گیلاس و بیسکویت به خانه عروس فرستاده است .مادر عروس در اولین صبح پس از زفاف آنها را در پارچه ای دوخته شده به شکل کیسه کرده و به همراه کارتن هایی مملو از پنیر ,خامه,تخم مرغ آب پز,بلالوط(نوعی غذای رشته مانند با طعم شیرین برای صبحانه استفاده می شود),حلوا,آ ب میوه و… که خود تهیه نموده به خانه مادر داماد می فرستد و او آنها را بین فامیل خود پخش می کند و برای عروس و داماد نیز می فرستد.در فیشور فردای صبح زفاف حلوای زنجبیل به همراه نان محلی و با چمدان حاوی لباس های عروس به خانه عروس و داماد فرستاده می شود.در اوز حلوای جلاب یا درمون برای عروس طبخ می گردد. در دشتی مادر عرو سشب تا صبح را به پخت 100 تا 150 نان باتو(یک نوع نان محلی است) مشغول است و صبح فردای زفاف به همراه یک سینی پر از پسته خام,یک قوری شیر,یک بشقاب حلوای جلاب,2سینی بلالوط, پشمک, حلوا,پنیر, مربا, عسل محلی, تخم مرغ آب پز,نخود پختهو… به خانه مادر داماد می فرستد که هم برای عروس و داماد و هم برای مهمانان مانده از شب گذشته سرو گردد.در دهکویه حلوای نبات و دوای گرمی (شامل :روغن حیوانی,هل,زنجبیل,فلفل سیاه و زعفران) به همراه نان بانو و جگر سرخ کرده گوسفند در سینی های مزین به پارچه سبز راهی خانه عروس و داماد می گردد که هم برای خودشان و هم مهمانانشان سرو گردد. در بنارویه نیز دوای گرمی که از آرد و روغن و نبات و زنجبیل و فلفل درست شده به نان محلی برای همه سرو می شود و خرج آن را قبل داماد پرداخت کرده است. (البته امروزه رسم خرج مطبخ و شیربها از بین رفته ...
عروس سبز پوش
اولین بار که به بندر عباس رفتم برای نظارت بر بارگیری محموله ای بود در اسکله شهید رجائی .... بندرعباس در قرن چهارم هجری بندر و روستایی بوده کوچک به نام سورو که بعد هم بندر جرول نامیدنش و در سال 1514 پرتغالیها به خاطر خرچنگهای بسیارش آن را گامبرون خواندند و به لطف فتح دوباره اش توسط شاه عباس در سال 1622 میلادی بندرعباس شد و بندر عباس ماند تا به حال .... هوای گرم و سوزانش به گرمی محبت و دوستی مردمانش بود ... با پوستهای سبزه تند و چشمهای تیره پر از احساس و خنده های گرمشان ... که از کنه وجودشان بر می خواست و همه زندگی بود و سرزندگی .... سفر کوتاه بود ولی به پیشنهاد یکی از دوستان و همسر نازنینش که دختر خاله اش هم بود دعوت شدم چند ماه بعد برای شرکت در مراسم سنتی عروسی در اطراف بندر عباس ... مراسم خواستگاریشان معمول همه جای ایران است ... و پسند دختر از طرف خانواده داماد و بعد رفت و آمدها و ناز کردنهای عروس و خانواده .. و بالاخره رد و بدل کردن خلعت و طلا و وجه نقد بعنوان پیشکشی و گرفتن جواب مثبت ... سر سفره عقد معمول است که دگمه های لباس عروس و داماد را باز می گذارند به نشانه بار ماندن بختشان و نبودن گرهی در کار و زندگیشان ... بین عقد و عروسی شبی فاصله است که زنان با لباسهای زیبای رنگارنگ که ترکیبی است از لچک و ارنی و جلبیل که روسریها و سربند هایی است از جنس تور و حریر و اطلسی با تزئیناتی از نوار و زری دوزی و گلابتون و سکه و نقاب یا برقع که روی چشمانشان قرار می گیرد و به رنگ مشکی است و در مجالس و عروسی تزئینش می کنند وگاه طلا به آن می آویزند .. و پیراهن یا به زبان محلی کندوره که در دو مدل ساده و دورچین است بدون یقه با چاکی درجلوی سینه که دگمه می خورد و در قسمت سر دست ، سینه ، دورگردن و همچنین دور تا دور دامن تزئین شده با انواع زری دوزیها و جنس کندوره بیشتر از شالمز و پولیستر است و اغلب به رنگ قرمز وسبز ... با شلواری به نام بادله و گلابتون که هردو دارای تزئینات کاملی از زری دوزی هایی در زمینه قرمز و سفید و سبز است و گاه با نخهایی با روکش فلزی نقره ای و طلائی در دمپای آن که زیبایی چشمگیری به آن می دهد .. و چادری به نام کول که از هنوستان وام گرفته اند و در رنگهای روشن و زییا که از دو طرف روی سر می گذارند و نیم دایره است ... و صندلهای روباز به پا می کنند به نام سواس که نعلین بومی بندری است و از حصیر بافته می شود و قسمتی از آن لای انگشت شست قرار می گیرد به وسیله دو بند بر پشت پا گره می خورد و یا از نعلینهای وارداتی از هندوستان که رنگین تر است و با تزئینات بیشتر ... به سوی خانه داماد می روند و هلهله می کنند و کیلیلی می کشند و داماد شخصآ ...
