تزریقات عضلانی

آموزش تزریقات
تزریقات و رگ گیری تزریقات... Injection بر حسب مورد استفاده تزريقات ممكن است عضلاني . داخل جلدي (پوستي).زير جلدي .مفصلي ويا موضعي باشد. در اكثر تزريقات سرنگ 2 تا 5 ميلي ليتر(سي سي) كافي است ولي براي مقاصد خاص ممكن است نياز به سرنگهاي اختصاصي وجود داشته باشد(نظير سرنگ انسولين و توبر كولين ). هر چه نمرهء سر سوزن ها بيشتر ميشود طول و قطر سر سوزن كاهش مي يابد (شكل 1) ۱ :تزريقات عضلاني معیار اصلی در انتخاب محل مناسب تزریق عضلانی . توده عضلانی محل وریسک کمتر صدمه به بافتهای مهم (خصوصا عروق و اعصاب است ودر کل .سرینها مناسب ترین محل برای تزریقات عضلانی در افراد بیش از ۲تا ۳ سال است(در کودکان کمتر از ۲تا ۳ سال ران محل مناسب تری است )البته برخی از داروها ممکن است فقط در برخی نواحی خاص تزریق شوند (مثلا واکسن هپاتیت در دلتوئید و...)سر سوزن مناسب جهت تزریق داخل سرین سرسوزن نمره ۲۰تا۲۲ با طول ۵/۲ تا۷۵/۳ سا نتیمتر و برای دلتوئید و کودکان نمره ۲۲تا۲۵ باطول ۵/۱ تا ۵/۲ سانتیمتر است . در تمامی تزریقات عضلانی ابتدا محل تزریق با الکل پاک شده و سپس سوزن تقریبا عمود (در کودکان کمی مایل )بر محل و بایک حرکت سریع مچ وساعد داخل عضله می شود .طولی از سوزن که بایستی وارد عضله شود (بدون احتساب پوست وبافت زیر جلدی )بر حسب ضخامت عضله مربوطه از ۵/۱ (دلتوئید) تا۵/۲ سانتیمتر متفاوت است .پس از ورود سوزن به داخل عضله .سرنگ آسپیره شده و پس از اطمینان از عدم وجود سوزن داخل رگ . دارو آهسته تزریق می شود. تزريق داخل عضله سريني بزرگ (Dorsogluteal): براي تعيين محل تزريق مي توان به دو روش عمل كرد (شكل 2-28) : 1- يك خط فرضي از خار خاصره اي خلفي فوقاني به تروكانتر بزگ بكشيد عصب سياتيك در پايين و داخل اين خط عبور مي كند و محل تزريق .قسمت خارجي يك سوم فوقاني اين خط مي باشد (حدود 5تا 8 سانتيمتر پايين تر از ستيغ خاصرهاي) 2- باسن را به 4 قسمت مساوي تقسيم كنيد (از ستيغ ايليك در بالا تا چين باسن در پايين و خط عرضي كه از تروكانتر مي گذرد )محل تزريق ربع فوقاني خارجي خواهد بود. نكته:<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> قبل از وارد كردن سوزن از بيمار بخواهيد خود را شل نمايد و عضله محل با انگشتان دست ديگر گرفته و كمي بر آمده شود. در برخي از موارد موقع تزريق ممكن است سر سوزن از كلاهك(hub) كنده شود . لذا بهتر است كمي از سر سوزن در خارج از پوست باقي بماند . هر چه دارو آهسته تزريق شود درد و ريسك بعضي عوارض كمتر خواهد بود. براي تزريق داروهاي روغني (نظير برخي از ويتامين ها ) و كريستالي (نظير پني سيلين) بهتر است از سر سوزن هاي بزرگتر استفاده شود . ار آنجائيكه سوراخ سر سوزن يكطرفه است لذا در موارديكه ...

تزریقات
انواع روشهای دارودرمانی :1- ازراه دهان ()خوراکی ها poمثل انواع قرصها – شربتها 2- ازراه معده : (NGTلوله ازراه بینی داخل معده - MGTازراه دهان) 3- بزاق زیرزبانی SL مثل انواع پِرل= نیتروگلیسیرین (ژله مانند) – کسانی که دردقفسه سینه دارند استفاده می نمایند 4- ازطریق موضعی مثل پمادها –کرمها – لوسیون ها – روغن ها = توپی کال TOPYCAL 5- ازطریق استنشاق (تنفس) مثل اوناع اسپریها – آئروسولها 6- قطره ها مثل قطره چشمی – قطره بینی {روش صحیح قطره چکاندن درچشم پلک پائین رابکشیدمثل کاسه درست می شود قطره بریزید وبازوبست نمائید وپمادهاراروی سطح پائین (داخل آن)بزنیدوبازوبست نمائید} 7- ازطریق رکتوم (شیافها) انواع مسکن – مُسهل(بچه تا2سانت وبزرگسال تا5سانت داخل شود) 8- تزریقات (imjection امجکشن) داروهای تزریقی بصورت زیرجلدی (مادکاتانوس SD ) – داخل جلدی (اینترودرمال ID ) – عضلانی (اینتروماسکولهار IM) – داخل رگ یاوریدی (اینترووین IV) مورداستفاده قرارمی گیردازآنجائی که این داروهاسریعترازداروهای خوراکی جذب می شود درمانگران (پزشکیار- بهیار- پرستار و ...)آنهارابادقت وبطورصحیح استفاده کنند- کاربرداین داروهاعلاوه بردانش نیازبه مهرات دستی واستفاده ازتکنیک استریل دارد. تجهیزات تزریق : 1- سرنگ ها 2- سوزن ها 3- آمپول ها (همان دارو) 4- ویال ها (پودری) مثل پنی سیلین 5- سرم ها انواع سرنگ : 1- سرنگهای استانداردیاهیپودرمیک (2و3و5 میلی لیترهستند- MIL - CC) 2- سرنگهای انسولین (برای دیابتی ها – حجم آن CC1 یا 100واحد است) 3- سرنگهای توبرکولین (حجم آن CC1یا 16واحد ) این سرنگها برای بیماری سل وتست استفاده می شود سوزنها یانیدل (Needel) ازاستیل ضدزنگ درست شده ویکبارمصرف است وازسه بخش غیرمجزاتشکیل شده است ویژگی سوزنها : 1- شیب تاطول نوک اُریبی سوزن که ممکن است بلند ویاکوتاه باشد سطح اریبی بلندسوزن تیزتری راایجادمی کندکه بیشتربرای تزریقات زیرجلدی وعضلانی استفاده می شود – هرچه شیب اریبی کوچکترباشدکندتروبرای تزریقات داخل جلدی ووریدی استفاده می شود . 2- تنه سوزن (قطر سوزن) که معمولاًواحداندازه گیری آن میکرون بین 16تا24میکرون است (سوزن 24قطرش از16باریکتراست) 3- طول سوزن برحسب اینچ (هراینچ 5/2 سانتی متراست) معمولاًاز3/1تا3/2 است آمپولها : 1- شیشه آن شفاف است 2- شیشه آن تیره است روی آمپولها نوشته شده : اسم دارو-روش تزریق(im-sc-iv-id) –deep im یعنی عمیق تزریق شود only im یعنی وریدی نیست - تاریخ مصرف آمپولهاظروف شیشه ای تک دوز هستندکه غالبا برای داروهای تزریقی بسته بندی شده اندواستریل می باشند بیشترآمپولهامارکهای رنگ شده (خط) دارندتابازکردن ...