آداب و رسوم عروسی در فیشور
آداب و رسوم ازدواج در فیشور زدواج در ایران و در هر کجای دیگر جهان آداب ورسوم خاص خود را دارد.آداب و رسوم ازدواج و عروسی در فیشور و روستاهای اطراف بسیار به هم شبیه، که مختص به منطقه لارستان هستند و من در اینجا با دسته بندی کرن مراسم برای شما از مراسم و آداب فیشور برای شما مینویسم. خواستگاری و نامزدی: خواستگاری در فیشور معمولا" به این صورت است که پدر و مادر داماد با پدر و مادر عروس صحبت میکنند یا اگر پسری از دختری خوشش آمد این را مستقیما" به خود دختر نمیگوید ابتدا این موضوع را با پدر و مادرش در میان میگذارد و پس از تایید،آنها دختر را از والدینش خواستگاری میکنند و اگر دختر رضایت داد برای مدتی نامزد میمانند،در ضمن ازدواج فامیلی نیز در فیشور بسیار رواج دارد که در این صورت این مراحل به سرعت انجام میگیرد. از چند روز قبل از عروسی عروس و داماد وسایل عروسی را آماده میکنند،معمولا" بیشتر خریدها بر عهده خانواده داماد میباشد...خانواده عروس چیزی به عنوان جهیزیه برای عروس آماده نمیکنند و معمولا" مقدار زیادی طلا و جواهرات به عروس میدهند.(ولی تازگیها بعضی از خانواده ها جهیزیه برای دخترشان آماده میکنند) طریقه دعوت کردن مردم به عروسی: در زمان گذشته از یک هفته قبل توسط خانواده داماد تعدادی زن و مرد از اقوام نزدیک خود را به صورت دسته دسته به خانه های مردم میفرستادند و از این طریق آنها را برای عروسی دعوت میکردند.امروزه کار راحتتر شده و از طریق فرستادن کارت و تلفن زدن،مردم را به عروسی دعوت مبکنند. خر خَجَ : در زمانهای قدیم جوانهای روستا برای جمع کردن هیزم به کوهها و دشتها میرفته و هیزم لازم برای روز عروسی را جمع میکردند و برای پختن غذا این هیزمها را به زیر دیگ عروسی میگذاشتند.(منبع:بهار) آسیاب کردن گندم و درست کردن نان: در زمانهای نسبتا" دور زنان فیشوری از چند روز قبل از عروسی گندم را آسیاب میکرند و از آن برای پختن نان عروسی استفاده میکردند اما امروزه دیگر این رسم رواج ندارد و مردم نانی برای عروسی با دستهای خود نمیپند.(منبع:بهار) لحاف دوزی: چند روز قبل از عروسی،خانواده داماد لحاف دوز را به خانه خود آورده تا لحاف مخصوص عروس و داماد را آماده کند که معمولا" نصف روز طول می کشد.پس از آماده شدن،اقوام نزدیک جمع میشوند شاباش می دهند که در زبان فیشوری به آن بَرِنه می گویند.لحاف دوزی در زمانهای قدیم انجام میشده و امروزه از آن به عنوان یکی از کارهای عروسی یاد نمیشود. آماده کردن قند: معمولا" چند شب قبل از عروسی همه اقوام و خویشاوندان در خانه عروس گرد هم می آیند و برای روز عروسی قند میشکنند اما انجام دادن این کار در سالهای اخیر کمتر ...