استفاده از تزريقات عضلاني در بيماران سرپايي
مطالعات اندکي درباره مقايسه پيامدهاي بيماران درمان شده با اشکال خوراکي آنتي‌بيوتيک‌ها، کورتيکواستروييدها،‌ داروهاي ضدالتهاب غيراستروييدي (NSAIDs) يا ويتامين B12، با اشکال تزريقي اين داروها وجود دارد. اين مساله ممکن است در مورد انديکاسيون‌هاي استفاده از شکل تزريقي داروها سردرگمي‌هايي ايجاد کند. به عنوان مثال تزريق عضلاني سفترياکسون براي درمان عفونت با نيسريا گونوره و بنزاتين پني‌سيلين G براي عفونت با تروپونما پاليدوم، روش‌هاي انتخابي درمان به شمار مي‌روند. با اين حال آنتي‌بيوتيک‌هاي خوراکي درمان انتخابي براي درمان سرپايي پنوموني و بيشتر عفونت‌هاي باکتريايي غيرنيازمند به بستري شدن هستند. کورتيکواستروييدهاي خوراکي اثربخشي يکساني در مقايسه با کورتيکواستروييدهاي عضلاني دارند و در بيشتر بيماران به خوبي تحمل مي‌شوند. دوزهاي بالاي روزانه ويتامين B12 خوراکي همراه با پايش باليني مداوم ظاهرا به اندازه درمان با نوع عضلاني اين ويتامين موثر است. داده‌هاي اندکي از برتري کتورولاک عضلاني بر داروهاي NSAID خوراکي حکايت دارند، جز در مواردي که بيمار قادر به تحمل داروهاي خوراکي نباشد. براي ساير انديکاسيون‌ها صرفا در مواردي بايد از تزريق عضلاني داروها استفاده کرد که حصول اطمينان از دريافت دارو ضروري است، مثل مواردي که بيمار قادر به مصرف خوراکي داروها نيست يا در مورد پذيرش وي ترديد وجود دارد... پزشکان خانواده مي‌توانند براي درمان عفونت‌هاي باکتريايي معمول، دردهاي عضلاني ـ اسکلتي و کمبود ويتامين B12 از داروهاي خوراکي يا تزريقي عضلاني آنها استفاده نمايند. از آنجايي که مطالعات اندکي درباره مقايسه پيامدهاي بيماران درمان شده با داروهاي خوراکي در مقايسه با انواع عضلاني وجود دارد، ممکن است درمورد مناسب بودن موارد استفاده از تزريق عضلاني داروها سوالاتي پيش بيايد. به طور کلي تزريق عضلاني مي‌تواند در بيماران مبتلا به تهوع، استفراغ، اسهال يا دهيدراتاسيون مفيد باشد. اين روش همچنين در شرايطي که لازم است پزشک از دريافت دارو اطمينان حاصل نمايد مانند مواردي که بيمار قادر به ادامه درمان خوراکي نيست يا غيرقابل اعتماد يا فاقد همکاري است، مفيد خواهد بود. استفاده از تزريق عضلاني در مواردي که جذب دارو غيرقابل پيش‌بيني است يا احتمال بروز واکنش‌هاي آلرژيک وجود دارد يا خطري متوجه بيمار است، کنترانديکاسيون دارد. استفاده خوراکي از داروها آسان‌تر از تزريق عضلاني است و در عين حال در درمان بسياري از بيماري‌ها به همان اندازه موثر است. داروهاي خوراکي باعث ايجاد درد يا ايجاد گسستگي در سد پوستي بدن نمي‌شوند. اگرچه ...
آموزش تزریقات

ناتوانی پرستار در تزریق صحیح دارو ممکن است نتایج منفی به بار آورد. اشتباه در انتخاب محل مناسب تزریق از نظر منطقه آناتومیکی بدن ممکن است منجر به صدمه رسیدن به عصب و استخوان شود بسیاری از مدد جویان خصوصا کودکان از تزریق وحشت دارند اگر پرستار فراموش کند قبل از تزریق دارو به داخل بافت سرنگ را آسپیره کند ممکن است دارو وارد شریان یا ورید شود. تزریق حجم زیادی از دارو در یک محل ممکن است منجر به بروز درد زیاد یا صدمه بافتی گردد. تزریقات: Administration of injection یک روش رساندن دارو به بدن تزریقات است که حتما باید از تکنیکهای آسپتیک استفاده شود. پرستار تزریقات را به ۴طریق انجام می‌دهد: ۱ـ زیر جلدی SC subcutaneous 2ـ داخل عضلهIM intramuscular 3ـ داخل جلدیID intradermal 4ـ وریدی IV intravenous 5ـ تزریق بصورت پانسیون مانند پانسیون مایع نخاعی SCF برای اطمینان از اینکه دارو در محل مورد نظر تزریق شود هر کدام از روش‌های فوق احتیاج به مهارتهای بخصوصی دارد. اثرات دارو در تزریقات بستگی به میزان جذب دارو به سرعت توسعه می‌یابد و پرستار می‌تواند بدقت عکس العمل مریض را بعد از تزریق مشاهده کند. وسایل تزریقـات : سرنگ‌ها و سوزن‌های متنوعی وجود دارند، هر کدام برای تزریق حجم معینی از دارو به یک بافت مخصوص طرح ریزی شده‌اند. پرستار باید تشخیص دهد که کدام سرنگ و سوزن بهتر مؤثر است. سرنگ‌ها syrings سرنگ‌ها دارای یک قسمت استوانه‌ای و یک انتهای کوچک می‌باشد که سوزن به آن وصل می‌شود داخل این قسمت استوانه‌‌ای plunger یا پیستون حرکت می‌کند. در بیشتر بیمارستانها از سرنگ‌های Disposuble «پلاستیکی یکبار مصرف»استفاده می‌شود. سرنگ‌های پلاستیکی یکبار مصرف ارزان بوده و پیستون آنها بخوبی قابل کنترل است. سرنگ‌های شیشه‌ای گرانتر هستند و قبل از مصرف باید استریل شوند. پرستار محلول را بوسیله آسپیره کردن داخل سرنگ می‌کند . به این صورت که پیستون را بطرف بیرون کشید در حالی که سوزن متصل به آن داخل محلول مورد نظر است. در موقع کشیدن محلول مورد نظر پرستار باید سرنگ را طوری دردست بگیرد که قسمت خارجی سرنگ و دسته پیستون در دست او باشد .برای رعایت استریلیته پرستار باید از هرگونه برخورد احتمالی نوک سرنگ به سوزن یا قسمت داخلی سرنگ و تنه پیستون با هر نوع جسم غیر استریل جلوگیری کند. سرنگ ‌ها در اندازه‌های مختلف که ظرفیت‌های ۱سی سی تا۵ سی سی رادارند. استفاده از سرنگ های بزرگتر از ۵سی سی غیر متداول تر است. سرنگ‌های ۲تا۳ میلی لیتری برای تزریق عضلانی وزیر جلدی مورد نیاز است. سرنگ‌های بزرگتر موجب ناراحتی بیمار میگردد. میکرودرپ برای تزریق مثلا پنی سیلین کریستال بکار برده می‌شود و بجای ...
آموزش تزریقات

تزریقات: Administration of injection یک روش رساندن دارو به بدن تزریقات است که حتما باید از تکنیکهای آسپتیک استفاده شود.پرستار تزریقات را به ۴طریق انجام می‌دهد:۱ـ زیر جلدی SC subcutaneous2ـ داخل عضلهIM intramuscular3ـ داخل جلدیID intradermal4ـ وریدی IV intravenous5ـ تزریق بصورت پانسیون مانند پانسیون مایع نخاعی SCFبرای اطمینان از اینکه دارو در محل مورد نظر تزریق شود هر کدام از روش‌های فوق احتیاج به مهارتهای بخصوصی دارد. اثرات دارو در تزریقات بستگی به میزان جذب دارو به سرعت توسعه می‌یابد و پرستار می‌تواند بدقت عکس العمل مریض را بعد از تزریق مشاهده کند.وسایل تزریقـات :سرنگ‌ها و سوزن‌های متنوعی وجود دارند، هر کدام برای تزریق حجم معینی از دارو به یک بافت مخصوص طرح ریزی شده‌اند. پرستار باید تشخیص دهد که کدام سرنگ و سوزن بهتر مؤثر است. سرنگ‌ها syrings سرنگ‌ها دارای یک قسمت استوانه‌ای و یک انتهای کوچک می‌باشد که سوزن به آن وصل می‌شود داخل این قسمت استوانه‌‌ای plunger یا پیستون حرکت می‌کند. در بیشتر بیمارستانها از سرنگ‌های Disposuble «پلاستیکی یکبار مصرف»استفاده می‌شود. سرنگ‌های پلاستیکی یکبار مصرف ارزان بوده و پیستون آنها بخوبی قابل کنترل است. سرنگ‌های شیشه‌ای گرانتر هستند و قبل از مصرف باید استریل شوند. پرستار محلول را بوسیله آسپیره کردن داخل سرنگ می‌کند . به این صورت که پیستون را بطرف بیرون کشید در حالی که سوزن متصل به آن داخل محلول مورد نظر است. در موقع کشیدن محلول مورد نظر پرستار باید سرنگ را طوری دردست بگیرد که قسمت خارجی سرنگ و دسته پیستون در دست او باشد .