219- آيين عروسي در لرستان (4)
نگاهی به رسم و آداب عروسی در لرستان (آداب عقد وعروسی درخرم آباد ) بخش چهارم - عروسي لري بروايت رسانه ها روایت ایرنا و صدا و سیما از آیین عروسی لری آيين عروسي سنتي در استان لرستان منبع : خبرگزاري جمهوري اسلامي ۸۵/۰۴/۱۳ مراسم عروسی در لرستان منبع : واحد مرکزی خبر (بدون تاریخ ) <?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> نگاهی به آیین عروسی سنتی در استان لرستان(IRNA) استان لرستان سرزميني زيبا با آب وهوايي دلپذير و محصور دركوههاي مرتفع و سخت گذر در سلسله جبال زاگرس واقع شده است. لرستان با قدمتي چند هزار ساله داراي آداب، رسوم وآيينهاي سنتي فراواني است كه هر كدام ريشه در فرهنگ ديرينه مردم اين ديار دارد. مراسم جشن عروسي در استان لرستان همواره براي افراد بومي و غير بومي در اين استان جالب توجه بوده است. مراسم عروسي در استان لرستان به قدري جذاب و دلپذير است كه افراد دعوت شده از ساير نقاط كشور معمولا خود را به اين آيين ميرسانند. " سرنجه "گرفتن نخستين مرحله آيين عروسي در لرستان است كه معمولا توسط زنان لر انجام ميگيرد. پس ازاينكه داماد عروس مورد نظر خود را انتخاب كرد موضوع را با خانواده خود در ميان گذاشته تا مقدمات كار را فراهم نمايند. در اين ميان خانواده داماد نيز چند نفر از زنان مسن و با تجربه فاميل خود را مطلع كرده و به بهانهاي به منزل عروس فرستاده تا وي را از نزديك مورد ارزيابي قرار دهند. در اين مراسم زنان لر آدابي مانند پذيرايي ، نوع برخورد، آداب معاشرت و حتي زيبايي عروس را زير نظر گرفته و به اصطلاح سرنجه وي را ميگيرند. پس از اينكه اين افراد از صحت و سلامت روحي و جسمي عروس مطمئن شدند به اصطلاح ميگويند كه مرحله "سرنجه " را با موفقيت انجام داده و خانواده داماد اجازه انجام مراحل اوليه خواستگاري و به اصطلاح "كيخايي" داده ميشود. در اين مرحله خانواده داماد چندين نفر از ريش سفيدان و افراد بزرگ طايفه خود را انتخاب كرده و روانه منزل عروس كرده تا مقدمات كار "كيخايي" را انجام دهند. اين مرحله از عروسي در واقع پا درمياني افراد بزرگ طايفه و به نوعي تضمين دادن آنان به منظور تاييد داماد در مورد خصوصيات فردي و اجتماعي وي به خانواده عروس است. پس از اينكه اين ريش سفيدان نظر خانواده عروس را جلب كردند مقدمه كار "كيخايي " فراهم شده و خانواده و فاميل داماد پس از چند روز رسما به خواستگاري از عروس ميروند. در اين مرحله خانواده عروس اقدام به طبخ غذا براي خانواده داماد كرده و پس از صرف غذا يك نفر ريش سفيد مجلس به نمايندگي از خانواده داماد رسما تقاضاي خواستگاري از خانواده عروس را اعلام ميكند. ريش سفيد ياد ...