برای رعایت استریلیته پرستار باید از هرگونه برخورد احتمالی نوک سرنگ به سوزن یا قسمت داخلی سرنگ و تنه پیستون با هر نوع جسم غیر استریلجلوگیری کند. سرنگ ‌ها در اندازه‌های مختلف که ظرفیت‌های ۱سی سی تا۵ سی سی رادارند. استفاده از سرنگ های بزرگتر از ۵سی سی غیر متداول تر است. سرنگ‌های ۲تا۳ میلی لیتری برای تزریق عضلانی وزیر جلدی مورد نیاز است. سرنگ‌های بزرگتر موجب ناراحتی بیمار میگردد. میکرودرپ برای تزریق مثلا پنی سیلین کریستال بکار برده می‌شود و بجای آن در سرنگها۲۰cc تا۵۰ccاستفاده می‌شود. سرنگ‌های هیپودرمیک ۵/۲تا۳ میلی لیتری معمولا بصورت بسته بندی با سوزن متصل به آن موجود هستند گاهی اوقات ممکن است پرستار بر حسب احتیاج شماره سوزن را عوض کند. سرنگ‌های هیپودرمیک دو نوع مقیاس اندازه گیری در طول سرنگ دارند. یکیاز این مقیاس‌ها بر حسب «minims» و دیگری بر حسب میلی لیتر است. هر میلی لیتر نیزبه ده قسمت تقسیم می‌شود. سرنگ‌های انسولین یک میلی لیتر را در خود جای می‌دهند و به واحدهایی درجه بندی ...
تزریقات وپانسمان
تجویز موثر و ایمن داروها نیازمند دانش در زمینه های مختلف از جمله دانش تئوری و بالینی تجویز دارو، دانش داروشناسی و توانایی محاسبه بالینی داروها می باشد. علاوه بر آن باید اطلاعاتی در رابطه با تشخیص بیماری، سن و وضعیت عمومی بیمار داشته باشد تزریقات سرنگ وسیله ای برای تزریق مایعات به بدن و کشیدن مایعات مختلف از بدن می باشد سرنگ ها انواع مختلف دارند یااز جنس شیشه ای یا پلاستیکی و یااز فلز ساخته شده اند هر سرنگ شامل بدنه مدرج است که به سر آن سوزن وصل می شود و یک پیستون دارد که بداخل بدنه می رود. تزریقات عضلانی معیار اصلی در انتخاب محل مناسب تریق عضلانی محل و ریسک کمتر صدمه به بافت های مهم خصوصا عروق و اعصاب است و در کل سرینها مناسب ترین محل برای تزریق عضلانی در افراد دو تا سه سال است. در کودکان دو تا سه سال ران محل مناسب تری است برای تزریق عضلانی. در تمامی تزریقات عضلانی ابتدامحل تزریق با الکل پاک شده و سپس سوزن تقریبا عمود ( در کودکان کمی مایل) بر محل و با یک حرکت سریع مچ و ساعد داخل عضله می شود برای تعیین محل تزریق عضله سرینی میتوان به دوروش عمل کرد 1-یک خط فرضی ازخار خاصره ای خلفی فوقانی به تروکانتر بزگ بکشد عصب سیاتیک در پایین وداخل این خط عبور میکندومحل تزریق قسمت های خارجی یک سوم فوقانی این خط میباشد 2-نشیمن گاه را به 4 قسمت مساوی تقسیم کنید محل تزریق ربع فوقانی خارجی خواهد بود. در برخی مواقع تزریق ممکن است سر سوزن از کلاهک کنده شود لذا بهتر است کمی سر سوزن درخارج پوست باقی بماند. تزریق زیر جلدیs.c بافت زیر جلدی subcutaneousیک بافت هم بند شل غنی از بافت چربی با خون رسانی کم بوده وبه همین دلیل تزریق داخل جلدی از تزیقات داخل جلدی intradermalبرای تست های آلرژیک وبرخی از وکسیناسیونها ونیز برسی پاسخ سیستم ایمنی استفاده میشود ومعمولا سرنگهای1میلی مدرج(نظیرسرنگ توبرکولین)با سوزن های نمره25تا27بکار برده شود واکثرادر سطح فلکسورساعد حدود10 سانتیمتر پایین تر از شیار آرنج انجام می شود. نمونه گیری ورگ گیری ورید هی محیطی یکی از ساده ترین روشها برای ورود وتزریق داروها ومایعات به داخل خون سیستمیک رگ گیری یا کانولاسیون وریده ای محیطی است. تجهیزات مورد نیاز برای نمونه گیری ورگ گیری 1-پنبه های اغشته به الکل وبتادین.گازاستریل ودستکش یکبار مصرف 2-کانول وریدی(برچسب مورد.سر سوزن ساده یا اسکالپ وین وآنژوکتوغیرو…) 3-تور نیکه.نوار چسب5/1 تا5/2 سانتیمتر ودر صورت لزوم روش بخیه ...