وازگان عروسی گراش
واژگان عروسی در گراش 1. راه پاکی کئرده rāpāki-kərda مرحله شناسایی دختر توسط پسر 2. طلبونی talaboni مراسم بله برون و آشنایی هر چه بیشتر خانواده های دختر و پسر 3. کرار دده karār-dada مرحله تعیین مقدار مهریه و شیرینی مورد استفاده در عروسی 4. کَوش بُرده kaowš-borda مراسم نامزدی رسمی که در خانه عروس ترتیب داده می شود 5. جاکوشی ĵākawši مراسم برگشت نامزدی در خانه داماد 6. خریمه ای xarimai مراسم تهیه هیزم و مواد سوختی مورد استفاده در عروسی توسط جوانان شهر 7. اِشکالی eškāli مراسم تهیه گوشت مورد استفاده در عروسی توسط شکارچیان شهر در سالها ی نزدیکتر به جای این مراسم، مراسم( گشت پرده کرده ) geštpara kerda انجام می شود 8. عغدی aγdi مراسم عقد و جاری کردن صیغه که در منزل عروس ترتیب داده می شود 9. سر عغدی sar aγdi مراسم برگشت عقد در خانه داماد 10 . اِناو دز enāow-e-doz مراسم تهیه حنا برای عروس از طرف داماد و بردن طبقهای شیرینی وگوسفند به خانه عروس 11 . اِناو نئسو enāow nəsu مراسم حنابندان یا شب اصلی و دعوت عمومی در منزل داماد و پوشاندن قبا ( امروز کت و شلوار ) به داماد و صرف کباب و شیرینی 12 . جارائو ĵārāu(زفاف) شب زفاف که همراه با مراسم های خاص خود از جمله به کرسی نشستن عروس در خانه ی پدری، مراسم تفویض، پا انداز و زدن پای عروس درحلوا در منزل داماد می باشد 13 : زئر بری zərbari مراسم ادای احترام نسبت به مادر زن 14 . صندل کشو sandal kašu به کرسی نشستن عروس در خانه داماد 15 . اسباب برده asbāb-borda مراسم انتقال جهیزیه عروس به خانه داماد 16 :حجله بسته eĵla-bassa تزئین حجله عروس و منظم کردن اسباب اثاثیه عروس در منزل جدید یعنی خانه داماد 17 . ننه بئینی nana bəyni ۰(حموم هفته) مراسم دیدار عمومی اقوام عروس و بردن عروس به حمام و تقدیمدستگیری dasgiri (کادوی عروسی) به عروس از طرف اقوامش 18 . و خونه خَده va-xuna-xada (خنخونی )xanxoni مراسم دعوت عروس به خانه پدرش که با حضور تمام فامیل عروس و داماد صورت می گرفت ودر واقع اختتام مراسم عروسی است. ................... برگرفته از ( صحبت نو ویژه گراش) مرداد ماه ۱۳۷۸ به قلم :عبد العلی صلاحی با تشکر و سپاس
آداب و رسوم عروسي ترکهای خراسان
آداب و رسوم عروسي ترکهای خراساننویسنده : اسماعیل سالاریان اشاره : آداب، رسوم و فرهنگ هر ملت سرشار ازغنا و ظرافتهاي خاصي است. اين فرهنگ در بطن خود داراي خرده فرهنگهايي است كه شالوده و اساس فرهنگ آن ملت را پيريزي ميكند. باورها و آرزوهاي هر ملتي را ميتوان در آداب و رسوم و آيينهاي ملي و مذهبي آن ملت جستجو كرد. آيينهاي عروسي، جشنهای اعياد، برداشت محصول، نامگذاري و ...، عزا، باران خواهي و... آيينه تمام نمايي است كه فرهنگ هر قوم و ملتي را براي ما بازخواني ميكند. بازخواني فلسفه و چگونگي به وجود آمدن آنها ميتواند، راهگشاي ما در شناخت باورهاي اساطيري آن قوم و ملت باشد. اما اين بازخواني و كنكاش كارهاي آكادميك لازم دارد كه خارج از سطح معلومات و توانايي هاي يك نفر مي باشد.در ادامه به بررسي مراسم و آيينهاي فولکوریک عروسي ترک های خراسان براساس تجربیات خود و شنیده های از پدر و مادر و سایر بزرگترها در شهرستان بجنورد و روستای ترک نشین گریوان و روستاهای اطراف آن واقع دربخش مرکزی بجنورد ميپردازيم. البته اين مطلب بيشتر دربارهي عروسي تمام ترکهای خراسان کم و بیش صادق است. هسته ي اصلي آن بجنورد و روستاي گریوان ميباشد. بعضي از مراسم رفته رفته دراثر تاثیر فرهنگ اقوام دیگر و تبلیغات منفی یکسان سازی فرهنگی به بوته فراموشي سپرده شده اند.خوراسان تورکلرنین ائولنمه توره نی : (آداب و رسوم عروسی ترکان خراسان )ترک های خراسان نیز دیرینه دلدادگان و پرچمدار شکوه فرهنگی هستند که، توانستهاند فرهنگ نیاکان خود را به زیبایی بر دوش بکشند و در خراسان بزرگ به ترک بودن خود ببالند و افتخار کنند. ترک های خراسان، بذر افشانده شده تاریخند که در دل هر دشت و مزرعه ای، در ستیغ هر کوهی، در زلالی هر جویباری، هم نفس صادق خاک خود و خاطره بوده است. هر از چندی، صدای ساز بخشی ها سورنا و دهل و قوشمه و تار در ده ، شهر، کوه و دشت می پیچد، ضرباهنگ قلبی با قلب دیگر هم نوا می شود. شور، شادمانی و عشق درهم تنیده است. بوی اسپند ، سرخی سیب و انار، لبخند بر لبها، نجابت اسب عروس، هلهله و شادی مرد و زن، پیر و جوان، دستهای به شوق بالا رفته تا در گرفتن انار از هم سبقت بگیرند، همه و همه یعنی باز عروسی ترک های خراسان است.قارداشلیق (پیمان برادری)دربین ترکان خراسان رسم است که پسران قبل از تشکیل زندگی و عروسی، با یکی از دوستان صمیمی خود پیمان اخوت و برادری می بندند و به اصطلاح با هم قارداشلیق می شوند. در تمام مراحل عروسی، تدارکات و به هنگام عروسی، هدایت کاروان عروس به عهده قارداشلیق اوست. ائلچيلیق (خواستگاري)وقتي جواني قصد ازدواج داشته ...
برخی از آداب ورسوم عروسی
دوره نامزدی: بعدازاینکه مراسم خواستگاری انجام شد.پسر ودختر وارد دوره باصطلاح نامزدی می شوند.در این دوره بر خلاف بیشتر جاها،پس از نامزد شدن،دختر و پسر از دیدن یکدیکر تقریبا منع می شوند! یعنی اگر قبلا باهم گفتگو و رفت وآمد داشتند با نامزد شدن این روابط قطع میشود. بزرگترها ارتباط این دو را تا زمان عروسی، ناخوشایند می دانند.شاید این یک رسم قدیمی و اشتباه بجا مانده از نیاکان باشد.نمی دونم.!! البته دختر و پسر علیرغم محدودیتهایی که دارند مثل تمام جاها در زمان میهمانیها و یا مراسم هایی که در آن شرکت میکنند،فرصت را غنیمت شمرده و چندی را با هم هستند. خرید لباس و طلا:زمانیکه کم کم به تاریخ تعیین شده عروسی نزدیک می شوند برای خرید لباس و طلا آماده می شوند.به این صورت که آقا داماد با جیب پر از پول در خدمت عروس خانم و همچنین خانواده ایشان میباشد. رسمی که بنظر من اشتباه هم هست .اینکه از هر دو طرف خانواده عروس و داماد مثل مراسم خواستگاری تعداد زیادی بایستی عروس و داماد را در خرید همراهی کنند.!! عمه ،خاله، زن عمو، زن داعی و..... البته با تعدادی از بچه هایشان راهی بازار شده و تا آخر ساعت کاری بازار مشغول خرید می شوند. لازم بذکر است که علاوه بر خرید برای عروس هر کسی که همراه آنان است یک تیکه لباس و یا هرچیز دیگه ای رو برای خودش انتخاب میکنه و داماد عزیز قیمت آنرا پرداخت میکند.!! موقع نهار هم که همه مهمان آقا داماد گل هستند.والبته شام!! هزینه های اضافه عروسی در این منطقه سد راه بسیاری از جوانان برای ازدواج است. بطور میانگین هزینه یک عروسی مبلغی میان 20 تا 30 میلیون می باشد.البته از نوع متوسط و تقریبا ساده...!!! حنابندان دزدی!:در این مراسم که دو شب قبل از عروسی انجام میشود مراسم حنابندان دزدی!! برگزار میشود. به این دلیل آنرا حنابندان دزدی !می نامند که فقط خانواده و فامیل نزدیک و درجه یک در آن حضور دارند. و خبری از سایر بستگان در این مراسم نیست.درواقع آنها را دعوت نکرده اند.! شب حنابندان:شبی که فردای آنروز عروسی برگزار میشود مراسم حنابندان می نامند. در این مراسم تعداد میهمانها زیاد هستند.تقریبأ تمام کسانیکه برای روز و شب عروسی دعوت شده اند و کارت دعوت دریافت کرده اند حضور دارند. این مراسم تا پاسی از شب و گاهأ تا سپیده دم ادامه دارد. موسیقی نیز از ارکان اصلی عروسی بحساب می آید . برخلاف گذشته که ساز و دهل به مراسم حالت خاص و پرشورتری را می بخشید، در مراسمهای جدید گروههای ارگ که بیشتر از استان هرمزگان هستند نقل مجالس عروسی هستند.آخر مجلس بر سرو دست و پای داماد حنا می گذارند و زنها و دخترها هم گرد داماد و یا عروس حلقه می زنند و با آواز و اشعار ...