انواع تزریقات و سرنگ ها

یک روش رساندن دارو به بدن تزریقات است که حتما باید از تکنیکهای آسپتیک استفاده شود.پرستار تزریقات را به ۴طریق انجام می‌دهد:۱ـ زیر جلدی SC subcutaneous2ـ داخل عضلهIM intramuscular3ـ داخل جلدیID intradermal4ـ وریدی IV intravenous5ـ تزریق بصورت پانسیون مانند پانسیون مایع نخاعی SCFبرای اطمینان از اینکه دارو در محل مورد نظر تزریق شود هر کدام از روش‌های فوق احتیاج به مهارتهای بخصوصی دارد. اثرات دارو در تزریقات بستگی به میزان جذب دارو به سرعت توسعه می‌یابد و پرستار می‌تواند بدقت عکس العمل مریض را بعد از تزریق مشاهده کند.وسایل تزریقـات :سرنگ‌ها و سوزن‌های متنوعی وجود دارند، هر کدام برای تزریق حجم معینی از دارو به یک بافت مخصوص طرح ریزی شده‌اند. پرستار باید تشخیص دهد که کدام سرنگ و سوزن بهتر مؤثر است. سرنگ‌ها syrings سرنگ‌ها دارای یک قسمت استوانه‌ای و یک انتهای کوچک می‌باشد که سوزن به آن وصل می‌شود داخل این قسمت استوانه‌‌ای plunger یا پیستون حرکت می‌کند. در بیشتر بیمارستانها از سرنگ‌های Disposuble «پلاستیکی یکبار مصرف»استفاده می‌شود. سرنگ‌های پلاستیکی یکبار مصرف ارزان بوده و پیستون آنها بخوبی قابل کنترل است. سرنگ‌های شیشه‌ای گرانتر هستند و قبل از مصرف باید استریل شوند. پرستار محلول را بوسیله آسپیره کردن داخل سرنگ می‌کند . به این صورت که پیستون را بطرف بیرون کشید در حالی که سوزن متصل به آن داخل محلول مورد نظر است. در موقع کشیدن محلول مورد نظر پرستار باید سرنگ را طوری دردست بگیرد که قسمت خارجی سرنگ و دسته پیستون در دست او باشد .برای رعایت استریلیته پرستار باید از هرگونه برخورد احتمالی نوک سرنگ به سوزن یا قسمت داخلی سرنگ و تنه پیستون با هر نوع جسم غیر استریلجلوگیری کند. سرنگ ‌ها در اندازه‌های مختلف که ظرفیت‌های ۱سی سی تا۵ سی سی رادارند. استفاده از سرنگ های بزرگتر از ۵سی سی غیر متداول تر است. سرنگ‌های ۲تا۳ میلی لیتری برای تزریق عضلانی وزیر جلدی مورد نیاز است. سرنگ‌های بزرگتر موجب ناراحتی بیمار میگردد. میکرودرپ برای تزریق مثلا پنی سیلین کریستال بکار برده می‌شود و بجای آن در سرنگها۲۰cc تا۵۰ccاستفاده می‌شود. سرنگ‌های هیپودرمیک ۵/۲تا۳ میلی لیتری معمولا بصورت بسته بندی با سوزن متصل به آن موجود هستند گاهی اوقات ممکن است پرستار بر حسب احتیاج شماره سوزن را عوض کند. سرنگ‌های هیپودرمیک دو نوع مقیاس اندازه گیری در طول سرنگ دارند. یکیاز این مقیاس‌ها بر حسب «minims» و دیگری بر حسب میلی لیتر است. هر میلی لیتر نیزبه ده قسمت تقسیم می‌شود. سرنگ‌های انسولین یک میلی لیتر را در خود جای می‌دهند و به واحدهایی درجه بندی می‌شوند بیشتر سرنگ‌های ...
آموزش تزریقات

ناتوانی پرستار در تزریق صحیح دارو ممکن است نتایج منفی به بار آورد. اشتباه در انتخاب محل مناسب تزریق از نظر منطقه آناتومیکی بدن ممکن است منجر به صدمه رسیدن به عصب و استخوان شود بسیاری از مدد جویان خصوصا کودکان از تزریق وحشت دارند اگر پرستار فراموش کند قبل از تزریق دارو به داخل بافت سرنگ را آسپیره کند ممکن است دارو وارد شریان یا ورید شود. تزریق حجم زیادی از دارو در یک محل ممکن است منجر به بروز درد زیاد یا صدمه بافتی گردد. تزریقات: Administration of injection یک روش رساندن دارو به بدن تزریقات است که حتما باید از تکنیکهای آسپتیک استفاده شود.پرستار تزریقات را به ۴طریق انجام می‌دهد:۱ـ زیر جلدی SC subcutaneous2ـ داخل عضلهIM intramuscular3ـ داخل جلدیID intradermal4ـ وریدی IV intravenous5ـ تزریق بصورت پانسیون مانند پانسیون مایع نخاعی SCFبرای اطمینان از اینکه دارو در محل مورد نظر تزریق شود هر کدام از روش‌های فوق احتیاج به مهارتهای بخصوصی دارد. اثرات دارو در تزریقات بستگی به میزان جذب دارو به سرعت توسعه می‌یابد و پرستار می‌تواند بدقت عکس العمل مریض را بعد از تزریق مشاهده کند.وسایل تزریقـات :سرنگ‌ها و سوزن‌های متنوعی وجود دارند، هر کدام برای تزریق حجم معینی از دارو به یک بافت مخصوص طرح ریزی شده‌اند. پرستار باید تشخیص دهد که کدام سرنگ و سوزن بهتر مؤثر است. سرنگ‌ها syrings سرنگ‌ها دارای یک قسمت استوانه‌ای و یک انتهای کوچک می‌باشد که سوزن به آن وصل می‌شود داخل این قسمت استوانه‌‌ای plunger یا پیستون حرکت می‌کند. در بیشتر بیمارستانها از سرنگ‌های Disposuble «پلاستیکی یکبار مصرف»استفاده می‌شود. سرنگ‌های پلاستیکی یکبار مصرف ارزان بوده و پیستون آنها بخوبی قابل کنترل است. سرنگ‌های شیشه‌ای گرانتر هستند و قبل از مصرف باید استریل شوند. پرستار محلول را بوسیله آسپیره کردن داخل سرنگ می‌کند . به این صورت که پیستون را بطرف بیرون کشید در حالی که سوزن متصل به آن داخل محلول مورد نظر است. در موقع کشیدن محلول مورد نظر پرستار باید سرنگ را طوری دردست بگیرد که قسمت خارجی سرنگ و دسته پیستون در دست او باشد .برای رعایت استریلیته پرستار باید از هرگونه برخورد احتمالی نوک سرنگ به سوزن یا قسمت داخلی سرنگ و تنه پیستون با هر نوع جسم غیر استریلجلوگیری کند. سرنگ ‌ها در اندازه‌های مختلف که ظرفیت‌های ۱سی سی تا۵ سی سی رادارند. استفاده از سرنگ های بزرگتر از ۵سی سی غیر متداول تر است. سرنگ‌های ۲تا۳ میلی لیتری برای تزریق عضلانی وزیر جلدی مورد نیاز است. سرنگ‌های بزرگتر موجب ناراحتی بیمار میگردد. میکرودرپ برای تزریق مثلا پنی سیلین کریستال بکار برده می‌شود و بجای آن در سرنگها۲۰cc ...
آموزش جامع تزریقات و رگ گیری
تزریقات... Injectionبر حسب مورد استفاده تزریقات ممکن است عضلانی . داخل جلدی (پوستی).زیر جلدی .مفصلی ویا موضعی باشد. در اکثر تزریقات سرنگ 2 تا 5 میلی لیتر(سی سی) کافی است ولی برای مقاصد خاص ممکن است نیاز به سرنگهای اختصاصی وجود داشته باشد(نظیر سرنگ انسولین و توبر کولین ). هر چه نمرهء سر سوزن ها بیشتر میشود طول و قطر سر سوزن کاهش می یابد (شکل 1) ۱ :تزریقات عضلانی معیار اصلی در انتخاب محل مناسب تزریق عضلانی . توده عضلانی محل وریسک کمتر صدمه به بافتهای مهم (خصوصا عروق و اعصاب است ودر کل .سرینها مناسب ترین محل برای تزریقات عضلانی در افراد بیش از ۲تا ۳ سال است(در کودکان کمتر از ۲تا ۳ سال ران محل مناسب تری است )البته برخی از داروها ممکن است فقط در برخی نواحی خاص تزریق شوند (مثلا واکسن هپاتیت در دلتوئید و...)سر سوزن مناسب جهت تزریق داخل سرین سرسوزن نمره ۲۰تا۲۲ با طول ۵/۲ تا۷۵/۳ سا نتیمتر و برای دلتوئید و کودکان نمره ۲۲تا۲۵ باطول ۵/۱ تا ۵/۲ سانتیمتر است .در تمامی تزریقات عضلانی ابتدا محل تزریق با الکل پاک شده و سپس سوزن تقریبا عمود (در کودکان کمی مایل )بر محل و بایک حرکت سریع مچ وساعد داخل عضله می شود .طولی از سوزن که بایستی وارد عضله شود (بدون احتساب پوست وبافت زیر جلدی )بر حسب ضخامت عضله مربوطه از ۵/۱ (دلتوئید) تا۵/۲ سانتیمتر متفاوت است .پس از ورود سوزن به داخل عضله .سرنگ آسپیره شده و پس از اطمینان از عدم وجود سوزن داخل رگ . دارو آهسته تزریق می شود.تزریق داخل عضله سرینی بزرگ (Dorsogluteal): برای تعیین محل تزریق می توان به دو روش عمل کرد 1- یک خط فرضی از خار خاصره ای خلفی فوقانی به تروکانتر بزگ بکشید عصب سیاتیک در پایین و داخل این خط عبور می کند و محل تزریق .قسمت خارجی یک سوم فوقانی این خط می باشد (حدود 5تا 8 سانتیمتر پایین تر از ستیغ خاصرهای)2- باسن را به 4 قسمت مساوی تقسیم کنید (از ستیغ ایلیک در بالا تا چین باسن در پایین و خط عرضی که از تروکانتر می گذرد )محل تزریق ربع فوقانی خارجی خواهد بود.نکته:قبل از وارد کردن سوزن از بیمار بخواهید خود را شل نماید و عضله محل با انگشتان دست دیگر گرفته و کمی بر آمده شود. در برخی از موارد موقع تزریق ممکن است سر سوزن از کلاهک(hub) کنده شود . لذا بهتر است کمی از سر سوزن در خارج از پوست باقی بماند . هر چه دارو آهسته تزریق شود درد و ریسک بعضی عوارض کمتر خواهد بود. برای تزریق داروهای روغنی (نظیر برخی از ویتامین ها ) و کریستالی (نظیر پنی سیلین) بهتر است از سر سوزن های بزرگتر استفاده شود . ار آنجائیکه سوراخ سر سوزن یکطرفه است لذا در مواردیکه حجم دارو زیاد است بهتر است در حین تزریق دارو سر سوزن چرخانده شود. گنجایش سریع عضله ...